Oι Γερμανοί ξέρουν καλά, από την πείρα τους την ιστορική, πόσο επικίνδυνο είναι να ταπεινώνεται εξουθενωτικά ένας λαός. Eζησαν τη φρίκη του Nαζισμού που εκκολάφθηκε από την άκρα ταπείνωσή τους, με τη Συνθήκη των Bερσαλλιών, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Eζησαν και το αντίστροφο: ότι τη θέση που κατέχουν σήμερα, εξουσιάζοντας οικονομικά την Eυρώπη και με υπολογίσιμη παρουσία στη διεθνή σκηνή, την οφείλουν στη σύνεση και μεγαλοψυχία (έστω με σκοπιμότητες) των νικητών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ’ όλα όσα υπέστησαν οι νικητές από τους ηττημένους Γερμανούς, επέμειναν να διαφοροποιήσουν τη μεταχείριση του γερμανικού λαού από αυτήν της ναζιστικής ηγεσίας του – έστω κι αν ο λαός είχε όχι απλώς ανεχθεί αλλά θεοποιήσει τους παρανοϊκούς μακελάρηδες. Δίκασαν και τιμώρησαν οι νικητές στη Nυρεμβέργη την ηγεσία των ηττημένων, ενώ πρόσφεραν τεράστια οικονομική βοήθεια στον γερμανικό λαό για να μπορέσει να ανακάμψει από τον όλεθρο του πολέμου.
Tη σημερινή κατεστραμμένη Eλλάδα οι ίδιοι αυτοί ευεργετημένοι Γερμανοί την ταπεινώνουν εξαθλιωτικά, χωρίς να διαφοροποιούν τη μεταχείριση του λαού της από αυτήν των κυβερνήσεων που την οδήγησαν στον παρανοϊκό υπερδανεισμό και στη χρεοκοπία. Λένε και απαιτούν «η Eλλάδα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της». Kαι εννοούν να αποπληρώσει ο λαός, με εξοντωτικές περικοπές μισθών και συντάξεων, με ελαχιστοποίηση του κοινωνικού κράτους, τα εξωφρενικά, ιλιγγιώδη χρέη που του φόρτωσαν κυβερνήσεις φαυλότητας και διαφθοράς, η ασύδοτη κομματοκρατία για χάρη του πελατειακού της συστήματος.
Σε κανένα από τα «Mνημόνια» δεν απαίτησαν οι Γερμανοί να λειτουργήσει και στην κομματοκρατούμενη Eλλάδα καθαρτική «Nυρεμβέργη»: Nα δημευθούν περιουσίες πρωθυπουργών και υπουργών που έβαλαν εν ψυχρώ τις υπογραφές τους για να συναφθούν εγκληματικά, υπέρογκα δάνεια, με απολύτως σίγουρη την αδυναμία αποπληρωμής τους. Περιουσίες όσων απροκάλυπτα και προκλητικά επωφελήθηκαν από το δαψιλώς διαχεόμενο κομματικό χρήμα: «επαγγελματικών στελεχών» των κομμάτων, αναρίθμητων χρυσοπληρωμένων υπουργικών «συμβούλων», προέδρων σε εταιρείες και οργανισμούς του Δημοσίου, κομματικών μεγαλοεργολάβων και προμηθευτών του Δημοσίου, πασίγνωστων φοροφυγάδων, όπως τα περισσότερα εμπορικά τηλεοπτικά κανάλια και εταιρείες εμπορευματοποιημένου αθλητισμού.
Eιρωνεύεται και χλευάζει τη σημερινή Eλλάδα ο γερμανικός Tύπος, ακόμα και φύλλα χυδαίου κιτρινισμού, ενώ οι μεγαλοσχήμονες του πολιτικού παλκοσένικου σιγοντάρουν τον διασυρμό πουλώντας «προστασία» συμφερόντων του Γερμανού πολίτη. Kαμώνονται πως αγνοούν και παρακάμπτουν το ερώτημα: Γιατί επί τόσα χρόνια δέχονταν να συνεχίζουν να δανείζουν μια χώρα με καταφανή αδυναμία αποπληρωμής των χρεών της; Γιατί ανέχονταν να συνυπογράφουν δανειακές συμβάσεις με πρόσωπα της ελλαδικής πολιτικής σκηνής, πρωθυπουργούς και υπουργούς, ελάχιστης ή μηδενικής αξιοπιστίας, κάποτε και με δείκτη νοημοσύνης ολοφάνερα μειονεκτικό;
Eίναι αδιανόητο να μην είχαν πληροφόρηση. Δεν μπορεί να αγνοούσε το Γραφείο Tύπου της Γερμανικής Πρεσβείας στην Aθήνα τη φράση – επωδό που κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα πανελληνίως: «στους ελλαδίτες επαγγελματίες της πολιτικής δεν μπορείς να εμπιστευθείς ούτε τη διαχείριση περιπτέρου» (– εύστοχο φραστικό εύρημα του Xαρίδημου Tσούκα στην «K»). Mε ποια λογική συνέχιζαν οι γερμανικές κυβερνήσεις να δανείζουν απλόχερα ελλαδίτες πολιτικούς τέτοιας εκκωφαντικής ανυποληψίας;
H λογική ερμηνεία που επιδέχεται αυτός ο δίχως ελπίδες αποπληρωμής δανεισμός είναι μία και μόνη (μέχρις αποδείξεως του εναντίου): Tα δάνεια, που σήμερα τα προβάλλει η Γερμανία σαν «ανειλημμένες υποχρεώσεις της Eλλάδας» και απαιτεί να εξοφληθούν με τίμημα τη λιμοκτονία της πλειονότητας του πληθυσμού, ήταν καλοστημένες συμπαιγνίες συμφερόντων: «Θα σας δώσουμε δάνειο, αλλά με το δάνειο που θα σας δώσουμε θα μας πληρώσετε για να σας φτιάξουμε αεροδρόμιο, να σας διορύξουμε “μετρό”, να σας ναυπηγήσουμε υποβρύχια και φρεγάτες – με αυτονόητη την εξασφάλιση πλουσιοπάροχης “προμήθειας” για το κόμμα σας».
Λογικό και να υποθέσουμε, πως όταν κατάλαβαν οι δανειστές την ψυχανώμαλη απληστία των δανειοληπτών, άρχισαν να τους δανειοδοτούν και με δανεικά, όπως συνηθίζουν οι κατ’ επάγγελμα τοκογλύφοι: Διαβάζαμε στις εφημερίδες ότι δανείζονταν οι Γερμανοί με επιτόκιο 1,5% για να δανείσουν τους Eλληνες με 6,5%. Πώς λοιπόν να απαιτήσουν τώρα οι δανειστές μας μια καθαρτική του πολιτικού μας βίου «Nυρεμβέργη», χωρίς να αποκαλυφθούν συναυτουργοί εγκλημάτων;
Eνας καθόλου ευκαταφρόνητος σε κοινωνική επιρροή, εντόπια και διεθνή, αριθμός σημερινών Eλλήνων πολιτών είχαμε την ευκαιρία να σπουδάσουμε σε γερμανικά πανεπιστήμια και με υποτροφίες γερμανικών ερευνητικών ιδρυμάτων. Σώζουμε ακόμα σεβασμό και τιμή για εκείνο το τμήμα της γερμανικής κοινωνίας χάρη στο οποίο το όνομα της Γερμανίας συνδέεται στις συνειδήσεις, διεθνώς, με υψηλά επιτεύγματα στη Φιλοσοφία, στη Mουσική, στην Aρχαιολογία, στη Bυζαντινολογία, στο Δίκαιο. Tο ότι υπάρχει μια τέτοια κοινωνική ομάδα στην Eλλάδα συνιστά πρόκληση (ελπίζω ενοχλητική), ειδικά και συγκεκριμένα, για το Γραφείο Tύπου της Γερμανικής Πρεσβείας στην Aθήνα. Oφείλει αυτό το Γραφείο, είναι η δουλειά του, να γνωστοποιεί στους Γερμανούς ψηφοφόρους την ύπαρξή μας, τη φωνή μας, το αίτημά μας για μια ελληνική «Nυρεμβέργη».
Oπως για μας Γερμανία δεν είναι ο κ. Σόιμπλε (η απανθρωπία μιας μηχανιστικής, αυτονομημένης από την κοινωνία εκδοχής της οικονομίας, απόηχος στρατοπεδευτικών αντιλήψεων «αποτελεσματικότητας»), έτσι και για τους Γερμανούς ψηφοφόρους Eλλάδα δεν μπορεί να είναι οι φαύλες και διεφθαρμένες κομματικές ηγεσίες, οι ένοχες για φοβερά κοινωνικά εγκλήματα. Για να πολεμηθεί ο γενικευμένων προκαταλήψεων ρατσισμός, ο ρόλος ενός διπλωματικού Γραφείου Tύπου είναι καίριος.
Γερμανίδα δημοσιογράφος βεβαίωνε, πριν από λίγες μέρες, φιλική της συντροφιά ότι οι συνάδελφοί της που έρχονται στην Eλλάδα για ρεπορτάζ και «κάλυψη» γεγονότων έχουν, κατά κανόνα, ετοιμάσει προτού ξεκινήσουν τα όσα θα δώσουν για δημοσίευση όταν θα επιστρέψουν στη χώρα τους. Aυτά που συμβαίνουν στην Eλλάδα σήμερα μεταφέρονται στη γερμανική κοινή γνώμη με προκατασκευασμένα, τυποποιημένα κλισέ. Kαι τα δείγματα ελλαδικής πολιτικής αρθρογραφίας που (σπανίως) μεταφράζονται και δημοσιεύονται στον γερμανικό Tύπο δημιουργούν επιτατικά το ερώτημα: ποιος και με ποια κριτήρια τα επιλέγει.
Oχι αδικαιολόγητα, ζούμε στην Eλλάδα σήμερα κλίμα «τελικής λύσης» (Final Solution).
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_02/09/2012_494202
17 comments
Oι Γερμανοί ξέρουν καλά, από την πείρα τους την ιστορική, πόσο επικίνδυνο είναι να ταπεινώνεται εξουθενωτικά ένας λαός. Eζησαν τη φρίκη του Nαζισμού που εκκολάφθηκε από την άκρα ταπείνωσή τους, με τη Συνθήκη των Bερσαλλιών, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πολλοί λαοί ταπεινώθηκαν, μόνο ένας θέλησε να κάνει σαπούνι εκατομμύρια ανθρώπους, κυνηγώντας τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Χωρίς μελέτη των ιδιαίτερων στοιχείων της γερμανικής κοινωνίας, της κοσμοθεωρίας της και του τρόπου ζωής των ισχυρών της από το 19ο αιώνα τουλάχιστον δεν εξηγείται ο ναζισμός.
Νομίζω ἐθνικές ἐκκαθαρίσεις ἔχουν γίνει καὶ ἀπὸ ἄλλους λαοὺς. Ἀκόμη καὶ τὸ Ὁλοκαύτωμα δὲν εἶναι ἀποκλειστικῶς ἔργο τῶν Γερμανῶν, ἀλλὰ ὅλων τῶν λαῶν τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, Πολωνῶν, Οὐκρανῶν, Ρώσσων, Λιθουανῶν, Λεττονῶν, Ἐσθονῶν καὶ Λευκορώσσων. Καλή ἐπίδοση στὸ συγκεκριμένο σπὸρ ἔχουμε καὶ στὴν γειτονιά μας μὲ πρωταθλητές τοὺς Τούρκους κατὰ τῶν Ἀρμενίων, ἀλλὰ καὶ μὲ ἰσχυρὸ ἀνταγωνισμὸ μεταξὺ τῶν Βαλκανικῶν λαῶν, ὁ ὁποῖος φθάνει μέχρι προχθές, τὴν σφαγὴ τῆς Σρεμπρενίτσα τοῦ 1995.
Ἐκεῖνο ποὺ δὲν μπορῶ νὰ κατανοήσω εἶναι γιατί ὁ ἐπιφυλλιδογράφος, ἀπὸ τὴν μιά ἀποδεικνύει ὅτι ἡ Νυρεμβέργη δὲν διόρθωσε τοὺς Γερμανοὺς κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ζητᾶ κάτι ἀντίστοιχο γιὰ τοὺς Ἕλληνες. Ἀπολύτως ἀντιφατικό !
Η δικη των υπαιτιων ειναι η απονομη της ανθρωπινης δικαιοσυνης (η θεια δικαιοσυνη απονεμεται ανευ εξαιρεσεως σε καθε ανθρωπο).
Το χαρισμα της ευγνωμοσυνης ειναι σπανιο και δεν συνεπαγεται απο το γεγονος οτι καποιος εχει ωφεληθει η ευεργετηθει. Γι’αυτο και το μηνυμα του Ευαγγελιου ειναι η ελεημοσυνη και οχι η συναλλαγη βοηθειας.
Οσο για την σφαγη της Σεμπρενιτσα, πρεπει να ερευνησουμε αυτο το θεμα υπευθυνα για να μην παραμεινουμε σε επιπεδο πληροφορησης των προπαγανδιστικων καναλιων SKY, CNN, BBC κλπ.
O κ.Γιανναράς εύστοχος για μια ακόμη φορά,θίγει το μείζον που όμως υποκρύπτεται πίσω από διάφορα καπνογόνα,ενώ είναι η ουσία του “προβλήματος”,δηλαδή την λυσσώδη προσπάθεια αποδόσεως συλλογικών ευθυνών στον Ελληνικό λαό και ταύτισής του με τις ηγεσίες του, οι οποίες ήταν και είναι ξένες προς αυτόν ουσιαστικά.
Ανατριχιαστικά αποκαλυπτικός στο τέλος του κειμένου του για τους “Έλληνες” δημοσιογράφους και φυσικά η τελευταία παράγραφος περί τελικής λύσεως.
Ὀ Γιανναρᾶς ἀποδίδει στὸν Γερμανικὸ λαὸ πλήρεις εὐθύνες γιὰ τὶς καταστροφές τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Καὶ ὁ λαὸς αὐτὸς εἶχε ἤδη ζήσει ἕξι χρόνια ἀδιστάκτου δικτατορίας. Ὁ Ἐλληνικὸς λαός, μετὰ ἀπὸ τριάντα πέντε χρόνια τῆς πλέον ἀνεκτικῆς δημοκρατίας στὴν ἱστορία του, δὲν φέρει εὐθύνη γιὰ τὶς πράξεις του ; Γιὰ τὴν ἐπιδίωξη διορισμῶν καὶ προσόδων, γιὰ τὴν φοροδιαφυγὴ καὶ τὴν εἰσφοροδιαφυγή, γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς χώρας μὲ τὴν αὐθαίρετη δόμηση καὶ ρύπανση, γιὰ τὴν ψήφιση τῶν χειροτέρων στὰ ἀνώτατα ἀξιώματα, γιὰ τὸ ὅτι παρακολουθεῖ τὰ σκουπιδοκάναλα καὶ συντηρεῖ ρυπαρόφυλλα ; Οἱ πανεπιστημιακοὶ καθηγητές, συνάδελφοι τοῦ κυρίου Γιανναρᾶ, μὲ τὸ περίφημο δημοκρατικὸ πέντε, πότε θὰ δώσουν λόγο γιὰ τὸν δηλητηριασμὸ μιᾶς ὁλοκλήρου γενεᾶς μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἡ ἀπάτη ἀποδίδει ; Εἶναι δύσκολη ἡ ἀλήθεια ποὺ μᾶς στενοχωρεῖ, ἐνῶ ὁ λαϊκισμὸς εὔκολος. Ἡ χρεωκοπία του ὅμως προδίδεται ἀπὸ τὶς ἀντιφάσεις στὶς ὁποῖες πίπτει «κινῶν ὁτέ μεν τὸν γέλωτα, ὁτέ δε τὸν οἶκτον» εἰς τοὺς ἀναγιγνώσκοντας.
Κύριε Γεωργάνα,ποιός μπορεί να αρνηθεί την συμμετοχή και ανοχή του Γερμανικού λαού στην μεγάλη του πλειοψηφία στην άνοδο του Εθνικοσοσιαλισμού αλλά και στον πόλεμο;
Μπορούσε να σταθεί ένα μέτωπο τέτοιου μεγέθους δίχως την συμμετοχή και αποδοχή του λαού;
Mια απλή παρακολούθηση ενός ντοκυμαντέρ με προπολεμικές ομιλίες του Χίτλερ και του πλήθους στο οποίο απευθύνονταν θα αρκούσε.
Επειδή όμως διεθνώς δεν μπορεί να εφαρμοσθεί χάριν ενός παρανοικού,
πλην ικανου οχλοκράτη,η απόδοση σε έναν λαό συλλογικής ευθύνης,τον οποίο εξαπάτησε,ή παρεσυρε,
ακριβώς και ίσχυσε ότι ίσχυσε στην καθημαγμένη Γερμανία που λες και ξύπνησε από όνειρο ΄και βρέθηκε στον εφιάλτη.
Λέει τίποτε άλλο ο κ.Γιανναράς;
“Παρ’ όλα όσα υπέστησαν οι νικητές από τους ηττημένους Γερμανούς, επέμειναν να διαφοροποιήσουν τη μεταχείριση του γερμανικού λαού από αυτήν της ναζιστικής ηγεσίας του – έστω κι αν ο λαός είχε όχι απλώς ανεχθεί αλλά θεοποιήσει τους παρανοϊκούς μακελάρηδες. Δίκασαν και τιμώρησαν οι νικητές στη Nυρεμβέργη την ηγεσία των ηττημένων, ενώ πρόσφεραν τεράστια οικονομική βοήθεια στον γερμανικό λαό για να μπορέσει να ανακάμψει από τον όλεθρο του πολέμου.”
Στο ερώτημά σας για το αν,
“Ὁ Ἐλληνικὸς λαός, μετὰ ἀπὸ τριάντα πέντε χρόνια τῆς πλέον ἀνεκτικῆς δημοκρατίας στὴν ἱστορία του, δὲν φέρει εὐθύνη γιὰ τὶς πράξεις του ; Γιὰ τὴν ἐπιδίωξη διορισμῶν καὶ προσόδων, γιὰ τὴν φοροδιαφυγὴ καὶ τὴν εἰσφοροδιαφυγή, γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς χώρας μὲ τὴν αὐθαίρετη δόμηση καὶ ρύπανση, γιὰ τὴν ψήφιση τῶν χειροτέρων στὰ ἀνώτατα ἀξιώματα, γιὰ τὸ ὅτι παρακολουθεῖ τὰ σκουπιδοκάναλα καὶ συντηρεῖ ρυπαρόφυλλα ;”,
γίνεται εμφανές ότι δεν παρακολουθήτε τον κ.Γιανναρά τουλάχιστον με κάποια προσοχή.
Ακόμη και σ’αυτό το άρθρο τονίζει τον εκμαυλιστικό ρόλο των ηγεσιών σε όλα τα φαινόμενα και ζητά κατ’αναλογία με αυτό που έγινε με την Γεμανία να υπάρξει διαχωρισμός της ευθύνης του λαού από αυτή της ηγεσίας.
Είναι δικός του ο όρος “άνοδος της κατά κεφαλής καλλιέργειας”,
που τον βάζει σαν προαπαιτούμενο για την έξοδο από την κρίση που γι’αυτόν ΔΕΝ είναι οικονομική.
Θα έπρεπε επίσης να ξέρετε και την δημόσια εκφρασμένη του θέση για τους πανεπιστημιακούς και την παιδεία.
Από αυτούς “πιάνεστε” και βγάζετε την τελική σας κρίση για λαικισμό του Γιανναρά
,για χρεωκοπία του ,και για αντιφάσεις.
Πέτάτε και το αρχαίο σας μετά και όλα καλά, ανυποψίαστος ότι τον γέλωτα (ή μάλλον το μειδίασμα),το προκαλείτε εσείς, που αφήσατε τα συναισθήματά σας προς τον κ.Γιανναρά,να σας οδηγήσουν και να σας προδώσουν.
Ἡ ἐπιφυλλίδα περιέχει τὸν ἀκόλουθο ἀντιφατικὸ συλλογισμό : Ὁ Γερμανικὸς λαὸς ἔφερε τὴν κυρία εὐθύνη γιὰ τὸν Ναζισμό. Ἡ Νυρεμβέργη δὲν διόρθωσε τὸν Γερμανικὸ λαό. Κατ’ ἀναλογίαν, ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς φέρει εὐθύνη γιὰ τὴν χρεωκοπία. Γιατί πρέπει νὰ περιμένουμε ὅτι μιὰ Ἑλληνικὴ Νυρεμβέργη θὰ τὸν διορθώσει ; Πῶς θὰ αὐξήσει τὴν «κατὰ κεφαλὴν καλλιέργεια» μιὰ κατευθυνομένη δίκη, ὅπως αὐτὲς τῆς Νυρεμβέργης, ἢ ἡ δική μας «Δίκη τῶν Ἕξ». Ὡραία καλλιέργεια προσφέρει τὸ θέαμα ὄχλου ποὺ ψάχνει ἐξιλαστήριο θῦμα, ἀποδιοπομπαῖο τράγο. Μωρὰ εἶναι ὁ λαὸς νὰ ἔχει τὸ ἀκαταλόγιστο γιὰ τόσες βρωμερὲς πράξεις του ; Ἐμ τότε, τὸ ἑπόμενο λογικὸ βῆμα εἶναι νὰ τὸν θέσουν ὑπὸ ἐπιτροπείαν αὐτοὶ μὲ τὴν ὑψηλὴ «κατὰ κεφαλὴν καλλιέργεια» μέχρι νὰ βάλει μυαλό …
ΥΓ Λόγιες φράσεις ἐγράφησαν καὶ στὰ πιὸ κοντινά μας χρόνια. Δὲν εἶναι ὅλες ἀρχαῖες. Τὴν «Πάπισσα Ἰωάννα» τὴν ἔχετε ὑπ` ὄψιν σας ;
Γνωρίζει ἄρα γε κανεὶς νὰ μᾶς γράψει πόσα δημοκρατικὰ πέντε ἔχει βάλει ὁ κύριος Γιανναρᾶς ; Δὲν εἶχα τὴν τιμὴ νὰ εἶμαι φοιτητής του. Μακάρι νὰ ἦταν γνησίως ἀκέραιος, ἀλλὰ ἡ φορτικότητα τῶν αἰωνίων φοιτητῶν στὰ Ἑλληνικὰ πανεπιστήμια εἶναι ἀπίθανο νὰ τὸν ἔχει ἀφήσει ἀλώβητο.
Λυπάμαι αλλά δεν σας καταλαβαίνω κύριε.
Είναι εντελώς αυθαίρετα τα συμπεράσματά σας και αν είχα μία αμφιβολία,τώρα είμαι απολύτως σίγουρος για το ότι ένα είδος εμπάθειας για τον κύριο Γιανναρά, κρύβεται πίσω από τον σχολιασμό σας.
Λέει ο κ,Γιανναράς:
“Eζησαν τη φρίκη του Nαζισμού που εκκολάφθηκε από την άκρα ταπείνωσή τους, με τη Συνθήκη των Bερσαλλιών, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.”
Έζησαν λέει τη φρίκη του ναζισμού,
δεν λέει ότι είχαν την ΚΥΡΙΑ ΕΥΘΥΝΗ όπως λέτε,ασχέτως αν:
” ο λαός είχε όχι απλώς ανεχθεί αλλά θεοποιήσει τους παρανοϊκούς μακελάρηδες “.
Είναι σαν να λέμε για τη χώρα μας ότι επειδή ο Γιωργάκης υφάρπαξε την ψήφο του λαού με τα γνωστά συνθήματα,και ο λαός έζησε την φρίκη του ΔΝΤ φταίει ο λαός για την χρεωκοπία,
κάτι που δεν το υπονοεί καν το κείμενο αλλά είναι αυθαίρετος δικό σας συλλογισμός.
Η Ελληνική Νυρεμβέργη δεν είναι για να διορθώσει όπως λέτε τον Ελληνικό λαό,πολλώ δε μάλλον για να αυξήσει την κατά κεφαλή καλλιέργεια.
Δεν καταλάβατε καν το πνεύμα του άρθρου.
Ότι θέλετε λέτε και ότι θέλετε βλέπετε.
Μάλιστα το συμπληρωματικό σας σχόλιο,
(αφού στο προηγούμενο φαντασιώνεστε να τον θέτουν επιτροπεία μέχρι να βάλει μυαλό!!)
ενώ δηλώνετε ότι δεν υπήρξατε φοιτητής του,
αφήνετε ένα υπονοούμενο για το αν είναι γνησίως ακέραιος
(τι’ναι τούτο πάλι;),
λόγω φορτικότητας των αιωνίων φοιτητών στα Ελληνικά πανεπιστήμια και βγάζετε την απόφασή σας ότι είναι απίθανο να έχει μείνει αλώβητος.
Την “Πάπισσα Ιωάννα” την έχω υπόψιν μου αλλά δεν την εδιάβασα,
δεν μπορώ όμως και να γράψω για τον Ροίδη κάποια κριτική,
θα είχε ενδιαφέρον να μας λέγατε εσείς ποιό ή ποιά βιβλία του κ,Γιανναρά διαβάσατε.
Ἀγαπητὲ κύριε ἐκδότα2,
Μετὰ χαρᾶς νὰ σᾶς ἀφήσω χωρὶς ἀντίλογο, κι ἐσᾶς καὶ τοὺς ἀρθρογράφους σας. Εἶναι, πράγματι, ἐνοχλητικὸς ὁ δημόσιος διάλογος, ἰδίως γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν κάτι νὰ συνεισφέρουν σ’ αὐτόν, ἐκτός, ἴσως, άπὸ προσχηματισμένες ἰδέες. Ἐλπίζω νὰ τὸ ζητήσετε ρητῶς, ἀνδρικῶς καὶ ἐπωνύμως καὶ ὄχι μέσῳ ἐντολοδόχων, ἀνωνύμων καὶ ἀπρεπῶν.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἔχω διαβάσει (καὶ ζήσει) τὸ «Καταφύγιο Ἰδεῶν» ἔχω διαβάσει τὴν «Ὀρθοδοξία καὶ Δύση», «Τὸ Πραγματικὸ καὶ τὸ Φαντασιῶδες στὴν Πολιτικὴ Οἰκονομία», τὸ «Finis Graeciae», τὴν «Κόκκινη Πλατεῖα καὶ τὸν Θεῖο Ἀρθοῦρο», ἀπ’ ὅσο θυμᾶμαι ἀνατρέχων προχείρως. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ Γιανναρᾶς ἄρχισε νὰ ἀποφαίνεται μὲ αὐθεντία ἐπὶ θεμάτων τὰ ὁποῖα καταφανῶς δὲν γνωρίζει, κατέληξα ὅτι ἡ εὐγλωττία του βλάπτει τὸν δημόσιο διάλογο. Ἀπὸ πνευματικοὺς ἀνθρώπους δὲν περιμένει κανεὶς κωλοτοῦμπες (μὲ πιὸ πρόσφατο παράδειγμα πρὸ ὀλίγων ἑβδομάδων τὶς ἀπολύτως καὶ ἐξοφθάλμως ἀντιφατικὲς ἑρμηνεῖες του ἐντὸς 15 ἡμερῶν τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν ἐκλογῶν) ἀλλὰ καλὰ ἐπεξεργασμένη γνώση καὶ σταθερότητα. Φυσικά, πολλοὶ ἀκόμη προτιμοῦν τὶς μεγαλόστομες καλλιεπεῖς κενολογίες. Λυποῦμαι ποὺ τοὺς χαλῶ τὴν σούπα.
Δεν θα μπω στη συζήτηση του αν ο Γιανναράς,<<αποφαίνεται με αυθεντία σε θέματα που καταφανώς(!) δεν γνωρίζει>>, θα πω μόνο, επ ΄ αυτού, ότι τέτοιες φράσεις είναι εξ ορισμού φράσεις με τις οποίες <<αποφαίνεται κανείς με αυθεντία>>! Ως προς το αν το θέμα (περί του ΧΓ) το γνωρίζετε κύριε Γεωργάνα, επιτρέψτε μου να πω ότι είτε αληθεύει, είτε όχι, το τελευταίο σας σχόλιο και ύφος δείχνουν <<καταφανώς>> ότι δεν απαντάτε στο περιεχόμενο της αρθρογραφίας του, αλλά απαντάτε ορμώμενος από την υποκειμενική γνώμη σας για το πρόσωπο. Να μία <<αντίφαση>> για έναν σχολιαστή, ο οποίος υποτίθεται ότι προάγει τον ορθό λόγο!
Κατά τα άλλα, ναι, ο δημόσιος βίος πάσχει από τη νόσο της απουσίας απονομής ευθυνών. Δεκαετίες τώρα, για να μην φτάσω στην Επανάσταση. Οι μαυραγορίτες του 40, οι καθεστωτικοί του 70, οι νεόπλουτοι εις βάρος του λαού του και οι διαφθορείς του <<οργασμού παροχών και διορισμών>> της περιόδου των παχιών αγελάδων (80-09), και τέλος οι συκοφάντες της ίδιας τους της χώρας, όλοι στο απυρόβλητο, ορισμένες ομάδες από αυτές να είναι οι μόνες που ευημερούν. Ο λαός διδάσκεται _έναν_ τρόπο αναρρίχησης: τη ρεμούλα και τη φαυλότητα, με χορηγό προστασίας το φαύλο κράτος. Κανένα ίχνος κράτους δικαίου. Ούτε για τα μάτια του κόσμου. Αυτά διαβάζω εγώ στο άρθρο του Γιανναρά. Μία λύση είναι κάποια λύτρωση, έστω και τώρα. Αν εσείς, από το όνομα και μόνο του συγγραφέα έχετε <<προπαρασκευάσει>>, όπως ακριβώς οι Γερμανοί δημοσιογράφοι, τι θα πείτε και τι θα καυτηριάσετε, δικό σας θέμα.
Ανδρέας.
Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο. Είναι σωστό άραγε να αναρτώνται άρθρα του Γιανναρά και όχι μόνο, με σχόλια ανοικτά σε καλόπιστους και κακόπιστους, με δεδομένο ότι ο αθρrογράφος δεν θα απαντήσει, διότι δεν τα διαβάζει; Πώς να υπερασπιστεί την υπόληψή του από καθ’ έξιν λασπολόγους;
Είχα επισημάνει παλιά την αήθη επίθεση που έκανε εναντίον μου εδώ, αλλά δεν είδα κανέναν διαχειριστή να ενδιαφερθεί. Κανείς δεν του ζήτησε να διευκρινίσει, ή άλλως να τον σβήσει. Έτσι έμεινε στο αρχείο του «Αντίβαρου» και η μισή ντροπή δική του, η άλλη μισή δική σας.
Αλλά εμένα ουδόλως μ’ ενδιαφέρει τι γράφει για το πρόσωπό μου. Τον Χρήστο Γιανναρά μήπως θα τον ενδιέφερε το «σχόλιο» (λάσπη) 17 September 2012 at 18:10; Του το θέσατε υπ’ όψιν του, ή δεν το θεωρείτε σκόπιμο (ούτ’ αυτό);
Κάτι ακόμη, Ανδρέα και κλείνω (ελπίζω οριστικά). Πιστεύω να μην έχεις καμμία απορία πια γιατί φυλορρόησαν οι σχολιαστές του “Αντίβαρου”.
Σαν παλιός αναγνώστης, ελπίζω να θυμάσαι από πότε, θα σού έλεγα καλύτερα να κάνεις ξανά, αυτό που είχες κάνει και στο παρελθόν. Κλείσε τα σχόλια του “Αντίβαρου” εντελώς! Όποιος θέλει να διαβάσει την πλουσιότατη ύλη του, θα το κάνει. Όποιος θέλει να παίζει, να σκοτώνει την ώρα του, να βρίζει κλπ., ας πάει να το κάνει αλλού. Δόξα τω Θεώ, από ιστολόγια να φάνε και οι κότες.
Απλή συμβουλή. Εσύ κανονίζεις. Σε χαιρετώ.
@Πατριωτη
Υπαρχει Αγγλικη εκφραση “to throw out the baby with the bathwater” που περιγραφει μια ενεργεια που εξαλειπτει καθε καλο στην προσπαθεια να εξαλειψει κατι κακο. Ελπιζω οτι δεν χρειαζεται να φτασουμε σ’αυτο το σημειο και η προταση σας περι σοβαρων αναγνωστων συνεπαγεται οτι σχολια χαμηλου επιπεδου πρεπει να αγνοηθουν, αντι να εμπλεκομαστε σε μακροσκελεις ανταλλαγες αποψεων.
Εχω την αίσθηση ότι μέσω τών σχολίων παραθέτει κάποιος την αντίθεση, συμφωνία, επαύξηση, διόρθωση, εμπλουτισμό κλπ σε άλλο σχόλιο ή άρθρο, ετσι ώστε όλοι οι επισκέπτες να πλουτισθούμε από αυτήν την διαδικασία. Ενα είδος ‘πραγματικής’ συζήτησης κι όχι διάλογος κουφών όπως στις περισσότερες περιπτώσεις ιδιως στην τηλοψία.
Μπορεί κάποιος να επιτίθεται στις απόψεις κάποιου άλλου χωρίς όμως ανοίκιες, υβρτιστικές ή σε επίπεδο προσωπικών αιχμών και λιβέλλων, εκφράσεις . Στο κάτω κάτω κανείς σχεδόν από τους αρθρογράφους δεν είναι σε κυβερνητικό ή αποφασιστικό πόστο ώστε να μην μπορούμε παρά να εκραγούμε εναντίον τους για ενδεχόμενη προσωπική μας ζημιά. Και επι πλέον μπορούμε να διακρίνουμε σε κάποιο βαθμό το δικαιο ή άδικο τού ‘συνομιλητή’ χωρίς να κραυγάζουμε. Σεβόμενοι τον χρόνο τού άλλου.
Ειναι σημαντική η προσφορά και ύπαρξη αυτού τού ιστότοπου, τών παρατιθέμενων άρθρων, σχολίων, των αρθρογράφων, αναγνωστών και σχολιαστών. Από όποια θέση ή αντίθεση.
Φιλικά
Γιώργος Κακαρελίδης
Σε σχέση με το ‘δημοκρατικό πέντε’, που ανέφερε σε σχόλιό του ο κ. Γεωργάνας, επιτρέψτε μου (ως από …. μέσα) να παρατηρήσω ότι η ύπαρξη ‘αιωνίων φοιτητών’ δείχνει ακριβώς ότι δεν ακολουθείται εν γένει αυτή η πρακτική (τού πέντε).
Σε επιβεβαίωση μπορείτε να ανατρέξετε στις δηλώσεις τής πολιτικής ηγεσίας τού ΥΠΕΠΘ επί κυβερνήσεως ΓΑΠ η οποία στην ουσία εγκαλούσε τα ΑΕΙ διότι έχουν …. μικρό ποσοστό κανονικής αποφοίτησης !!!!. Ναι όπως σας τα λέω. Με ‘απειλή’ για χαμηλή αξιολόγηση. Αυτά επί Αννας.
(Παρεμπιπτόντως ας θυμηθούμε και το θέμα με το LSE και τον υιό Καντάφι που πήρε ‘δημοκρατικό’ pass στο διδακτορικό του.)
ΓΚ
Τέθηκε το θέμα γενικού κλεισίματος των σχολίων.
Αυτό δεν συνάδει με την ως τώρα τακτική του Αντίβαρου. Ο άξονας αυτής της τακτικής είναι ότι πάσης φύσης ακραία φαινόμενα, απομονώνονται από την ίδια την κοινότητα των σχολιαστών. Πέρασε πολλές περιόδους ο ελεύθερος σχολιασμός, πολύ χειρότερες από την παρούσα. Και κατάφερε να το πετύχει. Σε ένα φαινόμενο μόνο έχει δυσκολία αυτή η μέθοδος: στο λεγόμενο trolling, δηλαδή τη συστηματική πρόκληση αντιδράσεων του αναγνωστικού κοινού, συνήθως εκτός θέματος.
Θα πρέπει να απορριφθεί το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να απαντήσει ο αρθρογράφος (εδώ ο Γιανναράς). Σχολιασμός επιτρέπεται και στη σελίδα της Καθημερινής, όπου επίσης ο αρθρογράφος δεν έχει δυνατότητα να απαντήσει, παρόλο που εκεί αρθρογραφεί.
Επίσης, θα πρέπει να συμφωνήσω ότι δεν μπορεί ένα τέτοιο φαινόμενο να συμπαρασύρει τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Τουλάχιστον προς το παρόν.
Ο στόχος είναι να συγκροτηθεί μία ομάδα σχολιαστών με άποψη. Εξ ου και το σύνθημα «αντίβαρο στην ιδιωτεία», το οποίο από 11ετίας αποτελεί προμετωπίδα του ιστοχώρου αυτού.
Συμφωνώ με το ότι ο ΓΙΓ είναι ενίοτε προκλητικός. Συμφωνώ ότι, εδώ εν προκειμένω, τα σχόλιά του είναι ad hominem, και συνεπώς εκτός θέματος. Επίσης, περιμένω να απαντήσει στις δικές μου παρατηρήσεις.
Συνεπώς: στο εξής θα κόβονται προκλητικά, υβριστικά ή εκτός θέματος σχόλια. Εάν δεν υπάρχει συμμόρφωση, θα ληφθούν και περαιτέρω μέτρα.
Επενδύω στον σεβασμό των σχολιαστών στον χρόνο διαχείρισης των σχολίων.
Ανδρέας.