Wednesday 27 March 2024
Αντίβαρο
Εκκλησία

Η κριτική των ορθοδόξων κειμένων και η θεοποίηση του γέροντα: γκουρουισμός – αυτοθέωση.

του Ταγαράκη Χρήστου

Υπάρχουν δύο θέματα, τα οποία έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους, αλλά και με την Ορθόδοξη πνευματική ζωή: η κριτική των ορθοδόξων κειμένων και η θεοποίηση του γέροντα. Στο παρόν κείμενο, γίνεται μια προσπάθεια συζητήσεώς τους, από την οπτική γωνία ενός απλού λαϊκού. Σίγουρα, οι καταλληλότεροι για μια πιο ουσιαστική μελέτη του προβλήματος είναι οι ειδικοί, δηλαδή οι ίδιοι οι πνευματικοί Πατέρες και Γέροντες. Ίσως με την δημοσίευση αυτή, να δωθεί μια ευκαιρία προβληματισμού, επάνω στα τόσο σημαντικά αυτά ζητήματα.

Η κριτική των ορθοδόξων κειμένων
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν κάποιος ασκήσει κριτική σε ορισμένα, κατά την άποψή του, εσφαλμένα σημεία ενός κειμένου (π.χ. ενός βιβλίου ή μιας δημοσιεύσεως), το οποίο διακινείται στο χώρο της Ορθοδοξίας, αντιμετωπίζεται με μη Ορθόδοξο τρόπο ή ακόμη και γίνεται αντικείμενο προσωπικών επιθέσεων. Ένα σημαντικό σημείο, το οποίο χρειάζεται να ληφθεί υπ’ όψιν, είναι το γεγονός, ότι ακόμη και ορισμένοι άγιοι έκαναν θεολογικά λάθη. Ωστόσο, αναγνωρίστηκαν από τη Μητέρα Εκκλησία ως Άγιοι και ορισμένοι μάλιστα, ως Πατέρες. Αξίζει να τονισθεί, ότι η επισήμανση σε κάποιο κείμενο, σημείων τα οποία αποκλίνουν από την Ορθοδοξία ή είναι ασαφή, δεν μπορεί να εκληφθεί ως προσβολή προς το συγκεκριμένο πρόσωπο π.χ. τον εν ζωή ή εκδημήσαντα Γέροντα ή ακόμη και τον Άγιο. Αντιθέτως, όταν γίνεται με Ορθόδοξο τρόπο (δηλαδή με ειλικρίνεια και αγάπη προς το Θεό και τον συνάνθρωπο), και όταν γίνεται διάκριση μεταξύ κρινόμενου κειμένου και προσώπου, είναι πράξη σεβασμού: είναι γνωστό ότι κύριος σκοπός της ζωής των Γερόντων, αλλά και όλων των συνειδητών χριστιανών, είναι η Ορθοδοξία και η ορθοπραξία.

Επιπλέον, μπορεί ένας Γέροντας ή Άγιος, όπως και ο κάθε άνθρωπος, να είχε κάποιες εσφαλμένες αντιλήψεις, αλλά κατά τη διάρκεια της πνευματικής του πορείας να αναγνώρισε τα λάθη του και να τις αναθεώρησε. Αν δεν συνέβει αυτό, έχουν την ευθύνη να τις επισημάνουν τα υπόλοιπα μέλη της Εκκλησίας. Και στην περίπτωση αυτή ισχύει ο λόγος του αείμνηστου Πατέρα Αντώνιου Αλεβιζόπουλου:

“βασικό μέλημα κάθε πιστού η απολογία”,

Πηγή στο διαδίκτυο: π.Α.ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: ΒΑΣΙΚΟ ΜΕΛΗΜΑ ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΥ Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ, (http://www.egolpion.com/apologia_melhma_pistwn.el.aspx), αναδημοσιευμένο από το περιοδικό Διάλογος, τεύχος 15.

Επίσης, μπορεί ένας ένας Γέροντας ή μια Γερόντισσα, έχοντας διάκριση, να πουν μια κουβέντα ή να κάνουν μια πράξη, η οποία σε κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες, να είναι σωτήρια για την ψυχή ενός ανθρώπου. Αν όμως εκλειφθούν με εσφαλμένο τρόπο και εφαρμοσθούν αδιάκριτα, μπορεί για κάποιον άλλον άνθρωπο, να είναι ακόμη και επιζήμιες. Είναι απαραίτητη πάντοτε η διάκριση.

Η θεοποίηση του γέροντα: γκουρουισμός – αυτοθέωση
Χρειάζεται να αναφερθεί, σε σχέση με τα προαναφερθέντα, και μια άλλη μορφή πνευματικής ασθένειας – θρησκοληψίας. Υπάρχουν ορισμένοι, οι οποίοι θεοποιούν έναν αξιόλογο ή μη γέροντα, συνήθως χωρίς να φέρει ο ίδιος την παραμικρή ευθύνη για τη στάση αυτή των πνευματικών παιδιών του. Συχνά αναφέρονται στις υπερφυσικές ιδιότητες και πνευματικά χαρίσματα του, τα οποία άλλοτε μπορεί να είναι άλλοτε υπαρκτά και άλλοτε όχι. Οι ίδιοι αυτοανακηρύσσονται ως οι μαθητές και υπερασπιστές του. Λειτουργώντας με εγωισμό, αλαζονεία, υπερηφάνεια και θρησκοληψία, θεωρούν ότι ο Γέροντας τους είναι θεός. Κατά συνέπεια αυτοί, ως πνευματικά παιδιά του, “λόγω ταπείνωσης”, – όπως θα έλεγε χαριτολογόντας ο αείμνηστος Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης – είναι κάτι λιγότερο από θεοί. Στην ουσία, πρόκειται για μια μορφή γκουρουισμού και αυτοθέωσης με χριστιανικό επικάλυμα: ο γέροντας είναι ο μεγάλος γκουρού (γκουρού σημαίνει φωτισμένος) και γύρω του βρίσκονται οι μαθητές – αυτοθεωμένοι οπαδοί. Το φαινόμενο συναντάται συχνότατα και σε οργανώσεις, οι οποίες προπαγανδίζουν ανατολικού τύπου θρησκείες (π.χ. ινδουισμός, βουδισμός) ή σε διάφορες θρησκευτικές ομάδες.
Μια αξιόλογη Ορθόδοξη παρουσίαση του θέματος γίνεται στα βιβλία:
1) Αποκρυφισμός, γκουρουισμός, Νέα Εποχή. π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, Αθήνα 1997, έκδ. Δ’, (πηγή: http://www.ppu.gr/greek/book_gr1.htm),
2) Οι γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παΐσιος, Διονύσιος Φαρασιώτης, Θεσσαλονίκη 2002). Όποιος μιλήσει εναντίον του Γέροντα ή αναφερθεί επικριτικά σε ότι έχει σχέση με αυτόν, γίνεται αυτομάτως αντίπαλος, εχθρός. Η ευθύνη για την παθολογική αυτή κατάσταση βαραίνει συνήθως τα πνευματικά παιδιά. Πολλοί αξιόλογοι Γέροντες αγωνίζονται για τη θεραπεία και αυτής της πνευματικής ασθένειας.

Σε αντίθεση με αυτό το παθολογικό φαινόμενο, υπάρχουν και πνευματικά παιδιά, τα οποία αντιμετωπίζουν τους Γέροντες με εκτίμηση, σεβασμό, ταπείνωση και γνήσια εν Χριστώ αγάπη και ελευθερία. Η αναφορά στα πνευματικά τους χαρίσματα, όχι μόνο δεν είναι επιλείψιμη, αλλά είναι χρήσιμη, προς ώφελος ψυχών. Στην περίπτωση του υγειούς αυτού πνευματικού φαινομένο, η υπεράσπιση του Γέροντα, όταν π.χ. αυτός συκοφαντείται ή διώκεται, θεωρείται αυτονόητη. Είναι πήρως αποδεκτή και αξιέπαινη. Εξ άλλου, η συκοφαντία ή ο διωγμός των Γερόντων, συχνά μέσω των Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή μήπως παραπλάνησης και αποπροσανατολισμού;) είναι αρκετά συχνό φαινόμενο, ιδιαιτέρως στην αντιχριστιανική εποχή μας. Πάντοτε όμως αυτή η υπεράσπιση χρειάζεται να γίνεται μέσα στα πλαίσια της Ορθοδοξίας και ορθοπραξίας. Αξιοσημείωτη στο σημείο αυτό είναι η διάκριση ανάμεσα στην πρώτη περίπτωση (γκουρουισμός – αυτοθέωση) και στη δεύτερη (υγιής πνευματική σχέση μεταξύ Γέροντα και πνευματικού παιδιού).

Υπάρχει και ένα ακόμη σφάλμα, το οποίο γίνεται σε μερικές περιπτώσεις: αφορά σε μια άλλη πλευρά της σχέσης Γέροντα και πνευματικού παιδιού. Υπάρχουν ορισμένοι, οι οποίοι αναφέρουν, σχεδόν με δέος: “ο κύριος Α. έχει πνευματικό τον τάδε άγιο Γέροντα”. Στη συνέχεια ή λένε φανερά ή υπονοούν, ότι “αφού ο κύριος Α. έχει πνευματικό τον τάδε άγιο Γέροντα, άρα είναι και ο ίδιος καλός χριστιανός ή ένας μικρός άγιος ή χρειάζεται να του αποδίδεται ιδιαίτερος σεβασμός”. Θα μπορούσε όμως κάποιος να αναρωτηθεί (ακόμη και στην περίπτωση, κατά την οποία ο Γέροντας είναι όντως άγιος):
α) ποιός μπορεί να γνωρίζει αν το πνευματικό παιδί, ακολουθεί με πιστότητα τις συμβουλές του Γέροντα του ή κάνοντας ανυπακοή, ακολουθεί το δικό του θέλημα;
β) ποιός μπορεί να εγγυηθεί, ότι επειδή ο Γέροντας είναι άγιος, άρα και το πνευματικό παιδί οπωσδήποτε θα αγιάσει ή ακολουθεί την ίδια καλή πνευματική πορεία με το Γέροντα του; (προϋπόθεση για την καλή πνευματική πορεία του πνευματικού παιδιού είναι η εν ελευθερία υπακοή στον πνευματικό πατέρα και η τήρηση των εντολών του Θεού).

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι, υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι είναι στην ουσία άσχετοι με την Ορθοδοξία. Επειδή όμως έτυχε να γνωρίζουν ή να συναντήσουν κάποτε το Γέροντα Α ή το Γέροντα Β, να γίνονται αποδεκτοί και να κυκλοφορούν σε ορισμένους κύκλους, ως τα “καλά και πιστά πνευματικοπαίδια”.

Η ταπείνωση, η διάκριση, η προσευχή, και ο ειλικρινής καλοπροαίρετος διάλογος, μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των παθολογικών φαινομένων, που παρουσιάστηκαν στο παρόν κείμενο.

http://www.pmeletios.com/ar_meletios/monaxismos/h_8eopoihsh_toy_geronta.html

 

25 comments

Ανώνυμος 14 August 2010 at 11:36

Ενα καλό παράδειγμα για το πως μπορούμε να “θεοποιήσουμε” σύγχρονους Γέροντες ειναι και η περίπτωση του Γεροντα Παϊσιου. Κανένας δεν επικρίνει λάθη του και μετά τα εκμεταλεύονται οι παλιοημερολογίτες για να δημιουργήσουν προβλήματα στην Εκκλησία. Αγαπητοί αδελφοί: Οι Γέροντες έκαναν και λάθη και μάλιστα -οπως θα δούμε- και μεγάλα λάθη. To παρακάτω κείμενο το έγραψα και αλλού και το βάζω και εδώ με μερικες αλλαγές για να εχει μεγαλύτερη συνάφεια με την ωραία μας συζήτηση.

*******************************************************
ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ???***
*******************************************************

Δεν δίνει κακό παράδειγμα ένας απο τους μεγαλύτερους Γεροντες να αγνοεί το τι του λέει ο Χριστός; δεν θα πρέπει να καταδικαστεί κάτι τέτοιο; δεν πρέπει να απαντήσουμε στους παλαιοημερολογίτες που μας κοροϊδεύουν για τέτοια “λάθη”;;;

ας δούμε τι λένε σχετικά οι σχισματικοί:

http://tinyurl.com/34tbm8d

“Οταν ήμουν στην Κόνιτσα, στο μοναστήρι του Στομίου, μια νύχτα, ενώ αγρυπνούσα και προσευχόμουν εμφανίστηκε ο Κυριος μας με μορφή Επισκόπου και μου είπε “είναι θέλημα μου να γίνεις Ιερέας”

ομως ο ίδιος ο Γεροντας -βλέπουμε στο κείμενο- αρνήται να γίνει Ιερεύς. Δεν αρνηται σε έναν άνθρωπο η στον λαο η σε Επισκοπο ακόμα, αλλά στον ίδιο τον Θεο!!!! Αγιοι μπορεί να αρνήθηκαν να γίνουν ιερείς αλλά οχι στον Θεο!!!

Τι έχετε να πειτε γι’αυτό;;; Γιατί δεν κάνετε ενα αφιέρωμα , είτε για να το απαντήσετε είτε για να διορθωθεί; γιατί μονο για την Γεροντισσα;;;

Μελλοντικά θα πούμε και άλλα για το θέμα. Γιατί δεν είναι δυνατόν να λέμε πράγματά ξένα απο την παράδοση της Εκκλησίας μας και πολύ ορθά ορισμένοι το έθιξαν εδώ… από αγάπη για δύο γέροντες (Παϊσιο-Πορφύριο) δεν θα αλλάξουμε την Θεολογία μας ούτε θα αφήσουμε τους σχισματικούς να αλωνίζουν. Πρέπει ολα αυτά να διορθωθούν και περισσότερο αυτά των Γεροντων γιατί είναι πολύ περισσότερο δημοφιλείς.

Συμφωνείτε; Αν όχι θα ήθελα να το αιτιολογήσετε με ευγενικό τρόπο παρακαλώ και με επιχειρήματα.

——————
Διονύσιος Βαλκέας
Θεολόγος-Ψάλτης

Reply
Ανώνυμος 14 August 2010 at 18:14

Βρήκα μερικά πολύ ενδιαφέροντα άρθρα σχετικά με το θέμα αγαπητέ κύριε Ταγαρακη. Νομίζω είναι πολύ χρήσιμα, θα τα βάλω παρακάτω:

http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/koutsa_b1.html

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1404

http://www.im-glyfadas.gr/01/03/01030028.asp

http://www.oodegr.com/oode/psyxotherap/provlimata/gerontismos1.htm

Υστερόγραφο:

To πρόβλημα -κατα την ταπεινή και όχι αλάνθαστη άποψη μου- είναι πως πάντοτε δείχνουμε με το δάχτυλο τους άλλους πως είναι οπαδοί του Γεροντισμού, αλλά όταν το πράττουμε εμείς οι ίδιοι δεν το παραδεχόμαστε…Πριν κάμποσο καιρό είχα παρακολουθήσει στις ειδήσεις κάποιος Ιερέα που του είχαν ζητήσει να απολογηθεί στα δικαστήρια να “το παίζει διορατικός” και να προσπαθεί να πει σε αστυνομικό πως “βλέπει τον καπνο στους πνεύμονες του” και τις “ακάθαρτες σκέψεις του”. Προσωπικά δεν το γνώριζα τον συγκεκριμένο ιερωμένο, παρα μονο εξ’ακοής, ούτε τον γνωρίζω, όμως αν ήταν Αγιος πραγματικά, θα έκανε “επίδειξη δυνάμεων” μπροστά στις κάμερες; Ο Θεός γνωρίζει αν είναι ο καθένας άγιος γι’αυτό ΔΕΝ αναφέρω το όνομά του. Τα πνευματικοπαίδια του όμως τα δέχονται αυτά.

——————
Διονύσιος Βαλκέας
Θεολόγος-Ψάλτης

Reply
Ανώνυμος 14 August 2010 at 18:28

και ένα που το ξέχασα: http://anastasiosk.blogspot.com/2010/08/blog-post_2146.html

——————
Διονύσιος Βαλκέας
Θεολόγος-Ψάλτης

Reply
Νίκος ο Μετανοείτε 14 August 2010 at 22:05

Και μερικοί κληρικοί και λαϊκοί πάσχουνε από το σύμπλεγμα του αιρεσιοκυνηγού… Ψάχνουνε παντού να ανακαλύψουνε αιρέσεις και αιρετικούς για να τους καταγγείλουνε και να φανούνε “φύλακες της πίστεως” και “προστάτες του ποιμνίου”… Πολύ μεγάλος εγωισμός αυτός… Οι πραγματικοί προστάτες του ποιμνίου όπως ο πατέρας Αντώνιος Αλεβιζόπουλος ήτανε πολύ προσεκτικοί και δε γράφανε κρτικές για το καθετί…

Reply
ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ 17 August 2010 at 09:15

@ “Θεολόγο”-Ψάλτη

Αμα δεν ξέρεις τον ιερωμένο, μην μιλάς αδελφέ. Δεν είσαι άξιος ούτε να μιλάς για ανθρώπους σαν αυτόν.
Τόσος κόσμος έρχεται κοντά στον Θεό από αυτόν που εσύ δεν φαντάζεσαι και ούτε θα καταλάβεις ποτέ.
Το μόνο που κάνει είναι να αποδεικνύει την δύναμη του Κυρίου και να δείχνει την μεγαλοσύνη Του.

Reply
Misha 17 August 2010 at 12:09

Yπάρχει ένας θεσμικά κατοχυρωμένος «γκουρουισμός» στην πρακτική πολλών μοναχών αλλά και ορθοδόξων χριστιανών .
Σε κάποιο απο τα παράπανω λινκ αναφέρεται το τραγελαφικό να ερωτάται μοναχή «τι ώρα είναι;» και να απαντά «δι ευχών της γερόντισσας τρεις».Προφανώς, δεν θα ήταν 3 αν δεν ήταν δι ευχών της γερόντισσας.

Ο «ορθόδοξος» αυτός γκουρουισμός δημιουργεί οπαδούς σεχτών οι οποίες συχνά αλληλοϋποβλέπονται ή και συγκρούονται.
Οι γκουρού αυτοί ασκούν συχνά κανονικό προσηλυτισμό , ίδιο και χειρότερο, ορισμένες φορές, με αυτόν των επισήμων αιρετικών.

Θυμάμαι μια τέτοια περίπτωση κάποιου νεαρού ιερομονάχου από το Αγιονόρος ο οποίος πίεζε νεαρούς να εγκαταλείψουν σπουδές και οικογένεια και να γίνουν καλόγεροι.Όταν ρωτήθηκε από άλλο αγιορείτη γιατί λειτουργεί με αυτό τον τρόπο είπε το αμίμητο: «το μοναστήρι είναι μεγάλο και χρειαζόμαστε χέρια».

Σε μια άλλη περίπτωση νεαρές μοναχές επιτέθηκαν και χειροδίκησαν εναντίον κάποιου επισκέπτη του μοναστηριού για τον οποίο είχαν πληροφορηθεί ότι είχε γράψει αρνητικά σχόλια για τον αγιορείτη γέροντα τους, σε θρησκευτικό περιοδικό.
Όταν ρωτήθηκαν πώς τόλμησαν να συμπεριφερθούν τόσο άπρεπα απάντησαν πως «και ο απ.Πέτρος έκοψε το αυτί του Μάλχου» !!!

Τα σχετικά παραδείγματα και εκτός μοναχισμού είναι πολλά.Παλιότερα ένας πνευματικός πίεσε διακριτικά ένα νέο να νυμφευθεί την κόρη ενος συνεφημερίου του αποκρύπτοντας το γεγονός πως η κοπέλλα είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία εμφανίστηκαν μέσα στην έγγαμη ζωή.Ο νέος άνδρας χώρισε και από τότε δεν θέλει ούτε ν ακουσει για παπάδες και εκκλησίες.

O Θεός να φυλάει και ας έχουμε τα μάτια ανοιχτά.

Reply
Tagarakis Christos 17 August 2010 at 19:17

Μπράβο Πολέμαρχε ! Πες την αλήθεια !

Reply
Ανώνυμος 17 August 2010 at 20:32

Αγαπητέ Κε Πολέμαρχε/Ταγαράκη. Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων αν σας προσέβαλα.

Απο την στιγμή που δεν αναφέρω ονομα δεν θεωρώ πως υπάρχει κατάκριση. Μάλλον παρεξηγήσατε τα όσα είπα. Μαλλον φταίω που δεν τα ανέλυσα περισσότερο;

Ξερετε εσείς για ποιον ομιλώ; Δεν ανέφερα πρόσωπα και παρακαλώ να μας πει πραγματικά την αλήθεια ο Κος Πολέμαρχος καθώς και ο Κύριος Ταγαράκης. Χαιρομαι που ο Κος Ταγαρακης ενθαρύννει τον διαλόγο και θα ήθελα να μας απαντήσει και στις παραπάνω απορίες που έθεσα σε προηγουμενο μου μήνυμα καθώς και στην ερώτηση: Ποιος σύγχρονος Γέροντας βγήκε ποτέ στα ΜΜΕ και διαλάλησε το “διορατικό” του χάρισμα; “. Ισως να υπάρχει κάποιος και εγώ να τον αγνοώ. Εσείς γνωρίζετε;

Θα ήθελα απαντήσεις παρακαλώ, όχι “αφορισμούς”…βλεπω πολλά “μπραβο” και συνθήματα, αλλά όχι συζήτηση…γιατί αγαπητοί αδελφοί μου; δεν μας ενδιαφέρει όλους η αλήθεια;

Ζητάτε Κε Ταγαράκη την συζήτηση σε πολλά μηνύματα, όμως δεν βλέπω να ξεκινάμε μια γόνιμη συζήτηση στα πλαίσια του αδελφικού διαλόγου. Την αναζητώ γιατί φαίνεστε ειλικρινής στην αναζήτηση της αλήθειας και όχι “μονοπλευρος” οπως οι “Γεροντιστές”.

Η Ερώτηση αυτή (Ποιος σύγχρονος Γέροντας βγήκε ποτέ στα ΜΜΕ και διαφήμισε το “διορατικό” του χάρισμα; ) αν και δεν φαίνεται, έχει να κάνει με την Γερόντισσα. Και με την Γερόντισσα πάρα πολλοί βοηθήθηκαν. Και με εκείνη πολλοί επέστρεψαν από την αμαρτία. Αν όντως ο Ιερεύς για τον οποίο ομιλώ είναι πραγματικά Αγιος (εγώ δεν γνωρίζω ο Χριστός ξέρει…) και παρόλα αυτά έκανε κάτι που δεν το βρίσκουμε καθόλου στους Πατέρες και τους Γεροντες, γιατί να μην είναι Αγία και η Γερόντισσα; Αν ο Γερ. Παίσιος έκανε κάτι που είναι εκτός Παράδοσης όπως παραπάνω (δλδ το να μην κάνει υπακοή στο θέλημα του Θεού, πως κρίνουν κάποιοι την Γερόντισσα;) Μήπως ορισμένοι εν Χριστώ αδελφοι που εκνευρίζονται όταν αναφέρεται κάποιος δικός τους δεν συμπεριφέρονται με την ίδια “Γεροντολατρία” που κατηγορούν τους άλλους; Όταν καποιος διαμαρτύρεται για την κριτική ενάντια στην Γερόντισσα είναι “Γεροντολάγνος” και “οπαδός Γκουρού” ενώ όταν διαμαρτύρεται για τον εν λόγω Ιερέα είναι “ομολογητής”; Ποιος θέτει το κριτήριο; Γενικά μιλώ και δεν θέλω να το πάρει κανένας προσωπικά και να μην κατηγορηθεί κανένας. θελω απλά να δείξω πόσο σφάλουμε ολοι και ταπεινά να αναγνωρίσουμε το λάθος μας. Συγνώμη αν σας πικραίνω. Και εγώ αμαρτωλός είμαι.

Με δύο λόγια δεν ήθελα να αμφισβητήσω τον εν λόγω Ιερέα, τον οποίο είπα άλλωστε πως δεν γνωρίζω, αλλά απλά να δείξω πως ορισμένοι χρησιμοποιούν διαφορετικά κριτήρια ανάλογα με τις “συμπάθειες” τους. Αυτό ακριβώς δεν λέει ο Κος Ταγαράκης στην μελέτη του; Άρα συμφωνούμε. Ειδικά με τα παρακάτω:

>Χρειάζεται να αναφερθεί, σε σχέση με τα προαναφερθέντα, και μια
> άλλη μορφή πνευματικής ασθένειας – θρησκοληψίας. Υπάρχουν
> ορισμένοι, οι οποίοι θεοποιούν έναν αξιόλογο ή μη γέροντα,
> συνήθως χωρίς να φέρει ο ίδιος την παραμικρή ευθύνη για τη
> στάση αυτή των πνευματικών παιδιών του. Συχνά αναφέρονται στις
> υπερφυσικές ιδιότητες και πνευματικά χαρίσματα του, τα οποία
> άλλοτε μπορεί να είναι άλλοτε υπαρκτά και άλλοτε όχι. Οι ίδιοι
> αυτοανακηρύσσονται ως οι μαθητές και υπερασπιστές του.
> Λειτουργώντας με εγωισμό, αλαζονεία, υπερηφάνεια και
> θρησκοληψία, θεωρούν ότι ο Γέροντας τους είναι θεός. Κατά
> συνέπεια αυτοί, ως πνευματικά παιδιά του, “λόγω ταπείνωσης”, –
> όπως θα έλεγε χαριτολογόντας ο αείμνηστος Γέροντας Παΐσιος
> Αγιορείτης – είναι κάτι λιγότερο από θεοί. Στην ουσία,
> πρόκειται για μια μορφή γκουρουισμού και αυτοθέωσης με
> χριστιανικό επικάλυμα: ο γέροντας είναι ο μεγάλος γκουρού
> (γκουρού σημαίνει φωτισμένος) και γύρω του βρίσκονται οι
> μαθητές – αυτοθεωμένοι οπαδοί. Το φαινόμενο συναντάται
> συχνότατα και σε οργανώσεις, οι οποίες προπαγανδίζουν
> ανατολικού τύπου θρησκείες (π.χ. ινδουισμός, βουδισμός) ή σε
> διάφορες θρησκευτικές ομάδες.

*******

Ελπίζω να μην σας στεναχώρησα.Ζητώ ξανά συγνώμη αν το έκανα.

Δεν ήταν στις προθέσεις μου. Δεν μου αρέσει όμως τόσο η “συνθηματολογία” μου αρέσουν οι ήρεμες συζητήσεις με ήθος και ουσία. Σιγουρα ο Φιλτατος Κος Ταγαράκης θα απαντήσει στα λεγόμενα μου και θα κάνουμε έναν πολύ όμορφο διάλογο.

Ο Θεός να φυλάει όλους μας.

Αγαπητέ Κε Ταγαράκη, θα περιμένω τις τεκμηριωμένες απαντήσεις σας στα θέματα που έθιξα. Θα τις περιμένω με αγωνία και αδελφικούς ασπασμούς.

Reply
ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ 18 August 2010 at 18:16

Να είσαι συγχωρεμένος.
“Γέροντες” ή παπάδες που την έχουν δει γέροντες (πλήθος παραδειγμάτων) έχουμε συναντήσει όλοι. Εύχομαι να μας φωτίζει ο Θεός να βλέπουμε την αλήθεια γιατί αλλιώς καήκαμε…κυριολεκτικά.

Reply
Ανώνυμος 19 August 2010 at 14:46

Ευχαριστώ πολύ, αγαπητέ Πολεμαρχε. Χαιρομαι που λύθηκε η παρεξήγηση…

Επαναλαμβανω πως δεν ήθελα κακολογήσω τον εν λόγω Ιερέα, προς Θεού. Απλά το έφερα ως παράδειγμα (όπως και με τον Γερ. Παϊσιο , άλλωστε) για το πόσο εύκολο είναι να κατηγορούμε άλλους, αλλά όταν τα ίδια κριτήρια (με τα οποία κατηγορούμε άλλους) εφαρμοστούν σε “δικούς μας ανθρώπους” εμείς εκνευριζόμαστε και “συνθηματολογούμε” (ενώ κατηγορούμε τους άλλους όταν κάνουν το ίδιο) .

Όποιοι απο τους εδώ αναγνωστες πραγματικά ενδιαφέρονται για διάλογο, όπως εσύ, είναι τίμιοι συζητητές και το αναγνωρίζουν. Ενώ άλλοι “κρύβονται” πίσω από δικαιολογίες για να παύσουν την συζήτηση και να μην κάνουν διάλογο οταν δεν τους συμφέρει κινούμενοι από εγωισμό και πονηρία; Ο Κύριος γνωρίζει.

Συνεχίζουμε τα σχόλια και τις ερωτήσεις. Όσο περιμένουμε τις απαντήσεις των φίλων και αδελφών στα παραπάνω ερωτήματα που τέθηκαν (που σίγουρα θα έρθουν σε λίγο και θα κάνουμε έναν όμορφο διάλογο μεταξύ αδελφών) . Ειδικά περιμένω απο τον κο Ταγαράκη , ο οποίος και προσκάλεσε σε διάλογο για το θέμα.

Είμαι σίγουρος πως μόλις “ξεκλέψει” λίγο χρόνο θα σχολιάσει στην ωραία μας Παρέα.

Ψάχνοντας βρήκα ,ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο:

********************************************
ΉΤΑΝ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΗΣ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ;***
********************************************

http://metanoeite.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html

*********************************************

Στο άρθρο βλέπουμε διάφορες πρακτικές του μακαριστού Γέροντος που , όπως και στην περίπτωση της Γερόντισσας Γαβριηλίας, μοιάζουν νεοεποχίτικες!

Κανένας μέχρι τώρα δεν έχει δώσει απάντηση σε αυτές. Όσοι κατηγορούν την Γερόντισσα με ειρωνείες και χαρακτηρισμούς , πραγματικά λαλίστατοι, καταπίνουν την γλώσσα τους μολις διαβάσουν τα παραπάνω. Γιατί; Γιατί “δύο μέτρα και δύο σταθμά”; Είναι αυτό Ορθοδοξια; Ειναι αυτό αγαπητική συμπεριφορά Χριστιανών;

Αφήνουμε τους νεοεποχίτες κυριολεκτικά να “αλωνίζουν” και να χρησιμοποιούν τους Γεροντές μας και αφήνουμε τους Παλαιοημερολογίτες να μας κατηγορούν πως τάχα ξεφύγαμε απο τους Πατέρες. Αν είμαστε ειλικρινείς αναζητητές της αλήθειας και οχι “Γεροντιστες-οπαδοί γκουρού” σύμφωνα με τα Γραπτά του αγαπητού κου Ταγαράκη αλλά και άλλων δεν θα έπρεπε να εκκαθαρίσουμε τα κείμενα αυτά απ’όλες αυτές τις επιρροές; Πολύ περισσότερο των Γερόντων (Πορφυρίου – Παϊσίου) που έχουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιρροή στο Ορθόδοξο κοινο; Και μάλιστα στην περίπτωση της μακαριστής Γερόντισσας είναι μονο ένα βιβλίο. Στην περίπτωση των Αγιασμένων Γερόντων Παϊσίου – Πορφυρίου είναι πολλά και διαφορετικά βιβλία!! Άρα δεν μπορούμε απλά να κατηγορήσουμε έναν συγγραφέα. Πρέπει οι άνθρωποι που έγραψαν κριτικές για το Βιβλίο της Γεροντισσας να γράψουν και για τα παραπάνω, δεν νομίζετε; γιατί αλλιώς φανατικοί νεοεποχίτες, βλάσφημοι ζηλωτές και άλλοι ‘καλοθελητές’ θα τα εκμεταλλευτούν ούτως ώστε να προωθήσουν τις θεωρίες τους.

Συμπερασματικά, αν δεν είμαστε οπαδοί του “Γεροντισμού” θα πρέπει να ασκήσουμε την ίδια κριτική σε γραπτά για όλους τους Αγιασμένους Γέροντες. Διαφορετικά -αν περιοριστούμε σε μία Γερόντισσα μόνο- θα πουν πολλοί (σίγουρα κινούμενοι από κακεντρέχεια ) πως η κριτική αυτή έχει “άλλα κίνητρα”, εμπαθή και κακόβουλα και όχι την εύρεση της αλήθειας.

Εγώ βέβαια δεν πιστεύω τέτοιες εμπαθείς κατηγορίες, πιστεύω πως οι συνομιλητές στον σημαντικό αυτόν διάλογο και ειδικά ο κος Ταγαράκης (που ξεκίνησε να καλεί κόσμο για διάλογο) θα απαντήσουν εδώ με επιχειρήματα και μαζί θα βγαλουμε ένα κοινό συμπέρασμα κινούμενοι από αγάπη και ορθόδοξη αδελφοσύνη. Θα περιμένω με αγωνία.

——————
Διονύσιος Βαλκέας
Θεολόγος-Ψάλτης

Reply
Misha 19 August 2010 at 16:57

@Διονύσιο Βαλκέα

Αγαπητέ , κάνετε καλά , πολύ καλά που θέτετε τα παραπάνω ερωτήματα που αφορούν λόγους και βιώματα αγίων στη συνείδηση τού πληρώματος της Εκκλησίας γερόντων.
Θα μπορούσε να προσθέσει κανείς και άλλα «σκανδαλιστικά», όπως λχ το πρωτοφανές μικτό μοναστήρι του θεόπτου γ.Σωφρονίου στο Έσσεξ της Αγγλίας , ο οποίος είχε κατηγορηθεί παλαιότερα και με δημοσιεύματα του Ορθ.Τύπου για οικουμενισμό και άλλες αντικανονικές ενέργειες.

Γιατί, αλήθεια,όπως σωστά αναρωτάσθε «όσοι κατηγορούν την Γερόντισσα με ειρωνείες και χαρακτηρισμούς , πραγματικά λαλίστατοι, καταπίνουν την γλώσσα τους μολις διαβάσουν τα παραπάνω. Γιατί; Γιατί “δύο μέτρα και δύο σταθμά”; Είναι αυτό Ορθοδοξια; Ειναι αυτό αγαπητική συμπεριφορά Χριστιανών;»

Εσείς ελπίζετε ότι θα πάρετε απάντηση από τους κατηγόρους και συκοφάντες της γερόντισσας Γαβριηλίας.
Επιτρέψτε μου να μη μοιραστώ την αισιοδοξία σας. Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.

Reply
ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 20 August 2010 at 10:19

ΠΡΟΣΕΞΤΕ τον Μisha που έχει γεμίσει το blog του με αισχρότητες. Αυτός ο αθεόφοβος τολμά και μιλά;
Αυτός που υποστηρίζει τις ανηθικότητες και καλύπτεσαι πίσω απο το προσωπείο του ορθόδοξου χριστιανού ας σταματήσει το γρηγότερο να μιλάει για να μην ρίχνει στον βούρκο της αίρεσης του χριστιανούς απλούς που δεν ξέρουν πράγματα και πρόσωπα.

ΣΙΩΠΑ! ΠΕΦΙΜΟΣΟ! όπως σου είχε πει και άλλος απο αυτήν την σελίδα.

Reply
Ανώνυμος 20 August 2010 at 13:56

Προς κύριο Μισα:

επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα παραπάνω: “Εγώ βέβαια δεν πιστεύω τέτοιες εμπαθείς κατηγορίες, πιστεύω πως οι συνομιλητές στον σημαντικό αυτόν διάλογο και ειδικά ο κος Ταγαράκης (που ξεκίνησε να καλεί κόσμο για διάλογο) θα απαντήσουν εδώ με επιχειρήματα και μαζί θα βγαλουμε ένα κοινό συμπέρασμα κινούμενοι από αγάπη και ορθόδοξη αδελφοσύνη. Θα περιμένω με αγωνία.”

Προς “ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ”

Έχω γράψει και αλλού πως δεν συμφωνώ σε κάποια θέματα με τον Κο Μίσα. Ακόμα και να εχετε απολύτως δίκιο (δεν γνωρίζω ούτε εσάς που γράφετε με ψευδώνυμο , ούτε τον Κο Μισα, που επισης έχει ψευδώνυμο) θεωρείτε πως υπηρετείτε τις αποψεις σας οταν τις εκφράζετε με φωνές η συνθηματολογία; μάλλον κακό τους κάνετε , αδελφέ μου.

Έχετε να πείτε κάτι για τα ερωτήματα και τα θέματα που έχουμε θεσει για την Γερόντισσα;

Διονύσιος.

Reply
Ανώνυμος 20 August 2010 at 14:17

Έγραψε σε προηγούμενο μήνυμα του ο Κος Πολέμαρχος:

——-
“Αμα δεν ξέρεις τον ιερωμένο, μην μιλάς αδελφέ. Δεν είσαι άξιος ούτε να μιλάς για ανθρώπους σαν αυτόν.
Τόσος κόσμος έρχεται κοντά στον Θεό από αυτόν που εσύ δεν φαντάζεσαι και ούτε θα καταλάβεις ποτέ.
Το μόνο που κάνει είναι να αποδεικνύει την δύναμη του Κυρίου και να δείχνει την μεγαλοσύνη Του.”
——-

Εγώ το προσυπογράφω αυτό αδελφέ μου. Και σου βάζω νοητή μετάνοια. Αλλά δεν νομίζεις πως και όσοι γράφουν για την Γερόντισσα Γαβριηλία θα πρέπει να κάνουν το ίδιο; Πήγε κανένας από αυτούς να ρωτήσει ιερείς που την γνώριζαν; είδε το τι έργο άφησε πίσω; η μήπως (ακριβώς όπως και οι παλαιοημερολογίτες) κάθονται πίσω από ένα γραφείο, από έναν υπολογιστή και πληκτρολογούν σε έναν υπολογιστή, προσπαθώντας να πείσουν για πράγματα που ούτε γνωρίζουν ούτε έχουν κάνει τον κόπο καν να ψάξουν; Αυτοί αυτοαποκαλούνται “υπερασπιστές της πίστεως”; Το χειρότερο είναι πως ενώ οταν κάνουν ερωτήσεις για την Γεροντισσα είναι εύκολοι στα συμπεράσματα και την επιχειρηματολογία. Ενώ οταν τους θέτεις αντίστοιχα ερωτήματα (τα οποία, όταν τα θέτουν οι ίδιοι σε προκαλούν να απαντήσεις, με προσποιητή απλότητα και τάχα άδολο ενδιαφέρον..) το “βάζουν στα πόδια” και μην τους είδατε. Το ίδιο έκαναν κάποιοι και για τον Ιερέα. Το ίδιο κάνουν κάποιοι άλλοι τώρα για την Γερόντισσα. Οι ομοιότητες είναι φανερές. Ορισμένοι μετατρέπονται σε αυτό που πολεμούσαν πριν λίγο καιρό.

Θα περιμένω ουσιαστικές απαντήσεις στον διάλογο και σε ευχαριστώ και εσένα και τον αδελφό εν Χριστώ Κο Ταγαράκη για τον χρόνο σας.

Διονύσιος

Reply
Ανώνυμος 20 August 2010 at 14:55

Αγαπητέ και αδελφέ Κε Ταγαράκη.

Λέτε:
————-
“Μια αξιόλογη Ορθόδοξη παρουσίαση του θέματος γίνεται στα βιβλία:
1) Αποκρυφισμός, γκουρουισμός, Νέα Εποχή. π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, Αθήνα 1997, έκδ. Δ’, (πηγή: http://www.ppu.gr/greek/book_gr1.htm),
2) Οι γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παΐσιος, Διονύσιος Φαρασιώτης, Θεσσαλονίκη 2002).”
——————

Το γνωρίζετε πως στο δεύτερο βιβλίο που προτείνετε περιέχεται διάλογος του συγγραφέα με την Γερόντισσα Γαβριηλία που ο ίδιος ο συγγραφέας την θεωρεί οσία μορφή; Ξέρετε πως στην συνομιλία αυτή αναφέρει η Γερόντισσα πως προσπάθησαν οι ινδουίστές να την πολεμήσουν με μαγικά μέσα; Το ίδιο γεγονός αναφέρεται στο βιβλίο “ΑΣΚΗΤΙΚΗ”

Το γνωρίζετε πως πέρσι εκδόθηκε και η αγγλική μετάφραση του βιβλίου “ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ” και ο συγγραφέας το προτείνει μεταξύ άλλων και την “ΑΣΚΗΤΙΚΗ”;

Ξέρετε πως το βιβλίο που προτείνετε το είχε γράψει ο συγγραφέας με την ευλογία και την καθοδήγηση του Γέροντα Παίσιου;

Έχετε ίσως να σχολιάσετε κάτι στα παραπάνω; Θα αναμένω αδελφέ μου.

Reply
ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 20 August 2010 at 15:03

Κε Διονύσιε (ο Βαλκέας είστε;)
ευχαριστώ για την κόσμια απάντηση σας. Χαίρομαι που διαφωνείτε και έχετε εκφραστεί κατα των απόψεων του Misha (Aλήθεια πού ακριβώς να κοιτάξω;).
Όμως δεν είναι φωνές και συνθηματολογία η τραγική αλήθεια για τον αισχρό και δόλιο Misha.
Αλλά ούτε το αν έχω δίκαιο διαπιστώνετε απο το ψευδώνυμο ή το αληθινό επώνυμο όπως δίδετε την εντύπωση στην απάντηση σας προς εμε.

Οι αισχρότητες του “κυρίου” αυτού είναι πασιφανής σε όποιον εξετάζει την σελίδα του συστηματικά και έχει φρόνημα καθαρό απο κοσμικότητες και ανηθικότητες.

Reply
Ανώνυμος 21 August 2010 at 09:06

Έχω εκφράσει την διαφωνία μου με την ομοιοπαθητική και σε άλλα μηνύματα μου, αν ψάξετε λίγο στο αντίβαρο θα τα βρεείτε. Έχω ρωτήσει γνωστή μου μοναχή στο Εσσεξ και μου είπε πως κάτι έπαιρναν, αλλά το νόμιζαν βότανα δεν ήξεραν πως είναι ομοιοπαθητική. Άρα το να χρησιμοποιούν οι οπαδοί της ομοιοπαθητικής το μοναστήρι για επιχείρημα δεν είναι σωστό. Η Άγνοια δεν είναι επικρότηση. Οι απόψεις μου περι ομοιοπαθητικής ταυτίζονται με του π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου : http://www.floga.gr/08/06/01/080601002.asp

ο τρόπος που εκφράζεστε όμως είναι επιεικώς απαράδεκτος και ούτε τον misha θα βοηθήσει ούτε εσάς, ότι και να λέει δεν είναι τρόπος έκφρασης για Χριστιανό να μπαίνετε μέσα και να βρίζετε, όσο δίκιο και να έχετε η να μην έχετε. Το ψευδώνυμο το αναφέρω μόνο και μόνο για να τονίσω πως είναι αδυνατόν να σας γνωρίζω ούτε εσάς ούτε τον Μίσα.

Πάντως, δεν θα απαντήσω ξανά σε οποιοδήποτε μήνυμα που έχει χαρακτηρισμούς η υβριστικές προτάσεις αγαπητέ. Θα αγνοήσω κάθε τέτοιο μήνυμα. Είμαι εντελώς αντίθετος με αυτόν τον τρόπο “διαλόγου”.

Έχετε να πείτε κάτι για τα θέματα που θίχτηκαν αδελφέ μου; Μπορείτε να σχολιάσετε κάτι για το θέμα του γεροντισμού η της Γαβριηλίας η των λαθών των Γερόντων στα διάφορα βιβλία; Θα χαρώ πολύ να ακούσω τα επιχειρήματα σας με ΚΟΣΜΙΟ τρόπο σας παρακαλώ πολύ.

θα περιμένω και τις απαντήσεις και τα σχόλια του Κου Πολέμαρχου καθώς και του φίλτατου και συμπαθέστατου Κου Ταγαράκη που ζήτησε διάλογο και συζήτηση πάνω στο θέμα αυτό.

Διονύσιος Βαλκέας

Reply
ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 21 August 2010 at 09:37

Κύριε Βαλκέα απο πότε έγιναν οι αλήθειες “υβριστικές προτάσεις” και “απαράδεκτα πράγματα”;
Απο πότε έγιναν οι ψευτοευγένειες “κοσμιότητες”;
Δεν ντρέπεστε λιγάκι; Είστε και θεολόγος και ψάλτης και μιλάτε με τέτοιο ανόητο και μπερδεμένο τρόπο;

Reply
Misha 21 August 2010 at 09:56

@Διονύσιος Βαλκέας

Αγαπητέ, υπάρχει καταγεγραμμένη δημόσια μαρτυρία του π.Σεραφείμ Μπλάκ , μοναχού στο μοναστήρι του Έσσεξ για την ευλογία που έδωσε ο γέρων Σωφρόνιος για την χρήση ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
http://misha.pblogs.gr/2009/12/h-omoiopathhtikh-sto-monasthri-toy-gerontos-swfronioy.html

Υπάρχει και η μαρτυρία του ίδιου του υποτακτικού του π.Σωφρονίου και νυν ερημίτου ,π.Ραφαήλ Νόικα η οποία θα δημοσιοποιηθεί όταν έλθει ο καιρός.

Το ότι κάποια μοναχή στο Έσσεξ μπορεί να μη γνώριζε ότι επρόκειτο περί ομοιοπαθητικών σκευασμάτων αυτό σημαίνει δυο τινα:
1.ότι ο γέροντας είχε δωσει ευλογία για την χρήση τους.
2.ότι ο θεόπτης π.Σωφρόνιος δεν είχε πληροφορία από τον Θεό για δαιμονικές ή μαγικές λειτουργίες του συγκεκριμένου τρόπου θεραπείας.Αν μη τι άλλο αυτό λέει πολλά για οσους αντιλαμβάνονται.

Όσον αφορά την τοποθέτηση του π.Στρατηγόπουλου, δεν απαντά σε κανένα από τα κατατεθέντα επιχειρήματα για την χρηση της ομοιοπαθητικής και με επισημες αποφάσεις της Ρωσικής Εκκλησίας, όπως παραπλανητικά ισχυριζονται οι φίλοι που το ανέβασαν. Ο αγ.Αγαπητός του Κιέβου τον οποίο αναφέρει ο π.Κωνσταντίνος έζησε τον 11 μχ αιωνα, πολύ νωρίτερα από την διάδοση της ομοιοθεραπείας στην Ευρώπης. Στα όσα ισχυρίζεται ο π.Κωνσταντίνος θα δοθεί σύντομα λεπτομερής απάντηση , σχεδόν mot a mot.Πάντως μέσα στα όσα αναφέρει είναι χαρακτηριστικό το «η ομοιοπαθητική είχε πλανησει όλο το Αγιον Όρος». Παραδέχεται δλδ πως γινόταν ευρεία χρηση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, δίχως ενστάσεις από κανέναν από τους πολλους θεοφόρους αγιορείτες πατέρες μέχρι που προέκυψαν οι προτεσταντικής προελεύσεως θεωρίες Αβραμίδη. Είχε πλανηθεί όλο το Άγιον όρος και το… «ξεπλάνεψαν» οι…εξ Αμερικής διαμαρτυρόμενοι! Τι άλλο θα ακούσουμε;
Συχωρέστε μου αυτή την εκτός θέματος παρεμβαση, αλλά νομίζω πως είναι χρησιμη για να ακούγονται και οι δύο πλευρές .
Καλημέρα , καλό Σ/Κ σε όλους, ιδιαιτέρως στο φίλο που με τιμά με τις συνεχείς κολακευτικές αναφορές που κάνει, υπό διαφορα παρωνύμια, στην ταπεινότητα μου.

ΥΓ. Don’t feed the troll

Reply
Tagarakis Christos 21 August 2010 at 16:07

Πως τολμούν να αναφέρουν τις λέξεις “συζήτηση” και “διάλογος” αυτοί που άλλοτε επιτίθονται κρυμμένοι στην ανωνυμία, ενώ άλλοτε παρουσιάζονται με μια ψεύτικη – υποκριτική ευγένεια;

Αυτά διδάχθηκαν από την Ασκητική της αγάπης;

Εκμεταλεύονται με το χειρότερο τρόπο την ελευθερία λόγου και τη φιλοξενία που προσφέρει το Αντίβαρο.

Γι΄ αυτούς ανάρτησα το ακόλουθο σχόλιο:

http://www.antibaro.gr/node/1810#comment-3264

Submitted by Tagarakis Christos (not verified) on Thu, 12/08/2010 – 22:03.

“ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. (π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος)

Μεθοδεύσεις Ολοκληρωτικών Αιρέσεων και Παραθρησκευτικών Ομάδων.”

Reply
Ανώνυμος 23 August 2010 at 11:22

είπε ο Κος Ταγαράκης: “Πως τολμούν να αναφέρουν τις λέξεις “συζήτηση” και “διάλογος” αυτοί που άλλοτε επιτίθονται κρυμμένοι στην ανωνυμία, ενώ άλλοτε παρουσιάζονται με μια ψεύτικη – υποκριτική ευγένεια;Αυτά διδάχθηκαν από την Ασκητική της αγάπης;”

Εστω πως είμαι και εγώ ένα κακοποιό στοιχείο η ένας αηδιαστικός υποκριτής. Εγώ δεν έχω δικαίωμα στον διάλογο; Ενας προς έναν μιλάμε. Οτι και να είμαι οσο κακός και υποκριτής και βρωμερός δεν έχω δικαίωμα στον διάλογο; Μονο εσείς έχετε; Με λυπούν αυτά που λέτε. Εχετε κάποιο επιχείρημα για το θέμα μας αδελφέ; οποιοδήποτε; Στον δεσμό που δώσατε δεν υπάρχει κάτι. Να με συγχωρείτε αν σας στεναχώρησα πάντως, δεν ήταν στις προθέσεις μου.

Παρακαλώ εξηγείστε μου για ποιοες “Μεθοδεύσεις” ολοκληρωτικών και παραθρησκευτικών ομάδων ομιλείτε. Το συγκεκριμένο κομμάτι που έχετε αναρτήσει, γράφει:

———-
“Την τελευταία δεκαετία , ολοκληρωτικής φύσεως νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκευτικές ομάδες κήρυξαν ανίερο πόλεμο σε παγκόσμιο επίπεδο εναντίον οποιουδήποτε τόλμησε να ασκήσει κριτική εναντίον τους. Δεν μπορούσε λοιπόν να μείνει έξω από το “στόχο” και η απολογητική της Εκκλησία μας.
Σ’ αυτό το βιβλίο αποκαλύπτεται το αληθινό πρόσωπο του ανίερου πολέμου, πίσω από τα προσωπεία της “δημοκρατίας”, της υπερασπίσεως των “ατομικών δικαιωμάτων” και της “θρησκευτικής ελευθερίας”. Ταυτοχρόνως όμως παρουσιάζεται το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας μας, στην υπηρεσία της υπερασπίσεως των ατομικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, στη διακονία της Ορδοδοξίας και του ‘Εθνους “
————-

Εννοείτε ίσως πως ανήκω και εγώ σε τέτοια ομάδα; Ελπίζω οχι. Μήπως απλά δεν θέλετε να κάνουμε διάλογο; Αγαπητέ αδελφέ αν δεν θέλετε εγώ δεν σας πιέζω. Οντως είμαι και υποκριτής και κακοποιός . Ενα πράγμα δεν είμαι όμως: Αιρετικός.

Παρακαλώ αν θελήσετε να κάνουμε διάλογο είμαι στην διάθεση σας.

@misha λες:

—————-

Το ότι κάποια μοναχή στο Έσσεξ μπορεί να μη γνώριζε ότι επρόκειτο περί ομοιοπαθητικών σκευασμάτων αυτό σημαίνει δυο τινα:
1.ότι ο γέροντας είχε δωσει ευλογία για την χρήση τους.
2.ότι ο θεόπτης π.Σωφρόνιος δεν είχε πληροφορία από τον Θεό για δαιμονικές ή μαγικές λειτουργίες του συγκεκριμένου τρόπου θεραπείας.Αν μη τι άλλο αυτό λέει πολλά για οσους αντιλαμβάνονται.

—————-

Οχι, αγαπητέ. Ολοι αυτό νόμιζαν. Η μοναχή αυτή έχει κάποια “θέση” στο μοναστήρι δεν είναι τυχαία. Αυτό που μου είπε είναι πως δεν γνώριζαν τι ήταν.

Ο π. Πορφύριος λέει για την ομοιοπαθητική πως άλλα σκευάσματα έχουν δαιμονική ενέργεια και άλλα είναι “απλό νεράκι”. Τα δεύτερα βεβαίως δεν έχουν “δαιμονική ενέργεια”, αλλα δεν είναι και φάρμακα. Ισως τέτοια τους έδιναν και γι’αυτό δεν γνώριζε ο π. Σοφρώνιος. Θεόπτης μπορεί να ήταν οπως και ο π. Πορφύριος αλλα πληροφορία δεν θα είχε αν το συγκεκριμένο που τους έδιναν ήταν απλά αχρηστο “νεράκι”.

Αυτά φίλε μου για την αποκατάσταση της αλήθειας. Η Ομοιοπαθητική είναι ψευδοεπιστήμη και δεν έχει σχέση ούτε με Ορθόδοξους Γέροντες ούτε με την Γερόντισσα Γαβριηλία.

Συγνώμη για όλους όσους πίκρανα.

Δεν θα κάτσω να συζητήσω για την ομοιοπαθητική ούτε για ανυπόστατες κατηγορίες θα απαντήσω μονο σε επιχειρήματα για τα θέματα που θίχτηκαν παραπάνω.

Διονύσιος

Reply
Ανώνυμος 23 August 2010 at 14:06

H suzhthsh einai teleiws geloia kai deixnei periseio or8odokso h8os.

Reply
Tagarakis Christos 26 August 2010 at 18:26

Αδελφέ ανώνυμε (http://www.antibaro.gr/forum/1849#comment-3367),

η απάντηση στις ερωτήσεις σας δίνεται εδώ:

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ Η «ΑΣΚΗΤΙΚΗ». Απαντήσεις σε ερωτήσεις:

http://www.egolpion.com/paisios_askhtikh.el.aspx

Ελπίζω να σας καλύπτει.

Reply
Ανώνυμος 27 August 2010 at 11:38

Α! Επιτέλους Κε Ταγαράκη, βρήκατε λίγο χρόνο.

Δίνετε απάντηση σε μία απο όλες τις ερωτήσεις μου βεβαίως και σας ευχαριστώ πάρα πολύ ήταν πραγματικά ενδιαφέρον. Ήταν χρήσιμο όντως.

Για τις υπόλοιπές ερωτήσεις ελπίζω να κάνουμε διάλογο; Θα θέλατε να συνεχίσουμε αδελφέ;

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Εγώ δεν λέω πως δεν έχει λάθη το βιβλίο “ΑΣΚΗΤΙΚΗ” . Κανένα βιβλίο δεν είναι “αλάθητο”
Λέω πως έχουν και άλλα και δεν ασχολούμαστε με αυτά. Συμφωνείτε;

Θα θέλατε να δούμε και τα “λάθη” σε άλλα βιβλία και να κάνουμε σύγκριση;

Συμφωνώ με την γνώμη του κου Φαρασιώτη.
Η “Ασκητική” έχει και θετικά στοιχεία και αρνητικά, όπως κάθε βιβλίο. Δεν νομίζω όμως πως το ονομάζει “ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΟ” ο Κος Φαρασιώτης όπως κάνουν άλλοι. Διορθώστε με και πάλι αν κάνω λάθος.

Μου ζητήθηκε απο κάποιους να κάνω μια “βάση δεδομένων” με ερωταποκρίσεις για το βιβλίο. Ωστε να καθοριστεί ποια σημεία του είναι λάθη και ποια είναι παρεξηγήσεις. Ελπίζω πως θα συνεργαστούμε μέσω διαλόγου για το θέμα αυτό.

Με ευχές και αγάπη.

Διονύσιος

Reply
Misha 29 August 2010 at 16:31

@Διονύσιο

Αγαπητέ δεν θα λάβετε απαντήσεις στα δικαιολογημένα ερωτήματα σας.
Ο σεχταρισμός , έστω και υπό «εκκλησιαστικό» μανδύα, ακολουθεί τους δικούς του κανόνες περί «διαλόγου.»

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.