Thursday 17 August 2023
Αντίβαρο
Ανδρέας Σταλίδης Ευρώπη

Το Βρεταννικό δημοψήφισμα – ακτινογραφία των δημοσκοπικών ευρημάτων

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 31.5.2016

brexit

Τρεις εβδομάδες απέμειναν για το ευρωπαϊκό δημοψήφισμα της Βρεταννίας. Η δημόσια αντιπαράθεση συνεχίζεται χωρίς κανείς να μπορεί να ισχυριστεί ότι γνωρίζει προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα. Το δεδομένο είναι μία εύθραυστη ισορροπία των δημοσκοπικών ευρημάτων μέχρι στιγμής. Είναι βέβαια γεγονός ότι ένα σχετικό προβάδισμα υφίσταται υπέρ του στρατοπέδου της παραμονής στην ΕΕ, της τάξης του 5%, όμως αυτό δεν αποτελεί ασφαλή βάση προβλέψεων για το τελικό αποτέλεσμα.

 Πρώτον, επειδή τα ευρήματα είναι διφορούμενα με προβλέψεις από 15% προβάδισμα της παραμονής μέχρι 5% προβάδισμα της αποχώρησης από την ΕΕ. Δεύτερον, επειδή υπάρχει μία συστηματική απόκλιση, σχετικά με τη μέθοδο των δημοσκοπήσεων. Οι τηλεφωνικές προβλέπουν παραμονή με +10%, ενώ οι ηλεκτρονικές έξοδο με +5%.

 Τρίτον, λόγω των ενδείξεων για κοινωνικό διχασμό. Ενώ στους νέους 18-24 ετών μόνο το 18% επιθυμεί έξοδο, στους άνω των 60 ετών μόνο το 30% υποστηρίζει την παραμονή. Επίσης, ενώ μόνο το 36% των πλουσιότερων (όσων έχουν μία αρκετά καλή εργασία) επιθυμούν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη, ενώ μόνο το 31% των φτωχότερων (όσων έχουν χειρωνακτική εργασία) επιθυμεί να παραμείνει στην Ευρώπη. Το 22% όσων κάθισαν στα θρανία μέχρι τα 16 τους χρόνια επιθυμούν να μείνουν στην ΕΕ, ενώ ανάμεσα σε όσους σπούδασαν μετά τα 20 τους χρόνια, τα ποσοστά είναι ακριβώς αντίστροφα.

 Τέταρτον, επειδή η διαφοροποίηση επιλογών είναι και εθνική. Στον Αγγλικό βορρά υπάρχει ισορροπία επιλογών, ενώ στον νότο προηγείται ελαφρώς η παραμονή. Η Σκωτία όμως ψηφίζει παραμονή σε ποσοστό 50% έναντι 30% της εξόδου με 20% αναποφάσιστους. Η διαφορά ίσως αυξηθεί περισσότερο δεδομένου ότι το κυρίαρχο Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα υποστηρίζει ένθερμα την παραμονή. Η Ουαλία κινείται ισορροπημένα περίπου στα ποσοστά της νότιας Αγγλίας.

 Πέμπτον, λόγω της εσωκομματικής διχογνωμίας. Μόνο το 34% των ψηφοφόρων των Συντηρητικών του Κάμερον και το 27% του Κόρμπυν των Εργατικών ακολουθεί τις εισηγήσεις τους για παραμονή. Ταυτόχρονα, το 26% των ευρωφίλων Φιλελεύθερων Δημοκρατών είναι εκτός γραμμής. Χωρίς έκπληξη βέβαια ότι το 90% του UKIP σθεναρά επιλέγει την έξοδο.

 Έκτον, λόγω της έμφασης στην εσωτερική διαμάχη των Συντηρητικών. Το 75% των συνεντεύξεων πολιτικών προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο. Άλλωστε, οι επικεφαλής της εκστρατείας για την έξοδο είναι στελέχη τους. Με πληγωμένη την αξιοπιστία του Κάμερον για την Ευρώπη και την απροθυμία των Εργατικών να συμμετάσχουν ενεργά στον διάλογο, είναι μοιραίο κάποιοι να υποβαθμίζουν το θέμα ως μάχη δελφίνων της δεξιάς.

 Έβδομον, επειδή παρόλο που η κυβέρνηση κινεί γη και ουρανό υπέρ της παραμονής με δηλώσεις του κεντρικού τραπεζίτη, οικονομικών ιδρυμάτων, ακαδημαϊκών (πχ Χώκινγκ) κοκ, δεν ανιχνεύεται ο προσδοκώμενος αντίκτυπος στις έρευνες. Μέχρι και ο Ομπάμα έκανε τους Βρεταννούς να νιώσουν όπως ο άνδρας που θέλει να εγκαταλείψει τη σὐζυγο (ΕΕ) για να βρεθεί στην αγκαλιά της ερωμένης (ΗΠΑ), όμως λίγο πριν τον χωρισμό έρχεται η ερωμένη και του ξεκαθαρίζει ότι προτιμά την παρούσα κατάσταση. «Δεν είναι προτεραιότητα για τις ΗΠΑ η σύναψη διμερούς συμφωνίας με το Η.Β. σε περίπτωση αποχώρησης», τους είπε.

 Ὀσο κρίσιμη είναι η ψήφος των Βρεταννών, τόσο επισφαλή τα συμπεράσματα από τα δημοσκοπικά ευρήματα σ’ αυτές τις ασταθείς συνθήκες.

Το πρωτοσέλιδο της Εστίας 31.5.2016 – Το οπισθόφυλλο της Εστίας 31.5.2016

1 comment

NF 1 June 2016 at 17:05

Αυτο που κατα κυριο λογω ωθει το Brexit, αν και δεν ομολογειται δημοσιως, ειναι η ανεξελεγκτη πλεον πληθυσμιακη/εθνογραφικη μεταβολη στη Βρεττανια.

Μεχρι το 2000 υπηρχε μια καποια περιρρεουσα αντιπαθεια για την ΕΕ, αλλα οχι τετοια που να τους οδηγησει σε εξοδο.

Μετα το 2000 ομως ηλθαν στην ΕΕ οι Ανατολικες χωρες, και οι πολιτες τους αρχισαν να καταφθανουν στη Βρεττανια σε μεγαλους αριθμους. Οι Βρεττανοι συμπαθησαν τους Πολωνους, οχι ομως και τους Ρουμανοβουλγαρους. Και επιπλεον τρομαζουν και με τη σκεψη μονο οτι μπορει να μπει και η………………Τουρκια.

Αλλα τελος παντων, οι Βρεττανοι ανεχθηκαν και τους Ρουμανοβουλγαρους, εστω με δυσφορια.
Οταν ομως το 2015 αρχισαν να ερχονται οι ορδες των Συρων και αλλων Μουσουλμανων λαθροεισβολεων, αυτο ηταν πια η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι.

Οι Βρεττανοι θελουν πισω τον ελεγχο των συνορων τους, να αποφασιζουν αυτοι ποιός μπαινει και ποιός βγαινει. Τοσο απλο.

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.