Sunday 21 April 2024
Αντίβαρο
English Πρωτοβουλίες

Συλλογή υπογραφών για τις Γερμανικές αποζημιώσεις

 Ανανέωση 21 Νοεμβρίου 2011: ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ – ΥΠΟΓΡΑΨΕ. ΠΙΕΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΑ. Μας χρωστάνε (Κατοχικό Δάνειο). Ήρθε η ώρα να τα ζητήσουμε επισήμως. Μόνο 40 χιλιάδες υπογραφές σε 4 μήνες. Θέλουμε ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ υπογραφές. Προωθήστε.


Dear HEC
members and Friends,

 Please sign
the HEC petition for German War Reparations and promote it to your relatives and
friends.

 

ΠΑΤΑΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΝΕΤΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΑΣ:

 http://www.greece.org/blogs/wwii/

 On Behalf of HEC EC.
Evangelos Rigos
HEC Director
www.greece.org


Dear Frients,

The Hellenic Electronic Centre has initiated a
petition asking Germany to
honour its obligations towards Greece
for the loan Greece
made that was never repaid plus war damages. It is incumbent upon the Greeks of
the Diaspora to raise awareness and mount pressure on this outstanding issue.
It is more than a financial obligation, it is a moral obligation that justice
be done. Our relatives and ancestors who died during WWII fighting for freedom
and family and for us cannot do anything to restore justice. But we, their children
and grandchildren can, so let’s do something about it. Please read and sign the
petition and pass it along to all your friends and contacts to do the same. If
the Jewish people know how to demand and receive what is theirs, so can we
Greeks!

(BTW, although the payment of damages will be hard to
win, our case on the loan is straight forward and easy to win)

 

The Petition and all information is here:

 

http://www.greece.org/blogs/wwii/

 

With fraternal regards,

 

Ken
Matziorinis
Lt. Governor
AHEPA Beaver District 23
CANADA

 

 

 

In
October 1940, Greece
was dragged into the Second World War by the invasion of its territory by
Mussolini. To save Mussolini from a humiliating defeat, Hitler invaded Greece
in April 1941.

Greece was looted and devastated by the
Germans as no other country under their occupation. The International Red Cross
has estimated that between 1941 and 1943 at least 300,000 Greeks died from
starvation – the direct result of the plundering of Greece by the Germans. Mussolini
complained to his minister of foreign affairs Count Ciano “The Germans have
taken from the Greeks even their shoelaces”.

Germany and Italy,
in addition to charging Greece
exorbitant sums as occupation expenses, obtained forcibly from Greece
a loan (occupation loan) of $ 3.5 billion. Hitler himself had recognized the
legal character of this loan and had given orders to start the process of its
repayment. After the end of the war, at the Paris Conference of 1946 Greece
was awarded $ 7.1 billion, out of $ 14.0 billion requested, for war
reparations.

Italy repaid to Greece its share of the occupation loan, Italy and Bulgaria
paid war reparations to Greece,
and Germany paid war
reparations to Poland in
1956 and to former Yugoslavia
in 1971. Greece demanded
from Germany
payment of the occupation loan in 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974,
1987, and in 1995. However, Germany
is consistently refusing to pay its obligations to Greece arising from the occupation
loan and war reparations. In 1964, German chancellor Erhard pledged repayment
of the loan after the reunification of Germany, which occurred in 1990.

Indicative of the current value of the German obligations to Greece are the following: using as interest rate
the average interest rate of U.S.
Treasury Bonds since 1944, which is about 6%, it is estimated that the current
value of the occupation loan is $163.8 billion and that of the war reparations
is $332 billion
.
The French economist and consultant to the French government Jacques Delpla
stated on July 2, 2011, that Germany owes to Greece 575 billion euros from
Second World War obligations (Les Echos, Saturday, July 2, 2011). The German
economic historian Dr. Albrecht Ritschl warned Germany to take a more chaste
approach in the euro crisis of 2008-2011, as it could face renewed and
justified demands for WWII reparations (Der Spiegel, June 21, 2011,
guardian.co.uk, June 21, 2011).

The
Germans did not just take “even their shoelaces” from the Greeks. During WWII
Greece lost 13% of its population, some of it in battle, but mostly from the
famine and from German war crimes. The Germans, murdered the population of 89
Greek villages and towns, burned to the ground over 1,700 villages and many of
their inhabitants were also executed, they reduced the country to rubble, and
looted its archeological treasures.

We request the German government to honor its long-overdue obligations
to Greece
by repaying the forcibly obtained occupation loan, and by paying war
reparations proportional to the material damages, atrocities and plundering
committed by the German war machinery.

 

 

10 comments

Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 21 December 2011 at 09:12

Τὸ νοσοκομεῖο χρωστᾶ στὸν προμηθευτή του τοῦ ἰατρικοῦ ὀξυγόνου 100.000 εὐρώ. Ὅμως ὁ προμηθευτὴς πιέζεται κι αὐτὸς ἀπὸ τοὺς δικούς του ἀπληρώτους προμηθευτὲς καὶ ἀπὸ τοὺς ἀπληρώτους ὑπαλλήλους του καί, ἕνα ὡραῖο πρωί, ξυπνᾶ μέ δυσφορία. Τὸ πᾶνε στὸ νοσοκομεῖο, στὸ ἴδιο αὐτὸ ποὺ τοῦ χρωστᾶ τὰ χρήματα, καὶ τὸν βάζουν γιὰ ἐξετάσεις καὶ παρακολούθηση. Ἐν τῷ μεταξύ, ὑποστηρίζουν καὶ τὴν ἀναπνευστική του λειτουργία μὲ ὀξυγόνο. Σὲ μιὰ στιγμὴ ποὺ ἔχει διαύγεια, ὁ ἄνθρωπος φωνάζει :«Θέλω πίσω τὰ χρήματα ποὺ μοῦ χρωστᾶτε. Κλεῖστε τὸ νοσοκομεῖο, πουλῆστε τὰ περιουσιακά του στοιχεῖα καὶ πληρῶστε με.» …

Ἂ, ξέχασα νὰ σᾶς ‘πῶ ὅτι ὀ ἰδιος αὐτὸς ἄνθρωπος εἶχε προφθάσει νὰ ὑπογράψει στὸν ἱστοτόπο συλλογῆς ὑπογραφῶν γιὰ τὶς Γερμανικὲς ὀφειλές (καὶ ὄχι μόνον ἀποζημιώσεις).

ΥΓ Στὶς διαπραγματεύσεις γιὰ τὴν συνθήκη τῆς Λωζάννης δεχθήκαμε ὅτι ὀφείλουμε ἀποζημιώσεις στὴν Τουρκία γιὰ τὶς ζημίες ἀπὸ τὴν ἐκστρατεία καὶ τὴν κατοχὴ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀλλὰ ὅτι δὲν ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ πληρώσουμε. Οἱ Τοῦρκοι δήλωσαν ἱκανοποιημένοι ἀπὸ τὴν ἀποδοχὴ αὐτὴ τῆς ἠθικῆς εὐθύνης καὶ ἀναγνώρισαν ὅτι δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ πληρώσουμε.

Reply
Ι. Χονδρογιάννης 21 December 2011 at 10:44

Ναι ρε παιδιά, έλεος!
Αφήστε το έρμο το νοσοκομείο να κάνει την δουλειά του! Δεν βλέπετε με τι φροντίδα έχει ενσκήψει να περιποιηθεί την βαρειά κλονισμένη υγεία μας; Τι θ’απογίνουμε χωρίς αυτό; Τι οξυγόνο, και την ψυχή του δίνει! Σου σώζει την ζωή και συ μετράς τα όβολα; Ξεχάστε τα τα ρημάδια!

Υ.Γ. Άλλωστε η Γερμανία μας έχει ζητήσει ταπεινά συγνώμη για κάποιες «ατασθαλίες» κατά την εκδρομή στα μέρη μας πριν 70 χρόνια, αλλά κλάφτηκε ότι δεν έχει φράγκο. Ντροπή μας που δεν κάναμε έρανο να την βοηθήσουμε! Μεγάλο κρίμα! Έτσι δεν κάνει αυτή τώρα που δεν έχουμε εμείς φράγκο; Δεν εισβάλαμε και μείς να την κυριεύσουμε με τόσους gastarbeiter; Έχετε ψυχή να της ζητάτε; Τι είναι, η πλούσια Ιταλία που ξόφλησε;

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 21 December 2011 at 11:39

Σωστά, δὲν εἶχα ‘δεῖ τὸν ἱστοτόπο ὅπου οἱ Ἕλληνες πολίτες ὑπογράφουν μαζικὰ γιὰ νὰ διακοπεῖ ὁ δανεισμὸς πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Ἀπ’ὅσο κατάλαβα, δὲν ἔχουν καμμία ἀνάγκη νὰ πληρωθοῦν μισθοὺς καὶ συντάξεις αὐτὰ τὰ Χριστούγεννα. Ἔχει καὶ σύνδεσμο γιὰ ἐθελούσιες εἰσφορές, ὅπου ἔχουν καταθέσει κάτι δισεκατομμύρια ποὺ ἔχουν μαζέψει ἀπὸ τὰ ψιλὰ στὶς τσέπες τους γιὰ νὰ τὰ δώσουμε στοὺς τοκογλύφους καὶ νὰ μᾶς παρατήσουν. Μάλιστα, γράφει ὂτι τὸ ἑκάστοτε ὑπόλοιπο τοποθετεῖται σὲ CDS ὥστε νὰ αὐγατίσει σημαντικὰ σὲ περίπτωση ἀνοικτῆς χρεωκοπίας τῆς Ἑλλάδος.

Reply
admin 21 December 2011 at 12:00

Αγαπητέ κ. Γεωργάνα, ορισμένες παρατηρήσεις από την πλευρά μου

1. έχετε δίκιο ότι πρόκειται για οφειλές και όχι αποζημιώσεις. Γι’ αυτό και τονίζεται ότι μαζί με τις αποζημιώσεις αντίστοιχο θέμα είναι και το Κατοχικό Δάνειο, το οποίο αν δεν απατώμαι ο ίδιος ο Χίτλερ το είχε αναγνωρίσει ως δάνειο και είχε ξεκινήσει την αποπληρωμή. Έστω ότι νομικά οι Γερμανοί μπορούν να δημιουργήσουν κωλύματα με τις αποζημιώσεις, με το Κατοχικό Δάνειο τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα.

2. Τουλάχιστον από τη δική μου πλευρά, η υποστήριξη στο αίτημα είναι και πολιτική. Εάν το αίτημα είχε πολλά εκατομύρια υπογραφές, συγκρίσιμες με τον πληθυσμό της χώρας, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά στις (οιεσδήποτε) διαπραγματεύσεις. Νομίζω θα συμφωνήσετε επ’ αυτού.

3. Επί της ουσίας. Είναι ίσως λάθος όρος να μιλάμε για «βοήθεια» με την έννοια που δίνετε στο παράδειγμά σας. Τα χρήματα που εισπράττουμε με τις διάφορες «δόσεις» είναι δάνεια. Δηλαδή πρώτον θα επιστραφούν, δεύτερον εμπεριέχουν επιτόκιο και τρίτον -και κυριότερον- υπάρχει η πολύ συγκεκριμένη ρύθμιση περί εγγυήσεων (collateral) της περιουσίας του κράτους. Η ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας έχει αποσυρθεί στο πρώτο Μνημόνιο, τον Μάϊο του 2010. Επίσης, είναι λάθος να λέμε ότι με τα δάνεια αυτά πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Τα δάνεια της Τρόικας καλύπτουν εξωτερικές υποχρεώσεις τις χώρας, δηλαδή την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων. Ουσιαστικά μεταφέρεται ο δανειστής από τον ιδιώτη σε μία ημί-κρατικές οντότητες (ευρωγκρουπ, ΔΝΤ, ΕΚΤ), και μάλιστα με εγγυήσεις όπως είπα. Ως τεκμήριο καταθέτω την περιβόητη 6η δόση, η οποία είχε προσδιοριστεί για Σεπτέμβριο και τελικά την παίρνουμε Δεκέμβριο(;)

Ανδρέας.

Reply
Ι. Χονδρογιάννης 21 December 2011 at 12:05

Έτσι είναι οι Έλληνες δυστυχώς!
Ούτε που ξέρουν τι τους γίνεται! Βλάκες και αυτοκαταστροφικοί εκ φύσεως, δεν τους βλέπω να βγάζουν ούτε Χριστούγεννα!
Μα να μην πείθονται με τίποτα να ακολουθήσουν το σωστό! Πολιτικοί, νταβατζήδες, δημοσιογράφοι συν οι ελάχιστοι “πεφωτισμένοι” πολίτες, τζάμπα ο κόπος τους.
Τους Βρωμοέλληνες! Τους αξίζει η χειρότερη μοίρα!

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 21 December 2011 at 20:11

@antibaro
1. Τὸ ὅτι ἔχουμε λαμβάνειν δὲν τὸ ἀμφισβητῶ. Λόγῳ τῆς ἐργασίας μου, ὅμως, γνωρίζω ὅτι τὸ νὰ εἰπράξεις αὐτὰ ποὺ δικαιοῦσαι δὲν εἶναι αὐτόματη διαδικασία καὶ θέλει πολλὴ προσπάθεια. Κι αὐτὸ ἰσχύει σὲ συναλλαγὲς μεταξὺ προσώπων. Πολύ πιὸ δύσκολο εἶναι νὰ ἐπιτευχθεῖ ἠ εἴσπραξη σὲ συναλλαγὲς μεταξὺ κρατῶν.
Κατὰ κανόνα, γιὰ νὰ εἰπράξει ὁ πιστωτής, πρέπει νὰ εἶναι ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν ὀφειλέτη. Συνεπῶς, εἶναι σφάλμα τακτικῆς νὰ θέτουμε τὸ θέμα τώρα ποὺ ἔχουμε τὴν ἀνάγκη τῆς Γερμανίας. Διότι, ἐκμεταλλευομένη τὴν ἀνάγκη μας, θὰ ἐπιβάλει ὅρους ποὺ θὰ εἶναι πιὸ ἀσύμφοροι ἀπ’ ὅτι θὰ ἐπέβαλε ἐὰν στὴν διαπραγμάτευση προσερχόμασταν αὐτοδύναμοι. Γιατί, λέτε, στὶς ἰδιωτικές πτωχεύσεις διορίζεται ἀνεξάρτητος σύνδικος πτωχεύσεως. Ἐν μέρει διότι αὐτὸς δὲν καίγεται νὰ εἰπράξει τυχὸν ἀπαιτήσεις τοῦ πτωχευμένου ἢ νὰ ρευστοποιήσει ἄλλα περιουσιακά του στοιχεῖα καί, ἔτσι, δέν τὰ πουλᾶ γιὰ ἕνα κομμάτι ψωμί.
2. Τὸ πολιτικὸ σκέλος τοῦ ζητήματος τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ κάνει εἶναι νὰ δυσχεράνει τὴν θέση τῶν διαπραγματευτῶν τῆς Ἑλληνικῆς πλευρᾶς, ὁποίας πολιτικῆς χροιᾶς καὶ ἂν εἶναι αὐτοί. Στὴν θεωρία, τὸ σωστὸ θὰ ἦταν νὰ ἀντιπροσωπευθοῦμε στὶς διαπραγματεύσεις μὲ ἀντιπροσωπεία ποὺ νὰ περιλαμβάνει ὂλες τὶς πολιτικὲς δυνάμεις. Κι αὐτό, ὅμως, εἶναι ἀνέφικτο. Ὁ κάθε ἡμιμαθὴς βλάκας ποὺ θὰ διορίσει ὁ ἀρχηγὸς τοῦ κάθε κόμματος στὴν ἀντιπροσωπεία αὐτή, θὰ θέλει μὲ παχειὲς κουβέντες να δείξει πόσο πιὸ πατριώτης, μάγκας καὶ καραμπουζουκλῆς εἶναι, σὲ σύγκριση μὲ τοὺς ὑπολοίπους. Ἀφῆστε ποὺ κάθε πιθανὸς ὑποψήφιος γιὰ τὴν θέση τοῦ διαπραγματευτοῦ ἔχει ἀρκετοὺς σκελετοὺς στὴν ντουλάπα του, ὀπότε εἶναι εὐάλωτος σὲ ἐκβιασμὸ καὶ δωροδοκία.
3. Νομίζω ὅτι τὰ περὶ «ἀποσύρσεως τῆς ἀσυλίας» εἶναι κατασκεύασμα τῆς φαντασίας σας. Τὸ διεθνὲς δίκαιον σήμερα δὲν ἀναγνωρίζει σὲ κανένα κράτος τὸ δικαίωμα νὰ περιορίσει τὴν κυριαρχία του, ἀκόμη καὶ οἰκειοθελῶς. Καὶ δὲν τὸ ἀναγνωρίζει, ὄχι διότι τὄπιασε ὁ πόνος γιὰ τὴν ἐθνικὴ κυριαρχί α τῶν φαληρισμένων, ἀλλὰ διότι τὸ κράτος ποὺ ἀποποιεῖται τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία του ἀποποιεῖται καὶ τὶς διεθνεῖς του ὑποχρεώσεις, πρᾶγμα πού, κατὰ κανόνα, βλάπτει ἄλλα κράτη.
Τώρα θεσμοθετεῖται γιὰ πρώτη φορὰ στὴν παγκόσμιο ἱστορία, ὄχι μόνον γιὰ τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ γιὰ 25 ἀκόμη Κράτη Μέλη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐνώσεως, τὸ δικαίωμα ὐπερεθνικοῦ δικαστηρίου νὰ ἐπιβάλλει κυρώσεις σὲ Κράτη τὸ ὀποῖα δὲν τηροῦν δημοσιονομικὴ πειθαρχία. Αὐτό, ὅμως, ἀφορᾶ χρήματα ποὺ θὰ πάρουμε, ένδεχομένως, στὸ μέλλον. Γιὰ αὐτὰ πού πήραμε ἀπὸ τὰ ὑφιστάμενα προγράμματα στηρίξεως, νομικὴ βάση ἡ ὁποία αἵρει τὴν «ἀσυλία» δὲν ὑπάρχει, οὔτε μπορεῖ νὰ θεσμοθετηθεῖ ἐκ τῶν ὐστέρων. Καὶ ἅν ὑπάρχουν σχετικὲς ρῆτρες στὶς δανειακὲς συμβάσεις, νομικῶς δὲν ἰσχύουν.
Ἰσχύουν ἴσως πολιτικῶς, διότι ἐξακολουθοῦμε νὰ ἔχουμε πρωτογενῆ ἐλλείματα, τόσο δημοσιονομικά, ὅσο καὶ στὶς ἐξωτερικὲς συναλλαγές μας. Αὐτὴ ἡ διαπίστωση ἀκυρώνει τὴν ἄλλη καραμέλλα, ὂτι δῆθεν τὰ νέα δανεικὰ πᾶνε γιὰ τοὺς πιστωτὲς καὶ ὄχι γιὰ μισθοὺς καὶ συντάξεις ἢ γιὰ εἰσαγωγὲς πετρελαίου ἢ σιτηρῶν. Αὐτὸ θὰ ἰσχύσει μόνον ὅταν μηδενίσουμε τὰ πρωτογενῆ ἐλλείμματα. Ὅπως εὔκολα μπορεῖτε νὰ δεῖτε, ἀπέχουμε απὸ τὸ σημεῖο αὐτό.
Τέλος, παραθεωρεῖτε τὴν μικρὴ λεπτομέρεια τοῦ ἐπιτοκίου μὲ τὸ ὀποῖο μᾶς δανείζουν αὐτές οἱ κρατικὲς καὶ ὐπερκρατικὲς ὀντότητες. Ἅμα δανειζόμασταν άπὸ τὴν ἀγορά, θὰ ἔπρεπε νὰ πληρώνουμε ἐπιτόκιο 30%. Συνεπῶς γιὰ μᾶς οἱ τόκοι πού γλυτώνουμε εἶναι πραγματικὴ βοήθεια καὶ ὄχι δάνειο. Ἀφῆστε ποὺ μερικοὶ πιστωτές μας δανείζονται μὲ ὐψηλότερο ἐπιτόκιο ἀπ’αὐτὸ ποὺ μᾶς δανείζουν. Ἡ δικὴ τους ζημία εἶναι δικό μας χειροπιαστὸ κέρδος καὶ ὄχι δάνειο.

Φαντάζομαι κατανοεῖτε ὂτι τὸ ζήτημα τῶν Γερμανικῶν ὀφειλῶν εἶναι ἀρκούντως περιπεπλεγμένο καὶ άπέχει πολύ άπὸ τοῦ νὰ εἶναι ὥριμο γιὰ προσφυγὴ στὴν κρίση τῶν πολιτῶν. Ἐδῶ σὲ πολύ ἁπλούστερα δὲν φαίνεται νὰ χαμπαριάζουν καὶ θὰ τοὺς καλέσουμε νὰ άποφανθοῦν γιὰ τὰ μπλεγμένα ;

Reply
admin 21 December 2011 at 21:21

Δυστυχώς δεν είναι κατασκεύασμα της φαντασίας μου. Μακάρι να ήταν έτσι! Ιδού το άρθρο 14.5 του Μνημονίου του Μαΐου 2010. Απολαύστε το!

«Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.»

(δεν βρίσκω την πηγή, έχω δει το πρωτότυπο και στα αγγλικά. Με λίγο ψάξιμο αύριο ίσως το βρω αύριο, εντωμεταξύ ψάξτε κι εσείς)

Reply
takeaction 21 December 2011 at 22:38

ΓΙΓ (αντ’ αυτού θα μπορούσε κάλλιστα και ο Πάγκαλος) έγραψε: “Ἐδῶ σὲ πολύ ἁπλούστερα δὲν φαίνεται νὰ χαμπαριάζουν καὶ θὰ τοὺς καλέσουμε νὰ άποφανθοῦν γιὰ τὰ μπλεγμένα ;”
Ποιοί λοιπόν μπορούν να αποφασίσουν για τις οφειλές; Προς το παρόν γνωρίζουμε το όνομα μόνον ενός εξ’ αυτών (ο οποίος θα μπορούσε, ίσως, να μας αποκαλύψει και τους υπόλοιπους). Πρόκειται για τον κύριο Γεώργιο Γεωργάνα, του Ιακώβου. Τον ΓΙΓ βεβαίως βεβαίως!

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 22 December 2011 at 07:09

Νόμος ἢ κανονιστικὴ ἢ συμβατική ρύθμιση ὁ ὀποία ἀντίκειται στὶς βασικὲς ἀρχές τοῦ διεθνοῦς δικαίου εἶναι ἄκυρος. Κατ’ ἀναλογίαν, διότι δὲν ἔχω γίνει κατανοητός, ἐὰν πωλήσετε τὸ νεφρό σας καὶ προεισπράξετε τὰ χρήματα, κανένα δικαστήριο δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς ἀναγκάσει νὰ δώσετε τὸ νεφρό σας σ’ ἐκεῖνον ποὺ σᾶς κατέβαλε τὰ χρήματα.
Ὀ λόγος πού μπαίνει ὁ ὂρος αὐτὸς στὸ Μνημόνιο εἶναι νὰ μὴν καθυστερήσει ἡ ἐφαρμογή του μὲ προσχηματικὴ ἐπίκληση ἀσυλίας καὶ προνομίων, γιὰ παράδειγμα γιὰ τὴν ἔκδοση ἀδειῶν φορτηγῶν. Ἂν ὅμως ἡ χώρα ἐμπλεκόταν σὲ πόλεμο, μπορεῖ νὰ ἐπιτάξει τὰ φορτηγά, χωρὶς νὰ ἔχει νομικὲς συνέπειες ἀπὸ τὸ Μνημόνιο. Ἡ λογικὴ εἶναι ὅτι σὲ ζήτημα ἀγῶνος περὶ ὑπάρξεως τηροῦμε ὅσους νόμους καὶ συμφωνίες μποροῦμε διότι πρέπει πρῶτα νὰ διατηρηθοῦμε στὴν ζωή καὶ μετὰ νὰ ζήσουμε μὲ κανόνες.
Συγκεφαλαιώνοντας, γιὰ νὰ ἀθετήσουμε τοὺς ὅρους τοῦ μνημονίου, πρέπει νὰ κηρύξουμε ρητῶς παύση πληρωμῶν καὶ να μὴν κρυβόμαστε πίσω άπὸ νομικὰ προσχήματα. Τὸ δικαίωμα νὰ κηρύξουμε παύση πληρωμῶν τὸ ἔχουμε πάντοτε. Νομικῶς ἡ παύση πληρωμῶν εἶναι καταγγελία κάθε δανειακῆς συμβάσεως, συνεπῶς καὶ τοῦ Μνημονίου.

Reply
Eλοτανος 22 December 2011 at 08:23

Σεβομαι τις αποψεις σας και ελπιζω τουλαχιστον να συμφωνουμε οτι αξιζει να αναψουμε και ενα κερακι για τους υπερ πιστεως και πατριδος πεσοντας προγονους μας, ιδιαιτερα του 1821. Ευλογημενα Χριστουγεννα και καλη φωτηση να εχουμε ολοι μας.

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.