Για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι ο άνθρωπος που έχει σαν ορμέφυτό του την επιθετικότητα, δεν σέβεται, ούτε ολυμπιακές εκεχειρίες, ούτε αμάχους. Ίσως μάλιστα επιλέχθηκε συνειδητά η πρώτη μέρα της Ολυμπιακής εκεχειρίας, για να κηρυχθεί ένας αιφνιδιαστικός πόλεμος, με την ελπίδα της μη, ή έστω καθυστερημένης, λόγω αγώνων, αντίδρασης. Όμως ο πόλεμος ήταν αναμενόμενος και οι Ρώσοι παρά την απουσία του Πούτιν στο Πεκίνο, βρέθηκαν με τις μηχανές των αρμάτων αναμμένες. Από αυτή τη στήλη είχαμε προ πολλών μηνών επισημάνει τη νέα στρατηγική των σύγχρονων πολέμων. Είχαμε λοιπόν αναλύσει, ότι οι πόλεμοι των αρτηριών θα δώσουν τη θέση τους στους πολέμους των αγωγών και γενικότερα της ενέργειας. Ο πόλεμος στη Γεωργία έχει καθαρά τα στοιχεία ενός ανταγωνισμού κυριαρχίας στις περιοχές μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπου οι αγωγοί μεταφοράς έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ίσως και μάλλον έτσι είναι, να πρόκειται περί του πρώτου καθαρού πολέμου αγωγών μεταφοράς ενέργειας, της ανθρωπότητος. Όλες οι ενδείξεις εδώ και ένα χρόνο, έδειχναν καθαρά ότι επίκειται πόλεμος στη Γεωργία για τους αγωγούς. Στη στρατηγική οι ενδείξεις, αποτελούν το κύριο στοιχείο, αναζήτησης πληροφοριών, για την αποφυγή του αιφνιδιασμού. Ας επιχειρήσουμε μια περιληπτική στρατηγική ανάλυση των ενδείξεων για να απαντήσουμε όσο γίνεται ακριβέστερα στο ερώτημα, «γιατί έγινε αυτός πόλεμος» που εν τέλει ήταν ένας αυτοκτονικός παραλογισμός του Σαακασβίλι (προέδρου της Γεωργίας).
Ενδείξεις
1η. Με την εκλογή του Αμερικανόφιλου Σαακασβίλι στην προεδρία της Γεωργίας το 2003, αρχίζει αμέσως μια πυρετώδεις αναδιοργάνωση και εξοπλισμός των Ενόπλων δυνάμεων της Γεωργίας. Τις στρατιωτικές δαπάνες της Γεωργίας τις βρήκε ο Σαακασβίλι στο επίπεδο των 35 εκ. δολαρίων και τις έφτασε στο απίστευτο ύψος του ενός και πλέον δις δολαρίων. Για να καταλάβουμε το μέγεθος, ας λάβουμε υπ’ όψη μας ότι, ο μηνιαίος μισθός στη Γεωργία είναι της τάξης των 50 δολ και ότι ο συνολικός πληθυσμός της Γεωργίας είναι 2,5 εκατ. κάτοικοι.
2η. Ο Σαακασβίλι αποκτά ευρεία πρόσβαση στη Δύση και πιέζει για την ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ. Προσπαθεί να σφραγίσει το Νατοϊκό του διαβατήριο, προσφέροντας μια ταξιαρχία του Γεωργιανού στρατού στις Νατοϊκές δυνάμεις στο Ιράκ. Παράλληλα συντάσσεται με την Ουκρανία τη συντροφικότητα της οποίας νομίζει ότι εξασφαλίζει με την κοινή τους πορεία προς το ΝΑΤΟ. Στη σύνοδο του Βουκουρεστίου, ο Μπούς έδωσε ολόκληρη μάχη για να γίνουν δεκτές στη συμμαχία Γεωργία και Ουκρανία και αυτό ο Σακασβίλι το εξέλαβε ως υπόσχεση υποστήριξης.
3η. Για να δείξει την πίστη του στους Αμερικανονατοϊκούς ο Σαακασβίλι αγοράζει αμερικανικά όπλα σε ποσοστό περίπου 75% των στρατιωτικών του δαπανών. Με το υπόλοιπο 25% δελεάζει την φίλη Ουκρανία. Γεωργία και Ουκρανία, έχουν κοινό τόπο την εχθρότητα προς τη Ρωσία, συγκολλητικό δεσμό μιας κατ’ ανάγκη κρυπτοσυμμαχίας. Ο Σαακασβίλι δείχνει να στοχεύει στη νατοϊκή αλληλεγγύη και πιστεύει στη δυτική βοήθεια, εστιάζοντας τις προσπάθειές του στην απόσπαση υποσχέσεων. Δεν αποκλείεται να έλαβε και υποσχέσεις, που όμως αποδείχθηκαν φρούδες.
4η. Οι ΗΠΑ ελέγχουν πλήρως τους αγωγούς του Τουρκόφιλου Αζερμπαϊζάν που κατευθύνονται προς τη Δύση και κυρίως προς την Ευρώπη και ταυτόχρονα, καταφέρνουν να φράσσουν τους Ρωσικούς αγωγούς με το Ρωσικό πετρέλαιο και αέριο, να πορευθούν προς την κεντρική Ευρώπη. Η αντίδραση της Ρωσίας του Πούτιν ήταν σφοδρή. Ο Πούτιν προσπαθεί μέσω Νοβοροσίσκ και Ελλάδος να σπάσει το αμερικανικό εμπάργκο. Ο Σαακασβίλι πιστεύει ότι αυτή η διαμάχη των δύο υπερδυνάμεων, αποτελεί το μυστικό του όπλο για να εξασφαλίσει την αμερικανική συνδρομή. Ξέχασε το βασικό κανόνα της στρατηγικής, που λεει ότι «όταν μαλώνουν τα βουβάλια στο βάλτο την πληρώνουν τα βατράχια».
5η. Το γεωπολιτικό περιβάλλον της Γεωργίας ευνοεί φαινομενικά τον Σαακασβίλι. Η Ουκρανία ελέγχει με τα λιμάνια της το Ρωσικό στόλο που ναυλωχεί εκεί και ο Σαακασβίλι εκτιμά ότι δεν θα θελήσει ο Ρωσικός στόλος να τα χαλάσει με την Ουκρανία και να χάσει τις βάσεις στον Εύξεινο. Από την άλλη μεριά το Αζερμπαϊζάν ευνοείται και δεν αποκλείεται να συνδράμει. Η Τουρκία στο νότο ήδη εκμεταλλεύεται τους αγωγούς από το Μπακού και την συμφέρει ο αποκλεισμός της Ρωσίας. Οι χώρες αυτές επί πλέον ελέγχονται από ΗΠΑ.
6η. Η εσπευσμένη μεταφορά-επιστροφή ολόκληρης της Γεωργιανής Ταξιαρχίας με αμερικανικά αεροσκάφη από το Ιράκ, ακόμα και για το πιο μέτριο επιτελή, αποτελεί μεγίστη ένδειξη επικειμένων επιχειρήσεων.
7η. Δύναμη, διάταξη μάχης, σύνθεση και προώθηση μέσων πυρός (κυρίως Πυροβολικού) των Γεωργιανών δυνάμεων προς Ν. Οσετία.
Ρωσία.
Όταν στις επισκέψεις μου στη Ρωσία για τους S-300 είχα την τύχη να με ενημερώσουν για τις δυνατότητες συλλογής πληροφοριών των Ρωσικών ΕΔ, ως επίσης για τον εξελιγμένο Ηλεκτρονικό πόλεμο που διέθεταν, σχημάτισα τη γνώμη ότι η χώρα αυτή βρίσκεται στο ανώτατο τεχνολογικό και επιχειρησιακό επίπεδο στρατηγικής πληροφόρησης. Επομένως η Ρωσία γνώριζε και την πιο παραμικρή κίνηση του Σαακασβίλη και καιροφυλακτούσε, προσποιούμενη την αδιάφορη. «Όταν ο εχθρός γνωρίζει τι θα πράξει ο εχθρός, τότε ο εχθρός θα νικήσει τον εχθρό». Ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας Βλαδιμίρ Πούτιν είναι παιδί των υπηρεσιών πληροφοριών (KGB), επομένως έπαιζε στο δικό του γήπεδο και επί πλέον είναι πια γνωστός για την αποφασιστικότητά του. Με τον Πούτιν ειδικά δεν θα έπρεπε να παίξει ο Σαακασβίλι. Ήταν τόσο ενήμερο το Ρωσικό επιτελείο, επί της Γεωργιανής επίθεσης, που ήδη είχε προβεί στην προώθηση δυνάμεων στην Αμπχαζία και στην Οσετία. Τεθωρακισμένα πανέτοιμα, αεροπορία προωθημένη και έτοιμη για προσβολές, και ο ρωσικός στόλος ανεπτυγμένος αποκλείοντας τη Γεωργία από θαλάσσης. Ασφαλώς ο Πούτιν είχε εκτιμήσει ότι για πολλούς και σοβαρούς λόγους οι ΗΠΑ δεν θα ανακατευτούν σε θερμό πόλεμο. Η Ουκρανία ποτέ δεν θα έπαιρνε το ρίσκο να κτυπήσει τη Ρωσική δύναμη, η δε Τουρκία πάντοτε προτιμά να τα βάζει με αδυνάτους. Άρα η Ρωσία είχε ξεκαθαρίσει την υπόθεση πριν καν κινηθεί ο Σαακασβίλι. Άνισος ο αγών!!
Η Κατάληξη.
Είδαμε από τις ενδείξεις ότι οι υπολογισμοί του Σαακασβίλι ήταν παντελώς ανυπόστατοι. Δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να υποτιμήσει την αποφασιστικότητα του Πούτιν, όπως και δεν έπρεπε να στηριχθεί σε διαβεβαιώσεις φιλολογικού χαρακτήρα. Θυμίζει την περίπτωση του δικού μας Ιωαννίδη, που στηρίχθηκε στις διαβεβαιώσεις ενός συνταγματάρχη της Τζάσμακ. Δεν του μένει παρά όπως εκείνος να αναφωνήσει «εξαπατήθηκα». Άλλωστε ηθική δεν υπάρχει στις διακρατικές σχέσεις. Ο πόλεμος ήταν αυτό ακριβώς που ζητούσε η Ρωσία. Ήταν ένας πόλεμος κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της, για μια επίδειξη κεραυνοβόλου επίθεσης. Το μήνυμα θα το πάρουν όλοι και κανείς πια δεν θα αμφιβάλλει για τη συνέπεια της αναδυόμενης υπερδύναμης. Η Ρωσία δεν ενδιαφερότανε φυσικά για την ενσωμάτωση της Νοτίου Οσετίας , αλλά για να έχει το χρυσοφόρο διάδρομο Μπακού (Κασπία)- Σούσπα (Εύξεινος) κάτω από τις κάνες των Τ-80. Αυτό το πέτυχε. Τα κέρδη της Ρωσίας είναι τεράστια, ενώ ο Σαακασβίλι έχασε τα πάντα. Η Ελλάδα πρέπει να προσέξει πολύ, γιατί τώρα ανοίγεται κάποιο παραθυράκι ελπίδας, υλοποίησης του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης.
Η ενημέρωση.
Για μια ακόμα φορά το πρώτο θύμα του πολέμου ήταν η αλήθεια. Διεθνή και ημέτερα κανάλια μετέδιδαν αλλοπρόσαλλα πράγματα ή διέψευδαν εαυτούς και αλλήλους. Ήταν πράγματι αστεία η εικόνα της ΕΡΤ που ο ανταποκριτή της στην Ν. Οσετία υποστηρίζοντας φανατικά τους Ρώσους, έλεγε τα ακριβώς αντίθετα από τον ανταποκριτή που ήταν στη Γεωργία. Δεν παρέλειπε μάλιστα να επιπλήττει τους εν Ελλάδι Γεωργιανούς για τις πορείες τους κατά της Ρωσικής εισβολής. Στα παράθυρα μονίμως τα φερέφωνα της αριστεράς κραύγαζαν υπέρ της Ρωσίας και της δεξιάς υπέρ του ΝΑΤΟ. Το βράδυ της Δευτέρας στις ειδήσεις της ΝΕΤ, ο ειδικός διεθνολόγος υποστήριξε ότι υπάρχει συμφωνία για πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας. Απίστευτο!!! Πάρε τ’ αυγό και κούρευτο.
Δ. Δήμου 13/08/2008
.