Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Η Κινέζικη κατάρα εκτοξεύεται περίτεχνα από το κακόψυχο άτομο στον ανυποψίαστο γείτονά του με την μορφή…ευχής εκφραζόμενης μεγαλόφωνα: «Σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές…» Και αυτός που καταριέται ολοκληρώνει την «δήθεν» ευχή μουρμουρίζοντας χαμηλόφωνα… «… και να μην διαθέτεις τις δεξιότητες που απαιτούνται για να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις των εποχών!!!»
Επιτρέψτε μου σήμερα να αναρωτηθώ, με το καθιερωμένο σε τέτοιες αναρτήσεις μου ύφος του αφελούς πολίτη, τελικά ποιος Κινέζος ή κακόψυχος άλλης εθνικότητας και εθνότητας καταράστηκε – δήθεν ευχόμενος – εμάς τους Έλληνες και την Πολιτική μας ηγεσία να ζήσουμε σε τόσο «ενδιαφέρουσες» εποχές; Και πώς θα μπορέσουμε ως Έθνος και ως Λαός να χειρισθούμε τις προκλήσεις αυτών των εποχών;
Δεν είναι πρόκληση να κατηγορούν εμάς τους Έλληνες ότι μπορεί να λειτουργήσουμε ως σύγχρονος ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ για την διάλυση της Ευρωζώνης και την απαξίωση του Ευρώ και της Ε.Ε. στην οποία εμείς εκπροσωπούμε το 2%; Δεν είναι πρόκληση να προσπαθεί ο κ Παπακωνσταντίνου να αλλάξει την πορεία του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ την ώρα που ο Πρωθυπουργός μας και Προϊστάμενός του στο Υπουργικό Συμβούλιο κ Παπανδρέου λέει στα Διεθνή ΜΜΕ ότι «η Ελλάδα δεν ζητά Οικονομική βοήθεια αλλά Πολιτική στήριξη για να μπορεί να δανείζεται με ίσους όρους πληρώνοντας για τα δανειζόμενα ότι πληρώνουν και οι άλλες χώρες!…» Πρόκληση επιπέδου «εισαγωγής στην Μακροοικονομία» θα ήταν για τον κ Παπακωνσταντίνου να έχει πληροφορήσει τον Προϊστάμενό του και Πρωθυπουργό μας ότι όταν ζητάς δανεικά αυτοί που δανείζουν θέλουν να είναι βέβαιοι ότι θα τα πάρουν πίσω και, φυσικά, τη δουλειά τους κάνουν δανείζοντας σε κάποιον με 3% επειδή τον θεωρούν φερέγγυο ενώ ζητούν από κάποιον άλλο 6% επειδή τον θεωρούν…αφερέγγυο;
Δεν είναι πρόκληση να υπόσχεσαι στον Λαό ότι «λεφτά υπάρχουν και θα δοθούν εφόσον ασκηθεί συνετή και αποτελεσματική διαχείριση»
Και μετά να του λες ότι «μας υποχρεώνουν να σου αφαιρέσουμε και τις…περισκελέες;» Δεν είναι πρόκληση να χρησιμοποιείς ΣΗΜΕΡΑ αυτό που γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν 23 αιώνες πριν οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες όταν προσέφεραν στα αλλαλάζοντα και επικινδύνως διεγερμένα Ρωμαϊκά πλήθη «Αντί Άρτου Θέαμα;» Καθότι όταν ξεκινάς με μισή ντουζίνα ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΕΣ από τις οποίες 1/ περιμένεις να βγάλουν πορίσματα αυτοί που ήδη εμπλέκονται και 2/ όποια και αν είναι τα πορίσματα ΚΑΝΕΙΣ δεν θα πάει φυλακή την ίδια στιγμή που ΦΥΛΑΚΙΖΕΙΣ στην ανέχεια, τη μιζέρια, τη στέρηση εκατομμύρια Ελλήνων ΚΑΤΙ…βρωμάει απαίσια και προσβάλει την κοινή λογική… Κλείνω με ένα απλό και συνάμα χειροπιαστό παράδειγμα που φρονώ ότι περιγράφει τη σύγχρονη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ που ζούμε:
Μπήκα προχτές στην αίθουσα σεμιναρίων όπου με περίμεναν 10 φοιτητές και φοιτήτριες και έβγαλα από την τσέπη μου μία σακούλα με 50 (ΠΕΝΗΝΤΑ) κέρματα των 2 ευρώ…
Έδωσα σε κάθε φοιτητή και φοιτήτριά μου από ένα κέρμα των 2 ευρώ και τους είπα ότι αισθάνομαι γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος και τους κερνάω από ένα 2ευρο! Εγώ κράτησα για τον εαυτό μου και τους βοηθούς και επιμελητές μου τα υπόλοιπα 40 κέρματα των 2 ευρώ… Λίγη ώρα αργότερα, επειδή έτσι είχαμε συνεννοηθεί, μπήκαν στην αίθουσα σεμιναρίων δύο ΕΛΕΓΚΤΕΣ διαχείρισης του Δημοσίου χρήματος και – πολύ ψυχρά – μου ζήτησαν να επιστρέψω τα 50 κέρματα των 2 ευρώ!…
Τότε εγώ απευθύνθηκα στους φοιτητές μου και είπα παιδιά άντε να δώσουμε πίσω τα κέρματα…
Τα 10 παιδιά έβγαλαν από τις τσέπες τους τα 10 κέρματα που τους είχα δώσει και τα εναπόθεσαν στα έδρανα…. Τότε εγώ άρχισα να φωνάζω, «Τι είναι αυτά; Πού είναι τα ΥΠΟΛΟΙΠΑ 40 κέρματα;» Σαστισμένοι οι φοιτητές αντέταξαν «Μα κύριε Καθηγητά εσείς 10 κέρματα δώσατε σε εμάς και για τον εαυτό σας και τους παρατρεχάμενούς σας κρατήσατε ΣΑΡΑΝΤΑ κέρματα!» Οι ΕΛΕΓΚΤΕΣ μας κοίταξαν ΟΛΟΥΣ αδιάφοροι και επέμεναν: «Δώστε μας πίσω τα 50 κέρματα των 2 ευρώ!!!»
Και εγώ ο μεγαλόψυχος, γενναιόδωρος, έντιμος διαχειριστής του Δημοσίου χρήματος είπα ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΩΣ: Κύριοι φοιτητές και φοιτήτριες, αδειάστε τις τσέπες σας με ότι έχετε και δεν έχετε και σε ότι αφορά τους…παρατρεχάμενούς μου, τώρα κιόλας ξεκινώ «εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές…»
Καλημέρα…κοψοχέρηδες,
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ!.
1 comment
Για τα μάτια του Γιώργου!
του Δελαστίκ
Δευτέρα, 01 Μαρτίου 2010
Να βλέπει κανείς τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να «σφάζονται» για τα… μάτια του Γιώργου Παπανδρέου, ε, αυτό πια είναι από τα ανήκουστα! Και όμως αυτό το κλίμα άρχισε να επικρατεί από την Πέμπτη, με τον Ελληνα πρωθυπουργό να προσκαλείται εσπευσμένα σε διάστημα 24 ωρών να επισκεφθεί το Βερολίνο την Παρασκευή και την Ουάσιγκτον την επόμενη Τρίτη! Χώρια που κατέφθασε απροσδόκητα στην Αθήνα ο πολύς Γιόζεφ Ακερμαν, ο ισχυρός άνδρας της πανίσχυρης Ντόιτσε Μπανκ και άρχισαν να κυκλοφορούν τρελές φήμες, που ημιδιαψεύστηκαν, περί γερμανικής πρόθεσης αγοράς ελληνικών ομολόγων ακόμη και 15 δισ. ευρώ!
Είναι νωρίς ακόμη για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι η γερμανική ηγεσία αντιλήφθηκε ότι η σκληρή γραμμή που ακολουθεί εναντίον της Ελλάδας και η ενορχηστρωμένη καμπάνια δυσφημιστικών επιθέσεων των γερμανικών μέσων ενημέρωσης που τη συνοδεύει, υπερέβησαν τα όρια ανοχής του ελληνικού λαού και ως εκ τούτου επιβάλλεται η αλλαγή γερμανικής πολιτικής. Χρειάζεται να περιμένουμε λίγο για να το διαπιστώσουμε αυτό.
Το βέβαιο είναι πως το Βερολίνο συνειδητοποίησε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έδειχνε τελευταία όλο και πιο αποφασισμένος να οδηγήσει την Ελλάδα στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο των ΗΠΑ. Παρόλο που η υπαγωγή στο ΔΝΤ είναι το έσχατο σκαλοπάτι εξαθλίωσης μιας χώρας, το Μέγαρο Μαξίμου και πολλοί υπουργοί με επικεφαλής τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου προσπαθούσαν να εξωραΐσουν αυτή την εξευτελιστική επιλογή και να την εμφανίσουν ως δήθεν ανεκτή στα μάτια του ελληνικού λαού.
Το αντιγερμανικό κλίμα για το οποίο προειδοποιούσαμε την περασμένη Κυριακή εκδηλώθηκε ήδη με σφοδρότητα τις προηγούμενες μέρες και σαρώνει την ελληνική κοινωνία, τα μέσα ενημέρωσης και μεγάλο τμήμα του πολιτικού κατεστηζμένου της χώρας. Ισως αυτό να βοήθησε την καγκελάριο Μέρκελ να αντιληφθεί ότι η γερμανική επιθετικότητα γινόταν πλέον μπούμερανγκ εναντίον των γερμανικών συμφερόντων.
Καθώς ο ελληνικός λαός αναπτύσσει έντονη δυσαρέσκεια εναντίον της ΕΕ και του Βερολίνου, πολύ ευκολότερα θα μπορούσε να οδηγηθεί από την κυβέρνηση προς το ΔΝΤ.
Ολέθρια για την Ελλάδα θα ήταν, φυσικά, μια τέτοια επιλογή προσφυγής στο ΔΝΤ. Σε απολύτως καμία περίπτωση δεν πρέπει να υλοποιηθεί. Ακόμη και αν ο πρωθυπουργός αποφασίσει κάποια στιγμή να συγκρουστεί με την ΕΕ, είναι χίλιες φορές προτιμότερο να ψάξει να βρει χρήματα από τους Κινέζους, τους Αραβες ή τους Ρώσους, όσο και αν εξοργιστούν οι Ευρωπαίοι, παρά από το ΔΝΤ. Προτιμότερο για τον ελληνικό λαό, φυσικά. Ο λόγος είναι απλός.
Η ΕΕ είναι πολιτικός οργανισμός. Οσο σκληρούς όρους και αν θελήσει να επιβάλει στον οικονομικό τομέα, η συζήτηση θα γίνει σε πολιτικό επίπεδο. Σε πολιτικό επίπεδο επίσης θα παρακολουθείται η εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν π.χ. η ΕΕ προσπαθήσει να επιβάλει την κατάργηση του δώρου του Πάσχα ή του επιδόματος αδείας και καεί δικαιολογημένα η Αθήνα από τις αντιδράσεις των οργισμένων μαζών, ο Ελληνας πρωθυπουργός μπορεί να πει στους Ευρωπαίους «ορίστε πού οδηγεί η ηλίθια πολιτική σας» και να ανακαλέσει το μέτρο για να επαναφέρει την κοινωνική ειρήνη. Οι άλλοι ηγέτες της ΕΕ θα συναινέσουν θέλοντας και μη.
Το ΔΝΤ είναι αδιάφορο για οποιαδήποτε κοινωνική αναταραχή προκαλεί η πολιτική του. Είναι άλλωστε συνηθισμένο σε τέτοιες καταστάσεις, γιατί σε κάθε χώρα που πέφτει στα νύχια του ΔΝΤ πάντα σχεδόν σημειώνονται κοινωνικές εκρήξεις και όχι σπάνια συγκρούσεις μέχρι και με νεκρούς. Το ΔΝΤ είναι επίσης αδιάφορο για την τύχη των κυβερνήσεων που προσφεύγουν σε αυτό. Χωρίς κανένα έλεος, τους κόβει τη δόση του δανείου που θα τους έδινε, αν οι λαϊκές αντιδράσεις καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή της πολιτικής που υπαγορεύει. Αλλωστε, οι περισσότερες κυβερνήσεις που προσφεύγουν στο ΔΝΤ καταρρέουν υπό το βάρος της οργής του κόσμου.
Οι μέρες είναι κρίσιμες. Σε δύο εβδομάδες θα έχει κριθεί αν η κυβέρνηση Παπανδρέου θα επιλέξει την ΕΕ ή το ΔΝΤ. Εκατοντάδες χιλιάδες απεργοί και δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές την Τετάρτη, πάντως, είπαν το πρώτο «όχι» στα μέτρα εξοντωτικής λιτότητας. Θα χρειαστούν κι άλλα για να λάβουν το μήνυμα οι ηγέτες της ΕΕ.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10443055