Tuesday 26 March 2024
Αντίβαρο
Γιώργος Κακαρελίδης Ελληνική πολιτική

Γιατί έδωσες Ελπίδα, Αντώνη;

Του Γιώργου Κακαρελίδη*

Αυτό είναι το ερώτημα που μού απηύθυναν οι ‘βουλευτές’ τής Σ.Ε.Κ.Τ.Ας
(Συνέλευσης Ελληνων Καφενόβιων Τής Αχαϊας), όπου με εκάλεσαν πρόσφατα
για σχετική ‘ενημέρωση’ επί τών οικονομικών προτάσεών τους (ως είναι
γνωστό, στα ελληνικά καφενεία μπορεί να λυθεί κάθε πρόβλημα), αλλά και
μια γενικώτερη πολιτική κουβέντα επί τών δημοσκοπήσεων.

Ιδού η, εκ μνήμης ανακληθείσα, συζήτηση:

-Να σε ρωτήσουμε, (μού είπαν) είναι κακό τα μνημόνια; Απέτυχαν;

-Ασυζητητί. Και μόνο ότι μετά από κάθε βήμα (μνημόνιο, έκδοση
εφαρμοστικού νόμου, έλεγχο κλπ) οι εταίροι και τροϊκανοί διαπίστωναν
βάθεμα τής ύφεσης, οπότε άλλαζαν άποψη, πετούσαν το παλιό, έριχναν το
άδικο στην Ελλάδα, για κάτι που αποφάσισαν οι ίδιοι (με την συνεργασία
τού ΓΑΠ και τών προθύμων του), και μετά από νέα νυχτερινά κονγκλάβια,
κατέληγαν σε κάτι εξ ίσου λανθασμένο, δείχνει την τρικυμία που δέρνει
την ανέτοιμη από κάθε άποψη ΟΝΕ και ιδιαίτερα την Γερμανία.

 

-Αρα είχε δίκαιο ο Σαμαράς με τα Ζάπεια Ι, ΙΙ και τις προτάσεις που έκανε;

-Φυσικά. Μόνο που για να πετύχουν, προαπαιτούσαν η Ελλάδα να ….μην 
κάνει τίποτε. Να μην φορτωθεί δηλαδή νέα δάνεια (όπως έγινε δυστυχώς και
με την Αργεντινή). Να μην μετατραπεί σε δημόσιο, το χρέος προς
Ευρωτράπεζες και ιδιαίτερα τα παραμάγαζά τους. Ωστε να αναγκαστεί η
Ευρώπη να αποφασίσει τι θα κάνει με την κρίση συνολικά. Δηλαδή το
πρόβλημα τών τραπεζών, το πρόβλημα τών πλεονασμάτων και το πρόβλημα τών
επενδύσεων.

 

-Εννοείτε ότι η Ευρώπη είναι σε κρίση και όχι μόνο η Ελλάδα;

-Μα, ναί! Πέρα από τα προβλήματα τών λεγομένων χωρών τού Νότου,
σοβαρά προβλήματα χρέους τουλάχιστον πέρα από το ανόητο όριο τού
Μααστριχτ, αντιμετωπίζουν σωρεία χωρών μελών τής ΕΕ. Επί πλέον, η
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει γεμίσει, χρηματοδοτώντας τις τράπεζες,
με εγγυήσεις από ομόλογα – σκουπίδια. Για να μην αναφερθώ στο μεγάλο
πρόβλημα χρηματοδότησης τών Ευρωπαϊκών Τραπεζών και τα διάφορα ημίμετρα
που έχουν σκαρφιστεί όπου το ‘κυριώτερο’ πρόβλημά τους είναι η …
ονομασία τους (LTRO, Target κλπ).  Οπως και η μεγάλη έκθεση πολιτών τους
στο χρέος, κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό.

 

-Τί θέλετε να πείτε;

-Μπορεί η Ελλάδα να χρωστά τα μαλλιοκέφαλά της, εξ αιτίας ανίκανων
ηγεσιών, οι Έλληνες όμως ως ιδιώτες και ως ιδιωτικές επιχειρήσεις είναι
πολύ – πολύ λιγώτερο εκτεθειμένοι σε χρέη από ότι οι άλλοι Λαοί. Και
διαθέτουν πάνω από 160 δις σε καταθέσεις. Μιά αναγνώριση τής αδυναμίας
εξυπηρέτησης τού χρέους και μια συνακόλουθη στάση πληρωμών θα είχε
λυτρωτικές επιπτώσεις. Θα στρίμωχνε βέβαια τις τράπεζες, αλλά δεν θα
ήταν και τού θανατά. Εξ άλλου και τώρα έχουν ξεμείνει και με δανεικά
δικά μας θα πάρουν, αυτοί, κεφάλαια. Παρ’ ότι έχουν ήδη βγάλει όλα τα
πρόσφατα χρόνια τεράστια κέρδη. Το Δημόσιο θα αναγκαζόταν να
λειτουργήσει με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Και οι μισθοί θα έπεφταν σ’
αυτό. Αυτά έχουν γίνει και τώρα, πλήν όμως δεν θα είχαμε φορτωθεί νέα
τεράστια χρέη, δεν θα αναγκαζόμασταν να υποθηκεύσουμε και ξεπουλήσαμε
τούς πόρους. Μια στάση πληρωμών και μάλιστα ενός επαχθούς χρέους (σε
ποσοστό περίπου 70%, που είναι ανέντιμα καταγεγραμμένο, όπως διατύπωσε ο
Rawls), μαζί με τα αναπτυξιακά μέτρα και την επανεκκίνηση τής
οικονομίας, σύντομα θα οδηγούσε σε αναπτυξιακή τροχιά. Δεδομένης τής
ιδιότητος τής αμνησίας που κυριαρχεί στις αγορές και τους δανειστές, μια
επόμενη ρύθμιση όρων τού παλιού χρέους, υπό συνθήκας ανάπτυξης, θα τους
έκανε να σχηματίζουν ουρές για να μας χορηγήσουν δάνεια. Με πολύ
καλύτερους όρους και με  τούς πόρους τού κράτους ανέπαφους.

 

-Οπότε όλη η ιστορία που στήθηκε με το τελευταίο μνημόνιο, το κούρεμα κτλ είναι άνευ πρακτικής σημασίας;

-Ναί. Και ενώ όλοι αναγνωρίζουν ότι ούτε PSI και τα δανεικά επαρκούν,
κανείς δεν παραδέχεται ότι α) η Ελλάδα (κι όχι μόνο αυτή) έχει
χρεοκοπήσει, β) δεν θα διασωθεί με αυτά, όπως άλλωστε δείχνει τόσο η
αγορά των νέων ομολόγων όσο και το ίδιο το ΔΝΤ στις εκθέσεις του, εφ’
όσον βέβαια κάποιος διαβάζει μέσα στις γραμμές, γ) ότι το ευρώ (καθώς
και το ΕΕ αντί ΕΟΚ) ήταν ένα κακοσχεδιασμένο παιχνίδι λόγω ανυπαρξίας
Ένωσης και λόγω αντιπαλότητος ισχύος τών παικτών δηλαδή τών χωρών
Γερμανίας, Αγγλίας, Γαλλίας. Και ορθά το διέβλεψε η Αγγλία και δεν
συμμετείχε. Αλλά και δικοί μας αναλυτές, όπως ο Κ. Κόλμερ από το 2000
στο βιβλίο του «Η ιστορία τής Μεγαλειώδους απάτης τού Ευρώ» (Εκδόσεις
Κάκτος) είχε προβλέψει την απαξίωση τής ελληνικής παραγωγής, την
περιθωριοποίηση περιοχών και την μεταφορά πλούτου έξω. Μιά απάτη
μεγαλύτερη τού σημιτικού χρηματιστηρίου που είχε τότε ανέλθει στα 35
τρισεκατομμύρια δραχμές. Κι’ όλα αυτά χωρίς ουδέποτε να ερωτηθεί ο λαός.

 

-Άρα ο ΓΑΠ είχε δίκαιο για το δημοψήφισμα;

-Όχι. Ήταν μια απέλπιδα προσπάθειά του να παραμείνει αγκιστρωμένος
στην πρωθυπουργία, σε μια πολιτική Μνημονίου, που με την ραγδαία
απαξίωση τού ιδίου δεν μπορούσε πλέον να εφαρμοστεί. Γι αυτό και
εξωπετάχθη.

 

-Οπότε σωστά ζήτησε τότε εκλογές για τις 4 Δεκεμβρίου ο Σαμαράς;

Ναί. Για να σταματήσει την σπέκουλα, γιατί δεν ετίθετο δίλημμα ευρώ –
δραχμής ή άλλα διχαστικά, για το ξεπέρασμα τής κρίσης και να διώξει ένα
πολιτικό πτώμα και έναν εσωτερικό κίνδυνο, ώστε να επαναφέρει τον τόπο
σε στοιχειώδη διακυβέρνηση.

 

-Συνεπώς τα διλήμματα δραχμή – Ευρώ, Μνημόνιο – χρεοκοπία ήταν μαύρη προπαγάνδα και θα έπρεπε η Ελλάδα να πεί το μεγάλο Οχι;

– Αναμφιβόλως. Δεν υπήρχε περίπτωση εξωπετάγματος τής Ελλάδος (και …….εδώ ήταν που την πάτησα).

 

-Και τότε αφού έτσι κι αλλοιώς το Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα και PSIείναι
καταδικασμένα, και αφού αυτά που σας διατύπωσα στην προηγούμενη ερώτηση
ήταν –με καταφατική μάλιστα εκφορά, ακριβώς τα ίδια τα λόγια τού
Σαμαρά, που είχαν δώσει ελπίδα στον Λαό, γιατί άλλαξε λίγες μέρες μετά
στάση ο Σαμαράς;

-(αφού οι ΣΕΚΤΑριστές, μου την έστησαν τόσο δεξιοτεχνικά, το μόνο που
μπορούσα να κάνω ήταν να υπεκφύγω, αλλάζοντας ρόλους και να ρωτήσω).
Δηλαδή πείτε εσείς, ότι έχετε μπροστά σας τον Αντώνη και σας ρωτούσε «Τί θα μπορούσα να κάνω;’» τι θα τού λέγατε;

 

«-Να σού πώ Αντώνη:  Γιουρούσι, Αέρα, Αντώνη. Μόνο έτσι μπορείς να
διαλύσεις ένα τακτικό Στρατό. Αυτό έκαναν οι Έλληνες το ΄21, απέναντι
στην Τουρκιά. Και το ’40 έναντι πάνοπλων Ιταλών. Και νίκησαν ένα
σύστημα. Και το ΠΑΣΟΚ είχε καταντήσει ένας συστημικός κίνδυνος. Σε
παρακολουθήσαμε όταν μπήκες θυμωμένα στην Βουλή, αμέσως μετά το
ανεκδιήγητο αίτημα για παραπλανητικό δημοψήφισμα, τού ΓΑΠ, βούτηξες το
μικρόφωνο και απαίτησες εκλογές για τις 4 Δεκέμβρη.

 

»Εκεί ο λαός κράτησε την αναπνοή του. Και η Ιστορία συνάμα. Γιατί δεν
χρειαζόταν να κάνεις τίποτε άλλο παρά να μαζέψεις το ασκέρι τών
βουλευτών σου, να βροντήξεις φεύγοντας την πόρτα τής Βουλής, να
ροβολήσεις στο Σύνταγμα για να συναντήσεις και να ενωθείς με τον κόσμο,
να τον βγάλεις από τα μαγαζιά, τα σπίτια και τις πλατείες και όλοι μαζί
να βαδίσετε στην Βουλή και να απαιτήσετε εδώ και τώρα την προκήρυξη
εκλογών.

 

»Αυτός ο εσμός τών αρουραίων, τών πολιτικών απατεώνων και αρπαχτικών
τού Λαού (που τ’ αρπαξαν κατά δήλωση τού ίδιου τού Πάγκαλου και τού
Τσουκάτου) και τών δωσιλόγων, θα είχε διαλυθεί σε δευτερόλεπτα, μπροστά
στην σύμπνοια ηγεσίας και Λαού.

 

»Αντ’ αυτών τών απλών Μακρυγιαννικών κινήσεων, εσύ προτίμησες την
επομένη ακριβώς να συνταχθείς με το σύστημα. Και φυσικά να ψαλιδίσεις
την ελπίδα που ενστάλαζες στον κόσμο τόσο χρόνια. Έφτασες μάλιστα στο
σημείο να διαγράψεις βουλευτές, που μαζί σηκώσατε όλον το αγώνα ενάντια
στις επιλογές, που εσείς οι ίδιοι ‘θεωρούσατε λάθος, που δεν θα
συναινούσατε’. Βουλευτές που έμειναν σύμφωνοι στα Ζάππεια Ι, ΙΙ, κλπ,
που μαζί  διαλαλούσατε. Μια ΝΔ που για πρώτη φορά στην ιστορία της, δεν
απευθυνόσασταν κακομοίρικα μόνο στους ‘δικούς σας’ ψηφοφόρους, αλλά σ’
όλο τον Λαό. Που τα βάζατε, καθημερινά, και αποτελεσματικά, με όλα τα
καθεστωτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (δηλαδή πρακτικά όλα τα μεγάλα
κανάλια) και δεν σκύβατε το κεφάλι στις αργυρώνητες παλλακίδες τής
‘ενημέρωσης’.

 

»Με τι μάτια θα αντικρύσετε την χλευαστική ματιά  τών παρουσιαστών
αυτών, όταν αυτοί κρατάνε το χαρτί με τις ψήφους υποταγής, που δώσατε
όχι μόνο με την υπερψήφιση τών μνημονίων, αλλά και τών μέτρων.

»Πού είναι το ‘δεν συναινούμε στο λάθος’; Το ‘δεν θα συναινέσουμε
στην καταστροφή’; Το ότι ‘ναι μπορούμε’; Γιατί δώσατε ελπίδα; »

 

(Εδώ ο συζητητής μου ίσως και η ίδια η Ιστορία, άφησε την ανάσα της.
Και το σφύριγμα τού αέρα, που έβγαινε, έμοιαζε με αποχαιρετισμό ή με
λυγμό μάλλον που συμπύκνωνε το μαράζωμα μιάς ελπίδας).

 

Και εδώ, ακριβώς, αισθάνθηκα ότι χρειάζεται μια ευρύτερη επεξήγηση. Οχι από μένα φυσικά. Ίσως από τον Σαμαρά. Και έφυγα.

 

* Ο Γιώργιος Κακαρελίδης είναι Καθηγητής Εφαρμογών στην Επιχ. Ερευνα & Στατιστική τού ΤΕΙ Πατρών

7 comments

Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 7 April 2012 at 20:24

Ὑπάρχουν, ἀλήθεια, οὐρὲς ἀμνημόνων ἐπενδυτῶν ποὺ δανείζουν ἀβέρτα τὴν Ἀργεντινή ; Κοντεύουν δέκα χρόνια ποὺ ἔχει κηρύξει στάση πληρωμῶν καὶ κανένας δὲν φαίνεται νὰ ἔχει ξεχάσει τὰ φαγωμένα. Ἴσως γι’ αὐτὸ καὶ κανένας ἄλλος δὲν ἔχει τολμήσει νά χρεωκοπήσει ἐπισήμως ἀπό τότε.
Δεύτερον, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ γιουρούσια τοῦ 1821 καὶ τοῦ 1940, ὑπάρχει καὶ τὸ παλλαϊκό γιουρούσι τοῦ 1897, οἱ ἀδούλωτες ἐκλογὲς τοῦ 1920 ποὺ ἔδιωξαν τὸν ξενόδουλο δικτάτορα Ἐλευθέριο Βενιζέλο, τὸ δημοψήφισμα ποὺ ἐπανέφερε τὸν ἐκδιωχθέντα μὲ τὶς Γαλλικὲς λόγχες βασιλέα Κωνσταντῖνο καὶ ἡ ἐγκριθεῖσα, σχεδὸν παμψηφεὶ ἀπὸ λαὸ καί Βουλή, πορεία πρὸς τὴν Ἄγκυρα τοῦ 1921. Καὶ τότε ἀπορρίψαμε πανηγυρικῶς τὶς συστάσεις καὶ τὴν μεσολάβηση τῶν Συμμάχων. Καὶ φάγαμε ἐξ ἴσου πανηγυρικῶς τὰ μοῦτρά μας. Ὑπάρχει καὶ ἡ προσάρτηση τῆς Θεσσαλίας άπὸ τὸν Κουμουνδοῦρο, ποὺ τὴν ἐπέτυχε μὲ τὸ νὰ ἀκολουθήσει δουλοφρόνως τὶς συστάσεις τῆς Ἀγγλίας. Φαίνεται ὅτι κάποιος τὰ θύμισε ὅλα αὐτὰ στὸν Σαμαρᾶ. Καὶ κατάλαβε ὁ Σαμαρᾶς ὅτι οἱ μπαροῦφες τύπου Ἀνδρέα Παπανδρέου ἔχουν πιὰ κοντὰ ποδάρια. Ὅ,τι δηλαδή, εἶχε καταλάβει ὁ Γιῶργος Παπανδρέου μερικοὺς μῆνες ἐνωρίτερα.
Καὶ καλὰ νὰ μὴν ξέρουν ἰστορία οἱ καφενόβιοι. Ἀλλὰ οἱ καθηγητές ;

ΥΓ Γιὰ ὅσους ἀπὸ τοὺς θαμῶνες τοῦ καφενείου εἶναι κομμουνιστές, ὑπάρχει, πρὸς σωφρονισμόν, ἡ περίπτωση τῶν ἀδουλώτων κινημάτων τῆς Μἐσης Ἀνατολῆς τὸ 1943 καὶ τὸ 1944 καὶ τῆς ἀδούλωτης ἀποχῆς τοῦ 1946.

Reply
Λαρισαίος 8 April 2012 at 10:28

Αγαπητέ Γεώργιε Ιακ. Όπως μπορείς να δεις εδώ:http://www.cbonds.info/em/eng/pages/Argentina-bond
η Αργεντινή εξέδωσε μόνο στα πρώτα 3 τρίμηνα του 2011 ομόλογα αξίας 2,3 δις δολλαρίων. Οπότε, ναι, υπάρχουν αμνήμονες που δανείζουν τη χρεωκοπημένη χώρα!
Στις εκλογές του 1920 ο Βενιζέλος πήρε τη σχετική πλειοψηφία με περίπου 1000 ψήφους διαφορά, έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία λόγω του περίεργου εκλογικού συστήματος το οποίο αμέλησε να αλλάξει, λόγω ίσως υπερβολικής αυτοπεποίθησης. Το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του άρρενος πληθυσμού υπηρετούσε στο στρατό σε μέρη εκτός ελληνικής επικράτειας (Μικρά Ασία, Θράκη κλπ) έπαιξε σίγουρα και αυτό το ρόλο του στην εκλογική ήττα.
Μήπως πρέπει κι εσύ να φρεσκάρεις λίγο τις ιστοιρικές σου γνώσεις;

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 8 April 2012 at 11:13

Δὲν πρόκειται γιὰ δανεισμὸ τοῦ δημοσίου τῆς Ἀργεντινῆς, ἀλλὰ γιὰ δανεισμὸ ἄλλων ὀργανισμῶν, συμπεριλαμβανομένων καὶ δήμων. Πρόκειται γιὰ μικροποσὰ σὲ σχέση μὲ τὶς ἀνάγκες, ὄχι μόνον τῆς οἱκονομίας τῆς Ἀργεντινῆς, ἀλλὰ καὶ σὲ σχέση μὲ τὴν οἰκονομία τῆς Ἐλλάδος. Τὸ πιθανώτερο εἶναι ὅτι καλύπτονται μὲ ἐνέχυρα πολλαπλασίας ἀξίας καὶ συνιστοῦν, στὴν πραγματικότητα, ἀντίστροφο δανεισμὸ ἀπὸ ὀργανισμοὺς τῆς Ἀργεντινῆς πρὸς τὸν ὑπόλοιπο κόσμο.

Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἑλληνικὴ ἱστορία, τὸ μόνο ζήτημα ποὺ θέτετε εἶναι αὐτὸ τῶν ἐκλογῶν τοῦ 1920. Γιὰ τὰ ἄλλα συμφωνεῖτε, προφανῶς, ὅτι θὰ ἦταν συμφερώτερο νὰ εἶχαμε ἀκολουθήσει τὶς συστάσεις τῶν ξένων. Καὶ μάλιστα, γενικεύετε ἀπὸ τὸ ἕνα αὐτὸ στὸ ὀποῖο διαφωνεῖτε (ἐσφαλμένως ὅπως θὰ δεῖτε) γιὰ νὰ βγάλετε συμπέρασμα γιὰ τὶς ἱστορικές μου γνώσεις.

Ἀλλὰ καὶ σ’ αὐτό, δὲν φαίνεται νὰ ἔχετε ἑξοικείωση μὲ τὶς σύγχρονες μαρτυρίες. Ὁ ἴδιος ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος, πάντως, ποτὲ δὲν υἱοθέτησε τὸν μῦθο τῶν 1000 ψήφων. Οἱ δὲ ρυθμίσεις τοῦ τότε ἐκλογικοῦ συστήματος δέν ἔχουν ἐπιτρέψει στοὺς μεταγενεστέρους ἐρευνητὲς νὰ καταλήξουν σὲ ὁριστικὸ συμπέρασμα γιὰ τὸ πόσοι ἀκριβῶς ψηφοφόροι ἀποφάσισαν νὰ παραβλέψουν τὴν δικτατορικὴ διακυβέρνηση Βενιζέλου καὶ νὰ ἐγκρίνουν τὴν ἐξωτερικὴ πολιτική του.

ΥΓ Ἐνδιαφέρων καί ὁ ἄψογος ἑνικὸς τῆς οἰκειότητος. Δὲν νομίζω νά γνωρίζω κανέναν Λαρισσαῖο.

Reply
Λαρισαίος 8 April 2012 at 16:34

Πρόκειται για δημόσιο δανεισμό της Αργεντινής, αν δε δανείζεται η Δημοκρατία της Αργεντινής, δανείζονται οι Επαρχίες της, όχι Γιάννης αλλά Γιαννάκης. Αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε και παρακάτω στη σελίδα θα δείτε ότι αναφέρονται οι τρέχουσες εκδόσεις ομολόγων των επαρχιών.Πρόκειται για αρκετά μεγάλα ποσά, τα οποία προστιθέμενα ανέρχονται σε 3,4 δις πέσος, περίπου 680 εκ ευρώ. Όχι άσχημα για μιά χρεοκοπημένη χώρα. Μπορώ να βρω και τα στοιχεία για την κεντρικη κυβέρνηση της Αργεντινής, αλλά αυτά νομίζω φτάνουν για να καταρίψω το επιχείρημά σας, ότι κανείς δε δανείζει την Αργεντινή.
Στην ίδια σελίδα αναφέρονται και οι βαθμολογήσεις των διεθνών οίκων πιστοληπτικής ικανότητας για τη χώρα: θα προσέξετε ότι είναι καλύτερες από της χώρας μας Β3,. Β, κλπ.
Οι γνώσεις μου για την ιστορία μπορεί να μην είναι φρέσκες, αλλά με παραξενεύει το γεγονός ότι γίνανε εκλογές και δεν ξέρουμε πόσοι ψήφισαν και ποιόν! Δηλαδή τι θέλετε να πείτε, ότι δε βγήκε αποτέλεσμα;

Η σιωπή μου όσον αφορά τα άλλα παραδείγματα που αναφέρετε σημαίνει απλά ότι δεν έχω το χρόνο να αντιπαρατεθώ σε κάθε σημείο της τοποθέτησής σας, όχι ότι συμφωνώ μαζί σας. Χάρην συντομίας ας πούμε ότι πιστεύω πως πρέπει να κάνουμε αυτό που θεωρούμε εμείς σωστό, και το οποίο ενίοτε συμπίπτει με τις νουθεσίες και τα συμφέροντα των ξένων, ενίοτε όχι. Εν πάσει περιπτώσει η ιστορία όλων των χωρών του κόσμου βρίθει στρατηγικών σφαλμάτων, χαμένων ευκαιριών, και λανθασμένων αποφάσεων. Δεν έχουμε μόνοι εμείς το προνόμιο αυτό.

Υ.Γ. Ο ενικός συνηθίζεται πολύ στα άλλα φόρουμ όπου αναρτώ. Μου είναι δύσκολο να μιλήσω στον πληθυντικό με κάποιον που υπογράφει με το μικρό του όνομα και μόνο μέρος του επωνύμου του, αλλά όπως βλέπετε προσπάθησα.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 8 April 2012 at 18:46

Γράφω μὲ πλῆρες ἐπώνυμο, ἀλλὰ ‘σεῖς δὲν γνωρίζετε πῶς νὰ τὸ διαβάσετε. Μία λύση εἶναι νὰ κάνετε κλὶκ στὸν σύνδεσμο «περισσότερα σχόλια» στὰ δεξιὰ τῆς ἀρχικῆς σελίδος.
Τὰ περὶ δῆθεν δανεισμοῦ τῆς Ἀργεντινῆς σήμερα τὰ θεωρῶ ἀστειότητες. Ὅταν ἡ χώρα ἐξάγει προἰόντα ἀξίας 70 δισεκατομμυρίων δολλαρίων, ἡ χρηματοδότηση ποσοῦ 3,7 δισεκατομμυρίων καί μάλιστα μὲ ἐνέχυρα, ὥστε, μεταξὺ ἄλλων, νὰ μὴν δεσμεύσουν τὰ ποσὰ οἱ δανειστές, εἶναι ἀπόδειξις πλήρους ἀποκλεισμοῦ ἀπὸ τὶς διεθνεῖς ἀγορές. Θὰ γνωρίζετε, φαντάζομαι, τὴν περίπτωση κατὰ τὴν ὁποία ὁ χρεωκόπος χρηματοδοτεῖται ἐπειδὴ ἔχει παραχωρήσει στὴν δανειστὴ ἐνέχυρο πολλαπλασίας ἀξίας. Τέτοιο τέχνασμα ἐξαπατᾶ μόνον ὅσους θέλουν νὰ ἐξαπατηθοῦν. Ἄλλωστε ὁ σύνδεσμος ποὺ δώσατε, ἂν διαβάσετε λίγο πιὸ βαθειὰ τὸν ἱστοτόπο, ἔχει συγκεκριμένες λεπτομέρειες γιὰ τὰ συγκεκριμένα ἐνέχυρα ποὺ καλύπτουν τὶς χρηματοδοτήσεις αὐτές. Ἐνδεχομένως νὰ μὴν τὸ γνωρίζετε, ἀλλὰ
ὁ ἀποκεντρωμένος δανεισμὸς ὀργανισμῶν τοῦ εὐρυτέρου καὶ ὀργανωμένου σὲ ὁμοσπονδιακὴ μορφὴ δημοσίου θεωρεῖται μία ἀπὸ τὶς αἰτίες γιὰ τὴν κατάρρευση τῆς Ἀργεντινῆς. Ὅπως καὶ στὴν περίπτωση τῆς Εὐρωζώνης, οἱ δανειστὲς πίστευαν ὅτι ὅλοι οἱ Γιαννάκηδες ἦταν τὸ ἴδιο ἀξιόχρεοι. Μέχρι ποὺ ἔμαθαν ὅτι δὲν ἦταν, οὔτε στὴν Ἀργεντινή, οὔτε στὴν Εὐρωζώνη. Τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι τὰ δισεκατομμύρια ποὺ μᾶς δάνεισαν οἱ Εύρωπαῖοι φορολογούμενοι δὲν ἐπρόκειτο μὲ τίποτε νὰ τὰ βροῦμε ἀπὸ ἀμνήμονες ἐπενδυτές. Σὲ κάθε περίπτωση, ἡ ἐπιλογὴ αὐτή εἶναι πάντοτε ἀνοικτή σὲ κάθε κράτος. Ἀλλὰ κανεὶς δὲν τὴν δοκιμάζει. Φαίνεται δὲν κυβερνοῦν πουθενὰ τὰ καφενεῖα.
Τέλος, πολύ θὰ μέ ἐνδιέφερε νὰ μάθω ὅτι ὑπάρχουν ἐναλλακτικές, ἂς εἶναι καὶ μπαγιάτικες, ἱστορικὲς θεωρίες ποὺ δικαιώνουν, ἔστω μερικῶς, τὶς ἐπιλογὲς τοῦ Δ. Ράλλη τὸ 1897 καὶ τοῦ Δ. Γούναρη τὸ 1920-21.
Χαίρομαι ποὺ συμφωνεῖτε ὂτι ἡ πατρότης τῶν ἑκάστοτε προτεινομένων λύσεων σὲ ζητήματα πολιτικῆς δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τὰ κυρίαρχο κριτήριο γιὰ τὶς ἑκάστοτε ἐπιλογές μας. Μπορεῖ κάλλιστα οἱ ξένοι νὰ προτείνουν κάτι καταστροφικὸ γιὰ μᾶς, άλλὰ τὸ ἴδιο μπορεῖ νὰ κάνουμε καὶ μόνοι μας. Εὐτυχῶς, πρὸς τὸ παρόν, κυρίως στὰ καφενεῖα.

Reply
Λαρισαίος 10 April 2012 at 18:18

 Ευχαριστώ για τις υποδείξεις σχετικά με το πως να διαβάσω ολόκληρο το όνομά σας, χαίρομαι πάντα όταν μπαίνω σε ένα καινούριο φόρουμ να συναντώ έναν παλιό θαμώνα που μπορεί να σου εξηγήσει τα κατατόπια.
Το ότι οι όροι που δανείζεται η Αργεντινή δεν είναι οι ίδιοι όροι με τους οποίους δανείζεται η Γερμανία, ήταν νομίζω αναμενόμενο. Δεν ετέθη αυτό το θέμα προς συζήτηση, εσείς αμφισβητήσατε το γεγονός ότι θα βρισκόταν οποιοσδήποτε πρόθυμος να τη δανείσει.Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα, μάλιστα, αναφέρει μόνο ένα μέρος του ετήσιου δανεισμού κάθε χώρας, τις τρέχουσες εκδόσεις ομολόγων. Πάντως οι όροι δανεισμού του νοτιοαμερικανικού κράτους κρίνονται σαφώς καλύτεροι από τα Μνημόνια.
Γνωρίζω πολύ καλά “τὴν περίπτωση κατὰ τὴν ὁποία ὁ χρεωκόπος χρηματοδοτεῖται ἐπειδὴ ἔχει παραχωρήσει στὴν δανειστὴ ἐνέχυρο πολλαπλασίας ἀξίας”. Είναι η Ελλάδα σήμερα, που έχει παραχωρήσει όλη της την περιουσία, δημόσια και ιδιωτική, (ναι, και ιδιωτική!) ως ενέχυρο για το δανεισμό, ο οποίος χρησιμεύει μόνο για πληρωμή του υφιστάμενου χρέους.
Που έγραψα εγώ ότι θεωρώ σωστό τον πόλεμο του 1897 ή το “Στην Άγκυρα” ; Εσείς πάλι καλό θα ήταν να αναλογιστείτε το πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο, τη μετατροπή των Ιμίων σε γκρίζα ζώνη και το Σχέδιο Ανάν. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις υπακούσαμε στις συμβουλές ξένων παραγόντων με καταστροφικά (για εμάς) αποτελέσματα. Στην τρίτη περίπτωση δεν το πράξαμε και ο περιβόητος “τοίχος από τούβλα” που θα πλάκωνε την Κυπριακή Δημοκρατία σε περίπτωση απόρριψης του σχεδίου (κατά τα λεγόμενα αμερικανού διπλωματικού παράγοντα) στέκει ακόμα.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 10 April 2012 at 20:39

Λοιπόν, τῆς Ἀργεντινῆς γίνονται δεκτὰ ἐνέχυρα μέχρις ὕψους τεσσάρων δισεκατομμυρίων δολλαρίων, ἐνῶ τῆς Ἑλλάδος μέχρις ὕψους διακοσίων δισεκατομμυρίων εὐρώ καὶ βάλε. Ποιός, λοιπόν, δανείζεται καὶ ποιός ὄχι ; Εὐχῆς ἔργον θὰ ἦταν νὰ βρίσκουμε ἀενάως χρήματα κορόϊδων γιὰ νὰ συνεχίσουμε νὰ καταναλώνουμε περισσότερα ἀπ’ ὅσα παράγουμε. Εὐχῆς ἔργον, βέβαια, θὰ ἦταν νὰ ζούσαμε πολύ πιὸ λιτὰ καὶ νὰ μὴν εἴχαμε ἀνάγκη ἀπὸ δανεικά. Ἀπὸ τὴν στιγμή, ὅμως, ποὺ θέλουμε αὐτὸ τὸ ἐπίπεδο διαβιώσεως, εἶναι καλύτερο νὰ ἔχουμε πρόσβαση σὲ δανεισμό ἀπὸ τὸ νὰ μὴν ἔχουμε. Εὐχῆς ἔργον θὰ ἦταν νὰ δανειζόμεθα μὲ μόνη τὴν ὑπογραφή μας, ἀλλά ἀφοῦ αὐτὸ δὲν γίνεται,εἶναι καλύτερο νὰ γίνονται δεκτὰ τὰ ἐνέχυρά μας ἀπὸ τὸν νὰ μὴν γίνονται. Λογικῶς, λοιπόν, ὅποιος ὑποστηρίζει τὴν ἀθέτηση τῶν δανειακῶν μας ὑποχρεώσεων, πρέπει νὰ ἔχει τὸ θάρρος νὰ λέει ὅτι ἡ πρότασή του συνεπάγεται τοὐλάχιστον δραστικὴ περαιτέρω μείωση τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου.

Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἱστορικὴ ἀποτίμηση, ὅταν γράφετε ὂτι δὲν ἔχετε τὸν χρόνο νὰ ἀντιπαρατεθεῖτε γιὰ τὸ 1897 καὶ τὸ 1921, ἀφήνετε νὰ ἐννοηθεῖ σαφῶς ὂτι, ἂν εἴχατε τὸν χρόνο, θὰ τὸ κάνατε. Ἐν τούτοις, βρίσκετε χρόνο νὰ ἐπικαλεσθεῖτε ἄλλα ἱστορικὰ ἐπεισόδια ποὺ νομίζετε ὂτι σώζουν τὴν ἐπιχειρηματολογία σας. Μὴν ἐλπίζετε νὰ τσιμπήσω. Θὰ περιμένω νὰ παραδεχθεῖτε ρητῶς ὂτι καὶ ἅν εἴχατε τὸν χρόνο, δὲν θὰ μπορούσατε νὰ δικαιώσετε οὔτε τοὺς ζητωπολέμους τοῦ 1897 οὔτε τὸν Γούναρη τὸ 1921. Μετά, ἅν ἀκόμη ἐπιμένετε, ἐξετάζουμε τὸν ρόλο τῶν ξένων τὸ 1974, τὸ 1996 καὶ τὸ 2004.

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.