«Οι Τούρκοι υποδούλωσαν και διέφθειραν το θνητό μέρος της Ελλάδας […] αλλά η ψυχή της, και δι’ εκείνης το πνεύμα του Έθνους έμεινε πάντα ελεύθερο και ανεξάρτητο […]. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να διαιρέσουν, να διχάσουν και να οπλίσουν τους Έλληνες, τον έναν εναντίον του άλλου. Αλλά εκείνοι, συσπειρωμένοι γύρω από την Εκκλησία, ενωμένοι με την σταθερή πίστη τους αντιτάχθησαν σθεναρά […] ισχυρά η Ελλάς δι’ εκείνης της απείρου δυνάμεως που δίνεται από τα εθνικά προτερήματα της ελληνικής φυλής, διήλθε τέσσερεις αιώνες διαφθοράς και πολλών άλλων δυστυχημάτων, χωρίς να παύσει ποτέ του να σχηματίζει Έθνος και να υποτάσσεται στους ιερούς νόμους του Θείου Νομοθέτου μας […]. Ορκιστήκατε πανδημεί να απελευθερωθείτε από τον Τουρκικό ζυγό! Μείνετε ενωμένοι! Αποδείξτε στους Ευρωπαίους ότι η ίδια εθνική αρετή που οπλίζει τα χέρια σας, διευθύνει και στηρίζει τα συμβούλιά σας και τις αποφάσεις σας […]. Μείνετε ακλόνητοι […] διαφορετικά κινδυνεύετε να ερημώσετε παντελώς και εκείνη την μικρή γωνιά της γης που η Πατρίδα εμπιστεύτηκε στα όπλα σας. Ενώ ενωμένοι με όλες σας τις δυνάμεις ενώ, μπορείτε να πολεμήσετε και νικήσετε τους Τούρκους και την τρομερή δύναμη της διαφωνίας και της διχόνιας. Και τότε θα νικήσετε όλους εκείνους (τους Ευρωπαίους) που βοηθούν και τους Τούρκους και την διχόνοια για να σας καταστρέψουν». […] «Η ελπίδα μου είναι στο Θεό, όπως και η δική σας. Η θεία Του Πρόνοια για τις διαφωνίες σας δεν θα σας συγχωρήσει ποτέ, όταν θα παραδώσετε εκ νέου την Πατρίδα στον παντελή όλεθρο ή στον ξένο δεσποτισμό. Όχι κύριοι! Εσείς θα σώσετε την Πατρίδα […]. Η θρησκεία σας, ως ο ζήλος σας και η τιμή σας αυτό εγγυώνται».