Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Δεν είμαι επικοινωνιολόγος. Όμως παρατηρώ ότι σ’ αυτές τις εκλογές θα δούμε πολλές αλλαγές ως προς την επικοινωνία κομμάτων και υποψηφίων. Χαίρομαι που επιτέλους καταργήθηκαν τα πανό και οι αφίσες που ρύπαιναν και ταυτόχρονα δημιουργούσαν μία κακή εικόνα για τον υποψήφιο. Χαίρομαι επίσης διότι περιορίζονται σημαντικά οι μεγάλες συγκεντρώσεις σε πλατείες. Βλέπω μία ωρίμανση της κοινωνίας ως προς τον τρόπο απόφασης και ψήφου. Παραλλήλως ανησυχώ για τη διάθεση κάποιων γνωστών μου να ψηφίσουν τελείως άγνωστα πρόσωπα σε ακραίους σχηματισμούς μόνο και μόνο για να διαμαρτυρηθούν!
Η τηλεόραση θα έχει και πάλι σημαντικό ρόλο να παίξει αν και τα ντιμπέϊτ δεν δίνουν την ευκαιρία να συζητήσουν πρόσωπο με πρόσωπο οι πολιτικοί αρχηγοί. Καλό θα ήταν να ξεφύγουμε από το στημένο σκηνικό των δημοσιογράφων που κάνουν ερωτήσεις και των αρχηγών που απαντούν και δευτερολογούν με μονολόγους. Ζωντάνια θα έχει ένας διάλογος με δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας μεταξύ των αρχηγών. Επίσης καλό θα ήταν πέραν των δημοσιογράφων να μπορούν σε τέτοιες τηλεμαχίες να μετέχουν και εκπρόσωποι των πολιτών ή κοινωνικών ομάδων, σωματείων κ.λπ.
Οι δημοσκοπήσεις πιστεύω ότι είναι πολύ πιο ρευστές και επισφαλείς απ΄ ό,τι συνέβαινε άλλες φορές. Οι ίδιοι οι δημοσκόποι τονίζουν ότι αυτό που βλέπουμε στην οθόνη μας απεικονίζει μία συγκεκριμένη ημέρα ή και στιγμή και μπορεί να αλλάξει άρδην αύριο-μεθαύριο. Θυμίζω επίσης ότι ένα μήνα προ των εκλογών του 2007 η Νέα Δημοκρατία ήταν 7 μονάδες πίσω λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών. Τελικά όχι μόνο κάλυψε τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ αλλά κέρδισε τις εκλογές. Θυμίζω επίσης το φαινόμενο της «χιονόμπαλας» όπως το αποκαλούν οι δημοσκόποι. Ότι δηλαδή όταν το πρώτο κόμμα βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από το δεύτερο, την τελευταία εβδομάδα προ των εκλογών οι περισσότεροι αναποφάσιστοι στρέφονται προς αυτό. Δεν θα με εκπλήξει, λοιπόν, η εντυπωσιακή αύξηση της διαφοράς μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ , όπως προσωπικά δεν αποκλείω την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Θα μου πείτε οι μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν κάτι τέτοιο, αλλά ακούω τους εκπροσώπους εταιριών δημοσκοπήσεων να μην το αποκλείουν τελείως. Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που αποφεύγουν να απαντήσουν στις έρευνες γνώμης και πολλοί περισσότεροι που δεν έχουν αποφασίσει ακόμη. Αλλά τελικά οι περισσότεροι από αυτούς θα ψηφίσουν για τον σχηματισμό κυβερνήσεως και όχι για μία διαμαρτυρία ή για μία άρνηση.
Η νέα πολιτική επικοινωνία θα βασισθεί στην ειλικρίνεια και στην πρόταση πρακτικών και άμεσα εφαρμόσιμων λύσεων. Οι ιδεολογικές θεωρητικολογίες δεν εμπνέουν χωρίς αυτό , όμως, να σημαίνει ότι ο λαός θέλει κόμματα άνευ ιδεολογίας. Η ιδεολογία είναι απαραίτητη ως πλατφόρμα, επί της οποίας θα κτισθούν οι προτάσεις και τα πρακτικά μέτρα. Η εμφάνιση συγκεκριμένου κόμματος διαμαρτυρίας που καυχάται ότι δεν έχει ιδεολογία και προτείνει την επάνοδό μας στη δραχμή θυμίζει δυσάρεστα πολιτικά φαινόμενα άλλων χωρών. Για παράδειγμα στην Ιταλία, όταν επικράτησε το σύνθημα ότι οι ιδεολογίες και τα παραδοσιακά κόμματα πέθαναν τότε εμφανίσθηκε ο Μπερλουσκονισμός. Δηλαδή να κυβερνούν πλούσιοι επιχειρηματίες και καναλάρχες άνευ ιδεολογίας και με υπουργούς ευειδείς κυρίες του «στενού περιβάλλοντος». Εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν οι δήθεν «ανεξάρτητοι»;
Η νέα πολιτική επικοινωνία παρά ταύτα δεν ευνοεί τα νέα πολιτικά πρόσωπα. Ακούω πολλούς που λένε ότι αναζητούν νέους υποψηφίους. Κι όμως προβλέπω ότι θα επιβιώσουν πολιτικά αρκετοί παλαιοί διότι είναι ήδη γνωστοί και ο εναπομείνας χρόνος των δύο εβδομάδων δεν δίνει τη δυνατότητα στα νέα πρόσωπα να γίνουν γνωστά.
Κ.Χ. 19.4.2012