Tuesday 26 March 2024
Αντίβαρο
Δημήτρης Ζιαμπάρας Ελληνική πολιτική

Πασαρέλα και Νταβατζήδες


Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της εκλογικής συμπεριφοράς των συμπατριωτών μας στις εθνικές εκλογές: α) δίνουν με συνέπεια στα δύο μεγάλα κόμματα πάνω από 80%, β) σταυρώνουν υποψηφίους με πρώτο κριτήριο την τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα και γ) αδιαφορούν για την θεσμική υποβάθμιση του κοινοβουλίου.



Ο Δικομματισμός σημαίνει ότι ο κόσμος δεν θέλει η πολιτική διαμάχη να γίνεται εκτός των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά μέσα σε αυτά. Γι’ αυτό όλα τα νέα πολιτικά σχήματα στην διάρκεια της μεταπολίτευσης έχουν καταποντιστεί (με εξαίρεση το ΛΑ.Ο.Σ. του ευφυέστατου Καρατζαφέρη). Οι πολίτες μας φαίνεται ότι δεν έχουν αίτημα περισσότερης δημοκρατίας, πλουραλισμού και συμμετοχής τους, θέλουν την ησυχία τους. Κάποιοι άλλοι να δίνουν για αυτούς τις πολιτικές μάχες και αυτοί να απολαμβάνουν μια ευημερούσα καθημερινότητα. Αν μπορούσαν μάλιστα να μην δουλεύουν για αυτήν την ευημερία θα ήταν ακόμη καλύτερα. Η κοινωνία μας πλέον στερείται δυναμικότητας είτε πολιτικής είτε οικονομικής, φωτεινή εξαίρεση οι μετανάστες.



Η Τηλεδημοκρατία σημαίνει ότι η τηλεόραση πλέον επηρεάζει άμεσα την πολιτική μας ζωή σε βαθμό που είναι πλέον αδύνατον να αγνοηθεί. Όπως η παρουσία του Σωκράτη χώρισε στα δύο την Φιλοσοφία, η παρουσία του Χριστού χώρισε στα δύο την Ιστορία, έτσι και η παρουσία της Τηλεόρασης χωρίζει στα δύο την Πολιτική. Άλλα τα χαρακτηριστικά των πολιτικών ταγών προ TV και άλλα μετά TV. Αυτό όμως εγγυάται χαμηλή ποιότητα πολιτικού προσωπικού (επιπέδου Πασαρέλας), αλλά και την πολιτική γιγάντωση εξωθεσμικών παραγόντων που ελέγχουν την TV (βλέπε Νταβατζήδες).



Η Υποβάθμιση του Κοινοβουλίου σημαίνει ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει αποτύχει, διότι δεν λειτουργεί ο πυρήνας του: το κοινοβούλιο. Τα κόμματα ως θεσμοί είναι πλέον πολύ ισχυρά και έχουν καπελώσει την λειτουργία του κοινοβουλίου με την λεγόμενη κομματική πειθαρχία. Δεν μπορεί να αγνοηθεί ούτε να καταπολεμηθεί η θηριώδης δύναμη των κομμάτων, διότι ο ίδιος ο κόσμος τα έχει γιγαντώσει με την πολιτική του αδιαφορία. Πρέπει λοιπόν να αναγνωρισθεί επισήμως αυτή η εξουσία στα κόμματα ώστε να μπορέσει και να ελεγχθεί. Σήμερα οι βουλευτές έχουν μεγαλύτερη πολιτική νομιμοποίηση από αυτή που απαιτεί ο ρόλος τους στην Βουλή. Θα ήταν περισσότερο εναρμονισμένο με τον ρόλο τους αν η οργάνωση των κομμάτων προέβλεπε την υποχρεωτική υπόδειξη των υποψηφίων σε μυστική ψηφοφορία στο αρμόδιο κατά το καταστατικό τους όργανο όπως ακριβώς έγινε και με την ανάδειξη των δύο τελευταίων πολιτικών αρχηγών. Με αυτό τον τρόπο ίσως τα κόμματα επιλέγουν τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους τους με κριτήριο όχι την τηλοψία αλλά την συμβολή τους στην κομματική επιτυχία.



Η κυβέρνηση μετά την πρωτοβουλία της με τον νόμο για την απόδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας σε Μετανάστες μας εκπλήσσει ευχάριστα ακόμη μια φορά με ένα ρηξικέλευθο (;) Νέο Εκλογικό Νόμο, επιδεικνύοντας πολιτικό θάρρος και εργατικότητα, ας ελπίσουμε και αποτελεσματικότητα στο μέλλον. Ο Νέος Εκλογικός Νόμος που προτείνει (Γερμανικό Μοντέλο) μοιάζει να λαμβάνει υπόψιν την παθολογία της εκλογικής μας συμπεριφοράς και να αλλάζει δραστικά την λειτουργία του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος. Βέβαια το καλύτερο θα ήταν μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση για την κατάρτιση Νέου Συντάγματος, μιας και οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος είναι αμέτρητες, αλλά και ένας εκλογικός νόμος θα μπορούσε να αλλάξει πολλά. Κάποιες διατάξεις που ανακοινώθηκαν ή διέρρευσαν, αν αληθεύουν, δείχνουν να είναι μια καλή αρχή για να αντιστρέψουν ή έστω να σταματήσουν την πολιτική μας παρακμή. Συγκεκριμένα:


1. Σταυρός προτίμησης επιτέλους τέρμα! Τελειώνουν έτσι οι βουλευτές-βαρόνοι και η ανάγκη εξάρτησης των υποψηφίων από δαπάνες και προσβάσεις προβολής.


2. Οι 180 από τους 300 της Βουλής θα εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες, με τους εκλογείς να επιλέγουν μονάχα κόμμα, και οι υπόλοιποι 120 σε λίστες των περιφερειών. Ενδεικτικά μπορεί να αναφερθεί η περίπτωση της Αθήνας που θα διαιρεθεί σε 36 μονοεδρικές, της Θεσσαλονίκης που θα σπάσει σε 14 και του Πειραιά που θα βγάζει 7. Ίσως ο υποψήφιος να μπορεί έτσι να προσεγγίσει απευθείας τους εκλογείς του χωρίς την ανάγκη διαμεσολάβησης.


3. Ο πήχης της αυτοδυναμίας τοποθετείται στο 40,20%. Επίσης το πρώτο κόμμα θα πριμοδοτείται με 40 έδρες και αποσυνδέεται η αυτοδυναμία από το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μένουν εκτός Βουλής. Καλή η πολιτική και ο πλουραλισμός αλλά πρέπει να έχουμε και κυβέρνηση που θα εγγυάται μια σταθερή οικονομική πολιτική.


4. Παρέχεται η δυνατότητα κατάργησης ή μείωσης του ορίου 3%, χωρίς να διακινδυνεύεται η αυτοδυναμία. Κόμμα που κερδίζει μονοεδρική θα την παίρνει, έστω και αν δεν πιάνει το όριο του 3% (στην περίπτωση που διατηρηθεί). Η αλλαγή αυτή είναι η δημοκρατικότερη και προφανώς ανοίγει τον δρόμο για την αυτόνομη κάθοδο στον πολιτικό στίβο πολλών μικρών κομμάτων και φυσικά κάποιων μειονοτικών κομμάτων.



Χάσαμε την ευκαιρία δύο Συνταγματικών Αναθεωρήσεων επειδή δεν είχαμε καταλάβει ότι οι καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου είναι για να ερμηνεύουν ή να συντάσσουν Συνταγματικές Διατάξεις όχι να προτείνουν. Ο Νέος Εκλογικός Νόμος είναι ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.



Ο Δημήτρης Ζιαμπάρας είναι Δικηγόρος, ΜΒΑ, DiplEng.

.

45 comments

Ανώνυμος 24 January 2010 at 18:46

Ως προς την απονομή της Ελληνικής ιθαγένειας, εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά.Ο στόχος να γίνει η Ελλάδα μία μεγάλη αγορά 20.000.000 χωρίς ταυτότητα και πολιτική βούληση πρέπει να επιτευχθεί ; Σκεφτείτε τι έχει να γίνει όταν οι μετανάστες που συμπληρώνουν 5 χρόνια νόμιμης διαμονής, με το νέο δικαίωμα, πλέον, της οικογενειακής επανένωσης, φέρουν νομίμως, και την οικογένειά τους. Γεγονός που σημαίνει τον ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΟ πολλαπλασιασμό τους, ανάλογα με τον αριθμό των οικογενειακών μελών.
Ένα τμήμα του Γερμανικού κατεστημένου «ονειρεύεται» συγκυβέρνηση, δηλαδή την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας και άλλων κρατών του ευρωπαϊκού νότου (της Ισπανίας και της Ιταλίας) και την μετατροπή τους σε πεδίο ελεύθερης και ανεξέλεγκτης δράσης των γερμανικών συμφερόντων τα οποία πάντοτε φρόντιζαν να ασκούν επιρροή σε πολιτικά πρόσωπα και κυβερνήσεις. Υπό αυτή την έννοια η προσέγγιση, με τη μορφή μεσογειακής συμμαχίας, των πρωθυπουργών της Ελλάδας και της Ισπανίας, Παπανδρέου και Θαπατέρο, αντίστοιχα, μόνο τυχαία δεν είναι.

Η Κυβέρνηση και τα Κόμματα, έχουν την ευθύνη των αποφάσεων στα χέρια τους. Και οι Έλληνες Πολίτες, αφού πρώτα ενημερωθούν σφαιρικά, να απαιτήσουν ΑΜΕΣΑ τις σωστές λύσεις.
Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να παρακαλέσουμε όλους τους Ανθρώπους των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών, να βοηθήσουν, με οποιονδήποτε τρόπο και με οποιαδήποτε άποψη, σ’αυτή την ολοκληρωμένη ενημέρωση.

Αφού όμως πρώτα κάνουν την αυτοκριτική τους.

Όπως την έκανε και ο Καθηγητής κ.Κωνστ. Τσουκαλάς. (ΒΗΜΑ-10/10/’97)

« Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατοι. Η εύνοια, η συμμετοχή σε ” ερευνητικά
προγράμματα ” που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν τη διανόηση « επάγγελμα» ..»

Και ν’αναρωτηθούν κάποια στιγμή, μήπως κι’αυτοί, χωρίς
να το καταλάβουν, έγιναν «γκουρού» της εξουσίας;

Reply
editor2 24 January 2010 at 20:35

“1. Σταυρός προτίμησης επιτέλους τέρμα! Τελειώνουν έτσι οι βουλευτές-βαρόνοι και η ανάγκη εξάρτησης των υποψηφίων από δαπάνες και προσβάσεις προβολής.”

Πρὸς Θεοῦ, ὄχι. Ψίχουλα ἀντιπροσωπευτικότητας ἔχουν μείνει, ἂς μὴν τὰ ξαποστείλουμε κι αὐτά. Εἰδάλλως, γιατὶ νὰ κρατήσουμε τοὺς βουλευτές, ποὺ κοστίζουν κιόλας, καὶ νὰ μὴν τοὺς ἀντικαταστήσουμε μὲ points, ποὺ ἂν μὴ τί ἄλλο δὲν θέτουν καὶ ζήτημα ψήφου συνείδησης. Στὰ 151 points κερδίζεις καὶ σχηματίζεις κυβέρνηση. Ἀφοῦ δὲν γίνεται, ἄνευ σταυροῦ, ἐπιλογὴ προσώπου ἀλλὰ κόμματος, γιατί ὄχι;;;;

Ὄχι, ὄχι. Σταύρωσον αὐτούς.

Reply
imago 24 January 2010 at 20:51

Δεν ξέρω ποιά πολιτική δυναμικότητα διακρίνεται στους μετανάστες, όπως και επίσης πόσο δημοκρατηκότερη θα είναι η διακυβέρνηση της χώρας, εάν στο κοινοβούλιο συμμετέχουνε μειονοτικά κόμματα ελεγχόμενα από τρίτες χώρες, οι οποίες διατηρούνε καμιά εικοσαριά casus beli αναντίον μας, αλλά και μόνο η πεποίθησή σας, ότι νόμοι οφείλουνε να διαπαιδαγωγούνε τους πολίτες και όχι να εκφράζουνε την πολιτική των βούληση (προσοχή, δεν εννοώ την άποψη – τσάμπα μαγκιά που μπορεί να εκφράσει ο καθένας, σε μια κοινωνία στην οποία βίαια έκτροπα ονομάζονται “κοινωνικοί αγώνες” και “λαικές εξεγέρσεις”) δείχνουνε νομίζω και το πρόβλημα το οποίο έχουνε γενικότερα οι εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις στην ελληνική κοινωνία.
Σχετικά τώρα με την βιωσιμότητα μικρότερων πολιτικών κομμάτων, θα πρέπει να τονισθεί, ότι αυτή κρίνεται λιγότερο από την ευφυία των ιδρυτών των και περισσότερο από τον βαθμό στον οποίο αυτά εκφράζουνε μια συγκεκριμένη πολιτική τάση στην κοινωνία.
Οι περιπτώσεις ΛΑΟΣ και ΚΚΕ, αλλά και ως ένα βαθμό ΣΥΡΙΖΑ έχουνε αυτό το χαρακτηριστικό.
Άλλοι σχηματισμοί, όπως π.χ. ΠΟΛΑΝ, ΚΕΠ, ΔΗΚΚΙ κτλ. δεν έχουνε. Εξάλλου είναι δύσκολο να ανταγωνιστείς τα καθιερωμένα κόμματα με κεντρικά μηνύματα του τύπου:

“εκφράζουμε όλους τους δημοκρατικούς και φιλελεύθερους Έλληνες”

λες και ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ εκπροσωπούνε μόνο φασίστες και φιλόδουλους…

Reply
Kakarelidis 24 January 2010 at 22:02

Αγαπητέ Δημήτρη,
δεν ξέρω για σένα , αλλά για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο μόνο “ευχάριστη” όπως τεκμαίρεται από το “ακόμα μια φορά” σου, δεν ήταν η πρωτοβουλία για νόμο ιθαγένειας με το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Ως δικηγόρος φαντάζομαι γνωρίζεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση ούτε καν για προανάκριση της παράνομης εισόδου του εκάστοτε λαθρομετανάστη. Αρα πάει πάπαλα το πολυδιαφημισμένο του νόμου περι μη καταδίκης για σειρά εγκλημάτων.

Οσο για τις μονοεδρικές φαντάζομαι αναγνωρίζεις ότι ευκολώτατα η μειοψηφία πάντοτε μπορεί να “κλεβει ” όλες τις έδρες και να κυβερνά αρκεί να έχει 1 ψήφο μονο παραπάνω από το δεύτερο κόμμα. (φαντάσου ΠΑΣΟΚ 30% συν μια ψήφο, ΝΔ 30%, ΚΚΕ 10%, ΛΑΟΣ 10%, ΣΥΡΙΖΑ 10%, αλλά και κάθε άλλη σειρά όπως πχ ΠΑΣΟΚ 20% συν μια ψήφο, ΝΔ 20%, ΚΚΕ 10%, ΛΑΟΣ 10%, ΣΥΡΙΖΑ 10%, ΤΟΥΡΚΙΚΟ 5% ΑΛΒΑΝΙΚΟ 5%, ΑΛΛΟ 20%).

Αυτό λειτουργεί σε δικομματικά αλλά και έντονα ταξικά περιβάλλοντα όπως Αγγλία, Γερμανία κλπ όπου η υπακοή στο σύστημα είναι παγιωμένη και τώρα ζητείται ακριβώς αυτό και για την ελλάδα.

Αν μάλιστα παρατηρήσει κάποιος ψυχρά τα πράγματα θα δεί ότι τώρα έχουμε στην Ευρώπη και την γειτονιά μας, αυτά τα οποία ακριβώς η Γερμανία ήθελε να επιβάλλει με τον Β ΠΠ (πλήν της Ρωσσίας, που ,προς μεγάλη πίκρα Αμερικανών, Αγγλων και Γερμανών, τους χάλασε την μαγιά ο Πούτιν). Ακόμη και για το τότε κοινό “ευρώ” οι Ναζί είχαν φτιάξει πλήρη σχεδια.

Στην Ελλάδα του 21ου ατυχως ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟ ΠΑΛΙΟΜΟΔΙΤΙΚΟΥ AYTARXΙΣΜΟΥ και αποδεικνύεται από το αμιμητο…. “δεν βάζουμε σε δημοψήφισμα τα …..ανθρώπινα δικαιώματα “(SIC).

Να μου επιτρέψεις να σου συστήσω να διαβάσεις ή να ακούσης στις “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ” τον Κοντογεώργη.
Δεν είναι μόνο ότι δεν έχουμε Δημοκρατία με την ουσιαστική έννοια, παρά ένα είδος κοινοβουλευτισμού, αλλά και σ’ αυτό το σύστημα οι άριστοιι είναι κατά τεκμήριο εκτός Βουλής και πολλαπλασιος των βουλευτω΄ν κόσμος γνωρίζει πολύ περισσότερα στο αντικείμενο από τον καθένα τους.

Τελειώνοντας να μου επιτρέψεις να ρωτήσω αν είναι δικό σου το άρθρο (μια και δεν είναι κα’ι τοσο συνεπές με τα προηγούμενά σου) ή απλά γράφεις με έκδηλη ειρωνία ?
Φιλικά
ΓΚ

Reply
farmakis aristotelis 25 January 2010 at 06:21

“Σταυρός προτίμησης επιτέλους τέρμα! Τελειώνουν έτσι οι βουλευτές-βαρόνοι και η ανάγκη εξάρτησης των υποψηφίων από δαπάνες και προσβάσεις προβολής.”

Θα μπορούσατε να το δείτε και ως εξής:

Και η τελευταία ελπίδα για εκλογή μή πλήρως ελεγχόμενων βουλευτών, σβήνει. Στο εξής θα έχουμε μόνο κεντρικά ελεγχόμενους βουλευτές (εξ ορισμού) χωρίς ελπίδα να εκλέξει ο λαός κάποιον εκτός συστήματος. Κάθε Γιαννάκου που θα μπορούσε να μαυρίσει ο λαός, θα επιβάλλεται πλέον όχι μόνο σαν ευρωβουλευτίνα αλλά και σαν βουλευτίνα.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 06:55

Ανώνυμε την επί της αρχής άποψή μου για τον νέο νόμο για το μεταναστευτικό την αναφέρω στο άρθρο μου “Αμφοίν Αστοίν”, εδώ στο Αντίβαρο. Αν βαριέσαι να την διαβάσεις σου λέω σύντομα ότι θεωρώ για λόγους εθνικού συμφέροντος (δημογραφικό γαρ) την υπό προϋποθέσεις απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε συγκεκριμένους μετανάστες αναπόφευκτη και αναγκαία.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 08:12

Σωτ. Μητρ. είτε μας αρέσει είτε όχι την πολιτική δύναμη σήμερα την έχει το κόμμα, ενώ οι βουλευτές έχουν καθαρά διακοσμητικό ρόλο μέσα στο κοινοβούλιο γελοιοποιώντας την μεγάλη τους πολιτική νομιμοποίηση. Οπότε το πολιτικό μας σύστημα ξεκινά εξ αρχής με τρία μεγάλα μειονεκτήματα: πρώτον ευτελίζεται η λαϊκή νομιμοποίηση και κατ επέκταση το ίδιο το πολίτευμα (η αίσθηση του αδιεξόδου), δεύτερον τα κόμματα πρέπει να αναζητήσουν σοβαρά πολιτικά στελέχη εκτός κοινοβουλίου (συζήτηση για εξωκοινοβουλευτικούς), τρίτον η αντιπροσώπευση αφορά κυρίως τα πρόσωπα και ελάχιστα τις πολιτικές θέσεις (επαγγελματίες Stars με γραμμάτια προς αποπληρωμή).

Τι να κάνουμε τώρα; αφού ο πολύς κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική και επιλέγει υποψηφίους με όρους Reality Show. Αυτό δεν είναι αντιπροσωπευτικότητα αλλά χαβαλές. Ο πολύς κόσμος την πολιτική την θέλει να ασκείται από κάποιους άλλους μέσα σε ένα κόμμα, ας του κάνουμε το χατήρι. Προσωπικά βλέπω την πληθώρα των βουλευτών να μην ασχολούνται με την ουσία της πολιτικής αλλά μόνο με την εντυπωσιοθηρία. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε με όρους παρελθόντος-ιστορικούς-προσωποκεντρικούς κ.λπ. διότι όλα αυτά τα έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί η TV. Προσωπικά θέλω το πολιτικό κόμμα, το οποίο έχει και την δύναμη, όσο πιο υγιή οργανισμό γίνεται όχι απλά επιτυχημένο, άρα πρέπει να το αφήσω να διώξει από μέσα του οτιδήποτε δεν συμβάλλει στην πολιτική του υγεία.

Η ελευθερία είναι ελευθερία μόνο όταν εμφανίζεται στο πλαίσιο ενός τεχνητού περιορισμού. Ας περιορίσουμε την ελευθερία του κόσμου ως προς το θέμα της επιλογής του προσώπου μπας και ασχοληθεί λίγο περισσότερο με τις πολιτικές θέσεις. Το ποδήλατο π.χ. έχει μειωμένους βαθμούς ελευθερίας (μπορεί να πάει μόνο μπροστά) αλλά με το ίδιο ποσό ενέργειας μπορείς να διανύσεις γρηγορότερα μια πολύ μεγαλύτερη απόσταση (αρκεί βέβαια να ξέρεις που πηγαίνεις).

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 08:15

Οι υπόλοιποι Imago, Kakarelidis, Termigr λίγη υπoμονή για την απάντηση

Reply
Μαριέττα Δρίβα 25 January 2010 at 08:27

Αγαπητέ Δημήτρη, ο τίτλος του τελευταίου άρθρου σου και οι πρώτες παράγραφοι αυτού με λύπησαν γιατί είναι έκδηλη η ειρωνία, ο κυνισμός και η απαξίωση συνολικά για τον ελληνικό λαό (αναφέρω ενδεικτικά
: Οι πολίτες μας φαίνεται ότι δεν έχουν αίτημα περισσότερης δημοκρατίας, πλουραλισμού και συμμετοχής τους, θέλουν την ησυχία τους). Δεν θα συμφωνήσω μαζί σου -όπως και εσύ ο ίδιος δεν είσαι συνεπής με σχετικές αναφορές προηγούμενων άρθρων σου. Η ηθική κατάπτωση και η σοβαρή οικονομική κρίση μας έχουν φέρει στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, αλλά σίγουρα υπάρχουν θετικά ελπιδοφόρα μηνύματα και σημάδια. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι και νοοτροπίες υγιείς και σίγουρα το μέλλον δεν είναι τόσο μαύρο. Μου φαίνεται απίστευτο οτι θεωρείς τους μετανάστες φωτεινή εξαίρεση, αναφερόμενος σε μια εικονική πραγματικότητα αγνοώντας τις καθημερινές εικόνες της πόλης. Και το πιο τραγιγικό του συλλογισμού σου, δυστυχώς, είναι οτι αναφέρεσαι στο δημογραφικό. Σε ποιούς μετανάστες αναφέρεσαι ;
Σχετικά με το θέμα του εκλογικού νόμου -που φάνηκε σαν άλλοθι για την ανάπτυξη των υπολοίπων ιδεών σου- δεν είμαι σε θέση να κρίνω υπέρ ή κατά της αλλαγής του, αλλά μπορώ να επισημάνω οτι δεν θα έπρεπε να αλλάζει κάθε τόσο βάσει απροσδιορίστων σκοπιμοτήτων. Πρέπει να είναι επαρκώς τεκμειριωμένη και να μην χρυσώνει το χάπι της ..δημοκρατικότητας με τη διευκόλυνση εισόδου μικρών κομμάτων ενώ ταυτοχρόνως ενισχύει το α΄κόμμα και την αυτοδυναμία (κάτι που το βρίσκεις θετικό εάν κατάλαβα σωστά, ενώ την ίδια στιγμή το κατακεραυνώνεις στην αρχή του άρθρου σου). Τέλος, η προοπτική εισόδου μειονοτικών κομμάτων θα έπρεπε να επανεξεταστεί σοβαρά εξετάζοντας όλες τις αρνητικές συνέπειες.

Reply
Petunia_Incomunicada 25 January 2010 at 10:42

Μαριέττα Δρίβα said: Σε ποιούς μετανάστες αναφέρεσαι ;

Ίσως αναφέρεται σε οικογενειάρχες πχ. Αλβανούς που βρίσκονται σε αυτή τη χώρα μας τουλάχιστον μια δεκαετία, δουλεύοντας – πληρώνοντας και υπομένοντας τον καθε εξευτελισμό. Γιατί δηλαδή ένα παιδί 15 ετών, που έχει ζήσει όλη του τη ζωή στην Ελλάδα να μην έχει υπηκόοτητα/ιθαγένεια, χαρτιά τελοσπάντων που δε χρειάζονται ανανέωση κθε 1-2 χρόνια…μπορεί να μην είναι τα φωτισμένα μυαλά που στέλνει αυτή η θεα χώρα στο εξωτερικό αλλά είναι δουλευταράδες και τίμιοι…και σέβονται το χέρι που τους ταϊζει…εδω ισως βρίσκεται μια φωτεινή εξαίρεση….
για να μη ξεκινήσουμε την κουβέντα – που δεν έχει σ΄χεση βέβεια με εκλογές και δικαιώματα – των ασυνόδευτων παιδιών, των προσφύγων και αιτούντων άσυλο που στοιβάζονται κάπου και απλά μετά τους ξεχνάμε…

Reply
imago 25 January 2010 at 12:12

Να μας πείτε εσείς πρώτα, για ποιόν λόγο ένα (το κάθε) παιδί 15 ετών, που έχει ζήσει όλη του τη ζωή στην Ελλάδα, να έχει υπηκοότητα/ιθαγένεια ελληνική!

Reply
jean 25 January 2010 at 12:41

Έχουμε κατ’όνομα δημοκρατία (παπανδρέου, καραμανλής, μπακογιάννη, αλευράς, λιάπης, κυριάκος μητσοτάκης, φ. γεννηματά, κατσιφάρας κλπ) τώρα θα έχουμε και τον εκάστοτε επιβαλλόμενο αρχηγό (δια τις μεθόδου στραγγαλισμού άλλων υποψηφίων) να επιβάλει και τους βουλευτές δια της λίστας και της κατά το δοκούν επιλογής στις μονοεδρικές. Εγώ θα έλεγα μιας και μας κοροιδεύουν ας φέρουμε και τους Γκλυξμπουργκ έτσι και αλλιώς και τώρα η δημοκρατία μας είναι πολύ αδύναμη δυστυχώς… και για να προλάβω δεν είμαι βασιλικός απλά ειρωνεύομαι το πολιτικό μας σύστημα…Το προτεινόμενο σύστημα κάνει τον εκάστοτε αρχηγό πανίσχυρο και για όσους είναι λίγο μεγαλύτεροι θυμηθείται τις εκλογές του 1985 που είχε ισχύσει η λίστα τι επακολούθησε στη πολιτική ζωή μετά…αλλά βέβαια π.χ. ο καραμανλης γιατί να μπλέκει με διάφορους “τατούληδες” θα έβαζε μόνο διάφορους “αγγέλου”…και ο παπανδρέου θα έκοβε διάφορους λοβέρδους και θα μας γέμιζε με “λούκες”

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 15:00

Imago, έχεις δίκιο για τους μετανάστες, δεν αποτελούν πολιτική εξαίρεση αλλά οικονομική. Δυστυχώς είναι τα αυριανά μας αφεντικά αν συνεχίσουμε ως κοινωνία το δημοσιοϋπαλληλικό μας όραμα.

Στο θέμα των μειονοτικών κομμάτων είναι θέμα που πρέπει να αντιμετωπισθεί με προσοχή κυρίως ως αναφορά την ίδια την μειονότητα. Το να μην τους αφήνεις να εκφρασθούν πολιτικά απλά βάζεις το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Μην ξεχνάς ότι οι Ευρωπαϊκές χώρες είναι γεμάτες μειονοτικά κόμματα: Βάσκοι, ΒορειοΙρλανδοί κ.λπ. Η Τουρκία με το 10% ως ελάχιστο που τόσα χρόνια τους κρύβει, τι κατάφερε;

Έχεις απόλυτο δίκιο και στο ότι το ΛΑΟΣ εκφράζει μια υπαρκτή τάση, όπως και το ότι οι γενικολογίες έχουν ημερομηνία λήξεως. Το να αρθρώσεις όμως λόγο πολιτικό έστω και σε υπαρκτή τάση που εκπροσωπείς, δεν είναι εύκολη υπόθεση, απαιτεί πολλά, πάρα πολλά!

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 15:49

Kakarelidis, το άρθρο είναι δικό μου και δεν ειρωνεύομαι σε καμιά περίπτωση. Δεν είμαι οπαδός της Καβαφικής Ειρωνείας και Υποψίας, αλλά λάτρης της Ελυτικής Αθωότητας και Αφέλειας. Συμφωνώ απόλυτα με τον Κοντογιώργη, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα, για το ότι οι άριστοι είναι έκτος Βουλής. Μα ποιος σοβαρός άνθρωπος θα έμπαινε σε αυτό το γαϊτανάκι της εντυπωσιοθηρίας; Ο άριστος δεν έχει ανάγκη από ανούσιες κοκορομαχίες. Μιας και αποτύχαμε με τον σταυρό να βρούμε τους Αρίστους, ας το προσπαθήσουμε με την λίστα.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 15:56

Thermigr είναι λάθος να πιστεύουμε ότι φταίει η Γιάννακου για το βιβλίο της Ιστορίας. Σαφώς ήταν κυβερνητική πολιτική και την ευθύνη την είχε όλη η Κυβέρνηση. Είδες πως η άκαιρη προσωποκεντρικότητα καλύπτει την απόδοση της πραγματικής ευθύνης; Καταψηφίστηκε η Γιάννακου, και λοιπόν; Τι έγινε; Πήρε την προαγωγή της στο Ευρωκοινοβούλιο. Αν όμως ξέρεις ότι ο κόσμος δεν έχει την διέξοδο να καταψηφίσει το πρόσωπο, έχεις τον φόβο μην καταψηφίσει τον πραγματικό υπεύθυνο: το κόμμα.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 16:10

Μαριέττα Δρίβα δεν φταίω εγώ που οι Ελλαδίτες ψηφίζουν ασήμαντους απόγονους γαλαζοαίματων, ανόητους νεανίες πρώην καταληψίες, τηλεαστέρες, μπασκετμπολίστες, ποδοσφαιριστές, αποδεδειγμένα διεφθαρμένους κομματανθρώπους και δεν έχει τέλος η λίστα. Από την άλλη δεν θέλουν να συμμετέχουν, με δυσκολία να ξέρεις βρίσκουν υποψηφίους τα κόμματα. Δεν νομίζω ότι λέω κάτι καινούριο.
Οι μετανάστες ναι θα επιμείνω αποτελούν την φωτεινή οικονομική δυναμική της κοινωνίας μας.
Για τα μειονοτικά κόμματα έχεις δίκιο χρειάζεται πολύ προσοχή, αλλά είμαι πάντα υπέρ της πολιτικής έκφρασης διότι τα πολιτικά προβλήματα μόνο έτσι αντιμετωπίζονται. Αν τα κρύβεις γίνεσαι Τουρκία…

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 16:23

Petunia_Incomunicada η θέση μου υπέρ της απόδοσης της Ελληνικής Ιθαγένειας σε συγκεκριμένους μετανάστες και υπό προϋποθέσεις δεν έχει ελατήρια ούτε ανθρωπιστικά ούτε νομικίστικα. Τα ανθρωπιστικά επιχειρήματα δεν έχουν θέση σε τέτοια ζητήματα διότι πόσους πεινασμένους στον κόσμο θα φροντίσουμε, είναι πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια. Τα νομικίστικα πάλι επιχειρήματα δεν με βρίσκουν σύμφωνο διότι η απόδοση Ιθαγένειας δεν είναι ατομικό δικαίωμα. Η βάση της λογικής μου υπέρ της απόδοσης της ιθαγένειας είναι καθαρά το δημόσιο συμφέρον, το δημογραφικό. Διότι όσο και να πριμοδοτήσεις τους Ελλαδίτες να γεννοβολήσουν δεν θα καταφέρουμε να λύσουμε το πρόβλημά μας. Και αν δεν το λύσουμε εμείς θα μας το λύσει η Τουρκία και συντομα. Άρα λοιπόν το 15χρονο παιδί μεταναστών δεν σημαίνει κάτι για το αν θα πάρει την ελληνική ιθαγένεια. Θα πρέπει να τηρεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις τις οποίες πρέπει να μπορέσουμε νηφάλια να προσδιορίσουμε όλοι μαζί. Περισσότερα στο άρθρο μου στο Αντίβαρο «Αμφοίν Αστοίν».

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 16:25

Jean pls λίγη υπομονή για την απάντηση

Reply
farmakis aristotelis 25 January 2010 at 18:50

Τελικά καταψηφίστηκε και το πρόσωπο και το κόμμα που επέμεινε στη Γιαννάκου.
Ο κόσμος με την καταψήφιση της Γιαννάκου, έδωσε ένα μήνυμα στο κόμμα. Το κόμμα της ΝΔ αγνόησε το μήνημα και έλαβε καταδίκη (φυσικά όχι μόνον γιαυτό το θέμα).

Νομίζω ότι είναι λάθος η κατάργηση της ψήφου για τους Βουλευτές στις εκλογές. Είναι φασιστικό, είναι νεοταξικό.

Περισσότερο όφελος θα είχε η κατάργηση των κομμάτων και η ψήφιση απευθείας προσώπων. Θα προέκυπταν πολύ πιο αντιπροσωπευτικοί εκπρόσωποι. Αυτό όμως έγινε μόνον στις πρώτες τρείς εκλογές από όσο γνωρίζω. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει τώρα επειδή δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κρατούντων και των προωθούντων τους κρατούντες. Με τον τρόπο αυτό ο λαός θα αποπροσανατολίζεται λιγότερο από χαζοϊδεολογίες και θα επικεντρώνεται στις προτάσεις και την προσωπικότητα των υποψηφίων.

Reply
Γεώργιος Ζ.Ζ. 25 January 2010 at 19:21

“είτε μας αρέσει είτε όχι την πολιτική δύναμη σήμερα την έχει το κόμμα, ενώ οι βουλευτές έχουν καθαρά διακοσμητικό ρόλο μέσα στο κοινοβούλιο γελοιοποιώντας την μεγάλη τους πολιτική νομιμοποίηση”

Δηλαδή ζητάτε να νομιμοποιήσουμε τον εξευτελισμό της πολιτικής ζωής εξαφανίζοντας κάθε ίχνος άμεσης δημοκρατίας και αναθέτοντας την εξυγείανση του πολιτικού συστήματος σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για το κατάντημά του.

“Τι να κάνουμε τώρα; αφού ο πολύς κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική και επιλέγει υποψηφίους με όρους Reality Show […] Προσωπικά βλέπω την πληθώρα των βουλευτών να μην ασχολούνται με την ουσία της πολιτικής αλλά μόνο με την εντυπωσιοθηρία.”

Πόσους από τους 300 βλέπετε να παρελαύνουν στα κανάλια; Γιατί εγω βλέπω σε μόνιμη βάση τα “πρωτοκλασάτα” στελέχη των κομμάτων. Καί με ποια λογική θα αναβαθμιστεί ο ρόλος των βουλευτών με την κατάργηση του σταυρού;

“Προσωπικά θέλω το πολιτικό κόμμα, το οποίο έχει και την δύναμη, όσο πιο υγιή οργανισμό γίνεται όχι απλά επιτυχημένο, άρα πρέπει να το αφήσω να διώξει από μέσα του οτιδήποτε δεν συμβάλλει στην πολιτική του υγεία”

Πώς είναι δυνατόν ένας βαριά άρρωστος οργανισμός να θεραπευτεί απο μόνος του;

Τελικά κ. Ζιαμπάρα αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η υποτίμηση και ο παραμερισμός του ελληνικού λαού. Με το θεσμό του δημοψηφίσματος ουσιαστικά νεκρό και το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας πλήρως αποδυναμωμένο ποια δυνατότητα έχει ο πολίτης για άμυνα απένατι στη πολιτική αυθαιρεσία της οποιαδήποτε κυβέρνησης; Μήπως η δημοκρατία μας εκφυλίζεται σταδιακά σε εναλασσόμενη δικτακτορία;

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 21:48

Γιώργο Ζήση Παπαδιαμαντίζεις, αν δεν κάνω λάθος ο Παπαδιαμάντης είχε μιλήσει για Εναλλασσόμενους Τυράννους.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 25 January 2010 at 21:52

Jean, οι κίνδυνοι που αναφέρεις είναι όλοι υπαρκτοί. Έχω όμως την εντύπωση ότι εδώ που έχει φτάσει το επίπεδο της πολιτικής ζωής πρέπει να δοκιμάσουμε και επικίνδυνες λύσεις…

Reply
Kakarelidis 25 January 2010 at 22:07

Αγαπητέ Δημήτρη,
η πολιτική που προτείνεις (αφού αποτύχαμε σ’ αυτό, ας δοκιμάσουμε το άλλο) είναι ακριβώς η συνταγή για μόνιμη υπανάπτυξη και η συνταγή του μαύρου – ‘ασπρου, δηλαδή η ίδια λογική που καταδικάζεις. Γιατί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αδόκιμες εφαρμογές εξ εσπερίας συνταγών, άκριτα μεταφερθείσες σε ένα λαό με το βάρος χιλιετιών πολιτισμού, όπως ακριβώς συνέβη με συνταγές για την γλώσσα, τους τόνους, την μουσική, κλπ. Συνταγες που οδήγησαν για πρώτη φορά στην ιστορία του πολιτισμού, οι νεώτερες γενιές να είναι λειτουργικά περισσ’οτερο αναλφάβητες από τις προηγουμενες.

Το όλο θέμα πίσω από τον πόνο, που έπιασε το κυβερνόν κόμμα για τις μονοεδρικές (και που καλοβλεπαν για διαφορετικούς λόγους η ΝΔ και το ΚΚΕ) είναι ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυξανομένη συνεχώς η γελοία πριμοδότηση 40-άδων και 50-άδων δωροεδρών στο πρώτο κομμα, στα πλαίσια μιάς ακόμα γελοιωδέστερης νοοτροπίας “ισχυρών κυβερνήσεων” δηλαδή Α-συνεργασίας και μη έργου, και με τον “κανένα” στις δημοσκοπήσεις να αυξάνεται.

Η στασιμότητα σε αριθμό ψήφων στο ΠΑΣΟΚ ταρακούνησε -προς λάθος βέβαια κατεύθυνση τους εκλογομάγειρους, γι’ αυτό και τους έπιασε ο δεύτερος πόνος για νομιμοποιήσεις λαθρομεταναστών , και ψήφο στους εν Ελλάδι και μόνο μετανάστες με πρόκριμα τις δημοτικές του Οκτωβρίου και ανάλογα με το αποτέλεσμα θα δούν τον Νοέμβρη για το δικαίωμα ψήφου στις εθνικές.

Αυτά για να ξέρουμε την “πρακτική” σημασία των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” στα κομματικά και κυβερνητικά μαγειρεία.

Reply
farmakis aristotelis 25 January 2010 at 22:46

Αγαπητέ Δημήτρη,
Η ειρωνική απάντησή σου στον Γιώργο Ζήση περί Παπαδαμαντισμού, η οποία προφανώς προέρχεται από έλλειψη επιχειρημάτων ώστε να μην απαντήσεις με διάλογο, μάλλον με εκνευρίζει και καλύτερα να μην την είχες δημοσιεύσει. Συμπληρώνει μάλιστα την αρνητική ιδέα που είχα για το άρθρο σου.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 26 January 2010 at 02:27

Thermigr, δεν ήταν ειρωνική η απάντησή μου στον Γιώργο Ζήση περί “Παπαδιαμαντισμού” και απορώ το πως εκλήφθηκε έτσι από εσένα. Σε κάθε περίπτωση να ζητήσω συγγνώμη, αν έστω και από παρεξήγηση έθιξα κάποιον.

Reply
Μαριέττα Δρίβα 26 January 2010 at 08:24

Αγαπητή Petunia, ξέρεις πόσοι είναι οι Αλβανοί οικογενειάρχες ; πριν διαμαρτυριθείς ; ξέρεις πόσοι Αλβανοί είναι κακοποιοί ; πόσοι μπαινοβγαίνουν στα ελληνικά σύνορα ; πόσοι (και με ποιό τρόπο εάν ‘νομοποιηθήκαν’) είναι οι Αλβανοί που έχουν άδεια εργασίας και παραμονής ; το νομοσχέδιο για τους μετανάστες λέει κάτι για τους λαθρομετανάστες ή δεν υπάρχουν στην ελλάδα ; οι λαθρομετανάστες που απλώνουν τα σεντόνια τους με τις πραμάτιες τους, ως φωτεινή εξαίρεση, είναι δείγμα εύρωστης οικονομικής ανάπτυξης ; ποιοί αιτούνται άσυλο ; πώς και γιατί έρχονται στην ελλάδα ; έχει σκεφτεί κανείς πώς να βελτιώσει τις συνθήκες παραμονής στι χώρες τους ; είναι συνειδητή επιλογή -και με ποιά κριτήρια ο ερχομός τους στην ελλάδα ; επαναλαμβάνω με ποιά νόμιμη -ή δεν υπάρχει νόμος ;- διαδικασία εισόδου στη χώρα ; οι έλληνες μετανάστες στην αμερική, στην γερμανία, στην αυστραλία πώς εισήλθαν στις χώρες αυτές ; πώς ενσωματώθηκαν ; ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΤΟΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ;

Reply
Μαριέττα Δρίβα 26 January 2010 at 08:29

Αγαπητέ Δημήτρη δεν φταίς εσύ δεν φταίω εγώ δεν φταίει κανείς, είμαστε ΣΥΜπολίτες και ΣΥΝυπεύθυνοι ή ΔΕΝ είμαστε ; για όλους είναι εύκολη η κριτική και γίνεται, ΑΛΛΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΙ ;;;

Reply
Ανώνυμος 26 January 2010 at 09:37

Ποτέ δεν κατάλαβα το επιχείρημα ότι το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας θα λυθεί με τους λαθρομετανάστες. Πού βασίζεται αυτή η “λογική”; Μας ενδιαφέρει να έχει η Ελλάδα Έλληνες, ή απλώς ανθρώπους; Αυτό εννοούν ως επίλυση του δημογραφικού οι υποστηρικτές του, μεταξύ των οποίων και ο αρθρογράφος;

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 26 January 2010 at 09:52

Ανώνυμε διάβασε καλύτερα το άρθρο μου στο Αντίβαρο “Αμφοίν Αστοίν” για μια πλήρη άποψή μου επί του θέματος. Εν συντομία, σου λέω ότι Έλληνας για μένα δεν προσδιορίζεται τόσο φυλετικά (ως ένα βαθμό σίγουρα) αλλά κυρίως ως ένας αθλητής της γνησιότητας, όποιος μπορεί να μετέχει λοιπόν στο άθλημα μπορεί να φέρει και τον τίτλο.

Reply
Γιάννης3 26 January 2010 at 10:19

Εμένα η γνώμη μου είναι ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. εκφράζει ένα κομμάτι της δεξιάς που απαξίωσε τη Νέα Δημοκρατία όταν αυτή στράφηκε στον μεσαίο χώρο. Είναι γνωστά τα ανοίγματα του (Θείου) Καραμανλή στην αριστερά. Αυτά τα συνέχισε και ο ανηψιός αλλά αντεστραμμένα. Η καλύτερα με το να τα δεχτεί ως θέσφατα και με το να αποτάξει τη δεξιά του. Μην ξεχνάτε ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. ουσιαστικά βαπτίστηκε πολιτική δύναμη του τόπου στις δημοτικές εκλογές όταν η ΝΔ κατέβασε τον υβριστή του Χριστόδουλου Τζαννετάκο για υπερ-νομάρχη Αττικής. Τότε το 1/3 των Νεοδημοκρατών των προηγούμενων εκλογών λάκισε και έδωσε ένα απίστευτο 14% σε ολόκληρη την υπερνομαρχία στον Καρατζαφέρη, δηλαδή Α, Β Αθηνών, Α, Β Πειραιώς και υπόλοιπο Αττικής. Μιλάμε για τεράστιο νούμερο.

Όταν, αν και εφόσον η ΝΔ επανέλθει ολοκληρωτικά σ’ αυτό που πραγματικά εκφράζει στην κοινωνία, τότε στον ΛΑΟΣ θα μείνουν οι πιο σκληροί με αποτέλεσμα να χαροπαλεύει με τα πλαφόν.

Το μεγάλο στοίχημα για τη νέα ηγεσία της ΝΔ είναι αυτό. Να μη θεωρήσει κανέναν ΔΕΔΟΜΕΝΟ και να παλέψει για όλους. Και πρώτα για τους δικούς της.

Reply
Γεώργιος Ζ.Ζ. 26 January 2010 at 13:30

Θεωρώ όλους τους συμμετέχοντες καλοπροαίρετους. Δεν υπάρχει παρεξήγηση ούτε λόγος για συγγνώμη.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 26 January 2010 at 13:55

Νάσαι καλά Γιώργο Ζήση

Reply
Χρήστος 26 January 2010 at 14:03

Κ. Ζιαμπαρά,
δεν διάβασα το άρθρο σας για τους μετανάστες-λαθρομετανάστες, και ο λόγος είναι αυτός που προβάλλετε σαν αιτία απόδωσης σ’ αυτούς της Ελληνικής Ιθαγένειας. Θυμίζει λογική “πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι”. Η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα δεν είναι θέμα οικονομικό, είναι fashion, είναι μια απαράδεκτη “λογική” που έχει μόνιμους υποστηρικτές κυρίως την τηλεόραση, τα ΜΜΕ, τα βιβλία που εκδίδονται τα τελευταία 30 χρόνια, γενικά όλους αυτούς τους παράγοντες που ορίζουν στην Ελλάδα, τί είναι ΙΝ και τί είναι OUT. Δες τε για λίγο τα ελληνικά σήριαλ πως αντιμετωπίζουν την εγκυμοσύνη: Σαν εμπόδιο καρριέρας, στα “όνειρα” για ξέγνοιαστες διακοπές,σαν έξοδο, σαν αρρώστια που χρειάζεται special φροντίδα μόνο σε κλινικές πολυτελείας, και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Αυτή τη μόδα κ. Ζιαμπαρά αν βγάλουμε από την καθημερινότητά μας, αντιστρέφουμε προς το θετικό τον δείκτη, ο οποίος βέβαια είναι θετικός στους λαθρομετανάστες, αυτούς που δεν πτοούνται από μόδες τις Δύσης, διότι η ασπίδα που διαθέτουν (Ισλάμ-ισλαμική κοινωνία), γελά σαρδώνια με όλα αυτά. Αυτοί θεωρούν ευλογία και καθήκον τα πολλά παιδιά, και φυσικά αποδέχονται ότι δεν μπορούν όλα να είναι επιστήμονες, επιχειρηματίες, κλπ.
Όσο για το εκλογικό σύστημα που διαφημίζεται. Δέχομαι αυτούσια όσα λέτε για την ιδιότυπη ΄τηλεοπτική δημοκρατία που έχουμε. Αλλά η λύση που προτείνει νέο εκλογικό σύστημα, στην καλλίτερη περίπτωση να λειτουργήσει σαν ανακάτεμα της τράπουλας. Παραμένει η λογική του Στάλιν (στο περίπου: σημασία δεν έχει αυτοί που ψηφίζουν, αλλά αυτοί που μετράν τις ψήφους). Θέλουμε να αλλάξουμε, θέλουμε να κάνουμε το κοινοβούλιο κέντρο παραγωγής πολιτικής? Εύκολο. Ενεργοποίηση του νόμου περι δημοψηφίσματος για τα σημαντικά θέματα, όποια κι αν είναι αυτά, όσα μπορούν να συγκεντρώσουν ένα σεβαστό αριθμό υπογραφών. Τότε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, μιλούν απ’ ευθείας με το λαό και έχουν συνεχώς αναβαπτισμένη τη βούλησή του. Αυτό θα τους αναγκάσει να μελετούν προσεκτικά το τί προτείνουν στο λαό, και φυσικά ο κάθε αρχηγός θα θέλει το καλλίτερο ποιοτικώς στελεχιακό δυναμικό, σε βουλευτές και κόμμα. Κάθε άλλο που προτείνεται, είναι εκ του πονηρού.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 26 January 2010 at 14:53

Χρήστο3, το πρόβλημα της υπογεννητικότητας μαστίζει όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, όχι μόνο την Ελλάδα. Μακάρι να ήταν απλή μόδα αλλά φοβάμαι ότι είναι κάτι πολύ σοβαρότερο το οποίο δεν θα αλλάξει αν δεν συμβεί κάτι πολύ κακό να συσπειρώσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Μην ξεχνάς ότι δύο μεγάλες πόλεις της αρχαιότητος η Σπάρτη και η Ρώμη εξαφανίσθηκαν δημογραφικά για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά.
Το Δημοψήφισμα δεν είναι πανάκεια. Ειδικά άμα τα ΜΜΕ ελέγχονται από ανεξέλεγκτους, τότε το δημοψήφισμα μπορεί να αποδειχθεί πολύ μα πάρα πολύ επικίνδυνο πράγμα.

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 26 January 2010 at 14:56

Γιάννη3, μετά την προηγούμενη 5ετία καλύτερα να μην μιλάμε για την ΝΔ, μέχρι τουλάχιστον να δούμε ότι αυτό το κόμμα άρχισε να παράγει επιτέλους πολιτική.

Reply
imago 26 January 2010 at 19:43

Σχετικά με το πρόβλημα της υπογεννητικότητας:

Αντί να ρίξουμε το βιοτικό επίπεδο των Ελλαδιτών για να “ενσωματωθούνε” στους μετανάστες,
δεν θα ήτανε καλύτερο να ανεβεί το βιοτικό επίπεδο και να δημιουργηθούνε οι προυποθέσεις στην οικονομία ώστε να χωρέσουνε σε αυτήν μερικά εκατομμύρια Ελλήνων του εξωτερικού?

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 26 January 2010 at 19:58

Imago, ως καταλαβαίνεις δεν θα συμφωνήσω μαζί σου, όχι επειδή δεν θα ήθελα να γεμίσουμε την Ελλάδα με Έλληνες την καταγωγή αλλά επειδή πιστεύω ότι δεν γίνεται. Πιστεύω ότι ευθύνεται για την υπογεννητικότητα το πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο που απολαμβάνουν οι Έλληνες. Όταν πεινούσαμε γεννοβολούσαμε όπως και όλοι οι Ευρωπαίοι. Και το Ισλάμ αν ανεβάσει το βιοτικό του επίπεδο θα σταματήσει και αυτό να γεννοβολάει. Ξέρω που οφείλεται αυτή η παρενέργεια του υψηλού βιοτικού επιπέδου αλλά η συζήτηση ξεφεύγει.

Reply
imago 26 January 2010 at 20:07

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου όσον αφορά τα αίτια της υπογεννητικότητας (όπως και στο σημείο ότι σε αντίθεση με τους πολιτικάντηδες επιμένεις να καταλογίζεις τις μεγαλύτερες ευθύνες στην νοοτροπία του λαού). Αν τα δεχθούμε αυτά όμως αυτά, θα πρέπει να παραδεχθούμε, ότι αυτές οι συνθήκες (υψηλού βιοτικού επιπέδου) που επιδρούνε αρνητικά στο δημογραφικό, θα πρέπει να εξασφαλιστούνε και για τους μετανάστες εάν δεν θέλουμε τουλάχιστο να τους κρατάμε ως είλωτες, με τον φόβο μιας επικείμενης επανάστασής των, οπότε μακροπρόθεσμα ότι ισχύει για τους ιθαγενείς σε σχέση με την υπογεννητικότητα θα ισχύει υποχρεωτικά και για τους μετανάστες.

Reply
nectos 27 January 2010 at 10:46

Δυστυχώς από πάρα πολλούς `Ελληνες λείπει εκείνοη η κοινωνική παιδεία που θα τους επιτρέψει να
ψηφίζουν πολιτικούς που έχουν διακριθεί για την διαρκή προσφορά στα κοινωνικά και εθνικά
θέματα.Το αποτέλεσμα είναι να πέφτουν όπως οι μύγες στο φώς σ’εκείνα τα πρόσωπα που έχουν
αναγνωρισιμότητα,δεν διαθέτουν ούτε το ψυχικό σθένος ούτε τις γνώσεις να αλλάξουν το κατεστημένο.
Γι’αυτή τη κατάντια του `Ελληνα φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο καλλιεργεί στο μέσο
πολίτη το φόβο,την μοιρολατρεία και την απέχθεια για συλλογική δράση μέσα από την ιδιωτική
του παρουσία στην κοινωνία.Επομένως,διαλέγει την εύκολη λύση του “μουράτου” βουλευτή με τις
πολλές υποσχέσεις.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 28 January 2010 at 10:08

Νεκτάριε Κατσιλιώτη, όποτε ακούω να πέφτει στο τραπέζι της συζήτησης το επιχείρημα της “ελλιπούς παιδείας¨ καταλαβαίνω ότι φτάσαμε στα όρια της ανάλυσής μας σε οποιοδήποτε θέμα. Υπήρξαν εκατονταετηρίδες ελληνικής ιστορίας (τα ξέρεις καλύτερα ως ιστορικός) όπου το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν υφίστατο καν. Παρ’ όλα αυτά δεν είχαμε τα κοινωνικά αδιέξοδα που έχουμε τώρα: εγκληματικότητα, ψυχασθένειες, ναρκωτικά, αυτοκτονίες, διαζύγια κ.λπ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν λειτουργεί η κοινωνία σε κανένα επίπεδο και εμείς δεν έχουμε τους ιστορικούς εθισμούς των Βορειοευρωπαίων σε θέματα κοινωνικής ηθικής που θα εξασφαλίσουν ένα minimum επίπεδο συμβίωσης. Μόνο τα μάτια των ανθρώπων το πρωί στο Μετρό να δει κάποιος, διακρίνει την απόγνωση στα περισσότερα από αυτά. Λύση; δεν την βλέπω σύντομα

Reply
Δημ Βας 30 January 2010 at 15:58

Χαρίλαος Τρικούπης: «Ανθ’ ημών, Γουλιμής».

Η εκλογική συμπεριφορά των Ελλήνων, καθώς και η εξάρτησή τους από τα εκάστοτε Μέσα της εποχής αλλά και από τον τοπικό κομματάρχη είναι διαχρονική. Αυτό και τίποτα άλλο!

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 30 January 2010 at 16:54

Δημ Βας σωστή η παρατήρησή σου, η δημαγωγία είναι διαχρονική. Απλά το μέσο της TV και η πολιτική αδιαφορία την κάνει πιο εύκολη σήμερα.

Reply
aurora 6 February 2010 at 18:13

Αγαπητέ Δημήτρη
Στα άκρα μου ακούγονται τελευταία οι απόψεις σου… Καθαρά όμως τα επιχειρήματά σου και δεν κρύβεσαι πίσω από το φιλοσοφίζειν… Τόσο αυτό όσο και το προηγούμενο άρθρο σου αφορούν δύο σημαντικά θέματα της σύγχρονης νεολληνικής πραγματικότητας. Πολιτικό + πολιτική της Ιθαγένειας που έτσι κι αλλιώς ανήκουν στο ίδιο πεδίο. Δεν θα κουράσω με αναλύσεις πάνω στο θέμα (μόλις τελείωσα το συγκεκριμένο κεφάλαιο στη διατριβή).Τελικά, τι κοινωνία θέλουμε, πόσο δημοκρατική αλλά και ποιοι είναι οι παράμετροι επιβίωσής μας, νομίζω ότι είναι τα βασικά ερωτήματα. Σίγουρο είναι ότι μεσούσης μιας μεταρρύθμισης του τρόπου με τον οποίο βιώνουμε τον άλλο και τον ξένο σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και τις συνέπειες ενός φτωχού ή ανύπαρκτου πολιτικού λόγου αλλά και βίου, δεν επιτρέπουν εύκολα καθαρή ματιά. Υπάρχει απογοήτευση αλλά και αγανάχτηση. Και αυτά μας κρύβουν τις απαντήσεις..Χρεάζεται διάλογος για να φωτιστούν όλες οι πλευρές και βέβαια συμφωνία και αποφάσεις πάνω στα ερωτήματα που προανάφερα.
Ναι στον νομο της Ιθαγένειας και όχι μόνο για το λόγο που αναφέρεις
Ναι στην αλλαγή του εκλογικού νόμου ως εξωτερική αλλαγή του συστήματος( με την ελπίδα ότι θα κοινωνικοποήσει αλλιώς τους πολίτες, άρα εσωτερική αλλαγή)
Ναι στην καθαρή ματιά για το ποια Ελλάδα θέλουμε και αν θέλουμε να επιβιώσει!!Δηλαδή επικέντρωση στην πράξη όχι μόνο στο λόγο, σε όλα τα πεδία: οικονομικό, εκπαίδευση, πολιτικό, μεταναστευτικό, πολιτισμός,..
Και μια μικρή πληροφορία:Διδάσκοντας τους μαθητές μου για την εμφάνιση των νομοθετών, ξεκίνησα από τους “αισυμνήτες”και μετά στην πολλαπλή ταυτότητα του Σόλωνα και την προσταγή για “προαίρεση” του Λυκούργου…
Χαιρετώ σας

Reply
Δημήτρης Ζιαμπάρας 11 February 2010 at 11:14

Aurora, χαίρομαι που βρίσκεις τις απόψεις μου στα άκρα διότι αυτό σημαίνει ότι δεν βαρέθηκες να τις διαβάσεις. Αυτό είναι το σημαντικότερο: κράτησα το ενδιαφέρον σου στην διάρκεια της ανάγνωσης. Κάποιες ερωτήσεις μου: α. Από ότι καταλαβαίνω είσαι εκπαιδευτικός, τι διατριβή κάνεις; β. Τι είναι οι αισυμνήτες και γ. Τι είναι η προαίρεση του Λυκούργου;

Reply
aurora 11 February 2010 at 16:35

Αγαπητέ Δημήτρη
Είμαι εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας και τελειώνω τη διατριβή μου στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση..
Οι αισυμνήτες ήταν οι εξωτερικοί “τύραννοι” κατά παραγγελία από τους Έλληνες των πόλεων της Μικράς Ασίας στο τέλος των Αρχαϊκών χρόνων. Πίστευαν έτσι ότι θα είχαν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα στην νομοθεσία και την οργάνωση των πόλεών τους. Η προαίρεση του Λυκούργου ήταν η επιθυμία του οι Σπαρτιάτες να έχουν ενσωματωμένους τους νόμους της κοινωνίας μέσα τους. Για αυτό και δεν επέτρεπε τους γραπτούς νόμους…
Χαιρετώ σας

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.