Δ. Κωνσταντακόπουλος: «Αφού στο ΑΚΕΛ δηλώνουν μαρξιστές-λενινιστές γιατί δεν δημοσιοποιούν τα όσα συζητούνται στις συνομιλίες με τον Ταλάτ;»
Τη Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009 παρουσιάστηκε στη Λευκωσία, το τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου «Η Κύπρος σε παγίδα», που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια εκδήλωσης, με θέμα: «Κυπριακό, Ελλάδα, Ευρωτουρκικά».
Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος- δημοσιογράφος με αριστερές καταβολές- αμφισβητώντας εκείνους που ισχυρίζονται ότι το Κυπριακό δεν «πουλάει», συνεχίζει με την αρθρογραφία του και το συγγραφικό του έργο να επαναλαμβάνει τη γνωστή ρήση του αείμνηστου Ανδ. Παπανδρέου ότι «αν χαθεί η Κύπρος θα χαθεί η Ελλάδα!».
«Η Κύπρος σε παγίδα» είναι η συνέχεια του βιβλίου «Η αρπαγή της Κύπρου» που συνέγραψε ο ίδιος, πριν από την κατάθεση του Σχ. Ανάν 5.
Πρώτος, εκ των παρουσιαστών, ήταν ο Βάσος Λυσσαρίδης, ο οποίος διερωτήθηκε για πόσο καιρό ακόμα η δική μας πλευρά θα συνηγορεί σε μορφές λύσης που εμπεριέχουν την ανανική, ρατσιστική, φιλοσοφία, συμφωνώντας απόλυτα με τις «εύστοχες», όπως χαρακτηριστικά είπε, επισημάνσεις του Δ. Κωνσταντακόπουλου. Σαφέστατη η προειδοποίηση του γιατρού πως τυχόν μονογραφή του όποιου σχεδίου, πριν από δημοψήφισμα, θα αποτελεί αρνητική εξέλιξη και θα καταστεί εκβιασμός για τον ίδιο το λαό και έκλεισε την τοποθέτησή του λέγοντας ότι: «Στόχος της Τουρκίας είναι η ‘Αλεξανδρεττοποίηση’ της Κύπρου, δημιουργώντας, αρχικά, πλειοψηφία από Τούρκους και στη συνέχεια να ζητήσει την αυτοδιάθεση του νησιού».
Ο Αντρέας Λοβέρδος, ακαδημαϊκός, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Σημίτη, αφού εκθείασε την πολιτική Σημίτη στο Ελσίνκι το 1999, σημείωσε ότι «αυτή η πολιτική θα αξιολογηθεί στο τέλος αυτού του χρόνου», εννοώντας φυσικά την αξιολόγηση της Τουρκίας τον ερχόμενο Δεκέμβριο.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε αίσθηση με την τοποθέτησή του: «Ο Κωνσταντακόπουλος παραμένει από τους ελάχιστους που ασχολούνται με το Κυπριακό» και συνέχισε: «Οι Κωνσταντακόπουλοι θα πληθαίνουν διότι πρέπει να δυναμώσουμε το δεσμό Κύπρου-Ελλάδας […] Τα λάθη γίνονται όταν ο λαός βρίσκεται σε αφασία. Όταν υπάρχει συμφωνία όλης της ελίτ. Η συμφωνία της Νέας Υόρκης, το Φεβρουάριο του 2004, μόνο σε αποικίες μπορεί να επιτευχθεί. Η ελληνική πολιτική είναι πολιτική νεοϋποτέλειας στο Αιγαίο και στην Κύπρο».
Ο ακαδημαϊκός Ανδρέας Θεοφάνους επισήμανε ότι:
«Η φράση ‘οδυνηρός συμβιβασμός’ αποτελεί μια αντίφαση. Άλλο έντιμος συμβιβασμός και άλλο επιδείνωση του status quo. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας στην προσπάθειά του ν’ αποφύγει την επιδιαιτησία οδηγήθηκε στο δρόμο της ‘ενδοκυπριακής λύσης’, χωρίς τη διεύρυνση της βάσης των διακοινοτικών συνομιλιών».
Τέλος, το λόγο πήρε ο ίδιος ο συγγραφέας. Στην καταρχήν του αναφορά καυτηρίασε το γεγονός της απουσίας εκπροσώπου του ΑΚΕΛ, παρά την πρόσκληση να συμμετάσχει το Κόμμα στη συζήτηση. Ο συγγραφέας ανάφερθηκε σε διάφορες παραδοξότητες που συμβαίνουν σε σχέση με το Κυπριακό:
1. Ο Ερντογάν το 2003 είπε «Όχι» στους Αμερικανούς για το Ιράκ και σήμερα ανταμείβεται, σ’ αντίθεση με μας.
2. Στο Κυπριακό οι πολιτικοί όροι έχουν μετατραπεί σε όρους αστικού δικαίου, φωτογραφίζοντας το περιουσιακό.
3. «Τι είναι οι κόκκινες γραμμές;» διερωτήθηκε «και ποιες είν’ αυτές όταν σ’ ένα κανονικό κράτος δεν υπάρχει α) αυτοκυβέρνηση και β) αυτοάμυνα;»
4. Γιατί πρέπει να ντρεπόμαστε που είμαστε πλειοψηφία (εννοεί τους Ε/κ) και πώς μπορεί να λειτουργήσει η αρχή της πλειοψηφίας σ’ ένα μόρφωμα όπως το κυοφορούμενο;
5. Αφού στο ΑΚΕΛ δηλώνουν μαρξιστές-λενινιστές γιατί δεν δημοσιοποιούν τα όσα συζητούνται στις συνομιλίες με τον Ταλάτ, τη στιγμή που ο Λένιν, το πρώτο πράγμα που έκανε στις συνομιλίες με τους Γερμανούς ήταν η δημοσίευση των πρακτικών των συνομιλιών.
Εν κατακλείδι, αυτοαξιολογώντας το έργο του είπε: «Δυστυχώς, όσα έχω γράψει έχουν βγει αληθινά και φαίνεται ότι τα ‘ χω καταφέρει καλά».
.