Αποστασία του λαού και κλειστές εκκλησίες.
Γράφει ο Παναγιώτης Κωστόπουλος
Χριστός Ανέστη!
Το κλείσιμο των εκκλησιών είναι ένα θέμα το οποίο δίχασε τον λαό. Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι οι εκκλησίες δεν έπρεπε να κλείσουν. Μπορούσαν να λειτουργούν με περιοριστικά μέτρα και κανόνες ασφαλείας, όπως έγινε με πολλές επιχειρήσεις και υπηρεσίες που ο κόσμος πραγματικά συνωστιζόταν. Είναι περιττό να αναφέρω πως οι απαγορεύσεις για τις καμπάνες, τα μεγάφωνα και τη μεταφορά του Αγίου Φωτός, ήταν προκλητικές.
Προφανώς, όλα αυτά δεν αφορούν στην Θεία Κοινωνία, η οποία για όσους πιστεύουν, δεν μεταδίδει κανέναν ιό, αλλά μόνο ζωή. Η πίστη είναι θέμα αποδοχής της αλήθειας του Θεού. Για την ακρίβεια είναι η αποδοχή της Θείας Αποκάλυψης. Δεν σχετίζεται με τη μεταπτωτική λογική. Γι’ αυτό δεν μπορούν να κατανοήσουν οι υπέρμαχοι των κλειστών εκκλησιών, όσους υποστηρίζαμε ότι οι εκκλησίες έπρεπε να παραμείνουν ανοιχτές για να μπορούμε να προσευχόμαστε να μας βοηθήσει ο Θεός να ξεπεράσουμε και αυτόν τον σκόπελο της πανδημίας.
Η κύρια ευθύνη για το κλείσιμο των εκκλησιών βαραίνει το κράτος. Ύστερα την διοικούσα Εκκλησία, η οποία δεν έφερε καμία αντίρρηση και δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τις επιταγές της κυβέρνησης. Ο σκοπός του παρόντος άρθρου όμως είναι να τονιστούν οι δικές μας ευθύνες. Μεγάλο μέρος του λαού και του κλήρου βρίσκονται σε αποστασία. Πολλοί από αυτούς που διερύγνυαν τα ιμάτιά τους για το κλείσιμο των εκκλησιών είναι αυτοί που τόσα χρόνια χαρακτηρίζουν τους ιερείς που κινούνται σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας, ως συντηρητικούς και ακραίους. Αυτοί που χλεύαζαν τα κατηχητικά σχολεία ως αναχρονιστικά. Αυτοί που πήγαιναν σε γάμους και βαφτίσεις σαν να πηγαίνουν σε γήπεδα και πασαρέλες. Αυτοί που απείχαν από τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Οι ευσεβιστές που απομάκρυναν με την υποκρισία τους τον λαό από την Εκκλησία και δημιούργησαν μια Πίστη στα μέτρα τους. Σε όλα αυτά, μην ξεχάσουμε τους ανάξιους ιερείς και αρχιερείς που χειροτονήθηκαν, με ευθύνη των κεφαλών της Εκκλησίας. Πιστεύω πως αν ο λαός ήταν διαφορετικός, θα ήταν και αυτοί διαφορετικοί και αυτήν τη στιγμή θα υπήρχαν περισσότεροι άξιοι αρχιερείς.
Αυτό το Πάσχα λόγω των απαγορεύσεων, είδαμε συγκινητικές εκδηλώσεις από έναν κόσμο που έδειξε ότι διψάει για εκκλησιασμό και μυστηριακή ζωή. Με αυτήν την εικόνα, όταν ξανανοίξουν οι εκκλησίες, πρέπει να κατακλυστούν από κόσμο, ο οποίος μετανόησε για την απομάκρυνσή του από τον Θεό και θέλει να επανορθώσει. Είναι όμως έτσι; Φοβάμαι πως όχι.
Είναι η τελευταία μας ευκαιρία να μετανοήσουμε και να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Να έρθουμε πιο κοντά στον Αναστάντα Χριστό, ώστε να μπορούμε να αποκρούουμε τις λυσσαλέες επιθέσεις που εξαπολύει στην Εκκλησία μας η συμμαχία αριστερών και «φιλελευθέρων».
Δημοσιεύτηκε στις 23/4/20 στην εφημερίδα “Δημοκρατία”.
3 comments
Σωστός. Εμείς φταίμε για την Εκκλησία και τους ανίερους ιερείς που έχουμε, αλλά, την ίδια στιγμή, φταίει η Εκκλησία και αυτοί οι ιερείς γι αυτό που είμαστε εμείς. Φαύλος ο κύκλος,δυστυχώς.
Όσοι απο εμάς συνειδητοποιούμε την κατάντια μας ας προσευχηθούμε για την Χάρη Της κι ας προσπαθήσουμε με την παραδειγματική μας ζωή να εμψυχώσουμε τους πιστούς να καταλάβουν τι περιμένει από εμάς ο Κύριός μας.
Μεγάλο Μυστήριο η Πίστη. Έχουμε τέτοια Πίστη που να μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό περπατώντας πάνω στα κύματα ; Ο Πέτρος, δεν είχε !
Κι αν δεχόμασταν να λειτουργούν οι Εκκλησιές μας διατηρώντας τις χωρικές διαστάσεις, τότε ποιος θα έκρινε ποιοι λιγοστοί αξίζουν να είναι μέσα και ποιοι ν’ ακούν από τα μεγάφωνα την Θεία Ευχαριστία ;
Δεν φοβάμαι τους “αριστερούς και τους φιλελεύθερους”. Τους εντός των τειχών, φοβάμαι. Τους δήθεν χριστιανούς. Τους υποκριτές φαρισαίους. Τους μόνους που δεν συγχώρεσε ο Ιησούς.
Χριστός Ανέστη. Δε θα το λεγα μέχρι πριν από λίγο καιρό αλλά αρχίζω να το σκέφτομαι. Μήπως θα έπρεπε να σταματήσει η μισθοδοσία των κληρικών από το κράτος; Να σταματήσουν πια να γίνονται κληρικοί, άνθρωποι οι οποίοι είναι καριερίστες ή που χειροτονούνται για να λύσουν το βιοποριστικό τους; Πραγματικά δεν ξέρω τι συνέπειες θα είχε. Είναι μία κρίση και να θυμίσω σε όλους την νέα επερχόμενη κρίση που είναι οι ταυτότητες με το μικροτσιπ. Αυτές τις εποχές χρειαζόμαστε ιερωμένους μαχητές.
Πέραν από τα ανωτέρω σωστά σε γενικές γραμμές,η ωμή πραγματικότητα δείχνει ότι δεν υπάρχει το λεγόμενο 95% σαν ορθόδοξοι Έλληνες Χριστιανοί.Αν υπήρχε δυνατότητα επίσημης απογραφής θα προέκυπταν πολύ μικρότερα ποσοστά,λόγω διάδοσης πολλών αιρέσεων,παραθρησκειών κλπ κατά τις επιλογές καθενός.
Όμως το πρόβλημα είναι ότι λόγω ανορθολογικής-κρατικίστικης-υπαλληλικής νοοτροπίας σε μέρος του ορθ.κλήρου, έχουν υπερπερισσεύσει οι χλιαροί ,οι αδιάφοροι,και οι κατακρίνοντες “σεσωσμένοι”τα πάντα και τους πάντες .