του Μελέτη Η. Μελετόπουλου*
Η οριστική εικόνα των αποτελεσμάτων δεν είναι ακόμα γνωστή. Αυτά που είναι γνωστά, είναι οι μεγάλες εκκρεμότητες της δημόσιας ζωής μας. Όποιος και αν κυβερνήσει την Ελλάδα το επόμενο διάστημα, θα πρέπει να ασχοληθεί με τα κορυφαία ζητήματα που παραμένουν άλυτα, διότι όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ακόμα και οι δήθεν «τεχνοκρατικές», δεν θέλησαν ή δεν τόλμησαν να αντιμετωπίσουν.
Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις ακόμα περιμένουν στο ράφι. Όπως η κατάργηση των ελλειμματογόνων αλλά κομματικά προσοδοφόρων γιά διορισμούς κλπ. ΔΕΚΟ και χιλιάδων ΝΠΔΔ, δεκάδων πανεπιστημίων και «πανεπιστημίων» που παράγουν ημιμαθείς ανέργους και κρατικοδίαιτα κομματικά στελέχη. Η απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας από την γραφειοκρατία και την διαφθορά. Η στοιχειώδης ανασυγκρότηση της γεωργίας, της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας. Η εφαρμογή αξιολόγησης στην ανώτατη, μέση και στοιχειώδη εκπαίδευση. Το ασυμβίβαστο υπουργού-βουλευτού. Η θέσπιση προϋποθέσεων (λευκό ποινικό μητρώο, εκπλήρωση στρατιωτικής θητείας, δημοσιοποίηση. Η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, της ασυλίας και της παραγραφής. Η κατάργηση του διορισμού των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων από την κυβέρνηση.
Ασφαλώς πρέπει να συγκροτηθεί μία ολιγομελής ομάδα εργασίας από διακεκριμένους νομικούς (Έλληνες και ξένους), που να απαιτήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις και το γερμανικό δάνειο. Επίσης να συγκροτηθεί και άλλη ομάδα εργασίας από διακεκριμένους οικονομολόγους (Έλληνες και ξένους) για να καταρτίσει σχέδιο επιστροφής στην δραχμή, ως εναλλακτική λύση βάσει της οποίας η ελληνική κυβέρνηση θα ζητήσει αναδιάρθρωση του χρέους και έκδοση ευρω-ομολόγου γιά την χρηματοδότηση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Οπωςδήποτε θα πρέπει να διακοπεί άμεσα η φορολογική επιδρομή και η επίθεση κατά της ακίνητης περιουσίας, να επανέλθει το ακαταδίωκτο της πρώτης κατοικίας. Να μειωθεί στο ελάχιστο ο ΦΠΑ, να δοθεί διετής φοροαπαλλαγή στις νέες επιχειρήσεις, να τονωθεί η ζήτηση εγχωρίων προϊόντων και να αποθαρρυνθούν οι εισαγωγές. Να επιδιωχθεί παραγωγική ανασυγκρότηση με στόχο την σχετική αυτάρκεια (δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να εισάγει πορτοκάλια, σταφίδες και αυγά!) και αύξηση των εξαγωγών.
Φυσικά, αυτά όλα, με το υπάρχον στελεχιακό δυναμικό, παράγωγο κομματικών φυτωρίων και εξαρτώμενο από διάφορα συμφέροντα, απλά δεν γίνονται. Οπότε, όποιος θέλει να κυβερνήσει, όχι να «διαχειριστεί» και να απολαύσει την εξουσία γιά μερικούς μήνες αλλά να κυβερνήσει, θα πρέπει να κάνει την (δύσκολη, δυσκολώτατη) υπέρβαση και να αντλήσει στελέχη από την κοινωνία. Κατά κύριο λόγο, νέα, ηθικώς αδιάβλητα, επιτυχημένα στελέχη από την ελεύθερη αγορά και τους Έλληνες του εξωτερικού.
Η εποχή των «ισορροπιών» της φαυλοκρατίας και του παλαιοκομματισμού πέρασε ανεπιστρεπτί. Τώρα, όποιος λαμβάνει αξίωμα και ολιγωρεί, απλά καίγεται.
*Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.