Εγράφησαν και θα γραφούν πολλά επικριτικά σχόλια
για την εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου (και της Αρχιεπισκοπής Αθηνών)στην
υπόθεση της παράνομης σύλληψης του Γέροντα Εφραίμ μετά από την απόφαση του
Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, που κατά πάσα πιθανότητα ελήφθη έπειτα από
κυβερνητική παρέμβαση στην δικαιοσύνη και πολιτικό επηρεασμό των δικαστών. Ενώ
η κριτική φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι δικαιολογημένη, αδικεί το Φανάρι
και το γεγονός ότι η Μεγάλη Εκκλησία παραμένει εν αιχμαλωσία. Το θέμα είναι
μεγάλο και δεν μπορεί να αναλυθεί σε ένα σύντομο άρθρο. Όμως, θα προσπαθήσω να
εξηγήσω και να δικαιολογήσω την πράγματι εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου (η
περίπτωση της εξίσου προκλητικής σιωπής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών όμως είναι
διαφορετική).
Έχει εξηγηθεί ότι η σύλληψη του Γέροντα Εφραιμ
έγινε με τρόπο που παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, το
Σύνταγμα της Χώρας και διεθνείς συνθήκες, και ότι το βούλευμα του Συμβουλίου
Εφετών Αθηνών είναι νόμω αβάσιμο και αναιτιολόγητο, παραβιάζει δε όχι μόνο
διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν το ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας αλλά
και την δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχη αφού ελέγχει τον Γέροντα Εφραίμ
για πνευματικά θέματα όπως το μοναχικό πολίτευμα και η πνευματική αποστολή του.
Όμως δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό ότι το Φανάρι
εξαρτάται οικονομικά και πολιτικά από την ελληνική κυβέρνηση. Μπορεί κανείς να
περιμένει από το Φανάρι να διακινδυνεύσει την ύπαρξη του για τον Γέροντα
Εφραίμ, την Μονή Βατοπαιδίου και το Άγιον Όρος, επικρίνοντας την ελληνική
δικαιοσύνη η επικαλούμενο την διεθνή ευθύνη του ελληνικού Κράτους που προκύπτει
από την παραβίαση διεθνών συνθηκών;
Επίσης δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό ότι το
Φανάρι έχει εξαρτήσει μια σειρά από ζωτικά θέματα του (όπως την επαναλειτουργία
της Σχολής της Χάλκης) από την πολιτική των Η.Π.Α.. Είναι δε γνωστή η θεωρία
του μακαριστού Πατριάρχη Αθηναγόρα για την Αρχιεπισκοπή της Αμερικής ως
οικονομικής βακτηρίας του Φαναρίου. Έχει επίσης γραφεί ότι το Βατοπαίδι είναι
μέρος σχεδίου Παπανδρέου-Αμερικανών για να έλθει στην εξουσία ο Παπανδρέου
(«Ακρόπολη» και «Romfea.gr», 24.06.2011).Μπορεί κανείς να απαιτήσει από το
Φανάρι να τα βάλει με την Αμερική και να διακινδυνεύσει όλα αυτά τα ζωτικά
θέματα του για τον Γέροντα Εφραίμ, την Μονή Βατοπαιδίου και το Άγιον Όρος,
μάλιστα καθ’ ον χρόνον ο Γέροντας Εφραιμ προσεγγίζει την Ρωσία και προκαλεί το
μένος των Αμερικανών και των φίλων τους (οι οποίοι, όπως φαίνεται, με το σχέδιο
«Πυθία» – βλ. «Επίκαιρα», 16.06.2011-ξεφορτώθηκαν τον Καραμανλή);
Εξ άλλου, Μητροπολίτες του κλίματος του Φαναρίου,
όπως ο Προικονήσου Ιωσήφ, έχουν ήδη εκφράσει την στήριξη τους στον Γέροντα,
στην Μονή Βατοπαιδίου και στο Άγιον Όρος. Και πρέπει να θεωρείται πλέον
βέβαιο ότι το Φανάρι θα προσφέρει, παρασκηνιακά εν ανάγκη, βοήθεια στην
κατάλληλη στιγμή. Δεν μπορεί βέβαια να εμφανιστεί να επεμβαίνει στο έργο της
ελληνικής δικαιοσύνης. Και, αν ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνει αυτό που
πρέπει για να διασώσει το κύρος της δικαιοσύνης, είναι πολύ πιθανό ο Γέροντας να
ελευθερωθεί και να αναμένει την δίκαιη κρίση των δικαστών εάν και όταν έλθει η
υπόθεση στο ακροατήριο του αρμοδίου δικαστηρίου.
Νομίζω ότι δεν ισχύουν τα ίδια για την σιωπή της
Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Αν και βρίσκεται στην «μπούκα του κανονιού» των εχθρών της
Εκκλησίας σε μερίδα της κυβέρνησης και του Λαού, δεν είναι εν αιχμαλωσία (εκτός
αν έχει αυτό-αιχμαλωτιστεί …). Αλλά δεν νομιμοποιούμαι να υποδείξω στην
Ιεραρχία το καθήκον της. Απλά θα υπενθυμίσω ότι μετά το Άγιον Όρος, σειρά έχει
η Εκκλησία της Ελλάδος, ό,τι και αν κάνει. Και θα εκφράσω την ευχή ότι ο
Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος και οι περί αυτόν Ιερά Σύνοδος θα το κατανοήσει αυτό
και ότι τελικά ο πιστός λαός δεν θα ακολουθήσει την Ιεραρχία που προτιμά να
επισκέπτεται το Μαξίμου αντί του Κορυδαλλού.
Νικηφόρος Φωκάς
12 comments
Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος
Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011
Πολύ ενδιαφέρουσες – είναι αλήθεια – οι αντιδράσεις των εκκλησιαστικών κύκλων στην απόφαση του Συμβουλίου Εφετών για την προφυλάκιση του Ηγουμένου της Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ, ένεκα της γνωστής υπόθεσης των ανταλλαγών ακινήτων. Παρακολουθώντας τις αντιδράσεις και τη λογική τους, καταγράφω τις παρακάτω σκέψεις που μου ήρθαν αβίαστα:
1.Μόλις την περασμένη Τρίτη 20 Δεκεμβρίου, τα ΜΜΕ που έχουν πάρει εργολαβία την αθώωση Εφραίμ, πανηγύριζαν για τη νέα αθώωση στην υπόθεση Βατοπαιδίου. Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, με το με αρ. 2087/2011 βούλευμά του έκανε δεκτή την πρόταση του Εισαγγελέα και έκρινε αθώους του Μοναχούς από την κατηγορία της άρνησης μαρτυρίας επειδή αυτοί αρνήθηκαν, όταν κλήθηκαν, να καταθέσουν ως μάρτυρες στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής το 2008 που διερευνούσε την υπόθεση των ανταλλαγών της Λίμνης Βιστωνίδας με ακίνητα του Δημοσίου. Στις 20 Δεκεμβρίου, η Ελληνική Δικαιοσύνη ήταν καλή. Στις 23 Δεκεμβρίου όταν το Συμβούλιο Εφετών αποφάσιζε την προφυλάκιση Εφραίμ, η Δικαιοσύνη έγινε “άδικη, παράνομη, σκληρή” και δεν ξέρω τι άλλο. Τι είδους λογική είναι αυτή, άραγε;
2.Όλοι όσοι διαμαρτύρονται για την απόφαση της προφυλάκισης επικαλούνται και τις “άγιες μέρες των Χριστουγέννων”. Λησμονούν (;) όμως ότι ο ηγούμενος Εφραίμ πήρε αναβολή (νομίζω δύο φορές) προκειμένου να παρουσιαστεί άμα τη “θριαμβευτική” επιστροφή του από την Αγία Ρωσία (όπου είχε μεταβεί με την Αγία Ζώνη) στην ανακρίτρια. Άρα, η όλη διαδικασία πήρε το δρόμο της με βάση την 30η Νοεμβρίου, οπότε έληξε η απολογία Εφραίμ και με δεδομένη τη διαφωνία Ανακρίτριας και Εισαγγελέως για την προφυλάκισή του, φτάσαμε στην 23η Δεκεμβρίου.
3.Είδαμε αρκετούς ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος να διαμαρτύρονται έντονα για την απόφαση της προφυλάκισης, λέγοντας μάλιστα ότι σκοπός είναι να “χτυπηθεί η Εκκλησία, ο μοναχισμός, το Άγιον Όρος” και άλλα παρόμοια. Λένε, επίσης, ότι δεν είναι δυνατόν να οδηγείται στη φυλακή ο ηγούμενος Εφραίμ, όταν τόσοι άλλοι “εγκληματίες” κυκλοφορούν ελεύθεροι κ.ο.κ. Δηλαδή, οι σεβαστοί μας ιεράρχες μπαίνουν στον πειρασμό της σύγκρισης. Ο καλός και οι κακοί!
Σκέπτομαι, λοιπόν, με τη λογική τους, ήτοι της σύγκρισης: Όταν έμπαινε στη φυλακή, “ως ο τελευταίος εγκληματίας” – όπως λένε και για τον Εφραίμ- ο συνεπίσκοπός τους Αττικής – τότε – Παντελεήμων (ο πρώτος Δεσπότης στη νεώτερη ιστορία που φυλακίστηκε), γιατί δεν αντέδρασαν; Αντιθέτως, κατάπιαν τη γλώσσα τους; Και σημειώσατε ότι ο Παντελεήμων δεν βαρυνόταν με κατηγορίες όπως αυτές του Εφραίμ. Ήταν πολύ πιο “ιδιωτική” η υπόθεσή του (διένεξη με το μοναστήρι του Αγ. Εφραίμ). Τότε δεν υπήρχε “σχέδιο” εναντίον της Εκκλησίας και τα γνωστά, που λένε κατά καιρούς; Τα ίδια ισχύουν και για την υπόθεση του φυλακισμένου Αρχιμ. Ιάκωβου Γιοσάκη, ο οποίος έχει και κάτι αθωωτικές αποφάσεις στο ενεργητικό του.
4.Η υπόθεση Εφραίμ ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών και επιστολών στο διαδίκτυο και όπου αλλού. Έχουμε,δηλαδή, μια σφοδρή διαμαρτυρία απέναντι στην απόφαση της Δικαιοσύνης; Υπάρχει ανάλογο προηγούμενο; Πότε άλλοτε πολίτες τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν τόσο έντονα για μια δικαστική απόφαση; Και, μάλιστα, επικαλούνται και τη ρωσική παρέμβαση, σα να είναι αυτή η επιβεβαίωση της στάσης τους! Μιλάνε για τη “θριαμβευτική πορεία” του Εφραίμ στη Ρωσία και για τη δόξα που είχε εκεί, ενώ εδώ… Το ερώτημα είναι αν ο θρίαμβος ήταν του Εφραίμ ή της Αγίας Ζώνης. Εκτός και αν Εφραίμ και Αγία Ζώνη ταυτίζονται. Αν είναι έτσι, να ξέρουμε να θεωρούμε πλέον ότι ο φύλακας ενός λειψάνου ή κειμηλίου αιώνων, δεν είναι απλώς φύλακας αλλά είναι ο ίδιος το ιερό σέβασμα. Και η τιμή προς αυτό αντανακλά ίσα στο πρόσωπο του φυλάσσοντος! Ήμαρτον Κύριε!
Και με την ευκαιρία, να εκφράσω για άλλη μια φορά την αντίθεσή μου στην ασύδοτη – πλέον – περιφορά λειψάνων ανά την οικουμένη, και μάλιστα χάριν προσωπικής καταξίωσης – και όχι μόνο- όπως συνέβη στην περίπτωση Εφραίμ. 5.Κάποιοι είπαν ότι η προφυλάκιση Εφραίμ συνδέεται με την επιθυμία κάποιων να “καταστρέψουν τις ελληνορωσικές σχέσεις”! Δηλαδή, ο Ηγούμενος Εφραίμ είναι μέρος της διμερούς εξωτερικής πολιτικής; Οι σχέσεις Ελλάδος – Ρωσίας επηρεάζονται από τον Εφραίμ; Γιατί αν είναι έτσι, τότε μιλάμε για άλλου είδους “παιχνίδια” που παίζει ο Αγιορείτης Ηγούμενος.
Αυτά προς το παρόν. Η επικαιρότητα τρέχει, οπότε μπορεί να επανέλθουμε.
*O Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος είναι Θεολόγος
Παράνομη η προφυλάκιση …
Διαφωνώ με το σχόλιο του σχολιαστή και τα ανάλογα (άλλοτε ενδιαφέροντα και άλλοτε μη σοβαρά) σχόλια των αντι-εκκλησιαστικών κύκλων. Και ιδού γιατί (σημείο προς σημείο):
1.Το να επικρίνει κανείς μια, κατά την γνώμη του, λανθασμένη απόφαση και να επικροτεί μια άλλη, κατά την γνώμη του, σωστή απόφαση δεν είναι παράλογο. Παράλογο είναι να γενικεύει κανείς και να βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα, είτε με βάση τις σωστές είτε με βάση τις λανθασμένες αποφάσεις. Επίσης είναι άγνοια της πραγματικότητας να αγνοεί κανείς την προσπάθεια της εκάστοτε κυβέρνησης να επηρρεάσει την δικαιοσύνη και την προσπάθεια της δικαιοσύνης να αμυνθεί, όπως και του γεγονότος οτι κάποιες φορές υπερισχύει η κυβέρνηση. Για την πληρότητα της απάντησης, αναφέρω οτι στην πρώτη υπόθεση, η παρανομία της Βουλής στο να αρνείται σε μάρτυρα να καταθέσει με υπόμνημα ήταν δεδομένη και κοινά γνωστή. Στη δεύτερη περίπτωση, είναι πλέον γνωστό (βλ. “Το Βήμα” της 31.12.2011 για το παρασκήνιο)οτι η απόφαση προφυλάκισης ελήφθη με πολιτικά κριτήρια και είναι νόμω αβάσιμη και αναιτιολόγητη, η δε σύλληψη είναι προφανώς παράνομη, αφού παραβιάζει ασύστολα τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Ορους, το Σύνταγμα και διεθνείς συνθήκες (βλ. άρθρο μου της 30.12.2011 στο “Αντίβαρο”). Πέρα απο την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κατηγορουμένου έχουμε πλέον και σοβαρή ζημιά στο κύρος της δικαιοσύνης (που αφήνει τους Χριστοφοράκους και προφυλακίζει αγιορείτες) και στο συνταγματικά και με διεθνείς συνθήκες προστατευόμενο αυτοδιοίκητο καθεστώς του Αγίου Όρους, αλλά και στο διεθνές κύρος της Χώρας.
2. Παρά την φιλότιμη προσπάθεια του σχολιαστή, δεν εξηγείται η αντίθετη με τους ρυθμούς λειτουργίας της δικαιοσύνης και τις δικαιολογήμενες προσδοκίες όλων επίσπευση της έκδοσης του βουλεύματος παραμονή Χριστουγέννων. Προσθέτω οτι, κανονικά, η έκδοση του βουλεύματος αναμενόταν μια εβδομάδα αργότερα. Η επίσπευση δημιουργεί βάσιμες υποψίες για σκοπιμότητα.
3. Η ενοχή του πρώην Αττικής εχει βεβαιωθεί απο αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Δεν ισχύει το ιδιο στην παρούσα υπόθεση, όπου δεν υπάρχει αμετάκλητη απόφαση αλλά (παράνομη) προφυλάκιση πριν την εκδίκαση της υπόθεσης. Επίσης, ο π. Ιάκωβος αθωώθηκε. Και πάλι δεν ισχύει το ίδιο στην παρούσα υπόθεση. Η επανειλημμένη σύγκριση ανόμοιων περιπτώσεων είναι ατυχής και οδηγεί ασφαλώς σε λανθασμένα συμπεράσματα. Πρέπει εδώ να τονίσω οτι: (α)τα ποινικά δικαστήρια θα αποφασίσουν για την ενοχή του κατηγορουμένου πριν τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια αποφασίσουν για το πρόκριμα της ενοχής, δηλαδή το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων, ώστε να στοιχειοθετήσουν οτι ο Γέροντας Εφραίμ διεκδίκησε την Βιστωνίδα και τα παραλίμνια ενω γνώριζε οτι δεν ανήκαν στην Μονή, πράγμα παράνομο, η (β) αν τα ποινικά δικαστήρια περιμένουν την απόφαση των πολιτικών δικαστηρίων(ως οφείλουν), που θα πάρουν χρόνια, ο κατηγορούμενος θα αποφυλακισθεί μετά την παρέλευση του ανωτάτου ορίου προφυλάκισης των 18 μηνών πριν την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης με την έκδοση αμετάκλητης απόφασης. Και αυτό το γεγονός, που είναι γνωστό τοις πάσι, επιβεβαιώνει οτι το βούλευμα είναι πραξη πολιτικής σκοπιμότητας ενόψει εκλογών και άλλων (αρνητικών για την Χώρα)εξελίξεων και οχι δικαιοσύνης, αφού είναι βέβαιο οτι ο κατηγορούμενος θα ελευθερωθεί πριν την έκδοση αμετάκλητης απόφασης.
4. Έχει δίκιο ο σχολιαστής οτι δεν υπάρχει προηγούμενο, οχι όμως στις αντιδράσεις προς την δικαιοσύνη (τετοιες υπήρξαν και στο παρελθόν οταν άφηνε τους Τσουκάτους και τους Χριστοφοράκους), αλλα στο να προφυλακίζεται αγιορείτης με παράνομη απόφαση (αν και στο παρελθόν έχουν προφυλακιστεί παράνομα άλλοι)και να συλλαμβάνεται κατά παράνομο τρόπο άγιες ημέρες μετά απο πρωτοφανή παρέμβαση της κυβέρνησης στην δικαιοσύνη. Και αυτά τα σκανδαλώδη και πρωτόγνωρα, που έγιναν κατα παράβαση του Κωδ. Ποιν, Δικ., του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Ορους, του Συντάγματος και διεθνών συνθηκών, προκαλεσαν τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες του Αγίου Όρους και ορθοδόξων πατριαρχείων και κρατών. Το Άγιον ‘Ορος και τα ορθόδοξα πατριαρχεία οφείλουν να λάβουν άμεσα όλα τα νόμιμα μέτρα για να προστατεύσουν το πατροπαράδοτο αυτοδιοίκητο καθεστώς του Αγίου Όρους, απο ένα κράτος υπόλογο σε ξένους δανειστές.
5. Με το καταληκτικό του σχόλιο, ο σχολιαστής δείχνει ασύγνωστη για ένα θεολόγο άγνοια της εκκλησιαστικής ιστορίας, αν όχι φρόνημα ξένο προς αυτό της Ορθοδοξίας. Η μεταφορά αγίων λειψάνων σε οικίες επιφανών η ξένες χώρες είναι μέρος της παράδοσης της Αγίας Εκκλησίας μας και ιδΊως του Αγίου Όρους. Ειναι δε μέτρο φιλάνθρωπο και επιβοηθητικό της αγιαστικης αποστολής της Εκκλησίας και του Αγίου Όρους. Το ίδιο σχόλιο δείχνει τον σχολιαστή να αγνοεί την παρέμβαση ξένων δυνάμεων στην πολιτική της Χώρας και στο Άγιον Όρος(βλ. για σχέδιο “Πυθία” στα “Επίκαιρα” της 16.06.2011 και για σχέδιο Παπανδρέου-Αμερικανών στην “Ακρόπολη” της 24.06.2011, για κανένα απο αυτά δεν έγινε η παραμικρή δικαστική η αλλη δημοσιογραφική έρευνα), όπως και τα απαράγραπτα δικαιώματα της ορθόδοξης Ρωσίας και των άλλων ορθοδόξων χωρών στο Άγιον Όρος. Έτσι, βέβαια δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει τα πρωτοφανή αυτά γεγονότα και την απειλή που στοιχειοθετούν για την Πατρίδα και την Εκκλησία μας.
Γιὰ χάρη τοῦ διαλόγου:
http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=7952
To άρθρο στο Amen.gr δεν πείθει
Ευχαριστώ. Διάβασα το άρθρο στην ιστοσελίδα Αmen.gr με προσοχή. Δεν το βρήκα πειστικό, για μια σειρά από λόγους. Πρώτα, ισχυρίζεται ότι ο Γέροντας Εφραίμ είναι ουσιαστικά άνθρωπος των Ρώσων, επειδή οι Ρώσοι τον στηρίζουν. H στήριξη των Ρώσων δηλώνει ότι ίσως οι Ρώσοι κάτι θέλουν, όχι όμως ότι ο Γέροντας Εφραίμ κάτι τους έδωσε. Όπως λέει ο αρθρογράφος δεν τους έχει δώσει ούτε καν το Σαράι (που, όπως είναι γνωστό, ουσιαστικά είναι δικό τους)! Έπειτα, ο αρθρογράφος κάνει το λάθος να θεωρήσει τον εαυτό του πιο έξυπνο από την Ρωσική διπλωματία, με τον ισχυρισμό ότι αυτοί μεν δήθεν έκαναν το λάθος και αποκάλυψαν τα κρυφά τους σχέδια, εκείνος δε (με την οξυδέρκεια Ταλλευράνδου) τους ξεσκέπασε! Το πιθανότερο είναι ότι, αν η στήριξη ήταν πράγματι ύποπτη, η Ρωσική διπλωματία δεν θα την είχε προσφέρει. Περαιτέρω, ο αρθρογράφος φαίνεται να αγνοεί τον Αμερικανικό ρόλο στην όλη υπόθεση, παρά το γεγονός ότι φαίνεται να υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις. Αν υπάρχει Ρωσικός δάκτυλος, όπως λέει, είναι δυνατόν να μη υπάρχει και Αμερικανικός; Και, αν κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανόν, ποιον εξυπηρετεί να τονίζουμε την μια παρέμβαση αλλά όχι την άλλη; Τέλος, ο αρθρογράφος αποφεύγει το γνωστό τοις πάσι, δηλαδή ότι η προφυλάκιση και η σύλληψη ήταν παράνομες πράξεις, που όχι μόνο δικαιολογούν αλλά και επιβάλλουν την αντίδραση κάθε εντίμου ανθρώπου. Μήπως όμως ο αρθρογράφος ανήκει στους διώκτες του Γέροντα Εφραίμ από την Ξάνθη και δεν βλέπει αυτό που πλέον βλέπει κάθε απροκατάληπτος άνθρωπος;!
Το πιο αξιολογο σημειο της θεσης του Αρχιμανδριτη ειναι αυτο που προτεινε ο ιδιος, “Ας μην παρασυρόμαστε από συναισθηματισμούς και παρορμήσεις” !
Συμφωνώ μεν, αλλά …!
Συμφωνώ μεν με την παρατήρηση, αλλά διαφωνώ με το όλο πνεύμα του άρθρου, το οποίο φαίνεται να υποτιμά τα γεγονότα και να προτείνει την ένοχη σιωπή. Η αντίδραση στην εσπευσμένη παράνομη σύλληψη και προφυλάκιση ενός Αγιορείτη μετά από βάσιμες ενδείξεις για παρέμβαση της κυβέρνησης που επιβλήθηκε από ξένα εξωθεσμικά κέντρα (ίσως τα ίδια που μας οδήγησαν στο μνημόνιο) δεν είναι συναισθηματισμός και παρόρμηση. Είναι λογική και μετρημένη αμυντική ενέργεια ενόψει μίας προκλητικής επίθεσης με στόχο την Πατρίδα και την Εκκλησία που με την επίθεση αυτή: (α) συκοφαντούνται (από τους γνωστούς Φαρισαίους και τα εν Ελλάδι φερέφωνα τους) ως διεφθαρμένες, και (β) τους αφαιρείται η δυνατότητα να στραφούν στην Ρωσία για να ζητήσουν βοήθεια με μικρότερο κόστος και λιγότερα ανταλλάγματα. Δεν είναι δε τυχαίο ότι η επίθεση γίνεται σε μια εποχή όπου έχουμε μία αδύναμη κυβέρνηση που ψηφίστηκε από μια Βουλή που βρίσκεται σε προφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα και ακολουθεί μια πολιτική που δεν έχει εγκριθεί από τον λαό και μας οδηγεί με βεβαιότητα στην εκποίηση του δημοσίου πλούτου και στην καταστροφή. Το να ισχυρίζεται λοιπόν κανείς ότι αυτή η αντίδραση προς μια τέτοια επίθεση είναι συναισθηματισμός και παρόρμηση είναι παράλογος και ένοχος ενδοτισμός. Και είδαμε που μας οδήγησε…
Οσάκις η θρησκεία αναμείχθηκε στην πολιτική, δεν τα έκανε μαντάρα;
Οσάκις η πολιτική προσεταιρίστηκε/εκμεταλλεύτηκε την θρησκεία, δεν το έπραξε για την επίτευξη των δικών της ηγεμονικών στρατηγικών στόχων;
Οι όποιες ιστορικές γνώσεις έχει ο καθένας αρκούν για την εξαγωγή αβίαστων συμπερασμάτων.
Και εμείς καθόμαστε να ψάχνουμε ποιός είναι περισσότερο ή λιγότερο σωστός ή περισσότερο ή λιγότερο λάθος!
Και να αναλωνόμαστε σε άσκοπες συζητήσεις αλλά μακριά από την ουσία.
Να εκδηλώσω και την υποψία ότι η όλη υπόθεση μου μυρίζει άριστο επικοινωνιακό τέχνασμα συνήθους αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, εν όψει νέας πολιτικής βαρβαρότητας; Που όμως χειρίστηκαν ερασιτεχνικά ή απλά δεν τους “έκατσε” όπως περίμεναν;
Το Βατοπαίδι είναι ουσία
Συμφωνώ με όλες τις παρατηρήσεις πλην μίας. Η συζήτηση για την υπόθεση Βατοπαιδίου δεν είναι άσκοπη. Είναι ουσία. Γιατί; Γιατί, με την υπόθεση αυτή έπεσε ο Καραμανλής και ήλθε ο Παπανδρέου που μας οδήγησε στο Μνημόνιο, παρά το «λεφτά υπάρχουν». Όπως δε αναφέρεται στα δημοσιεύματα που μνημονεύει στο άρθρο του ο κ. Φωκάς, υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι η όλη υπόθεση είναι μέρος σχεδίου Αμερικανών-Παπανδρέου το οποίο βρίσκεται εν εξελίξει και σίγουρα έπονται και άλλες πιο αρνητικές εξελίξεις, όπως η κατάργηση τηε εθνικής κυριαρχίας με την μόνιμη επιτροπεία τηε τρόικας και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Η υπόθεση Βατοπαιδίου συνεπώς δεν είναι υπόθεση Εφραίμ! Είναι καθαρά πολιτική υπόθεση και μάλιστα από τις πιό ύποπτες και ποιός ξέρει με τι προεκτάσεις! Και όμως όλοι ασχολούνται με τον Εφραίμ και το “άδικο” που τον βρήκε. Χώρια που δεν πείθει για την “αγιότητά” του αλλά ας μην δικάσουμε εμείς, ας το αφήσουμε καλύτερα στην δικαιοσύνη. Και όμως έχει στηθεί “λαϊκό δικαστήριο” υπέρ της αθωότητός του! Η ποδοσφαιροποίηση έχει επεκταθεί παντού, στην πολιτική αλλά και στην θρησκεία. Και ως όχλος εις αρέναν κραυγάζει υπέρ του ενός ή άλλου μονομάχου. Αρκεί να μένει μακράν των παλατιανών συνομωσιών και σκοπιμοτήτων.
Προσωπικά, από την πρώτη στιγμή εμφανίσεως του σκανδάλου και γνωρίζοντας ακόμη λίγα, είχα ήδη σχηματίσει γνώμη. Ότι πρόκειται για ένα μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο, όχι όμως για τους λόγους που θέλουν να προβάλλουν (ζημία δημοσίου κλπ. Η οποία κατ’εμέ υφίσταται και μεγάλη, αλλά από τελείως άλλη θεώρηση, όχι εξ’ανταλλαγών). Είναι σκάνδαλο συνυφασμένο με την ίδια την υπόσταση της εξουσίας, τις φιλοδοξίες και τα παιχνίδια της. Ο Εφραίμ, για δικούς του λόγους, βρέθηκε να αποτελεί τον μπαλαντέρ του παιχνιδιού. Μπήκε ενεργά σ’ένα επικίνδυνο παιχνίδι από το οποίο ήταν σίγουρο ότι θα έβγαινε χρησιμοποιημένος και πληγωμένος. Ίσως και εξιλαστήριο θύμα. Γίνονται αυτά στα παιχνίδια εξουσίας, αρκεί να αποπροσανατολισθεί και διχοτομηθεί ο όχλος. Οι μεν να κραυγάζουν για την απόδοση δικαιοσύνης, οι δε να δοξάζουν τον “ιερομάρτυρα”!
Άμα δείτε και κανέναν πολιτικό “μέσα” για την ίδια υπόθεση, ειδοποιήστε με να του πάρω τσιγάρα!
Για τον Εφραίμ τι να πω! Όποιος ανακατεύεται με τα πίτυρα …, ή όποιος νύχτα περπατεί …
Παρεμβαίνω για να συμφωνήσω με τον τελευταίο σχολιαστή ότι η υπόθεση έχει ευρύτερες διαστάσεις και μας αφορά όλους. Όμως δεν συμφωνώ με τα σχόλια για τον Γέροντα Εφραίμ. Μέχρι να κριθεί από το αρμόδιο δικαστήριο αμετάκλητα ένοχος οποιοσδήποτε κατηγορουμενος είναι αθώος. Μέχρι εκείνη την στιγμή το τεκμήριο της αθωοότητας ισχύει και για τον Γέροντα Εφραίμ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έκανε, όπως νόμιζε, το νόμιμο καθήκον του να προστατεύσει και αξιοποιήσει την περιουσία του Ν.Π.Δ.Δ. της οποίας ειναι διαχειριστής. Αυτό υπαγορεύει ο νόμος τον οποίο όλοι οφείλουμε να τηρούμε, ανεξάρτητα απο πολιτικές η άλλες προτιμήσεις.
Στο σχόλιο μου έγραψα ότι δεν πείθει για την “αγιότητά” του (υποκειμενική η πεποίθησις, αλλά αντικειμενική ως προς το πλήθος που την έχει), πρόσθεσα όμως “ας μην δικάσουμε εμείς, ας το αφήσουμε καλύτερα στην δικαιοσύνη”.
Η τελαυταία φράση μου πάλι δεν είναι αναγκαστικά ενοχοποιητική.
Σημαίνει απλά ότι εκεί που έμπλεξε … άντε να ξεμπλέξει! Την έκβαση δεν θέλω να προσδιορίσω!
Ούτε ακόμα να συνταχθώ εύκολα προς την όποια εξέλιξη. Ξέρουμε ότι εμπλέκονται πολιτικές σκοπιμότητες, και αντιμαχόμενες μάλιστα, αλλά δεν ξέρουμε ποιές θα βαρύνουν και κατά πόσον.
Εν ολίγοις, θα συνεχίσει να παραμένει μια σκοτεινή υπόθεση, ίσως για πάντα!
Η Μεγάλη Εκκλησία έν αιχμαλωσία
Κατανοώ και δεν διαφωνώ. Όμως, κανείς δεν είπε (ούτε ο ίδιος) ότι είναι άγιος. Είναι όμως μοναχός που σημαίνει ότι έχει επιλέξει ελεύθερα να υποβληθεί στην δυναμική διαδικασία της άσκησης/κάθαρσης μεσα απο την οποία φτάνει κανείς στην έλλαμψη και (λίγοι), οι άγιοι στην θέωση. Και είναι διαχειριστής περιουσίας Ν.Π.Δ.Δ., που σημαίνει ότι είναι μπλεγμένος εξ΄ ορισμού, αφού αν δεν προστάτευε και διεκδικούσε την περιουσία του Ν.Π.Δ.Δ. θα ήταν ένοχος … απιστίας κατα του Δημοσίου! Βεβαίως, μέχρι να κριθεί απο το αρμόδιο δικαστήριο αμετακλητα ένοχος, είναι αθωος. Όσο για την υπόθεση, τα δημοσιεύματα των “Επικαίρων” της 16.06.2011 για το σχέδιο “Πυθία” και της “Ακρόπολης” της 24.06.2011 για σχέδιο Αμερικανών-Παπανδρέου (όπως και το γεγονός ότι κανένα άλλο Μ.Μ.Ε. η δικαστήριο δεν τόλμησε να ερευνήσει περαιτέρω την υπόθεση) είναι, νομίζω, αποκαλυπτικά.
Επανέρχομαι στο αρχικό θέμα για να τονίσω ότι, με το χθεσινό ανακοινωθέν του, το Φανάρι έλυσε την εκκωφαντική σιωπή του. Η έκφραση της λύπης στο ανακοινωθέν είναι δικαιολογημένη, αλλά έχει πολυσήμαντη ερμηνεία … Δεν υπάρχει όμως στο ανακοινωθέν η παραμικρή συμπαράστασης στην Ιερά Κοινότητα στην διαμαρτυρία της για την παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους!
Δεν υπάρχει καν η παραμικρή διαμαρτυρία για την παραβίαση της πνευματικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριάρχη στο Άγιον Όρος από το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών! Ας σημειωθεί εδώ ότι το βούλευμα διατάσσει την προφυλάκιση γιατί θεωρεί τον Γέροντα Εφραίμ ύποπτο τέλεσης και άλλων αξιόποινων πράξεων, αφού, μεταξύ των άλλων, έχει παραβιάσει το μοναχικό πολίτευμα και την πνευματική αποστολή του (σαν να ήταν ο πνευματικός έλεγχος των Αγιορειτών θέμα της αρμοδιότητας των ποινικών δικαστηρίων)!
Το ανακοινωθέν αναφέρεται στην δικογραφία που αφορά την ουσία της ποινικής δικής (την αθωότητα η ενοχή του κατηγορουμένου) και όχι αν συντρέχουν οι αυστηρές προϋποθέσεις του νόμου για την προφυλάκιση του κατηγορουμένου! Τέλος, το ανακοινωθέν υπενθυμίζει στα αλλά ομόδοξα πατριαρχεία ότι το Άγιον Όρος υπάγεται στην πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά όχι στο ελληνικό Κράτος και στις ελληνικές δικαστικές αρχές που την παραβιάζουν!
Θά ήταν άραγε ίδιο το ανακοινωθέν του Πατριαρχείου (η το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών), αν ο Γέροντας Εφραίμ επέστρεφε στην Ελλάδα, όχι απο την Ρωσία, αλλά από την Αμερική, αφού είχε γίνει δεκτός με τιμές απο τον Πρόεδρο Ομπάμα;!
Με το ανακοινωθέν του, το Οικουμενικό Πατριαρχείο επιβεβαίωσε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο ότι βρίσκεται εν αιχμαλωσία και ότι ουσιαστικά κωλύεται να ασκήσει την δικαιοδοσία του, άχρι καιρού …