Tuesday 15 August 2023
Αντίβαρο
Ελληνική πολιτική Στέλιος Παπαθεμελής

«Ακρισία και ταραχή έτι πλείων ή πρόσθεν»

Φοβούμεθα ότι με το αναπόφευκτο ναυάγιο της Γενεύης, στην Κύπρο και πιθανότατα και εδώ θα επικρατήσει όπως τότε με το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου που περιγράφει ο Ξενοφών στα «Ελληνικά» του (7-5, 26-27): «ακρισία και ταραχή έτι πλείων ή πρόσθεν»(=Σύγχυση και ταραχή μεγαλύτερη απ΄ ό,τι νωρίτερα). [Οι γραμμές αυτές γράφονται πριν αποσαφηνιστεί η τύχη της Γενεύης]

Πάντως η ακόρεστη βουλιμία και η άτεγκτη και ολοκληρωτική αδιαλλαξία κυρίως αυτή των νεοοθωμανών μας προφύλαξε από τις κύριες τουλάχιστον παγίδες της Γενεύης.

Επίκαιροι οι στίχοι του Σεφέρη:

«Κύριε, βοήθα να θυμόμαστε / πώς έγινε τούτο το φονικό,

την αρπαγή, το δόλο, την ιδιοτέλεια / το στέγνωμα της αγάπης

Κύριε βόηθα να τα ξεριζώσουμε».

(Σαλαμίνα της Κύπρος)

Στην Αθήνα πρυτάνευσε τις προηγούμενες μέρες μια αξιοσημείωτη ωριμότητα – ενότητα στο ζήτημα της απομάκρυνσης του κατοχικού στρατού και της κατάργησης των εγγυήσεων – θετικό δείγμα γραφής για μια συνολική εκ βαθέων επανατοποθέτηση του Κυπριακού ως προβλήματος Εισβολής – Κατοχής – Εποικισμού και στα πλαίσιά της να επαναπροσδιοριστεί το ζητούμενο που δεν μπορεί να είναι το αλλόκοτο «διζωνική, δικοινοτική» με δύο κράτη, στο οποίο συμβιβάζεται η πολιτική μας τάξη, αλλά ένα ενιαίο κράτος που θα λειτουργεί στα αυστηρά πλαίσια του ευρωπαϊκού κεκτημένου και της διεθνούς νομιμότητας. Το τουρκοειδές έκτρωμα που προσφέρθηκε ως «λύση», για να παραφράσουμε κάπως τον Γκάτσο, «βρέστε κάπου ένα Καιάδα και γκρεμοτσακίστε το»!

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση χρωστούν ωστόσο να ξαναδούν de profundis  το θέμα της διακυβέρνησης της Μεγαλονήσου και να απορρίψουν a priori κάθε σχήμα εξουσίας στο οποίο δε θα ισχύει η βασική δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας.

Η επισήμανση ότι με την επιδιωκόμενη τουρκοαγγλοαμερικανικής έμπνευσης «λύση» μπαίνει η Τουρκία από την πίσω πόρτα στην Ευρώπη τους, να είναι η στερνή γνώση Βερολίνου-Βρυξελλών και η αιτία να ανακρούσουν πρύμνα.

Τελικά αν, ο μη γένοιτο, λειτουργήσει η Γενεύη, όλα τα κρίσιμα θέματα παραμένουν ανοικτά. Η  Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα εκπροσωπείται και η διάσκεψη είναι 5μερής  και όχι πολυμελής. Πέρασαν δηλαδή όλα της Τουρκίας. Εμείς πως αντιδρούμε;

«Στην Κύπρο την αέρινη,

στη Μακαρία τη γη,

στ΄ ωραίο πολύπαθο κορμί,

η αγνή ψυχή δεν έσβησε,

Και ζει, Και ζει, Και ζει!»

(Κ. Παλαμάς, Η Πολιτεία και η Μοναξιά)

Να αποδείξουμε επιτέλους ότι δεν είμαστε δεδομένοι, αλλά διαπραγματεύσιμοι.

Η εφτάχρονη κρίση και τα μνημόνιά της δεν επέβαλαν μόνο την βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή και την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά επέτειναν ταυτόχρονα την δημογραφική κατάρρευσή της. Οι αριθμοί είναι ήδη εφιαλτικοί και αμείλικτοι και δεν επιδέχονται την πολυτέλεια μιας καταστροφικής «λύσης».

Το 2015 έχουμε έτος – ρεκόρ θανάτων που υπερβαίνουν κατά 29.368 τις γεννήσεις. Η χώρα έφτασε από 150.000 γεννήσεις ετησίως τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες σε μια ακάθεκτη πτώση γονιμότητας για να συρρικνωθεί το 2015 στις μόλις 91.847 γεννήσεις αλλά 121212 θανάτους. Όταν ο δείκτης ανανέωσης των γενεών και επομένως στοιχειώδους εθνικής επιβίωσης είναι 2,1 παιδιά ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας, εμείς κατρακυλήσαμε στο 1,3. Είμαστε στο 1,3 με τις γεννήσεις των αλλοδαπών (=0,2). Χωρίς αυτές ο πραγματικός αριθμός είναι 1,1!

Η εικόνα επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο με το δείκτη γήρανσης (αναλογία γερόντων από 65 ετών και άνω) με τα παιδιά  (0 έως 14 ετών). Είναι ηλικιωμένοι 147,2=για κάθε 100 παιδιά μέχρι 14 ετών.

Η απομάκρυνση της οικογένειας από τις παραδοσιακές αξίες του Ελληνισμού μας έφτασε στο σημείο 1.000.000 ζεύγη (αριθμός 1 εκατομμύριο) να μην έχουν κανένα παιδί. Οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης είναι 114.000. Αλλά οι (λαθρο)μεταναστευτικές ροές της τελευταίας επταετίας έφεραν εδώ ως το 2015, 610.000 αφροασιάτες μουσουλμάνους. Είναι προφανής ο κίνδυνος πληθυσμιακής αλλοίωσής μας, πέραν του οξύτατου προβλήματος ασφαλείας μας.

Ελίτ και πολιτικός κόσμος δεν δείχνουν να συνειδητοποιούν την δραματική σοβαρότητα του προβλήματος. Η υπογεννητικότητα συζητείται στους ευρωπαϊκούς κύκλους για τις επιπτώσεις της στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Σε μας πέραν αυτού είναι απειλή για την εθνική μας υπόσταση. Απαραίτητα γενναία μέτρα δημογραφικής στήριξης. Μέτρα όχι ημίμετρα. Αλλά χρειάζεται πρωτίστως αλλαγή νοοτροπίας. Εκκλησία και Πολιτεία να συνεργαστούν σε μία εργώδη προσπάθεια να πειστούν τα νέα ζεύγη να τεκνοποιήσουν. Πρόκειται ασφαλώς για ηράκλειο άθλο. Αλλά χωρίς αυτόν χανόμαστε.

Ο Joseph Stiglitz  τα λέει έξω από τα δόντια για την κρίση της δημοκρατίας στις μέρες μας: «Η ένταση των ανισοτήτων, το άδικο πολιτικό σύστημα και η αμερικανική κυβέρνηση που έλεγε ότι νοιάζεται για τους ανθρώπους ενώ ευνοούσε τις ελίτ δημιούργησαν ιδεώδεις συνθήκες, τις οποίες εκμεταλλεύτηκε ένας υποψήφιος όπως ο Τραμπ. Παρά το γεγονός ότι είναι πλούσιος, ο Τραμπ δεν είναι μέλος της παραδοσιακής ελίτ και αυτό έκανε πιστευτές τις υποσχέσεις του για “ πραγματική”  αλλαγή. Δεν αναμένεται όμως να αλλάξει κάτι υπό τον Τραμπ, ο οποίος θα υπερασπίσει τις θέσεις των Ρεπουμπλικανών για τη φορολογία».(ΝΕΑ 6-8/1/17).

Χωρίς κρατούμενα απέναντί μας ο κατά τα λοιπά φίλος μας Πιέρ Μοσκοβισί μάς  υπενθύμισε το «προπατορικό» αμάρτημά μας: «Αποδεχθήκαμε να μπει στην Ευρωζώνη μια οικονομία, ελάχιστα ανταγωνιστική και ένα κράτος βαριά υπερχρεωμένο με στοιχεία τα οποία ήταν παραποιημένα»!(Έργα και ημέρες Κ. Σημίτη).

Ναι αλλά πρόκειται για προϊόν συμπαιγνίας Σημίτη – Βερολίνου –  Βρυξελλών. Και  μέχρι στιγμής το λογαριασμό τον πληρώνει μόνον ένας, ο ελληνικός λαός.

85 comments

Άντης Ροδίτης 14 January 2017 at 15:51

Όσοι ξέρουν την αξία της Κύπρου για την Τουρκία δεν περίμεναν τίποτε καλύτερο από τη συμπεριφορά της τελευταίας στη Γενεύη. Ήταν και είναι σίγουροι ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται καθόλου να ιδρύσει κράτος ελληνοτουρκικής φιλίας στην Κύπρο, αφού δια της Κύπρου κρατά και την Ελλάδα στο χέρι.
Μόνο στενότητα αντίληψης και αλλότριες φιλοδοξίες εχθρεύονται όσους θέλουν να συνομιλούμε με τους Τούρκους. Όσο συνομιλούμε με τους Τούρκους με καλή πίστη τόσο θα εκτίθεται η χειρότερη πλευρά τους που κυβερνά σήμερα κι ίσως για πάντα αυτή τη χώρα.
Ο αληθινός πατριωτισμός συνομιλεί με όλες τις καλές του προθέσεις και με το χειρότερο εχθρό. Οι Έλληνες που έχουν μνήμη και πίστη δεν ξεχνούν τα λόγια τού Βρετανού υπουργού Εξωτερικών το 1974: «Πρόσεξε Τουρκία μη μια μέρα ο στρατός σου βρεθεί αιχμάλωτος στην Κύπρο».
Όσοι τα βάζουν με την πολιτική της σημερινής κυπριακής κυβέρνησης επειδή είναι τάχα… πιο πατριώτες(!) απλώς καθυστερούν την τουρκική ήττα. Στην παγίδα της Γενεύης μόνο οι Τούρκοι πιάστηκαν και βιάστηκαν όσο μπορούσαν ακόμα να το βάλουν στα πόδια.
Στην Κύπρο σήμερα τα δύο μεγάλα κόμματα που συναθροίζουν μαζί πάνω από 65% στηρίζουν την παρούσα Κυβέρνηση. Η Κύπρος δεν είχε ποτέ άλλη πιο δραστήρια Κυβέρνηση, η οποία κατόρθωσε να συνάψει τριμερείς συμμαχίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ελλάδα και ν’ απομονώσει την Τουρκία. Είναι η πιο πιστή στην Ελλάδα Κυβέρνηση που υπήρξε ποτέ. Τι θέλουν κάποιοι, κυβέρνηση τύπου Μακαρίου τού 97%, η οποία το 1964 μποϋκόταρε και ακύρωσε την Ένωση άνευ παραχωρήσεων στην Τουρκία, και επιπρόσθετα δρομολόγησε την αποχώρηση της Μεραρχίας;
Ας σκέφτονται δυο φορές οι εξ Ελλάδος αρθρογράφοι αδελφοί πριν ν’ ανακατεύονται
στα της Κύπρου.
Ούτε είναι αντιληπτό σε τι εξυπηρετούν οι στίχοι Σεφέρη – Παλαμά που αναφέρονται πιο πάνω. Η αγάπη της Κύπρου για την Ελλάδα είναι αδιαπραγμάτευτη, όπως και της Ελλάδας για την Κύπρο. Χύθηκε πολύ αίμα κι από τις δυο πλευρές για χάρη του ελληνικού μέλλοντος όλων. Η Ελλάς σήμερα ολισθαίνει σε όλο και μικρότερο μέγεθος. Ας συνεργάζεται και να βοηθά όσο μπορεί την Κύπρο στις αποφάσεις της κι ας εξετάζει από πιο κοντά τις διάφορες «αντιπολιτευόμενες» ομαδούλες, που αν ήταν όσο πατριωτικές ισχυρίζονται θα συνασπίζονταν σε μια μεγάλη αντί ο κάθε αρχηγίσκος να μάχεται μόνος του για την προεδρία μιας μισής, επαπειλούμενης Κύπρου.

Reply
Ευριπίδης Μπίλλης 15 January 2017 at 08:52

Ένας Τούρκος της Τριμερούς συμμαχίας Ελλάδας Τουρκίας Κύπρου ( το καταστατικό της οποίας θα είναι στο άψε σβήσε έτοιμο μέχρι 18/1/2017 προ Τραμπ πάντα, και που προφανώς ήταν έτοιμο) δεν θα τα έλεγε καλύτερα από τον κ. Ροδίτη

Reply
Άγγελος Θεμελής 15 January 2017 at 09:03

Ότι και να προσάψει κανείς στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας (ή να τον αποκαλούμε πλέον εκπρόσωπο των Ελληνοκυπρίων;) κ. Ν. Ανα(ν)στασίαδη, δυο πράγματα είναι σίγουρα:
1) Επικοινωνιακά γλιστρά σαν χέλι
2) Έχει στήσει ένα προσωπικό, υποστηρικτικό, επικοινωνιακό μηχανισμό που αντιδρά άμεσα στο οποιοδήποτε κριτικό σχόλιο!
Μόλις κάποιος επισημάνει ένα λάθος του «εκπροσώπου των Ελληνοκυπρίων στη Γενεύη», (τον θεσμικό του τίτλο τον χάρισε…)
τσουπ πετάγεται αμέσως ένα απ’ τα τρολ του να ‘απαντήσει’.
Έτσι λοιπόν πληροφορούμαστε ότι έπρεπε να γίνουν ένα σωρό σοβαρές και ουσιαστικές υποχωρήσεις και να γίνει αποδεκτή η Τουρκική απαίτηση για πενταμερή για να «συνομιλούμε με τους Τούρκους με καλή πίστη» και μετά από όλα αυτά τα πανηγύρια της Γενεύης το μεγάλο κατόρθωμα ήταν ότι με τέτοιους χειρισμούς «θα εκτίθεται η χειρότερη πλευρά τους [των Τούρκων] που κυβερνά σήμερα κι ίσως για πάντα αυτή τη χώρα.»
Λοιπόν το μεγάλο μυστικό είναι ότι όλο αυτό το δράμα της Γενεύης δεν παίχθηκε για να λυθεί το Κυπριακό, αλλά για να εκτεθεί η χειρότερη πλευρά των Τούρκων, λες και δεν έχει εκτεθεί επανειλημμένα και μάλιστα με εισβολή!
Αυτά λοιπόν βγαίνουν και γράφουν τα τρολ… έτσι για να γράφουν: ανοησίες.

Αλλά ας δούμε και τη δήλωση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών κ. Ν. Κοτζιά:
«Αναπαράγουν ψέματα τουρκικής προπαγάνδας νομίζοντας ότι έτσι γίνονται εκσυγχρονιστές. Στην πραγματικότητα γίνονται ουρά τουρκικού εθνικισμού» μέσω twitter. Την οποία βέβαια βγήκε αμέσως και αντιπαρήλθε το χέλι-«εκπρόσωπος των Ελληνοκυπρίων.»
Και πέρα από τα θέματα κούφιας επικοινωνιακής τακτικής, για τα πιο ουσιαστικά ζητήματα, σας προτρέπω να δείτε δυο σημαντικά άρθρα:
1) Το άρθρο του δημοσιογράφου Κώστα Βενιζέλου «Ωραιοποιούν την αποτυχία τους: Πήγαν στη Γενεύη, είδαν και απήλθαν και φταίει ο …Κοτζιάς»
http://mignatiou.com/2017/01/oreopioun-tin-apotichia-tous-pigan-sti-genevi-idan-ke-apilthan-ke-ftei-o-kotzias/
2) Το άρθρο του καθηγητή κ Μάριου Ευρυβιάδη «Ως αγελαίοι οδηγούνται στο “δημοψήφισμα”, οι Κύπριοι: Προπαγάνδα ποδηγέτησης ανθρώπων»
http://mignatiou.com/2017/01/os-agelei-odigounte-sto-dimopsifisma-i-kiprii-propaganda-podigetisis-anthropon/

Reply
Άντης Ροδίτης 15 January 2017 at 10:35

Τα άρθρα Κώστα Βενιζέλου, Μάριου Ευρυβιάδη, Μιχαήλ Ιγνατίου είναι πληρωμένα από τον “Φ”, την εφημερίδα που θα έγραφε και το “και” με έψιλον και περισπωμένη αν έτσι αποφάσιζε ο Μακάριος, ο άνθρωπος που ακυρωσε την Ένωση το 64.
Πιο κάτω απλήρωτο άρθρο στη σημερινή “Καθημερινή”:

Η Αγάπη είναι η αδήριτη ανάγκη
Αυτοί που τα ξέρουν όλα, εκτός από τα πιο σημαντικά, που δεν μπορούν να τα μάθουν ποτέ, κατά τον Βίτγκεσταϊν, έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο. Το μεγαλύτερο κίνημα προς αυτή την κατεύθυνση, εκείνο του Διαφωτισμού, απέτυχε παταγωδώς αφού ο κόσμος κατέληξε σε δυο παγκόσμιους πολέμους απίστευτης βαρβαρότητας και ταυτόχρονα δημιούργησε, για πρώτη φορά, την πιθανότητα καταστροφής ολόκληρου του πλανήτη.

Από την εποχή των ανθρωποθυσιών που είχαν στόχο την ειρήνευση κατά τον Ρενέ Ζιράρ, τον παγκοσμίως αναγνωρισμένο κοινωνικό ανθρωπολόγο, δεν έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια. Μπορεί η μέθοδος της άμεσης, ανοικτής ιεροτελεστικής ανθρωποθυσίας να έχει πια εγκαταλειφθεί, αλλά η επιδίωξη της ειρήνης εξακολουθεί να διέρχεται μέσα από βίαιες μεθόδους. Πολύ πρόσφατα ένας από τους πιο καλλιεργημένους λαούς της Ευρώπης επιδίωξε την ειρήνη του μέσα από τη γενοκτονία άλλου λαού.

Τα πράματα είναι πολύ δύσκολα για την ανθρωπότητα. Οι δεινόσαυροι έζησαν πάνω από 100 εκατομμύρια χρόνια πάνω στη γη πριν εξαφανιστούν από εξωτερικές αιτίες. Το είδος «άνθρωπος», με μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια «πολιτισμού» κινδυνεύει να εξαφανιστεί ολοκληρωτικά μέσα σε λίγες μέρες από δικές του ενέργειες, σκόπιμες ή κατά λάθος. Μαζί του θα καταστρέψει ίσως και ολόκληρο τον πλανήτη για πολλές χιλιετίες. Από τον κατάλογό του των μεθόδων ειρήνευσης ο άνθρωπος πρέπει πάσει θυσία να καταργήσει τη βία.

Καλώς ή κακώς, όπως είπε ένας μεγάλος ποιητής, ο W. H. Auden, οι Έλληνες έπαιξαν ένα πρώτο ρόλο στο να είναι σήμερα η ανθρωπότητα στο σημείο που είναι: προόδου, ανάπτυξης, υλικής και πνευματικής, αλλά και ακατάπαυστης βίας και συνεχούς, πιθανής πλήρους καταστροφής. Στο πλαίσιο των πραγμάτων όπως έχουν, της γενικευμένης, πολυσχιδούς βίας, είχαμε κάθε δικαίωμα και οι Κύπριοι να επιδιώξουμε τη δική μας ειρήνη και ελευθερία με τον τρόπο που το κάναμε. Και οι άλλοι το ίδιο. Η βία είναι πάντα η ίδια, όσες παραπλανητικές μορφές κι αν παίρνει. Εμείς, πάντως, δεν τα καταφέραμε. Επιπλέον, επιφέραμε μεγαλύτερους κινδύνους στον τόπο μας και άμεσες απειλές κατά της ειρήνης και της ελευθερίας μας. Οι πιθανότητές μας τώρα να επιτύχουμε τους στόχους μας μέσω των συνηθισμένων μεθόδων του κόσμου τούτου, έχουν μηδενιστεί.

Μπορεί να είναι εκείνη η από αρχής μοίρα, η πολιτισμική αποστολή ή η ιδιομορφία των Ελλήνων, όπως φτιάχτηκε μέσα στην Ιστορία, ν’ αναλαμβάνουμε αγώνες και οδούς πρωτοποριακές ή μπορεί να μην είναι τίποτε άλλο από την σκέτη πραγματικότητα. Πάντως θα πρέπει να διαλέξουμε: Ή θα μείνουμε στον δρόμο της άρνησης και του μίσους εναντίον της κακής μας μοίρας, της ξένης κατοχής και αλλοίωσης του προσώπου της μισής μας πατρίδας, γεμάτοι αισθήματα απογοήτευσης, πίκρας και έχθρας εναντίον όλων των κακών και ανήθικων ξένων, που «δεν μας αποδίδουν δικαιοσύνη», για να ζήσουμε έτσι στο περιθώριο ως θύματα και αδικημένοι, μέχρι με τον καιρό, σιγά-σιγά να σβήσουμε από προσώπου γης ή θα ανασκουμπωθούμε με κάθε σοβαρότητα και αποφασιστικότητα και να κοιτάξουμε πώς να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας, πώς να βρούμε τον τρόπο με ό,τι απόμεινε από τους Τουρκοκύπριους, εν πολλοίς συμπατριώτες μας, να συνεργαστούμε μαζί τους με σεβασμό και αγάπη, ώστε να τα καταφέρουμε, εμείς κι εκείνοι ν’ απαλλαγούμε από όλους τους ξένους και να ζήσουμε μέσα σε μια νέα ελευθερία και ειρήνη. Δεν είναι κάτι που όπως πολλοί νομίζουν θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη, μέσα από ένα Μον Πελεράν ή μια Γενεύη. Αυτά, οι συμφωνίες και οι υπογραφές, δεν μπορούν παρά να είναι σκέτα, υπόγεια θεμέλια, σίδερα και τσιμέντα, σωστά όσο και όπως χρειάζεται. Είναι τα εύκολα. Το δύσκολο, το πραγματικό έργο θα πρέπει να γίνει πάνω στη γη, με τούβλα, σουβαντίσματα, ξυλουργικά, υδραυλικά, μπογιατίσματα, στέγες, μονώσεις, τελειώματα. Χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο, αλλά όχι μόνο δεν είναι αδύνατο, είναι και μεγαλειώδες, αν αφήσουμε πίσω μας τη μιζέρια, την πίκρα, την εκδικητικότητα, το μίσος και πιάσουμε την πίστη, την επιμονή και την αγάπη. Αυτά τα τρία και κυρίως το τελευταίο, όλοι μαζί. Εκεί, στην αγάπη είναι όλη η μαγεία αλλά και η μια και μόνη άξια λόγου πραγματικότητα.
Άντης Ροδίτης

Reply
Ελευθέριος 15 January 2017 at 12:38

Χθεσινές δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Γκιλτιρίμ, στην γραμμή βέβαια των δηλώσεων Ερντογάν.

“Οι διαπραγματεύσεις για την Κύπρο συνεχίζονται εδώ και πολλά χρόνια. Είναι γνωστοί οι όροι, οι κόκκινες γραμμές μας. Υπό καμιά συνθήκη δεν μπορούμε να παραιτηθούμε από την ασφάλεια της Κύπρου και της Τουρκίας. Δεν μπορεί να καταργηθεί το σύστημα Ασφάλειας-Εγγυήσεων.
Σε περίπτωση που οι δυο κοινότητες θα δημιουργήσουν ένα κράτος, η κατανομή της διακυβέρνησης θα πρέπει να είναι δίκαιη.
Στα ζητήματα εδαφικού και περιουσιακού δεν μπορεί να τεθεί ζήτημα οπισθοχώρησης της τουρκικής πλευράς ή κατάργηση δικαιωμάτων που έχουν κερδηθεί.
Ο συνεταιρισμός θα πρέπει να δημιουργηθεί με τρόπο που θα ικανοποιεί και θα χαροποιεί και τις δυο πλευρές.
Εφόσον συμβούν αυτά οι πρόνοιες της Τουρκίας για ασφάλεια και εγγυήσεις θα έχουν συνέχεια με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία ανεξαιρέτως αλλαγή».

Με αυτούς πάνε οι συμπλεγματικοί μύωπες να “τα βρούν”, καταργώντας στο τραπέζι των διαπραγματεύεων την υφιστάμενη ακόμη Κυπριακή Δημοκρατία, αναγνωρισμένο κυρίαρχο κράτος από τον ΟΗΕ και μέλος της ΕΕ.
Κι ενώ πάνε γι άλλη μια φορά με ύπουλο και αντισυνταγματικό τρόπο να
φορέσουν τη “λύση” που απεργάζονται στην πολύπαθη Κύπρο, προς τα έξω περί άλλα τυρβάζουν και κάνουν τον κινέζο, επικαλούμενοι ποιητές, φιλοσόφους, ανθρωπολόγους και μάγους της αγάπης.
Παρακάμπτουν το Σύνταγμα ως κουρελόχαρτο, κωφεύουν σε όλες τις προειδοποιήσεις, αγνοούν τη γνώμη της πλειοψηφίας για τις κινήσεις και τους στόχους τους, σκαρφαλώνουν βουνά ματαιοδοξίας, είναι έτοιμοι να υπερπηδήσουν και το τελευταίο εμπόδιο για να φτάσουν στην πολυπόθητη κορυφή (την περιώνυμη και καταγέλαστη πλέον ΔΔΟ) κι εκεί βλέπουν να τους νεύει στρογγυλοκαθισμένος εδώ και μισό αιώνα ο σουλτάνος με τους βεζύρηδες.

Reply
Άντης Ροδίτης 15 January 2017 at 13:57

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, είτε γλώσσαι παύσονται, είτε γνώσις καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος έλάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη.

Reply
ΙΑΝ ΑΛΑΤΖΟ 15 January 2017 at 16:32

Έχω την αίσθηση ότι καλλίτερα μιά μορφή διχοτόμησης (τόσα χρόνια δεν είναι;) παρά μια Κύπρος που θα βάλει τον άσπονδο γείτονα από την πίσω πόρτα στην Ευρώπη (ανατριχιάζω στην ιδέα να προεδρεύουν και αυτοί και να συναποφασίζουν με τους Ευρωπαίους για εμάς) στην οποία Ευρώπη ούτε ανήκει ,ούτε ταιριάζει.

Reply
Άγγελος Θεμελής 15 January 2017 at 21:06

@Άντης Ροδίτης

Μήπως τυχαίνει να γνωρίζετε το ακόλουθο άρθρο του κ. Σάββα Καλεντερίδη ποιος το πλήρωσε;

ΠΕΡΙ ΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!

Μπορεί κάποιος να εξηγήσει στον λαό με ποια λογική κάποιοι δημιούργησαν υψηλές προσδοκίες;
Πολλά λέγονται και πολλά γράφονται για το Κυπριακό και τις διαδικασίες επίλυσής του. Ο πολιτικός λόγος που εκφέρεται από κόμματα και πολιτικούς και η πολιτική, με τον τρόπο που ασκείται στην Ελλάδα, συγκεντρωτικά και από πάνω προς τα κάτω, χωρίς την ενεργό συμμετοχή των πολιτών, επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης της ίδιας της κοινωνίας.

Γι’ αυτό είδαμε τα τελευταία χρόνια οι πολίτες να παρασύρονται από διάφορους αγύρτες της πολιτικής και να παραλογίζονται. Φτάσαμε στο σημείο να πιστεύει μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών μέχρι και ιστορίες για εξώδικα που μπορούν να σε απαλλάξουν από τα χρέη, τα οποία πληρώνονται από τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια ή τα άλλα τρία τρισ., που είναι κάτι σαν εθνική παρακαταθήκη…
Να ξαναγυρίσουμε στην πολιτική και στο Κυπριακό λοιπόν. Τη στιγμή που η Τουρκία κατέχει το 37,5% της Κύπρου, τη στιγμή που διατηρεί στα Κατεχόμενα 40.000 στρατό, με άρματα και πυροβολικό, τη στιγμή που έχει συνδέσει τα Κατεχόμενα με αγωγό μεταφοράς ανεξάντλητων ποσοτήτων ύδατος για άρδευση και ύδρευση, τη στιγμή που βρίκεται σε εξέλιξη η σύνδεση του νησιού με αγωγό μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τη στιγμή που ο Ερντογάν έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε τις ψήφους του κόμματος των Γκρίζων Λύκων (ΜΗΡ) και τη στιγμή που διαλαλεί σε Ανατολή και Δύση, κυριολεκτικά, ότι δίνει έναν νέο απελευθερωτικό αγώνα, κάνοντας ακόμα και επιθετικού χαρακτήρα στρατιωτικές επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα της Τουρκίας…

Μπορεί κάποιος να εξηγήσει στον λαό της Ελλάδας και της Κύπρου με ποια λογική κάποιοι στην Αθήνα και τη Λευκωσία δημιούργησαν προσδοκίες ότι μπορεί να λυθεί το Κυπριακό με μια λειτουργική και αποδεκτή λύση, και μάλιστα με απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί;
Δεν σκέφτηκαν το απλό; Πώς ήταν δυνατόν ο Ερντογάν να βάλει την υπογραφή του σε ένα σχέδιο που θα του έδινε και θα του εξασφάλιζε λιγότερα από όσα έχει σήμερα η τουρκική πλευρά;

Μήπως είχαμε κάποιον τρόπο πίεσης, ώστε για να μη χάσει η Τουρκία τα πολλά θα υποχρεωνόταν να χάσει τα λίγα, που ήταν οι απώλειες στην Κύπρο; Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ίσχυε, όπως αποδείχτηκε.
Τουναντίον, μετράμε σοβαρότατες εθνικές απώλειες, όπως είναι η νεκρανάσταση της Συνθήκης Εγγυήσεων, που είχε δεχτεί καθοριστικά χτυπήματα, πρώτον, από την Τουρκία, που την παραβίασε κατάφωρα το 1974 με την εισβολή και συνεχίζει να την παραβιάζει μέχρι σήμερα με την κατοχή και, δεύτερον, με τη συμφωνία προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε., χωρίς καμία αναφορά σε εγγυήσεις και άλλες απαράδεκτες… ουρές των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου.

Άλλη απώλεια είναι ο αυτοϋποβιβασμός του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας σε πρόεδρο μιας κοινότητας. Γιατί αν επιμένουν κάποιοι ότι συμμετείχε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη σύνοδο, τότε το ίδιο ισχύει και για τον Ακιντζί, αφού υπήρχε απόλυτη ισοτιμία σε όλες τις διαδικασίες της συνόδου.
Άρα είτε αυτοϋποβιβάστηκε ο κ. Αναστασιάδης είτε προβίβασε τον κ. Ακιντζί σε Πρόεδρο Δημοκρατίας, προβαίνοντας ταυτόχρονα στην αναγνώριση του παράνομου κράτους των Κατεχομένων.

Μπορώ να γράψω πολλά, όμως αισθάνομαι την ανάγκη να θέσω ένα καίριο κατά την άποψή μου ερώτημα: Όσοι εμπλέκεστε σε όλη αυτή τη διαδικασία σε Αθήνα και Λευκωσία, που οι περισσότεροι είστε ο σκληρός πυρήνας των υποστηρικτών του επαίσχυντου Σχεδίου Ανάν, οφείλετε να δώσετε πειστικές εξηγήσεις στους πολίτες για το σκεπτικό που οδήγησε τα βήματά σας σε αυτήν την τραγελαφική κατάσταση.
Σάββας Καλεντερίδης

http://www.dimokratianews.gr/content/70854/peri-lysis-toy-kypriakoy-kai-politikis

Σχετικά με το της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ “Η Αγάπη είναι η αδήριτη ανάγκη” παρακαλώ ιδιαίτερα τον κ. Ροδίτη αλλά και οποιονδήποτε άλλο συνεργάτη/σχολιαστή του ΑΝΤΙΒΑΡΟΥ να μας φωτίσει για την σχετικότητά του με τις πρόσφατες πρωτοβουλίες για την τελική παράδοση της Κύπρου στη Τουρκία του Ερντογάν.

Reply
Ελευθέριος 15 January 2017 at 22:20

Τώρα μάλιστα! Ελείψει αντεπιχειρημάτων το ρίχνουμε στες χριστιανικές παραβολές! Να πω και γώ μία απ’ τον 50ό ψαλμό του Δαβίδ που ψάλλεται στες εκκκλησίες μας στον Κυριακάτικο όρθρο μετά το Ευαγγέλιο:
“ΡΑΝΤΙΕΙΣ ΜΕ ΥΣΣΩΠΩ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΘΗΣΟΜΑΙ. ΠΛΥΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΧΙΟΝΑ ΛΕΥΚΑΝΘΗΣΟΜΑΙ”
Ο στίχος υποδηλώνει πως δεν αρκεί μια ανθρώπινη πράξη (ράντισμα), να μας ξεπλύνει από την ατιμία που διέπραξε σε βάρος μας ο εχθρός, αλλά σε πνεύμα αναγνώρισης των ιδίων διαπραχθέντων αμαρτημάτων, αιτείται ο οίκτος και το έλεος του Μεγάλου Θεού.
Και το ερώτημα που τίθεται εν προκειμένω σε σύνδεση με την Κύπρο είναι: Ποιός Θεός θα μας ξεπλύνει από το ιστορικό αμάρτημα των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου του Φεβ. 1959 – πρωθυπουργοί Αγγλίας, Ελλάδας, Τουρκίας, Μακμίλαν, Καραμανλής, Μεντερές και Μακάριος και τον Φαζίλ Κουτσιούκ ως εκπροσώποι των κοινοτήτων Ελλήνων και Τούρκων της Κύπρου – που στιγμάτισε την ελληνική ζωή τριών και πλέον χιλιάδων χρόνων και διέκοψε τους πόθους αιώνων και τους αγώνες γενεών.
Το έργο σήμερα, παρά τα όσα δεινά εμεσολάβησαν, επαναλαμβάνεται!

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 16 January 2017 at 08:02

Ὑποτίθεται ὅτι, ὅποιος θέλει νὰ λέγεται πατριώτης, ἔχει τὸ στοιχειῶδες θάρρος νὰ βλέπῃ τὴν ἱστορικὴ πραγματικότητα στὰ μάτια. Λοιπόν, πατριῶτες, ἔχετε νὰ μοῦ δώσετε ἕνα (ἀριθμὸς 1) ἱστορικὸ παράδειγμα ὅπου ἕνα ἔθνος ἀπεδύθη σὲ δυναμικὸ ἀγῶνα, στρατιωτικὸ ἢ διπλωματικό, καὶ ἐπέτυχε ὅλους τοὺς στόχους του ; Φυσικὰ καὶ ὄχι, ἀκόμη καὶ στὴν πιὸ περηφανῆ νίκη. Συνεπῶς, ἀκόμη καὶ ἂν ἡ ἡγεσία τῶν Ἑλλήνων ἔφερναν τὴν χωρὶς ὅρους καὶ πόλεμο ἀποχώρηση τῶν Τούρκων, ἀκόμη καὶ τῶν Τουρκοκυπρίων, ἀπὸ τὴν Κύπρο ὀλόκληρη, οἱ κατ’ ἐπάγγελμα ἀντιπολιτευόμενοι κάτι θὰ εὕρισκαν γιὰ νὰ μουρμουρίσουν. Διότι ὁ στόχος τους δὲν εἶναι οἱ Τοῦρκοι, βεβαίως, ἀλλὰ οἱ καρέκλες. Οἱ Τοῦρκοι εἶναι συνεργάτες αὐτῶν τῶν ἐξουσιολαγνῶν ψωναρῶν, ὄχι ἐχθροί. Χάρη στοὺς Τούρκους ἔχουν αὐτοὶ ὅλοι βῆμα καὶ ἀφορμὴ νὰ βγάλουν τίς φλυαρίες τους στὴν κοινὴ γνώμη. Καὶ τρέμουν μήπως, ἀπὸ στραβοῦ διαβόλου, πράγματι οἱ Τοῦρκοι συμβιβασθοῦν !
Τὸ ὅτι τὸ μόνον πού τοὺς ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ καρέκλα πιστοποιεῖται καὶ ἀπὸ τὴν ἑξῆς παρατήρηση : Ἐνῶ ὅλοι ἀναμασσοῦν τὶς χιλιοτριμμένες, «πολιτικὰ ὀρθές» καὶ δοκιμασμένες δημαγωγίες, γιὰ παράδειγμα περὶ τοῦ ὅτι ὁ Ἀκιντζὶ σήκωσε τὴν μύτη του 4,5 ἑκατοστὰ ψηλότερα άπὸ τὸ ὕψος πού δικαιολογεῖ ἡ ἀναλογία Ἑλληνοκυπρίων πρὸς Τουρκοκυπρίους, ἐν τούτοις δὲν διαθέτουν χρόνο πέντε ἢ δέκα λεπτῶν γιὰ νὰ συντάξουν ἕνα κοινὸ ἀνακοινωθέν, ἀλλὰ ὁ κάθε ἕνας θέλει νὰ βγεῖ νὰ κάνῃ τὴν δικὴ του φιγούρα στὶς κὰμερες, ἐπαναλαμβάνοντας, σχεδὸν αὐτολεξεί, τὶς «πολιτικῶς ὀρθὲς» κενολογίες τους.
Τὸν στοιχειώδη ἀνδρισμὸ νὰ ὀμολογήσουν ὅτι οἱ ἐπικρίσεις τους ὀδηγοῦν μαθηματικῶς στὴν λύση δύο χωριστῶν ἀνεξαρτήτων κρατῶν στὴν Κύπρο δὲν τὸν ἔχουν. Μόνον ὁ Στέφανος Μάνος στὴν Ἑλλάδα τὸν ἔχει ! Καὶ αὐτοὶ τρέμουν μήπως, τελικῶς, ἂν δειχθοῦν ἄνδρες, πάρουν τὰ λίγα ψηφαλάκια πού ἔπαιρνε πάντοτε ὁ Μάνος. Αὐτὸ τοὺς καίει, ὄχι ἡ Κύπρος.
Τέλος, ἱστορικῶς σκεπτόμενοι, καλὸ εἶναι νὰ ἀναλογισθοῦμε ὅτι τὸ Χριστιανικὸ κήρυγμα ἐπεκράτησε καὶ ἐπικρατεῖ, ἀδιάφορο μὲ ποιὰ συγκεκριμένη κοσμικὴ μορφὴ καὶ παραλλαγή (δέν ἐννοῶ τὸ ὑπερβατικό του μέρος, άλλὰ τὸ καθαρῶς κοσμικό), σὲ ὅλα τὰ μέρη τοῦ σημερινοῦ κόσμου. Ἦταν, μήπως, διότι ἐπέμενε νὰ στρώνουν στοὺς ἡγέτες του χαλὶ ἀρχηγοῦ κράτους καὶ ὄχι ὑπαρχηγοῦ ; Ἢ διότι, παρὰ τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες τῶν ἑκάστοτε ἐξοχωτέρων ρητόρων του, ἀπέβλεψε στὶς πραγματικὲς ἀρετές τῆς κοινῆς, σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, φύσεως ;

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 16 January 2017 at 08:06

… ἐξουσιολάγνων ψωναρῶν …

Reply
Άντης Ροδίτης 16 January 2017 at 08:52

Από πού πληρώνεται ή δεν πληρώνεται ο κ. Καλαντερίδης, του οποίου δεν παρακολουθώ την αρθρογραφία, δεν μπορώ να ξέρω, ούτε μ’ ενδιαφέρει να διερευνήσω. Ούτε απαντώ σε σοφιστείες και θεωρητικολογίες.
Όμως στο ερώτημα αν είναι δυνατόν “ο Ερντογάν να βάλει την υπογραφή του σε ένα σχέδιο που θα του έδινε και θα του εξασφάλιζε λιγότερα από όσα έχει σήμερα η Τουρκία”, θα απαντήσω κατά τρόπο που ο παρωχημένος πατριωτισμός των εύκολων λόγων είναι πολύ δύσκολο πια να συλλάβει: Επειδή ακριβώς ο Ερτογάν δεν μπορεί να υποχωρήσει από εκεί που παράνομα βρίσκεται, γι’ αυτό ακριβώς εμείς πρέπει να επιμένουμε με κάθε σοβαρότητα και καλή θέληση να συνομιλούμε ώστε πασιφανώς και όλο και πιο “πασιφανώς”, ενώπιον ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας κ.ά. ο Ερτογάν και η Τουρκία να εδραιώνονται ως το πρότυπο της αδιαλλαξίας και της παρανομίας. Αν δεν το κάναμε αυτό αλλά ακολουθούσαμε τους “πατριωτισμούς” του Καλεντερίδη, του Νικόλα Παπαδόπουλου, του Λιλλήκα, της Θεοχάρους, του Σιζόπουλου, τότε ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ θα ήμασταν κι εμείς εξίσου αδιάλλακτοι με τον Ερτογάν.
Αυτά τα έγραψα και με άλλα λόγια πιο πάνω, αλλά ο κ. Θεμελής επιμένει να κάνει πως δεν αντιλαμβάνεται.
Αν ο κ. Καλεντερίδης (και οι άλλοι) έχουν άλλη πολιτική αντιμετώπισης της κατοχής της Κύπρου, γιατί δεν την λεν; Ποια είναι; Η ίδια, αλλά… πιο δυναμική;
Επίσης: Τι σημασία έχουν τα “κατάφωρα κτυπήματα” που υπέστη η Συμφωνία Εγγυήσεως το 74 αφού τα τουρκικά στρατεύματα δεν το έχουν κουνήσει από την Κύπρο εδώ και 42 χρόνια; Αν δεν συζητούμε την κατάργηση της Συμφωνίας ΠΟΙΟΣ θα πει στηνΤουρκία “φύγε, επειδή μόνη σου κτύπησες και θανάτωσες τη Συμφωνία”; Και γιατί δεν το έκανε κανένας μέχρι σήμερα; Εξήγησα γιατί είμαστε αναγκασμένοι να συνομιλούμε όσο δεν μπρούμε με αντίστοιχη βία να εκδιώξουμε τους βίαιους εισβολείς, αλλά το αντιπολιτευτικό πάθος δεν αφήνει κανένα να σκεφτεί λογικά, κι όσο υπάρχουν αφελείς που ακούν πληθαίνουν οι “υπερπατριώτες” που… ομιλούν!
Η συνεχής έκθεση της αδιαλλαξίας της Τουρκίας μέσω συνομιλιών είναι η σωστή τακτική, κι όταν οι “αντιπολιτευόμενοι” στην Κύπρο γίνουν Κυβέρνηση αυτό θα κάνουν και οι ίδιοι και τίποτε άλλο, επειδή δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Γι’ αυτό δεν νπείθουν στην ουσία κανέναν. Εξάλλου αν ήταν τόσο πατριώτες όσο ισχυρίζονται δεν θ’ αποτελούσαν 5-6 κομματίδια, αλλά ένα ισχυρό για χάρη της πατρίδας. Μόνο που όλ’ αυτά δεν είναι για χάρη της πατρίδας που γίνονται αλλά για χάρη της “πολιτικής” τους φιλοδοξίας.
Όσο για το τελευταίο αίτημα του κ. Θεμελή, εύκολα θα το απέφευγα, αλλά γιατί; Του λέω λοιπόν, αν δεν το ξέρει: Πρόκειται για το πλαίσιο του εν γένει ελληνικού πολιτισμού, που ισχύει από τον Αισχύλο ως τον Ιησού Χριστό και ως σήμερα. Μέσα σε αυτό κινούμαστε πάντα, γνωρίζοντας και ουδέ επί στιγμή ξεχνώντας ότι άλλος είναι ο Άρχων του κόσμου τούτου.

Reply
Άντης Ροδίτης 16 January 2017 at 08:58

Όσον αφορά τον Ελευθέριο που συνήθως αρέσκεται στις προκλήσεις και τις παρεκτροπές χαίρομαι που επιτέλους “έφερεν τον νουν του”, κατά την κυπριακή έκφραση, και μιλά επιτέλους σωστά.

Reply
Άντης Ροδίτης 16 January 2017 at 11:06

Τώρα είδα τη δήλωση του ελληναρά καθηγητού Ευριπίδη Μπίλλη, κατά λέξη:”Ένας Τούρκος της Τριμερούς συμμαχίας Ελλάδας Τουρκίας Κύπρου (το καταστατικό της οποίας θα είναι στο άψε σβήσε έτοιμο μέχρι 18/1/2017 προ Τραμπ πάντα, και που προφανώς ήταν έτοιμο) δεν θα τα έλεγε καλύτερα από τον κ. Ροδίτη”.
Οπότε σε αυτό το επίπεδο, απαντώ: Πιο Τούρκοι από τους ελληναράδες δεν υπάρχουν κι ο Μπίλλης τέτοιος ελληναράς είναι.

Reply
Ευριπίδης Μπίλλης 16 January 2017 at 16:16

Τιμή μου να είμαι Ελληναράς και όχι νεοοθωμανός Ανανιακός
Και δεν κατάλαβα, γιατί εσύ ο επανειλημμένα υβριστής του Καθηγητή σου και συμμαθητή μου αείμνηστου Έλληνα της Κύπρου Ανδρέα Χριστοφίδη, εσύ ο υβριστής των άξιων Ελλήνων της Κύπρου, Κώστα Βενιζέλου, Μάριου Ευρυβιάδη και Μιχαήλ Ιγνατίου, εσύ ο Ανανιακός, προσβάλλεσαι όταν λέω ότι ένας τούρκος Ανανιακός δεν θα τα έλεγε καλύτερα από σένα. Το ίδιο είστε.

Ιδίως από τότε που άρχισε πάλιν το 2013 η συνομωσία σας εκτουρκισμού της Κύπρου με το σχέδιο Ανάν. Και εσύ διακήρυττες από τότε την παράδοση στους Τούρκους (όρα κατωτέρω). Που αποδεχθήκατε το εκλιπούσα, και που σας ξέρει φαίνεται καλά ο τζιχαντιστής Ερτογάν σας, και ζητά θρασύτατα και για ανταλλαγή του Βαρωσιού με τον Πύργο Τηλλυρίας,.

Ξαναθυμήσου τι έλεγες από το 2013 για την «ιδιότυπη» κατ εσένα Κυπριακή Δημοκρατία, για το ΝΑΙ στην Τουρκία, επικαλούμενος ανακριβώς και προσβάλλοντας άνευ αιδούς και τη μνήμη του Μακρυγιάννη.

Και τα κατωτέρω σου του 2013, προφανώς δεν θα τα έλεγε καλύτερα ένας τούρκος. Θυμήσου τα.

Παράλληλα με τις ανακρίβειες σου για ότι δήθεν ο Μακάριος απέρριψε την Ένωση και τον κάλυψαν τότε οι πάντες. Παπανδρέου, Γαρουφαλιάς, Σωσσίδης, Κανελλόπουλος, ο τότε Βασιλιάς κτλ.

Και τα λες αυτά σοβαρά!!

Και όλα αυτά για να μας πεις ότι για όλα, και για την προδοσία σας κατάργησης της εκλιπούσας «ιδιότυπης» κατ εσένα Κυπριακής Δημοκρατίας, με το σχέδιο Ανάν σας, και για την εισβολή του 1974 (δείτε το συνημμένο) για όλα φταίει ο Μακάριος.

Θυμήσου τη διακήρυξη σου από το 2013 για παράδοση στη μητέρα σας Τουρκία.

From: Transvideo LTD [mailto:transvideo@cytanet.com.cy]
Sent: Thursday, January 10, 2013 5:13 PM
«… να συνειδητοποιούσαμε ότι τερματίστηκαν άδοξα, συντριπτικά και τελειωτικά πια οι εθνικοί μας αγώνες, οπότε ας βάλουμε προσωρινά πίσω στα μπαούλα τα σύμβολα και τα οράματα κι ας δούμε τι μπορούμε να περισώσουμε ως απλοί «πολίτες» μιας ιδιότυπης «Δημοκρατίας», που για την ώρα σκέφτονται μόνο τη βιολογική τους επιβίωση εν ειρήνη. Τεράστιας ευθύνης απόφαση. Μεγάλου κινδύνου απόφαση, αληθινά ζωής ή θανάτου απόφαση, με τον θάνατο να έχει τις συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες. Χωρίς καν τη «σιγουράδα» του να κερδίζαμε το μέλλον και τη ζωή, όπως νιώθουμε ότι γίνεται κάθε φορά, κατά τη ρήση του Μακρυγιάννη, ότι οι αποφασισμένοι για θάνατο (εθνικό στην περίπτωση του ΝΑΙ) λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Το ΟΧΙ, από την άλλη δεν ήταν και δεν είναι παρά μια αδιέξοδη απόφαση, που διατηρεί το status quo και τη δυνατότητα – ελλείψει οποιωνδήποτε συμφωνιών – κατάληψης όλης της Κύπρου με την επόμενη ανεξέλεγκτη παγκόσμια ή απλώς ευρωπαϊκή αναταραχή ή ανομία ή ελληνοτουρκική απρόβλεπτη σύρραξη. …»

Ευρής Μπίλλης

Reply
Άντης Ροδίτης 16 January 2017 at 16:45

Ευχαριστώ που επαναλαμβάνεις το αδιέξοδο του Έλληνα Κυπρίου, όπως το περιέγραψα τρία χρόνια πριν. Το αδιέξοδο στο οποίο μάς οδήγησε η ανθενωτική και ανθελληνική “πολιτική” του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Δεν θα μπορούσα σήμερα να το πω καλύτερα:
«… να συνειδητοποιούσαμε ότι τερματίστηκαν άδοξα, συντριπτικά και τελειωτικά οι εθνικοί μας αγώνες, οπότε ας βάλουμε προσωρινά πίσω στα μπαούλα τα σύμβολα και τα οράματα κι ας δούμε τι μπορούμε να περισώσουμε ως απλοί «πολίτες» μιας ιδιότυπης «Δημοκρατίας», που για την ώρα σκέφτονται μόνο τη βιολογική τους επιβίωση εν ειρήνη. Τεράστιας ευθύνης απόφαση. Μεγάλου κινδύνου απόφαση, αληθινά ζωής ή θανάτου απόφαση, με τον θάνατο να έχει τις συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες. Χωρίς καν τη «σιγουράδα» τού να κερδίζαμε το μέλλον και τη ζωή, όπως νιώθουμε ότι γίνεται κάθε φορά, κατά τη ρήση του Μακρυγιάννη, ότι οι αποφασισμένοι για θάνατο (εθνικό στην περίπτωση του ΝΑΙ) λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Το ΟΧΙ, από την άλλη δεν ήταν και δεν είναι παρά μια αδιέξοδη απόφαση, που διατηρεί το status quo και τη δυνατότητα – ελλείψει οποιωνδήποτε συμφωνιών – κατάληψης όλης της Κύπρου με την επόμενη ανεξέλεγκτη παγκόσμια ή απλώς ευρωπαϊκή αναταραχή ή ανομία ή ελληνοτουρκική απρόβλεπτη σύρραξη. …»
Όσο για τις άλλες πελλάρες που γράφεις, επειδή γέρος άνθρωπος είναι αμφίβολο αν δεν θα τρέμει το χέρι σου για να πατήσεις σκανδάλη, γιατί δεν στέλνεις κανέναν άλλον να με δολοφονήσει; Παλιά σας τέχνη κόσκινο, των φανατικών μακαριακών, με όσους διαφωνείτε.
Αλλά και για την απορία(!!) σου γιατί “κάλυψαν” τον Μακάριο οι Παπανδρέου, Γαρουφαλιάς, Σωσσίδης, Κανελλόπουλος, ο τότε Βασιλιάς κτλ. Καθόλου δεν τον “κάλυψαν”, τον εγκατάλειψαν στην κρίση της Ιστορίας, γιατί αν τον αποκάλυπταν θα προκαλούσαν εμφύλιο με τον φανατισμό που δημιούργησε, με οπαδούς σαν εσένα. Εδώ έχουν περάσει κοντά 40 χρόνια από τον θάνατό του και στριγγλίζετε όπως τους σεληνιασμένους ή πάτε και κρύβεστε κάθε φορά που προσκομίζονται οι αποδείξεις της προδοσίας. Τα προσωπικά συμφέροντα και οι αμοιβές λειτουργούν ακόμα. Μην προκαλείς άλλο.

Reply
Ευριπίδης Μπίλλης 16 January 2017 at 19:04

Γράφεις αυθαιρεσίες βρίζοντας έντεχνα και απαράδεκτα, για αργυρώνητους όλους που πονάνε τον Ελληνισμό, τους όχι νεοοθωμανούς ως εσύ.

Τιμή σου βέβαια εσένα να είσαι νεοοθωμανός υπήκοος του Τζιχαντιαστή Ερτογάν, αφού κατ εσένα στο “λέει” και ο Μακρυγιάννης!!! Άλλη αχαρακτήριστη διαστρέβλωση.

Οι συμπατριώτες σου της Κύπρου έπαψαν βέβαια να σου δίνουν σημασία, ούτε ανταποδίδοντας σε ρώτησαν ως φυσικά μπορούσαν μετά τη λάσπη σου, αν πληρώνεσαι από κάπου και από πού.

Με το να φτάσεις όμως να ρίχνεις αχαρακτήριστα και πονηρά στο ίδιο το στυλ σου λάσπη και στον Σάββα Καλεντερίδη, ξεφεύγεις πολύ και δημιουργείς εύλογες απορίες.

Και τώρα για τις φαντασίες σου ότι τη δεκαετία του 60 οι Αμερικανοί μας έδιδαν την Κύπρο και ο Μακάριος δεν δέχτηκε τη ένωση, διάβασε τι λέει ο τότε διαπραγματευτής του τουρκικού σχεδίου Άτσεσον, που μάλλον λόγω ηλικίας δεν τον γνωρίζεις, ή κάνεις ότι δεν γνωρίζεις, Τζων Σωσσίδης.

ΤΖΩΝ ΣΩΣΣΙΔΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΤΣΕΣΟΝ
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=169275

Για να δεις ότι η ‘ένωση” που λες ήταν και τότε σίγουρος εκτουρκισμός. Μάλλον όμως εσύ για δικούς λόγους δεν θέλεις να δεις. Θα δουν όμως όλοι οι άλλοι και θα αντιληφθούν τις περίεργες ανακρίβειες σου.

Και χωρίς όμως τη μαρτυρία του πλέον αρμόδιου, του διαπραγματευτή του σχεδίου Άτσεσον Σωσσίδη, και χωρίς τις εξαιρετικές αναλύσεις με πλήρη στοιχεία πολλών (Χατζηαργύρης, Ξύδης, Χρηστίδης και άλλοι).

Που η νεοοθωμανική σου “αυθεντία” τους βγάζει όλους άχρηστους (όπως και πολύ άξιους καθηγητές ιστορικούς, Ευρυβιάδη, Ήφαιστο και άλλους) είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε νούσιμος (λογικός) άνθρωπος, ακόμα και με πολύ λίγο μυαλό, να μην αντιλαμβάνεται ότι:

Αν οι Αμερικανοί σου και οι Τούρκοι σου μας έδιναν τότε πραγματική ένωση (χωρίς όλην την Καρπασία βάση των Τούρκων, με 2 έως 3 καντόνια τουρκικά, με εισαγωγή μέσω Καρπασίας Τούρκων “περιγητών” – εποίκων για εκτουρκισμό της Κύπρου).

Είναι δυνατόν με σοφιστείες πάλιν τύπου “Μακρυγιάννη” (προσβάλλοντας πάλιν τη μνήμη του) να προσποιείσαι ότι δεν αντιλαμβάνεσαι ότι αν ήταν έτσι,.

Τότε Παπανδρέου ο γέρος, Κανελλόπουλος, ο τότε Βασιλιάς, και όλη η τότε πολιτική ηγεσία της Ελλάδας δεν θα κατηγορούσαν για αυτό τον Μακάριο ως προδότη;

Δηλαδή τους λες ενσυνειδήτως, αφού για δικούς σου λόγους επιμένεις, και αυτούς όλους προδότες του Έθνους των “Ελληναράδων”, όπως μας λες εσύ και όλοι οι όμοιοι σου νεοοθωμανοί

Επιμένεις όμως μόνον και μόνον για να μας πεις και να μας πείτε ότι δήθεν για όλα φταίει ο Μακάριος. Ιδίως για τον νεοθωμανισμό σας και τον επιχειρούμενο από σας , “λόγω” Μακρυγιάννη, εκτουρκισμό της Κύπρου.

Αίπτιρ (ντροπή) όπως λένε στη νέα πατρίδα – μητέρα σου τουρκία

Υ.Γ. Δεν έχω άλλον καιρό να ασχοληθώ με “εξυπνάδες”. Σου αφήνω ελεύθερο το πεδίο να κάμεις τη “δουλειά” σου, με τους αχάπαρους.

Reply
Ευριπίδης Μπίλλης 16 January 2017 at 19:28

Ξέχασα.
Βγάζεις προδότη και τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή, που και αυτός τότε κάλυψε μας λες, την”προδοσία” του Μακάριου, σιωπώντας. Για τον “κρίνει” λες η ιστορία!!!!!!!!!!!!!

Σε βεβαιώ ότι ο Γρίβας ποτέ δεν θα το έκανε και να μάθεις να σέβεσαι τη μνήμη του Γρίβα και όλων των τότε Ελλαδιτών, που τους λες όλους έμμεσα προδότες, αφού κάλυψαν τον Μακάριο εμποδίζοντας την εις την φαντασία σου καθαρή ένωση .

Και πρόσεξε, μην κάνεις το λάθος και πεις ότι ο Γρίβας δεν γνώριζε.

Reply
Άγγελος Θεμελής 16 January 2017 at 20:13

Να παρακαλέσω τους πραξικοπηματίες του Σαμψών που κυκλοφορούσαν με καλάσνικοφ στο χώρο εργασίας τους, απειλώντας τους συναδέλφους τους… αυτούς που προκάλεσαν την εισβολή και την κατοχή του 35% της Κύπρου… να μη με ξαναβάλουν στο «στόμα» τους.

Τις ανακρίβειες και βλακείες των βιβλίων τους που επί πληρωμή δημοσιεύουν για δήθεν πρόταση από Αμερικανούς διπλωμάτες για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, να πάνε να τις «πουλήσουν» εκεί που τους παίρνει.

Παριστάνοντας τους σπουδαίους, ανακατεύοντας τον Αισχύλο με τον Χριστό, και αραδιάζοντας ένα σωρό ψευδό-κουλτουριάρικες ανοησίες, δεν αποκτούν την αξιοπιστία που επιδιώκουν.

Αργά ή γρήγορα όλοι και όλα αποκαλύπτονται.

Reply
Άγγελος Θεμελής 16 January 2017 at 23:02

Η διπλωματική παρωδία και ο επικίνδυνος Πρόεδρος της Μεγαλονήσου
Συγγνώμη, αλλά, αν βρεθεί κάποιος να μου εξηγήσει τη σκοπιμότητα όλης αυτής της περίεργης σύναξης στη Γενεύη και το πώς αυτή ωφέλησε τη διαπραγματευτική θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας ή την εθνική υπόθεση γενικότερα, κερδίζει τη χρυσή μπανάνα!
Φοβούμαι ότι συνέβη ακριβώς το αντίθετο: Χαντακώθηκε η διαπραγματευτική ισχύς της Λευκωσίας, υπονομεύτηκε η διεθνής υπόστασή της, ενώ δημιουργήθηκε ένα πολύ κακό προηγούμενο, που είναι βέβαιο ότι θα επισύρει πρόσθετες πιέσεις στο άμεσο μέλλον για μια «λύση» στα μέτρα της Αγκυρας. Και, υπό αυτή την έννοια, λίγα «σέρνει» η σοβαρή κυπριακή αντιπολίτευση στον μεγάλο αρχιτέκτονα του «αυτογκόλ», που ναρκοθέτησε -άθελά του ελπίζω- οποιαδήποτε προοπτική έντιμου συμβιβασμού στο κυπριακό ζήτημα.

Η αυτού εξοχότης Νίκος Αναστασιάδης, που ούτε την ιδιότητά του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν μπόρεσε να υποστηρίξει, τα θαλάσσωσε. Είναι απορίας άξιον τι ακριβώς είχε στο μυαλό του όταν ξεκίνησε τις ρεβεράντζες με τον καρντάση Μουσταφά, αλλά η κατάληξη αυτής της υπόθεσης αφήνει πολλές ανοιχτές πληγές στην κρατική και ευρωπαϊκή υπόσταση της ελεύθερης Κύπρου, το διεθνές status της οποίας «γρατζουνίστηκε» και εν τέλει εμμέσως αμφισβητήθηκε! Ηταν, επίσης, εξόχως αρνητική η συμμετοχή υψηλόβαθμων αξιωματούχων και φορέων σε αυτή τη σύντομη διπλωματική παρωδία. Γιατί είναι αυτοί που θα πιέσουν τον αδύναμο Αναστασιάδη για περαιτέρω βήματα οπισθοχώρησης. «Τι μας κουβάλησες μέχρι εδώ; Προχώρα τώρα και στο παρασύνθημα» θα του πουν, προετοιμάζοντας τη νέα…Γενεύη, που σε λίγο θα γίνει Ζυρίχη!
Και να μου θυμηθείτε ότι όλος αυτός ο θίασος, με προεξάρχοντες τους Γερμανούς, τους Βρετανούς και τον Γιούνκερ, θα αρχίσει σε λίγο τις υπόγειες βολές προς την Αθήνα: Οτι δήθεν είναι αυτή που «φρενάρει» τον Αναστασιάδη και ακυρώνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για… δημιουργική «επανένωση» του νησιού.

Γι’ αυτό θα πρέπει πρώτα τα κυπριακά πολιτικά κόμματα να βάλουν «φρένο» στα συγκεχυμένα οράματα του Αναστασιάδη. Ο άνθρωπος απέδειξε τις διπλωματικές ικανότητές του στη διαχείριση της κυπριακής τραπεζικής κρίσης, η οποία κατέληξε στο περιβόητο bail in δεκάδων χιλιάδων μικροκαταθετών. Τότε, ο κυπριακός λαός τού τη χάρισε, γιατί ο βασικός υπαίτιος του εκτροχιασμού ήταν ο Χριστόφιας του ΑΚΕΛ, που σήμερα με τη σειρά του κάνει «πλάτες» στον σημερινό Πρόεδρο. Πλέον, όμως, δεν υπάρχουν περιθώρια για συγχωροχάρτια και «δεν βαριέσαι». Ο Αναστασιάδης, εκτός από ανεπαρκής, τείνει να γίνει και εθνικά επικίνδυνος…
Γιώργος Χαρβαλιάς
http://www.dimokratianews.gr/content/70888/ta-thalassose

Reply
Ελευθέριος 17 January 2017 at 00:24 Reply
Άγγελος Θεμελής 17 January 2017 at 08:41

Γόρδιος δεσμός το Κυπριακό και μετά τη Γενεύη: Ο Ερντογάν δεν θα υποχωρήσει τώρα…

Του Σταύρου Λυγερού
Στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου ο απεσταλμένος της Γραμματείας του ΟΗΕ Εσπεν Μπαρθ Εϊντε και οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων Νίκος Αναστασιάδης και Μουσταφά Ακιντζί συμφώνησαν στη σύγκληση διάσκεψης για τη συζήτηση της λεγόμενης εξωτερικής πτυχής του Κυπριακού (εγγυήσεις, κατοχικά στρατεύματα και ασφάλεια).
Κι αυτό παρότι παρέμεναν πολλές διαφωνίες σε όλα σχεδόν τα ζητήματα της εσωτερικής πτυχής (εδαφικό, διακυβέρνηση, περιουσιακό κ.λπ.), η επίλυση των οποίων είχε τεθεί από τους ίδιους ως προϋπόθεση για να συγκληθεί η διάσκεψη.
Τα όσα συμφωνήθηκαν σε εκείνο το δείπνο ήταν το αποτέλεσμα των παρασκηνιακών πιέσεων που άσκησε η Αμερικανίδα βοηθός υπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ. Μετά το ναυάγιο των διακοινοτικών διαπραγματεύσεων στο Μοντ Πελεράν τον Νοέμβριο, η διπλωματική δυναμική για μία λύση τύπου Ανάν ανακόπηκε. Για να την κρατήσει ζωντανή, η Β. Νούλαντ προσπάθησε να εκβιάσει μία συμφωνία-πλαίσιο η οποία να δημιουργεί κάποιας μορφής πολιτικό τετελεσμένο στο Κυπριακό πριν από την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο.
Ο Νίκος Αναστασιάδης συνέπραξε, σπάζοντας την κοινή γραμμή που είχε συμφωνήσει με τους Αλέξη Τσίπρα και Νικό Κοτζιά. Μη επιθυμώντας να προκαλέσει ρήξη με τη Λευκωσία, η Αθήνα «κατάπιε» το τετελεσμένο. Προσήλθε στη διάσκεψη, η σύγκληση της οποίας είναι από μόνη της ένα διπλωματικό δώρο προς την τουρκική πλευρά.
Υπενθυμίζουμε ότι Αθήνα και Λευκωσία απέρριπταν κατηγορηματικά τη σύγκληση πενταμερούς διάσκεψης (οι δύο κοινότητες και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις) επειδή ως όργανο και διαδικασία κατά κάποιον τρόπο νομιμοποιεί την τουρκική θέση ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει εκλείψει. Στην καλύτερη περίπτωση εξισώνει τον πρόεδρο ενός διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους με τον ηγέτη μιας κοινότητας.
Ο ισχυρισμός του Αναστασιάδη ότι συμμετείχε με διπλή ιδιότητα, και ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ως ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Το γεγονός ότι για να παρακάμψει το ζήτημα ο Εσπεν Μπαρθ Εϊντε στα καρτελάκια γράφτηκε μόνο το όνομα και όχι και η ιδιότητα των συμμετεχόντων (εκτός του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών) δεν αλλάζει τα πράγματα. Η πενταμερής καθιερώθηκε και είναι δεδομένο ότι θα τη βρούμε μπροστά μας.
Η Ε.Ε. συμμετείχε σε ανώτατο επίπεδο (με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και την αρμόδια για θέματα εξωτερικής πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι), αλλά με την ιδιότητα του παρατηρητή. Με περισσή επιπολαιότητα, οι Ευρωπαίοι έχουν την τάση να αντιμετωπίζουν το Κυπριακό σαν ένα πρόβλημα που ουσιαστικά δεν τους αφορά.
Οπως αναμενόταν, οι διακοινοτικές διαπραγματεύσεις στη Γενεύη πριν από τη διάσκεψη δεν γεφύρωσαν το χάσμα που υπάρχει σχεδόν σε όλα τα ζητήματα της εσωτερικής πτυχής. Το μόνο καινούριο ήταν η κατάθεση χαρτών εκ μέρους των δύο πλευρών. Η ελληνοκυπριακή προτείνει 28,2% του εδάφους της Κύπρου να ανήκει στο τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο, ενώ η τουρκοκυπριακή ανεβάζει το ποσοστό στο 29,2%. Η διαφορά στα ποσοστά είναι μικρή, αλλά επί της ουσίας είναι μεγάλη. Είναι άλλο να επιστρέφονται στους Ελληνοκυπρίους παραθαλάσσιες περιοχές και αστικά κέντρα όπως η Μόρφου, και άλλο να επιστρέφονται ορεινοί όγκοι. Από το ποιες περιοχές θα επιστραφούν θα εξαρτηθεί και ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων που θα επιστρέψουν στις εστίες τους. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ν. Αναστασιάδης δεν αποδέχθηκε τον χάρτη του Μουσταφά Ακιντζί.
Οι χάρτες
Οπως αναμενόταν, επίσης, στη διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου δεν γεφυρώθηκε ούτε το χάσμα για την εξωτερική πτυχή. Ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών επέμεινε στη θέση για κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση (σε συνεχή ροή και με καταληκτική ημερομηνία) των τουρκικών στρατευμάτων. Πιεζόμενος και από την ελληνοκυπριακή αντιπολίτευση, στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο Ν. Αναστασιάδης. Τόσο ο κ. Εϊντε όσο και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον επιχείρησαν με διπλωματικές φόρμουλες να εξασφαλίσουν την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων, αλλά η προσπάθειά τους προσέκρουσε στην ελληνική άρνηση.
Ερντογάν: Για πάντα στην Κύπρο
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου δεν έδειξε καμία πρόθεση ευελιξίας. Αυτό επιβεβαιώθηκε και μετά τον τερματισμό των εργασιών, όταν επιχείρησε να επιρρίψει ευθύνες στην ελληνική πλευρά. Ο δε Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ξεκαθάρισε με δηλώσεις του ότι η Τουρκία θα μείνει για πάντα στην Κύπρο και ότι η Αγκυρα δεν δέχεται καμία συμφωνία που δεν θα περιλαμβάνει τουρκικές εγγυήσεις. Ξεκαθάρισε, επίσης, τη θέση του για κρίσιμα ζητήματα της εσωτερικής πτυχής, για τα οποία υποτίθεται ότι αρμόδιος είναι ο Μ. Ακιντζί.
Ακόμα και για το άνοιγμα του περιφραγμένου και ακατοίκητου από το 1974 τμήματος της Αμμοχώστου, ο Ερντογάν ζήτησε εδαφικό αντάλλαγμα για να ενωθεί ο τουρκοκυπριακός θύλακος των Κόκκινων με την υπόλοιπη περιοχή της Μόρφου, την οποία αρνείται να επιστρέψει. Απέρριψε επίσης την ελληνοκυπριακή πρόταση η Καρπασία να υπαχθεί σε ειδικό καθεστώς. Επιπλέον, όχι μόνο απαίτησε εκ περιτροπής προεδρία, αλλά και ζήτησε η αναλογία να είναι δύο θητείες Ελληνοκύπριος και μία Τουρκοκύπριος πρόεδρος, απορρίπτοντας την αναλογία 4:1.
Οπως προκύπτει από τα ανωτέρω, η επιχείρηση να εκβιαστεί μία συμφωνία-πλαίσιο για να δημιουργηθεί τετελεσμένο έπεσε στο κενό. Κεντρικό ρόλο γι’ αυτό έπαιξε ο Ν. Κοτζιάς. Από το 2015 είχε εγγράψει στην ατζέντα του Κυπριακού τη θέση της Αθήνας ότι δεν θα συμμετάσχει σε μια νέα συνθήκη εγγυήσεων, ότι δεν αναγνωρίζει τουρκικό επεμβατικό δικαίωμα και ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί λύση χωρίς την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων.
Για μεγάλο διάστημα και συνηθισμένοι από τις υπαναχωρήσεις του Ν. Αναστασιάδη, οι εμπλεκόμενοι διεθνείς παίκτες θεώρησαν τη θέση Κοτζιά ρητορική, χωρίς αντίκρισμα. Για την ακρίβεια, θεώρησαν ότι στη διαδρομή θα χανόταν με τη βοήθεια κάποιας διπλωματικής φόρμουλας για να διασωθούν τα προσχήματα. Οταν, όμως, οι διαπραγματεύσεις εισήλθαν στην τελική ευθεία, διαπίστωσαν ότι η Αθήνα εννοούσε αυτό που έλεγε.

Επιθέσεις σε Κοτζιά

Ηταν τότε που η αμερικανική διπλωματία επιχείρησε να πείσει τον Αλ. Τσίπρα να παρακάμψει τον υπουργό Εξωτερικών. Από δίπλα και οι «ανανικοί» κύκλοι σε Κύπρο και Ελλάδα, οι οποίοι έσπευσαν να τον στοχοποιήσουν κατηγορώντας τον ότι επιχειρεί να τορπιλίσει τη λύση. Σ’ αυτό το παιχνίδι συνέπραξαν και κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ, μη εξαιρουμένων και κυβερνητικών στελεχών.
Στη Γενεύη ο πρόεδρος της Κύπρου διέψευσε ότι υπήρξε πρόβλημα στη συνεργασία του με τον Ν. Κοτζιά. Είναι κοινό μυστικό, όμως, ότι όχι μόνο τον κατηγορούσε, αλλά και ότι οι επιθέσεις εναντίον του ενορχηστρώνονταν από το Προεδρικό της Λευκωσίας. Επιθέσεις που συνεχίστηκαν και αυτές τις ημέρες, υποχρεώνοντας τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών στη Γενεύη να ζητήσει εκνευρισμένος από τον Κύπριο πρόεδρο να «μαζέψει» τους δράστες.
Τα επόμενα βήματα

Διαβλέποντας το χάσμα που χωρίζει τις δύο πλευρές όχι μόνο στην εξωτερική, αλλά και στην εσωτερική πτυχή, ο Ν. Κοτζιάς φρόντισε εγκαίρως να αποτρέψει τον διπλωματικό εκβιασμό «ή τώρα ή ποτέ». Καλλιέργησε τη λογική μιας διαπραγματευτικής διαδικασίας ανοιχτού ορίζοντα (open ended), όπου η αδυναμία γεφύρωσης του χάσματος δεν οδηγεί αυτόματα σε ναυάγιο και κατ’ επέκταση σε παιχνίδι επίρριψης ευθυνών (blame game).
Στο πλαίσιο αυτό, στη Γενεύη αποφασίστηκε τις επόμενες ημέρες οι Αναστασιάδης και Ακιντζί να διαπραγματευτούν με σκοπό τη γεφύρωση των διαφωνιών τους για τα ζητήματα της εσωτερικής πτυχής. Παραλλήλως, από τις 18 Ιανουαρίου εμπειρογνώμονες και από τις δύο κοινότητες και τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις θα καταγράψουν τις εκατέρωθεν θέσεις για την εξωτερική πτυχή και θα θέσουν ερωτήματα.
Οταν ολοκληρωθεί η εργασία τους, η διάσκεψη θα συνεχιστεί με την ίδια σύνθεση. Εάν προκύψει πρόοδος και οι δύο πλευρές βρεθούν σε απόσταση συμφωνίας, πιθανότατα οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις θα αναβαθμίσουν τη συμμετοχή τους από το επίπεδο των υπουργών Εξωτερικών στο επίπεδο των ηγετών. Το ενδεχόμενο να προκύψει και τότε συμφωνία συγκεντρώνει αμελητέες πιθανότητες.
Η Αθήνα εννοεί αυτά που λέει για τις εγγυήσεις. Αντί γι’ αυτές προτείνει ένα σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα, στην Τουρκία και τη μελλοντική ομοσπονδιακή Κύπρο, καθώς και την παρουσία μιας διεθνούς αστυνομικής δύναμης στη Μεγαλόνησο. Επίσης, προτείνει ο ΟΑΣΕ να καταγράψει άμεσα με εμπειρογνώμονες τα στρατεύματα που βρίσκονται στη Μεγαλόνησο και τον οπλισμό τους.
Οπως προαναφέραμε, όμως, η Αγκυρα αποκλείει λύση χωρίς τουρκικές εγγυήσεις και τουρκικά στρατεύματα. Παραμένει στις διαπραγματεύσεις για να μη χρεωθεί το κόστος του ναυαγίου. Δεν επιθυμεί, όμως, παράτασή τους επειδή θεωρεί ότι η ανάδειξη του ζητήματος των εγγυήσεων και των τουρκικών στρατευμάτων σε κεντρικό ζήτημα των διαπραγματεύσεων τη φέρνει σε μειονεκτική θέση. Στο ζήτημα των εγγυήσεων και των τουρκικών στρατευμάτων το χάσμα δεν υπάρχει μόνο στο επίπεδο των πολιτικών ηγεσιών. Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση, περίπου το 90% των Ελληνοκυπρίων απορρίπτει λύση με τουρκικές εγγυήσεις και παραμονή τουρκικών στρατευμάτων.
Αντιστοίχως, σχεδόν το 70% των Τουρκοκυπρίων και των εποίκων θέλει τουρκικές εγγυήσεις και παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων, ενώ το 51% υποστηρίζει και την παραχώρηση στην Τουρκία κυρίαρχης στρατιωτικής βάσης στη βόρεια Κύπρο, κατά το πρότυπο των βρετανικών βάσεων. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν αυτό που διαπιστώνει κανείς και εμπειρικά. Παρά τις πρωτοβουλίες και τις πλουσιοπάροχες χορηγίες για εκδηλώσεις επαναπροσέγγισης των δύο κοινοτήτων, αυτές φαίνεται κατά πλειοψηφία να μην ανταποκρίνονται. Το γεγονός αυτό εκ των πραγμάτων εγείρει εμπόδια στις διαπραγματεύσεις για λύση τύπου Ανάν. Το 76% που ψήφισε «όχι» στο δημοψήφισμα του 2004 εξέφρασε τη βαθιά ανασφάλεια που προκαλούν στους Ελληνοκυπρίους η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας και οι εγγυήσεις της. Οπως έδειξε η εισβολή του 1974, άλλωστε, στην κρίσιμη στιγμή οι εγγυήσεις μπορούν να ερμηνευτούν από την ίδια σαν επεμβατικό δικαίωμα.
Το δημοψήφισμα

Πάντως, ακόμα και στην όχι ορατή περίπτωση που ο Ερντογάν θα ήθελε να προβεί σε κάποια υποχώρηση, αυτή την περίοδο αποκλείεται. Στην τουρκική πολιτική σκηνή κυριαρχεί η συνταγματική αναθεώρηση για τη μετατροπή του πολιτεύματος από προεδρευομένη σε προεδρική δημοκρατία, που τελικώς θα κριθεί σε δημοψήφισμα τον Απρίλιο. Για να αναδειχθεί σε αιρετό μονάρχη ο Ερντογάν έχει ανάγκη -και έχει εξασφαλίσει- την κοινοβουλευτική υποστήριξη του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.
Οι «Γκρίζοι Λύκοι» θα την απέσυραν και θα στρέφονταν εναντίον του εάν έκανε και το παραμικρό βήμα πίσω. Υπενθυμίζουμε ότι απολύτως αδιάλλακτες θέσεις στο Κυπριακό έχει και η κεμαλική αντιπολίτευση, η οποία προκαταβολικά κατηγορεί τον Τούρκο πρόεδρο ότι προετοιμάζει υποχωρήσεις! Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, λοιπόν, αποκλείεται να υπάρξει διαφοροποίηση της τουρκικής θέσης και ως εκ τούτου εποικοδομητική διαπραγμάτευση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η διάσκεψη εκ των πραγμάτων θα περιέλθει σε αδιέξοδο, έστω και αν η Γραμματεία του ΟΗΕ αποφύγει να χρησιμοποιήσει αυτό τον όρο για να διατηρήσει ζωντανή τουλhttp://mignatiou.com/2017/01/gordios-desmos-to-kipriako-ke-meta-ti-genevi-o-erntogan-den-tha-ipochorisi-tora/άχιστον τη διαδικασία των διακοινοτικών συνομιλιών.

http://mignatiou.com/2017/01/gordios-desmos-to-kipriako-ke-meta-ti-genevi-o-erntogan-den-tha-ipochorisi-tora/

Reply
Άντης Ροδίτης 17 January 2017 at 09:01

Περί του χειρισμού της διεθνούς πολιτικής υπό του Αρχιεπσκόπου Μακαρίου και των επιγόνων του, δέστε πιο κάτω σύντομο κείμενο αλλά και μια νέα (από τις πολλές) πληροφορία που περιέχεται στο βιβλίο “Χρόνια Θητείας – Η πενταετία του 1960 – 1965 στην Κύπρο όπως την έζησα”, του Γιώργου Πετούση. Το βιβλίο κυκλοφορεί εντός των ημερών.

Η μόνη “πολιτική” που υπήρχε πάντα και εφαρμόζεται και σήμερα βέβαια από όλους (εκτός από τους βλάκες) είναι η επιδίωξη του συμφέροντος κάθε χώρας, όπως το καταλαβαίνει η κάθε χώρα και όχι όπως το καταλαβαίνουν άλλες.
Αυτή την “πολιτική” εφαρμόζουν ιδιαιτέρως οι υπερδυνάμεις, οι οποίες δεν έχουν δισταγμούς να θυσιάσουν οποιονδήποτε, ιδιαίτερα αν είναι μικρός και ανήμπορος. Δεν τους κατηγορώ για “ανηθικότητα” όπως είναι το τρέχον κόλπο εξαπάτησης των λαών από τους ηγέτες τους, ότι δηλαδή οι μεγάλοι είναι ανήθικοι και οι μικροί ηθικοί!! Αυτά είναι κόλπα με τα οποία οι “πολιτικοί” ξεγελούν χωρικούς και απληροφόρητους. Το μόνο που συμβαίνει, συνέχει και “λειτουργεί” τον κόσμο τούτο είναι ότι οι πιο έξυπνοι και οι πιο πατριώτες επιβάλλουν την ισχύ που αποκτούν με την εξυπνάδα και τον πατριωτισμό τους πάνω στους λιγότερο έξυπνους και τους λιγότερο πατριώτες. Αυτός είναι ο κόσμος και κανένας άλλος, πλην βέβαια της Βασιλείας των Ουρανών, στην οποία πρέπει να πιστεύουμε.
Ο Μακάριος επέλεξε, για να κερδίσει τις ψήφους των “κομμουνιστών”, να στηρίξει την “καλή” Σοβιετική Ένωση και ν’ αντισταθεί στην “κακή” Αμερική, τη στιγμή που η Κύπρος “ανήκε” στη Δύση βάσει μεταπολεμικών διεθνών συμφωνιών. Είχε ήδη στο έδαφός της βάσεις του ΝΑΤΟ (με δική του αναπόφευκτη συμφωνία), και σπουδαιοτερο όλων, ηΚύπρος πολέμησε για την ένωση με την Ελλάδα, δηλαδή για την ένωση με το ΝΑΤΟ! Τί γύρευε ο Μακάριος να βάλει ένα μικρό λαό να συμμαχήσει με τη Σοβιετική Ένωση για να πολεμήσει ως “ηθικός” την “ανήθικη” Αμερική;
Η Αριστερά, δυστυχώς, προξένησε σε Ελλάδα και Κύπρο τις μεγαλύτερες ζημιές.
Στην κόντρα Αμερικής-ΕΣΣΔ, η πρώτη επέλεξε να δώσει ένα γερό σκαμπίλι στη δεύτερη ενώνοντας Κύπρο-Ελλάδα (με παραχωρήσεις στην Τουρκία), και η δεύτερη αποφάσισε να παρεμποδίσει πάσει θυσία αυτή την ενδυνάμωση του ΝΑΤΟ, κοροϊδεύοντας τους Κυπρίους (δηλαδή τον Μακάριο, που όφειλε να ξέρει και ήξερε την αλήθεια) ότι συντάσσεται με τα συμφέροντά τους!! Τα μόνα συμφέροντα των Κυπρίων ήταν η Ένωση με την Ελλάδα, κι αυτό η σημερινή (ορθόδοξη) Ρωσία και η τότε ΕΣΣΔ το πολέμησε και το πολεμά μέχρι σήμερα.
Στην πορεία των συζητήσεων το 64 (Άτσεσον κ.λπ.) χάρη στην επιμονή Παπανδρέου υπέρ της Ενώσεως (που ήταν το συμφέρον του ΝΑΤΟ) και χάρη στην επιμονή του Μακαρίου (που πολεμούσε τώρα το ΝΑΤΟ), το ΝΑΤΟ έφτασε στο σημείο (αναγκάστηκε), προκειμένου να εμποδίσει τη Ρωσία να έχει λόγο στη Μεσόγειο, ν’ αφήσει ανοικτή την δυνατότητα να γίνει η Ένωση ΑΝΕΥ ΚΑΜΜΙΑΣ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ!
Αυτό ο Μακάριος έκανε πως δεν το είδε, και δεν το εκμεταλλεύτηκε. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό σε επίπεδο αφοσίωσης στο εθνικό συμφέρον. Σκεφτείτε το, αναλύστε το για να καταλάβετε τι σημαίνει σήμερα μια παραδοχή ότι ο Μακάριος δεν συμπεριφέρθηκε καθόλου έξυπνα, καθόλου πατριωτικά, για να χρησιμοποιήσω ήπιους όρους.
Κανένας “πολιτικός” σήμερα δεν συνειδητοποιεί αυτή την αλήθεια και (αυτό είναι το πιο σημαντικό) κι ούτε τολμά, αν την ξέρει, να δοκιμάσει να βάλει τα πράματα στη θέση τους για μια ΝΕΑ ΑΡΧΗ τού ελληνισμού, σε σοφότερες, ωριμότερες βάσεις.
Τις λεπτομέρειες στις αποφάσεις των Αμερικανών το 64 εκθέτει και αναλύει το βιβλίο “Κουράγιο Πηνελόπη” με ΕΓΓΡΑΦΑ. Στην Ελλάδα ουδείς αποπειράθηκε να μιλήσει δημοσίως για το βιβλίο, πλην του Θάνου Βερέμη (“Καθημερινή”), που τα μάσησε και παρέπεμψε στο… μέλλον την ήδη παρούσα και τυπωμένη έρευνα των 180 εγγράφων!! Αντιληπτό γιατί, και ο καθένας μας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Στο βιβλίο του Πετούση (που είχα την τιμή να διαβάσω το χειρόγραφο):
Εκεί αναφέρεται ότι τον Σεπτέμβριο του 1964 επισκέφθησαν τον Γεώργιο Παπανδρέου 5 άτομα από την Κύπρο (βρίσκονταν στην Αθήνα ως αντιπροσωπεία της Παναγροτικής Ένωσης Κύπρου προσκεκλημένη στους γάμους του βασιλιά Κων/νου). Ο Παπανδρέου τούς είχε πολλή ώρα να περιμένουν ώστε να συμπέσει η επίσκεψή τους με επικείμενη επίσκεψη τού Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Έτσι κι έγινε. Τους φώναξε μέσα λίγα λεπτά πριν την καθορισμένη ώρα και όπως περίμεναν να τους δώσει απάντηση πώς και δεν είχε γίνει η συμφωνημένη Ένωση τον Αύγουστο του 1964, ανακοινώθηκε η άφιξη του Αρχιεπισκόπου. Τον πέρασαν αμέσως μέσα και ο Παπανδρέου τον υπέδειξε με το δάχτυλο στους αγωνιούντες με τη φράση “ιδού ο υπέυθυνος”. Ακολούθησε μεγάλη σύγχυση και φωνές με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις του ο πατέρας του Γρηγόρη Αυξεντίου, ο Πιερής, που ήταν παρών, μέλος της αντιπροσωπείας, μαζί με τον πατέρα του Κυριάκου Μάτση, Χριστοφή, επίσης μέλος. Την ιστορία με όλες τις λεπτομέρειες μαρτυρά ο μόνος επιζών από τότε Γραμματέας της Παναγροτικής επαρχίας Λεμεσού.
Άλλη προσωπική μαρτυρία αφορά τον Διγενή (στρατηγό Γεώργιο Γρίβα) τον οποίο αμέσως μετά την αποχώρηση του Γαρουφαλιά τον Αύγουστο 1964 επισκέφθηκε υψηλόβαθμο μέλος της Κυπριακής Κυβέρνησης (κατονομάζεται στο βιβλίο) ζητώντας του την εξουδετέρωση τού Αρχιεπισκόπου. Ο Διγενής, αρχηγός της Εθνικής Φρουράς και της Μεραρχίας απάντησε: Δεν ήρθα για να σκοτώσω τον Αρχιεπίσκοπο αλλά γα να κάμω την Ένωση.
Μιλούμε για προσωπικές μαρτυρίες. Και για το πώς ο Αρχιεπίσκοπος εκμεταλλευόταν τη σιωπή εκείνων που ήξεραν την αλήθεια αλλά δεν τολμούσαν να την εκστομίσουν για να μην προκληθεί αντιπαράθεση και συγκρούσεις μέσα στον κόσμο. Κατά τον ίδιο τρόπο, δυστυχώς, ο Αρχιεπίσκοπος εκμεταλλευόταν την απόσταση και τη στρατιωτική αδυναμία της Ελλάδος να εφαρμόσει δια των όπλων το δίκαιο για να εκθέτει τις κυβερνήσεις της ενώπιον του κυπριακού λαού (πάντα με τη βοήθεια των κομμουνιστών ως “ανέντιμες”.

Reply
Ελευθέριος 17 January 2017 at 10:37

Αγαπητέ Άγγελε,
Ευχαριστώ που ανέβασες αυτήν την έξοχη ανάλυση των πεπραγμένων στη Γενεύη και μετά του Σταύρου Λυγερού, δεν την είχα προσέξει. Έτσι για να να ξέρουμε τι παίζεται πίσω απ’ τις κουρτίνες. Και δείτε τι κάνει πάλι ο Αντάκος και πόσο ένδεος επιχειρημάτων είναι. Αντί να απαντήσει επί της ουσίας τών όσων κρίσιμων εξελίξεων συμβαίνουν σήμερα στην Κύπρο, ανατρέχει πάλι στην γνωστή χιλιοειπψωμένη κι αναμασημένη συνομωσιολογία του, του 64!
Αλλά έννοια σου Αντάκο, σας πήρε χαμπάρι ο κόσμος πιά..

Reply
Ελευθέριος 17 January 2017 at 11:42

Διόρθωση: “ενδεής επιχειρημάτων” ο Αντάκος.
Ένδεος μένει κι αυτός κι όλη η α(υ)νανιακή παρέα του από το τεράστιο ποσοστό, 90% των Ελληνοκυπρίων που απορρίπτει λύση με τουρκικές εγγυήσεις και παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση που αναφέρει ο Σταύρος Λυγερός, κι έχοντας ως προηγούμενο το εκφρασμένο 76% «όχι» των Ε/Κ στο δημοψήφισμα του 2004.

Reply
Άντης Ροδίτης 18 January 2017 at 08:39

Η «υποχωρητικότητα» του Νίκου Αναστασιάδη ανάγκασε τους Τούρκους να κάτσουν στο τραπέζι για να συζητήσουν όλα όσα αρνούνταν ως τώρα.
Έγινε πια φανερό και αναντίλεκτο το μέγεθος της αδιαλλαξίας των Τούρκων και στους ξένους. Ο ανταποκριτής του BBC παραδέχτηκε ότι ο Υπ. Εξ. των Τούρκων έφυγε από τη Γενεύη ρίχνοντας πίσω του μια χειροβομβίδα.
Όσο πιο αδιάλλακτοι παρουσιάζοντα οι Τούρκοι, τόσο ενδυναμώνεται η υπόθεση του δικού μας δικαίου. Ο μεγάλος αρχηγός τους Ερτογάν άρχισε να παραμιλά ή άθελά του ν’ αποκαλύπτει απέλπιδες σκέψεις του.
Εάν κατορθώσουμε με τη συνεχή επίδειξη καλής θέλησης να εδραιωθεί το γεγονός της τουρκικής αδιαλλαξίας στη σκέψη των ξένων τα κέρδη των Ελλήνων μπορεί ν’ αποδειχτούν πέρα από κάθε σημερινή φαντασία.
Το 1974 ο Υπ.Εξ. της Βρετανίας προειδοποίησε τους Τούρκους ότι ο κατοχικός στρατός τους μπορεί να βρεθεί αιχμάλωτος στην Κύπρο.
Αλλά οι δικοί μας «αντιπολιτευόμενοι», τυφλωμένοι από το αιώνιο «ελληνικό» πάθος της ήττας των κυβερνώντων, επικαλούνται την τουρκική αδιαλλαξία για ν’ αποδείξουν την αποτυχία των κυβερνώντων ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές. Αυτό τους ενδιαφέρει.
Το παρατήρησε ο πρόξενος της Αμερικής στη Σμύρνη το 1922: Ότι οι Έλληνες είναι έτοιμοι να θυσιάσουν την πατρίδα και τους συμπατριώτες τους για το κομματικό συμφέρον.
Η Αμερική βέβαια δεν έγινε υπερδύναμη επειδή κέρδισε το λαχείο της.
Έγινε υπερδύναμη επειδή οι πολίτες της επέδειξαν μυαλό και πατριωτισμό.
Οι Έλληνες αποσβήνονται σταδιακά από τον παγκόσμιο χάρτη, αργά και σταθερά, επειδή εδώ και πολύ καιρό δεν έχουν να επιδείξουν ούτε μυαλό ούτε πατριωτισμό.

Αυτό είναι ένα σύντομο μήνυμα προς τους παντός είδους και ειδικά τους φωνασκούντες από τηλεοράσεως αλλά και από αλλού «αντιπολιτευόμενους»!
Ξελαρυγγίζονται «αγανακτισμένοι», επικαλούνται την τουρκική αδιαλλαξία αντί με ηρεμία να την αναγκάζουν να μεγεθύνεται, και κατηγορούν τους νούσιμους και τους ψύχραιμους ότι είναι «υποχωρητικοί», ότι δεν είναι αρκετά… πατριώτες, λες και ξεχάσαμε και ποιών καταφύγιο είναι ο υπερβάλλον πατριωτισμός.

Reply
NF 18 January 2017 at 11:59

@Αντης Ροδιτης

Αγαπητε κυριε Αντη!
Παρολο που εμεις οι καλαμαραδες καμνωμεν μεσανυχτα περι Κυπριακων πραγματων, επιτρεψτε μου να ασκησω αυστηρη, αλλα εμπεριστατωμενη κριτικη οχι σε εσας, αλλα στον Προεδρο:

Η πολιτικη κρινεται εκ του αποτελεσματος. Δηλωσε (ψευδως) οτι το σχεδιο Α(υ)ναν ειναι νεκρο και υποσχεθηκε κατι καλυτερο. Και θα επρεπε να μπορει να το φερει, αφου η θεση μας αναβαθμιστηκε, (αεριο, Οβραιοι, κλπ) ενω η θεση του Τουρκου επιδεινωθηκε (εσωτερικη αποσταθεροποιηση της Τουρκιας, ολεθρια διπλωματικα λαθη Ερντογαν κλπ). Ας δουμε τα αποτελεσματα του:

Εδαφικο: Ο Προεδρος μας εταξε να φερει κατι καλυτερο απο το σχεδιο Α(υ)ναν. Τι εφερε; Μια τρυπα στο νερο! Ο Τουρκος κραταει οτι και στο σχεδιο Α(υ)ναν, 28,5 %. Τον χαρτη του Φιλελευθερου τον ειδατε; Ειναι σχεδον ιδιος με αυτον του σχεδιου Α(υ)ναν! Στο θεμα της Μορφου τα εκανε θαλασσα. Και ηταν υποτιθεται η κοκκινη γραμμη του. Η ακτη του κολπου μενει στον Τουρκο, οπως και το μεγαλυτερο μερος της κοιλαδας. Παιρνει (αν την παρει και αυτη) την πολη της Μορφου σε ενα περικλειστο πεταλο, οτι δηλαδη μας εδινε και το σχεδιο Α(υ)ναν, κατι που καθιστα μη βιωσιμη την επιστροφη αυτης της περιοχης. Κατι ελαχιστες βελτιωσεις στην ακτογραμμη, με μια μικρη, ερημικη, γεωγραφικως αποκομμενη λωριδα γης στην Καρπασια, και αυτο ειναι ολο. ΜΗΔΕΝ στο εδαφικο ο Προεδρος………..

Συνταγματικο: Δεχθηκε την εκ περιτροπης Προεδρια, οτι και να λεει. Δεχθηκε και το βετο των Τουρκων σε ολα τα επιπεδα της ομοσπονδιακης εξουσιας. Ουτε μια πετρα δεν θα μπορειτε να κουνησετε στο νησι χωρις την αδεια του Τουρκου. Πώς θα λυνονται τα αδιεξοδα; Με κληρωση! Προτεινω εναν καλυτερο τροπο: να ριχνετε τα ζαρια, ή να εκτελειτε απο 5 πεναλτυ…….

Προσφυγικο; Γ…σέ τα. Απο τη στιγμη που κατεβασε τα βρακια του στο θεμα της πυκνοκατοικημενης Μορφου, ουτε καν οι 80.000 δεν θα επιστρεψουν. Εγω λεω, και πολυ λιγοτεροι.

Περιουσιακο; Σε αμεση συναρτηση με το προσφυγικο. Βλεπε παραπανω. Χαλια και εκει……

Εποικοι: Διασφαλισε(;) λεει την “ιστορικη δημογραφικη αναλογια” 4:1 . Μονο που αφησε παμπολα παραθυρακια στον Τουρκο, και τελικα μαλλον θα μας μεινουν οι περισσοτεροι, αν οχι ολοι οι εποικοι.

Βασικες ελευθεριες: Ας το αφησουμε καλυτερα. Αν συμφωνησε αυτα που ακουμε, και οχι αυτα που λεει, τοτε κλαψε με μανα κλαψε με……

Ασφαλεια-εγγυησεις: Αν δεν ηταν αυτη η μοσχαροκεφαλη ο Κοτζιας να σηκωσει μπαϊρακι, και εκει θα ειχε καταπιει τις ιταμες αξιωσεις των Τουρκων.

Ερωτασθε οθεν κυριε Αντη: Ποιες ακριβως βελτιωσεις εφερε ο Προεδρος; Γιατι εγω αυτο που βλεπω ειναι οτι μας σερβιρει ενα ξαναζεσταμμενο σχεδιο Α(υ)ναν!

Reply
NF 18 January 2017 at 12:53

Στην Κύπρο σήμερα τα δύο μεγάλα κόμματα που συναθροίζουν μαζί πάνω από 65% στηρίζουν την παρούσα Κυβέρνηση.

Ομολογειτε λοιπον τον αμαρτωλο ερωτα του Προεδρου με το ΑΚΕΛ! Και εις ανωτερα…..

Η Κύπρος δεν είχε ποτέ άλλη πιο δραστήρια Κυβέρνηση, η οποία κατόρθωσε να συνάψει τριμερείς συμμαχίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ελλάδα και ν’ απομονώσει την Τουρκία.

Οι συμμαχιες με Ισραηλ και Αιγυπτο ειχαν δρομολογηθει απο την εποχη του Τασσου, και ευτυχως δεν τις χαλασε ο Χριστοφιας. Η Τουρκια απομονωθηκε εξαιτιας των ολεθριων πολιτικων σφαλματων του Ταγιπ (εχθροτητα με Ισραηλ, αυταρχισμος στο εσωτερικο, κακες παρεες με τους τζιχαντιστες) και οχι λογω της… μεγαλοφυους πολιτικης του Προεδρου Αναστασιαδη.

Αφου λοιπον “απομονωσε την Τουρκια” και στριμωξε τον Ταγιπ, θα επρεπε να ειναι σε θεση να φερει κατι σαφως καλυτερο απο το σχεδιο Α(υ)ναν, ετσι δεν ειναι;
Μονο στα οικονομικα παιρνει καλο βαθμο, αλλα ειπαμε: Αν δεν ειχε βαλλει το χερακι του για να εκλεγει ο Χριστοφιας το 2008, δεν θα ετρεχε τωρα να μαζευει τα οικονομικα συντριμια της Κυπρου…….

Είναι η πιο πιστή στην Ελλάδα Κυβέρνηση που υπήρξε ποτέ.

Ωστοσο κατηγγειλε τους “επισκεπτες εξ Ελλαδος, που δεν ειναι το δικο τους χωριο υπο κατοχη” .

“Το να μοιράζεται κανείς μια γλώσσα είναι ένα πράγμα, αλλά το να είναι η ίδια οικονομία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Υπάρχουν πολιτιστικοί δεσμοί, αλλά αυτό είναι όλο. Ακολουθούμε τη δική μας πορεία”

Χαρης Γεωργιαδης Υπουργος Οικονομικων της Κυβερνησης Αναστασιαδη

Ορθως λεει οτι η Οικονομια της Κυπρου ειναι κατι διαφορετικο. Αλοιμονο αν ταυτιζοταν με τους γελοιους ΣΥΡΙΖΑίους. Αλλα οταν λεει οτι “υπαρχει μια κοινη γλωσσα, καποιοι πολιτιστικοι δεσμοι και αυτο ειναι ολο”, ε τοτε μαλλον υπαρχει προβλημα ετσι δεν ειναι; Και στα Eurogroup δεν ηταν αναγκη να ψηφιζει κατα της Ελλαδας, μπορουσε να απεχει απο την ψηφοφορια, και να βγαινει απο τη δυσκολη θεση. Σκεφτειτε το: Κυπριος Υπουργος να ψηφιζει κατα της Ελλαδος……..

Ας σκέφτονται δυο φορές οι εξ Ελλάδος αρθρογράφοι αδελφοί πριν ν’ ανακατεύονται στα της Κύπρου.

Οι Ελλαδιτες εχουμε καθε δικαιωμα να μιλαμε για τα της Κυπρου, και ομοιως οι Κυπριοι εχουν καθε δικαιωμα να μιλανε για τα της Κρητης της Θρακης και της Πελοποννησου. Η απωλεια της Κηρυνειας μας ποναει τοσο πολυ οσο και η απωλεια της Σμυρνης (για οσους εχουμε προγονους και εκ Μικρας Ασιας)

Reply
NF 18 January 2017 at 13:14

Ο Αναστασιαδης πρεπει οντως να διαπραγματευτει, να κανει προτασεις. Δεν εχει επιλογη.
Αλλα ποιος πρεπει να ειναι ο στοχος των προτασεων αυτων;

Οι προτασεις του πρεπει να ειναι τετοιες, που η διεθνης κοινοτητα να τις βρει πολυ λογικες, ωστε “να εκτεθει η αδιαλλαξια του Τουρκου” αν τις απορριψει. Αλλα ταυτοχρονως να διασφαλιζουν και εμας, και να ανακτουν το μεγιστο δυντο των απωλειων του 1974.

Ισχυριζομαι λοιπον οτι πρεπει να εγκαταλειψουμε επιτελους τη χρεωκοπημενη στρατγηγικη της ΔΔΟ, που οδηγει συνεχως σε σχεδια τυπου Γκαλι-Α(υ)ναν, και να πουμε το εξης: “Κυριοι, ομοσπονδιακο κρατος, οπως ολα τα φυσιολογικα ομοσπονδιακα κρατη του κοσμου. Κατανομη εδαφους και ακτογραμμης περιπου 80/20, συμφωνα με την ιστορικη πληθυσμιακη αναλογια. Η πλειοψηφια αποφασιζει και η μειοψηφια γινεται σεβαστη και κατοχυρουται. Οι ομοσπονδιακοι νομοι υπερισχυουν των πολιτειακων, ωστοσο η μειοψηφια στο δικο της ομοσπονδο κρατιδιο εχει ευρεια αυτονομια στα εσωτερικα της θεματα. Οπως στην Ελβετια, τη Γερμανια, κλπ. Το δοκιμαζουμε για 5 χρονια. Αν αρεσει στην τουρκικη κοινοτητα, καλως. Αν οχι, τοτε δικαιουται να παρει το 20 % του εδαφους της και να αποσχιστει, συμφωνα με την αρχη της αυτοδιαθεσης των Εθνων”.
Ποιος θα μας πει τοτε “αδιαλλακτους”; Κανενας.

Αν η Τουρκια το απορριψει “εκθετουμε την αδιαλλαξια του Τουρκου” . Αν το δεχτει, ανακτουμε το μεγιστο δυνατο, και κατοχυρωνουμε πληρως οτι μας μενει. Και ξεφοτρωνομαστε και το …..”συνοικο στοιχειο”!

Αυτο που διαπραγματεθεται τωρα ο Αναστασιαδης ειναι κακο, διοτι βασιζεται στην ολεθρια στρατηγικη της ΔΔΟ. Για την ωρα ο Τουρκος κανει τον δυσκολο, και “εκθετουμε την αδιαλλαξια του”. Τι θα κανουμε αν ο Τουρκος στο τελος μας ντριμπλαρει και τα δεχτει, αφου προηγουμενως εχει εκμαιευσει ολες αυτες τις τεραστιες παραχωρησεις, παγιδευοντας μας σε ενα νεο σχεδιο Α(υ)ναν, οπως παγιδεψε και τον Τασσο;

Τοτε ή τα δεχομαστε, οπτε ΚΥΠΡΟΣ ΤΕΛΟΣ, ή τα απορριπτουμε, οποτε, “εκτιθεται η αδιαλλαξια των……..Ελληνων!”

Reply
NF 18 January 2017 at 13:31

Και επισης αγαπητε κυριε Αντη, “φρεσκα κουλουρια φωναζει ο κουλουρας”. Ο Μακαριος απεδημησε εις Κυριον προ 40 ετων. Δεν ειναι δυνατον να επικαλειστε συνεχως το οντως αθλιο μακαριακο καθεστως για να ξεπλενετε συνεχως τον Προεδρο. Στο κατω κατω και αυτος ο ιδιος οχι μονο πηγε στο μνημοσυνο του Κοκκινου Παπα, αλλα και εκφωνησε δακρυβρεκτο λογο υπερ του “σεπτου Εθναρχη”. Παλι θα τα λεμε;

Τελος αγαπητε κυριε Αντη, μας αφορα και μας παρααφορα εμας τους Ελλαδιτες αυτο που διαπραγματευεται ο Προεδρος. Αν οχι για αλλο λογο, τουλαχιστον για αυτο: Αν προχωρησει αυτο που συζηταει με τον Ακιντσι, ο Τουρκος θα βαλλει στο χερι ολοκληρη την Κυπρο , και σε λιγα χρονια θα πρεπει να περιθαλψουμε 600.000 Ελληνοκυπριους που θα μας ελθουν ως προσφυγες………………..

Reply
Άντης Ροδίτης 18 January 2017 at 15:10

Κύριε NF, είστε κουφός ή τυφλός ή και τα δύο;
Πού μίλησα εγώ για “βελτιώσεις” του σχεδίου Ανάν; Δεν προπαγάνδισα ποτέ καμιά “λύση”, ούτε μιλώ εκ μέρους κανενός παρά μόνο τού εαυτού μου.
Το λέω ξανά: η επιμονή στην καλή θέληση και η αποχή από τα μεγάλα κούφια λόγια αποκαλύπτει την τουρκική αδιαλλαξία κι αυτήν πρέπει να συνεργαζόμαστε όλοι για να εκθέτουμε και ν’ αποκαλύπτουμε.
Ομιλείτε περί του “αμαρτωλού έρωτα του Προεδρου με το ΑΚΕΛ”. Ιστορικά αυτό δεν έχει αποδειχτεί αν είναι καλό ή όχι. Αυτό, όμως, που έχει αποδείχτηκε κακό είναι ο αληθινά αμαρτωλός έρωτας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου με το ΑΚΕΛ, εις βάρος της Μεραρχίας, που έφερε τη χούντα, που έφερε την εισβολή. Επιτέλους τι θα γίνει με την επιλεγμένη μας ιστορική αμνησία;
Κανείς δεν εμίλησε για “μεγαλοφυή” πολιτική του προέδρου Αναστασιάδη εκτός από σας. Εγώ μιλώ για ρεαλιστική πολιτική. Με το να υπερβάλλετε ειρωνικά δεν κτίζετε κανένα σοβαρό επιχείρημα. Απλώς ποντάρετε σε ομοίως σκεπτομένους με σάς, που όταν φτάσουμε ν’ αποτελούν την πλειονότητα, finis Graeciae.
Τον Χριστόφια τον επέλεξε και τον εξέλεξε ο Τάσσος Παπαδόπουλος (φιλιόντουσαν σταυρωτά από 3-5 φορές την ημέρα για μια πενταετία) και το κόμμα του. Γι’ αυτό εσείς οι Καλαμαράδες που κάμνετε βαθιά μεσάνυχτα από Κυπριακό, τουλάχιστο μη φανατίζεστε κιόλας.
Για να μπορείς να εισηγηθείς “νέα πολιτική” πλην της ΔΔΟ (ο Μακάριος υπέβαλε διζωνικό χάρτη στην Τουρκία από το 1977) θα πρέπει να συνοδεύεσαι από στρατιωτική δύναμη που δεν διαθέτει η σημερινή Ελλάς. Ο μόνος που το έκανε αυτό ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου κι έφαγε πόρτα από τον Μακάριο, το ίνδαλμα του Τάσσου. Wake up.
Οι μόνοι που εισηγούνται αλλαγή στόχου τώρα είναι εκείνοι που το κάνουν για να τους δοθεί η εξουσία. Ούτε ξεκαθαρίζουν ποιος είναι ο νέος στόχος, ούτε συμφωνούν μεταξύ τους.
Και το χειρότερο των “συλλογισμών” και των εισηγήσεων σας: “Αν προχωρήσει” λέτε, “ο Αναστασιάδης σε αυτο που συζηταει με τον Ακιντσι, ο Τουρκος θα βαλει στο χερι ολοκληρη την Κυπρο , και σε λιγα χρονια θα πρεπει να περιθάλψουμε 600.000 Ελληνοκυπριους που θα μας ελθουν ως προσφυγες”!!
Αυτή τη στιγμή ο Τούρκος έχει στο χέρι όλη την Κύπρο και όμηρο την Ελλάδα. Μια λογική λύση συμβιβασμού, μια υπογραμμένη διεθνής συμφωνία, θ’ απαλλάξει και την Κύπρο και την Ελλάδα από τον κίνδυνο. Κι επειδή αυτή η επιδίωξη δεν θα υπογραφεί ποτέ από την Τουρκία -δεν θ’ απεμπολήσει ούτε για όλα τα τρισεκατομμύρια του κόσμου το πάνω χέρι που έχει εναντίον του ελληνισμού- η μόνη ελπίδα αποδυνάμωσης/καταστροφής της είναι να εκτεθεί ως επικίνδυνα αδιάλλακτη για όλη τη Δύση, όχι μόνο για μάς. Αυτό δεν θα επιτευχθεί με πατριωτικές διακηρύξεις και αλλαγές στρτηγικής του είδους που υποστηρίζετε εσείς και η κυπριακή “αντιπολίτευση”, αλλά με συνεχή συζήτηση καλής θέλεησης εκ μέρους μας, ώστε να εκτίθεται συνέχεια η άτεγκτη αδιαλλαξία της.
Ούτε μπορείς να προεξοφλάς το τι συζητείται, πόσο καλό ή κακό είναι, επειδή διαστρεβλώνεται συνέχεια από την αντιπολίτευση.
Δεν έχω καμμία διάθεση να συνεχίσω να συνομιλώ με κουφούς και τυφλούς και κακοπληροφορημένους.

Reply
Ελευθέριος 19 January 2017 at 00:08

Το βέβαιον πάντως εκ του αποτελέσματος φαίνεται να είναι, ότι κάθε φορά που καθόμαστε (από αγάπη) στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους – “επιτραπέζια” τα ονομάζουν αυτοί – αρχής γενομένης από την αμαρτωλή Ζυρίχη μέχρι τις μέρες μας και την αμαρτωλή Γενεύη (άχ έκφυλη Ελβετία), μαζί με την αδιαλλαξία και τον τσαμπουκά των Τούρκων που διόλου δεν χαμπαριάζουν από τέτοια, εκθέτουμε και την μαρτυρική Μεγαλόνησο οπισθοχωρούντες σε όλο και μεγαλύτερους συμβιβασμούς μέχρι να μας είναι πλέον αδύνατο να ζήσωμεν, γιατί το πρώτο πράγμα (χάρισμα) που προϋποτίθεται για την ύπαρξη είναι η ελευθερία.
Και μέχρι τώρα σε αυτό το έργο, την καταστροφή των Μηλίων την βιώνουμε, την πανωλεθρία των Αθηναίων δεν είδαμε ακόμη.

Reply
Άντης Ροδίτης 19 January 2017 at 07:10

Είναι μια πανωλεθρία που βιώνουμε αργά-αργά (γιαβάς-γιαβάς), όπως τα γηρατειά. Ξαφνικά την αντικρίζουμε (αν βρεθεί καθρέφτης) και λέμε “κοίτα μωρέ, τί ήμαστε χθες και τί σήμερα”. Η βιολογική παρακμή σε μας είναι πνευματική, ίσως επειδή είμαστε πολιτισμικά οι γηραιότεροι και ξεκουτιασμένοι της Ευρώπης. Πετάγονται σάλια από το στόμα μας, ψευδίζουμε σαν γέροι, μας φεύγουν οι μασέλλες καθώς στριγγλίζουμε βάζοντάς τα με τους δικούς μας και τους ξένους. Μας φταίνε οι πάντες και τα πάντα, ποτέ εμείς. Χρειαζόμαστε επειγόντως νιάτα, ορμή, αυτοπεποίθηση στο πνεύμα. Παρακμή είχαμε και στα ελληνιστικά χρόνια, κι ανακαινιστήκαμε με τον χριστιανισμό και το Βυζάντιο. Αν δεν συνέλθουμε σύντομα, αν δεν ΠΑΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, πολύ νεότεροι από μάς θα μας πετάξουν στα σκουπίδια, όπως το ξανάκαναν. Τα παιδιά είναι το κρίμα, που είναι αθώα.

Reply
NF 19 January 2017 at 08:51

Αγαπητε κυριε Αντη!

Περιεγραψα μια προταση λυσης παραπανω, εξω απο τα πλαισια της ΔΔΟ. Και εσεις μου λετε οτι “απαιτειται στρατιωτικη ισχυς που δεν εχει η Ελλας”. Δε μας τα λετε καλα κυριε Αντη. Δηλαδη θα μας τις βρεξει ο Τουρκος αν προτεινουμε μια αλλη μορφη λυσης στα 5 μονιμα μελη του Συμβουλιου Ασφαλειας; Η μονη ρεαλιστικη προταση λυσης ειναι το ξαναζεσταμενο σχεδιο Α(υ)ναν που μας σερβιρει ο Προεδρος; Αντι να πετατε τη μπαλα στην εξεδρα απαντηστε επι της ουσιας για ποιο λογο η προταση λυσης που περιεγραψα ειναι κακη στρατηγικη.

Λετε οτι ο Τουρκος και τωρα εχει στο χερι ολη την Κυπρο. Πανε αυτες οι εποχες. Μονο το κατεχομενο τμημα εχει. Στο αεριο δεν μπορεσε να σπλωσει τα ξερα του, και στην ΕΕ η Κυπρος του κανει δυσκολη τη ζωη. Αυτο θα αλλαξει φυσικα οταν θα εχει βετο σε ολες τις αποφασεις του κυπριακου κρατους. Οσο για εμας μην ανησυχειτε, δεν ειμαστε ομηροι του, εχουμε την ισχυ να αντιμετωπισουμε τον Τουρκο, δεν εχουμε αναγκη τον κ. Αναστασιαδη να υπογραψει μια διεθνη συμφωνια μαζι του για να μας απαλλαξει απο τον κινδυνο.

Λετε να μην προεξοφλω τι συζητειται, και εξαλλου τα διαστρεβλωνει η αντιπολιτευση. Αυτα που θα πω παρακατω τα εχει πει δημοσιως ο ιδιος ο Προεδρος:

Ο Προεδρος δινει ή δε δινει στον Τουρκο, δηλαδη στο 18 % ιδιο ακριβως ποσοστο εδαφους με αυτο του σχεδιου Αναν, δηλαδη 28,5 %; Δινει ή δε δινει το 50 % της ακτογραμμης;

Δινει η δε δινει στον Τουρκο δικαιωμα βετο σε ολα τα επιπεδα της ομοσπονδιακης εξουσιας; (Τα αδιεξοδα θα λυνονται λεει με…..κληρωση!).

Αυτα τα δηλωσε ο ιδιος δημοσιως, δεν τα “διαστρεβλωσε η Αντιπολιτευση”. Σε μια σειρα αλλων πραγματων βεβαια κανει προσωπικη μυστικη διαπραγματευση, δεν ενημερωνει κανεναν, οποτε μπορει να ισχυριζεται οτι θελει…..

Φιλε κυριε Αντη!
Δεν ειναι αναγκη να λειτουργειτε ως spokesman του Προεδρου και του Αβερωφ. Εδω κανουμε ενα brainstorming (για να χρησιμοποιησω την αγαπημενη εκφραση του Προεδρου) για να δουμε που πηγαινουμε, τι πρεπει να γινει. Δεν εχουμε να αποδειξουμε κατι ο ενας στον αλλον. Ας μιλησουμε επομενως με στερεα λογικα επιχειρηματα και ας αφησουμε τον περιτεχνο λογο και τα λεκτικα πυροτεχνηματα……..

Reply
Άντης Ροδίτης 19 January 2017 at 09:36

Κύριε NF,
Δεν δικαιούστε με ψευδώνυμο να εισηγείστε “λύσεις”. Ποιος είστε και ποια η ειδικότητά σας. Αλλά ούτε αυτό “παίζει”, βέβαια, επειδή η ΔΔΟ είναι κατά συντριπτική πλειονότητα απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου της Κύπρου, στην οποία η Ελλάς επισήμως συμπαρίσταται και στηρίζει τις αποφάσεις, μετά που επικράτησε (επιβλήθηκε) από τον θρύλο Μακάριο η “πολιτική” του: “Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΣ “ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ”. “Συμπαρασύρεται” αν με ρωτάτε εμένα, αλλά τί σημασία έχει η γνώμη μου ή η δική σας;
Υπόψη ότι ο Πρόεδρος Παυλόπουλος είναι στην Κύπρο σήμερα για να ομιλήσει επί τη εορτή του Μακαρίου!!! Νομίζετε έχει διαβάσει τα έγγραφα της “Πηνελόπης”; Όχι, βέβαια.
Όσον αφορά στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, του ΟΗΕ, κύριε NF.
Σοβαρολογείτε;
Μα τι είμαι εγώ, ο σοφός σας ή ο ηλίθιός σας, που δεν ξέρω ακόμα τι με κρατά και κάθομαι και γράφω. Δεν σας έφερα 100 φορές τις ιστορικές απδείξεις ότι το μεγαλύτερό μας χαρτί (!!!) εν τω Συμβουλίω Ασφαλείας, η Μεγάλη ορθόδοξος (κιόλα) Άρκτος είναι η πρώτη διδάξασα την ομοσπονδία; Η πρώτη κοπανίσασα τον Αναστάση Πεπονή, που ήθελε… Ένωση; Κύριε Ελέησον, κύριε NF!
Αυτό μόνο αρκεί και δεν θα πω τίποτε άλλο για τα συμφέροντα των άλλων μελών του Σ.Α. Ήδη η μέγιστη Δύναμη μάς άνοιξε τον δρόμο για την Ένωση πριν μισό αιώνα κι εμείς την πορδίσαμε αρμοδίως. Μη με προκαλείτε.
Συγκεντρωθείτε.
Ήδη ο Τούρκος μάς τις έβρεξε άγρια όχι μία αλλά δύο φορές. Δεν θα επαναλάβω το προηγούμενό μου σημείωμα.
Μιλάτε όπως την κυπριακή αντιπολίτευση, λες και είμαστε εμείς η δύναμη, λες κι εμείς, οι ηττημένοι, είμαστε οι νικητές και υπαγορεύουμε όρους στους ηττημένους Τούρκους. Η μόνη “νίκη” που έγινε στα τελευταία 40 χρόνια είναι το “κατόρθωμα” του Αναστασιάδη να φέρει την Τουρκία στη συζήτηση, χωρίς βέβαια να καμφθεί η αδιαλλαξία της. Κι επειδή την έφερε στο τραπέζι, εσείς που είστε πατριωτικότεροι, αρχίσατε να… υπαγορεύετε όρους στους Τουρκους!!
Ένας λαός, όμως, που θεωρεί την ουσία ως “περιτεχνο λογο και λεκτικα πυροτεχνηματα”, χωρίς να διαισθάνεται καν πόσο “πυροτεχνήματα” είναι τα δικά του λόγια, δεν έχει πολλές ελπίδες.
Ευχαριστώ πάντως. Η επαφή μαζί σας μού έδωσε να καταλάβω ακόμα καλύτερα το μέγεθος της τραγωδίας που περά η σκέψη των σημερινών Ελλήνων. Θα έλεγα “εύχομαι με αυτή τη γενίκευση που κάνω να πέφτω εξω”, αλλά η παρουσία σήμερα του Προέδρου Παυλόπουλου στην Κύπρο και για τον λόγο που ήρθε, δεν αφήνει πολλά περιθώρια να πέφτω έξω με τη γενίκευση.

Reply
NF 19 January 2017 at 09:32

Τελος κυριε Αντη ας επανελθουμε στα ιστορικα, αφου σε αυτα συμφωνουμε.

Θα ηθελα να μας πειτε περισσοτερες λρπτομερειες για το επεισοδιο Παπανδρεου-Μακαριου το Σεπτεμβριο του 1964. Απο οτι θυμαμαι δεν υπαρχει στο “Κουραγιο Πηνελοπη”.
Ο Πρωθυπουργος της Ελλαδας ξεσκεπασε τον Ρασπουτιν της Λευκωσιας μπροστα στους συγγενεις των μεγιστων Ηρωων της Νεοτερης Ελληνικης Ιστοριας.

Ο Διγενης τωρα ηταν ενας εμπειροπολεμος Στρατηγος του Ελληνικου Στρατου, που πειθαρχουσε ως οφειλε στον φυσικο του ηγητορα, τη νομιμη Κυβερνηση της Ελλαδας. Μονο με δικη της εντολη θα ανετρεπε τον Μακαριο………….

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 19 January 2017 at 14:49

Εἶναι πολύ λογικὸ νὰ ἔχῃ μειωθῆ ἡ διανοητικὴ ἱκανότης τῶν Ἑλλήνων, δεδομένου ὅτι γιὰ πολλὲς δεκαετίες, καὶ σίγουρα μετα τὸ 1949, ἔχουν ζήσει σὲ καθεστὼς δικτατορίας. Δικτατορίας τοῦ πελαταριάτου, ἡ ὸποία, ὅπως κάθε δικτατορία, μειώνει συνεχῶς τὶς πνευματικὲς (καὶ τὶς ἠθικὲς) δυνάμεις τῶν διαβιούντων ὑπ’ αὐτήν.

Reply
Άγγελος Θεμελής 19 January 2017 at 17:16

@Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας

Όπως γνωρίζετε η διανοητική ικανότης κάθε χώρας είναι ο μέσος όρος της διανοητικής ικανότητος του λαού της.
Άρα όσο υπάρχετε εσείς κύριε Γεωργάνα, καμία άλλη χώρα δεν μπορεί να μας πλησιάσει.
Ο Θεός να σας δίνει χρόνια !!!

Reply
NF 19 January 2017 at 20:11

@Αντης Ροδιτης

Και ο Βασιλειου, και ο Κληριδης, και ο Τασσος και ο Χριστοφιας, και ολοι εφεραν τον Τουρκο στο τραπεζι των διαπραγματευσεων. Το αποτελεσμα παντα το ιδιο: Ενα σχεδιο τυπου Γκαλι-Αναν. Εκει οδηγει συνεχως η χρεωκοπημενη στρατηγικη της ΔΔΟ. Δεν ειναι καιρος να δοκιμασουμε κατι αλλο κυριε Αντη;

Οχι μονο ο Παυλοπουλος, αλλα και ο Αναστασιαδης εχει εκφωνησει δακρυβρεχτο επιμνημοσυνο λογο εις μνημην του….σεπτου Εθναρχου στη Μονη Κυκκου. Και αυτος ειχε το “Κουραγιο Πηνελοπη, διοτι του το στειλλατε…….

Εσεις προσπαθειτε να μου ξεφυγετε σαν το χελι κυριε Αντη, μετερχομενος περιτεχνο λογο στον οποιο ειστε μαστορας, ως διακεκριμενος λογοτεχνης, ομως εγω θα συνεχισω να σας απευθυνω τα ιδια ενοχλητικα ερωτηματα:
Ο Προεδρος αφηνει ή δεν αφηνει στον Τουρκο, δηλαδη στο 18 % ιδιο ακριβως ποσοστο εδαφους με αυτο του σχεδιου Αναν, δηλαδη 28,5 %; Δινει ή δε δινει το 50 % της ακτογραμμης;

Δινει η δε δινει στον Τουρκο δικαιωμα βετο σε ολα τα επιπεδα της ομοσπονδιακης εξουσιας;

Δηλαδη σε τι διαφερει αυτο που μας φερνει απο το σχεδιο Α(υ)ναν, τουλαχιστον σε οτι αφορα το συνταγματικο και το εδαφικο;

Reply
Άγγελος Θεμελής 19 January 2017 at 21:01

@NF

Πιστεύω να γνωρίζετε ότι για την ευρύτερη στήριξη του σχεδίου Ανάν δαπανήθηκαν τεράστια κονδύλια από την Αμερική και την Αγγλία.
Λογικό δεν είναι να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και με την νέα αναβαπτισμένη προσπάθεια, την τόσο καταστρεπτική για την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως πολύ σωστά τεκμηριώνετε;
Να σας θυμίσω επίσης ότι αυτούς τους χαλεπούς καιρούς στη χώρα μας για να εκδόσεις βιβλίο πληρώνεις τον εκδότη.
Γνωρίζω μετά βεβαιότητας ότι αυτό ζητήθηκε από πολύ γνωστό πολυγραφότατο, Έλληνα πολιτικό προκειμένου να εκδώσει βιβλίο από τις εκδόσεις Αρμός.
Βέβαια υπέρ-δημοφιλείς συγγραφείς συνεργαζόμενοι με το εν λόγω οίκο όπως ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος, ή ο μέγας φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος δεν υπόκεινται στα ίδια μέτρα. Λογικά!

Μην εντυπωσιάζεστε λοιπόν, απλά σκεφτείτε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας!

Πολλά από τα προσωπεία έχουν ήδη πέσει και θα το διαπιστώσετε αν ρίξετε μια ματιά σε προηγούμενα σχόλια.

Reply
Ελευθέριος 20 January 2017 at 02:23

Θερίζουμε ό,τι έσπειραν οι ηγέτες μας…
19 Ιανουάριος 2017, Σημερινή

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος πίστευε πως οι Τουρκοκύπριοι θα κατέρρεαν οικονομικά και η Κύπρος θα ενώνετο με την Ελλάδα.
Τελικά κατέρρευσε η ελληνοκυπριακή οικονομία, δια χειρών Ελληνοκυπρίων ηγετών.

Ο Σπύρος Κυπριανού πίστευε ότι θα μπορούσε να επιτύχει λύση βελτιωμένης Ζυρίχης.
Και τελικά υπέγραψε τη δεύτερη συμφωνία διζωνικής λύσης.

Ο Γιώργος Βασιλείου πίστευε πως με μία μόνο συνάντηση με τον Ντενκτάς θα μπορούσε να λύσει το Κυπριακό… χθες.
Και τελικά αποδέχθηκε τις διχοτομικές Ιδέες Γκάλι.

Ο Γλαύκος Κληρίδης πίστευε ότι λόγω των στενών προσωπικών σχέσεων του με τον Ντενκτάς, και επειδή αναφωνούσε συχνά το σλόγκαν «ανήκομεν εις την Δύση», ο Ντενκτάς θα τον καταλάβαινε και οι Αγγλοαμερικανοί θα τον βοηθούσαν, πιέζοντας την Τουρκία να καταλήξει σε δίκαιη λύση.

Τελικά ο Ντενκτάς τον «κάρφωσε» και οι Αγγλοαμερικανοί του έφεραν το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος απέρριψε το σχέδιο, αλλά την ίδια στιγμή το άφησε να αιωρείται στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων, πιστεύοντας πως τούτο ήταν αρκετό να καθησυχάσει το ΑΚΕΛ και να του προσφέρει δεύτερη προεδρική θητεία.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας επένδυσε στη «συντροφικότητα» του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, αλλά στο τέλος ο Ταλάτ απέδειξε πως ήταν περισσότερο Τούρκος παρά αριστερός.

Σήμερα, ο Νίκος Αναστασιάδης, ο περισσότερο αιθεροβάμων και ολιγότερο γνώστης του Κυπριακού από όλους τους προκατόχους του, επένδυσε στα κοινά οράματα με τον «μετριοπαθή» Ακιντζί, πίστεψε πως «ο Ερντογάν είναι σύγχρονος και προοδευτικός ηγέτης που θέλει λύση», πιστεύει πως περιπαίζει την Τουρκία, λέγοντας πως θέλει λύση win win, πως ημερεύει το θηρίο με περισσότερες παραχωρήσεις και στη βάση αυτών των ψευδαισθήσεων και των πολιτικών φαντασιώσεών του, έβαλε πλώρη για λύση διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, υποβάθμισης του κυπριακού Ελληνισμού σε κοινότητα, νομιμοποίησης της τουρκικής κατοχής και προετοιμασίας της δεύτερης Μικρασιατικής Καταστροφής.

Όλοι οι ηγέτες μας, άλλοι περισσότερο, και άλλοι λιγότερο, άλλοι με περισσότερες ψευδαισθήσεις, και άλλοι με περισσότερο ρεαλισμό, άλλοι ενδοτικοί και άλλοι απορριπτικοί, άλλοι μαξιμαλιστές και άλλοι μινιμαλιστές, αλλά κανένας με ρεαλιστικό σχεδιασμό και μακρόπνοη αντίληψη των πραγμάτων, μας οδήγησαν προ του γκρεμού και παρέδωσαν τη σκυτάλη στον Νίκο Αναστασιάδη για να μας ρίξει εντός του γκρεμού.

Αυτή είναι, σε περιεκτικότατες γραμμές, η ιστορία του εθνικού προβλήματος.
Αυτοί οι ηγέτες κλήθηκαν να αναλάβουν το τεράστιο βάρος της σωτηρίας του κυπριακού Ελληνισμού. Αυτοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μία πανίσχυρη Τουρκία, αποφασιστική και αδίστακτη στην προάσπιση εκείνων που θεωρεί «εθνικά της συμφέροντα», έχοντας πανεθνική στρατηγική, αριστοτεχνικό σχεδιασμό και σοφή ηγεσία.
Διαθέτοντας τεράστια υπομονή, προελαύνοντας από τον ένα σταθμό πραγματοποιήσεως των σχεδίων της, στον επόμενο μεγαλύτερο, και επενδύοντας πάντοτε στον διχασμό των Ελλήνων και στη μικρότητα της ηγεσίας τους.

– See more at: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/thesi/397559/therizoume-oti-espeiran-oi-igetes-mas#sthash.AoN94jH6.dpuf

Reply
Ελευθέριος 20 January 2017 at 02:42

Οι θλιβεροί ΔΗΣΑΚΕΛ κλακαδόροι της Τουρκίας!
18 Ιανουάριος 2017, Σημερινή

Από το 1956, διά των γνωστών εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ, που ο πρόεδρος Αναστασιάδης αγνοεί πλήρως, οι Τούρκοι σχεδίασαν τον έλεγχο της Κύπρου. Μετά την τουρκική εισβολή το 1974, δεν θέλουν διχοτόμηση, επειδή δεν θέλουν σύνορα με την Ελλάδα στο Λήδρα Πάλας. Δεν θέλουν προσάρτηση επειδή αξιώνουν όλο το νησί διά της υπογραφής μας.
Ανέκαθεν, η Τουρκία και η εκάστοτε πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία της και οι εδώ εγκάθετοί της, βροντοφωνάζουν καθημερινά τους ξεκάθαρους, αταλάντευτους και επεκτατικούς στόχους τους κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δύο είναι οι ύψιστοι εθνικοί στόχοι της κατοχικής Τουρκίας. Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου και ο πλήρης έλεγχος της νήσου, διά της υπογραφής της ηγεσίας μας.

Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ασφάλεια των Τ/κυπρίων ούτε για τις ανησυχίες ασφάλειας των Ελλήνων της Κύπρου. Θεωρεί το νησί ως πανίσχυρο τμήμα της εθνικής ασφάλειάς της και ως μέσο για την υλοποίηση της διακηρυγμένης στρατηγικής της να μετατραπεί σε περιφερειακή και, σε κάποιο στάδιο, σε παγκόσμια υπερδύναμη. Αυτή είναι η ωμή, κυνική και ρεαλιστική πραγματικότητα, που ο Πρόεδρος τής ακόμα μη εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας και τα αυτάδελφα ΔΗΣΑΚΕΛ δεν θέλουν να αντιληφθούν.
Οι πολίτες, με την τετράγωνη λογική των δεδομένων και με το αλάθητο ένστικτο της εθνικής και βιολογικής αυτοσυντήρησης, πρώτον, δεν εμπιστεύονται καθόλου έναν εν παντί αναξιόπιστο και έναν ακαταλόγιστο ψεύτη Αναστασιάδη να διαχειρίζεται τις τύχες του Ελληνισμού της Κύπρου. Δεύτερον, δεν εμπιστεύονται καθόλου έναν εγκληματία και δολοφόνο Ερντογάν που, ακόμα προχθές, βροντοφώναξε στους χάσκακες ηγέτες μας ότι απαιτεί και άλλο έδαφος για να… επιστρέψει, δήθεν, το Βαρώσι.

Θα ανέμενε κανείς πως μετά το καταστροφικό ολίσθημα του δείπνου της υποταγής στους τουρκικούς όρους, ο Ν. Αναστασιάδης τουλάχιστον θα παρέμενε όρθιος στην τελευταία γραμμή αμύνης του Κυπριακού. Θα ανέμενε κανείς πως οι κλακαδόροι του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ θα διέβλεπαν, επιτέλους, την «κωλοσυρμαδκιάν της τουρκικής κουφής» και θα ανέκρουαν πρύμναν από την τυφλή εμπιστοσύνη στον Τούρκο κατακτητή.
Αλλ’ όχι! Γι’ ακόμα μια φορά και με απίστευτη αθλιότητα και αχρειότητα, Αβέρωφ και Άντρος επιτέθηκαν στον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος, Ν. Κοτζιά, ως δήθεν ευθυνόμενο για το ναυάγιο της κωμικής σύναξης της Γενεύης. Από κοντά, τα κομματικά και δημοσιογραφικά γιουσουφάκια ξανάρχισαν τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς κατά του Ν. Κοτζιά και της Ελλάδος. Ποιοι; Αυτοί που καθημερινά ψαλμωδούν ότι η Ελλάδα είναι το μόνο στήριγμά μας αλλά σήμερα μετατράπηκαν σε γελοιώδεις χειροκροτητές του δολοφόνου Ερντογάν.

Στη Γενεύη ναυάγησαν οι υψηλές προσδοκίες και οι φρούδες ελπίδες του Προέδρου και των κλακαδόρων του ΔΗΣΑΚΕΛ. Ποιος οδήγησε σε ναυάγιο αυτήν την περίεργη σύναξη στην ελβετική πόλη; Ο αδίστακτος Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Τσαβούσογλου.
Ναι, αυτός που με τον Νταβούτογλου, στις 23/6/2014, μέσα στο σπίτι μας, στην Ε.Ε., με 105σέλιδο επίσημο έγγραφο χαρακτήρισαν την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα». Και ούτε ο, κατά τα άλλα, λαλίστατος σε ψεύδη και ωραιοποιήσεις, Αναστασιάδης, ούτε ο Ι. Κασουλίδης αντέδρασαν και μέχρι σήμερα δεν απαίτησαν απόσυρση εκείνου του επονείδιστου κειμένου. Ο Τσαβούσογλου οδήγησε σε ναυάγιο τη διάσκεψη αλλ’ ο Αβέρωφ και ο Άντρος επέπεσαν λάβροι κατά του Ν. Κοτζιά. Ο Τσαβούσογλου δήλωσε ότι είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις και έπρεπε να αποχωρήσει.

Ο Τσαβούσογλου επιτέθηκε υβριστικά και με φωνασκίες κατά του Προέδρου της Κομισιόν και ο Τσαβούσογλου επανέλαβε τις γνωστές απορριπτέες τουρκικές θέσεις. Ακόμα και ο Ν. Αναστασιάδης αναγκάστηκε, μπροστά στις τουρκολιγούρικες εκρήξεις του ΔΗΣΑΚΕΛ, να αποδώσει τα λεχθέντα τους σε κουτσομπολιά και να επαναλάβει τις ευχαριστίες του προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό και ειδικά προς τον Ν. Κοτζιά.
Η συμπεριφορά των αυτάδελφων ηγετών του ΔΗΣΑΚΕΛ, γι’ ακόμα μια φορά, κατά της Ελλάδας και του Ν. Κοτζιά, επιβεβαιώνει κατά θλιβερό τρόπο το κατάντημα δύο ηγεσιών, που έχουν το θράσος να συνδιαχειρίζονται τις τύχες του κυπριακού Ελληνισμού.

-See more at:
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/thesi/397244/oi-thliveroi-disakel-klakadoroi-tis-tourkias#sthash.yI7lxJw5.dpuf

Reply
NF 20 January 2017 at 03:45

@Αγγελος Θεμελης

Ειναι πραγματι οπως τα λετε. Επεσε πολυ χρημα τοτε για την υποστηριξη του σχεδιου Α(υ)ναν.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 20 January 2017 at 12:34

Καὶ μόνον ἡ ἀκατάσχετος λογοδιάρροια τῶν πατριδοκαπήλων μαρτυρεῖ πόσο ἀνασφαλεῖς αἰσθάνονται γιὰ τὰ γραφόμενά τους. Κάτι σὰν τὶς φλυαρίες τῶν κνιτῶν καὶ λοιπῶν «δηομοκρατικῶν δυνάμεων» στὰ πανεπιστημιακὰ ἀμφιθέατρα τῶν δεκαετιῶν τοῦ 1970 καὶ τοῦ 1980. Μὲ μπόνους τὸ ὅτι, μέσα στὴν φλυαρία, ἐλπίζουν νὰ συγκαλύψουν καὶ τὴν καρεκλολαγνεία.
Τό ἁπλὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι, γιὰ τοὺς Τούρκους στὴν Γενεύη, «τὸ οὐσιῶδες εἶναι πού ἔσκασαν». Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἀνησυχία τῶν πατριδοκαπήλων χτύπησε κόκκινο. Χωρὶς Τούρκους, πῶς θὰ προβληθῇ (καὶ πῶς θὰ ἀμειφθῇ) ὁ φωνασκός καὶ κίβδηλος πατριωτισμός ; Διότι ὅλο γιὰ λεφτὰ γράφουν, ἀλλὰ λεφτὰ δὲν δείχνουν. Ἡ μόνη λογικὴ ἐξήγησις εἶναι ὅτι τὰ παίρνουν αὐτοί. Κατὰ τὸν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ, τὸν πρεσβύτερο ὁμιλοῦντα γιὰ τὴν Κύπρο : Θυμίζουν τὸν Ἑβραῖο, ὁ ὁποῖος, ἐνῶ ἔδερε κάποιον, ἐκάλει ταυτοχρόνως εἰς βοήθειαν» !

ΥΓ Νομίζουν ὅτι ἡ Ἑλλαδικὴ φλυαρία, ἐξ αἰτίας τῆς ὁποίας, οἱ Κύπριοι ἀποκαλοῦν ὑποτιμητικῶς τοὺς Ἑλλαδίτας «καλαμαράδες», ἔχει τὴν ἴδια πέραση καὶ στὴν Κύπρο. Ἅμ δέ !

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 20 January 2017 at 12:35

… ὁμιλοῦντα γιὰ τὴν Τουρκική εἰσβολὴ στὴν Κύπρο …

Reply
Ελευθέριος 20 January 2017 at 20:35

Μιλούν όλοι, μιλούν κι οι ανιστόρητοι. Ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος θα έπρεπε να μνημονεύεται ως ο νεκροθάφτης της Κύπρου με την «Συνθήκη Εγκαθιδρύσεως” του 1959. Η συνθήκη αυτή προκάλεσε το «ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ», εμποδίζει τη λύση του και θα το διαιωνίζει, όσο θα επιχειρούνται διευθετήσεις του, στα πλαίσια αυτής της «Συνθήκης». Βεβαίως «λύση» θα υπάρξει, άν οι Ε/Κ απαρνηθούν την υπόστασή τους κι αφού μετατρέψουν τον προσδιορισμό τους από Ε/Κ σε (;)/Κ.

Reply
Άγγελος Θεμελής 21 January 2017 at 03:06

Δεν κόπτομαι να υποστηρίξω προσωπικά κανέναν, Ελευθέριε, αλλά σύνθετες καταστάσεις με πολλούς δρώντες είναι σωστό να προσεγγίζονται πολυπαραγοντικά.
Αυτοί που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τα σημερινά προβλήματα της Κύπρου είναι εξ αρχής οι Βρετανοί. Και που δεν ήταν και τι δεν διέλυσαν; Ινδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές… Παλαιστίνη, ευρύτερη Μέση Ανατολή…
Από όσες αναλύσεις παρουσιάστηκαν στα σχόλια των δυο άρθρων σχετικά με την Κύπρο, το πιο σοβαρό, μεστό και ιστορικά πλήρες θεωρώ το μακροσκελές άρθρο του Perry Anderson:
http://www.defenddemocracy.press/the-divisions-of-cyprus-by-perry-anderson/
Το οποίο αποδίδει επαρκώς ευθύνες και στον Καραμανλή.

Reply
Ελευθέριος 21 January 2017 at 09:33

Αγαπητέ Άγγελε,
Αυτός ο πολυπαραγοντισμός μας έχει φάει. Ότι η διχοτόμηση της Κύπρου ήταν παλιό σχέδιο των Άγγλων για ν’αποτρέψουν την Ενωση με την Ελλάδα, είναι γνωστό τοις πάσι. “Διαίρει και Βασίλευε” παλιά μας τέχνη κόσκινο (τα ίδια και με τον Ελληνικό εμφύλιο). Δικό τους σχέδιο ήταν και η Ζυρίχη. Ο Καραμανλής, υπο το κράτος του συσχετισμού δυνάμεων και των Βρετανικών πιέσεων και με τη συνευθύνη βέβαια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, δέχτηκε να προσυπογράψει ένα σχέδιο που έμπαζε την Τουρκία στο παιχνίδι ως εγγυήτρια δύναμη με δικαίωμα χωριστής επέμβασης. Αυτό στην πράξη λειτούργησε θανάσιμα για την Κύπρο.
Αυτό λέω και τίποτε λιγότερο. Παραπέμπω εδώ και σε ένα άρθρο που μάλλον διάκειται ευμενώς προς τον αείμνηστο Εθνάρχη, χωρίς όμως να τον απαλλάσει από τις ευθύνες του για την καταδίκη της Κύπρου.
http://www.eidisis.gr/apopseis/k-karamanlis-kai-kypriako.html

Reply
Kostas A. Dimopoulos 21 January 2017 at 09:58

@ Ελευθέριος

Αυτή η εξομοίωση Κυπριακού και εμφυλίου ήταν μάλον ατυχής….Αλλά ας δεχτούμε ότι ΠΑΛΙ φταίνε οι άλλοι.
Αν δηλαδή προχωρήσουν οι συνομιλίες και κλείσει το θέμα, το αποτέλεσμα θα κρίνει ποιος φέρει την ευθύνη;
Για το 1964 οι Άγγλοι έφταιγαν;

Reply
Άντης Ροδίτης 21 January 2017 at 11:15

Για ποια κακιά μοίρα των Άγγλων φταίνε οι Άγγλοι; Για καμιά, βέβαια, αφού κάποιες ιστορικές κακοτυχίες τους ούτε κατά διάνοια δεν συγκρίνονται με την ελληνική μόνιμη κακοδαιμονία. Το μοιραίο σφάλμα των Ελλήνων, που δεν τους αφήνει να γλιτώσουν από την κακοδαιμονία τους, είναι που φορτώνουν πάντα τα μέγιστα και συνεχή δεινά τους στους ξένους, που είναι και… κουτόφραγκοι”!!
Ο κόσμος που υπάρχει είναι τοιυ Σατανά, ως γνωστόν, κι αν δεν γίνεις σατανικός δεν επιβιώνεις. Αλλά πώς μπορεί αυτό να αποτελεί δικαιολογία των Ελλήνων; Θα αποτελούσε αν ήξεραν κι αν κρατούσαν τουλάχιστο την ορθόδοξη ταυτότητα τους. Αντ’ αυτού δουλώνονται πνευματικά στους ξένους και τους κατηγορούν κι από πάνω ότι αυτοί φταίνε!!! Ο ελληνισμός είναι ο μόνος υπεύθυνος για τα δεινά του, που οφείλονται στους ηγέτες τους, τους οποίους ο ίδιος παράγει από το υλικό που διαθέτει. Κανείς δεν τους στέλνει φορτωτική από έξω. Όταν αυτό γίνει καθολική συνείδηση των Ελλήνων, τότε θα υπάρξει και ελπίδα διόρθωσης της μοίρας τους.

Reply
Ελευθέριος 21 January 2017 at 11:22

@ Dimopoulos
Αν διαβάζεις σωστά τις γραμμές, εστιάζω στα λάθη και τις ευθύνες των δικών μας. Οι Άγγλοι προωθώντας πάντα τα συμφέροντά τους με την επιβολή και την υπεροψία της ηγέτιδας αποικιοκρατικής δύναμης και θεωρώντας την ΝΑ Μεσόγειο “Mare Nostrum” κινούσαν τα νήματα, τόσο για τον ελληνικό εμφύλιο, όσο και για την Κύπρο.
Τελικά, τα θαλάσσωσαν και στα δύο κι ανέλαβαν οι Αμερικάνοι, οι οποίοι επίσης το 64 με το σχέδιο Άτσεσον προωθούσαν διχοτομικό σχέδιο στην Κύπρο.

Reply
Άγγελος Θεμελής 21 January 2017 at 11:32

Αγαπητέ Ελευθέριε,

Καλώς, ή κακώς ο «πολυπαραγοντισμός» είναι μέρος της ζωής και ως μέσο ανάλυσης προσθέτει σημαντικά στην κατανόηση των γεγονότων.
Λίγες είναι οι περιπτώσεις που μια μόνο παράμετρος εξηγεί ένα αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ για το άρθρο. Συμπεριλαμβάνει χρήσιμες πληροφορίες και προχωρεί σε μεστούς συλλογισμούς.
Δεν μ’ ενδιαφέρουν τα πρόσωπα, πολιτικά, ντόπια ή ξένα.
Το μόνο που θα ήθελα είναι να ανιχνεύσω τις αιτίες που οδήγησαν σε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Δυστυχώς πολλά κρίσιμα στοιχεία έχουν κρυφτεί, ή και καταστραφεί, οπότε οποιαδήποτε μελλοντική αποτίμηση, όταν έχουν ηρεμήσει τα πράγματα, θα είναι ελλειμματική.

Δεν έχω καμία απολύτως εκτίμηση σε απόψεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σχεδόν πάντα, χρησιμοποιώντας γενικόλογους αφορισμούς επιδιώκουν να εξωραΐσουν τις ευθύνες του εξωτερικού παράγοντα.
Εξυπνακίστικες ατάκες του τύπου «Για το 1964 οι Άγγλοι έφταιγαν;» μάλλον επιβεβαιώνουν ένα διανοητικό ραγιαδισμό, παρά προσφέρουν στη συζήτηση.
Όσο για το 1974, κάποια “πρωτοπαλίκαρα” στήριξαν τον Σαμψών, έφεραν την εισβολή και την κατοχή και συνεχίζουν να έχουν το θράσος να γράφουν!

Reply
Άντης Ροδίτης 21 January 2017 at 14:29

Αγνοώντας ο κ. Θεμελής τις συμβουλές του κ. Γεωργάνα, ενόμισεν ότι “έπιαν το πόιν” μας κι επανέρχεται. Δεν έλαβε άμεση απάντηση στο προηγούμενο σχόλιό του περί Σαμψών και άλλων τινών, επειδή το λάδι είναι όλο δικό μας -δεν υπάρχει ούτε σταγόνα στα άδεια πιθάρια της προσωπολατρείας- κι εμείς δεν το ρίχνουμε τόσο εύκολα στη φωτιά. Αφού επιμένει, όμως, ας προσέξει τώρα. Όσο για τη φράση “έπιαν το πόιν μας”, ας ερωτήσει τους Κυπρίους παραπληροφοριοδότες του να του την εξηγήσουν.
Λοιπόν, δεν επρόκειτο για καλασνίκωφ αλλά για τόμσον, τα οποία προσφέρθηκαν από δύο εξ Ελλάδος υπολοχαγούς, οι οποίοι έπεσαν αργότερα μαχόμενοι, ο ένας στον Πενταδάχτυλο και ο άλλος στην Κερύνεια, για την Ένωση. Τα τόμσον, όμως, τους παραδόθηκαν πίσω σε λιγότερο από μια ώρα, όταν διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε κανείς προς φρούρηση.
Τα καλασνίκωφ είναι το θέμα. Ένεκα ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ AΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ υπήρχαν φυλαγμένα μαζί με τσέχικα αυτόματα. Σκοπός τους ήταν να αντιμετωπίσουν … την ελληνική Μεραρχία ΜΗ ΤΥΧΟΝ ΜΑΣ ΚΑΜΕΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ!! Από το 64 είχε παραπονεθεί ο των δολίων εκλογών “Μίστερ 97%” στον υπουργό Άμυνας της Ελλάδος ότι αντί χίλιους στρατιώτες είχε φέρει δέκα χιλιάδες!! Ολόκληρη μεραρχία δηλαδή! Ένα παραγματικό εχθρό της μονοκρατορίας δηλαδή!
Οπότε, όταν απρόσεχτα, κακοπληροφορημένα και αθεμελίωτα ο κ. Θεμελής βάζει φωτιές ας έχει υπόψη του ότι δεν υπάρχει κανένα λάθος στους πιστούς στην Ελλάδα και στην Ένωση. ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΕΙΝΑ ΜΑΖΕΜΕΝΟ στους προδότες του στημένου 97%, που ακόμα και σήμερα μερικοί ανίδεοι και κακοπληροφορημένοι τους υποστηρίζουν ανάβοντας φωτιές. Ας προσέξουν μην πέσουν μέσα.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 21 January 2017 at 16:41

Λοιποί σχολιαστές, παύσατε….οι κ.κ. ‘Αγγελος και Ελευθέριος ανταλλάσουν κολακείες (για να μην πω αλληλογλ…νται).
Οι λοιποί ραγιάδες δεν έχουμε δικαίωμα συμμετοχής.
Αφήστε το αρχαιοελληνικό πνεύμα του δημοκρατικού διαλόγου να μας δείξει το δρόμο και να ανοίξει τους ορίζοντές μας!!!
(θυμήθηκα τώρα κι ένα el-el….)

Reply
Ελευθέριος 21 January 2017 at 17:43

Ποιός σε εμπόδισε – τύχης χαλεπής εφήμερον σπέρμα – από το να συμμετάσχεις; Αλλά νάχεις και κάτι να πείς επί του θέματος και της ουσίας, όχι αόριστα υπονοούμενα με σκοπό να σπιλώσεις άλλους σχολιαστές και άτομα που δεν γνωρίζεις.
Και τάχατες μας αποστόμωσε με κείνο το “el-el” του, ο γελοιωδέστατος!
“el-el” – τόχω επανειλημένα δηλώσει εδώ μέσα – ήταν και παραμένουν τα αρχικά του ονοματεπωνύμου μου – Ελευθέριος Ελευθεριάδης.
Παλιά υπέγραφα ως el-el, σήμερα ως Ελευθέριος, γκέγκε;

Reply
NF 21 January 2017 at 21:31

@Αντης Ροδιδτης

Αν θυμαμαι καλως, τα τσεχικα αυτοματα αγοραστηκαν μετα την αποχωρηση της Μεραρχιας, για να εξοπλισουν το διαβοητο “Εφεδρικον Σωμα της Αστυνομιας” , ενα ιδιοτυπο σωμα μακαριακων πραιτοριανων, με αποστολη να αντιμετωπισει οχι τον Τουρκο, αλλα την…….Εθνοφρουρα, την οποια εφοβειτο ο Μακαριος. Ηταν συγχρονα και αποτελεσματικα οπλα, πολυ ανωτερα απο τα παλια Lee Enfield της Εθνοφρουρας, για τον εκσυγχρονισμο της οποιας δεν εδινε δεκαρα ο Μακαριος.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 22 January 2017 at 20:37

@ Ελευθέριος

Κοίταξε..θα μπορούσες να πεις απλά ότι δεν μπορείς να απαντήσεις….όχι όμως πως δεν υπάρχει απάντηση…Αλλά μάλον όταν δε μπορείς να απαντήσεις σου φταίει η ερώτηση…Τρομάρα σου…

Δεν περίμενα να μου πεις κάτι ουσιώδες…Αλλά κάτι πιο πρωτότυπο;;;

Και φυσικά δεν πρόκειται να σου κάνω τη χάρη να σου απαντήσω στην μητρική σου (βλέπε:”γαλλικά”)

Τουλάχιστον, λύσε μου την απορία: Πως postάρεις τα σχόλιά σου με αυτά τα ανώτερα μαθηματικά που πρέπει να απαντήσεις κάθε φορά;;;

Reply
Ελευθέριος 22 January 2017 at 23:28

@ Dimopoulos

«Ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως· ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως» απαντήσαμεν ευθύς, απαίδευτε.
Αλλά είσαι και στραβάδι συν τοις άλλοις. Ο καθένας εκτός από σένα μπορεί να δεί παραπάνω την απάντησή μου στην ερώτηση του προ-προηγούμενου σχολίου σου, γιατί το προηγούμενο δεν εμπεριείχε ερώτηση αλλ’ ανόητη διαμαρτυρία και κακεντρέχεια.
Αλλά μάθε πρώτα να διατυπώνεις τα σχόλιά σου στην ελληνική και μετά περνάς και στα γαλλικά, αμαθέστατε.

Reply
Άντης Ροδίτης 23 January 2017 at 07:55

Είναι σχεδόν απίστευτο, αλλά τελικά πιστευτό αφού πραγματικό, το πόσο εύκολα παραμερίζεται η ουσία σε μια συζήτηση για να επιδοθούν οι “συζητητές” σε προσωπικές επιθέσεις, χαρακτηρισμούς και βρισιές ακόμα. Δεν είναι Ελλάδα αυτή, αν και καταλαβαίνω ότι δεν μπορούν να είναι όλα ομοιόμορφα, ενός σοβαρού επιπέδου. Πρέπει να υπάρχει και αυτό το επίπεδο. Λυπούμαι που ανακατεύθηκα πάλι. Θα προσπαθήσω να μην το ξανακάνω κύριε Σταλίδη, κι ας συνεχίσουν οι κ.κ. Θεμελής και Παπαθεμελής να λεν τα ίδια χωρίς αντίλογο. Οι ίδιοι δεν δείχνουν να χρειάζονται τον αντίλογο κι εγώ για χατίρι άλλων, άγνωστών μου Ελλήνων σκέφτηκα να τον προσφέρω.

Reply
Άγγελος Θεμελής 23 January 2017 at 10:54

@ Άντης Ροδίτης

Αν η ουσία ήταν ένα τραίνο με 100 βαγόνια και 10 μηχανές και έτρεχε με 160 χλμ/ώρα … και σε χτυπούσε κατάμουτρα … ούτε τότε θα καταλάβαινες τι είναι η ουσία.

XXXXXXXXXXXX, XXXXXXXXXXXX !

[Διαχειριστής: δεν έχω παρακολουθήσει τη συζήτηση. Διεγράφησαν δύο λέξεις. Κίτρινη κάρτα κύριε Θεμελή. Απορώ για ποιον λόγο η συζήτηση δεν μπορεί να γίνει σε κόσμια πλαίσια επί του περιεχομένου. Δεν θέλω καμία αιτιολόγηση της παρεκτροπής. Θέλω ήρεμη συζήτηση επί της ουσίας χωρίς ακρότητες και προσβολές από καμία πλευρά.]

Reply
Ελευθέριος 23 January 2017 at 11:05

Μη μας το κάνετε αυτό κύριε Άντη μας! Να μας στερήσετε της τόσον πολύτιμης συνεισφοράς σας επί της “ουσίας” και των σημερινών κρίσιμων εξελίξεων του Κυπριακού, με την ποικίλη δράση των στοχαστικών σας προσαρμογών στες αναφορές σας του ’64 και του ποιητικού σας τάλαντου (τρισβάρβαρα τα ελληνικά των οι άθλιοι). Τι θ’απογίνωμεν χωρίς εσάς!

Reply
Kostas A. Dimopoulos 23 January 2017 at 16:40

@ Ελευθέριος

Πόσο ημιμαθής και εγωιστάκος είσαι…παρά την ηλικία σου. Αλλά θες να πουλήσεις μούρη επειδή όταν πήγαινες σχολείο μιλούσατε ακόμα μόνο αρχαία….
Κοίτα, αν είναι να μας δείχνεις το πραγματικό σου επίπεδο, κακοκαλουπιασμένε διανοούμενε του κυβερνοχώρου, κάθε φορά που δεν σου αρέσει η γνώμη του άλλου, καλό θα ήταν να απέχεις από συζητήσεις που εμπεριέχουν, πέραν των κολακειών για τα γραφόμενά σου και αντίλογο!!!
Και να είχες πιάσει και το πνεύμα της ερώτησής μου…άντε να σου έριχνα λίγο δίκιο….

Αλλά, μη σε διακόπτω….Αποσκότησων ημάς !!!!!!

Reply
Ελευθέριος 23 January 2017 at 19:52

Σύνελθε και ντράπου, επηρμένε μείραξ! Τι να πουλήσω μούρη σε σένα, βρε ακάτεχε, που με κάθε σου σχόλιο βουλιάζεις ολοένα στον βάλτο της αμαθείας σου κι από πάνω έχεις την αναίδεια και να επιτίθεσαι! Δεν φτάνει που σε ό,τι αφορά τα γράμματα, αγνοείς τον μείζονα παγκοσμίως ποιητή μας – από στίχο του είναι παρμένη η φράση που στα μάτια σου φαίνονται κινέζικα, αγράμματε ελληναρά – για δε αυτό καθ’αυτό το θέμα που ήταν το ναυάγιο της Γενεύης για την Κύπρο, καταφεύγεις ως πηγή πληροφόρησης στες συνωμοσιολογικές φιλολογικές ακροβασίες της “Πηνελόπης” του Ροδίτη για το ’64 και αντί επιχειρημάτων καταθέτεις ρητορικά ερωτήματα και σχήματα λόγου, τα οποία έχεις το θράσος να τα εκλάβουμε και ως “αντίλογο” τρομάρα σου!

Reply
Kostas A. Dimopoulos 23 January 2017 at 23:57

@ Ελευθέριος

Και το ότι μου απαντάς ακόμα, ρε έρμε, τι είναι; Και καλά να μου την λες εμένα που σε έκανα τραίνο, εντάξει. Οι άλλοι τι σου φταίνε;

Αλλά έτσι είστε της κλάσης σου….Κολλημένοι ημιμαθείς που ενοχλούνται όταν κάποιος αμφισβητήσει αυτό που θεωρούν ίδιον δικαίωμα- το αλάθητο του πάπα(/-πού).
Όσο για τα αρχαία σου, παρά το ότι εγώ δεν είχα την τύχη να συμμετάσχω στην εκκλησία του Δήμου, κατανοώ πλήρως τι εννοείς, καθώς και από που τα έχεις “τραβήξει”. Το πρόβλημα σου είναι ότι σου απαντάω βάσει των αρχαιοσχολιών σου στα ελληνικά του σήμερα αλλά η “φιλολογική” σου έπαρση είναι τέτοια που δε βλέπεις μπροστά σου….Εκτός και αν απλά – όντως – σε έχω κάνει τραίνο.

Και πάρε και κάτι όχι και τόσο αρχαίο:
Το να είσαι φτωχός λύνεται, δεν είναι πρόβλημα. Το να είσαι φτωχός στο μυαλό είναι πρόβλημα και δε λύνεται με τίποτα.

Άντε, πιες κάνα ζεστό και τα ξαναλέμε αύριο.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 23 January 2017 at 23:58

(ΠΑΝΤΩΣ ΤΟΣΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΞΑΝΑΓΡΑΦΤΕΙ !!!!!)

Reply
Ελευθέριος 24 January 2017 at 00:50

Όταν το κάτω κεφάλι καταλαμβάνει πλήρως την θέση του επάνω, συμβαίνουν μεταλλάξεις τύπου “Δημο-πουλος”.
“No wonder” που λένε κι οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 24 January 2017 at 21:45

@ Ελευθέριος

Επαναλαμβάνεσαι ή αντιγράφεις; Εσύ δεν είσαι το ξυπνιοπούλι που έχει ξανακάνει το ίδιο σχόλιο;;;
Έχεις μπερδέψει το άνω με το κάτω…μάλλον επειδή δε λειτουργεί κανένα από τα δύο σου.

Τέλος πάντων, για άλλη μια φορά ευχαριστώ για την επίδειξη του ανωτέρου επιπέδου σου. Σώθηκαν τα αρχαία και ξανάρχισες την χρήση της μητρικής σου…λογικό αφού you can’t teach an old dog (bat in your case) new tricks (or manners). Got that?
Τελευταία ερώτηση: Πόσα δίνεις για να σου λύνουν τον (Ανωτέρων Μαθηματικών για σένα) δυσεπίλυτο γρίφο πάνω από το κομβίο “Post Comment”;

Reply
Ελευθέριος 24 January 2017 at 22:58

Το πολύ το τίκι-τάκα…

Reply
Άγγελος Θεμελής 25 January 2017 at 01:40

@ Ελ-Ελ-Ελ-Ελ:

Never argue with stupid people,
because they will drag you down
to their level and then beat you
with experience!

Mark Twain

Reply
Kostas A. Dimopoulos 25 January 2017 at 07:13

…said the old bat…to the other old bat. What they have in common? They facilitate their intimate needs with a keyboard and a mouse – since it is only their fingers they can use to fulfil their bodily needs and express their infatuation.

I guess you run out of Greek and switched on to English. Fair enough…Always happy to follow the elderly!!! You have both shown such a bilingual intelectual capability that we are all proud to read your valuable opinion. Especially when it is expressed in a manner that makes you both feel at least 50 years younger (you old rebels !!!).

Reply
Kostas A. Dimopoulos 25 January 2017 at 07:17

ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΑΛΛΑ – ΔΕΝ ΞΕΡΩ – ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕ EXCIT-ΑΡΟΥΝ ΤΡΕΛΑ!!!!!

Reply
Ελευθέριος 25 January 2017 at 08:55

“post-αρω”, “excit-αρω” κλπ.

“Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ’ οι Aλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι..”

K. Π. Καβάφης

Reply
Άγγελος Θεμελής 25 January 2017 at 10:39

τραχανάς

Reply
Kostas A. Dimopoulos 25 January 2017 at 14:15

ΨΩΝΑΡΕΣ…Πάλι ελληνικά;;; Ο Mark Twain και ο Κ. Π. Καβάφης σας μαράνανε…
Μου θυμίζετε κάτι γιαγιάδες της Ελληνικής επικράτειας που ανοίγει το στόμα τους και δεν ξέρει τι αραδιάζει…Αλλά δεν τους κρατάει κανένας κακία γιατί είναι το comic relief του καφενείου και της πλατείας….

Reply
Άγγελος Θεμελής 25 January 2017 at 20:35

Άνθρωπε,

Δεν έχεις κάποιον να σε πάει σε κάποιο γιατρό να σε φροντίσει;

Reply
Ελευθέριος 25 January 2017 at 20:40

Σου πέφτει πολύ ο Mark Τwain κι ο Καβάφης;
Καλά, πάμε πάσο, πιάσε λίγο Μάρκο..
https://www.youtube.com/watch?v=ZrWhfwnOthI

Reply
Kostas A. Dimopoulos 25 January 2017 at 21:48

Ρε σεις, θα φτάσουμε στα 100 σχόλια και ακόμα θα μου πετάτε φούμαρα και τσιτάτα;;;

Πιστεύω πως την βρίσκετε τρελά!!! Ευχαριστηθείτε το!!! Κάποιος ζωντανός (και όχι πλαστικός/φουσκωτός) ασχολείται μαζί σας!!!

Και παρ’τε κι αυτό:
https://www.youtube.com/watch?v=14njUwJUg1I

Reply
Ελευθέριος 25 January 2017 at 22:14

Χα, χα! καλό. Ευτυχώς που ‘χουμε και σένα βρε Δημό-πουλε να μας διασκεδάζεις, γιατί μ’ένα Ροδίτη απ’ τη μια, κι ένα Γεωργάνα απ’ την άλλη μας πιάνει κατάθλιψη εδώ μέσα.
Στο μεταξύ ο Παπαθεμελής συνεχίζει απτόητος σε άλλο άρθρο: “Αναζητούνται ηγέτες με ικανότητα και όραμα”. Χα, χαααα, χχα!

Reply
Kostas A. Dimopoulos 26 January 2017 at 19:01

Καλησπέρα Statler….Δεν θα σταθώ στην εμμονή σου με το δεύτερο μισό του επωνύμου μου.

Για τον κ. Παπαθεμελή τώρα. Σεβαστός ο λόγος του. Έλα όμως που το παρελθόν δείχνει ξεκάθαρα ότι τα κριτήριά του στην επιλογή ηγετών είναι πολύ αμφισβητήσιμα…οπότε, καταλαβαίνεις ότι διάβασα τον τίτλο και θα μείνω εκεί.

Πάντως όνειρό μου είναι να γίνω κι εγώ μέλος μιας αρρωστημένης κυβέρνησης που θα αφήσει πολλές πληγές στον τόπο και στις επόμενες γενιές και μετά να το παίζω γκουρού στο Αντίβαρο…

Καμιά “Συγγνώμη” θα ακούσουμε ποτέ;;;

Reply
Ελευθέριος 26 January 2017 at 20:55

Καλησπέρα,
εντάξει, κηρύσσω ανακωχή απ’ την πλευρά μου και δεν επανέρχομαι άλλο σε αυτό το νήμα. Άς χαρεί λιγάκι κι ο Παπαθεμελής με τόσα σχόλια που απέσπασε σε αυτό το άρθρο, τόσο κόπο καταβάλλει ο καημένος με τόσα που γράφει!
Όσο για τη “συγγνώμη”, – μ’όλο που δεν ήμουν εγώ αυτός που ήρξατο χειρών αδίκων – αναγνωρίζω ότι κάπου εξετράπην, γι’ αυτό νερό κι αλάτι όσα είπαμε, αλλά να προσέχεις μη σε τρακάρω σε κανα μπαλκόνι Waldorf!

Reply
Άγγελος Θεμελής 26 January 2017 at 22:17

Νομίζω ότι ο κ. Δημόπουλος συγνώμη από τον κ. Παπαθεμελή επιζητούσε και σωστά.
Μια που ήρθε όμως από τον Ελευθέριο, καταθέτω και την ταπεινή δική μου προς όσους οι λέξεις μου έβλαψαν, ή στενοχώρησαν.
Είναι ωραίο άλλωστε να ζητά κανείς συγνώμη . . . καθαρίζεται . . . γιατί αλάνθαστος ουδείς!

Reply
Kostas A. Dimopoulos 27 January 2017 at 09:46

Όντως από τον κ. Παπαθεμελή…

Αλλά μια και αρχίσατε, δε βλέπω το λόγο γιατί να μην απολογηθώ κι εγώ. No hard feelings. Μαγική λέξη – Συγγνώμη.

Reply
Άγγελος Θεμελής 27 January 2017 at 17:38

@ Kostas A. Dimopoulos

Και για να κλείσουμε κάτι παλαιότερο . . .
Μέσω πληροφόρησης από αυτή την οργάνωση: http://www.opensecrets.org
μπορεί κανείς να βελτιώσει τις επενδυτικές του αποδόσεις κατά τη περίοδο των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ.
Η οργάνωση είναι ότι πιο καθαρό υπάρχει… όλοι οι ετήσιοι ισολογισμοί και οι φορολογικές τους δηλώσεις είναι δημοσιευμένοι στην ιστοσελίδα.
Έχετε 4 χρόνια να μάθετε πως θα επωφεληθείτε!

Reply
Kostas A. Dimopoulos 27 January 2017 at 19:20

@ Άγγελος Θεμελής

Ευχαριστώ….το είχα ξεχάσει…όπως και τον τραχανά που ακόμα χρωστάω (μου τον υπενθύμισε πρότερο σχόλιό σας…!!!)

Νομίζω πάντως ότι τέτοιες περίοδοι, εμπίπτουν (εν μέρει τουλάχιστον) στα “A-days” – τις λατρεμένες των οπαδών του CAPM. Γενικά όποτε γίνονται κυβερνητικές/διοικητικές ανακοινώσεις (μακροοικονομικής φύσεως) στις ΗΠΑ, οι δείκτες απόδοσης “τρελαίνονται”.

Κρατώ το site για περαιτέρω μελέτη!!!

Reply
Ελευθέριος 28 January 2017 at 00:55

Έξοχα! Μετά τον Παπαθεμελή, το Κυπριακό, τον Ροδίτη, τον Πίνδαρο, τον Mark Twain, τον Καβάφη και τoυς Mappet Show characters, θα επενδύσουμε τώρα και στον Trump! Passato la festa!

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.