Στο τεύχος του Άρδην 115 (Ιούνιος 2019), αποφασίσαμε να επανέλθουμε στο Μακεδονικό, ως το μείζον ζήτημα της τελευταίας διετίας. Η εκτενής μελέτη του Γιώργου Καραμπελιά, (μέρος υπό επεξεργασία δοκιμίου του για τη σχέση Αριστεράς και εθνικού ζητήματος στην Ελλάδα) στόχο έχει να θέσει το μακεδονικό ζήτημα όχι στο γενικό ιστορικό ή γεωπολιτικό του πλαίσιο –αυτό επιχειρήθηκε στο τεύχος 110 (Οκτ.-Δεκ. 2017)–, αλλά να εξετάσει λεπτομερώς την ιδιαίτερη σχέση της ελληνικής Αριστεράς με το ζήτημα, στην ιστορική διαδρομή του εικοστού αιώνα.
Ο Γιώργος Καραμπελιάς υπογραμμίζει, αρχικώς, τις γεωπολιτικές ιδεοληψίες του «μακεδονισμού» της Αριστεράς ως του «τελευταίου συνόρου» που ορίζει την ταυτότητα της. Στη συνέχεια εξετάζει την εθνογένεση των «Μακεδόνων» ως προϊόν του ρωσοβουλγαρικού πανσλαβισμού, που εν συνεχεία μεταβιβάστηκε στη ρητορική της Σοβιετικής Ένωσης, εξού και η επιβολή του «μακεδονισμού» στην ηγεσία του νεοσύστατου ΚΚΕ. Μελετά την εξέλιξη των θέσεων του ΚΚΕ κατά την περίοδο της Αντίστασης και του Εμφυλίου· τέλος, εντάσσει την αναζωπύρωση του «μακεδονισμού» στα πλαίσια της κυριαρχίας της αναθεωρητικής διανόησης μετά το 1990, η οποία και θα προετοιμάσει το έδαφος για την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών από ένα κόμμα της εθνομηδενιστικής Αριστεράς.