Το Βήμα, 15 Ιουλίου 2012
Ροτζερ Μπουτλ – Roger Bootle: ο οικονομολόγος που κέρδισε – χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την Ελλάδα – το Βραβείο Γούλφσον απαντώντας στο ανομολόγητο ερώτημα του πώς θα μοιάζει η έξοδος μιας χώρας από την ευρωζώνη.
Ας δούμε ένα απόσπασμα
Αν η έξοδος συνοδευτεί από μία εθνική καταστροφή, τότε ελάχιστοι θα θελήσουν να κάνουν το ίδιο. Ίσως μάλιστα οι Γερμανοί να εμφανιστούν μετά πιο ευέλικτοι στη χρηματοδότηση των υπολοίπων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Αν όμως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα έχει θετικό αποτέλεσμα, τότε αρκετοί θα πουν: «Θέλουμε να κάνουμε ό,τι έκανε η Ελλάδα»
Τα σχόλια δικά σας!
2 comments
Ὁ συγκεκριμένος διαγωνισμὸς ἔχει καταγγελθεῖ στὸ διαδίκτυο ὡς διαβλητὸς ἀπὸ οἰκονομολόγους. Στὴν πράξη, ἐξελίχθηκε σὲ ἐσωτερικὴ ὑπόθεση τῆς Εὐρωσκεπτικιστικῆς μερίδος στὴν Ἀγγλία καὶ δὲν προσείλκυσε κανένα ἐνδιαφέρον ἀπὸ τὸν χῶρο ἐκείνων τῶν οἰκονομολόγων οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὴν ἀποδεδειγμένη δυνατότητα καὶ τὰ προσόντα νὰ ἀποφανθοῦν ἐγκύρως γιὰ τὸ θέμα.
Ἡ ἀξία τῆς εἰδήσεως εἶναι ὅτι καὶ οἱ ἐξοχώτεροι τῶν εὐρωσκεπτικιστῶν παραδέχθηκαν, κυρίως διὰ τῆς σιωπῆς τους, ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν φληναφημάτων τῶν πέντε ποὺ ἔλαβαν μέρος στὸν διαγωνισμό, ὅτι ἡ οἰκονομικὴ λογικὴ εἶναι συντριπτικῶς μὲ τὸ μέρος τοῦ κοινοῦ νομίσματος.
Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ…
Είναι κατά κανόνα μια διαδικασία απόλυτα ελεγχόμενη. Και από αυτό τον κανόνα η κυρίαρχη επικοινωνία δεν έχει ξεφύγει ούτε κατ ελάχιστο στις δύσκολες μέρες που βιώνει η πατρίδα.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2012/07/blog-post_9405.html
Τα κανάλια μέσα από τα οποία διοχετεύεται, σαφέστατα και έχουν την επιβεβλημένη τους «πολυχρωμία». Εκείνο όμως στο οποίο παραμένουν προσκολλημένα ευλαβικά είναι…
-Το κυρίαρχο ζητούμενο, που παραμένει διαχρονικά αναλλοίωτο…
-Το ανώδυνο των εκπεμπόμενων μηνυμάτων…
-Η καταλυτικότητα του ρόλου τους στη χαλιναγώγηση των πολιτών.
Κεντρικό στοιχείο που προσδιορίζει την «κατοχική» ταυτότητα αυτής της επικοινωνίας, είναι η αυτάρκεια στην καταγγελία, και τον αφορισμό των αυτονόητων. Μόνο που αυτό δεν αρκεί για να την κάνει επί της ουσίας διαφορετική από τους πρωταίτιους της γενικευμένης δυστυχίας.
Στην ουσία καταγγέλλουν αυτό που δεν μπορούν να αποκρύψουν. Μόνο που όσο το παιχνίδι κρίνεται στην ανάδειξη της «αντιδημοφιλίας» της συγκεκριμένης δέσμης των εφαρμοζόμενων πολιτικών, αυτό που επιχειρείται έμμεσα να καλλιεργηθεί…
Είναι μια κοινωνική συνείδηση αποδοχής των πολιτικών της καταστροφής ως ανυπέρβλητο μονόδρομο.
Ισοδύναμο σε «στρατηγική» σημασία στοιχείο αυτής της επικοινωνίας που είναι κομμένη και ραμμένη στα πρωτόκολλα βιασμού της πραγματικής ενημέρωσης, είναι η μονομέρεια στην ανάδειξη Μεσσιών συγκεκριμένης κοπής και προδιαγραφών απόλυτα ελεγχόμενων.
Τα ονόματα που αναμασώνται, είναι ονόματα πρωταγωνιστών που διαχρονικά έχουν εκτελέσει τη δική τους πολιτική «εργολαβία» για το στήσιμο του σύγχρονου πολιτικού εποικοδομήματος, και επιχειρείται «αυθαίρετα» και αφαιρετικά, οι ίδιοι άνθρωποι, οι εμφορούμενοι από τις ίδιες στη βάση και την ουσία τους πολιτικές, να εμφανιστούν σήμερα ως περιζήτητοι Μεσσίες.
Στη βάση αυτών λοιπών ακριβώς των «επικοινωνιακών» προδιαγραφών, φτάσαμε στις μέρες μας στην εξής «ενημερωτική» τερατογένεση…
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2012/07/blog-post_9405.html