«Προφήτες Κλόουν» ! . .

του Νάσου Τσαγκανέλη

Μανιωδώς προεξοφλούσαν
και σόρταραν
«ελληνικό τιτανικό»
στην οικονομία
Έπεσαν ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ έξω.
Ποτέ τους
δεν ζήτησαν συγγνώμη
Απλώς, αναμασούν
ψευτοδικαιολογίες (!!!)

Το παίζουν παγκόσμιες αυθεντίες – βαρόμετρα πρόβλεψης.
Τους θεωρούν διάνοιες που ξέρουν να «διαβάζουν» με ακρίβεια το αύριο νωρίτερα από όλους.
Τα γεράκια της κερδοσκοπίας τους πιστεύουν σαν θεούς . . .
Μόλις βγάλουν στην «σέντρα» χώρα, χρηματιστήριο, μεγαλοεταιρία, χτυπούν. Κερδοσκοπούν, χωρίς έλεος.
Αυτή η «διεθνής πειρατεία» κλιμακώθηκε τρία χρόνια με «σάκο του μποξ» την Ελλάδα, που καταξέσκισε.
Μπούιτερ, Ρουμπινί, Κρούγκμαν.
«Προφήτες κλόουν» ! . .
Στοιχημάτισαν φανατικά «Grexit». Έπεσαν έξω.
Όμως, το αυτί τους δεν ιδρώνει.
Δεν ξέρουν, από συγγνώμη.
Δεν αισθάνονται ούτε καν τύψεις που εξαιτίας τους υποφέρουν λαοί.
Ολόκληρος Νότος εκατομμυρίων ανθρώπων
Οι προβλέψεις ψευτο-αναλυτών και οίκων για την πορεία της ελληνικής οικονομίας την τελευταία τριετία αποδείχθηκαν εντελώς λανθασμένες. Μάλιστα ο Ουίλεμ Μπούιτερ, ο άνθρωπος που φέρεται να επινόησε τη λέξη GRexit υποχρε­ώθηκε από τις εξελίξεις να ανα­θεωρήσει τις απόψεις του. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup σε πρόσφατη ανάλυση της Τράπεζας, δεν θεωρεί πλέον πιθανή την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ως το τέλος του 2014.
Όμως ο κ. Μποΰιτερ δεν ήταν ο μόνος που έβλεπε… δραχμές. Το 2012 ανάλογα σενά­ρια υποστήριζαν ο γνωστός καταστροφολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, ο Τζον Τέιλορ του Hedge Fund FX Concept LLC, ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν και ο οίκος Morgan Stanley.
Βέβαια ούτε οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις της τρόικας και του ΔΝΤ για την έξοδο από την ύφεση έπεσαν μέσα, καθώς έβλεπαν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από… πέρυσι. Όσο για την ανεργία, θα κορυφωνόταν το 2012 στο 14,8% και θα υποχωρούσε το 2013. Ένα χρόνο μετά το ποσοστό ανέργων έχει εκτιναχθεί άνω του 27% με ανοδικές τάσεις.
Φαίνεται ότι οι αναλυτές της τρόικας δεν είχαν συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος είτε το απέκρυπταν εσκεμμένα. Ενδεικτικό της αβεβαιότητας για την ελλη­νική οικονομία είναι ότι ακόμα και για φέτος οκτώ οργανισμοί έχουν προχωρήσει σε επτά διαφορετικές προβλέψεις για το μέγεθος της ύφεσης που «κυμαίνον­ται» μεταξύ του -3,5% έως το -5%. Για το 2014 ο υπουργός Οικονομικών βλέπει ανάπτυξη λίγο μι­κρότερη του 1%, η τρόικα 0,6% ι ΟΟΣΑ ύφεση ξανά.

Ο Ουίλεμ Μπούιτερ, πρώην μέλος της νομισματικής επιτροπής της Τράπεζας της Αγγλίας και αρθρογράφος των Financial Times, νυν επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup, αποκά­λυψε στις 22 Μαΐου, σε ανάλυση της τράπεζας, ότι δεν θεωρεί πλέον πιθανή την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ως το τέλος του 2014.
Παρ” ότι επέμεινε ότι «υπάρχει ένα αρκετά υψηλό ρίσκο» εξόδου «τα επό­μενα χρόνια», η παραδοχή ήταν ση­μαντική:
Ο Μπούιτερ είναι ο άνθρωπος στον οποίο έχει χρεωθεί – μαζί με τον συ­νάδελφο του στη Citi Εμπραχίμ Ραχμπάρι – η επινόηση της λέξης GRexit, που τόσο μεγάλη αναστάτωση προ­κάλεσε στο πρώτο μισό του περασμέ­νου έτους. Η Citi είχε φτάσει, μάλιστα, τον περασμένο Ιούλιο, να μιλάει για 90% πι­θανότητα επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή εντός 12-18 μηνών.
Ο Μπούιτερ δεν είναι ο μόνος του οποίου η κρυστάλλινη μπάλα απο­δείχθηκε λιγότερο από διαυγής. Όσοι έχουν παρακολουθήσει την ελληνική οικονομία την τελευταία τριετία θα αναγνωρίσουν την αλήθεια που κρύ­βει το παλιό αστείο που λέγεται για τους οικονομολόγους, σύμφωνα με το οποίο έχουν προβλέψει εννιά από τις τελευταίες πέντε περιόδους ύφεσης.
Από την υπεραισιοδοξία των αρ­χικών προγνώσεων της τρόικας για την έξοδο από την κρίση ως τις πιο πρόσφατες, αποκαλυπτικές μελέτες διαφόρων οίκων για το GRexit, οι εκ­πρόσωποι της «μελαγχολικής επιστήμης» έχουν αποδειχθεί συνεπείς στην ασυνέπεια των προβλέψεων τους με την πραγματικότητα.

Αν, για παράδειγμα, κοιτάξει κανείς τις παραδοχές στις οποίες βασίστηκε το αρχικό οικονομικό πρόγραμμα σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας (το «πρώτο Μνημόνιο»), γί­νεται φανερό ότι οι αναλυτές της τρόικας είτε δεν είχαν συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος είτε το απέκρυπταν εσκεμμένα.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ την άνοιξη του 2010, το ελληνικό ΑΕΠ θα μειωνόταν κατά 4% το 2010, η ύφεση θα ρήχαινε στο 2,6% το 2011 και το 2012 η χώρα θα επέστρεφε στην ανάπτυξη, με ποσοστό 1,1%. Την ίδια χρονιά, ο ετήσιος μέσος όρος της ανεργίας θα κορυφωνόταν στο 14,8% και στη συνέχεια θα ακολου­θούσε πτωτική πορεία. Το δημόσιο χρέος θα έφτανε στο μέγιστο επίπεδο του -149% του ΑΕΠ- το 2013, χωρίς οποιοδήποτε «κούρεμα». Ο πληθωρισμός, τέλος, προβλεπόταν να κυ­μανθεί μόλις στο 1,9% το 2010 και να είναι αρνητικός (-0,4%) το 2011.
Τον επόμενο Μάιο, του 2011, τα πολλαπλά προβλήματα με την εφαρ­μογή του ελληνικού προγράμματος ήταν προφανή – ακόμα και στους οικονομολόγους. Παρ” όλα αυτά, οι ανοιξιάτικες προγνώσεις της Κομισιόν για την Ελλάδα παρέμεναν πέραν του δέοντος ρόδινες. Η ύφεση για το 2011 ετοποθετείτο πλέον στα 3,5%, αλλά πρόβλεψη για ανάκαμψη 1,1% το 2012 διατηρείτο, ενώ η ανεργία δεν αναμενόταν να ξεπεράσει το 16%. Η ήδη σημαντικά αναθεωρημένη προς τα πάνω- πρόβλεψη για τον δείκτη χρέους/ΑΕΠ για το 2011 ήταν 158%.
Ακόμα και η πιο «ρεαλιστική» ανά­λυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του Οκτωβρίου του 2011 από το ΔΝΤ, που, παρ” ότι «αυστηρά εμ­πιστευτική», διέρρευσε πριν στεγνώ­σει το μελάνι ώστε να δώσει τα απα­ραίτητα επιχειρήματα στους Ευρω­παίους για να διαβούν το Ρουβίκωνα του PSI, φαντάζει, κατόπιν εορτής, αδικαιολόγητα ευμενής.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις της, η ύφεση στην Ελλάδα το 2011 θα έφτανε το 5,5% και το 2012 το 3%, ενώ το 2013 το ελληνικό ΑΕΠ θα αυξανόταν κατά 1,25%.
Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, η ύφεση το 2011 έκλεισε στο 7,1%, με τον ετήσιο μέσο όρο της ανεργίας να αναρριχάται στο 17,7%. Το 2012 το ΑΕΠ, αντί να αυξηθεί, συρρικνώ­θηκε περαιτέρω κατά 6,4% – οδηγώντας την ανεργία στον αδιανόητο μέσο όρο του 24,3%. Το ΑΕΠ αναμέ­νεται να μειωθεί ξανά φέτος, κατά 4,2%. Ο πληθωρισμός το 2010 έφτασε το 4,7%, και το 2011 μειώθηκε μεν, αλλά μόλις στο 3,1%.
Οι συνέπειες για τα πραγματικά ει­σοδήματα, σε συνθήκες μαζικής ανερ­γίας και βίαιης μείωσης των ονομα­στικών μισθών, ήταν βαρύτατες. Το δημόσιο χρέος έφτασε στο τέλος του 2011 το 170% του ΑΕΠ.

Καθώς το ελληνικό πρόγραμμα βάλ­τωνε, τα μέτρα λιτότητας πολλαπλα­σιάζονταν και οι εσωτερικές αντιδράσεις διογκώνονταν, οι προσδοκίες για μία ταχεία επιστροφή στην ανά­πτυξη και στις διεθνείς αγορές εξα­νεμίστηκαν. Τη θέση τους, από το φθινόπωρο του 2011, πήρε η πεποί­θηση, που σε λίγους μήνες έλαβε διαστάσεις χιονοστιβάδας, ότι η Ελλάδα δεν θα άντεχε το βάρος της προσαρμογής και θα κατέληγε εκτός ευρώ.
Ο Μπούιτερ μπορεί να επινόησε το Grexit, αλλά πολλοί άλλοι κορυφαίοι οικονομολόγοι, οίκοι και επενδυτές ακολούθησαν στα χνάρια του.

Ο γνωστός καταστροφολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, μιλώντας λίγο μετά τις εκλογές του Μαΐου του 2012, προ­έβλεπε την έξοδο της Ελλάδας ως το τέλος της χρονιάς.
Τις ίδιες πυρετώδεις ημέρες, ο Τζον Τέιλορ του Hedge Fund FX Concept LLC, χαρακτήριζε «πολύ πιθανή» την έξοδο την Ελλάδας «αυτό το κα­λοκαίρι».
Ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν έκανε λόγο για «τον επόμενο μήνα».
Η Morgan Stanley στα τέλη Μαΐου, τοποθετούσε στο 35% την πιθανότητα του Grexit ως το τέλος του 2013.
Η Credit Suisse, πιο επιφυλακτική, σε σημείωμα προς τους πελάτες της λίγες ημέρες νωρίτερα έδινε πιθανότητες 15% για ελληνική έξοδο από το κοινό νόμισμα σε βάθος 12 μηνών.
Ακόμα και μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο, η Μέγκαν Γκριν, πρώην επικεφαλής του τμήματος Ευρωπαϊ­κών Οικονομικών Θεμάτων της Roubini Global Economics, που στη συνέχεια άνοιξε δικό της γραφείο οικονομικής ανάλυσης (Maverick Intelligence), επέμενε ότι το Grexit δεν θα αποφευχθεί. Σύμφωνα με την επι­χειρηματολογία της τότε, η κατάρ­ρευση της κυβέρνησης συνασπισμού και η ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν θέμα μηνών και θα οδη­γούσε σε ελεγχόμενη έξοδο της Ελ­λάδας από το ευρώ, «ίσως και στο πρώτο μισό του 2013».
Την περίοδο εκείνη, ωστόσο, τα περισσότερα μέλη του κοπαδιού του Grexit είχαν αρχίσει να σκορπίζουν.

Η αλλαγή πλεύσης της Citi από τη λογική της επικείμενης καταστροφής είχε ήδη σηματοδοτηθεί από τον πε­ρασμένο Οκτώβριο, όταν σε σημείωμα της, η τράπεζα μείωνε τις πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας στο 60%, από 90%» μόλις δύο μήνες νωρίτερα, «κυρίως λόγω της αλλαγής στάσης χωρών στον πυρήνα της Ευρωζώνης απέναντι της». Στο σημείωμα της 22 Μαΐου, στο οποίο πλέον το βασικό σενάριο ως το τέλος του 2014 δεν συμπεριλαμβάνει έξοδο, οι συντάκτες, μεταξύ των οποί­ων και ο κ. Μπούιτερ, ισχυρίζονται ότι «με τις πιστώτριες χώρες να υιο­θετούν μια πιο χαλαρή γραμμή σχετικά με τους δημοσιονομικούς στόχους και με την ελληνική κυβέρνηση συνασπι­σμού να παραμένει ενωμένη, αφορμές για το Grexit εντός του 2014 έχουν απομακρυνθεί αισθητά».
Ο Κρούγκμαν, γράφοντας στο Blog του στους New York Times τον Δεκέμβριο, σημείωνε ότι «η Ευρώπη με έχει εντυπωσιάσει με τις πολιτικές της αντοχές», μνημονεύοντας «τη βούληση των χρεωμένων κρατών να υποστούν φαινομενικά ανεξάντ­λητο πόνο».
Ο Ρουμπινί, μιλώντας στα τέλη Δεκεμβρίου στο Reuters, παραδέχθηκε ότι το 2013 δεν θα είναι το έτος της Αποκάλυψης για την Ευρώπη. Ανέ­δειξε εκ νέου, ωστόσο, τους εύθραυστους δεσμούς που κρατούν όρθια την τρικομματική κυβέρνηση στην Ελλάδα, προβλέποντας πιθανή κατάρρευση της προς τα τέλη του 2013 ή τις αρχές του 2014, που θα επανέ­φερε το φάσμα του Grexit πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο.
Όσο για τη Μέγκαν Γκριν, σε άρθρο της στο Bloomberg στις 20 Μαΐου, χωρίς να τοποθετείται για τις πιθανότητες παραμονής ή μη της χώρας μας στην Ευρωζώνη, προει­δοποιούσε κατά της πρόωρης ευφορίας για τιε προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
Η προειδοποίηση της δεν πρέπει να αγνοηθεί. Η διάψευση των μαύρων προφητειών για την Ελλάδα είναι, δώδεκα μήνες αργότερα, πηγή μεγάλης ανακούφισης, αλλά δεν πρέπει να οδηγήσει σε εφησυχασμό και σε νέο κύμα αδικαιολόγητης αισιοδοξίας. Η πραγματική οικονομία είναι σε κω­ματώδη κατάσταση και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις απέχουν πολύ από την ολοκλήρωση τους.
Το Grexit μπορεί να τέθηκε εκτός μάχης, αλλά το Grecovery αργεί ακό­μα, και θα αργήσει ακόμα περισσό­τερο αν παρερμηνεύσουμε την αλ­λαγή του διεθνούς κλίματος για την Ελλάδα.

Συμπέρασμα : Είναι διαστροφή των καιρών αυτοί οι δήθεν «μάγκες» της πρόβλεψης να πέφτουν έξω και στην κρίση – βόμβα του 2008 και στην κρίση – σφαγή της Ευρωζώνης και να συνεχίζουν, παρά την αποτυχία τους, να υπάρχουν και να εισπράτουν εκατομμύρια ;
Απλή, η απάντηση. Οι κύριοι αυτοί είναι χρυσοφόροι «τελάληδες» για την κερδοσκοπία.
Το Μακρύ Χέρι της για να βγάζει δισεκατομμύρια. Σε χρόνους ρεκόρ. Όχι, παίζουμε

Πηγή: http://www.nasostsaganelis.gr/2013/06/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BF%CF%85%CE%BD-2/