Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
Στις 28 Αυγούστου το Βερολίνο φιλοξένησε τη Συνδιάσκεψη για το ευρωπαϊκό μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων, την οποία διοργάνωσε η γερμανική κυβέρνηση. Συμμετείχαν υψηλόβαθμα στελέχη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, της Γερμανικής Κυβερνήσεως, της Γαλλίας λόγω συμπλεύσεως Ολλάντ και Μέρκελ, ο Καγκελλάριος και δύο Υπουργοί της Αυστρίας, η Σλοβενία και η Κροατία (ήδη μέλη της Ε.Ε.) και οι έξι ενδιαφερόμενες χώρες: Η Βοσνία- Ερζεγοβίνη, η Σερβία, το Μαυροβούνιο, το Κόσσοβο, η Αλβανία και το κράτος των Σκοπίων. Η κυρία Μέρκελ κήρυξε την έναρξη της Συνδιασκέψεως τονιζοντας ότι πρέπει να δοθεί προοπτική εντάξεως στην Ε.Ε. για τις έξι αυτές χώρες με βασικό κριτήριο την πρόοδο της οικονομίας και τη σταθερότητα των δημοκρατικών θεσμών.
Η πρωτοβουλία αυτή της Γερμανίας εξέπληξε πολλούς, οι οποίοι αναρωτήθηκαν πού αποσκοπεί η κυβέρνηση της κ. Μέρκελ. Στην Ελλάδα σχολιάσθηκε ιδιατέρως το κοινό ανακοινωθέν, το οποίο ζητεί να ανοιίξει ο δρόμος για την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρ. Ένωση. Πιστεύω ότι πίσω από τη γερμανική πρωτοβουλία δεν κρύβεται απλώς μία φιλοδοξία αναμίξεως και καθοδηγήσεως των βαλκανικών εξελίξεων. Βρίσκεται το όραμα, γεωπολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό, για τη δημιουργία μιας Μεσευρώπης, μιας κεντρικής ευρωπαϊκής ζώνης, μεταξύ Ευρ. Ενώσεως και Ρωσίας, η οποία θα βρίσκεται υπό γερμανική επιρροή. Για να θυμηθούμε το ιστορικό παρελθόν, η Γερμανία μαζί με την γλωσσικά και πολιτιστικά αδελφή τους Αυστρία ενδιαφέρονται να ανασυστήσουν μία σύγχρονη μορφή της Αυστρουγγαρίας, της πολυεθνικής αυτοκρατορίας των Αψβούργων, η οποία διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη μετά την ήττα της στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Αυστρουγγαρία περιλάμβανε λίγο κατά καιρούς τη σημερινή Αυστρία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία, την Κροτία, τη Βοσνία, την Τσεχία και την Σλοβακία, τμήματα της Πολωνίας, της Ουκρανίας, και της βορείου Ιταλίας, την Τρανσυλβανία της σημερινής Ρουμανίας, καθώς και την Βοϊβοντίνα της σημερινής Σερβίας. Η παρουσία του Καγκελλαρίου- Πρωθυποιυργού και των Υπουργών Οικονομικών και Εξωτερικών της Αυστρίας στη Συνδιάσκεψη του Βερολίνου, καταδεικνύει την προσπάθεια των δύο γερμανόφωνων κρατών, Γερμανίας και Αυστρίας, να συνεργασθούν στενά για τη νέα Μεσευρώπη (Mitteleuropa), η οποία θα αποτελέσει με άλλα μέσα τον διάδοχο της παλιάς Αυστρουγγαρίας. Η Γερμανία, αν μπει μπροστά ίσως φοβίσει ορισμένους λαούς, ενώ η Αυστρία, τμήμα του γερμανικού πολιτισμού, γένεται ευκολότερα αποδεκτή ως εταίρος στην περιοχή των Βαλκανίων. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι από τις βαλκανικές χώρες μέλη της Ε.Ε. κλήθηκαν μόνον η Σλοβενία και η Κροατία, που υπήρξαν επαρχίες της Αυστρουγγαρίας, ενώ αποκλείσθηκαν η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ρουμανία.
Εκατό χρόνια μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος ξεκίνησε με ην εισβολή της Αυστρουγγαρίας στη Σερβία, οι γερμανόφωνοι λαοί προσπαθούν να επαναφέρουν την οικονομική και πολιτιστική επιρροή τους στα Βαλκάνια και στη Μεσευρώπη. Το Βερολίνο και η Βιέννη δεν λησμονούν ότι επί αιώνες στη Μεσευρώπη εκατομμύρια άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων μάθαιναν τα γερμανικά και έγραφαν βιβλία ή θεατρικά έργα στη γλώσσα αυτή. Την επιρροή που έχασαν το 1918 με τη χρήση των όπλων επιχειρούν σήμερα να αποκαταστήσουν με εργαλείο την οικονομία και τον πολιτισμό. Αυτό προσπάθησε να κάνει και η Ιταλία το 1991- 1993 με την Πενταγωνική πρωτοβουλία και με το Αδριατικό Σύμφωνο, αλλά κατέληξε να έχει επιρροή μόνο στην Αλβανία.
Τα Σκόπια δεν ενδιαφέρουν ως ξεχωριστό κράτος τη Γερμανία, αλλά ως τμήμα της Βαλκανικής περιοχής της Μεσευρώπης. Το 1993 υπήρχαν πληροφορίες ότι το νεογέννητο τότε κρατίδιο των ψευδομακεδόνων δέχθηκε να φιλοξενήσει τοξικά απόβλητα για να αποκτήσει τη γερμανική εύνοια. Η Ελλάς πρέπει να παραμείνει σταθερή στην αρχική θέση της ότι δεν παραχωρούμε το όνομα της Μακεδονίας ούτε σε παράγωγη ή σύνθετη μορφή.
Κ.Χ. 30.8.2014