Ο ελληνικός λαός πορεύεται στον Γολγοθά του στον οποίο τον έσυραν οι ολετήρες ψευδοσωτήρες του που πασχίζουν ταυτόχρονα να σταυρώσουν μέσα του και την προσδοκία της Ανάστασης. Στην περίοδο του Γ’ Ράιχ υπήρξε η Κατοχή, αλλά παρέμεινε όρθια η ελπίδα της Απελευθέρωσης που αναρρίπιζε τις καρδιές ιδίως των νέων παιδιών. Έτσι έγραψαν το έπος της Αντίστασης.
Στο οργουελικών γνωρισμάτων Δ’ Ράιχ, το υπερσύστημα ισχύος του για να ματαιώσει, ή έστω να αναβάλει την ανατροπή της άδικης τάξης πραγμάτων που επέβαλε, λοβοτομεί τη βούληση του ελληνικού-και σειρά τους-και των άλλων ευρωπαϊκών λαών, αφού προηγουμένως έχει «στειρώσει» το πολιτικό τους προσωπικό.
Από την αποφράδα 23/4/2010 που ο μοιραίος εκείνος εξήγγειλε την υποδούλωση της Ελλάδος στους αιμοδιψείς μηχανισμούς της Τρόικας βαυκαλιζόμενος ότι δήθεν θα μας απελευθέρωνε (sic!) από «επιτηρήσεις και κηδεμονίες», διαδραματίζονται ασταμάτητα σημεία και τέρατα. Τα επόμενα «χείρονα» των προηγουμένων.
Η εθνική ταπείνωση συνεχίζεται ακάθεκτα. Η διαβόητη δημοσιονομική αναπροσαρμογή ολημερίς υποτίθεται χτίζεται, το βράδυ γκρεμοτσακίζεται.
Καλούν το λαό σε θυσίες και ξανά σε καινούργιες θυσίες και πάλιν και πολλάκις σε θυσίες, ψευδόμενοι ότι τάχα θα πιάσουν τόπο. Οι τρεις της τρόικας δεν θα προσλαμβάνονταν ούτε ως τηλεφωνητές στις πατρίδες τους, λόγω καθολικής και διά γυμνού οφθαλμού ορατής ανικανότητας. Εδώ εστάλησαν ως γκαουλάιτερ και μπαινοβγαίνουν στο πρωθυπουργικό και τα υπουργικά γραφεία υπαγορεύοντας διαταγές. Οι ιθαγενείς τις εκτελούν ασκαρδαμυκτί, και εν αγαστή συμπνοία. Το κράτος, ή ό,τι απέμεινε από αυτό, αποδυναμώνεται, κατεδαφίζεται, ενώ το μέλλον των παιδιών μας υποθηκεύεται.
Τον Απρίλιο του 2010 οι αγορές μας απέκλεισαν λόγω ελλείμματος 33 δισ.€. Ο Γκόρντον Μπράουν μίλησε τότε για το «ασήμαντο ποσό των 30 δισ.€». Έκτοτε μας χρέωσαν: δάνεια 200 δισ.€ + 40 δισ.€, το χρέος που αγόρασε η ΕΚΤ από την δευτερογενή αγορά + 110 που δανείσθηκαν οι Τράπεζες= 350 δισ.€. Αληθινή τερατογένεση!
Ύφεση, ανεργία, λουκέτα, κενολόγες δηλώσεις σερνάμενων πολιτικών, ψευδοπαλληκαρισμοί άλλων. Τώρα σχεδιασμοί του τύπου: ιδιωτικοποίηση κρατικών υπηρεσιών. Το άκρον άωτον της απάτης με περικεφαλαία, όπου το Δημόσιο θα καταβάλλει τις δαπάνες στους ιδιώτες-εργολάβους, αυτές που θα πλήρωνε ως μισθούς. Το εργολαβικό κέρδος όμως θα οδηγήσει σε απολύσεις πολλών, ενώ οι μισθοί των «διασωζόμενων» θα είναι στα νέα μέτρα…Βουλγαρίας.
Στον περίγυρό μας συντελούνται ταυτόχρονα δομικές γεωπολιτικές αλλαγές, όπου λάμπουμε διά της απουσίας μας. Αναγκασμένοι για να αμυνθούμε αποτελεσματικά να λειτουργούμε μια υψηλή στρατηγική, εμείς έχουμε εξαφανισθεί παντελώς. Είμαστε ανύπαρκτοι. Ο νεοοθωμανός αλωνίζει, παραβιάζει την εθνική μας κυριαρχία, βιάζει την αξιοπρέπειά μας και μεις του ετοιμάζουμε τζαμιά.
Οι λαοί και πρωτίστως εμείς, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι μοναδική ρεαλιστική οδός Εξόδου είναι μία: η Αντίσταση. «Αντιστήναι τω πονηρώ».
Όσο «αι ημέραι πονηραί εισί», τόσο πιο επιτακτικό γίνεται το καθήκον μας να ξαναβρούμε τον (αληθινό) εαυτό μας.
Εισάγοντάς μας ο Ελύτης στη «Μαγεία του Παπαδιαμάντη» μας πληροφορεί πως «μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με την επικαιρότητά του. Δε θα έχει αλλάξει εκείνο, αλλά το μυαλό μας».
Μέρες Παθών του Κυρίου και της ένδοξης Ανάστασής Του, αι γενεαί πάσαι μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη αντεπίθεσης κόντρα στο κακό από Εκείνον που «άδου καθείλε την δύναμιν και ανέστη ως νικητής», κατά το θαυμάσιο αναστάσιμο κοντάκιο.
Και το χαριτωμένο παπαδιαμαντικόν επιδόρπιον:
«Και τώρα αγοράσατε τους αμνούς σας, αδελφοί
Χριστιανοί, λάβετε τας λαμπάδας και υπάγετε εις
τους ναούς ν’ ακούσητε «τον καλό το λόγο»
[τον περίφημον κατηχητικόν λόγον του Χρυσοστόμου]
*Του Στέλιου Παπαθεμελή