Τις παραμονές της κήρυξης του Πελοποννησιακού πολέμου σε μιαν ύστατη προσπάθεια συνεννόησης ο Αρχίδαμος της Σπάρτης έστειλε στην Αθήνα πρέσβη τον Μελήσιππο ο οποίος όμως απεπέμφθη. Φεύγοντας ο Σπαρτιάτης έκανε μια δραματική δήλωση που κατέληγε : «ήδε η ημέρα τοις Έλλησι μεγάλων κακών άρξει» (Θουκυδίδης ΙΙ, 12) = τούτη η μέρα θα είναι για τους Έλληνες αρχή μεγάλων κακών.
Να (προσ ) ευχηθούμε η πρόσφατη περιπέτεια να μας καταστήσει σοφότερους, λαό και ηγεσία.
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και δεν ασκείται με ιδεοληψίες και μεγαλοστομίες. Ο Δημοσθένης βλέποντας κάποιον ανόητο πολιτικό ηγέτη (“δημαγωγόν αφυή”) να κραυγάζει μεγαλοφώνως («μέγα βοώντα») είπε: («ού το μέγα εύ εστί, το δε εύ μέγα»), δεν είναι καλό το μεγάλο, αλλά το καλό είναι μεγάλο. (Στοβαίος, Δ, 51).
Ο Πλάτων για να μας αφυπνίσει υπογράμμιζε, (εδώ καθόλου ουτοπικά), ότι οι γενεές των ανθρώπων δεν θα πάψουν να υποφέρουν παρά όταν «ή το των φιλοσοφούντων ορθώς γε και αληθώς εις αρχάς έλθη τας πολιτικάς», ή δηλαδή εκείνοι που σωστά και γνήσια φιλοσοφούν πάρουν στα χέρια τους την πολιτική εξουσία, «ή το των δυναστευόντων εν ταις πόλεσιν έκ τινός μοίρας θείας όντως φιλοσοφήση», ή οι πολιτικοί με θεία φώτιση φιλοσοφήσουν αληθινά. (Εβδόμη Επιστολή 326 Β). Οι τελευταίες εικόνες του ελληνικού Κοινοβουλίου και οι τρέχουσες πράξεις της εξουσίας απέχουν παρασάγγες από το πλατωνικό ιδεώδες.
Η υπεροψία και η ασυγκράτητη τιμωρητική στάση των δανειστών εκφράστηκαν με τον ανελέητο οικονομικό στραγγαλισμό μας. Η Κυβέρνηση σχεδίασε, αλλά με τους εταίρους όλους απέναντί της , και τους εκτός Ευρώπης δυνητικούς φίλους της σε ρόλο Ποντίου Πιλάτου.
Ούτε ο λαός, ούτε το πολιτικό προσωπικό, ούτε και το εσωτερικά βαθιά διχασμένο κυβερνητικό στρατόπεδο πατούν σήμερα γερά, ώστε να μπορούν να αναμετρηθούν νικηφόρα με το γερμανοκρατούμενο ευρω ιερατείο και τους ιέρακες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος χωρίς τον κίνδυνο συντριβής μας.
Για τους ισχυρούς αείποτε «δεν υπάρχουν διαρκείς φιλίες και μόνιμες συμμαχίες, αλλά μόνον μόνιμα και διαρκή συμφέροντα» (Λόρδος Πάλμερστον 1854).
Δυστυχώς η απληστία και το τυφλό πάθος των δανειστών να επιβάλλουν τοξικά μέτρα, ακατάσχετα και ανελέητα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από ένα λαό και μία Κυβέρνηση. Απαιτείται ευρύτατος συναγερμός συνειδήσεων, διακρατική συσπείρωση και εσωτερικά αρραγής εθνική ενότητα. Μόνον έτσι υπερνικώνται τα κατά Τσόμσκι, «γιγαντιαία αθάνατα πρόσωπα» των διεθνών τοκογλύφων που στοχεύουν το μέγιστο κέρδος στον ελάχιστο χρόνο. Και δεν ενδιαφέρονται να πείσουν, διότι υπερισχύει η απάνθρωπη αντίληψή τους ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση (ΤΙΝΑ=There Is No Alternative) πλην της ιδικής τους…
Απαιτείται χρόνος, ενεργός αναμονή και σκληρή προετοιμασία να ωριμάσουν πολίτες και πράγματα για ένα ιστορικό εγχείρημα.
Η «όπισθεν» ταχύτητα είναι χρήσιμη όταν την επιβάλλουν οι περιστάσεις .
Ό,τι αποκρουστικότερο για το μέλλον της ταλαίπωρης χώρας έιναι ο διαφαινόμενος νέος Διχασμός. Τα επίχειρα διχαστικών περιπετειών τα πληρώνουμε βαριά, Μεγάλη Επανάσταση, Μικρασιατική Τραγωδία, Εμφύλιος.
Θιασώτες της ρήξης θυμήθηκαν τον πόλεμο του Σαράντα, λαμπρό παράδειγμα ανδρείας και υπέρβασης των αριθμών. Όμως η Ελλάς του ΟΧΙ δεν ήταν τότε μόνη. Εναντίον του Μουσολίνι και του Χίτλερ ήταν Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ και αργότερα και ΕΣΣΔ. Σήμερα περιαχθήκαμε σε πλήρη απομόνωση, παρότι η γερμανική δημοσιονομική λιτότητα, βρήκε απέναντί της τους Ολλάντ και Ρέντσι και τους περισσοτέρους των G7.
Το δημοψήφισμα είναι υπέρτατο συνταγματικό δικαίωμα που κατοχυρώνει την άσκηση άμεσης κρατικής εξουσίας από τον ίδιο το λαό. Είναι αυθεντική έκφραση δημοκρατίας.
Το συγκεκριμένο όμως έχει αυτουπονομευθεί, διότι :
α) το υπό έλεγχο έγγραφο των εταίρων κατά δήλωσή τους ανεκλήθη β) η διαφορά 9 δισ. που ζητούν εκείνοι και 8 δισ που προτείνουμε εμείς δεν είναι αγεφύρωτη. γ) Επακολούθησε ελληνική αίτηση για νέο δάνειο 30 δισ. με διετές νέο Μνημόνιο. Άρα το δημοψήφισμα καταλήγει χωρίς νόημα.
Οπωσδήποτε η λογική απάντηση στην πρόταση των θεσμών είναι ΟΧΙ.
Αλλά ασχέτως της στάσης των εταίρων η ευθύνη των ημετέρων είναι βαρύτατη. Χωρίς μελετημένο σχέδιο, στιβαρή επιστημονική πλαισίωση σε εξόχως ρευστό γεωπολιτικό περίγυρο, αποκόπηκαν από όλους τους διαύλους επικοινωνίας με αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις.
Επειδή και το ΟΧΙ και το ΝΑΙ είναι αδιέξοδα και διχάζουν το λαό, εμείς επιμένουμε σε ματαίωση του δημοψηφίσματος. Αλλοιώς απομένει η ψήφος συνειδήσεως και ο Θεός σώζοι την Ελλάδα!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Της Δημοκρατικής Αναγέννησης για το δημοψήφισμα
Το δημοψήφισμα είναι υπέρτατο συνταγματικό δικαίωμα που κατοχυρώνει την άσκηση άμεσης κρατικής εξουσίας από τον ίδιο το λαό. Είναι αυθεντική έκφραση δημοκρατίας.
Το συγκεκριμένο όμως έχει αυτουπονομευθεί, διότι :
α) το υπό έλεγχο έγγραφο των εταίρων κατά δήλωσή τους ανεκλήθη β) η διαφορά 9 δισ. που ζητούν εκείνοι και 8 δισ που προτείνουμε εμείς δεν είναι αγεφύρωτη. γ) Επακολούθησε ελληνική αίτηση για νέο δάνειο 30 δισ. με διετές νέο Μνημόνιο. Άρα το δημοψήφισμα καταλήγει χωρίς νόημα.
Οπωσδήποτε η λογική απάντηση στην πρόταση των θεσμών είναι ΟΧΙ.
Αλλά ασχέτως της στάσης των εταίρων η ευθύνη των ημετέρων είναι βαρύτατη. Χωρίς μελετημένο σχέδιο, στιβαρή επιστημονική πλαισίωση σε εξόχως ρευστό γεωπολιτικό περίγυρο, αποκόπηκαν από όλους τους διαύλους επικοινωνίας με αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις.
Επειδή και το ΟΧΙ και το ΝΑΙ είναι αδιέξοδα και διχάζουν το λαό, εμείς επιμένουμε σε ματαίωση του δημοψηφίσματος. Αλλοιώς απομένει η ψήφος συνειδήσεως και ο Θεός σώζοι την Ελλάδα!
Σημείωση: Εκτενέστερη ανάλυση στο άρθρο του κ. Στέλιου Παπαθεμελή « Ο Θεός σώζοι την Ελλάδα »: