Editor, Archaeology Magazine
Dear Sir,
I opened the January/February issue of Archaeology today and
eagerly turned to “A Letter from
that it was actually a letter from ancient Paionia – the land north of
and
creation of the Roman
of
12) makes clear that the Paionians lived north of those mountains (which form
today the geographically natural northern limits of
who were in today’s Kosovo. Strabo (7. frag 4) is even more succinct in
saying that Paionia was north of
from one to the other was (and is today) through the narrow gorge of the Axios
(or
which is described by Matthew Brunwasser in his “Owning Alexander”
was Paionia in antiquity.
While it is true that those people were subdued by Philip
II, father of Alexander, in 359 B.C. (Diodorus Siculus 16.4.2), they were never
Macedonians and never lived in
Indeed, Demosthenes (Olynthian 1.23) tells us that they were
“enslaved” by the Macedonian Philip and clearly, therefore, not
Macedonians. Isokrates (5.23) makes the same point. Likewise, for
example, the Egyptians who were subdued by Alexander may have been ruled by
Macedonians, including the famous Cleopatra, but they were never Macedonians
themselves, and
was never called
(and so far as I can tell does not seek that name today).
Certainly, as Thucydides (2.99) tells us, the Macedonians
had taken over “a narrow strip of Paionia extending along the Axios river
from the interior to
and the sea”. One might therefore understand if the people in the
modern republic centered at
called themselves Paionians and claimed as theirs the land described by Thucydides.
But why, instead, would the modern people of ancient Paionia
try to call themselves Macedonians and their land
55) touches on the Greek claims “that it implies ambitions over
Greek territory” and he notes that “the
called
Leaving aside the fact that the area of that northern province of modern Greece
has been called Macedonia for more than 2,500 years (see, inter alios,
Herodotus 5.17; 7.128, et alibi), more recent history shows that the Greek
concerns are legitimate. For example, a map produced in Skopje in 1992
(Figure 1) shows clearly the claim that Macedonia extends from there to Mt.
Olympus in the south; that is, combining the ancient regions of Paionia and
Macedonia into a single entity. The same claim is explicit on a
pseudo-bank note of the
of
as one of its monuments, the White Tower of Thessalonike, in
2). There are many more examples
of calendars, Christmas cards, bumper-stickers, etc., that all make the same
claim.
Further, Mr. Brunwasser has reported with approval
(International Herald Tribune
the work of the “Macedonian Institute for Strategic Research 16:9”,
the name of which refers “to Acts 16:9, a verse in the New Testament in
which a Macedonian man appears to the Apostle Paul begging him: ‘Come over into
and help us.'” But where did Paul go in
(Acts
which are in the historic
none in Paionia. What claim is being made by an Institute based in
for a trip through what was
in antiquity and what is the
province
I wonder what we would conclude if a certain large island
off the southeast coast of the United States started to call itself Florida,
and emblazoned its currency with images of Disney World and distributed maps
showing the Greater Florida.
Certainly there was no doubt of the underlying point of
“Macedonia” in the mind of U.S. Secretary of State Edward Stettinius
on December 26, 1944, when he wrote:
“The Department [of State] has noted with considerable apprehension
increasing propaganda rumors and semi-official statements in favor of an
autonomous Macedonia, emanating principally from Bulgaria, but also from
Yugoslav Partisan and other sources, with the implication that Greek territory
would be included in the projected state. This government considers talk of
Macedonian “nation”, Macedonian “Fatherland”, or Macedonian
“national consciousness” to be unjustified demagoguery representing
no ethnic nor political reality, and sees in its present revival a possible
cloak for aggressive intentions against
[Source:
State Department, Foreign Relations vol viii,
Circular Airgram (868.014/26Dec1944)]
Mr. Brunwasser (a resident of
however, goes on to state, with apparent distain, that
“Alexander III of Macedon (Alexander the Great) . . . as Greek.”
This attitude mystifies me. What is there to
“claim”? Alexander’s great-great-great grandfather, Alexander
I, was certified as Greek at
and, in the words of the father of history “I happen to know that [the
forefathers of Alexander] are Greek” (Herodotus 5.22). Alexander’s
father, Philip, won several equestrian victories at
(Plutarch, Alexander 4.9; Moralia 105A), the two most Hellenic of all the sanctuaries
in ancient
where non-Greeks were not allowed to compete. If Philip was Greek, wasn’t
his son also Greek?
When Euripides – who died and was buried in
(Thucydides apud Pal. Anth. 7.45; Pausanias 1.2.2; Diodorus Siculus 13.103) –
wrote his play Archelaos in honor of the great-uncle of Alexander, did he write
it in Slavic? When he wrote the Bacchai while at the court of Archelaos
did he not write it in Greek even as it has survived to us? Or should we
imagine that Euripides was a “Macedonian” who wrote in Slavic (at a
date when that language is not attested) which was translated into Greek?
What was the language of instruction when Aristotle taught
Alexander? What language was carried by Alexander with him on his
expedition to the East? Why do we have ancient inscriptions in Greek in
settlements established by Alexander as far away as
Slavic? Why did Greek become the lingua franca in Alexander’s empire if
he was actually a “Macedonian”? Why was the New Testament
written in Greek rather than Slavic?
On page 57 of the so-called “Letter from
there is a photograph of the author standing “before a bronze statue of
Alexander the Great in the city of
The statue is patently modern, but the question is whether the real historic
Alexander could have read the Slavic inscription beneath his feet. Given
the known historic posterity of Slavic to Greek, the answer is obvious.
While Mr. Brunwasser’s reporting of the archaeological
work in Paionia is welcome, his adoption and promotion of the modern political
stance of its people about the use of the name Macedonia is not only unwelcome,
it is a disservice to the readers of Archaeology who are, I imagine, interested
in historic fact. But then, the decision to propagate this historical
nonsense by Archaeology – a publication of the Archaeological Institute of
America – is a disservice to its own reputation.
Let it be said once more: the region of ancient
Paionia was a part of the Macedonian empire. So were Ephesos and
They may thus have become “Macedonian” temporarily, but none was ever
“
Allow me to end this exegesis by making a suggestion to
resolve the question of the modern use of the name “
should annex Paionia – that is what Philip II did in 359 B.C. And that
would appear to be acceptable to the modern residents of that area since they
claim to be Greek by appropriating the name
Then the modern people of this new Greek province could work on learning to
speak and read and write Greek, hopefully even as well as Alexander did.
Sincerely,
Stephen G. Miller
Professor Emeritus, University of California, Berkeley
PS: For a more complete examination of the ancient evidence
regarding Paionia, see I. L. Merker, “The Ancient Kingdom of
Paionia,” Balkan Studies 6 (1965) 35-54
cc: C. Brian Rose, President, Archaeological Institute of America
Hillary Rodham Clinton, Secretary of State of
the United States of America
Dora Bakoyiannis, Minister of Foreign Affairs of
Greece
Antonis Samaras, Minister of Culture of Greece
Olli Rehn, European Commissioner for Enlargement
Erik Meijer, Member, European Parliament
……………………………………………………….
The Pan-Macedonian Association of
http://www.PanMacedonian.info
http://www.Macedonia.info
Προς τον Δ/ντή Σύνταξης του Περιοδικού
Αρχαιολογία
36-36 33rd
Street
Long Island City, NY 11106
ΗΠΑ
Κύριε
Διευθυντά,
Διάβασα στην
έκδοση του περιοδικού Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου Αρχαιολογία, μια
“Επιστολή
από τη Μακεδονία”, για να διαπιστώσω ότι αυτή ήταν γραμμένη από την
Αρχαία
Παιονία, την περιοχή βόρεια των Ορέων Βάρμους και Όρβηλο. Οι υπολογισμοί
του Livy για τη δημιουργία της Ρωμαϊκής Επαρχίας της Μακεδονίας, ξεκαθαρίζουν
ότι οι Παίονες, ζούσαν βορείως αυτών των ορέων (τα οποία αποτελούν σήμερα
και τα γεωγραφικά σύνορα με την Ελλάδα) και νοτίως των Δαρδάνων, οι οποίοι
κατοικούσαν στο σημερινό Κόσσοβο. Ο Στράβων γίνεται πιο συγκεκριμένος λέγοντας
ότι, η Παιονία ήταν βορείως της Μακεδονίας και ότι ο μόνος σύνδεσμος από τη μια
πλευρά στην άλλη ήταν και παραμένει η κοιλάδα του Αξιού ποταμού. Με άλλα λόγια,
η περιοχή η οποία προσδιορίζεται από τον επιστολογράφο σας Matthew Brunwasser
στην αναφορά του Owning Alexander, ήταν η αρχαία Παιονία.
Ενώ θεωρείται
αληθές ότι αυτός ο λαός ήταν υποτελής του Φιλίππου του Β’, πατέρα του Μεγάλου
Αλεξάνδρου, το 359 π. Χ., δεν υπήρξε ποτέ μακεδονικό φύλο και ποτέ δεν έζησε
στη Μακεδονία. Ο Δημοσθένης μας λέει ότι είχαν υποδουλωθεί από τον
Φίλιππο τον Μακεδόνα, και γι’ αυτόν τον λόγο είναι σαφές ότι δεν ήταν Μακεδόνες.
Ο Ισοκράτης υποστηρίζει το ίδιο επιχείρημα. Όπως για παράδειγμα οι Αιγύπτιοι,
οι οποίοι υποδουλώθηκαν από τον Μέγα Αλέξανδρο, μπορεί να κυβερνήθηκαν από τους
Μακεδόνες,
συμπεριλαμβανόμενης και της περίφημης Κλεοπάτρας, ποτέ δεν
αποδέχθηκαν
τον εαυτό τους ως Μακεδόνα και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομάστηκε
Μακεδονία (και
μέχρι σήμερα υποθέτω πως δεν έχει τεθεί από την πλευρά των Αιγυπτίων τέτοιο
ζήτημα).
Σίγουρα όπως
μας λέει ο Θουκυδίδης, οι Μακεδόνες είχαν καταλάβει μια στενή λωρίδα της
Παιονίας, που περικλείονταν από την κοιλάδα του Αξιού Ποταμού, μέχρι το
εσωτερικό της Μακεδονίας, την Πέλλα και την θάλασσα. Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος
να δεχθεί ως λογική προσέγγιση, εάν οι λαοί που κατοικούν στην σημερινή
Δημοκρατία με κέντρο τα Σκόπια, επιθυμούσαν να ονομάζονται Παίονες και
διεκδικούσαν την περιοχή που περιγράφει ο Θουκυδίδης.
Αλλά γιατί θα
έπρεπε οι σημερινοί κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας να αποκαλούν τον
εαυτόν τους
Μακεδόνες; Ο κ. Brunwasser αναφέρεται στα επιχειρήματα των Ελλήνων, πως
“αυτή η εμμονή των σκοπιανών καλλιεργεί την επιθυμία τους για ελληνικά
εδάφη” επισημαίνοντας ότι “η βόρεια επαρχία της Ελλάδας
ονομάζεται επίσης Μακεδονία”.
Πέρα από το
γεγονός ότι αυτή η βόρεια επαρχία της Ελλάδας ονομάζεται για 2.500
χρόνια
Μακεδονία, διαπιστώνει κανείς ότι οι ελληνικοί ισχυρισμοί είναι θεμιτοί.
Για
παράδειγμα, ένας χάρτης που χαράχθηκε στα Σκόπια το 1992, δείχνει καθαρά τις
αξιώσεις
των σκοπιανών ότι, η Μακεδονία εκτείνεται έως νοτίως του όρους Όλυμπος.
Συνενώνει δηλαδή τις περιοχές της αρχαίας Παιονίας και της αρχαίας Μακεδονίας
σε μια μοναδική γεωγραφική οντότητα. Η ίδια αξίωση διαπιστώνει κανείς ότι
γίνεται σαφέστερη από ένα χαρτονόμισμα της “Δημοκρατίας της
Μακεδονίας” το οποίο δείχνει ως ένα από τα μνημεία της χώρας, τον Λευκό
Πύργο της Θεσσαλονίκης. Και υπάρχουν εδώ να αναφέρουμε πολλά παρόμοια
παραδείγματα τυπωμένα σε χριστουγεννιάτικες κάρτες, διαφημιστικά κλπ που
δηλώνουν τις ίδιες αξιώσεις.
Ακόμη παραπέρα
ο κ. Brunwasser αναφέρει με την έγκρισή του “Μακεδονικού
Ινστιτούτου
Στρατηγικών Ερευνών” (International Herald Tribune 10/1/08), το όνομα στο
οποίο αναφέρεται στις πράξεις των Αποστόλων, μια ρήση στην Καινή Διαθήκη, στην
οποία ένας Μακεδόνας εμφανίζεται στον Απόστολo Παύλο και τον παρακαλεί:
“Έλα στην Μακεδονία και βοήθησέ μας”. Αλλά σε ποιά Μακεδονία πήγε ο
Απόστολος Παύλος; Στη Νεάπολη της Καβάλας, στους Φίλιππους, την Αμφίπολη, στην
Απολλωνία, στη Θεσσαλονίκη και στην Βέροια. Τι αξίωση είναι αυτή που προβάλει
ένα σκοπιανό ινστιτούτο που έχει την έδρα του στα Σκόπια, το οποίο αναφέρεται
σε ένα ταξίδι σε αυτήν την περιοχή που ήταν η αρχαία Μακεδονία και είναι η
βόρεια επαρχία της Ελλάδας;
Αναρωτιέμαι τι
θα γίνονταν εάν ένα συγκεκριμένο μεγάλο νησί (σ.σ. Κούβα) στη
νοτιοανατολική
ακτή των ΗΠΑ, άρχιζε να αποκαλεί τον εαυτό του Φλόριδα, εμφάνιζε στα
χαρτονομίσματά του εικόνες από την Disney World και τύπωνε χάρτες που έδειχναν
να συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς η Μεγάλη Φλώριδα.
Οπωσδήποτε ο
Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Edward Stettinius ήξερε τι έλεγε τον
Δεκέμβρη του
1944, όταν έγραφε: “Το Υπουργείο Εξωτερικών, έχει διαπιστώσει σοβαρότατη
ανάπτυξη προπαγάνδας και ημιεπίσημες δηλώσεις προς την κατεύθυνση της
δημιουργίας αυτόνομης Μακεδονίας, προερχόμενης από την Βουλγαρία αλλά και από
τους Γιουγκοσλάβους παρτιζάνους, με υπονοούμενα ότι, ελληνικά εδάφη θα έπρεπε
να συμπεριληφθούν στο κρατίδιο αυτό. Αυτή η κυβέρνηση θεωρεί τις συζητήσεις για
“Μακεδονικό έθνος” “Μακεδονικό Πατρικό Έδαφος” και “Μακεδονική
εθνική συνείδηση” ως απαράδεκτη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει εθνικό ή
πολιτικό ρεαλισμό ενώ διαβλέπει σε αυτές την πιθανότητα να κρύβονται επιθετικές
διαθέσεις εναντίον της Ελλάδας”.
Ο κ.
Brunwasser (κάτοικος Βουλγαρίας) εντούτοις, τονίζει με έμφαση πως η Ελλάδα
διεκδικεί τον Αλέξανδρο τον Γ’ ως …Έλληνα.
Αυτή η
συμπεριφορά με κάνει να αισθάνομαι αμήχανος. Τι έχουμε εδώ ως διεκδίκηση; Ο
προπροπάππους του Αλέξανδρου, ο Αλέξανδρος ο Α’, ήταν διαπιστευμένος ως
Έλληνας στην Ολυμπία, όπως γράφτηκε από τον πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο:
“Τυχαίνει να γνωρίζω πως οι πρόγονοι του Αλέξανδρου είναι Έλληνες”. Ο
πατέρας του Αλέξανδρου ο Φίλιππος, κέρδισε διάφορους ιππικούς αγώνες στην
Ολυμπία και στους Δελφούς (Πλούταρχος), στα δύο πιο Ελληνικά Ιερά της αρχαίας
Ελλάδας, όπου οι μη Έλληνες, δεν επιτρέπονταν να συμμετέχουν. Εάν λοιπόν ο
Φίλιππος ήταν Έλληνας, ο γιός του δεν ήταν Έλληνας;
Όταν ο
Ευριπίδης – ο οποίος πέθανε και ετάφη στην Μακεδονία- έγραψε το έργο του
“Αρχέλαος” προς τιμή του θείου του Αλέξανδρου, το έγραψε στην σλαβική
γλώσσα;
Όταν έγραψε
τις “Βάκχες” όντας στην αυλή του Αρχέλαου δεν έγραψε στα
ελληνικά; Ή πρέπει να φανταστούμε ότι ο Ευριπίδης ήταν
“Μακεδόνας” ο οποίος έγραψε στα
Σλαβικά (μια
γλώσσα που εκείνη την εποχή δεν υπήρχε) και μεταφράστηκε στη συνέχεια στα
ελληνικά;
Σε ποιά γλώσσα
δίδαξε τον Αλέξανδρο ο Αριστοτέλης; Ποιά γλώσσα χρησιμοποιήθηκε στις
εκστρατείες του στην ανατολή από τον Αλέξανδρο; Γιατί έχουμε αρχαίες
επιγραφές στα ελληνικά σε αποικίες έως το μακρινό Αφγανιστάν και δεν τις έχουμε
στα σλάβικα;
Γιατί η
ελληνική ήταν η επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου εάν
αυτός ήταν “Μακεδόνας”. Γιατί η Καινή Διαθήκη γράφηκε στα ελληνικά
και όχι στα σλαβικά;
Στην σελίδα 57
του λεγομένου “Γράμματος από την Μακεδονία” υπάρχει μια
φωτογραφία του
συγγραφέα που κάθεται “μπροστά από ένα μπρούτζινο άγαλμα του
Αλέξανδρου
στην πόλη Πρίλεπ. Το άγαλμα είναι σύγχρονο, αλλά το ερώτημα είναι εάν ο
πραγματικός Αλέξανδρος θα είχε σλαβική επιγραφή κάτω από τα πόδια του. Με
δεδομένη την
ιστορία της μετοίκησης των σλάβων από το 600 μ. Χ. και εντεύθεν στην
περιοχή, η απάντηση είναι αυτονόητη.
Αν και η
αρχαιολογική δουλειά του κ. Brunwasser είναι καλοδεχούμενη στην
Παιονία, η αποδοχή από την πλευρά του και η προώθηση των σημερινών πολιτικών
σχεδιασμών που γίνονται στην περιοχή για το όνομα Μακεδονία, όχι μόνο δεν είναι
καλοδεχούμενη, αλλά και κακή υπηρεσία στους αναγνώστες του περιοδικού
Αρχαιολογία, οι οποίοι φαντάζομαι πως ενδιαφέρονται για την ιστορική αλήθεια.
Και επίσης, η απόφαση να φιλοξενηθεί από το περιοδικό αυτή η ιστορική ανοησία,
σε μια έκδοση του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας των ΗΠΑ δηλαδή, είναι κακή υπηρεσία
για την αξιοπιστία του ίδιου του περιοδικού.
Ας ειπωθεί για
μια ακόμη φορά: Η περιοχή της αρχαίας Παιονίας, ήταν τμήμα της
Μακεδονικής
αυτοκρατορίας. Όπως ήταν η Έφεσος, η Τύρος, η Παλαιστίνη, η Μέμφις, η Βαβυλώνα
και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί να γίνανε προσωρινά “Μακεδονικές”
δεν έγιναν ποτέ όμως “Μακεδονία”.
Επιτρέψτε μου
να ολοκληρώσω την εξήγηση αυτή, με μια πρόταση για να λυθεί το
ερώτημα της
χρησιμοποίησης του ονόματος Μακεδονία σήμερα. Η Ελλάδα θα πρέπει να προσαρτήσει
την Παιονία, όπως έκανε ο Φίλιππος ο Β΄το 359 π.Χ. Και αυτό φαίνεται πως θα
γίνει αποδεκτό και από τους σύγχρονους κατοίκους της περιοχής, αφού κατ’ ουσία
αποδέχονται πως είναι Έλληνες, αποδεχόμενοι το όνομα Μακεδονία και του διάσημου
στρατηλάτη της. Αμέσως μετά οι σύγχρονοι κάτοικοι αυτής της νέας ελληνικής
επαρχίας θα έπρεπε να εργασθούν σκληρά για να μάθουν να ομιλούν, διαβάζουν,
γράφουν στην Ελληνική, με την ευχή να μάθουν να το κάνουν όπως ο Μέγας
Αλέξανδρος…
Ειλικρινά
δικός σας,
Stephen G.
Miller
Professor
Emeritus,
University of California,
Berkeley
.