Ανακαλύφθηκε στο CERN, εντός ορίων, το σωματίδιο το οποίο προσδίδει μάζα στα υπόλοιπα και εξ αυτού ονομάστηκε «σωματίδιο του Θεού».
Η ανακάλυψη προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις: σε άλλους επιβεβαίωση της ύπαρξης του Θεού, αφού στο σωματίδιο είδαν το «χέρι» του Θεού να δίνει μάζα στην ύλη και σε άλλους απόδειξη της ανυπαρξίας του Θεού, αφού να, μπορεί ένα απλό σωματίδιο να είναι η αρχή της ύλης και τίποτε παραπάνω.
Θα μιλήσω με προσωπικές απόψεις, ως συνήθως. Ποτέ μου δεν είδα κοινό πεδίο μεταξύ της επιστήμης και της μεταφυσικής (θεολογία, θρησκεία ή όπως αλλιώς θέλει κανείς να την ονομάσει). Η πρώτη ερευνά το πώς και η δεύτερη το γιατί.
Το κατά πόσο το πώς προϋποθέτει την ύπαρξη μίας «αντικειμενικότητας», είναι υπόθεση της φιλοσοφίας και οι απόψεις διίστανται. Το γιατί όμως είναι βέβαιο ότι άπτεται της υποκειμενικότητας του καθενός μας.
Θα περίμενα από τους πραγματικούς «αθλητές» του σχέσης με τον Θεό να βρουν τη σημερινή ανακάλυψη ως αφορμή να τονίσουν ότι η ύπαρξη του Θεού ούτε να αποδειχθεί ότι ευσταθεί μπορεί, αλλά ούτε και να αποδειχθεί ότι δεν ευσταθεί, με τον νου μας.
Αυτό είναι μία μάλλον Προτεσταντική θεώρηση, σύμφωνα με την οποία όλα υπόκεινται στον νου. Ακόμα και ο Θεός.
Θα περίμενα λοιπόν οι αθλητές της σχέσης με τον Θεό να πουν σήμερα ότι ο Θεός είναι ένα Πρόσωπο με το οποίο έχουν συνάψει μία σχέση. Συνεπώς αν κάποιος έρθει και τους πει ότι «απέδειξε» πως ο Θεός αυτός υπάρχει, ή δεν υπάρχει, αυτό είναι αντίστοιχο με το να έρθει να τους πει, για παράδειγμα, ότι ο γείτονάς τους τον οποίον χαιρετάνε κάθε πρωί με μία «Καλημέρα» υπάρχει ή δεν υπάρχει!
Η ακόμη καλύτερα είναι αντίστοιχο με το να είναι κάποιος ερωτευμένος και να έρθει ένας τρίτος να του αποδείξει είτε ότι είναι, είτε ότι δεν είναι ερωτευμένος!
Η διαφορά στην προσέγγιση είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Στη μία περίπτωση έχουμε το μονοπάτι του νου και στην άλλη το μονοπάτι της εμπειρίας/σχέσης προκειμένου να ψηλαφιστεί και να αποκτηθεί η γνώση.
Ο Χρήστος Γιανναράς έχει επισημάνει πολλάκις ότι η πηγή της αντιστροφής των όρων του αρχαιοελληνικού πολιτισμού από τη Δύση εστιάζεται εδώ ακριβώς. Διάβασαν τον 7ο-8ο αιώνα στο «Όργανο» του Αριστοτέλη από αραβική μετάφραση οι Δυτικοί το «Ορθώς διανοείσθαι» και το κατέστησαν αποκλειστικό άξονα σκέψης, αμελώντας να διαβάσουν τη συνέχεια: «ορθώς διανοείσθαι δια το ορθώς κοινωνείν». Την εμπειρία μας (πρέπει) να κοινωνήσουμε δια του ορθού λόγου. Αυτό είναι το ζητούμενο. Όχι αυτοσκοπός ο ορθός λόγος. Όχι κριτήριο των πάντων. Δεν υπόκεινται όλα στον νου και στη θεωρητική σκέψη.
Καλώς να ορίσει το σωματίδιο Higgs στη ζωή μας. Είθε να φωτίσει τη γνώση και την επιστήμη.
4 comments
Πολύ εύστοχο άρθρο. Ο Γιανναράς έχει ασχοληθεί σε βάθος με τις ουσιώδεις διαφορές του ελληνικού ορθόδοξου και του δυτικού τρόπου σκέψης. Ένα έξοχο βιβλίο του σχετικό με αυτό το κεφαλαιώδες ζήτημα είναι το ‘Ορθοδοξία και Δύση’. Δείτε αν θέλετε κριτική του εδώ:
http://argonautis.eu/orthodoxia_kai_dysi.htm
Όπως ορθά επισημαίνει το άρθρο, η ιδέα πως ό,τι υπάρχει είναι λογικά αναλύσιμο είναι επιστημονικά αυθαίρετη. Ήδη από την ησυχαστική έριδα φάνηκε ότι οι δυτικοί ήθελαν όλα να υποτάσσονται στη λογική ενώ οι ορθόδοξοι δεν είχαν τέτοιες ανασφάλειες.
Μόνο η θεία-Όλγα ξέρει, άλλως λείπει ο Μάρτης από τη σαρακσοτή;
Δημήτρη, εκτενή αποσπάσματα από το συγκεκριμένο βιβλίο του Γιανναρά θα βρεις εδώ
http://www.antibaro.gr/node/69
Επίσης στην ακόλουθη «σελίδα» του facebook αναρτώνται αποσπάσματα από το βιβλίο σε καθημερινή βάση, ώστε να το γνωρίσουν περισσότεροι και ειδικά νέοι άνθρωποι.
http://www.facebook.com/giannaras.orthodoxia.dysi
Ανδρέας.
Οι Επιστημονες ειναι τωρα πραγματικα, σιγουρα και σχεδον βεβαιοι οτι το μποζονιο υπαρχει. Πανω σ’αυτην την “σιγουρια” στηριζεται η χρηματοδοτηση τους, υψους δισεκατομμυριων ευρω. Τωρα βεβαια οι ρυθμιστες των τραπεζων και χρηματαγορων ζητουν πολλες περισσοτερες πληροφοριες απ’οτι πριν απο την κριση και δεσμευουν τις τραπεζες με αυξημενες απαιτησεις κεφαλαιων. Οταν λοιπον ρωτανε τους Απιστημονες αν το ειδαν το “σωματιδιο του Θεου”, αυτοι δινουν αοριστες απαντησεις οπως και οι αμορφωτοι πιστοι οτι ενω δεν το εχουν δει, ειναι σιγουροι οτι υπαρχει.
Εν τω μεταξυ οι οικονομολογοι της Ευρωπης ακολουθουν παρομοια μεθοδολογια για την επιλυση του προβληματος του υπερχρεους. Ριχνουν εκατονταδες ιδεες μεσα στο φαυλο-κυκλικο επιταχυντη ιδεων, ελπιζοντας οτι μια απο αυτες θα πεσει πανω στην λυση που θα δωσει μαζα στις συρρικνωμενες οικονομιες της περιφερειας. Τελευταια πολλοι μιλανε για το ευρωομολογο του Χιγκς, με εξαιρεση τους Γερμανους Απιστημονες που κατηγορηματικα απερριψαν την υπαρξη του.
Ποιανου θεια ειναι η Ολγα;