Του Δημητρίου Ν.Νικολή (nikolisd@hotmail.com)*
Προσεχώς εκλογές και το πανηγύρι βρίσκεται στο ζενίθ. Δρόμοι γεμάτοι αφίσες, φυλλάδια στα παρ-μπριζ, χαμογελαστές φωτογραφίες υποψηφίων, προεκλογικές μαζώξεις, πομπώδη συνθήματα. Το μαγαζί στη γειτονιά που έκλεισε λόγω ύφεσης ξανάνοιξε ως εκλογικό κέντρο. Εκεί που πωλούνταν ρούχα μέχρι πρόσφατα, τώρα πωλούνται υποσχέσεις με πλατιά χαμόγελα και δωρεάν στυλό…
Κι ο λαός ζει το πανηγύρι. Θα πάει σε καμιά δεξίωση και θα φάει κανατυροπιτάκι, θα πιάσει κουβέντα με κανέναν πολιτικό και θα νιώσει ότι ψήλωσε δυο πόντους, θα εισπράξει χαμόγελα και κολακείες για τις “ορθές” απόψεις του, θα βρει ένα θέμα να συζητάει σπάζοντας τη μονοτονία της μίζερης καθημερινότητας του. Α, και φυσικά θα νιώσει για ακόμα μία φορά την τεράστια δύναμη του, ρίχνοντας στην κάλπη την ψήφο του. Εξάλλου αυτή δεν είναι και η κορυφαία στιγμή για τον πολίτη μιας Δημοκρατίας;
Το πάρτυ όμως θα τελειώσει και η ζωή θα συνεχιστεί φυσικά με μία από τα ίδια… Σαράντα χρόνια σε επανάληψη το ίδιο σκηνικό και καμία αλλαγή προς το καλύτερο. Αλήθεια, καθήσαμε ποτέ να σκεφτούμε τι κάνουμε λάθος και αδυνατούμε να εκλέξουμε τους ΑΡΙΣΤΟΥΣ που θα μας κυβερνήσουν; Αναρωτηθήκαμε τι φταίει και οι άρχοντες μας στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποδεικνύονται ανάξιοι της θέσης που τους δόθηκε, σε σημείο να ακροβατούν στα όρια της προδοσίας;
Κι εδώ θα ήθελα να θέσω κάποια ερωτήματα που στριφογυρνάν στο μυαλό μου. Στο σχολείο, ψήφιζαν οι συμμαθητές σας για να περάσετε την τάξη; Όχι φυσικά, βαθμολογούσασταν βάσει των επιδόσεων σας και στο τέλος δίνατε και εξετάσεις.
Για να μπείτε στο πανεπιστήμιο μήπως ψήφισαν φίλοι και συγγενείς υπέρ της εισαγωγής σας; Όχι φυσικά, λιώσατε τον πισινό σας για να πετύχετε στις πανελλήνιες.
Μήπως όταν ήταν να βγάλετε δίπλωμα οδήγησης ψήφισε κανένας αν θα πρέπει να σας το δώσουν; Και πάλι όχι, αφού θα έπρεπε να αποδείξετε μέσω εξετάσεων ότι γνωρίζετε να οδηγείτε και δεν είστε κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια.
Όταν αργότερα θελήσατε να πιάσετε δουλειά; Ψήφισε κανένας για να σας δώσουν τη θέση; Δε νομίζω. Δώσατε εξετάσεις, δώσατε ΑΣΕΠ, περάσατε συνεντεύξεις για να αποδείξετε ότι είστε άξιοι της θέσης που θα σας δοθεί.
Αυτά λοιπόν τα έχουμε ως αυτονόητα κι έτσι πρέπει να είναι, αν θέλουμε να λέμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία κυριαρχεί η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Διότι, αν στα παραπάνω παραδείγματα αντικαθιστούσαμετις εξετάσεις με ψηφοφορία θα είχε καταλυθεί η αξιοκρατία και τα αποτελέσματα θα ήταν ολέθρια.
Πως γίνεται όμωςνα περνάμε τόσες εξετάσεις στη ζωή μας για να αποδείξουμε την αξία μας και να κερδίσουμε τη θέση που μας αναλογεί στην κοινωνία που ζούμε, ενώ για τις σπουδαιότερες θέσεις που είναι αυτές των αρχόντων της κοινωνίας μας, ΑΠΛΑ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ;! Οι υποψήφιοι ηγέτες μας αντί να περνάνε από ψιλό κόσκινο μέσα από σειρά εξετάσεων που θα αποδείκνυαν την καταλληλότητα τους για το αξίωμα, ΑΠΛΑ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ! Στη σημαντικότερη διαδικασία λοιπόν της δημοκρατικής κοινωνίας μας, η αξιοκρατία αντικαθίσταται από την ψηφοφορία με ότι αυτή συνεπάγεται (κενές υποσχέσεις, ρουσφέτια, κομματικές κατευθύνσεις, προσωπικά συμφέροντα κτλ). Έτσι, ακόμα κι αν είσαι προδότης, τενεκές, λαμόγιο, τεμπέλης κι άχρηστος, μπορείς να γίνεις άρχοντας αυτού του τόπου. Αρκεί να έχεις τα απαραίτητα εφόδια: Λεφτά, δημόσιες σχέσεις, προβολή και καλό imagemaker.
Μα θα μου πείτε τώρα “αν παραμερίσουμε την ψηφοφορία, με ποιον τρόπο θα κρίνουμε την καταλληλότητα των υποψηφίων;”. Εφαρμόζοντας την αξιοκρατία φυσικά. Ελέγχοντας τον πρότερο βίο του υποψηφίου και θέτοντας εξετάσεις-αγωνίσματα στις οποίες θα εξεταστεί για να ελεγχθεί αν μπορεί να υπηρετήσει τις αξίες που διέπουν αυτό το Έθνος. Οι εξετάσεις θα τεθούν από τα αρμόδια θεσμοθετημένα όργανα.
Για παράδειγμα, ας πούμε ότι ο υποψήφιος άρχοντας θα πρέπει να έχει έντιμο πρότερο βίο, να γνωρίζει την ιστορία του Έθνους μας και ειδικότερα του τόπου του, να έχει ανδρεία και να είναι έτοιμος να πεθάνει υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα του λαού του, να είναι δίκαιος και ηθικός. Αφού ελεγχθεί λοιπόν το ποινικό του μητρώο θα περάσει από εξετάσεις –αγωνίσματα τα οποία θα θέσουν κατά σειρά καθηγητές ιστορίας, ανώτατοι αξιωματούχοι των Ενόπλων Δυνάμεων, καθηγητές Νομικής ή Αρεοπαγίτες και καθηγητές Ψυχολογίας, οι οποίοι θα επιλεχθούν με κλήρωση.
Οι 50-100 καλύτεροι θα σχηματίσουν τη Βουλή και ο πρωθυπουργός θα είναι είτε ο πρώτος σε βαθμολογία είτε ο πρώτος σε ψηφοφορία που θα τεθεί μεταξύ των 100 οι οποίοι ως άριστοι θα έχουν το δικαίωμα (και μόνο αυτοί) να ψηφίσουν για τον αρχηγό τους. Διότι μεταξύ αρίστων δε μπορεί να υπάρχει προσωπικό συμφέρον αλλά μόνο συνολικό. Σε τοπικό επίπεδο ο αριθμός των αντιπροσώπων θα είναι μειωμένος ανάλογα.
Αυτό για μένα λέγεται ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ και τρόποι εφαρμογής της μπορούν να βρεθούν. Το θέμα είναι να αντιληφθούμε ότι το έλλειμμα αξιοκρατίας είναι το πρόβλημα και να σπάσουμε τα δεσμά της ψηφοφορίας. Αν το καταφέρουμε αυτό θα έχουμε κερδίσει πέρα από την ανάδειξη των ΑΡΙΣΤΩΝ και κάτι εξίσου σημαντικό: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ. Δε θα χρειαζόμαστε πλέον τα κόμματα, ούτε τις παρατάξεις, ούτε τις ξενόφερτες ιδεολογίες τους που το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας χωρίζουν και να μας οδηγούν στον αλληλοσπαραγμό.
Κι αν όλα αυτά φαίνονται ουτοπικά, έχω να πω ότι για να κατακτήσεις το όνειρο πρέπει να το έχεις τουλάχιστον στο μυαλό σου και να ψάχνεις να βρεις απλά το δρόμο για να φτάσεις εκεί. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ’όσο φαίνονται. Θέληση χρειάζεται, καθαρό μυαλό και δράση με αποφασιστικότητα. Με ευχολόγια τίποτα δεν αλλάζει.
Και φυσικά δε χρειάζεται να καταφύγουμε στη βία για να ανατρέψουμε την κατάσταση. Μπορούμε να το κάνουμε χρησιμοποιώντας το ίδιο το σύστημα μέσα από τις νόμιμες οδούς. Πως; Με τη δημιουργία ενός κόμματος που σκοπό θα έχει όχι να κυβερνήσει αλλά να μετατρέψει τη Δημοκρατία μας από ΨΗΦΟΘΗΡΙΚΗ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ σε ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μέσω δημοψηφίσματος που θα θέσει στο λαό. Κι ο λαός θα αποφασίσει αν θέλει να αλλάξει τη μοίρα του.
Θα κλείσω με ένα σχετικό μύθο που είχα διαβάσει πριν μερικούς μήνες κάπου στο διαδίκτυο:
Κάποτε ζούσαν στο δάσος δυο κοπάδια αγριοκάτσικα. Όταν οι λύκοι πλησίαζαν, αυτά έκαναν κύκλο βάζοντας τα θηλυκά και τα μικρά τους από μέσα , ενώ στην περιφέρεια του κύκλου στέκονταν τα αρσενικά με τα κέρατα στραμμένα προς τα έξω.Έξω από τον κύκλο, περιπολούσε ο πιο μεγαλόσωμος και δυνατός τράγος ο οποίος με τις κινήσεις και τα βελάσματα του καθοδηγούσε τους άλλους τράγους για να πυκνώνουν τις θέσεις τους στα σημεία του κύκλου όπου πλησίαζαν οι λύκοι.
Τότε, δυο λύκοι φορώντας κατσικίσιο δέρμα μπήκαν στα δυο κοπάδια και άρχισαν να λένε στα κατσίκια: “Αυτός ο μεγάλος τράγος έξω από τον κύκλο σας καταπιέζει και σας στερεί τα κατσικίσια δημοκρατικά σας δικαιώματα! Για να τρώει αυτός πρώτος το καλύτερο χορτάρι κι εσείς να μένετε με το χορτάρι β’ διαλογής”.
“Τι είναι αυτά τα δημοκρατικά δικαιώματα; ”ρώτησαν τα κατσίκια των δύο κοπαδιών.
Και οι λύκοι απάντησαν: “Να, τα δημοκρατικά σας δικαιώματα είναι ο καθένας σας να πηγαίνει μια πέτρα μπροστά στον τράγο που θα σας υποσχεθεί το καλύτερο χορτάρι και τις λιγότερες μετακινήσεις. Θα διαλέγετε λοιπόν εσείς για αρχηγό όποιον τράγο μαζέψει τις περισσότερες πέτρες, Έτσι δε θα βγαίνει ο κάθε φασίστας-τράγος για αρχηγός σας επειδή έτυχε να είναι ο δυνατότερος τράγος στο κοπάδι σας.”
Στο πρώτο κοπάδι τα κατσίκια απάντησαν: “Τι είναι αυτές οι σαχλαμάρες που μας λες με τις πέτρες;; Εμείς από πάππο προς πάππο ξέρουμε ότι οι τράγοι αρχηγοί βγαίνουν ανάμεσα σε πολλά ζευγάρια τράγων που χτυπιούνται κέρατα με κέραταφτάνοντας στο τέλος να μείνουν 8 ζευγάρια, μετά 4 , έπειτα 2 και στο τέλος μένει μόνο ένα ζευγάρι που θα αγωνιστεί για να βγει ο νικητής που θα είναι ο τράγος-αρχηγός του κοπαδιού. Εμάς αυτά μας έμαθε η φύση εδώ και χιλιάδες χρόνια. Κι απ’οσο ξέρουμε έτσι εκλέγουν τους αρχηγούς τους και τα άλλα είδη ζώων. Γι’ αυτό πάρτε τα δημοκρατικά σας δικαιώματα και ξεκουμπιστείτε γιατί τα κοπάδια όπου σκοτώθηκε ο δυνατότερος τράγος-αρχηγός, τα έφαγαν οι λύκοι. Εμείς θα συνεχίσουμε να βγάζουμετράγους-αρχηγούς με αγώνες κέρατα με κέρατα.”
Στο δεύτερο κοπάδι τα κατσίκια απάντησαν: “Σαν να έχετε δίκιο, όλο διαταγές μας δίνει ο μεγαλύτερος τράγος-αρχηγός. Φύγετε από εδώ, έχει λύκους! Φύγετε από εκεί έχει τσακάλια! Φτάνει πια! Γι’ αυτό θα σταματήσουμε να εκλέγουμε αρχηγό με αγώνες κέρατα με κέρατα και θα εφαρμόσουμε αυτό το δημοκρατικό σύστημα σας με τις περισσότερες πέτρες. Όποιος τράγος μας υπόσχεται τη λιγότερη ταλαιπωρία και το περισσότερο χορτάρι, θα του πηγαίνουμε τις περισσότερες πέτρες πάνω στις οποίες θα στέκεται για να φαίνεται ψηλότερος και θα τον κάνουμε αρχηγό μας”
Έτσι κι έγινε. Στο δεύτερο κοπάδι εκλέχτηκε ένας λύκος ντυμένος με κατσικίσιο δέρμα. Δυο χρόνια μετά, το πρώτο κοπάδι είχε τετραπλάσιο πληθυσμό κατσικιών, ενώ το δεύτερο κοπάδι δεν υπήρχε πια, αφού όλα τα κατσίκια τα έφαγαν οι λύκοι.
Να κλείσω με το “άντε και καλή ψήφο”; Μπα… Θα προτιμήσω το «άντε και καλά μυαλά»!
* Ο Δημήτριος Νικολής είναι ιδιωτικός υπάλληλος.
31 comments
@κ. Δημήτριο Ν.Νικολή
Μερικά σχόλια:
1) “να εκλέξουμε τους ΑΡΙΣΤΟΥΣ που θα μας κυβερνήσουν”
Αλήθεια πως ορίζεται ο όρος “οι ‘άριστοι’ που θα μας κυβερνήσουν”;
Ο άξιος κυβερνήτης δεν πρέπει να έχει μόνον “ακαδημαϊκές” γνώσεις, να ξέρει π.χ. ιστορία, οικονομία, διεθνείς σχέσεις για να κυβερνήσει. Πρέπει παράλληλα, ίσως και περισσότερο, να έχει πλην άλλων μεγάλη ηγετική ικανότητα και υψηλη συναισθηματική νοημοσύνη. Για αυτά τι είδους εξετάσεις θα περάσει κάποιος “άριστος”;
Ο Τσώρτσιλ π.χ, του οποίου η επιτυχία ως κυβερνήτης δεν αμφισβητείται, “ακαδημαϊκά” ήταν μέτριος, για αυτό άλλωστε τον έβαλε από νωρίς ο πατέρας του στον στρατό. Σε ένα σύστημα λοιπόν σαν αυτό που αναφέρετε ένας Τσώρτσιλ ποτέ δεν θα γινόταν πρωθυπουργός.
2) “Αφού ελεγχθεί λοιπόν το ποινικό του μητρώο θα περάσει από εξετάσεις –αγωνίσματα τα οποία θα θέσουν κατά σειρά καθηγητές ιστορίας, ανώτατοι αξιωματούχοι των Ενόπλων Δυνάμεων, καθηγητές Νομικής ή Αρεοπαγίτες και καθηγητές Ψυχολογίας, οι οποίοι θα επιλεχθούν με κλήρωση.”
Πως μπορεί να αποδειχθεί ότι μια “σειρά καθηγητών” επιλεγμένων στην τύχη διασφαλίζει ότι οι τελικοί επιλεγέντες θα είναι “άριστοι”; Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει τρόπος να αποδείξει κανείς ότι θα συμβεί αυτό.
3) “Οι 50-100 καλύτεροι θα σχηματίσουν τη Βουλή και ο πρωθυπουργός θα είναι είτε ο πρώτος σε βαθμολογία είτε ο πρώτος σε ψηφοφορία που θα τεθεί μεταξύ των 100 οι οποίοι ως άριστοι θα έχουν το δικαίωμα (και μόνο αυτοί) να ψηφίσουν για τον αρχηγό τους.”
Και φυσικά εδώ επεισέρχεται πάλι το ζήτημα του σχολίου 1 παραπάνω.
Για παράδειγμα τίποτα δεν διασφαλίζει ότι κάποιος θα φτιάξει την “τέλεια” βουλή αν πάρει και βαλει σε αυτή ας πούμε τους αριστούχους της σχολής δημόσιας διοίκησης, των οποίων σε μεγάλο βαθμό και για τους περισσότερους από αυτούς δεν αμφισβητεί κανείς τις γνωσεις σε θέματα διοίκησης και οργάνωσης του κράτους.
4) “Και φυσικά δε χρειάζεται να καταφύγουμε στη βία για να ανατρέψουμε την κατάσταση. Μπορούμε να το κάνουμε χρησιμοποιώντας το ίδιο το σύστημα μέσα από τις νόμιμες οδούς. Πως; Με τη δημιουργία ενός κόμματος που σκοπό θα έχει όχι να κυβερνήσει αλλά να μετατρέψει τη Δημοκρατία μας από ΨΗΦΟΘΗΡΙΚΗ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ σε ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μέσω δημοψηφίσματος που θα θέσει στο λαό. Κι ο λαός θα αποφασίσει αν θέλει να αλλάξει τη μοίρα του.”
Και εδώ ερχόμαστε στο ζουμί.
Αγαπητέ κύριε Νικολή εαν ο λαός μπορούσε (ως σύνολο) να αποφασίσει να αλλάξει την μοίρα του από μόνος του, αυτενεργώντας, θα είχε εκλέξει από καιρό την ιδανική βουλή μόνος του και θα ζούσαμε ήδη σε μία ουτοπία.
Δυστυχώς όμως ο “λαός” είναι μια μάζα που εύκολα ελέγχεται με ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ πλέον μεθόδους στο να ψηφίζει και να επιλέγει τους κυβερνήτες που έχουμε εδώ στην Ελλάδα αλλά και στα περισσότερα μέρη του κόσμου.
Το θέμα είναι μεγάλο. Έχω προσπαθήσει σε παλαιότερα σχόλια, όσο επιτρέπει ο χρόνος μου και με όποιες ικανότητες διαθέτω, να εξηγήσω το θέμα.
Όποιος θέλει λοιπόν να καταλάβει πραγματικά τι παίζεται, στο εξωτερικό και εδώ, με τα θέματα: “δημοκρατία”, “εκλογές”, “κοινωνική δυναμική” κλπ μπορεί να αρχίσει διαβάζoντας τα παρακάτω:
– “The Price of Inequality”, Joseph Stiglitz, Penguin (8 April 2013) (υπάρχει και σε Ελληνική μετάφραση).
– “The Myth of the Rational Voter. Why Democracies Choose Bad Policies”, Caplan (Princeton, 2006).
– “Propaganda & Persuasion”, Garth S. Jowett, SAGE Publications (2011)
– “Experiments with People: Revelations From Social Psychology.”, Robert P., Abelson, Mahwah, N.J.: Lawrence Erlbaum (2004).
– “Social Psychology”, Bordens K., Freeload Press (2008) (ή άλλα παρόμοια που υπάρχουν πάνω στο θέμα).
ΕΓΩ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ.
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΗΔΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ,ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΚΤΗΣΩ.
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ.
Θεωρώ ότι το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί πρώτα είναι η ταυτότητα και ο ορισμός του τι πρέπει να είναι για μάς ο πολιτικός.
Αν ο πολιτικός πρέπει να είναι απλά ο διαχειριστής των υποθέσεων του τομέα ευθύνης του, αν δηλαδή πρέπει να είναι ένας απλός μάνατζερ, τότε πράγματι υπάρχει συνήθης πρακτική και για την πρόσληψη και για την στοχοθεσία και για τον έλεγχο και για την επιβράβευση ή για τον κολασμό.
Αν όμως ο πολιτικός πρέπει να είναι ο ηγέτης, ο οδηγητής ο οραματιστής και ταυτόχρονα ο εγγυητής των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων τότε μόνο η εκλογή του από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος είναι αποδεκτή.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία, τουλάχιστον, 20 χρόνια το πολιτικό μας σύστημα έχει παρουσιάσει τεράστια ποσά εντροπίας. Αυτό διορθώνεται, (στοιχειώδεις γνώσεις φυσικής), με πρόσθεση επίσης τεράστιας ποσότητας ενέργειας. Αν δεν γίνει και μάλιστα έγκαιρα, το σύστημα θα καταρρεύσει.
Ο ποιητής έχει ήδη προφητεύσει «… θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία …»
Αν ο λαός και οι ηγέτες του κάνουν εκπτώσεις στην αρετή και στην τόλμη, τότε υποχρεωτικά θα υπάρξουν εκπτώσεις και στην ελευθερία. Το ποσοστό παίζεται ανάλογα με την προσφορά και την ζήτηση.
@ Beriev
Ευχαριστώ για το σχόλιο, σας απαντώ με τη σειρα των ερωτημάτων που θέσατε.
1) Ο όρος “άριστος” προέρχεται από το ομόρριζο “αρετή” και είναι αυτός ο οποίος διαθέτει το σύνολο των αρετών σε υπερθετικό βαθμό. Η αρετή προϋποθέυει “αξίες”. Εφόσον μιλάμε για πολιτικό άρχοντα, αναφερόμαστε σε εθνικές αξίες οι οποίες μας οδήγησαν ως Έθνος επί τόσες χιλιετηρίδες και η σημερινή μας παρακμή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον εκφυλισμό τους.
Αναφέρω στο κείμενο μου ότι ο υποψήφιος άρχοντας “θα εξεταστεί για να ελεγχθεί αν
μπορεί να υπηρετήσει τις αξίες που διέπουν αυτό το Έθνος”.
Δεν αναφέρω πουθενά στο κείμενο μου ότι ο υποψήφιος άρχοντας θα πρέπει να έχει μόνον ακαδημαϊκές γνώσεις. Συγκεκριμένα αναφέρω: “Για παράδειγμα, ας πούμε ότι ο υποψήφιος άρχοντας θα πρέπει να έχει έντιμο πρότερο βίο, να γνωρίζει την ιστορία του Έθνους μας και ειδικότερα του τόπου του, να έχει ανδρεία και να είναι έτοιμος να πεθάνει υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα του λαού του, να είναι δίκαιος και ηθικός.”
Για την ιστορία θα αναλάβουν οι καθηγητές. Το πως θα ελέγξουμε αν είναι ανδρείοι, ηθικοί και βάζουν το κοινό καλό πάνω από το προσωπικό, θα μας το πει ο πρότερος βίος του και οι ψυχολόγοι. Αυτοί που μέχρι σήμερα θέτουν ψυχολογικά τεστ σε στρατό και σώματα ασφαλείας. Αν θελήσουμε να βρούμε τα τεστ που πρεπει να περάσουν να είστε σίγουροι οτι θα τα βρούμε.
Για τον Τσώρτσιλ ειδικά που αναφέρεστε ως αναμφισβήτητα επιτυχημένο κυβερνήτη, θα σας απαντήσω ότι τον θεωρώ τόσο επιτυχημένο όσο και τον Κίσσινγκερ. Ένας καλός δολοπλόκος πολιτικάντης που έκανε τη δουλειά για τα αφεντικά του, όχι όμως για το λαό του και την ανθρωπότητα. Και καλώς αναφέρετε ότι στο σύστημα που προτείνω δε θα γινότανε ποτέ πρωθυπουργός. Έτσι ακριβώς είναι.
2) Δεν έγραψα πουθενά ότι οι καθηγητές που θα επιλεγούν στην τύχη μέσω κληρώσεως θα είναι και οι άριστοι. Έγραψα ότι τα ανώτατα θεσμοθετημένα όργανα όπως οι ανώτατοι αξιωματούχοι των ΕΔ, οι αρεοπαγίτες και οι καθηγητές μέσω αντιπροσώπων τους που θα οριστούν με κλήρωση θα θέσουν τις εξετάσεις-αγωνίσματα για να βγούν οι καλύτεροι σε βαθμολογία πολίτες, οι “‘αριστοι”. Όπως βγαίνουν αριστούχοι σε όλα τα είδη εξετάσεων. Οι καθηγητές μπορεί να μην είναι άριστοι όπως μπορεί να μην είναι και κάποιος καθηγητής στις σχολικές εξετάσεις. Τι πάει να πει όμως ότι επειδή ο καθηγητής δεν είναι άριστος δε θα αποδεχτούμε ως άριστο και το παιδί που έγραψε 20? Σίγουρα υπάρχει διάβρωση και στους καθηγητές και στους αξιωματούχους και στους αρεοπαγίτες αλλά αυτούς έχουμε στην παρούσα φάση και αυτοί είναι οι θεματοφύλακες της χώρας μας. Μια χώρα που χρόνια τώρα φθείρεται από το έλλειμα αξιοκρατίας.
3) Θα σας επαναλάβω ότι οι άριστοι δεν έχουν να κάνουν μόνο με ακαδημαΙκό υπόβαθρο αλλά κυρίως με σύνολο αρετών που πηγάζουν από συγκεκριμένες αξίες. Σίγουρα στο ξεκίνημα μιας τέτοιας αλλαγής θα υπάρξουν παιδικές ασθένειες και θέματα προς επίλυση αλλά θα έχουν επιτευχθεί 2 βάσικά πράγματα που είναι η αξιοκρατία και η έλλειψη διχασμού. Φανταστείτε μια Ελλάδα χωρίς κόμματα, χωρίς παρατάξεις και χρωματισμούς. Φανταστείτε μια Ελλάδα ενωμένη. Με ένα κοινοβούλιο χωρις δεξια και αριστερά, με ένα κοινοβούλιο που δεν έχει ως σκοπό τη στείρα αντιπολίτευση αλλά τη συνεργασία.
4) Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Ο λαός δε μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του διότι βρίσκεται θεατής στο πολιτικό κουκλοθέατρο που του έχει στήσει ο τύπος με τις κλωστές που παίζει τις μαριονέττες. Ο λαός το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παρακολουθεί τις μαριονέττες και να υποστηρίζει μια τη μία και μια την άλλη. Με το δήθεν δημοκρατικό πολίτευμα μας δεν πρόκειται ούτε εσείς ούτε έγώ ούτε κάποιος άριστος να γίνει ποτέ αρχηγός κόμματος που θα κυβερνήσει. Με το δημοκρατικό μας σύστημα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ελέγχουμε και μετέχουμε ενεργά στα πολιτικά δρώμενα αλλά τίποτα από αυτά δε συμβαίνει. Τότε τι σόι δημοκρατία είναι αυτή?
Για τα πονήματα που αναφέρεστε δεν έχω αποψη καθώς δεν τα έχω διαβάσει. Βλέπω όμως ότι έιναι αρκετά πρόσφατα. Θα σας παραπέμψω λοιπόν στα “Πρωτόκολλα” που όσο κι αν χτυπιούνται ορισμένοι ότι είναι πλαστα, γράφτηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα, δημοσιεύτηκαν το 1905 και ανέφεραν πως μέσω της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας οι επικυρίαρχοι μας θα ελέγχουν τις κυβερνήσεις των κρατών όλης της υφηλίου.
@Δημήτρης Νικολής
Ευχαριστώ για την απάντηση μετά τις διευκρινίσεις της οποίας βλέπω ότι σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο δεν διαφωνούμε σε τίποτα σημαντικό.
Διαφωνώ όμως στο θέμα του Τσώρτσιλ και των Πρωτοκόλλων.
Όλοι οι ηγέτες για να πάρουν την εξουσία κάνουν λίγο ως πολύ διάφορες δολοπλοκίες. Η εξουσία ποτέ δεν χαρίζεται πάντα κερδίζεται και τώρα και ανέκαθεν.
Όσον αφορά το θέμα των πρωτοκόλλων αυτό έχει διαοιστωθεί από καιρό ότι πρόκειται περί απάτης. Η wikipedia έχει πολύ καλή ανάλυση:
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Protocols_of_the_Elders_of_Zion
Οἱ ὑπάλληλοι τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν ἐπιλέγονται μὲ διαδικασίες ὅπως αὐτὲς ποὺ περιγράφει ὁ κύριος Νικολῆς. Τὸ ἴδιο καὶ οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι στὸ Δημόσιο τῶν χωρῶν ὅλης τῆς Εὐρώπης, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς Ἐλλάδος (ΑΣΕΠ). Μὲ δεδομένο ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ προετοιμάζουν τοὺς νόμους καὶ μεριμνοῦν γιὰ τὴν ἐφαρμογή τους, αὐτὰ πού προτείνει ἡ ἀρχικὴ ἀνάρτηση θὰ πρέπει νὰ εἶναι πραγματικότητα.
Παρεμπιπτόντως, ἂν θὰ εἶχε τὴν καλωσύνη νὰ μᾶς ἐξηγήσει ὁ συγγραφεύς τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως, ἡ ἐξαφάνιση 40.000 Ἰσραηλιτῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου 1940-1944 καὶ ἡ μὴ ἐπανεμφάνισή τους οὔτε γιὰ νὰ διεκδικήσουν τὶς ἀκίνητες περιουσίες τους, πολλὲς τῶν ὁποίων παραμένου καὶ σήμερα ἀδέσποτες, πῶς ἀκριβῶς ἐντάσσεται στὰ σχέδια παγκοσμίου κυριαρχίας τῶν «Πρωτοκόλλων». Πρόκειται γιὰ νόμιμο αὐτοάμυνα τῆς κυριάρχου Ἀρίας φυλῆς ἢ γιὰ σατανικὴ προβοκάτσια τῶν ἰδίων τῶν Σιωνιστῶν ; Ἤ, μήπως, τοὺς ἀπήγαγαν ἐξωγήινοι ;
@ Γ.Ι.Γεωργάνα
Η χρήση της ειρωνίας δηλώνει αλαζονεία, έλλειψη σεβασμού και φυσικά δεν προάγει το διάλογο. Η ελληνοπρέπεια σας φροντίστε να μην περιορίζεται στη χρήση του πολυτονικού.
Τα πρωτόκολλα ασχέτως με τις πεποιθήσεις του καθενός αν είναι πλαστά ή οχι, παραθέτουν ένα σχέδιο ελέγχου της ανθρωπότητας το οποίο έναν αιώνα και πλέον αργότερα επαληθευεται με μεγάλη ακρίβεια. Αυτό είναι αδιαμφησβήτητο.
Οι Εβραίοι από την άλλη, έχοντας πλέον υπό τον έλεγχο τους το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, τους διεθνείς οργανισμούς, τα διεθνή ΜΜΕ και φυσικά τις κυβερνήσεις (τουλάχιστον της Δύσης) μας οδηγούν στην εκπλήρωση του σχεδίου που προαναφέρθηκε. Αυτό είναι επίσης πέραν από κάθε αμφισβήτηση.
Αυτό στο οποίο δεν έχω ειλικρινά καταλήξει είναι αν οι Εβραίοι είναι οι ίδιοι οι εμπνευστές του συγκεκριμένου σχεδίου ή απλά οι διεκπεραιωτές του. Το παγκοσμιο δίκτυο μυστικών εταιρειών έχει ιεραρχία η οποία ανεβαίνοντας καταλήγει κάπου. Είναι κάποιος Εβραίος στην κορυφή της πυραμίδας? Ίσως και όχι. Δε θα επεκταθώ στο θέμα γιατί θα πρέπει να αναφερθώ σε πολλά πραγματα που δεν είναι της παρούσης.
Σχετικά με τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης σαφώς και δεν πρόκειται ούτε για νόμιμη αυτοαμυνα των ναζί, ούτε για απαγωγή απο εξωγήινους όπως ατυχώς ευφυολογησατε…
Επειδη θέλω να πιστεύω ότι είστε έξυπνος άνθρωπος, θα σας κάνω μερικές ερωτήσεις προς προβληματισμό και εξαγωγή συμπερασμάτων.
– Υπήρχαν στο επιτελείο του Εβραίοι?
– Στο στράτευμα του?
– Τι εθνικότητας ήταν η Εύα Μπραουν?
– Τι εθνικότητας ήταν ο ίδιος ο Χιτλερ?
– Ο μέγας θεωρητικός του ναζισμου, Ροζενμπεργκ?
– Στη διαλυμένη οικονομικώς Γερμανία μετά τον Ά ΠΠ με τι κεφάλαια ο Χιτλερ συνετέλεσε το θαύμα του Γ´Ραιχ?
– Ο αρχηγός των s/s χιμλερ είχε σχέση με μυστικές εταιρείες? ήταν ο ίδιος αποκρυφιστης?
– Τι ρόλο παίξανε οι μυστικές εταιρείες στο “θαυμα” της ανόδου του Χιτλερ?
– Τι απέγινε ο Χιτλερ τελικα? Η Εύα Μπραουν? ο Μπορμαν?
– Τι απέγιναν οι μεγαλύτεροι επιστήμονες του Γ´Ραιχ μετά τον πόλεμο?
– Έχει κάποια σχέση με τα παραπάνω η συνθήκη Μπάλφουρ που υπεγράφη κατά τον ΆΠΠ?
Τα ερωτήματα είναι παρα πολλά και σίγουρα η αλήθεια απέχει πολύ από αυτή (ή αυτες) που μας έχουν πλασάρει.
Ἔχει δίκιο ὁ συγγραφεὺς τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως κατὰ ἕνα μέρος, διότι παρέλειψα νὰ τὸν εύχαριστήσω πού θαρσαλέως καὶ ἐπωνύμως κατέρχεται στον στίβο τῆς συζητήσεως, σὲ ἀντίθεση μὲ τους πλείστους ἀπὸ τοὺς συγγράφοντες στὸ «Ἀντίβαρο». Τούτου γραφέντος, πρέπει ὁ ἑκάστοτε συγγράφων νὰ σέβεται τὸν πρῶτα ἐκεῖνος τὸν ἑαυτό του καὶ τὸ θέμα του. Τοῦ ἐπεσήμανα ὅτι αὐτὸ πού ἐπρότεινε εἶναι ἤδη πραγματικότης, δεδομένου ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν ἀποφάσεων στὴν δημοσία σφαῖρα δὲν λαμβάνονται πλέον ἀπὸ ἐκλεγμένους, ἀλλὰ απὸ ἀνθρώπους ἐπιλεγμένους μὲ μεθόδους παραπλήσιες πρὸς αὐτὲς ποὺ ἐπρότεινε στὴν ἀρχική του ἀνάρτηση. Προφανῶς, λοιπόν, θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχουμε λυτρωθεῖ ἀπὸ τὸ πλεῖστον τῆς «ψηφοθηρικῆς κομματοκρατίας» καὶ νὰ ζοῦμε σὲ καθεστὼς «ἀξιοκρατικῆς δημοκρατίας», ἂν ὄχι στὴν Ἑλλάδα, στὶς περισσότερες χῶρες τοῦ ἀνεπτυγμένου οἰκονομικῶς κόσμου. Δὲν μένει, λοιπόν, παρὰ νὰ τὶς μιμηθοῦμε, γιὰ παράδειγμα μέσῳ ΑΣΕΠ. Ἔλα, ὅμως, ποὺ ὁ συγγραφεύς μας ἔχει εἰσαγάγει καὶ ἄλλον παράγοντα στὴν συζήτηση : τὴν διεθνῆ συνωμοσία ! Δηλαδή, ὅτι, ναὶ μὲν ἔχει γίνει αὐτὸ πού προτείνει, ἀλλὰ εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς παγκοσμίου συνωμοσίας. Τὸ κατ’ ἐμέ, τοῦτο πράγματι ἐγείρει καὶ ἄλλη ἀντίρρηση ὡς πρὸς τὴν λογικὴ συνέπεια τῶν προτάσεών του : ὅτι, δηλαδή, δὲν προτείνει διαδικασία ὥστε νὰ μεταβοῦμε ἀπὸ τὴν «ψηφοθηρικὴ κομματοκρατία» στὴν «ἀξιοκρατικὴ δημοκρατία». Πῶς θὰ δώσει ἡ μᾶζα τῶν ψηφοφόρων ἐξουσιοδότηση σὲ μιὰν ἐξεταστικὴ ἐπιτροπὴ φωτισμένων ἔγκυρη ἐντολὴ καὶ ἐξουσιοδότηση νὰ βγάλουν θέματα ἐξετάσεων, νὰ διεξαγάγουν τὶς ἐξετάσεις κλπ ; Μιλᾶμε γιὰ ἐντολὴ ἐν λευκῷ, δηλαδὴ γιὰ διορισμὸ δικτατόρων, χωρὶς κἂν δικαίωμα ἀνακλήσεως.
ΥΓ Ἡ ἐξαφάνιση τῶν Ἑβραίων τῆς Θεσσαλονίκης εἶναι, λοιπόν, μέρος τῆς σατανικῆς συνομωσίας τῶν ὀλίγων ἀκατονομάστων, τῶν ὁποίων οἱ συγκεκριμένοι Ἑβραῖοι ἦταν «διεκπεραιωτές». Προφανῶς ὁ διεκπεραιωτὴς λαμβάνει κάποιαν ἀμοιβή. Ποιαν ἀμοιβὴ ἔλαβαν οἱ συγκεκριμένοι διεκπεραιωτές ; Καί, παρακαλῶ, στὸ θέμα ὄχι τὴν μπάλλα στὴν Εὔα Μπράουν ποὺ κάθεται στὴν ἐξέδρα.
Αγαπητε κ. Νικολή
Εχετε ενδιαφερουσες ιδεες. Θα διαφωνησω ομως ριζικα με την αποψη οτι το εβραϊκο εθνος ως συνολο ειναι ενορχηστρωτης η διεκπεραιωτης καποιας παγκοσμιας συνωμοσιας. Αλλο τι κανουν μεμονωμενες ομαδες ατομων. Τα πρωτοκολλα της Σιων ειναι ενα κειμενο ανευ αξιας. Αν οι Εβραιοι εχουν ισχυ, τοτε ειναι καλυτερο να τα εχουμε καλα μαζι τους. Στο κατω κατω ουτε εχθροι μας ειναι ουτε ευθυνονται για τα χαλια μας.
Τωρα, σχετικα με το αρθρο :
Οταν ο λαος αποτυγχανει συστηματικα να εκλεξει καλους Κυβερνητες, τοτε αναγκαστικα πρεπει να ελθουν στην εξουσια οι «Αριστοι».
Ιστορικα ομως αυτοι δεν ερχονται στην εξουσια με …….διορισμο απο μια επιτροπη καθηγηταδων που…..αξιολογουν βιογραφικα, αλλα με καπως πιο «αγριο» τροπο. Αυτο υπονοει ο ορος «συγκρουση τραγων με τα κερατα».
Το «Κινημα» του 1909 στο Γουδί ηταν αυτο που ουσιαστικα εφερε τον Ελευθεριο Βενιζελο και τον επεβαλλε ως Πρωθυπουργο. Τι ηταν ομως το «Κινημα» αυτο, αν οχι ενα καραμπινάτο στρατιωτικο πραξικόπημα εναντιον μιας νομιμης, κονοβουλευτικης, και δημοκρατικοτατα εκλεγμενης Κυβερνησης;
Το οτι το «Κινημα»(=στρατιωτικο πραξικοπημα) ειχε ευρεια λαϊκη υποστηριξη δεν αλλαζει αυτην την αληθεια.
Φοβουμαι επομενως οτι τη λυση μονο ο Στρατός μπορει να τη δωσει, οπως και τοτε
@ Γ.Ι.Γεωργάνα
Δεν παίζετε σωστα και θα σας μαλώσω…
Παραποιείτε τα λεγόμενα μου για να προάγετε τις θέσεις σας, δε διαβάζετε αυτά που γράφω και ειρωνεύεστε. Εγώ συνδιαλέγομαι για να μάθω και να πλησιάσω στην αλήθεια, όχι για να αντιπαρατεθώ και να το παίξω μάγκας. Αν ήθελα να το κάνω, θα είχα σελίδα στο facebook και θα προσπαθούσα να εντυπωσιάσω κοριτσάκια. Αυτό το στάδιο το πέρασα εδώ και χρόνια και δεν έχω σκοπό να επιστρέψω.
1. Έγραψα εγώ ότι έχει γίνει αυτό που προτείνω αλλά είναι αποτέλεσμα παγκοσμίου συνομωσίας? Εγώ έγραψα ότι “μέσω της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας οι επικυρίαρχοι μας θα ελέγχουν τις κυβερνήσεις των κρατών όλης της υφηλίου”. Σε αυτό τουλάχιστον δε νομίζω να υπάρχει κάποιος νοήμων ανθρωπος που να διαφωνεί. Εκτός κι αν πιστεύετε ότι οι κυβερνήσεις των κρατών της Δύσης (κι όχι μόνο) λειτουργούν ανεξάρτητα και με βάση το εθνικό συμφέρον αλλά οι κακόμοιροι υποπέπτουν σε συνεχιζόμενα λάθη…
2. Βεβαίως και προτείνω διαδικασία αλλά μάλλον το προσπεράσατε κατά την επιφανειακή σας ανάγνωση. Ανέφερα ότι θα τεθεί δημοψήφισμα για να τροποποιηθεί το σύνταγμα. Ανέφερα ότι με κλήρωση θα προκύψουν τα μέλη των επιτροπών που θα θέσουν τα θέματα-εξετάσεις ώστε να αποφευχθούν οι δυσαρέσκειες από ένα διορισμό. Οι 50-100 άριστοι θα σχηματίσουν τη βουλή. Ο πρώτος μεταξύ ίσων θα προκύψει είτε με ψηφοφορία των 50 είτε θα είναι ο πρώτος σε βαθμολογία.
3. Δεν έγραψα πουθενά ότι η εξεταστική επιτροπή θα είναι “φωτισμένη”. Αυτό είναι δική σας εφεύρεση. Το αντίθετο μάλιστα έγραψα, ότι “οι καθηγητές μπορεί να μην είναι άριστοι όπως μπορεί να μην είναι και κάποιος καθηγητής στις σχολικές εξετάσεις. Τι πάει να πει όμως ότι επειδή ο καθηγητής δεν είναι άριστος δε θα αποδεχτούμε ως άριστο και το παιδί που έγραψε 20? Σίγουρα υπάρχει διάβρωση και στους καθηγητές και στους αξιωματούχους και στους αρεοπαγίτες αλλά αυτούς έχουμε στην παρούσα φάση και αυτοί είναι οι θεματοφύλακες της χώρας μας”. Αν έχετε να προτείνετε άλλους, σας ακούω.
3. Αν η διαδικασία που σας αναφέρω σας φαίνεται ως “εντολή εν λευκώ, για διορισμό δικτατόρων χωρίς καν δικαίωμα ανακλήσεως”, θα σας συνταράξω συθέμελα λέγοντας σας ότι θα πρέπει να αλλάξετε χώρα διότι η συγκεκριμένη είναι γεμάτη από διορισμένους δικτάτορες. Δικτάτορες φιλολόγους, μαθηματικούς, χημικούς, μουσικούς, δάσκαλους οδήγησης, μηχανικούς, τεχνίτες, μανατζαραίους επιχειρήσεων κτλ κτλ οι οποίοι ως διορισμένοι δικτάτορες κρίνουν αν θα πρέπει ένας νέος να περάσει τις όποιες εξετάσεις…
4. Όσον αφορά το υστερόγραφο σας, με ρωτάτε ποιο ήταν το δωράκι των διεκπεραιωτών για τη θυσία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Μα σας το έγραψα αγαπητέ στην τελευταία γραμμή της προηγούμενης απάντησης μου. Δεν το δώσατε και αυτό σημασία ή δεν το καταλάβατε? Θα σας το κάνω λοιπόν “πενηνταράκια” για να σας βοηθήσω. Η θυσία των Εβραίων ήταν το ηθικό άλλοθι που απαιτούνταν ώστε να εφαρμοστεί η διακύρηξη Μπάλφουρ η οποία είχε υπογραφεί το 1917. Οι Εβραίοι που πέρασαν τόσα πάνδεινα δικαιούνταν το κράτος που τους είχε υποσχεθεί η Αγγλία μέσω της συγκεκριμένης υπόσχεσης που είχε στείλει το 1917 ο ΥπΕξ της Αγγλίας Μπάλφουρ προς τον λόρδο Ρότσιλντ με σκοπό τη διαβίβαση της στη Διεθνή Σιωνιστική Ομοσπονδία. Πρωθυπουργός της Αγγλίας τότε υπενθυμίζω ότι ήταν ο γνωστός και μη εξαιρετέος “φίλος” μας Lloyd George.
Και αλήθεια, η διαφωνία σας τελικά αφορά την ιδέα? Την υλοποίηση της? Τη διεθνή συνωμοσία? Με έχετε μπερδέψει…
Όσον αφορά την (για ακόμη μια φορά) ειρωνία σας, να σας πληροφορήσω ότι το χιούμορ σας χρειάζεται κάποια μερεμέτια αλλά τώρα που ζεσταίνει ο καιρός μπορεί και να φανεί χρήσιμο…
@ΝΝ
Ευχαριστώ για το σχόλιο σας.
Φυσικά και δεν είναι εφικτό ένα ολόκληρο Έθνος 15 εκατομμυρίων ανθρώπων να μετέχει σε ένα σχέδιο. Δε γίνεται όμως να παραβλέψουμε ότι το εβραϊκό λόμπυ ελέγχει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, τους διεθνείς οργανισμούς, τα διεθνή ΜΜΕ και φυσικά τις κυβερνήσεις (Δύσης και όχι μόνο).
Τα πρωτόκολλα έχουν ενδιαφέρον καθώς “προφητεύουν” με επιτυχία. Και για μένα οι προφητείες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την παράθεση του σχεδίου που έχει ήδη στηθεί. Το “από ποιον στήθηκε” είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Θα διαφωνήσω επίσης με το “ούτε εχθροί μας είναι, ούτε και ευθύνονται για τα χάλια μας”. Την έχθρα τους απέναντι μας την έχουν επιδείξει και στα ιερά τους βιβλία και την έχει καταγράψει η ιστορία. Για τα χάλια μας επίσης ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό με την άμεση εμπλοκή τους στα εσωτερικά μας θέματα.
Σχετικά με το Γουδί είναι πραγματικά αστείο το γεγονός ότι η ιστορία το καταχώρησε ως “κίνημα” ενώ η 4η Αυγούστου και η 21 Απριλίου καταχωρήθηκαν ως δικτατορίες και πραξικοπήματα. Βέβαια κι αυτό έχει την εξήγηση του αλλά δεν είναι της παρούσης.
Σχετικά με τον τρόπο επιβολής των αρίστων, δε θα διαφωνήσω με τη στρατιωτική λύση αλλά εκεί υπάρχουν δύο προβλήματα. Πρώτον ότι θα υπάρχει πάντα αντιπολίτευση στο “τυραννικό καθεστώς” το οποίο ανέλαβε την εξουσία με τη βία κι όχι με νόμιμες διαδικασίες. Δεύτερον και ίσως σημαντικότερο, θα πρέπει να ευχόμαστε ο πραξικοπηματίας να είναι πατριώτης και όχι ξένο πιόνι. Οι πιθανότητα στο δεύτερο ενδεχόμενο στη σημερινή εποχή κατα τη γνώμη μου θα ήταν συντριπτική.
Δύσκολη ἡ συνεννόησις ! Πάντως, ὁ συγγραφεύς τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως μὲ ἔπεισε ὅτι δέν εἶναι στέρεα ἡ λογική του. Διότι ἀγνοεῖ πλήρως τὴν ἐπισήμανσή μου ὅτι τὸ «ἀξιοκρατικὸ» σύστημα πού προτείνει ἤδη ὑπάρχει σὲ μεγάλο βαθμό. Καὶ ὅτι δὲν βλέπουμε τὰ ὀφέλη πού ὁ ἴδιος ἐλπίζει ἀπὸ αὐτό. Θεωρεῖ ὅτι ἡ ἤδη ὑπάρχουσα «ἀξιοκρατία» θὰ βελτιωθεῖ διὰ κληρώσεων ! Ἂς τὸν πιστέψει ὅποιος θέλει. Μόνον νὰ ἀγοράζει καὶ λαχεῖα, διότι ἔτσι θὰ ἔχει περισσότερες πιθανότητες νὰ ἰδεῖ προκοπή.
Ὅσο γιὰ τὴν δολοφονία τῶν Ἰσραηλιτῶν τῆς Θεσσαλονίκης, διερωτῶμαι πῶς οἱ Ναζὶ συνεργάσθηκαν μὲ τοὺς «ἐπικυριάρχους». Αὐτοί, οἱ Ναζί, τί κέρδος εἶχαν νὰ ἀφιερώσουν πόρους, ἐνῶ τοὺς ἦταν ἀπολύτως ἀπαραίτητοι γιὰ τὸν πόλεμο, ὥστε νὰ ἐξοντώσουν τοὺς Ἰσραηλίτες ; Τί «δωράκι», πῆραν ἀπὸ τοὺς ἐπικυριάρχους οἱ Ναζί ; Ἤ, μήπως κι αὐτοί, οἱ Ναζί, ἦταν θύματα τῶν «ἐπικυριάρχων» ; Ὁ συγγραφεύς τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως περιπίπτει, κατὰ Ροΐδην, ἀπὸ ἀντιφάσεως εἰς ἀντίφασιν ὀτέ μεν τὸν οἶκτον, ὁτέ δὲ τὸν γέλωτα προκαλῶν εἰς τοὺς ἀναγιγνώσκοντας. Ἤ, κατὰ Παῦλον Καλλιγᾶν, ἡ ἀνάγκη δευτέρας ὑποθέσεως διὰ νὰ στηριχθεῖ ἡ πρώτη ἀποδεικνύει τὸ σαθρὸν ἀμφοτέρων.
Αγαπητε κ. Νικολη
Για την οικονομια της συζητησεως ας δεχθουμε οτι ειναι οπως τα λετε. Τι μας συμφερει, να τους εχουμε εχθρους ή φιλους; Αν τα βαζουμε μαζι τους, αυτο δεν ισοδυναμει με γροθια στο μαχαιρι; Απειλη για εμας ειναι οι τουρκοι, καθως και οι ορδες των λαθροεποικιστων. Οχι οι Εβραιοι. Ειναι δυνατον να καθομαστε να κοιταζουμε τι εγραφε το…..Ταλμουδ πριν απο 2000 χρονια;
Ο πραξικοπηματιας θα ειναι καποιος διακεκριμενος στρατιωτικος, οπως ηταν ο Μεταξας, και αρα ειναι ελαχιστα πιθανο να εινα «ξενο πιονι». Αν και το Σωμα των Αξιωματικων εχει διαβρωθει, καλυτερα να το κλεισουμε το μαγαζι, και να παραδωσουμε τα κλειδια στην κ. Μερκελ!
Ο Ελευθεριος Βενιζελος δεν δυσκολευτηκε καθολου να βαλλει την «Αντιπολιτευση» στη θεση της το 1917-1920, οπως δεν δυσκολευτηκε και ο Μεταξας το 1936-1940. Αλλα μαλλον δεν θα χρειαστουν τετοιες μεθοδοι , αφου ενα στρατιωτικο κινημα θα τυχει ευρειας λαϊκης υποστηριξης μολις αρχιζει να συλλαμβανει κλεφτες πολιτικους.
Ο καλυτερος «τραγος» που οδηγησε ποτε το «κοπαδι» λεγοταν Ελευθεριος Βενιζελος. Αυτος λοιπον δεν παρεθεσε το βιογραφικο του ενωπιον επιτροπης πρεσβυτερων τραγων, αλλα συγκρουστηκε με τα κερατα! (1905, 1910. 1916, 1933, 1935)
Τι να πει κανείς με σχόλια όπως το παραπάνω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι όσο υπάρχουν πρόβατα που αγιοποιούν τράγους η αγέλη θα είναι η μοίρα τους και η φυσική τους θέση. Δεν βγήκαν ποτέ έξω από το μαντρί, προσπερνούν ξώφαλτσα την ιστορία, δεν έχουν ιδέα τι θα πει ελευθερία κι από πάνω έρχονται να μας πουλήσουν μούρη!
Αγαπητέ κ.Γεωργάνα
Σχετικά με τους ναζί που αναφέρατε, σε προηγούμενο σχολιο μου σας ζητούσα να μου απαντήσετε σε συγκεκριμένα ερωτήματα. Φυσικα αντί για απάντηση έλαβα μια εξυπνάδα περί μπάλας και Εύας Μπράουν.Αν είχατε απαντήσει, πιθανότατα να μη θέτατε το ερώτημα του προηγοέμενου σχολίου σας. Όταν θα μου απαντήσετε λοιπόν σε ότι σας ρώτησα, θα σας απαντήσω κι εγώ σε αυτό που ρωτάτε. Αυτός είναι βασικός κανόνας του διαλόγου και έστω και αργά, θα πρέπει να τον κατανοήσετε και να τον σεβαστείτε.
Είναι η πρώτη φορά που θα συμφωνήσω μαζί σας και θα υπερθεματίσω λέγοντας ότι όχι μόνο δύσκολη αλλά μάλλον αδύνατη η συνεννόησις!
Αγαπητέ NF
Αυτά που έγραφε το Ταλμούδ πριν 2.000 χρόνια δεν τα γράφει σήμερα? Άλλαξαν οι γραφές τους? Ή μήπως είναι ξεπερασμένα γι’αυτούς και πλέον δεν τα πιστεύουνε?
Αναφέρεις ότι οι Τούρκοι και οι λαθροέποικοι είναι οι εχθροί μας και δε θα διαφωνήσω. Αλήθεια όμως, γιατί οι Εβραίοι στο κράτος τους είναι τόσο σκληροί με τον λαθροεποικισμό ενώ οι διεθνείς οργανώσεις που ελέγχουν φροντίζουν να τον ενισχύουν με κάθε τρόπο προωθώντας τη λαθρομετανάστευση στην Ευρώπη και όχι μόνο?
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψιν την ιστορία, τις γραφές τους, την εμπλοκή τους στα εσωτερικά μας θέματα και το ρόλο του εβραΙκού λόμπυ παγκοσμίως, το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να είμαστε καχύποπτοι κατά τη γνώμη μου. Το να μη χτυπήσουμε τη γροθια στο μαχαίρι δεν πάει να πει ότι θα τους χρίσουμε και φίλους μας με πλήρη εμπιστοσύνη…
Σχετικά με το στρατιωτικό πραξικόπημα, αν είσαι σίγουρος ότι θα προκύψει κάποιος Μεταξάς εγώ ξαναλέω πως δε θα διαφωνήσω. Αλλά μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δε θα πρόκειται για λύκο με προβιά? Δεν είμαι και τόσο βέβαιος για το “αμόλυντο” του στρατού. Πιστεύω πως και ο στρατός μας έχει διαβρωθεί και πως να μη συμβεί αυτό άλλωστε αφού και οι αξιωματικοί μας μέλη της κοινωνίας που ζούμε είναι.
Σχετικά με τον Βενιζέλο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου αλλά δε θα ήθελα να ξεφύγουμε από το θέμα.
Κύριε Νικολή γράφετε:
“Σχετικά με το στρατιωτικό πραξικόπημα, αν είσαι σίγουρος ότι θα προκύψει κάποιος Μεταξάς εγώ ξαναλέω πως δε θα διαφωνήσω. Αλλά μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δε θα πρόκειται για λύκο με προβιά?”
Και μόνο αυτή σας η πρόταση δείχνει άγνοια της Ιστορίας κι έλλειψη δημοκρατικής παιδείας, επομένως καθιστά στα μάτια μου ότι γράφετε αναξιόπιστο.
Διαβάστε παρακάτω τι λέει ο ίδιος ο Μεταξάς στο ημερολόγιό του και σε δηλώσεις του της εποχής:
“H Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου κράτος αντικομουνιστικό. Κράτος αντικοινοβουλευτικό. Κράτος ολοκληρωτικό. Αν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι αγωνιζόντανε πραγματικά για την ιδεολογία που υψώσανε για σημαία, έπρεπε να υποστηρίζουν παντού την Ελλάδα με όλη τους τη δύναμη”
Δήλωση του ιδίου στην αγγλική εφημερίδα Daily Telegraph: “‘Ο,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης”
Και πάλι από το Ημερολόγιό του ενόψει του επερχόμενου πολέμου: “Αν υπερισχύσουν οι Γερμανοί, εμείς θα γίνωμεν δούλοι των. Αν υπερισχύσουν οι Άγγλοι, θα γίνωμεν δούλοι αυτωνών”.
Συμμερίζεστε τις δηλώσεις αυτές; Στην δική μου κρίση, όσο ελληνότροπο είναι το ερωτηματικό που θέτετε στο τέλος της πρότασής σας, άλλο τόσο Έλληνας πατριώτης ήταν και ο Μεταξάς.
Ἐντυπωσιακὴ ἡ οἴησις μερικῶν οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὴν ἀξίωση νὰ ἀπαντήσουν οἱ χειμαζόμενοι συναναγνῶστες καὶ συσσχολιαστὲς σὲ κάθε άρρωστημένη συσχέτιση πού μπορεῖ νὰ ἐπινοήσει ὁ ἐγκέφαλός τους, γιὰ παράδειγμα τοῦ φάντη μὲ τὸ ρετσινόλαδο. Καὶ ὅλη αὐτὴ ἡ φλυαρία γιὰ νὰ μὴν ἀναγνωρίσουν ὅτι ἡ κεντρικὴ ἰδέα τοῦ κειμένου τους μπορεῖ καὶ νὰ μὴν εἶναι συμβατὴ οὔτε μὲ τὴν ἁπλῆ λογικὴ οὔτε μὲ τὴν ἐμπειρικὴ παρατήρηση.
Τοὐλάχιστον θὰ μποροῦσε κάποτε τὸ «Ἀντίβαρο» νὰ ἀποφασίσει ὅτι δὲν θὰ φιλοξενεῖ κανέναν συγγραφέα, ὁ ὀποῖος θεωρεῖ ἐαυτὸν τὸν μόνον κατέχοντα τὴν ἀλήθεια, πλήν κατατρυχόμενον ὑπὸ ποικίλων, πανταχόθεν ὁρμωμένων, «μυστικῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν». Λἑς καὶ χάθηκαν οἱ φανεροὶ καὶ ὀρατοί ! Ἂν θέλει τὸ «Ἀντίβαρο» νὰ συνεχίσει νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι μάχεται τὴν «ἰδιωτείαν», δὲν μπορεῖ νὰ τῆς δίδει βῆμα.
Ελευθέριε,
Αναφορικά με τον Μεταξά, έχω να παρατηρήσω τα εξής:
“H Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου …” E, και; Είπε ποτέ ο Μεταξάς ότι είναι δημοκράτης και δη οπαδός του κοινοβουλευτισμού, τον οποίον εβδελύσσετο; Το έργο που έκανε (πρέπει να) ενδιαφέρει πρωτίστως, διότι κοινοβουλευτισμό έχομε και σήμερα, πλην….
Αγνοώ την δήλωση στην Daily Telegraph. Μπορείς να μού παραθέσεις κάποια στοιχεία για να την βρω;
Όσο για την τελευταία δήλωσή του, νομίζω ότι δείχνει πολιτικό ρεαλισμό, τον οποίο διέθετε σε υπέρτατο βαθμό και δεν έχει καμμία σχέση με τον πατριωτισμό τον πατριωτισμό του, εκτός κι αν δεν καταλαβαίνεις τι λέει, ή την ερμηνεύεις κατά το δοκούν.
@ Ελευθέριος
Κατηγορώντας κάποιον για άγνοια της ιστορίας αυτομάτως θέτετε εαυτόν γνώστη. Η στάση σας είναι απόλυτη κι εγώ στη θέση σας θα ήμουν πιο προσεκτικός στις εκφράσεις μου.
Κατα τη γνώμη μου το πρόβλημα δε βρίσκεται στον τύπο του καθεστώτος αλλά στις κεφαλές του. Κι αυτό πλέον είναι πασιφανές ζώντας στη σημερινή μας δημοκρατική χούντα. Από την άλλη, ολοκληρωτικό ήταν το καθεστώς Καποδίστρια. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να διαλύσει τη βουλή και να κυβερνήσει ολοκληρωτικά. Το έργο που άφησε τον έθεσε στις συνειδήσεις μας ως άριστο και μακάρι να ζούσε περισσότερο.
Ο Μεταξάς κυβέρνησε μόλις 3,5 χρόνια. Το έργο που άφησε παρακαταθήκη για το Εθνος και την Πατρίδα είναι ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ τεράστιο. Πέρα από τα έργα και τις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, οχύρωσε τα σύνορα, ίδρυσε εθνική νεολαία, ένωσε το λαό, εξύψωσε το εθνικό του φρόνιμα και τον προετοίμασε για τον πόλεμο που έβλεπε να έρχεται. Και πρόσθεσε φυσικά λαμπρές σελίδες στην ένδοξη ιστορία αυτής της χώρας, γιατί μη γελιόμαστε αν δεν υπήρχε η προετοιμασία του Μεταξά η ιστορία θα είχε πάρει άλλο δρόμο.
Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να τον μειώσουν, το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς στις 5.30 τα χαράματα στον Γκράτσι, όχι ο λαός που εκείνη την ώρα κοιμόταν. Ο λαός όμως ήταν προετοιμασμένος κι έτοιμος. Το ΟΧΙ αποτελεί κορυφαία στιγμή της σύγχρονης ιστορίας μας και ανήκει στο Μεταξά. Η παρακαταθήκη που άφησε για την Ελλάδα σε μόλις 3,5 χρόνια είναι τεράστια και αυτό είναι κάτι αυταπόδεικτο και καταγεγραμμένο στην ιστορία που δε μπορούμε να του το στερήσουμε.
Αντιλαμβάνομαι ότι για τους κομμουνιστές αποτελεί persona non grata και το ίδιο ισχύει και για τον Γρίβα. Τι πάει να πει όμως, ότι θα πρέπει να διαγράψουμε τον τεράστιο εθνικό αγώνα της ΕΟΚΑ επειδή μια μερίδα του κόσμου δε θέλει να ακούει για το Γρίβα?
Δεν πρόκειται να παρασυρθώ σε αριστεροδεξιούς διαξιφισμούς που δεν καταλήγουν πουθενά οξύνοντας μόνο την πόλωση. Αν εσείς φτιάχνεστε μιλώντας για ρετσινόλαδα, παγοστήλες, Μελιγαλάδες και κονσερβοκούτια, εγώ δε φτιάχνομαι πια καθόλου. Αρκετά μ’αυτή την ιστορία.
Χρειαζόμαστε εθνική ένωση κάτω από εθνικά σύμβολα, μακρυα από κόμματα, παρατάξεις και χρωματισμούς που μας κατάντησαν στα σημερινά μας χάλια. Και αρίστους να μας κυβερνήσουν. Αν έχετε κάποια ιδέα για το πως θα το πετύχουμε σας ακούω. Εγώ τη δική μου την έχω καταθέσει.
Συμπληρωματικώς στο παραπάνω σχόλιό μου, θα ήθελα να παρακαλέσω τον Ελευθέριο να μού πει πού ακριβώς γράφει ο Μεταξάς στο Ημερολόγιό του (ημερομηνία) “Αν υπερισχύσουν οι Γερμανοί, εμείς θα γίνωμεν δούλοι των. Αν υπερισχύσουν οι Άγγλοι, θα γίνωμεν δούλοι αυτωνών”. Όχι ότι το αμφισβητώ, αλλά θέλω να διαβάσω τα συμφραζόμενα.
Κύριε Νικολή, συμφωνώ με το παραπάνω σχόλιό σας, καίτοι ο τρόπος διακυβερνήσεως του Καποδίστρια ήταν αυταρχικός, δικτατορικός, αν θέλετε, αλλά όχι ολοκληρωτικός (ο ολοκληρωτισμός έχει διαφορετική σημασία) και ο Μεταξάς κυβέρνησε πέντε χρόνια παρά δύο μήνες την Ελλάδα (13 Απριλίου 1936 – 29 Ιανουαρίου 1941), αλλά αυτά είναι απλώς λεπτομέρειες. Η τελευταία σας παράγραφος τα λέει όλα!
Ευχαριστώ Πατριώτη για τις διορθώσεις, έχεις απόλυτο δίκιο. Όταν δε χρησιμοποιώ δαχτυλάκια στο μέτρημα χάνομαι! 🙂
Το απόσπασμα από το ημερολόγιο που ζητάς είναι το εξής:
“14 Ιουλίου 1940…Βαθειά πίκρα μου μέσα μου. Αν υπερισχύσουν οι Γερμανοί εμείς θα γίνουμε δούλοι τους. Αν υπερισχύσουν οι Αγγλοι θα γίνουμε δούλοι αυτωνών. Αν κανένας τους η Ευρώπη θα καταρρεύση. Τι μελαγχολία θεέ μου.”
Η συνέντευξη στη Daily Telegraph για την οποία ρώτησες, δώθηκε στην Αθήνα το Μάιο του ’40, στον ανταποκριτή της εφημερίδας στην Αίγυπτο Άρθουρ Μάρτον όπου ο Μεταξάς αναφέρει τα εξής: «Είμεθα ουδέτεροι εφ’ όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης. Η Ελλάς είναι έτοιμη να συμμετάσχη στην άμυνα αυτή, που είναι και άμυνα της ιδίας ακεραιότητος.»
Τα παραπάνω χρησιμοποιούνται κατα κόρον από τους πολέμιους του Ι.Μεταξά.
Ευχαριστώ για την επαλήθευση των αποσπασμάτων. Με την προσθήκη “Τι μελαγχολία θεέ μου”, το σχόλιο διαβάζεται διαφορετικά. Γιατί άραγε την παρέλειψε ο Ελευθέριος; Όσον αφορά στα της Αγγλίας, ο Μεταξάς ακολούθησε, εν αντιθέσει προς όσα πρέσβευε στο Α’ΠΠ, την πολιτική Βενιζέλου, δηλαδή ότι η θέση της Ελλάδος ήταν παρά τω πλευρώ της Θαλασσοκρατείρας. Πού το μεμπτόν;
@ Νικολή και Πατριώτη
Ευχαριστώ που αλληλοσυμπληρώνεστε. Η αμηχανία σας είναι εμφανής. Πως να δικαιολογήσει κανείς από τη μια τις φασιστικές ιδεολογικές προτιμήσεις, από την άλλη την απόλυτη εξάρτηση της χώρας από τους Άγγλους.
Λευτεράκη το μόνο κακό που έκανε ο Μεταξάς ήταν κάτι που όλοι οι άντρες κάνουν.
Την …έπαιζε που και που.
Εκτός αυτού λοιπόν έστησε το κοινωνικό κράτος, μέρος του οποίου απολαμβάνεις και εσύ σήμερα, κέρδισε έναν πόλεμο με μια υπερδύναμη της εποχής, καθυστέρησε μια δεύτερη και έβαλε την Ελλάδα με το μέρος των νικητών του πολέμου, μεγαλώνοντας έτσι τη χώρα.
Τώρα αν εσένα σου αρέσουν οι διάφοροι μουσάτοι ψειριασμένοι παιδέρες και αδερφάρες ληστοσυμμορίτες εκείνης και της μετέπειτα περιόδου, δικό σου βίτσιο αδερφέ…
Από μέρους μου, δεν υπάρχει καμμία αμηχανία, διότι ούτε προσπαθώ, ούτε με ενδιαφέρει να δικαιολογήσω κάτι.
Ο Μεταξάς δεν ήταν συμπαθής στους Άγγλους, οι οποίοι είχαν αντίρρηση στον διορισμό του στην πρωθυπουργία από τον Γεώργιο Β’, έναν διορισμό, όμως, που επεκύρωσε η Βουλή. Είχαν επίσης αντιρρήσεις με την υποστήριξη, που τού παρέσχε ο “αγγλόφιλος” (sic) βασιλεύς στην κήρυξη της δικτατορίας.
Στο παραπάνω σχόλιό μου (17:05), αναφέρω την θέση του μεταξά για την Αγγλία. Υπήρχε κανείς λόγος να μην τούς κολακεύει; Λέω, τώρα.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τι ακριβώς θέλεις να αποδείξεις/πεις.
@ Berievouli, τι κάνει ο Βεελζεβούλης όταν δεν έχει δουλειά; Αυτό που λες ότι έκανε ο Μεταξάς που και που, εσύ το κάνεις όλη την ώρα και άλλο τι δεν έχεις στον νού σου!
@ Πατριώτη.
Σύγκρινε τα παραπάνω λόγια και στάση του Μεταξά με τα λόγια και τη στάση του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, που η ιστορία έχει εγγράψει ανεξίτηλα με χρυσά γράμματα ανάμεσα στις μεγάλες μορφές της Αντίστασης στη νεώτερη ιστορία μας, απέναντι στους κάθε λογής κατακτητές, επικυρίαρχους και δικτάτορες, από τον ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ μέχρι τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ.
“…Χρόνια και χρόνια απάτης και ρεμούλας μας κράτησαν μακριά από την ευτυχία και τον πολιτισμό και μας ρίξανε μέσα στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακομοιριά και τη δυστυχία. Έτσι η Ελλάδα που υπήρξε κάποτε η πηγή των φώτων και του πολιτισμού, κατάντησε να βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο οικονομικής, κοινωνικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, όχι μόνο έναντι των λαών της Ευρώπης, αλλά και των Βαλκανίων.
Η ουσία αυτού βρίσκεται στο γεγονός, ότι αντίδραση σκεφτόταν μόνο πώς να εκμεταλλευτεί, να βασανίσει, και να ξεζουμίσει το λαό, οργανώνοντας κινήματα κάθε τόσο και καλλιεργώντας τις φαγωμάρες, προπαγανδίζοντας και πείθοντας το λαό ότι είναι απαραίτητο να ζει φτωχός και κακομοιριασμένος.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πιάνοντας μια λέξη του Κολοκοτρώνη, που ονόμασε κάποτε τη χώρα μας Ψωροκώσταινα, κατάφερε να πείσει το λαό ότι το ελληνικό κράτος δε μπορεί να ορθοποδήσει μόνο του κι ότι θα έπρεπε να μας κυβερνήσουν οι ξένοι, ονομάζοντας γι αυτό και τα πολιτικά κόμματα ρωσικά, αγγλικά και γαλλικά. Σ’ αυτό το σημείο μας φέρανε οι κορυφές που διοικούσαν τον τόπο μας. Κάποτε φτάσαμε και στη δημοκρατία. Μα αυτό έμοιαζε με την παροιμία που έλεγε ο λαός: Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Μυρίστηκαν οι έξυπνοι ψητό από τη μοναρχία και βρίσκοντας ότι «έφταιγε» η δημοκρατία για τη δυστυχία του λαού, ξαναφέρανε το βασιλιά. Και τότε άρχισαν πιο ξετσίπωτα ακόμα να ξεζουμίζουν και να καταπιέζουν το λαό. Και για να μπορούν να πνίγουν τις κραυγές του, βάλανε στο κεφάλι μας το Μεταξά, που ήτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας.
Έτσι, ύστερα από 120 χρόνια, ξαναπέσαμε πάλι στη σκλαβιά, γιατί έτσι κακά μας κυβερνήσανε στο διάστημα αυτό.
Σ’ αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε, όταν ξέσπασε η πολεμική λαίλαπα και η σύγκρουση μεταξύ των κολοσσών. Μα κανένας απ’ αυτούς δε σκέφτηκε ελληνικά και να δει πώς θα ξέφευγε η χώρα μας τη λαίλαπα αυτή. Με την επίγνωση ότι η χώρα μας θα τραβούσε στην καταστροφή μπήκανε στον πόλεμο.
Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες. Υπάρχουν ντοκουμέντα που μας πείθουν ότι το Νοέμβρη προς το Δεκέμβρη του 1940 μπορούσαμε να πετάξουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα. Μα αυτοί συγκρατούσαν το στρατό μέχρι που να λύσει το στρατιωτικό της πρόβλημα, η Γερμανία στην Ευρώπη κι ύστερα να δικαιολογηθούν ότι δε μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με δυο κολοσσούς. Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος πάνω στα βουνό της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λάου. Αυτοί δεν πίστευαν σ’ αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι’ αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς.
Έτσι, μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά.
Μα ο λαός μας δεν ήτανε σε θέση να συνεχίσει το έργο του αυτό. Όσο φλογερά κι αν ήτανε τα στήθη του, η φλόγα αυτή δεν θα άντεχε στα σιδερόφρακτα μεγαθήρια των φασιστών, μια που είχε μέσα του και την προδοσία των ηγετών του. Έτσι αναγκάστηκε να υποκύψει, μα όχι σαν ηττημένος. Γιατί αυτή η συνθηκολόγηση που έκαναν, υπογράφηκε πριν ακόμα πολεμήσει ο στρατός μας. Αυτή δεν ήτανε ήττα του λαού μας, μα ήττα και χρεοκοπία των καθεστώτων που μεσολάβησαν από το 1821-1941. Γι αυτό κι ο λαός μας τιμωρεί σήμερα την ήττα αυτή και θα την τιμωρήσει αργότερα πιο σκληρά ακόμα.
Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας, για το λαό μας, καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα εδάφη μας. Αυτή θα κολλούσε, όταν δεν ξεσηκωνόμαστε.
Τι μπορούσαμε να περιμένουμε απ’ αυτούς που φορούσαν τα κλακ και τα μπακαλιαράκια; Τι μπορούσαν να μας πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε ήτανε:
Ησυχία, παιδιά, και τάξη. Κάναμε κυβέρνηση, ησυχάστε. Αυτό όμως θέλανε κι οι Γερμανοί. Μα τα λόγια αυτά τα εκστομίζανε οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται Έλληνες.
Κι όμως, δε θα συμβιβάζονταν με τη λογική και τη ράτσα μας, αν δε βγαίναν πάλι τα στοιχεία αυτά που θα κρατούσανε ψηλά την τιμή του έθνους μας, μέσα από το λαό μας.
Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα. Κανείς δεν ήξερε τι θα έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε. Κείνοι που ένιωθαν βρίσκονταν στις φυλακές και τα ξερονήσια. Κι εδώ πρέπει να στιγματιστεί μια άλλη ατιμία των ανθρώπων της 4ης Αυγούστου, που φεύγοντας, τους παράδωσε στα χέρια των καταχτητών.
Μια άλλη μερίδα πού ένιωθε, ασχολούνταν με τις μαύρες και άσπρες αγορές. Έτσι, όλο το βάρος έπεσε πάνω σε μια χούφτα ανθρώπων, απ’ αυτούς που τρώγανε καρπαζιές μέσα στα αστυνομικά μπουντρούμια και τις ασφάλειες, μα που φλέγονταν από ηρωισμό και ανδρεία και μέσα τους υπήρχε μια ζεστή ελληνική καρδιά κι έτρεχε στις φλέβες τους πραγματικό ελληνικό αίμα. Αυτοί άναψαν το δαυλό κι έδωσαν το σύνθημα για τον ξεσηκωμό του Έθνους. Αυτοί που δώσανε το κουράγιο στους Έλληνες. Αυτοί που δημιούργησαν τη νέα Φιλική Εταιρία: το ΕAM.
Βέβαια, ποιος θάτανε κείνος που μπορούσε να πιστέψει τότε. Ότι αυτή η φούχτα των ανθρώπων θα έφερνε στη χώρα μας τη μεγαλόπρεπη αυτή νίκη. Μα η υφή, η ψυχοσύνθεση, το σκαρί των ανθρώπων αυτών ήτανε τέτοιο. Παρά τις φυλακές, τους κατατρεγμούς, τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τις ομαδικές εκτελέσεις και την τρομοκρατία, οι άνθρωποι αυτοί οδηγούσαν ηρωικά και θαρραλέα τις μάζες στον δρόμο της λευτεριάς.
Ξέρετε όλοι πως άρχισε το κίνημα αυτό και δε σταματώ στις λεπτομέρειες του. Όταν έχουμε τη μέρα της εθνικής ανεξαρτησίας μας, πού γιορτάζουμε στις 25 Μάρτη, χαιρόμαστε, τραγουδάμε και κλαίμε από τη συγκίνηση. Μα από δω και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης.
Στα προηγούμενα χρόνια πολλοί περνούσανε από την πλατεία του Διάκου, μα κανείς δεν ένιωθε τον παλμό που περιείχε το τραγούδι, που μας δίδασκε στο σχολείο ο παλιός καθηγητής μας Λάσκαρης: Σας ευλογεί του Διάκου μας το τιμημένο χέρι…
Κανείς δεν ένιωθε, ότι έπρεπε να φύγει μακριά από τα μικροσυμφέροντα του και να παλέψει για τη λευτεριά. Μα η χούφτα αυτή των ανθρώπων, που σας μίλησα πιο πάνω, ρίχτηκε ολόψυχα στον αγώνα.
Η αντίδραση στο άκουσμα της χρησιμοποίησε όλα τα μέσα κι έθεσε σε ενέργεια όλες τις ατιμίες για να τη σαμποτάρει. Μα όλα αυτά στάθηκαν ανίκανα να σπάσουν τον αγώνα της. Αντίθετα, αυτή ρίζωνε κάθε μέρα και πιο πολύ κι ανέπτυσσε τη δράση της. Κι επειδή δεν είχε σκοπό να καταπιαστεί με χαρτοπόλεμο έβγαλε στο βουνό το αντάρτικο.
Θυμάμαι όταν το χειμώνα του 1941 ήλθα εδώ σαν «μαυραγορίτης» για να βάλω μπροστά τη δουλειά. Σας γνώριζα όλους, μα κανείς από σας δεν ήξερε τι επεδίωκα εγώ. Τότε μαζί με το Γ. Φράγκο και Γ. Γιαταγάνα βγάλαμε το πρώτο διάγγελμα του ΕΑΜ. Πολλοί νομίζανε τότες, ότι αυτό ήτανε μόνο ντόρος και τίποτα άλλο.
Όταν λέγαμε ότι σε λίγο θα σφυρίζει το μάλιγχερ και θα κροταλίζει ξερά το πολυβόλο στις βουνοκορφές και τα φαράγγια μας κι οι Γερμανοί και Ιταλοί θα φεύγουν ντροπιασμένοι, ίσως πολλοί να λέγανε πως αυτά δεν ήτανε παρά ηχηρές φράσεις.
Μα ύστερα από 2 1/2 μήνες άρχισε πραγματικά να λαλεί το ντουφέκι. Και τι δεν είπανε τότε! Όπως και στα 1821 όλη η αντίδραση συνωμότησε εναντίον μας και στην αρχή δεν έλεγε τίποτα για το αντάρτικο, κάνοντας το ίδιο πού κάνει και η στρουθοκάμηλος, όταν κρύβει το κεφάλι της, ενώ όλο της το σώμα φαίνεται. Έτσι κι αυτοί, νομίζανε, ότι αν δε λέγανε τίποτα για το αντάρτικο και το αγνοούσαν, δε θα ξαναβροντούσε το καριοφίλι. Μα μπορούσε να σταματήσει αυτό; Κάθε μέρα κοκκίνιζαν τα βουνά και τα φαράγγια από το αίμα.
Κι όταν είδαν ότι το αντάρτικο μεγάλωνε, παρά τη σιωπή τους, τότε κι αυτοί άλλαξαν τρόπο για να μας πολεμήσουν. Μας ονόμασαν πλιατσικολόγους, κατσικοκλέφτες, ληστοσυμμορίτες κλπ. Ακόμα βρέθηκαν άνθρωποι να μας αποκηρύξουν με την υπογραφή τους γιατί σκοτώσαμε τον προδότη και εκβιαστή Μαραθέα. Αυτοί οι κύριοι ήτανε κυριολεκτικά ηλίθιοι.
Δεν ξέρανε ούτε το ατομικό τους συμφέρον. Νόμισαν, πως αν μας αποκήρυσσαν θα σταματούσε κι ο αγώνας μας κι ότι δεν θα είμαστε κάποτε ικανοί να τους σφίξουμε το λαιμό και να τους πνίξουμε.
Ας είναι. Τέτοιοι ηλίθιοι ήτανε και τέτοιες ηλιθιότητες λέγανε. Ας κάνουν τώρα τα ψηλά τους καπέλα κλωσοφωλιές…”
Λίγο αργότερα, τον Νοέμβριο του 1944 σε σύσκεψη καπετάνιων του ΕΛΑΣ που είχε συγκαλέσει ο ίδιος, πρότεινε να ετοιμαστεί ο ΕΛΑΣ για την αναμενόμενη σύγκρουση με τους Άγγλους, αλλά παρενέβη τότε το μοσχούνι ο Βαφειάδης με την αναφορά του για μη ύπαρξη έγκρισης από την ηγεσία του ΚΚΕ και τη ματαίωσε. Ο Αρης τους προειδοποίησε:
«Αν ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια αυτά. Οι Εγγλέζοι θα σας σφάξουν όλους σαν αρνιά, εγώ στα χέρια τους δε θα πέσω, γιατί τα βουνά με ξέρουν. Με την πέτρα προσκέφαλο, την ψείρα συντροφιά, την κάπα σκέπασμα δε θα με ιδούνε ζωντανό στα χέρια τους. Αυτό θέλω να το θυμάστε αν κανένας σας ζήσει.»
Απόσπασμα από την ιστορική ομιλία του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη στη Λαμία τον Σεπτέμβρη του 1944.
Ελευθέριε
Αν είμαι οπαδός του φασισμού ή όχι το έχω δείξει και στο άρθρο μου και στα σχόλια παρακάτω. Θα μπορούσα να σου απαντήσω λέξη προς λέξη στα λεγόμενα σου τα οποία περιέχουν πολλές ανακρίβειες αλλά για να μη μακρυγορήσω, αν σε ενδιαφέρει να αναπτύξεις τις γνώσεις σου περί του ινδάλματος σου Άρη Βελουχιώτη και της δράσης του ΕΛΑΣ, σου παραθέτω δύο links.
Το πρώτο αφορά επιστολή του πρωτοπαλίκαρου του Βελουχιώτη στα βουνά, Αθανασίου Κάβουρα (καπετάν “Βασίλης”), προς τον Πρόεδρο της Βουλής Απ. Κακλαμάνη, την οποία δημοσίευσε η εφημερίδα “Ελεύθερος” στις 19/09/1997:
http://asimpiestos.blogspot.com/2013/07/blog-post_8068.html
Το δεύτερο αφορά ένα βιβλίο που εξέδωσε ο Σύλλογος Επαναπατρισθέντων εκ του Παραπετάσματος με τίτλο “Η Βίβλος της Εθνοπροδοσίας” όπου παρατίθεται ΑΥΤΟΥΣΙΑ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ.
http://www.scribd.com/doc/96329276/%CE%92%CE%AF%CE%B2%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%A3%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BA-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82
Έχεις λοιπόν από τη μία τις μαρτυρίες του υπασπιστή του Άρη και από την άλλη τα ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ της εσωτερικής αλληλογραφίας του ΕΛΑΣ με την υπογραφή του ιδίου του Βελουχιώτη. Νομίζω μόνο η εσωτερική αλληλογραφία αρκεί για να αλλάξεις γνώμη. Οι αποδείξεις βρίσκονται μπροστά σου αλλά δε θα θελήσεις να τις δεις καθώς είσαι φανατισμένος. Θεωρώ κάθε συζήτηση μαζί σου μάταιη καθώς σκοπός σου δεν είναι η αναζήτηση της αλήθειας αλλά η υπεράσπιση των “πιστεύω” σου.
Καλή συνέχεια.
Λευτεράκη, μιας και που το έθεσες, ξέρεις ποια ηταν ανέκαθεν στην Ελλάδα η διαφορά μεταξύ πατριωτών και “προοδευτικών”;
Η διαφορά βρισκόταν στο ότι, επειδή ο δρόμος του πατριωτισμού είναι μοναχικός, ο πατριώτης την έπαιζε πάντα μόνος του αλλά αξιοπρεπώς.
Αντίθετα ο “προοδευτικός” είχε συνεχώς αισθήματα ανασφάλειας οπότε την έπαιζε πάντα παρέα με τους υπόλοιπους “προοδευτικούς” και φυσικά με όλα τα συμπαρομαρτούντα που φέρνει ο ομαδικός αυνανισμός…
Συγκινηθηκα μεχρι δακρυων από την αναφορα στον «πρωτοκαπετανιο του ΕΛΑΣ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, που η ιστορία έχει εγγράψει ανεξίτηλα με χρυσά γράμματα…» κλπ,κλπ.
Μα το Θεό, τωρα θελω και εγω να γινω Αριστερος! Γιατί; Ιδού!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ
Θέλω να γίνω αριστερός. Να γδέρνω, να μαδάω.
Να τρέφομαι απ’ το καθεστώς, αυτό που … πολεμάω!
Θέλω να γίνω αριστερός. Να παίρνω χορηγίες,
επιδοτήσεις, αρπαχτές, κονδύλια, αργομισθίες.
Θέλω να γίνω αριστερός και στη δεξιά μου τσέπη,
να βάζω όσα ο λαός σε μια ζωή δεν βλέπει.
Θέλω να γίνω αριστερός, χρυσά να ‘χω κουτάλια
κι όταν μαζί μου διαφωνούν να σπάω και κεφάλια.
Θέλω να γίνω αριστερός. Να έχω ασυλία.
Θολές παρόλες να πετώ, να γράφω και βιβλία.
Θέλω να γίνω αριστερός. Ένα με τους παρίες,
κοστούμι Αρμάνι να φορώ, δίπλα τους στις πορείες.
Θέλω να γίνω αριστερός, ξερόλας τελοσπάντων,
κήνσωρ, Ιεροεξεταστής και τιμητής των πάντων.
Θέλω να γίνω αριστερός. Μονά-ζυγά δικά μου.
Ο πιο στυγνός δικτάτορας να ωχριά μπροστά μου.
Θέλω να γίνω αριστερός. Να μένω στην Εκάλη.
Φασίστες, ρατσιστόμουτρα να είναι όλοι οι άλλοι.
Θέλω να γίνω αριστερός. Να εισβάλω στη Βουλή.
Να καταλάβω … έδρανο, να κοιμηθώ πολύ.
Θέλω να γίνω αριστερός, την ανεργία να σκίσω.
Δούλους πολλούς, εισαγωγής, τον τόπο να γεμίσω.
Θέλω να γίνω αριστερός, να σπάσω τα ταμπού.
Κόκα, παρτούζα κι αστακοί να γίνουν του συρμού.
Θέλω να γίνω αριστερός για να υμνώ τη φύση.
Ν’ αφήνω οικολογικές πορδές, να καλλιεργώ χασίσι.
Θέλω να γίνω αριστερός και να πουλώ κουλτούρα.
Να εξαίρω καλλιτεχνικά σκατά, ξεράσματα και ούρα.
Θέλω να γίνω αριστερός, να βγάζω και φιρμάνια.
Να κάθονται όλοι προσοχή στη γκέι περηφάνια.
Θέλω να γίνω αριστερός. Να βρίζω τον Χριστό.
Αλλοδαποί αλλόθρησκοι να μ’ έχουν για αρχηγό.
Θέλω να γίνω αριστερός, τις εκκλησιές να κλείσω,
μπούργκες να βλέπω ολόγυρα, πολλά τζαμιά να χτίσω.
Θέλω να γίνω αριστερός και πολυπολιτισμικός.
Τις παραδόσεις τού Έλληνα να θάψω δια παντός.
Θέλω να γίνω αριστερός. Να είμαι χιπ και τρέντι.
Άνεργοι, εργάτες και φτωχοί να μ’ έχουν για αφέντη.
http://www.efenpress.gr/2013/06/social-media.html
ΥΓ: Το ανωτερω ποιημα κανει θραυση στο διαδικτυο.
Θα συζητούσα ευχαρίστως με έναν μετριοπαθή συντηρητικό δεξιό ή αριστερό. Δεν χαλαλίζω ούτε μία λέξη με νοσταλγούς δικτατόρων εκατέρωθεν που συλλάμβαναν, βασάνιζαν κι εξόντωναν ανθρώπους για τις ιδέες τους, στις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις εξορίες. Δεν συζητώ επίσης με φασίστες, με “αξιοπρεπείς μαλάκες” και ψώνια.
Στα χαλκευμένα προπαγανδιστικά ψεύδη και τις συκοφαντίες εναντίον του έπους του ΕΑΜ και της Αντίστασης σύσσωμου του ελληνικού λαού πλην των γερμανοτσολιάδων-ταγματαλητών αρμόζει η περιφρόνηση.
Το θέμα Βελουχιώτη φαίνεται καίει πολύ ακόμα. Ό λόγος που κάποιοι τρελαίνονται ακόμα και στο άκουσμα του ονόματός του δέχεται μια μάλλον εύκολη ερμηνεία σε ψυχολογικό επίπεδο. Οι διώκτες του, παλιοί κι επίγονοι, παρ’ ότι εγκολπωμένοι στους θώκους όλων των καθεστωτικών ανώμαλων μεταπολεμικά καταστάσεων με αποκορύφωμα την επταετή δικτατορία, ακόμα και μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, δεν κατάφεραν να καθαγιάσουν την δική τους δράση κατά την κατοχή αναγκασμένοι ακόμα και να αυτολογοκρίνουν την μνήμη τους (γερμανοτσολιάδες, ταγματασφαλίτες κλπ). Το ελάχιστο που τους απομένει είναι η δίωξη ενός “Φαντάσματος Εγκληματία” μπας και καταφέρουν να ξεκολλήσουν από το σύνθρονο που κατέχουν μαζί με τον Εφιάλτη.
Για όσους ενδιαφέρονται να συγγράψουν ψυχολογική διατριβή για την ψυχική αυτή ανωμαλία, τις αιτίες του φαινομένου θα πρέπει να αναζητήσουν στην χρονική περίοδο που εκτείνεται από την έλευση του Γεωργίου Β΄ και την επακόλουθη εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Μεταξά μέχρι την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών με βασικό πυρήνα το θεσμό της βασιλείας στην Ελλάδα.
Για την ιστορία, στα 1945 δύο ήσαν οι νικητές στην Ελλάδα. Η Άκρα Δεξιά και η γραφεοκρατική ηγετική ομάδα του ΚΚΕ. Οι πρώτοι μετά τη συνεργασία τους με τους Γερμανούς κατακτητές και στη συνέχεια με τους Άγγλους, εξώθησαν με την τρομοκρατία στον εμφύλιο και την πλήρη υποταγή της χώρας στους νέους επικυρίαρχους (ΗΠΑ) με αποκορύφωμα την Απριλιανή δικτατορία και την προδοσία και διχοτόμηση της Κύπρου, οι δεύτεροι μέσω των συμφωνιών Λιβάνου, Καζέρτας, Βάρκιζας στην προδοσία και την παράδοση του κινήματος στην ντόπια αντίδραση και τους Άγγλους.
Ο Βελουχιώτης πολέμησε κόντρα σε όλους αυτούς για τη λευτεριά, την ανεξαρτησία και την κοινωνική προκοπή αυτού του τόπου. Η ηρωϊκή, εμβληματική μορφή του δημιουργού και αρχηγού του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη δεν μπορεί να αμαυρωθεί από προδότες κι από τσαρλατάνους παλιούς και νέους.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ
http://www.youtube.com/watch?v=f5BHTJzN7b4