Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 30 Απριλίου 2019.
Σ’ αυτήν την στήλη έχουμε αναφερθεί στην ισλαμιστική τρομοκρατία, η οποία είναι πολύ ευρύτερη από το Ισλαμικό Κράτος αλλά περνάει απαρατήρητη όταν συμβαίνει πχ σε χώρες της Αφρικής από την Μπόκο Χαράμ, δηλαδή εκτός Ευρώπης («Ισλαμικός τρόμος», Εστία 19.4.2016).
Έχουμε επίσης προσπαθήσει να εισχωρήσουμε στον τρόπο σκέψης των τρομοκρατών, κάτι που αποκαλύπτει ότι γι’ αυτούς πρόκειται για το επόμενο επεισόδιο ενός διαχρονικού πολέμου Ισλαμισμού – Δύσης («Πόλεμος Δύσης – Ισλαμισμού», Εστία 16.5.2017). Για παράδειγμα, η ημερομηνία 11η Σεπτεμβρίου δεν επιλέχθηκε τυχαία από τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Την ίδια ακριβώς ημερομηνία 11.9.1683, ηττήθηκε ο στρατός των Οθωμανών στη Βιέννη από δυτική συμμαχία, στην απόπειρά του να καταλάβει την Ευρώπη. Συνεπώς, το 2001 επιχειρήθηκε να συμβολίσει την αντεπίθεση στην καρδιά της Δύσης.
Οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Σρι Λάνκα με πλέον των 270 νεκρών και 600 τραυματιών, θέτουν μία νέα παράμετρο σε όλα αυτά. Το 70% του πληθυσμού στη Σρι Λάνκα είναι Βουδιστές, το 13% Ινδουιστές, το 10% Μουσουλμάνοι και το 7% Χριστιανοί, κυρίως Καθολικοί, αλλά και ένα μικρό τμήμα Προτεσταντών. Την διαχείριση της κατάστασης αυτής, την κάνουν τρίτοι λοιπόν. Επίσης, πρόκειται για μία χώρα, η οποία μέχρι πριν 10 χρόνια σφάδαζε από εμφύλιο πόλεμο, γνωρίζει δηλαδή στην πολύ πρόσφατη Ιστορία της, με ολοζώνταντες μνήμες, μαζική απώλεια ανθρώπων αυτής της κλίμακας.
Διαβάζουμε στην ειδησεογραφία ότι 5 ημέρες μετά τις εκρήξεις έγιναν ήδη έφοδοι σε πολλές ύποπτες Ισλαμικές οργανώσεις, πάνω από 100 συλλήψεις, βλέπουμε ότι δύο τέτοιες οργανώσεις ήδη τέθηκαν εκτός νόμου με εύλογη απορία για το αν πρόλαβαν να αποδείξουν την εμπλοκή τους, και ότι ως έκτακτο μέτρο επιβάλλεται ήδη η απαγόρευση της Μπούρκας με εφαρμογή από την Δευτέρα 29 Απριλίου. «Ουδείς μπορεί να αποκρύπτει το πρόσωπό του, πιθανώς με δόλο» απεφάνθησαν αποφασιστιτά οι βουδιστικές αρχές της χώρας σε χρόνο ρεκόρ.
Την ίδια ώρα, η Δύση παραμένει φοβισμένη μπροστά στο τερατώδες αυτό φαινόμενο. Χαρακτηριστική είναι η σημειολογία των δηλώσεων του Μπαράκ Ομπάμα και της Χίλλαρυ Κλίντον μετά την τρομοκρατική επίθεση στη Νέα Ζηλανδία και στη Σρι Λάνκα. Και οι δύο ταύτισαν τα θύματα στην πρώτη περίπτωση με την «παγκόσμια μουσουλμανική κοινότητα», ενώ στη δεύτερη περίπτωση απέφυγαν τη γενίκευση αναφέροντας μόνο «τουρίστες και εορταστές του Πάσχα» και όχι «Χριστιανούς» ή «χριστιανική κοινότητα».
Βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος: παράγοντες της Δύσης με μεγάλη επιρροή δεν μπορούν ευθέως να μιλήσουν για πόλεμο πολιτισμών ή θρησκειών, διότι αυτό θα πολώσει και θα φανατίσει τον κόσμο και από τις δύο πλευρές. Το γεγονός είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των μουσουλμάνων σε δυτικές χώρες, σχεδόν σε καθολικό βαθμό, αισθάνονται άβολα και ιδιαίτερα άσχημα με όλα αυτά. Θέλουν πραγματικά να ζήσουν ειρηνικά. Θα ήταν ίσως εγκληματικό να τεθούν στο περιθώριο με καχυποψία. Εκτός των άλλων, αυτό θα έτρεφε ακόμα περισσότερο το φαινόμενο της ισλαμιστικής τρομοκρατίας.
Θα μπορούσαν όμως να υπάρχει καλύτερη ισοσσοπία. Να παραδεχθεί η Δύση ότι η περισσότερο διωκώμενη θρησκεία σήμερα είναι ο Χριστιανισμός. Δείτε τι γίνεται στην Αφρική, νοτιανατολική Ασία κλπ. Θα μπορούσε να περιορίσει την παράνοια της πολιτικής ορθότητας, η οποία κατά βάσει στοχεύει στη λήθη της χριστιανικής παράδοσης από τις δυτικές κοινωνίες, ενώ αφήνει στο απυρόβλυτο όλα τα υπόλοιπα. Η Βουδιστική Σρι Λάνκα δεν κουβαλά τέτοιες φοβίες.