Ἡ πατρίδα τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί ἡ θρησκεία εἶναι τό πᾶν καί πρέπει νά θυσιάζη καί πατριωτισμόν καί νά ζῆ αὐτός καί οἰ συγγενεῖς του ὦς τίμιοι ἀνθρωποι εἰς τήν κοινωνία. Καί τότε λέγονται ἔθνη, ὄταν εἶναι στολισμένα μέ πατριωτικά αἰστήματα. Το-ἀναντίον λέγονται παλιοψαθες τῶν ἐθνῶν καί βάρος τῆς γῆς. Καί δια τοῦτο ὦς πατρίδα γενική τοῦ κάθε-ἐνοῦ καί ἔργο τῶν ἀγώνων τοῦ μικροτερου καί ἀδύνατου πολίτη, ἔχει κι’ αὐτός τά συμφέροντά του εἰς αὐτείνη τήν πατρίδα, εἰς αὐτείνη τήν θρησκεία.