Tuesday 26 March 2024
Αντίβαρο
Δημήτρης Μαυρίδης Διεθνή

Η Κίνα σε αγοραστικό παροξυσμό

Ενώ ο κόσμος ολόκληρος βυθίζεται κάθε μέρα περισσότερο μέσα στις περιοριστικές προσπάθειες για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση και να επανέλθει η περιπόθητη ανάπτυξη, η Κίνα πραγματοποιεί το πανηγύρι των αγορών που της επιτρέπει το τεράστιο απόθεμα κεφαλαίου που έχει συσσωρεύσει. Αυτό υπολογίζεται σε περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Παρατηρούμε λοιπόν όχι μόνο την μεταφορά της μεταποιητικής δραστηριότητας από τις μέχρι σήμερα αναπτυγμένες οικονομίες του δυτικού κόσμου στην Ανατολική Ασία, αλλά ταυτόχρονα και την αποδυνάμωση των δυτικών οικονομιών με την πτώση των τιμών που ευνοεί την ασιατική χώρα να αποκτήσει πρώτες ύλες και προηγμένες βιομηχανικές εταιρείες με παγκόσμια προβολή.
Εκτός από τον άνθρακα, τον χαλκό και τα σιδηρούχα μεταλλεύματα που κυριολεκτικά στραγγίζει η Κίνα από τις παραγωγικές χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής φαίνεται ότι και η αγορά ακινήτων θα κατακλυστεί από κινέζικα συμφέροντα σε τόπους όπως η Αυστραλία, η Σινγκαπούρη και ο Καναδάς. Πρόσθετα, η ελκυστική αμερικανική αγορά ακινήτων αναμένεται ότι θα συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των Κινέζων. Φυσικά, ό,τι έχει σχέση με ενέργεια ενδιαφέρει τη χώρα που έχει προαγοράσει την παραγωγή του υπεδάφους (65% από τα σιδηρούχα μεταλλεύματα και 40% του χαλκού και του αλουμινίου σε παγκόσμια κλίμακα). Νέα μεταλλεία εμφανίζονται παντού από τη Ζάμπια μέχρι το Περού, ενώ οι γεωτρήσεις για πετρέλαιο γίνονται σε χώρες όπως η Αιθιοπία, το Καζακστάν και το Σουδάν. Παρά τα πολιτικά προβλήματα και τον κίνδυνο να κατηγορηθεί ως νέα αποικιακή δύναμη, η Κίνα πρωτοστατεί στην εκμετάλλευση των πρώτων υλών σε πολλές αφρικανικές και ασιατικές χώρες.
Μακριά φαίνεται να είναι οι αναμνήσεις από τους λιμούς που τυραννούσαν τον κινέζικο πληθυσμό κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες. Ωστόσο, παρά την προσπάθεια για εθνική παραγωγή και αποφυγή της εξάρτησης της χώρας από την ξένη παραγωγή τροφίμων, η κινέζικη ανάπτυξη έχει γιγαντώσει τις ανάγκες της χώρας σε διατροφή. Αγροτικά προϊόντα εισάγονται από τις ΗΠΑ, ενώ τεράστιες ποσότητες κρεάτων αναζητούνται σε όλο τον κόσμο.
Οπωσδήποτε, η εικόνα για την Κίνα που κυριαρχεί στον αναπτυγμένο κόσμο δεν ικανοποιεί την κινέζικη κυβέρνηση. Έτσι, οι λίστες αγορών των Κινέζων αρχίζουν να περιλαμβάνουν εταιρείες και δραστηριότητες από τον χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Παράλληλα, αναπτύσσονται οι τεχνικές δυνατότητες των κινέζικων μέσων, ώστε να υποστηριχθεί κατάλληλα το παγκόσμιο σύστημα πληροφόρησης που φιλοδοξεί να αποκτήσει η Κίνα. Χαρακτηριστική είναι η ανάπτυξη του κινέζικου κινηματογράφου με παραγωγές που βασίζονται στην κινεζική πολιτισμική παράδοση και την κινέζικη ιστορία. Χαρακτηριστικές είναι επίσης οι προσπάθειες των Κινέζων για μια θέση στον οργανωμένο μαζικό αθλητισμό με την αγορά διάσημων παικτών και αθλητών.
Το τεράστιο απόθεμα της Κίνας σε σκληρό νόμισμα της επιτρέπει να πραγματοποιεί και εκτεταμένα επενδυτικά προγράμματα κυρίως με την αγορά επιχειρήσεων και βιομηχανιών σε όλο τον κόσμο. Ειδικά, η Ευρώπη και κυρίως η Ευρωπαϊκή Ένωση δέχονται κινέζικες επενδύσεις, οι οποίες ξεκίνησαν από περιορισμένα ποσά, αλλά αυξάνονται ραγδαία και παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη εκατοστιαία αύξηση από όλα τα κονδύλια που διαθέτουν οι Κινέζοι για επενδύσεις σε όλο τον κόσμο. Βέβαια, το 2009 από τα 12,5 περίπου τρισεκατομμύρια δολαρίων που αντιπροσωπεύουν τις συνολικές ξένες επενδύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μόνο το 3% αντιπροσώπευε επενδύσεις της Κίνας. Η παρακμάζουσα, λόγω της οικονομικής κρίσης, υποδομή πολλών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να εκσυγχρονιστεί με τη βοήθεια του κινέζικου αποθεματικού. Αλλά και οι ιδιωτικές επενδύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν να αυξηθούν ραγδαία. Ήδη στην Κίνα αναπτύσσεται μία τάξη πλουσίων η οποία αριθμητικά συγκρίνεται με αυτή των Ευρωπαίων. Τα άτομα αυτά αναζητούν καταναλωτικές διεξόδους τις οποίες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να τους βοηθήσουν να επιλέξουν. Εκτός από επώνυμα πολυτελή προϊόντα κύρους οι Κινέζοι καταναλωτές ενδιαφέρονται βέβαια για τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα. Ήδη η προβληματική βιομηχανία αυτοκινήτων Saab έχει αγορασθεί από κινέζικα συμφέροντα, όπως και η πασίγνωστη Volvo που αποτελούσε τμήμα της Ford.
Υπάρχει χωρίς αμφιβολία στροφή των Κινέζων στις επενδυτικές δραστηριότητές τους και η στροφή αυτή παρατηρείται κυρίως στις επιλογές που καταλήγουν σε ό,τι προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό σηματοδοτεί μία μετάβαση από τις επενδύσεις σε βασικούς κλάδους, όπως η μεταποίηση και η υποδομή σε εκλεπτυσμένες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και προϊόντων που απευθύνονται στον σύγχρονο τεχνολογικό και καταναλωτικό κόσμο. Προβλέπεται ως συνέπεια η δραματική αύξηση των κινέζικων επενδύσεων στην Ευρώπη. Οι τάσεις αυτές συμπίπτουν με την κρίση της ευρωζώνης και την απόλυτη ανάγκη χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για επενδύσεις και χρηματοδότηση και επιβεβαιώνουν τους Ευρωπαίους καταναλωτές ως τους ιδανικούς αγοραστές των κινέζικων προϊόντων. Η Κίνα έχει ανταποκριθεί στις ευκαιρίες αυτές και έχει φροντίσει να διατηρεί σε ευρώ το ένα τέταρτο περίπου από το συνολικό της απόθεμα σε σκληρό νόμισμα
Η μεγάλη αγοραστική δύναμη της Κίνας έχει αρχίσει να ανησυχεί χώρες που φοβούνται ότι θα απειληθεί η εθνική τους ανεξαρτησία. Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση της χρεοκοπημένης Ισλανδίας, στην οποία η Κίνα σχεδίαζε την αγορά 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων γης (περίπου το 3‰ του εθνικού εδάφους), ώστε να εγκαταστήσει τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις. Το σχέδιο ματαιώθηκε μετά από ανησυχίες της ισλανδικής κυβέρνησης ότι η γη αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για δραστηριότητες που θα εκμεταλλευθούν την Αρκτική, τώρα που γίνεται προσπελάσιμη λόγω της κλιματικής αλλαγής. Ανάλογες ανησυχίες εκφράζονται από χώρες της κινέζικης περιφέρειας, οι οποίες ανησυχούν για την ενδεχόμενη ανάπτυξη του κινέζικου στρατιωτικού δυναμικού. Οι παρατηρητές στις ΗΠΑ όμως, είναι καθησυχαστικοί: δεν επιβεβαιώνονται φιλοδοξίες της Κίνας που θα αναλογούν στην οικονομική της ισχύ και βαρύτητα. Οι στρατιωτικές προετοιμασίες της Κίνας δεν ανησυχούν. Άλλωστε, παρά την έξοδο του κινέζικου στόλου σε ευρύτερες θάλασσες, το δυναμικό του είναι περιορισμένο. Ανάλογα αξιολογείται και η κινέζικη αεροπορία που παραμένει σε χαμηλό επιχειρησιακό επίπεδο, ενώ η κινέζικη τεχνολογία αδυνατεί να εφοδιάσει τη χώρα με αεροπορικά συστήματα προηγμένης τεχνολογίας.
Παρακολουθούμε την ιστορική ανατροπή του παγκόσμιου συστήματος και την υπέρβαση του διαχωρισμού Ανατολής και Δύσης. Η μεταποίηση και η συμβατική βιομηχανία συγκεντρώνονται στην Ασία. Αυτό σημαίνει την μετακίνηση του πλούτου προς Ανατολάς. Η υπερχρεωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση, το έλλειμμα κατασκευαστικής και βιομηχανικής δραστηριότητας στις ΗΠΑ και το τεράστιο απόθεμα κεφαλαίου της Κίνας, που σπεύδει να συμπληρώσει το κενό, είναι τα χαρακτηριστικά και ουσιώδη στοιχεία που μας δείχνουν πως θα διαμορφωθεί το μέλλον.

34 comments

Eλοτανος 3 March 2012 at 00:39

Οι παρατηρητες στις ΗΠΑ ειναι καθησυχαστικοι….

Το ανερικανικο μοντελο προοδου στηριζεται οπως φαινεται στην γενναιοδωρια η μαλλον αφελεια των ξενων χωρων. Η Κινα παραγει προιοντα. Η Αμερικη τα εισαγει και εξαγει πρασινα χαρτια στην επισημως αθειστικη χωρα, που προτεινουν τον κατοχο τους να εμπιστευεται τον Θεο (παρα το χαρτι πιθανως) – “in God we trust”.

Τυπικα οταν το εμπορικο ελλειμα πιανει το 5% κατι θα υποχωρησει και αυτο ειναι συνηθως το νομισμα. Πεφτει και εξισορροπει τις εξαγωγες με τις εισαγωγες (στην Ελλαδα φυσικα δεν εχουμε τετοια πολυτελεια).

Αλλα το δολλαριο δεν ειναι ενα συνηθισμενο νομισμα. Κατεχει μονοπωλιακη θεση στον πλανητη (reserve currency). Ετσι οι σκληρα εργαζομενοι Κινεζοι κατορθωσαν να επενδυσουν σχεδον 2 τρις δολλαρια σε αμερικανικο χαρτι (βασικα κρατικα ομολογα) και οσο οι κεντρικοι τραπεζιτες συνεχιζουν να τυπωνουν δολλαρια (quantitative easing) τοσο πρεπει να ανησυχουν για την επενδυση τους.

Ας ελπισουμε οτι θα αποφασισουν μια μερα να επενδυσουν και στο ευρω, που ακομη θεωρειται το δευτερο νομισμα παγκοσμιως. Προσπαθησαν οι Γερμανοι προσφατα να τους δελεασουν, αλλα ο συμβουλος της κεντρικης τραπεζας Xia Bin δηλωσε, “ειμαστε φτωχοι αλλα οχι βλακες”. Πρεπει να κοκκινησε απο ντροπη η κυρια Μερκελ αν και οι Γερμανοι δεν φημιζονται για το φιλοτιμο τους.

Ισως γι’αυτο και δεν επιτρεπει η δανειακη συμβαση της Ελλαδος να δανειστουμε απο Κινα (και αλλους), εκτος απο τους Ευρωπαιους φιλους μας. Για να αποτρεψουν και την δικη μας ενδεχομενη απορριψη και ντροπη.

Εχουμε φτασει στο σημειο που χρημα ουσιαστικα δεν υπαρχει, εφ’οσον το χαρτι εχει αποσυνδεθει απο οποιαδηποτε αξια και τυπωνεται αφειδως απο την ελιτ των κεντρικων τραπεζων. Υπαρχει μονο χρεος και θα ειναι ενδιαφερον ποσο ακομη οι Κινεζοι θα συνεχισουν να εμπιστευονται το διεθνες συστημα Πονζι. Τελικα μονο πραγματικα αγαθα εχουν επενδυτικη αξια, αλλα ειναι αμφιβολο αν τους επιτραπουν απο την Δυση τετοιου ειδους επενδυσεις σε σοβαρο βαθμο. Οποτε η παραγωγικοτητα τους θα παραμεινει αμειβομενη με αυτα που ειναι βασικα υποσχεσεις των Αμερικανων, δηλαδη δανεικα απο το μελλον.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 4 March 2012 at 05:35

Ἐκτὸς ἀπὸ ἄχρηστα χαρτιά (ἂν σᾶς περισσεύουν, νὰ στείλω νὰ τὰ πάρω νὰ μὴν σᾶς πιάνουν χῶρο), οἱ Κινέζοι ἔχουν, μὲ τὰ πλεονάσματα τῶν τελευταίων εἴκοσι χρόνων, βελτιώσει θεαματικῶς τὸ ἐπίπεδο ζωῆς τους. Ἔφτιαξαν σπίτια, δρόμους, τρῶνε καλύτερα, ντύνονται καλύτερα, ταξιδεύουν γιὰ τουρισμό. Τώρα, ἅν ἀπὸ τὰ ψιλὰ ποὺ διατηροῦν σὲ ρευστὴ μορφή, χάσουν ἕνα 30% ἀπὸ ὑποτίμηση τοῦ δολλαρίου ἢ καὶ τὸ 100% ἀκόμη, μικρὴ θὰ εἶναι ἡ ζημία τους σὲ σύγκριση μὲ τὰ συνεχῆ κέρδη εἴκοσι ἐτῶν.
Αὐτὴ ἡ λογικὴ ἐξηγεῖ γιατί δὲν δέχονται νὰ συνεργασθοῦν μὲ τοὺς Εὐρωπαίους, οἱ ὀποῖοι δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ διαμορφώσουν μακροχρονίως ἐλλειμματικὸ ἐμπορικὸ ἰσοζύγιο, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ νὰ γίνει ἕνα νόμισμα ἀποθεματικὸ νόμισμα (reserve currency). Πῶς μπορεῖ τὸ νόμισμά σου νὰ μείνει στὰ χέρια τρίτων, ἂν ἀγοράζεις καὶ πωλεῖς ἴσες ποσότητες ἀπ’ αὐτὸ κάθε χρόνο ;

Reply
Eλοτανος 4 March 2012 at 20:41

Ειχα μερικα δολλαρια περισσευμενα απο διαφορα ταξιδια πριν απο την κριση. Ισως με φωτιση Θεου τα αλλαξα και πηρα ενα χρυσο νομισμα, οποτε τωρα που διπλασιαστηκε η αξια του δικαιουμαι και λογω προσωπικης εμπειριας να εχω μια ταπεινη γνωμη για το δολλαριο.

Παντως απο οτι διαβαζω οι Κινεζοι συνεχως αυξανουν τα αποθεματα τους σε χρυσο, για να διαφοροποιησουν τα αποθεματα τους σε σκληρο νομισμα (τα νουμερα δεν αποκαλυπτονται απο Κινα).

Ο ρυθμος αναπτυξης εσωτερικης υποδομης οπως και των εξαγωγων φτηνων προιοντων εχει ηδη αρχισει να βραδενει. Νομιζω οτι η Κινα θα προχωρησει ολο και περισσοτερο σε δανεισμο σε χωρες και εταιριες που θα δημιουργησουν ζητηση σε κινεζικο κεφαλαιο, εξοπλισμο και φθηνο εργατικο προσωπικο. Αν αυτο γινει τοτε θα δουμε σταδιακα την αλλαγη αποθεματων και πτωση στην εξαρτηση τους απο το δολλαριο.

Ευχομαι να μπορεσει και η Ελλαδα να εκμεταλλευτει ευκαιριες φτηνοτερου δανεισμου απο Κινα αν της επιτραπει. Παντως οσο διαφοροποιουνται οι οικονομιες απο το δολλαριο, τοσο θα ελαττωνεται η ικανοτητα της Αμερικης να χρηματοδοτει πολεμους εξαγωγης δημοκρατιας.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 5 March 2012 at 05:09

Μακάρι νὰ σᾶς βγεῖ ἡ τοποθέτησις σὲ χρυσό. Διότι παρουσιάζει ἀντίστοιχα χαρακτηριστικὰ μὲ τὸ χαρτονόμισμα τὸ ὁποῖο δὲν ἐμπιστεύεσθε. Κατ’ ἀκρίβειαν, ἀποτελεῖ ἀντικατοπτρισμὸ τῶν τιμῶν τοῦ χαρτονομίσματος, μὲ τὴν περιπλοκὴ ὅτι μεγάλο μέρος του διακρατεῖται γιὰ μὴ νομισματικὴ χρήση. Ὅσο ἐπισφαλὲς ἦταν νὰ ἑλπίζει κανεὶς ὂτι ἡ τιμὴ τῶν ἀκινήτων μπορεῖ μόνον νὰ αὐξάνεται. ἄλλο τόσο ἐπισφαλὲς εἶναι νὰ ἐλπίζει τὸ ἴδιο γιὰ τὸν χρυσό.
Κατὰ τὰ ἄλλα συμφωνοῦμε, ἰδίως γιὰ τὶς τοποθετήσεις ἀπὸ τὴν Κίνα στὴν Ἑλλάδα.

Reply
Eλοτανος 5 March 2012 at 15:19

Ο χρυσος, επονομαζομενος “βαρβαρο λειψανο” απο τον Τζων Μευναρντ Κευνς, δεν ειναι δημοφιλες νομισμα-επενδυση με τους περισσοτερους οικονομολογους. Μπορει να ειναι σωστοι μπορει και οχι. Εγω ως μη εξειδηκευμενος απλος καταναλωτης, προτιμω να μην ακολουθω τις προτασεις οικονομολογων και ιδιαιτερα αυτων που ενεταχθησαν στην ελιτ των νομπελιστων και κεντρικων τραπεζων.

Ο λογος ειναι διοτι ο χρυσος παρουσιαζει αντιθετα (παρα αντιστοιχα) χαρακτηριστικα απο fiat νομισματα πχ, δεν υποκειται σε απεριοριστη εκτυπωση και γι’αυτο παρεχει προστασια απο υπερπληθωρισμο, δεν ανηκει στην ελιτ των κεντρικων τραπεζων, παρεχει αντισταθμησμα κινδυνου σε περιοδους κρισης και μεγαλης ανασφαλειας.

Εφ’οσον οι παγκοσμιως υπερ χρεωμενες κυβερνησεις θα μειωσουν τα χρεη τους με τον ευκολο τροπο, δηλαδη πληθωριστικα, καλο ειναι ο καθε εντιμος αποταμιευτης να μην δειξει 100% εμπιστοσυνη στα χαρτινα νομισματα που παραμενουν υποσχεσεις μη φερεγγυων κυβερνησεων.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 6 March 2012 at 03:59

Ὑπόκειται σὲ σχεδὸν ἀπεριόριστη αὔξηση τῆς προσφορᾶς, διότι τὸ ἀπόθεμά του σὲ μὴ νομισματικὴ χρήση καί, συνεπῶς, ἐκτὸς κυκλοφορίας εἶναι πολύ μεγὰλο σὲ σχὲση μὲ τὸν κυκλοφοροῦντα νομισματικῶς. Στὴν σωστὴ τιμή, πολλὰ ἑκατομμύρια κόσμος μπορεῖ νὰ λυώσει τὰ κοσμήματά του καὶ νὰ καταστρέψει αὐτὸν ποὺ ἔχει ἐπενδύσει στὴν νομιζομένη ἀσφάλεια τοῦ χρυσοῦ. Ὅσο γιὰ τὴν ἀσφάλεια σὲ καιρὸ πραγματικῆς κρίσεως, ὁ χρυσὸς εἶναι μαγνήτης γιὰ πολύ περισσοτέρους ἀπελπισμένους, περιλαμβανομένων τῶν κυβερνήσεων. Ἂν πρόκειται νὰ διαλυθεῖ τὸ σύμπαν, προτιμώτερο νὰ ἐπενδύσει κανεὶς σὲ ὀχύρωση τῆς κατοικίας του, σὲ ἐμφιαλωμένο νερό, σὲ κονσέρβες, σὲ ὅπλα καὶ πυρομαχικά.

Reply
Eλοτανος 6 March 2012 at 11:30

Νερο, οπλα, πυρομαχικα…..Θεος φυλαξει, ευχομαι να μην φτασουμε σ’αυτο το σημειο, αλλα ειμαι σιγουρος οτι πολυ πιο ευκολα θα προμηθευθουν αν η συναλλαγη γινει με χρυσο παρα με χαρτια ονομαστικης αξιας ενος δισεκατομμυριου.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 7 March 2012 at 09:10

Ἅμα ἔχουμε φθάσει στὴν κατάσταση αὐτή, ὁ χρυσὸς δέν ἀγοράζει ὅπλα. Πρέπει νὰ τὰ ἔχει ἀγοράσει προηγουμένως. Ὁπότε, ἂν πιστεύουμε ὅτι ἔρχεται κατάρρευση, πουλᾶμε σήμερα χρυσὸ καὶ ἀγοράζουμε τὰ ἐφόδια.

Reply
Eλοτανος 7 March 2012 at 18:59

Δεν εχω σκοπο να συμβουλεψω κανενα για την αξια η μη του χαρτινου (fiat) νομισματος. Ενδιαφερουσα η αλλαγη αποψεων για σεναριο Αρμαγεδδων αλλα ξεφευγει απο το θεμα της Κινας. Παντως συμφωνουμε οτι οι 2 χωρες απο τις οποιες ειμαστε εξαρτημενοι οσον αφορα οπλα και δανεια, Αμερικη και Γερμανια, ειναι οι 2 πρωτες χωρες σε αποθεματα χρυσου.

Προσωπικα βλεπω τον λογαριασμο μου σε τραπεζα ως δανειο μου προς ολο και λιγοτερο φερεγγυο οργανισμο. Το αν τελικα θα ελθει σε επαφη η φουσκα του χρεους με την καρφιτσα της κανεις δεν το ξερει. Παντως η πειρα αποδεικνυει οτι ολες οι φουσκες καποτε σκανε. Οταν κανεις, Θεος φυλαξει, αποκτησει την εμπειρια φαλιρισματος τραπεζας (και με καθε ορισμο οι περισσοτερες ειναι ηδη φαλιρισμενες) τοτε θα ευγνωμονει το κουδουνισμα μερικων χρυσων νομισματων στην τσεπη του, αν ετσι προνοησε.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 7 March 2012 at 22:00

Νὰ μὴν τὰ κουδουνίζει πολύ, ὅμως, διότι ὁ ἦχός τους εἶναι πολύ χαρακτηριστικός καὶ θὰ προκαλέσει ἀμέσως τὸ ἐνδιαφέρον πολλῶν ἀνεπιθυμήτων, μπορεῖ καὶ τοῦ κράτους … Καὶ τί θὰ κάνει ὁ φίλος μας, ἂν τὸ κράτος ἐπιβάλει νὰ τοῦ ἀποδοθεῖ ὁ χρυσός ἔναντι χαρτονομίσματος ; Θὰ κινεῖται στὴν μαύρη ἀγορά,ὁπότε θὰ εἶναι στό ἔλεος ἄλλων ἁρπακτικῶν ;
Οἱ τράπεζες εἶναι πάντοτε φαληρισμένες, ὄπως τὰ ποδήλατα καὶ τὰ ἀεροπλάνα εἶναι πάντοτε ἐγγενῶς ἀσταθῆ. Ἡ ἰσορροπία τραπεζῶν, ποδηλάτων καὶ ἀεροπλάνων εἶναι μόνον δυναμική, ὅπως καὶ τῆς ἀγορᾶς τοῦ χρυσοῦ, ἄλλωστε. Πραγματικὴ ἰσορροπία καὶ ἐξασφάλιση ὑπάρχει μόνον σὲ εὐνομουμένη, ὁμαλῶς λειτουργοῦσα παραγωγικὴ οἰκονομία. Χωρίς αὐτήν, τὸ νόμισμα εἴτε χρυσό, εἴτε ἀσημένιο, εἴτε χάρτινο εἶναι πάντοτε λειψό.
Ἰδοὺ καὶ ἡ γνώμη τοῦ Δημοσθένους :
«Ἀργυρίω μὲν πολλαὶ τῶν πόλεων καὶ φανερῶς πρὸς χαλκὸν καὶ μόλυβδον κεκραμένῳ χρώμεναι σώζονται καὶ οὐδ’ ὁτιοῦν παρὰ τοῦτο πάσχουσι, νόμοις δὲ πονηροῖς χρώμενοι καὶ διαφθείρεσθαι τοὺς ὄντας ἐῶντες οὐδένες πώποτ’ ἐσώθησαν».

Reply
Eλοτανος 13 March 2012 at 15:11

Μια που το παγκοσμιο νομισμα σημαρα ειναι (ακομη) το δολλαριο, ας προσθεσουμε στον λογο του Δημοσθενη και τον λογο του πατερα του μοντερνου τραπεζικου συστηματος, John Pierpont Morgan, στην ενορκη καθεση του στο Κονγκρεσσο το 1912, ενα χρονο πριν την δημιουργια του FED:

“Ο χρυσος ειναι χρημα, ολα τα αλλα ειναι χρεη”.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 13 March 2012 at 20:13

Ἐμ τὸ γράφετε καί μόνος σας : «Ἕνα χρόνο πρίν τὴν δημιουργία τοῦ FED». Ἀξία γιὰ μᾶς σήμερα θὰ εἶχε ἡ γνώμη του, ἀφοῦ εἶχε ἰδρυθεῖ καὶ λειτουργήσει τὸ FED. Ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀξιολογήσει κανεὶς τὴν ρήση ἀφοῦ πρῶτα ἐξοικειωθεῖ κάπως μὲ τὴν νομισματικὴ ἱστορία τῶν χρόνων ἐκείνων. Ἦταν ἡ ἐποχὴ τῆς πρώτης παγκοσμιοποιήσεως, ὀπότε, ὅπως καὶ τώρα, ἔψαχναν ὅλοι νὰ βροῦν ἒνα σταθερὸ μέτρο ἀξίας. Πἰστεψαν πὼς τὸ βρήκαν στὸν χρυσό, γιὰ νὰ ἔλθει ἀργότερα ὁ πόλεμος, ἡ γιγάντωση τοῦ οἰκονομικοῦ ρόλου τοῦ κράτους καί, ἀργότερα, ἡ μεγάλη οἰκονομικὴ κρίση τοῦ μεσοπολέμου. Αὐτὰ ἀπέδειξαν ὂτι καὶ τοῦ χρυσοῦ ἡ ἀξία ὡς νομίσματος εἶναι μόνον σχετική. Κάθε νομισματικὴ οἰκονομία χρειάζεται πρῶτα εὐνομούμενο καὶ σὲ εἰρήνη κράτος. Ἂν δὲν ὑπάρχουν αὐτά, οὔτε νόμισμα ὑπάρχει.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 16 March 2012 at 15:41

Τὰ καλὰ τῶν ἐπενδύσεων σὲ «χρυσό» ἐδῶ.
Κατὰ πῶς φαίνεται, 4% τῶν κυκλοφορουμένων ἐν Ἑλλάδι ὡς χρυσῶν λιρῶν εἶναι κίβδηλες !

Reply
Eλοτανος 18 March 2012 at 22:44

Οι Ρωμαιοι προγονοι μας 2 χιλιαδες και χρονια πριν, προειδοποιησαν τους αφελεις αγοραστες με το caveat emptor. Παρατηρησα σε καταστηματα στο εξωτερικο οτι οταν πληρωνεις με χαρτονομισμα το κοιτανε καλα και πολλες φορες χρησιμοποιουν ανιχνευτη με υπεριωδεις ακτινες. Το caveat emptor ισχυει για τα παντα ποσο μαλλον για χρυσα νομισματα και πολυτιμους λιθους. Αυτοι που αγοραζουν χρυσα νομισματα τουλαχιστον ας τα δαγκωνουν.

Ο Διονυσιος τυραννος Συρακουσων υποχρεωσε τους δανειστες του να του παραδωσουν τα νομισματα τους τα οποια επανασφραγισε απο 1 δραχμη σε 2 δραχμες. Ας δουμε τι αλλαξε απο τοτε.

Οι εικονιζομενοι προεδροι αλλαζουν πανω στο δολλαριο και οι εκτυπωτες της FED δουλευουν υπερωριες. Μετα τον δευτερο παγκοσμιο και το Bretton Woods, αφου το δολλαριο εξασφαλισε την θεση του ως παγκοσμιο reserve currency, ο Νιξον εφτασε στην λογικη καταληξη το ’71 οτι δεν ειναι υποχρεωμενη πλεον η Αμερικη να ανταλλασει 35 δολλαρια για μια ουγγια χρυσο, με αλλα λογια το προνομιο της απειρου εκτυπωσης και φυσικα υποβαθμησης του χαρτιου εγινε αποκλειστικοτητα της FED. Απο 35 δολλαρια πηγαμε τωρα σε 1700. Ο Διονυσιος καρποφορησε πολλαπλως.

Τωρα οι κυβερνησεις με μονοπωλιο το fiat νομισμα, βρισκονται σε ιδιαιτερα πλεονεκτικη θεση. Τυπωνουν και υποβαθμιζουν οσο θελουν, αναγκαζουν τον ιδιωτικο τομεα να τους δανειζει μεσω δημοσιονομικων κανονισμων (πχ Βασιλεια ΙΙ και ΙΙΙ) με αρνητικα πραγματικα επιτοκια.

Εμεις οι καημενοι οι πολιτες τι μπορουμε να κανουμε; Ο σκοπος της υπαρξεως μας εχει προσδιορισθει στο να ψωνιζουμε και να ψηφιζουμε. Τις δεκαετιες του 80 και 90 ολα πηγαιναν καλα. Τα ΑΕΠ αυξανονταν, τα κυβερνητικα χρεη ελαττωνονταν (λογω αναπτυξης), τα ιδιωτικα χρεη αυξανονταν. Οι καταναλωτες αγοραζαν πραγματα που δεν χρειαζοταν με χρηματα που δεν ειχαν (δανεια). Τωρα η φουσκα εσκασε, τα πραγματα ειναι πολυ διαφορετικα και το μελλον αβεβαιο. Πολλοι οικονομολογοι (πχ Krugman) συνιστουν να μην ανησυχουμε για τα χρεη. Ισως εχουν δικαιο. Παντως ο Σαβεζ της Βενεζουελας ζητησε το χρυσο της χωρας του πισω περυσι και φετος ακουγεται οτι η Γερμανια και η Ελβετια ζητουν και τον δικο τους απο τις αποθηκες της Αμερικης. Ειναι αραγε εκει; Ποιος ξερει;

Παρατηρω οτι πολλοι σχολιαστες σχολιαζουν με σιγουρια. Εγω πλεον δεν ειμαι σιγουρος για τιποτα. Οι ημερες που ειχα ακλονητες πεποιθησεις ανηκουν στο παρελθον. Σημερα αν κανεις ρωτησει το ονομα μου ριχνω και μια κλεφτη ματια στην ταυτοτητα μου για σιγουρια. Πιστευω οτι τα παντα ειναι ματαβλητες εκτος απο μια και μοναδικη σταθερα που ειναι ο λογος του Ευαγγελιου. Αναλογιζομαι αν ο Κυριος εμφανιζοταν στην εποχη μας τι θα του προσφεραν οι ιεροι Μαγοι, χρυσο η δολλαρια;

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 19 March 2012 at 05:40

Ἐμ ἀκριβῶς, γιὰ ἕνα πρᾶγμα μπορεῖ κανεὶς νὰ εἶναι ἀπολύτως βέβαιος : ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι γιὰ τίποτε βέβαιος !
Εἰδικῶς γιὰ τὴν ἀσφάλεια τοῦ νομίσματος, εἶναι ἀπολύτως βέβαιον ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι στατική, ἀλλὰ ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον δυναμική. Ἡ ἴδια, δηλαδή, ἀσφάλεια καὶ λειτουργικότητα ποὺ προσφέρει τὸ κινούμενο ποδήλατο, τὸ κινούμενο ἀεροπλάνο, τὸ τρεχούμενο νερὸ καὶ τὸ ἠλεκτρικὸ ρεῦμα. Ὅποιος ἐπαναπαύεται στήν ἰδέα ὅτι τὸ νόμισμα μπορεῖ ποτὲ νὰ ἔχει σταθερὰ καὶ αἰώνιο ἀξία εἶναι ἀφελής, γιὰ νὰ μὴν ‘πῶ εἰδωλολάτρης.
Πρέπει, πάντως, νὰ άναγνωρίσουμε ὅτι παρ’ ὅλην τὴν σχετικὴ ὑποτίμηση τοῦ νομίσματος, τὸ έπίπεδο διαβιώσεως τοῦ μέσου ἀνθρώπου στὸν πλανήτη γῆ ἔχει ἀνέβει δραματικὰ ἀπὸ τὸ 1971, κι ἂς μὴν εἶναι πλέον κανένα νόμισμα συνδεδεμένο μὲ τὸν χρυσό. Χρειάζεται, δηλαδή, νὰ ἐργασθεῖ κανεὶς ἀρκετὰ λιγώτερο σήμερα γιὰ νὰ ἀποκτήσει αὐτὰ ποὺ μποροῦσε νὰ ἀποκτήσει σαράντα χρόνια πρίν.
Ἀλλὰ καὶ ἡ βεβαιότητα γιὰ τὴν πίστη μας στὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ εἶναι στατικὴ καὶ βολεμένη. Ἡ πίστη στὸν Θεὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωπο παρὰ μιὰ διαρκὴς ἀναζήτησις. Καί, φυσικά, ὄχι τῆς ὀρθῆς ἐπιλογῆς μεταξὺ χρυσοῦ καὶ δολλαρίων, ἀλλὰ τοῦ μέρους ἐκείνου τοῦ ἑαυτοῦ μας ποὺ εἶναι μοναδικὸ καὶ αἰώνιο.

Reply
Eλοτανος 20 March 2012 at 12:50

Ας ξυσουμε την επιφανεια της παγκοσμιας ευημεριας να δουμε τι υπαρχει απο κατω.

Πριν το 1971 αν ενα κρατος ειχε πλεονασμα σχετικα με ενα αλλο, το ελλειματικο κρατος εξοφλουσε το χρεος μεταβιβαζοντας χρυσο. Οταν ο χρυσος εφευγε, αυτο δημιουργουσε ανασφαλεια και οι επενδυτες οπως και η κεντρικη τραπεζα επιζητουσαν υψηλοτερα επιτοκια, επιβραδυνοντας την οικονομια και διορθωνοντας το ελλειμα. Αυτον ακριβως τον αυτοδιορθωτικο μηχανισμο κτυπησαν τον Αυγουστο ’71. Η Αμερικη ξοδεψε μεγαλα ποσα στο Βιετναμ τα οποια κατεληγαν σε Γαλλικες τραπεζες που ειχαν προσβαση εκει. Η Γαλλια αρχισε να φοβαται την αξια του δολλαριου και ζητουσε χρυσο. Για να μην κηρυξει πτωχευση ο Νιξον, εκλεισε το “παραθυρο χρυσου”.

Απο τοτε, το χρηματοοικονομικο συστημα φιατ δολλαριου επετρεψε μια εκρηξη στο δανεισμο και συσσωρευση χρεους. Οι μεσαιες και κατω ταξεις αυξησαν σημαντικα τα χρεη τους, για να ανεβασουν το βιωτικο τους επιπεδο. Οι επενδυτες και οι τραπεζες αυξησαν σημαντικα τα κερδη τους (ομολογα, μετοχες..) μεσα σ’αυτο το συστημα διαστελλομενης πιστωσης (leverage). Το 1970 η χρηματοοικονομικες επιχειρησεις ειχαν περιπου το 10% των συνολικων κερδων στην Wall Street και το 2007, μολις πριν απο την κριση, το 40%. Οι απολαβες σ’αυτες τις επιχειρησεις υπερδιπλασιαστηκαν σε σχεση με την υπολοιπη οικονομια.

Οι πλουσιοι πλουτησαν περισσοτερο και οι φτωχοι φτωχευσαν περισσοτερο. Τα κινηματα οπως το “Occupy Wall Street” μιλανε για το 1% των προνομιουχων. Εγω το υπολογιζω στο 1% του 1% (0.01%). Η πλασματικη ευημερια στηριγμενη σε υπερσυσσωρευση χρεους κοστισε και θα κοστισει για πολλα χρονια στην μικρομεσαια ταξη. Χρησιμοποιω την λεξη συγκταβατικα διοτι δεν εχω καμμια σχεση με συστηματα δεξιας, αριστερας κλπ. που παραπλανουν αφελεις ψηφοφορους. Απλα βλεπω οτι ο κοσμος αποτελειται απο 2 ταξεις, αυτους που εχουν και αυτους που δεν εχουν. Το καπιταλιστικο συστημα, στηριγμενο σε φιατ νομισματα και υπερδανεισμο, δεν εφερε την πραγματικη ευημερια οπως νομιζουν πολλοι.

Φυσικα μερικοι πιστευουν οτι αυτο το συστημα εφτασε στην τελειοτητα (πχ Francis Fukuyama “The End of History”). Ισως και αλλα συστηματα εφτασαν στην τελειοτητα, οπως δημοκρατια, ιστορια, πολιτισμος αλλα δεν το εκτιμησαμε ακομη.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 20 March 2012 at 19:43

Ἀπὸ ἄποψη καθαρῶς ποσοτικὴ καὶ ὑλική, ἡ εὐημερία τοῦ σημερινοῦ κατοίκου τοῦ πλανήτη Γῆ δὲν ἔχει προηγούμενο. Δέν σημαίνει αὐτό, φυσικά, ὅτι φτάσαμε στὴν Νέα Ἱερουσαλήμ. Οὔτε ὅτι λύσαμε ὅλα μας τὰ προβλήματα. Ἀλλὰ εἶναι καθαρὸς μηδενισμὸς νά λέμε ὅτι, ἐπειδή κάποιοι νομίζουν ὅτι ἔχουν στὰ χέρια τους δισεκατομμύρια, ἀκόμη καὶ σὲ χρυσό, αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὑποχρεωτικῶς ὅλοι οἱ ἄλλοι στεροῦνται. Εἶναι χειρότερο κι ἀπὸ μηδενισμό, εἶναι βαρειὰ ἀρρώστεια τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ νοῦ ἀκόμη.

Reply
Eλοτανος 21 March 2012 at 08:57

Δυο ειναι οι λογοι για τους οποιους αφιερωνω λιγο χρονο για σχολια.

Ο πρωτος διοτι η εξωτερικευση της προσωπικης μου γνωμης με βοηθαει να ξεκαθαρισω τις σκεψεις μου και να κατασταλλαξω την θεση μου πανω σε καποιο ενδιαφερον θεμα. Ο δευτερος ειναι η πιθανοτητα να προβληματισθω και να απορριψω εσφαλμενες ιδεες με την βοηθεια σοβαρων και τεκμηριομενων θεσεων που καλοβουλοι συσχολιαστες παρεθεσαν.

Στο παραπανω θεμα απολαμβανω γενικολογιες και αοριστιες που δεν βοηθανε κανενα στην περεταιρω αναλυση αυτου του πολυπλοκου θεματος, οποτε πρεπει να σεβαστω αυτη την κατασταση και να αποσυρθω εδω.

Ως υστερογραφο θα ηθελα να επισημανω κατι αδελφικα. Χρειαζεται προσοχη να μην πεσουμε στον πειρασμο να αποκαλουμε αλλους με επιθετα, τα οποια στην ουσια ειναι κριση. Αλλα εστω και αν καπου καπου το κανουμε ας ειναι. Το να αποκαλουμε εναν ορθοδοξο μεδενιστη ομως ειναι ανοησια, συγγνωμη. Η πιστη στην προνοια του Θεου και ο μηδενισμος ειναι πραγματα ασυμβιβαστα. Αμαρτωλο ναι, μηδενιστη οχι.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 21 March 2012 at 14:59

Κανένα πρόβλημα ! Ἀλλὰ προσέξτε διότι δὲν ἔγραψα ὅτι εἶσθε μηδενιστής, ἀλλὰ ὅτι διατυπώσατε μιὰ μηδενιστικὴ ἄποψη. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὂτι μπορεῖ ὁ ὁποιοσδήποτε νὰ σᾶς θεωρήσει μηδενιστή. Φαντάζομαι γνωρίζετε ὅτι πολλοὶ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν διατυπώσει ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες ἀργότερα ἐκρίθησαν αἱρετικές. Αὐτὸ δὲν τοὺς κάνει αἱρετικούς, διότι σημασία ἔχει τὸ σύνολο τοῦ ἔργου τους.
Κατὰ δεύτερον, ἀναλυτικὴ παρουσίαση τῶν νομισματικῶν προβλημάτων δὲν μπορεῖ νὰ γίνει μὲ σχόλια σὲ δικτυακὴ συζήτηση. Αὐτὰ ἀναγκαστικῶς θὰ εἶναι σύντομα. Εἶναι σαφές ὅτι ἡ ἐνημέρωσή σας στὸ ζήτημα μπορεῖ νὰ ἐμπλουτισθεῖ σημαντικὰ ἀπὸ πλῆθος πηγῶν ποὺ ὑπάρχουν στὸ διαδίκτυο. Τότε, θὰ μπορεῖτε νὰ παρεμβαίνετε σὲ παρόμοιες συζητήσεις μὲ πιὸ στοχευμένα καὶ συγκεκριμένα ἐρωτήματα. Φυσικά, θὰ λαμβάνετε καὶ πιὸ στοχευμένες καὶ συγκεκριμένες ἀπαντήσεις.

Reply
Eλοτανος 22 March 2012 at 10:40

Δεν γνωριζω “πολλους” Πατερες των οποιων συγκεκριμενες αποψεις εκριθησαν αιρετικες. Αυτο που γνωριζω ειναι οτι η κριση εγινε συνοδικα απο την Εκκλησια. Ευχομαι στην προκειμενη περιπτωση η αναλογια σας να μην φανερωνει ταση αυτοδιορισμου παρομοιας αρχης. Ετσι ξεκινησε και ο Παπας….

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 22 March 2012 at 20:43

Εἶναι σαφὲς ὅτι δὲν γνωρίζετε τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία σὲ ἑπαρκὲς βάθος. Εὐτυχῶς, σήμερα εἶναι εὔκολο νὰ πληροφορηθεῖ κανεὶς ἀπὸ τὸ διαδίκτυο γιὰ τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ παγκοίνως γνωστὰ πράγματα, πρᾶγμα ποὺ εἶναι προτιμώτερο ἀπὸ τὸ νὰ διαφημίζει τὴν ἄγνοιά του. Καὶ τὸ νὰ διαβάζει κανένας μιά, δυὸ πληροφορίες πρὶν πιάσει νὰ δακτυλογραφεῖ στὸ πληκτρολόγιο δὲν πρόκειται νὰ τὸν κάνει πάπα.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 26 March 2012 at 06:44

Ἐδῶ πληροφορίες γιὰ χρυσὲς ἐπενδύσεις σὲ ὑδράργυρο ! Οἱ φωτογραφίες δείχνουν πῶς οἱ παραχαράκτες πωλοῦν ὑδράργυρο σὲ χρυσῆ ἐπένδυση, φυσικὰ σὲ τιμὴ χρυσοῦ. Διερωτᾶται κανεὶς πόσους ἔχουν πιάσει κορόϊδα. Καὶ οἱ ἀφελεῖς αὐτοὶ θεωροῦν ὅτι γλύτωσαν ἀπὸ τὰ χειρότερα τῆς κρίσεως …

Reply
Eλοτανος 27 March 2012 at 08:22

Οταν το τροχισμα της εμπιστοσυνης σε καθε ειδους νομισμα φτασει στο απαραιτητο επιπεδο, θα δημιουργησουν τις προυποθεσεις για ασφαλεια και θα προτεινουν το σφραγισμα ως μοναδικη λυση συναλλαγων.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 27 March 2012 at 15:12

Μιλᾶμε γιὰ ἑρμηνεία τῆς Ἀποκαλύψεως σὲ έπίπεδο συζητήσεως καφενείου μήπως ;

Reply
Eλοτανος 27 March 2012 at 16:44

Καλο ειναι να μιλαμε απλα για να γινομαστε κατανοητοι. Οσον αφορα την ερμηνεια της Αποκαλυψεως στο θεμα χρηματικων συναλλαγων, εχει μιλησει ο γεροντας Παισιος.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 27 March 2012 at 21:33

Καλά, τότε, γιὰ νὰ καταλάβω κι ἐγώ. Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις θέλουν νὰ ὑπονομεύσουν τὸ νόμισμα γιὰ νά εἰσαγάγουν τὸ χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου ; Ἂν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα, ἐμεῖς οἱ πιστοὶ πρέπει νὰ περιφρουρήσουμε πάσει θυσίᾳ τὸ ἑκάστοτε κυκλοφοροῦν νόμισμα. Συνεπῶς, κάθε πρόγραμμα νομισματικῆς σταθεροποιήσεως ἀντιβαίνει στά νομισματικὰ σχέδια τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους καὶ πρέπει νὰ μᾶς ἔχει συμπαραστάτες.
Ἂν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα, πῶς συμβιβάζεται ἡ προτεινομένη ἀπὸ φερομένους ὡς πιστοὺς ἐγκατάλειψις τοῦ νομίσματος πρὸς ὄφελος τοῦ χρυσοῦ μὲ τὴν πίστη τους ;

Νὰ θυμίσω μόνον ὅτι ὁ Χριστὸς ἔλαβε ὡς ὅρον ἀντιθέσεως τοῦ Θεοῦ μόνον τὸν Μαμμωνᾶ καὶ καμμία ἄλλη εἰδωλολατρικὴ θεότητα. Καὶ ὅτι, κατὰ τὸν Παπαδιαμάντη, «Ὁ Χριστός εἶπε: «Οὐ δύνασθε Θεῷ λατρεύειν καὶ Μαμμωνᾷ». Διατί δὲν ἔλαβεν ὡς ὅρον ἀντιθέσεως ἄλλό τι βαρβαρικὸν εἴδωλον; Διατί δὲν εἶπε Θεῷ καὶ Μολὼχ ἢ Θεῷ καὶ Ἀσταρὼθ ἢ Θεῷ καὶ Βάαλ; Διότι ὁ Μαμμωνᾶς εἶνε ἰσχυρός, ὁ κραταιότερος, ὅστις ὐποτάσσει πᾶν ἄλλο εἴδωλον, καὶ τὸν Μολὼχ καὶ τὸν Ἀσταρὼθ καὶ τὸν Βάαλ. Ἡ Πλουτοκρατία ἦτο, εἶνε καὶ θὰ εἶνε ὁ μόνιμος ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου, ὁ διαρκὴς ἀντίχριστος. Αὕτη γεννᾷ τὴν ἀδικίαν, αὕτη τρέφει τὴν κακουργίαν, αὕτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς. Αὕτη παράγει τὴν κοινωνικὴν σηπεδόνα. Αὕτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγεῖς.». Μήπως τό χάραγμα, τελικῶς, κυκλοφορεῖ ὑπούλως ἤδη ἀπὸ τὸν καιρὸ τοῦ Χριστοῦ ;

Reply
Eλοτανος 27 March 2012 at 23:46

Τα πονηρα σχεδια ολων των εποχων υλοποιουνται μεσω προφασεων. Στην προκειμενη περιπτωση η προφαση ενδεχομενως θα σχετιζεται με την ασφαλεια των προσωπικων μας περιουσιων και χρηματικων συναλλαγων, που θα επιτευχθει με την καταργηση χειροπιαστου νομισματος και αντικατασταση του με πληρως ηλεκτονικου και κεντρικα ελεγχομενου νομισματος.

Ο λογος του Παπαδιαμαντη αναφερεται στην τοκογλυφια και ενω συμφωνω οτι η οδος του Αντιχριστου προετοιμαζεται αιωνες τωρα απο τους “προδρομους” του, το σφραγισμα θα γινει στην εποχη του. Αυτοι που θα ζουν πνευματικα και θα εχουν γεροντα που τους καθοδηγει, θα γνωρισουν τα σημεια και δεν θα εξαπατηθουν.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 28 March 2012 at 03:56

Καὶ τὸν Λόγο τοῦ Χριστοῦ, λοιπόν, γιὰ τὸν Μαμμωνᾶ τὸν θεωρεῖτε κενὸν περιεχομένου ; Μποροῦμε, λέτε, νὰ ἀποθησαυρίζουμε ἐλευθέρως, νὰ θυσιάζουμε, δηλαδή, στὸ εἴδωλο τῆς πλεονεξίας, ἀρκεῖ νὰ μᾶς εἰδοποιήσει ὁ γέροντας ὅτι ἔρχεται τὸ χάραγμα γιὰ νὰ σταματήσουμε ;

Reply
Eλοτανος 28 March 2012 at 09:48

Χαμηλωστε λιγο ταχυτητα γιατι δυσκολευομαι να ακολουθησω το σκεπτικο σας. Επισης δωστε λιγο παραπανω προσοχη στα σχολια για να μην παραφρασετε και παρεξηγησετε τις θεσεις των αλλων.

Για σωστη ερμηνεια του Ευαγγελιου πρεπει να αποτανθουμε στην εκκλησια, πρακτικα σε εμπειρο πατερα, για να μην ερμηνευσουμε ατομικα, δηλαδη προτεσταντικα.

Ο Μαμωννας ειναι ο Εωσφορος, που ειναι προσωπο, οχι προσωποποιηση του κακου η των παθων. Η ελευθερη επιλογη καθε ανθρωπου εγκειται στο ποιον θα ακολουθησει, Χριστο η διαβολο.

Ο πλουτος καθ’εθαυτω δεν ειναι αμαρτημα. Το πως θα διαχειρησθουμε τον πλουτο ειναι το θεμα. Ο Ιωβ ειχε αμυθητα πλουτη αλλα στην δοκιμασια του εδειξε ποιον υπηρετει. Ο Χριστιανος που ευλογηθηκε με πολλαπλα αγαθα, δεν τα ειδωλοποιει, αλλα αισθανεται την ευλογια του Θεου και βλεπει τον εαυτο του ως διαχειρηστη των αγαθων που στην ουσια δεν του ανηκουν. Το ιδιο πρεπει να αισθανομαστε και για μη υλικες ευλογιες οπως τα παιδια μας και οι γυναικες μας, δηλαδη οτι δεν μας ανηκουν.

Οσο για την εποχη που πρεπει νηφαλια να γνωρισουμε τα σημεια, σας ειπα οτι αυτο θα ειναι δυνατο αν ζουμε πνευματικα. Γιατι συμπερανατε οτι η πνευματικη ζωη συνδιαζεται με θυσια στο “ειδωλο πλεονεξιας”;

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 29 March 2012 at 09:15

Ὁ πλούτος δὲν εἶναι ἁμάρτημα, ἀλλὰ εἶναι βαρίδι. Αὐτὸ τὸ ἔχει ‘πεῖ ὁ Χριστὸς ρητῶς. Διότι ἡ ἔγνοια ποῦ θὰ τοποθετήσει τὸν πλοῦτό του, γιὰ παράδειγμα σὲ χρυσό γιὰ νὰ τὸν προστατεύσει ἀπὸ τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις, δὲν ἀφήνει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὰ σημαντικώτερα ζητήματα, αὐτὰ τῆς ψυχῆς. Ἐκτὸς ἂν τὰ ἀναθέτει ἐργολαβικῶς σὲ γέροντα …

Reply
Eλοτανος 29 March 2012 at 16:57

Οι σοφη παροιμια μας τοποθετει τα “βαριδια” στο σχετικο επιπεδο σπουδαιοτητας τους.

“Τον πλούτο πολλοί μίσησαν, τη δόξα όμως κανένας”.

Η υπερηφανεια ειναι η ριζα της πτωσεως και η ταπεινωση η ριζα της σωτηριας και ειναι αδυνατο να ανατεθει σε εργολαβια.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 29 March 2012 at 19:03

Νομίζω, ὅμως, ὅτι ἡ ἑρμηνεία τῆς παροιμίας εἶναι ἡ ἀκριβῶς ἀντίθετη: Δηλονότι οἱ πολλοὶ ὑποκρίνονται ὅτι μισοῦν τὸν πλοῦτο γιὰ νὰ ἀποκτήσουν τὴν δόξα, τὴν φήμη ὅτι εἶναι ἀδιάφοροι πρὸς τὸ χρῆμα.

Reply
Eλοτανος 29 March 2012 at 22:09

Δεν παυω να εκπλησσομαι οταν η πραγματικοτητα τοποθετειται στην προκρουστεια κλινη των υποκειμενικων αποψεων. Αυτο συμβαινει σχεδον παντοτε με τους οικονομολογους αλλα δεν το ειχα ξαναδει σε περιπτωση ερμηνειας γνωστης παροιμιας.

Ισως εχεται δικαιο. Πρεπει καποτε να σκεφτομαστε οριζοντια. Μονο να μην μπλεχτουμε σε διανοητικα γυμνασματα και φτασουμε σε πορισμα οτι αυτοι που καταφεραν και πλουτο και δοξα, ανοητως εξελεξαν την δυσκολη οδο, μη υποκρινομενοι το μισος του πλουτου.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 31 March 2012 at 17:20

Μπά, δὲν βλέπετε ὅτι, σὲ ἀντίθεση μέ παλαιοτέρους πολιτικούς, οἱ σημερινοί πράγματι ἐπιτυγχάνουν τὸ τερπνὸν (δόξα) μετὰ τοῦ ὠφελίμου (πλοῦτος). Αὐτὴ εἶναι ἡ σημερινὴ πραγματικότης καὶ ὄχι κανενὸς ἑρμηνεία. Εἰδικῶς αὐτοὶ ποὺ χύνουν ἄφθονα τὰ δάκρυα τῆς κοινωνικῆς εὐαισθησίας τους γιὰ τοὺς ταπεινοὺς καὶ καταφρονεμένους μεριμνοῦν καὶ άποτελεσματικώτερα γιὰ νὰ μὴν ὁμοιάσουν (οὔτε τὰ τρισέγγονά τους) στὸ ἀντικείμενο τῆς εὐαισθησίας καὶ τῆς μερίμνης τους.

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.