Η συνέντευξη Βγενόπουλου στους «Νέους Φακέλους» του ΣΚΑΪ (19 Απριλίου
2010) πρέπει, λογικά, να έδωσε ελπίδα σε νοήμονες Ελληνες: Είχαν την
ευκαιρία να δουν, σε ζωντανή εικόνα, δείγμα ανθρώπινης ποιότητας και
ηγετικού χαρίσματος από τους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, έξω από
τις συντεχνίες των επαγγελματιών της πολιτικής.
Λόγος στέρεος,
ευθύβολος, λιτός, εντόπιζε προβλήματα, έδειχνε λύσεις, δεν ενδιαφερόταν
για τις εντυπώσεις. Κόμιζε συγκεκριμένες, ρεαλιστικές προτάσεις ο λόγος
του Α. Βγενόπουλου, όχι ιδεολογήματα, επιφάσεις λύσεων και υπεκφυγές.
Ηταν έκπληξη, σε συζήτηση για τα κοινά, η φανερή ειλικρίνεια του
συνομιλητή, η προσωπική μετοχή του και έγνοια, έκτυπη στα λεγόμενα, αλλά
και στο ύφος, στη φυσιογνωμική εκφραστική, στις αφτιασίδωτες εκρήξεις
της οργής του.
Για τους νοήμονες Ελληνες ήταν σημάδι ελπίδας.
Ακουγαν όχι έναν ιδιοφυή ίσως, αλλά άσχετον με την πράξη πολιτικό
αναλυτή ή θεωρητικό της οικονομίας, είχαν μπροστά τους έναν από τους
σημαντικότερους παράγοντες του οικονομικού βίου της χώρας. Και μιλούσε
γλώσσα, που ενώ αφορούσε στην οικονομία και στην πολιτική της
διαχείριση, πρόδιδε βιωματική εμπλοκή, πόνο για ό,τι απηχεί η λέξη
«πατρίδα», για την τιμή και υπόληψη του κοινού μας ονόματος. Γνωρίσματα
ανύπαρκτα στον λόγο και των καλύτερων από τους επαγγελματίες της
πολιτικής.
Ευδιάκριτα αυτά για τους νοήμονες. Γιατί οι
παραιτημένοι από σκέψη και κρίση έχουν μάλλον υποταχθεί στη δόλια
καλλιεργημένη προκατάληψη – επινόημα άμυνας των κομματανθρώπων: Είναι ο
αυτο-προαλειφόμενος Ελληνας Μπερλουσκόνι! Ο παραλληλισμός θέλει να
σπείρει έγκαιρα υπόνοιες, να εξουδετερώσει τη δυναμική της σύγκρισης, το
μέτρο για την εκτίμηση της ασημαντότητας ή μετριότητας των
πρωταγωνιστών του κομματικού παλκοσένικου. Αλλά σοφά ο Βγενόπουλος
διαβεβαιώνει, επαναλαμβάνοντας πάλι και πάλι, ότι δεν πρόκειται ποτέ να
κατέβει στην πολιτική. Σοφή η επίμονη επανάληψη, διότι κάθοδος στην
πολιτική σημαίνει: εντάσσομαι σε κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα ή ιδρύω
καινούργιο κόμμα στο δεδομένο πλαίσιο εξαχρείωσης και φαυλότητας του
σημερινού κομματικού συστήματος. Και κατά συνέπεια: προσφέρομαι να με
χειρισθείτε με τη μόνη άκρως προηγμένη επαγγελματική δεινότητα που
διαθέτετε: τη ραδιουργία, τη σπίλωση.
Ο συγκεκριμένος
επιχειρηματίας αρνείται να κατέβει στην πολιτική, αλλά ταυτόχρονα, με
ρεαλιστική δίχως συναισθηματισμούς φιλοπατρία, δηλώνει ενεργός πολίτης,
έτοιμος να βοηθήσει σε ό,τι ποτέ του ζητηθεί. Διαφαίνεται, μάλλον με
σαφήνεια, ποιες εξελίξεις προβλέπει: Η μετριότητα και ασημαντότητα του
προσωπικού των κομμάτων είναι αδύνατο να αντιμετωπίσει τις συνθήκες
ιστορικής καταστροφής που έχουν διαμορφωθεί για τη χώρα, ο ρόλος που
διεκπεραιώνει ο «Γιωργάκης» (συνειδητά ή ανεπίγνωστα), με τους νεήλυδες
επιλέκτους του, θα ολοκληρωθεί κάποια στιγμή ή θα προκαλέσει γνήσια
κοινωνική εξέγερση (όχι καμώματα κουκουεδικού αμοραλισμού).
Τότε
θα χρειαστεί, αν απομένουν περιθώρια, κάποια στιβαρά χέρια να πάρουν το
τιμόνι, να διαχειριστούν τα απομεινάρια και τα ερείπια – θα καταφύγει η
ελλαδική κοινωνία στην παροπλισμένη ποιότητά της, θα την επιστρατεύσει,
θα συγκροτηθεί «κυβέρνηση προσωπικοτήτων». Εκεί θα κληθεί αυτονόητα
κάποιος Βγενόπουλος, κάποιος Παπαδήμος, κάποιος Βασ. Μαρκεζίνης,
αυτονόητα οι νέστορες ταλαντούχοι της διπλωματίας (κάποιος Χρ. Ζαχαράκης
και Θεμ. Στοφορόπουλος), αυτονόητα ένας Αθαν. Γκότοβος για την Παιδεία,
κάποιοι ανάλογοι για τη δημόσια διοίκηση, για την υγειονομική οργάνωση,
κάποιος κέρβερος με υπερεξουσίες για το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό
Συμβούλιο. Το αυτονόητο της επιστράτευσης θα προκύπτει από τη διεθνή
καταξίωση, την τεκμηριωμένη ανιδιοτέλεια, τη νηφάλια ρεαλιστική
φιλοπατρία.
Το εγχείρημα να συγκροτηθεί κυβέρνηση επιστρατευμένων
προσωπικοτήτων, αν είχε αναληφθεί προτού σπαταληθούν έξι ολόκληροι μήνες
στα επιπόλαια τρεχαλητά και στην εξευτελιστική διεθνή ζητιανιά του
ολίγιστου πρωθυπουργού, δεν θα είχαμε φτάσει στην αποφράδα 23η Απριλίου.
Η ανάληψη των ευθυνών της χώρας από κυβέρνηση με ονόματα σαν τα
παραπάνω, θα είχε πείσει τους συντελεστές της διεθνούς πολιτικής και
οικονομίας για τη σοβαρότητα του εγχειρήματος ανάκαμψης. Θα περίττευαν
οι σπασμωδικές αναξιοπρέπειες του κ. ΓΑΠ και του θιάσου του.
Αλλά
με ποια θεσμική διαδικασία μπορεί να προκύψει εγχείρημα συγκρότησης
κυβερνητικού σχήματος «επιστρατευμένων προσωπικοτήτων»; Αν την
πρωτοβουλία αναλάβει το εκφαυλισμένο κοινοβούλιο, θα έχουμε μιαν
επανάληψη του 1989: Οι μαριονέτες των αυτουργών της καταστροφής θα
αναλάβουν να κουκουλώσουν τα κακουργήματα των εντολέων τους. Πώς, όμως,
θα γίνει δυνατό να έχουμε ανυπότακτη στην τυραννική κομματοκρατία
κυβέρνηση, χωρίς να παραβιαστεί το Σύνταγμα; Αλλά και πώς να αγνοήσουμε
ότι το Σύνταγμα η κομματοκρατία το έχει κόψει και ράψει στα μέτρα της;
Τα
ερωτήματα απαιτούν έκτακτη ευφυΐα ακομμάτιστων συνταγματολόγων και το
είδος σπανίζει. Ο απλός πολίτης αποθέτει ελπίδες μόνο στον Πρόεδρο της
Δημοκρατίας παρά την (φασιστικής έμπνευσης) κολόβωση των αρμοδιοτήτων
του από την ανδρεϊκή συνταγματική αυθαιρεσία του 1985. Μοναδικό όπλο του
Προέδρου είναι η απειλή παραίτησής του που θα επιφέρει εκλογές: πράγμα
αδιανόητο σε συνθήκες πτώχευσης και πανικού. Με αυτή την απειλή μπορεί
να «εκβιάσει» ο Πρόεδρος τη συγκατάθεση των καταστροφέων για ρεαλιστική
ανάσχεση των συνεπειών της εγκληματικής τους ιδιοτέλειας. Προσφέροντάς
τους αμνηστία, αν αποσυρθούν από την πολιτική, όπως συνετά προτείνει ο
Α. Βγενόπουλος.
Μια έγκυρη δημοσκόπηση ευρύτατου δείγματος θα
μπορούσε να διευκολύνει την πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας: Να
φανερωθεί τεκμηριωμένα το ποσοστό των πολιτών που απαιτούν την
υποχρεωτική απόσυρση των σημερινών κομματικών σχημάτων και του
προσωπικού τους. Τον σχηματισμό κυβέρνησης «επιστρατευμένων
προσωπικοτήτων» με διπλή εντολή: Να αναχαιτίσει τις συνέπειες της
κρατικής χρεοκοπίας και διάλυσης. Να προκηρύξει, σε εύθετο χρόνο,
Συντακτική Συνέλευση για να αποκτήσει η χώρα καινούργιο εξ υπαρχής
Σύνταγμα που θα υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι τα συμφέροντα
των κομματικών συντεχνιών. Σύνταγμα που θα επιβάλει τη λειτουργία μόνο
δημοκρατικών κομμάτων, με δημοκρατική εσωτερική (οργανωτική) δομή και
άρθρωση, με διαφανή οικονομικά, με ελεγχόμενη (από συνταγματικό
δικαστήριο) την πιστότητά τους στις αρχές της δημοκρατίας.
Τότε,
ίσως η αποφράδα 23η Απριλίου 2010 αποδειχθεί αφετηρία ρεαλιστικής
νεκρεγερσίας του Ελληνισμού.
http://www.ekathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_02/05/2010_399544
.
11 comments
Η σχετική εκπομπή του Βγενόπουλου στον ΣΚΑΙ
http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=112210
Αβαντες προς οφελος πολιτικων και επιχειρηματιων γινονται πολλες αλλα με τον Βγενοπουλο εχουμε κουραστει τελευταια. Ενας ηγετης, φιλο-σοφος, εφυης και οτι αλλο ο κυριος Γιανναρας καλοπροαιρετα ελπιζω προσδιδει στον κ. Βγενοπουλο , κερδιζει τον σεβασμο του μεσα απο τις πραξεις του. Οταν ο κ. Βγενοπουλος και καθε Βγενοπουλος σταματησει να ειναι μαιντανος σε καθε εφημεριδα (ο Κουρης κανει παρτι μαζι του), πολιτιστικο γεγονος, εκπομπη και αρχισει να πραττει αυτα που υποσχεται τοτε θα κερδισει την εκτιμηση του κοσμου χωρις τους Αβαντοδορους του. Η Olympic Air και οι τραπεζες του μεχρι σημερα μετα τα οποια μεγαλεπιβολα σχεδια ειναι ασημαντες εταιριες που δεν εχουν καμμια θεση στην διεθνη οικονομια. Οταν μιλαμε για ηγετες να θυμομαστε οτι εχουμε μεγαλα ονοματα γεννημενα σε αυτη την χωρα. Ο προσδιορισμος του ηγετη ειναι πολυ βαρυς οταν εχεις εναν Αλεξανδρο πισω σου για αυτο καλυτερα να ειμαστε προσεκτικοι στο τι λεμε, λιγο μετρο δεν βλαπτει. Αν θελετε κ. Γιανναρα να κανετε την αβαντα σας απροκαλυπτα τοτε καλυτερα θα ειταν να βαλετε στην αρχη του αρθρου σας, Προσεχως Ηγετες! Να καταλαβαινομαστε δηλαδη.
Κωστας
Με κάθε εκτίμηση στον άνθρωπο και διανοούμενο Συντάκτη του συγκεκριμένου άρθρου, παραθέτω τα εξής :
Ο Κύριος Βγενόπουλος “παρουσίασε” τις εξής θέσεις:
– Το ΔΝΤ είναι “φίλος” μας. Απλά το έκανε πιο κομψά, φροντίζοντας να το “παρουσιάσει” και να το τονίσει λιτά, ελαφρώς διφορούμενα, σίγουρα πάντως ΑΝΟΙΚΤΑ.
– Η εκπομπή του κ. Παπαχελά, με την “εναλλακτική” Βγενόπουλου, “έτυχε” στην ουσία παραμονές εισόδου του ΔΝΤ και επίσημα στην Ελληνική καθημερινότητα, όπως αυτή θα εκλαμβάνεται πλέον με τα νέα οικονομικά μέτρα.
– Η επιλογή Σηφουνάκη / Πάγκαλου ως “στόχους” έγινε εκ’ του ασφαλούς. Οι 2 κύριοι υπουργοί θα πρέπει να είναι από τους πιο αντιπαθητικούς σε προσωπικότητα λόγω έργων και δηλώσεων σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, και ανεξάρτητα “κομματικής” ταυτότητας.
– Στόχος της συγκεκριμένης εκπομπής ήταν διττός. Αφενός να προετοιμάσει μια νέα ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ προτύπου νέα οικονόμο-πολιτική πραγματικότητα, που θα διαιωνίσει την πρακτική της “ελεύθερης αγοράς” όπως αυτό είναι αρχιτεκτονικά ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ στο Παγκόσμιο Τραπεζικό – ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟ Σύστημα. Ο κύριος Βγενόπουλος επανεμφανίζεται στον ρόλο που αρχικά τον ανέδειξε. Αυτόν του ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ εκπροσώπου. Οι σημερινές του διαχειριστικές ικανότητες, με κεφάλαια ξένων ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΩΝ τραπεζών, ήταν αυτά που του εξασφάλισαν τον ΜΟΧΛΟ εξαγοράς ΚΥΡΟΥΣ και εισόδου του ως ΔΗΜΟΣΙΟ πρόσωπο στην Ελληνική Κοινωνία. Και ας «βάφτισε» τις επιχειρήσεις του «MIG – Made in Greece” όταν φυσικά είναι “Marfin Investment Group”. Υπενθυμίζω, ότι οι ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ τράπεζες ήταν αυτές που λειτούργησαν ως ΜΕΣΑ της χρηματο-οικονομικής καταστροφής που έχει πλήξει σήμερα την Παγκόσμια πραγματικής Οικονομία, με τις κερδοσκοπικές τακτικές που εφάρμοσαν. (CDS, CDOs, leverage buyouts, currency swaps, derivatives, hedge funds, (naked) short selling…).
– Ο κύριος Βγενόπουλος, με τα ΞΕΝΑ κεφάλαια τα οποία απλά διαχειρίζεται, αποτελεί την 3 γενεά του μοντέλου που έχουμε ξαναδεί με άλλα ονόματα στην Ελλάδα. Μετά τον Κοσκωτά και τον Κόκκαλη, ο κύριος Βγενόπουλος έχει ακολουθήσει τα ίδια βήματα, τα ίδια μέσα και διαθέτει τα ίδια “χαρίσματα” των προκατόχων του. Είναι “επικοινωνιακός”, (απαραίτητο προσόν τις ημέρες Παγκόσμιας Διακυβέρνησης μέσω Τηλεόρασης). Διαθέτει “κεφάλαια” μέσω της ΤΡΑΠΕΖΑΣ “του”, πουλάει “εθνική περηφάνια” μέσω των θέσεων εργασίας που απασχολεί, εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα στην πολιτική, την ώρα που έχει εξασφαλίσει και τον απαραίτητο “στρατό” μέσω της συμμετοχής του σε πολύ γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα. Θα ήθελα απλά να ΘΥΜΗΣΩ την ΙΣΤΟΡΙΚΗ εξέλιξη και το ΠΟΙΟΝ των προκατόχων του…
– Ο κύριος Βγενόπουλος, αποτελεί κατά την δική μου ΑΝΩΝΥΜΗ και κατά πάρα πολύ ελαφρότερη σε βαρύτητα από του κυρίου Γιανναρά άποψη, το επόμενο κύμα πολιτικής χειραγώγησης της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ/ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (την οποία ΔΕΝ παρέλειψε ΦΥΣΙΚΑ ως ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΟ να αναφέρει). Το ίδιο άροτρο δεν έχουν ΔΙΣΤΑΣΕΙ να «εξυμνήσουν» ο κύριος Αβραμόπουλος, ο Κύριος Σημίτης, η κυρία Διαμαντοπούλου, ο σημερινός μας πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κύριος Μπαρόζο… και ΤΟΣΟΙ μα ΤΟΣΟΙ πριν από αυτόν. Το ΤΡΑΓΙΚΟ της υπόθεσης βέβαια, είναι ότι οι ΙΔΙΟΙ αυτοί άνθρωποι ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ, αυτοί ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ, αυτοί ΕΛΕΓΧΟΥΝ, αυτοί διαμορφώνουν την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ των τελευταίων 20 ετών. Αυτοί ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ που περνάει η «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ». Αυτοί είναι ΥΠΑΙΤΙΟΙ με τις πρακτικές τους για την ΑΠΑΞΙΩΣΗ του ΕΘΝΟΥΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ, και της αποδόμησης της ΕΘΝΙΚΗΣ κυριαρχίας, ταυτότητας, πολιτισμού, γλώσσας, θρησκείας, οικονομίας, διπλωματικών ναυαγίων… εύχομαι ΟΧΙ και γεωγραφικών συνόρων.
– Όσον αφορά τα περί «κυβέρνηση προσωπικοτήτων»… ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Μετά την εποχή της ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ που μεσουρανεί στις ημέρες μας (η εποχή του ΠΩΣ), ανακύπτει καθυστερημένα θέμα του “ΠΟΙΟΣ”, του “ΠΟΤΕ”, του “ΓΙΑΤΙ”. ΚΡΙΜΑ δεν είναι να μην αναρωτηθούμε και στην ΕΠΙΛΟΓΗ του “ΤΙ”; Ποιο είναι το πραγματικό ζητούμενο; Ποιες οι νέες πολιτικές; Μια νέα μορφή “άφθαρτων”, “υποσχόμενων”, “νέων” προσώπων από μόνη της αρκεί; ΔΕΝ μας ενδιαφέρει να μάθουμε το ΤΙ αυτοί θα εκπροσωπήσουν; Είναι και αυτοί ταγοί της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ των ΤΡΑΠΕΖΩΝ και της “ελεύθερης αγοράς”; Ή είναι υπέρ πραγματικής εξέλιξης – αναδόμησης και προστασίας των ΕΘΝΩΝ-ΚΡΑΤΩΝ; Θα είναι τεχνοκράτες που θα έχουν ως στόχο το “efficiency” των αγορών ή θα είναι ΦΥΛΑΚΕΣ (με την Πλατωνική διάσταση) που το πρωτεύον μέλημά τους θα είναι βέλτιστα να υπηρετήσουν με Σοφία, το Ελληνικό Έθνος και το Ελληνικό Κράτος – Έλληνες Πολίτες; Θα είναι ΑΛΗΘΙΝΟΙ στο λόγο και τα πιστεύω τους, ή θα συνεχίσουν το ΊΔΙΟ μοντέλο ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΨΕΥΔΩΝ και εικονικής πραγματικότητας όπως μας διδάσκει η σύγχρονη αλλά και παλαιότερη Ιστορία; Μήπως απλά θα πρόκειται για το «νέο» προσωπείο της «νέας εποχής»;
Η “νέα εποχή” μόνο ΝΕΑ δεν είναι. ΑΥΤΗ είναι που μας ΚΥΒΕΡΝΑ τόσα χρόνια ως ΣΚΙΩΔΗ κυβέρνηση ενώ παράλληλα είναι η ίδια που μας “παρουσιάζει” τον εαυτό της ως κάτι το “ΑΝΑΠΟΔΡΑΣΤΟ” και “ΣΩΤΗΡΙΟ” το οποίο ΘΑ έλθει στο μέλλον…
ΠΟΤΕ δεν κάνει κριτική στον εαυτό της.
ΠΟΤΕ δεν παραχωρεί ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ. Αντίθετα. Τις καταπιέζει, τις υποβιβάζει, τις γελοιοποιεί, σπέρνει διχόνοιες, ελέγχει τις «επιλογές» και όταν κρίνει απαραίτητο, δρα με «σοκ και δέος» αφού πρώτα δώσει τελεσίγραφο «μαζί μας ή κατά μας». Πραγματικές Εναλλακτικές Λύσεις ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ αποκλείονται και «επιστημονικά» αποβάλλονται.
ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΤΑΙ καθημερινά μέσω των ΤΡΑΠΕΖΩΝ και την είσπραξη ΤΟΚΩΝ, από το Παγκόσμιο ΚΑΖΙΝΟ που έχει στήσει επίσης “επιστημονικά” και «τεχνοκρατικά».
Είναι αυτή που ΑΣΚΕΙ τον ΑΠΟΛΥΤΟ (σκιώδη για την ώρα) ΕΛΕΓΧΟ χάρη στην κεντροποιημένη Παγκόσμια Διακυβέρνησης και ελέγχου των “ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ”, και ιδιαίτερα της ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ.
Θα μπορούσε κανείς να επιχειρηματολογήσει πολύ περισσότερο υπέρ ή κατά της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Αυτό ακριβώς είναι και το ζητούμενο. Στην σημερινή εποχή, αυτό είναι και το τελικό διακεύβευμα. Το «νέο μοντέλο», «παγκόσμιας διακυβέρνησης» και το παλαιό. Της αυτοκυριαρχίας και αυτοδιάθεσης των Εθνών-Κρατών-Ταυτοτήτων. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρώ πως θα πρέπει να κρίνουμε στο ΑΜΕΣΟ μέλλον, ΠΟΙΟΣ υπηρετεί ΠΟΙΟ μοντέλο, ΠΩΣ, ΓΙΑΤΙ, και ΠΟΤΕ.
Για τις ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ημέρες που έρχονται, (ακολουθώντας το μοντέλο «Τα παγκόσμια προβλήματα απαιτούν Παγκόσμια Λύση»), θα περίμενα μια διαφορετική γνώμη από τον Κύριο Γιανναρά τον οποίο απερίφραστα σέβομαι και εξακολουθώ να εκτιμώ ως άνθρωπο του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ σε μια διαρκώς (νέα) ΕΠΟΧΗ βαρβαρότητας, απολίτιστη, διεφθαρμένη, παραπλανημένη, αμόρφωτη άρα και ανιστόρητη, όπου κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας μεταμφιεσμένος λεκτικά σε «δημοκρατία», «αξιοκρατία», «ελεύθερες αγορές», «αυτορύθμιση», «τρίτος δρόμος», «πατριωτισμός», «αλλαγή», «μεταρρύθμιση», «μακεδονία», «δικαιοσύνη» και πάντα «προσδοκώντας» την «νέα εποχή» ΘΕΟΠΟΙΗΣΗΣ του ανθρώπου…
Συμφωνώ στον χαρακτηρισμό “αποφράδα” ως την πλέον κατάλληλη για την ημέρα που το ΔΝΤ εισέβαλε στην Ελλάδα. Η Ελλάδα εάλω όπως κάποτε το Βυζάντιο. Το μόνο που άλλαξε ήταν το όνομα τής κερκόπορτας. Το όνομα δε αυτής… ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Έτσι η Ελλάδα εισήλθε παίζοντας τον ρόλο του ΛΑΓΟΥ στην ΝΕΑ Παγκόσμια Χρηματο-Πιστωτική Διακυβέρνηση του Τραπεζικού Συστήματος το οποίο ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνίας, Αγγλίας, αλλά και των BRIC χωρών, έχουν ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ότι θα ηγείται το ΔΝΤ.
Ακολουθώντας το δόγμα “Too big to fail”… έπεται η σειρά του “One Bank to Rule them All”.
Το “νέο” πρόσωπο της “νέας” εποχής, οδηγεί στην Τυραννία.
Υπαρχει και το ΚΚΕ.
Δυστυχώς, δεν ελπίζουμε τίποτα από το ΚΚΕ και βέβαια από κόμματα του στυλ: Συνασπισμός, Πράσινοι, Οικολόγοι, κλπ. Ούτε καν ως αντίβαρο της πολιτικής των κομμάτων εξουσίας έχουν δείξει ότι μπορούν να λειτουργήσουν. Άλλα εκπροσωπούν απηρχαιωμένα πολιτικά συστήματα που χωρίζουν την κοινωνία σε τάξεις και προωθούν το ταξικό μίσος, άλλα αποτελούν θύλακες συγκέντρωσης θολής διανόησης μακράν των πραγματικών λαϊκών/εθνικών συμφερόντων και στρατηγικών που εκφράζουν το γένος και την ιστορία του.
Με εκφράζουν τα λεγόμενα του φίλου Spokk. Χρειαζόμαστε μια πρόταση λύσεως (δηλ. στρατηγικής και εκφραστών της) με προοπτικές ανασύστασης μιας κοινωνίας και οικονομίας στα πρότυπα των ιδεών του Ρήγα, του Δραγούμη κλπ. Γιατί είμαστε τόσο χαμένοι;
…Και επειδή οι οικονομικές προοπτικές για την Ελλάδα είναι ζοφερές (με την πτώχευση ουσιαστικά αναπόφευκτη υπό τις παρούσες συνθήκες), είναι τώρα ο καιρός για την προώθηση πραγματικών λύσεων, πριν φτάσουμε στην κατάσταση της Αργεντινής, ελέω ΔΝΤ.
-Γειά χαρά. Διάβασα με ενδιαφέρον το σχόλιο “με εκτίμηση στον ανθρωπο” γιατί είναι νομίζω απο τα πιο καλογραμένα κείμενα που εχω διαβάσει σε οτι αναφορα τις φοβίες των ανθρωπων για την μελοντική εποχή και την διακυβέρνηση μέσω των τεχνολογιων και της καταστολής.
-Αυτό που δεν κατάλαβα είναι πως συνδεεται ο Βγενόπουλος με αυτά τα πράγματα. Συγκεκριμένα βλέπω ενα τεράστιο άλμα μεταξύ τρίτης και τέταρτης παραγράφου εκεί που ο Βγενό απο διαχειριστής επενδύσεων γίνεται μέσα σε 25 χαρακτήρες Big brother.
-Σε κάθε κείμενο που εμφανίζεται να υπερασπίζεται δομές του παρελθόντος εγω θα κάνω πάντα την ίδια ερωτηση. Ποιός θα πληρωνει?
Δεν είπα εγω να διωξουνε τόσους ανθρωπους απο τις δουλειές τους. Ποιός θα τους πληρωνει να μου πεί κάποιος και βάλτε με κατευθείαν στους υποστηρικτές της παραμονής τους.
Μην μου πείτε να δανειζόμαστε απεξω παέι αυτό δεν δίνουν άλλα…
-Γενικά πάντως σε ενα κόσμο που τρέχει και αλλάζει ιλλιγιωδως οι φοβίες τέτοιου είδους δεν βοηθάνε φίλοι…
Υ.Γ.
Να θυμίσω τελοιώνοντας:
χρήμα : αυτό που έχουμε όλοι μας στην τράπεζα
κεφάλαιο(capital): το χρήμα που μπαίνει στην παραγωγή για να δημιουργήσει κέρδος.
Γιατί κυβερνάει ο Βγενόπουλος?
Μα γιατί έχουμε… καπιταλισμό!!!
Σας φιλώ όλους και ελπίζω να πάμε καλά στα δύσκολα χρόνια που θα έρθουνε…
Μα ο Βγενόπουλος βρε παιδιά δεν παρουσίασε ως φίλο το ΔΝΤ. Θα μας πείτε άλλα από αυτά που ακούσαμε τώρα; Ο Βγενόπουλος μίλησε αφ’ ενός ως παρατηρητής και είπε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάμε στο ΔΝΤ και αφ’ ετέρου η δική του πρόταση, αν κάποιος την άκουγε, είπε ότι είναι τελείως διαφορετική από την πολιτική του ΔΝΤ. Έδωσε το παράδειγμα της Αμερικής μετά τον πόλεμο για να δείξει ότι μπορεί να μειωθεί το χρέος ως ποσοστό αν αυξηθεί το ΑΕΠ. Πώς θα γίνει αυτό; Αφού καταδίκασε, και πολύ σωστά, το υπάρχον καταδιαβρωμένο, διεφθαρμένο και γραφειοκρατικό σύστημα που καθίσταται απαγορευτικό για ιδιωτικές επενδύσεις, μίλησε για δημόσιες επενδύσεις. Και όταν του έθεσαν το ζήτημα χρημάτων, είπε ότι το κράτος έχει άλλα μέσα όταν δεν έχει χρήματα. Επίσης, ο Βγενόπουλος όπως και κάθε λογικός άνθρωπος δηλαδή, είπε ουσιαστικά ότι για να μειωθεί ο χρόνος ύφεσης πρέπει να υπάρχει χρήμα στην αγορά. Όταν σχολίασε την προβλεπόμενη κατανάλωση από το πρόγραμμα σύγκλισης αυτό εννοούσε.
Τέλος ο Βγενόπουλος δεν κυβερνάει σήμερα. Που το είδες αυτό; Αυτοί που κυβερνάνε είναι οι όπως τους είπε “κατεστημένοι επιχειρηματίες”. Αυτοί που μιλάνε στον ενικό με τους υπουργούς και τους χρησιμοποιούν για να παίρνουν δημόσια έργα. Ο Βγενόπουλος προφανώς δεν ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία.
Αξιότιμε Arctic.
Σαν κάποιος από τον χώρο της τεχνολογίας και της επιστήμης, μπορώ να σε ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΩ για την απίστευτη, συγκεντρωτική, μονοπωλιακή, υπολογιστική, αποθηκευτική, διαχειριστική, πληροφοριακή και ελεγκτική ΕΞΟΥΣΙΑ που μπορεί αυτή να ασκήσει.
Ίσως αν είχες πρόσβαση σε δισεκατομμύρια τραπεζικές εγγραφές, συναλλαγές παραγώγων, τηλεφωνικές συνομιλίες, στοιχεία ασφαλιστικών – ιατρικών δεδομένων, προσωπικά δεδομένα, πιστωτικές κάρτες, αγοραστικές συνήθειες, τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους και droids να καταλάβαινες τι εννοώ.
Ίσως αν έβλεπες μεγαλομετόχους – ιδρυτές 1 ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ τέτοιας Εταιρίας που προμηθεύει ΚΡΑΤΗ και ΙΔΙΩΤΕΣ με Συστήματα Βάσεων Δεδομένων και που στην ουσία αποτελεί αν όχι μονοπώλιο, DE FACTO STANDARD στην αγορά, να “καταλάβαινες” την “γενναιοδωρία” αυτού να “δωρίσει” π.χ. στην κυβέρνηση των ΗΠΑ ένα τέτοια Σύστημα, το οποίο να χρησιμοποιηθεί για την έκδοση ταυτοτήτων – National ID για την καταπολέμηση της “τρομοκρατίας”. (Η Συντήρηση/Support/Expertise βέβαια είναι άλλο θέμα). Το ΙΔΙΟ ακριβώς concept “δανείστηκε” και ο Κύριος Βγενόπουλος και πρότεινε πρόσφατα στο Ελληνικό Δημόσιο. Πάντα… για το καλό της χώρας…
Στην τελική, ας είμαστε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΙ βάσει και της πρόσφατης εμπειρίας μας από “Εθνικούς Εργολάβους”, “3πλούς πράκτορες”, “υποθέσεις υποκλοπών” και “πληροφοριακών αλογομούρηδων”. Μήπως αυτοί σήμερα, τυγχάνουν σκανδαλώδους “λήθης” και μένουν στο απυρόβλητο ελέω της “γνώσης” που διαθέτουν για το ΠΩΣ λειτουργεί το Σύστημα και οι “λειτουργοί” του;
Ίσως αν διαπίστωνες στην καθημερινή σου τεχνολογική – επαγγελματικής φύσεως δραστηριότητα ότι σταδιακά, οι “ελεύθερες αγορές” στην πραγματικότητα αφορούν ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ μονο-ολιγο-πώλεια και ότι σταδιακά, τέτοιες εταιρίες σταδιακά έχουν ΓΝΩΣΗ και ΠΡΟΣΒΑΣΗ στα δεδομένα “σου”. Ίσως μάλιστα να είχες ως στέλεχος εμπλακεί στο να τα ΠΟΥΛΗΣΕΙΣ ή να τα συν-εκμεταλλευτείς με άλλες εταιρίες και ΠΗΓΕΣ “δεδομένων”.
Ίσως επίσης να αντιλαμβανόσουν, ότι από ένα σημείο και πέρα, η αδράνεια της εκάστοτε τέτοιας MEGA Εταιρίας στην πραγματικότητα να ΟΔΗΓΟΥΣΕ την αγορά.
Ίσως να εκλάμβανες ως ΑΔΥΝΑΜΙΑ του Συστήματος την ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΕΛΕΓΧΟΥ και άρσης τέτοιων μονοπωλίων.
Ίσως να ήσουν κάποια στιγμή άτυχος και εργαζόμενος σε μια τέτοια μεγάλη πολυεθνική εταιρία, να βρισκόσουν μπροστά στο δίλημμα… ΑΠΟΛΥΣΗ λόγω κλεισίματος μονάδας ή … Dubai… καθότι… ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ.
Ίσως να αντιλαμβανόσουν, ότι η παραγόμενη ΓΝΩΣΗ και ΕΦΕΥΡΕΣΗ να έμενε κτήμα της Εταιρίας και των μετόχων της, και όχι υπέρ του κοινωνικού συνόλου ή του Κράτους, και ότι η πνευματική υπεραξία της εργασίας σου να ήταν… ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΗ.
Ίσως πάλι να διαπίστωνες ότι η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ εκ φύσεως δημιουργεί ΕΛΛΕΙΜΜΑ στο ισοζύγιο Θέσεων Εργασίας. Αν για π.χ. μηχανογραφηθούν και τεχνολογικά αντικατασταθούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ από μηχανές, ΠΟΥ θα εργαστούν οι άνθρωποι μιας κοινωνίας;
Ίσως επίσης ξαφνικά να συνειδητοποιούσες πόσο ΑΝΕΦΙΚΤΟ εφικτό είναι σήμερα να ανταγωνιστείς ή να δημιουργήσεις εταιρία ανταγωνιστική των (ΙΤ) Ιερών Τεράτων (ΙΒΜ, Microsoft, Oracle, Cisco)?
Ίσως και να βρισκόσουν πρωταγωνιστής ή συμμέτοχος, ή απλά να αντιλαμβανόσουν αν η θέση σου ήταν αρκετά ψηλά, πόσο ΑΔΙΑΦΘΟΡΗ είναι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ χρήση της τεχνολογίας. π.χ. αυτή που ελέγχει σήμερα όλες τις Online συναλλαγές Ομολόγων – CDS σε μεγάλους “επενδυτικούς” οίκους!
Για όλους αυτούς ενδεικτικά τους λόγους, μπορώ να σε πληροφορήσω με κάθε σοβαρότητα και φιλική διάθεση, ότι η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ αποτελεί εν ΣΚΙΑ, την ΝΕΑ – 5η ΕΞΟΥΣΙΑ.
Μέσω αυτής κάποιοι φιλοδοξούν να επιφέρουν με “μαγικό τρόπο” την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ εντέχνως αποκρύπτοντας την ΙΣΧΥ που θα κατέχουν οι διαχειριστές αυτής.
ΠΟΙΟΣ ελέγχει την τεχνολογία ή ακόμη γενικότερα τις Επιστήμες και τα δημιουργήματά της;
ΕΣΥ; ΕΓΩ; Δεν νομίζω. Σίγουρα πάντως αυτή ΔΕΝ αυτορυθμίζεται όπως οι “αγορές”. Αντίθετα. Αποτελεί Αντικείμενο – ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΟΛΙΓΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται.
Νιώθεις ΣΙΓΟΥΡΟΣ για την δική τους φερεγγυότητα; Νιώθεις ασφαλής ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ λίγο ή περισσότερο ΤΙ και ΠΩΣ μπορεί αυτή να χρησιμοποιηθεί; Είσαι σίγουρος ότι εσαεί αυτή ΔΕΝ θα χρησιμοποιηθεί κάποια στιγμή, για ΛΟΓΟΥΣ που μπορεί εσύ ή το παιδί σου να ΜΗΝ συμφωνείτε; Πως σκέφτεσαι να αντιδράσεις τότε; Τι περιθώρια θα έχεις;
Όσον αφορά το ερώτημά σου “ποιος πληρώνει”…
Μια πληρωμένη απάντηση θα ήταν η Goldman Sux!
Σε ενοχλεί αυτό; Εμένα ναι. Μήπως τότε είναι καιρός να αρχίζουμε να αναθεωρούμε όσα έχουμε ΔΕΔΟΜΕΝΑ περί χρήματος – ποιος πληρώνει ποιον, ποιες υπηρεσίες / αγαθά εκτιμώνται και πόσο, ΤΙ έχει τελικά αξία, ποιοι κανόνες διέπουν όλα τα παραπάνω; Έχουμε ακόμη επιλογή αναδόμησης του Συστήματος, το έχουμε χάσει, ή θα κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλο μας ότι “έτσι είναι”, “πες μου πως να αλλάξει”;
Σε άλλη περίπτωση, ο κύριος Βγενόπουλος μπορεί πάντα να αποτελέσει μια μεταβατική “λύση”. Μέχρις ότου ενταλθεί να ακολουθήσει κάποιον δρόμο των προγενεστέρων του. Να πάει φυλακή ή να μεταβιβάσει την Ελληνική (Κρατική και Ιδιωτική) περιουσία σε μια MEGA Holding Group αλλά βασικά σε μια Τράπεζα, που μπορεί να λέγεται Gold-MAN SUXX, μπορεί και όχι. Αυτό και αν είναι “capital”!
Αγαπητέ Spokk
Εισαι σίγουρος πως ο Βγενόπουλος έχει σχέση με όλα αυτά που γράφεις? Αραβικά κυρίως κεφάλαια δεν διαχειρίζεται? Μη μου πεις πως οι Αραβες στηνουν big brother στην Ελλάδα γιατί δεν θα σε πιστέψω στο λέω.
Εαν φτιαχτεί μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων με την στήριξη της βουλής τότε που είναι το θέμα σου?
Το πρόβλημα είναι οτι η δημοκρατία βασίζεται στο δίπολο κυβερνηση αντιπολιτευση το οποιο ρε παιδιά δεν λειτουργεί. Το καταλαβαινετε αυτό το πράγμα? Αυτοί ειναι σε ενα στυλ μην μιλήσεις για το χρηματιστιριο να μην μιλήσω για το βατοπαιδι. Αυτό κάνουμε 30 χρόνια τωρα στην Ελλάδα. Αλληλοκαλυβόμαστε.
Η μόνη λύση να χαλάσει αυτη η συνταγή είναι με μια κυβερνηση προσωπικοτήτων.
Μπαίνει ενα θέμα στοχου της κυβέρνησης. Τι πρέπει μια κυβερνηση υπο τέτοιες συνθήκες να φροντίσει?
-την αποπληρωμη?
-τους εργαζομένους?
-την εκπαίδευση?την αμυνα?
Αυτό που θα πρέπει να κάνει κατα την γνώμη μου είναι να μην αφήσει την Ελλάδα να γίνει μια “τριτοκοσμική” χωρα
χωρίς μεσαία τάξη με πλούσιους και φτωχούς και να διατηρήσει την επαφή με τις νέες τεχνολογίες και ας προκαλούνε τρόμο σε κάποιους. Και δεν μιλάω βέβαια για προγράματα σαν το γελοιοδεστερο των γελοιοτερων ω γελοίο πρόγραμμα “ενα λαπτοπ ανα παιδί” που αρκετα απο αυτά στην φωτογραφία το κοιτάνε για να δουν εαν καποιο μέρος του είναι φαγώσιμο ετσι?
Μιλαω για συνδεση με το παγκόσμιο εμπόριο των μεγακορπορατιονς και της συμετοχής μας και της διεκδικησης μας ενος μεριδίου απο ένα κόσμο που είναι μόλις 30 χρονων.
Νέος κόσμος.
Αναρωτιέμαι τι είδους προστασία απο όλα αυτά εχει ο Σποκκ σήμερα και αγωνιά μην την χάσει.
Φιλικά..
Συμφωνώ. ΄Επεσε θύμα ο καλός μας κ. Καθηγητής, για τον οποίο τρέφω σεβασμό και αγάπη μιας όμορφης επικοινωνιακής παγίδας. Ο επιχειρηματίας Βγενόπουλος ανήκει στην ομάδα εκείνων που διαχειρίζονται την κρίση και δεν είναι άμοιρος της οικονομικής εκμετάλλευσης της πατρίδας μας. Βέβαια, προβάλλεται σαν “ελπίδα” στο χάος των ημερών, αλλά έτσι εμφανίζονται πάντα οι “ψευδοπροφήτες”, μέ ένδυμα προβάτου.
Αγαπητέ κ.Γιανναρά, παρακολουθήστε λίγο τα τεκταινόμενα και τις δηλώσεις του κ.Βγενόπουλου. Είμαι βέβαιος ότι θα σχετικοποιήσετε την προηγούμενη θέση σας μέχρι ανακλήσεως.
Δεν έχω καμία διάθεση να υπερασπιστώ τον Βγενόπουλο. Όμως δεν δέχομαι την αβάσιμη κριτική εναντίον του. Ο Βγενόπουλος ως επιχειρηματίας έχει ΕΝΑ χαρακτηριστικό που τον διαφοροποιεί από ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους. Και αυτό είναι προς τιμήν του. Το ότι ΠΟΤΕ δεν έκανε ΚΑΜΙΑ κίνηση σε συνεργασία με κάποια κυβέρνηση. Ούτε δημόσιο έργο πήρε ποτέ του, ούτε νταραβέρι με πολιτικούς είχε, ούτε στα ώπα ώπα τον είχαν. Το ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ με Κοκκάληδες, Μπόμπολες, Γώγους, Γερμανούς ακόμα και Βαρδυνογιάννηδες και ένα σωρό άλλους.