Βίας Λειβαδάς [1934 – 2009] Ένας από τους πολλούς αγνούς πατριώτες δημοκράτες που τιμούν τον Ελληνισμό.

                     
—————————————————

Δ. Αλευρομαγείρου,
 Αντιστράτηγου ε.α. Επίτιμου Γενικού
Επιθεωρητού Στρατού,

                 
————————————————————

Τιμημένοι
συγγενείς του Βία Λειβαδά,

Έντιμε
εκπρόσωπε της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μορφωτικέ ακόλουθε της Κύπρου, σαρξ εκ
σαρκός όλων μας, η οποία εξακολουθεί και στενάζει κάτω από τα τουρκικά
στρατεύματα κατοχής, απόρροια της βάρβαρης εισβολής του 1974,

Κύριε
Πρόεδρε του  πνευματικού Ιδρύματος του
«Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός»

Κυρίες
και Κύριοι,

Το
να μετέχεις σε μία εκδήλωση τιμής για έναν πραγματικό αγνό αγωνιστή της
Ελευθερίας και της Δημοκρατίας , τον μεγάλο Έλληνα Πατριώτη Βία Λειβαδά , είναι
κάτι παραπάνω από ιδιαίτερη τιμή.

Ελπίζω
και εύχομαι όπως η ψυχή του Βία Λειβαδά η οποία είναι κάπου εδώ σήμερα παρούσα
να είναι επιεικής ,γιατί ότι και να πούμε εμείς οι ελάχιστοι δεν είναι δυνατόν
να περιγράψουν μία ζωή 75 χρόνων συνεχούς προσφοράς σε αυτό πού εκφράζει την
αγωνία , τη δράση την σύγκρουση με το μονίμως ιδιοτελές, το αποικιοκρατικό , το
δουλικό, το ενδοτικό είτε αυτό έρχεται έξω από την πατρίδα μας , είτε ως
καρικατούρα πεμπτοφαλλαγγισμού, ενυπάρχει μέσα στο σπίτι μας..

Ο
μεγαλύτερος τίτλος τιμής όμως για τον αγωνιστή Βία Λειβαδά , αυτός πού ανήκει
σε όλους τους αγωνιστές της Ελληνικής Κυπριακής Ελευθερίας , είναι ότι από
νεαρός 21 χρόνων έως το τέλος της φυσικής του παρουσίας   κράτησε το ίδιο εθνικό αζιμούθιο σταθερά και
δεν αναπαύθηκε στις δάφνες της κάθε φορά μεγάλης προσφοράς του.

Και
αυτό είναι το μεγαλύτερο μήνυμα που ως σύμβολο και παράδειγμα αφήνει πίσω του ,
όχι για να τον δοξάζουμε, αλλά για να τον τιμούμε, να τιμούμε όλους αυτούς τους
αγωνιστές συνεχίζοντας το έργο τους μέχρι την τελική απελευθέρωση της μαρτυρικής
Γης των Ηρώων της Κυπριακής Γής.

Για
το συγκλονιστικό γήινο αγωνιστικό παρόν ακούσαμε τον σύντροφο του στους αγώνες
και ιδεολογία Γιώργο Νικολάου και σε λιγο θα ακούσουμε τον άλλο παράλληλο και ταυτόσημο
με τους αγώνες του λογοτεχνικό του Λόγο.

Μπορούν
σήμερα σε κάποια παραμορφωμένα αυτιά να ακούγονται περίεργα λέξεις όπως Αντάρτικο
της ΕΟΚΑ 55-59, φυλακές Αγγλίας με του Ιρλανδούς αγωνιστές του IRA, εθελοντική παρουσία στην Εθνοφρουρά
κατά της τουρκαντασιας του 1963, συμμετοχή στον ανένδοτο του Γεωργίου
Παπανδρέου, με τη περίφημη γενιά του 114 της οποίας ήταν αυθεντικός εκπρόσωπος,
την αντιχουντικη του πάλη μέσα από τις γραμμές της ΕΔΕΚ δίπλα στον άλλον
ογκόλιθο Βάσο Λυσσαρίδη την ψύχραιμη διατήρηση της Εθνικής Δημοκρατικής
πατριωτικής του θέσης όταν η χούντα έπληξε και την Κύπρο με το τραγικό  αποτέλεσμα της εισβολής  , διαχωρίζοντας πλήρως την χουντική προδοσία
από το πατριωτικό –δημοκρατικό φρόνημα του Ελληνικού λαού και τέλος στας δυσμάς
του βίου του πρώτος μεταξύ των πρώτων αγωνιστών για την απόκρουση της ύπουλης
επίθεσης του κατάπτυστου σχεδίου Ανναν,

Εκείνη
την εποχή ανάγεται και η προσωπική μας γνωριμία και είναι ιδιαίτερα σημαντικό
ότι και μετά την απόρριψη του άθλιου σχεδίου ενέτεινε τον αγώνα του ,φοβούμενος
την επιστροφή των αγγλικών πιέσεων για επάνοδο του,

Ιδιαίτερα
ενέτεινε τους αγώνες του μετά την αποχώρηση από την ενεργό πολιτική σκηνή του ηγέτη
του Ελληνισμού Τάσσου Παπαδόπουλου, με μεγαλύτερη δραστηριότητα της ήδη
συγκροτηθησης  από το 2004,με άλλους
πατριώτες  «Κίνησης για την Ευρωπαϊκή λύση
του Κυπριακού»

Ακούραστος
και στην Κύπρο και στις εδώ επισκέψεις του, ακόμη και την εποχή των πρώτων κτυπημάτων
της ασθένειας του είχε ένα μεγάλο όραμα , της συνένωσης των πατριωτικών δημοκρατικών
δυνάμεων και στην Κύπρο και εδώ για την μετέπειτα πορεία γιατί γνώριζε  στο πετσί του τι εστί αγγλική πολιτική,

Στο σπίτι
του καθηγητή Βασίλη Φίλια , στην Αθήνα, που θα τον ακούσετε σε λίγο, μας μετέφερε
αργά τα βραδιά, όταν ήταν στην εδώ, αυτές  τις αγωνίες του και είχε την τύχη να δει την πρώτη
σύσκεψη για την συνένωση αυτών των δυνάμεων  λίγο πριν τελικά τον καθηλώσει η ασθένεια. Τις
προσπάθειες αυτές τις συνεχίζουν σήμερα με επιτυχία  σύντροφοι του μεταξύ των πρώτων ο Γιώργος
Νικολάου.

Η ασθένεια
του δεν του επέτρεψε να παραβρεθεί στο μεγαλειώδες περσινό συλλαλητήριο για τα
πέντε χρόνια από την καταψήφιση του σχεδίου Ανάν, όπου οι σύντροφοι του , ο Γεράσιμος
Αρσένης και ο ογκόλιθος της Κυπριακής αντίστασης διαχρονικά, Βάσος Λυσσαρίδης
και πλήθος κόσμου σφυροκόπησαν την λανθασμένη σημερινή διαλλακτικότητα στις πιέσεις
κυρίως της Αγγλίας η  οποία έχει φέρει τα
αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε. Και είδαμε στο τελευταίο βιβλίο που
κυκλοφόρησε στην Λευκωσία φέτος , τη «Σημαδεμένη Τράπουλα» πόσο ενοχλήθηκε ο
«πολύς» κ. Ντάουνερ από εκείνη τη συγκέντρωση.

Με μεγάλη
συγκίνηση τον συνάντησα για τελευταία  φορά
πέρυσι , δύο μισή μήνες πριν μας αποχαιρετήσει  οριστικά όταν στις 16 Ιουλίου παραβρέθηκε στην
Έγκωμη Λευκωσίας σε μια όμορφη τελετή μνήμης και χρέους. Τον είχε συνοδέψει ο σύντροφος
του στους αγώνες παριστάμενος σήμερα Γιώργος Νικολάου.

Παρ όλη
την αδυναμία του από την ασθένεια διέκρινα αισιόδοξο βλέμμα και όραμα για την τελική
 απελευθέρωση,

Αυτό
το βλέμμα που το αισθανόμαστε και σήμερα στην αίθουσα αυτή ,είναι και το οριστικό
 δυναμικό  αγωνιστικό  μήνυμα ,το οποίο έχει μέσα του ο Ελληνισμός
στην συντριπτική πλειοψηφία του και το οποίο έχει κάνει ακόμα και τους «συνετούς»
, τους «φρόνιμους»  , να στρέφονται  πλέον στις κατευθύνσεις της πορείας του Βία  Λειβαδά και των συντρόφων του και στο μαρτυρικό
νησί και εδώ, ώστε μέσα σε μία πραγματική ομοψυχία  να απογυμνώσουν  το  αγγλικό και των όποιων σημερινών  ιμπεριαλιστών, σχέδιο διαμελισμού της Κύπρου,

Είμαστε
βέβαιοι ότι η πορεία αυτή της αντίστασης θα πετυχει  και η Κύπρος τελικά θα ζήσει ως Ελεύθερη ενιαία
Κυπριακή Δημοκρατία με τους κατοίκους της ευτυχισμένους χωρίς εισβολείς και κατοχή
και χωρίς εγγυήτριες ανοησίες.

Αυτή
η μεγάλη μέρα θα έλθει και τότε θα κατέβει για λίγο από το Πάνθεον των Αθανάτων
που βρίσκεται σήμερα στη νήσο των Μακάρων ο Βίας Λειβαδάς μαζί με όλους του
άλλους ηρωικούς αγωνιστές, της Ελευθερίας για να τραγουδήσει  μαζί μας αυτά που δεν μπόρεσε να ζήσει στο γήινο
πέρασμα του.

Γι
αυτό η μνήμη του Βία Λειβαδά, όπως όλων των αγωνιστών της Κυπριακής , της Ελληνικής
Ελευθερίας θα είναι ΑΙΩΝΙΑ.

 

Αθήνα
25 Νοεμβρίου 2010

 

 

.