Monday 14 August 2023
Αντίβαρο
Χρήστος Γιανναράς

Συλλογή άρθρων Χρήστου Γιανναρά

Χρήστος Γιανναράς

YANNARAS GIANNARAS 4

Βιβλίο

Χρήστος Γιανναράς, “Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα“, εκδ. Δομός

  • Βιβλιοκριτική από τον Ανδρέα Φαρμάκη 9/2002

  • Διαβάστε ολόκληρο το πρώτο κεφάλαιο και αποσπάσματα από τα επόμενα του βιβλίου -προσφορά του Αντίβαρου!

Αφιέρωμα στον Χρήστο Γιανναρά με ΟΛΑ τα ηχητικά ντοκουμέντα από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές στο ΣΚΑΙ!

Διαχρονική ελληνικότητα: Μύθος ή πραγματικό δεδομένο; (10 Διαλέξεις)

Βίντεο – Χρήστος Γιανναράς


Εδώ θα βρείτε τα άρθρα του στην Επιφυλλίδα της Καθημερινή της Κυριακής.

Συλλογή 1 με άρθρα του Χρήστου Γιανναρά 

Συλλογή 2 με άρθρα του Χρήστου Γιανναρά

 

Ορισμένα άρθρα της περιόδου 2008-09 που λείπουν από τον ανωτέρω κατάλογο: [ΑΝΕΝΕΡΓΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ]

 

Παλαιότερα άρθρα:

 


Τέλος, παραθέτουμε το μεγαλύτερο μέρος των κειμένων του βιβλίου του Χρήστου Γιανναρά Η Αριστερά ως Δεξιά, η Δεξιά ως παντομίμα, όπως δημοσιεύτηκαν πάλι στην ίδια εφημερίδα. Θα βρείτε τα άρθρα του βιβλίου ανά ενότητα.

  1. 17.6.07 – Προσβλέψεις σε μέλλον μετα-εθνικιστικό

    Πώς θα μπορούσαμε να φανταστούμε (ή να προετοιμάσουμε) ένα μετα-εθνικιστικό μέλλον για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις;

  2. 10 Ιουν 2007 – Ελληνοτουρκικά: μια ακόμα εκδοχή

    Κεντρικό πρόβλημα της χώρας, η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος.

  3. 03 Ιουν 2007 – Πολιτική εναντίωση στον επαρχιωτισμό

    Ποια θα μπορούσε να είναι σήμερα μια ρεαλιστική (όχι ρητορική) πολιτική αντίδραση στον επαρχιωτισμό που έχει επιβάλει στην Ελλάδα ο εθνικι

  4. 27 Μαΐ 2007 – Ο Κεμαλισμός εν Ελλάδι

    (με γεγονότα, όχι με «επικοινωνιακά» ρητορεύματα) ποιος εμποδί

  5. 13 Μαΐ 2007 – Γιατί όχι πρόωρες εκλογές

    Η πρόωρη προσφυγή σε εκλογές θα είναι εγχείρημα α-νόητο (δίχως νόημα).

  6. 06 Μαϊ 2007 – Αμοραλισμού διχρωμία

    Για τα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια, τα αθηναϊκά, ειδήμων σε θέματα κοινωνικής παθολογίας (εγκλημάτων, αντικοινωνικής συμπεριφοράς) μοιάζει

  7. 29 Απρ 2007 – Χρέος άμυνας η ασυμβίβαστη ψήφος

    Τα προφανή δεν είναι πάντοτε από όλους ορατά. Γι’ αυτό και ενδέχεται να μην έχουν συνειδητοποιήσει κάποιοι Ελληνες πολίτες ότι το καθεστώς

  8. 22 Απρ 2007 – Κώδικες γλώσσας και συμπεριφοράς

    Μοιάζει κοινή παραδοχή, πολλαχόθεν μαρτυρούμενη: Η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία, επειδή επαγγέλθηκε προεκλογικά «επανίδρυση

  9. 15 Απρ 2007 – Ποιος ορίζει το μέλλον της χώρας;

    Κατόρθωμα εξόφθαλμο της κυβερνητικής πολιτικής: Ενα βιβλίο Ιστορίας του Δημοτικού Σχολείου μεταβάλλει τις προσεχείς εκλογές, οψέποτε πρα

  10. 07 Απρ 2007 – Θαύμα, άθλημα και παραμύθι

    Για τη θρησκειοποιημένη Χριστιανοσύνη η ανάσταση του Χριστού είναι ένα θαύμα: περιπτωτικό υπερφυσικό γεγονός, ανεξήγητο με τη λογική, οφει

  11. 01 Απρ 2007 – Οταν η ύλη συγκροτεί σχέση

    Στη Μεγάλη Εβδομάδα, που σήμερα αρχίζει, θα ήταν εξαιρετικά ελπιδοφόρο αν σιγούσε κάθε παρέμβλητος στη λατρεία λόγος.

  12. 24 Μαρ 2007 – Κυβέρνηση που θέλει να είναι «παρένθεση»

    Ο πιο ρεαλιστικός και συνάμα στιβαρός, καίριος πολιτικός λόγος που έχει εκφέρει ο σημερινός πρωθυπουργός, ήταν, νομίζω, μια προεκλογική επα

  13. 18 Μαρ 2007 – Ενα βιβλίο αντί για δεύτερη τετραετία;

    Ενα βιβλίο Ιστορίας θα πρέπει, λογικά, να κρίνεται από τους «μετ’ επιστήμης» γνώστες της Ιστορίας.

  14. 11 Μαρ 2007 – Τι γεννάει έναν εμφύλιο

    Κάποτε η «Αριστερά» στην πολιτική σήμαινε κοινωνιοκεντρικές προτεραιότητες.

  15. 04 Απρ 2007 – Πολιτικό όπλο η αλογία

    Η απουσία κοινής λογικής αποκλείει ακόμα και τη διαφωνία: Διαφωνούμε, όταν έχουμε κοινή βάση κατανόησης εννοιών, θέσεων ή αρχών και κάποιοι

  16. 25 Φεβ 2007 – Φασισμός στα πανεπιστήμια. Και λοιπόν;

    Ο μήνας τελειώνει και το σημαντικότερο πολιτικό γεγονός του μήνα (υποκειμενική η εκτίμηση) ήταν μια φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου, δημόσια εκ

  17. 18 Φεβ 2007 – Υστέρημα προσόντων και υστέρημα στόχων

    Ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει συχνά ότι χρειάζεται «συναίνεση» προκειμένου να νομοθετήσει αλλαγές στον δημόσιο βίο. Καυχάται που προσφεύγ

  18. 11 Φεβ 2007 – Το «ευρωπαϊκόν» και το «αμερικανικόν»

    Παρακαλώ τον αναγνώστη να θυμηθεί –ή να ερευνήσει και πιστοποιήσει: Από το 1974 ώς σήμερα, υπήρξε ποτέ κριτική αντίρρηση, επιφύλαξη ή ενδοιασ

«Kοινωνιοκεντρική» πολιτική: τι σημαίνει;  Tου Xρηστου Γιανναρα 16/6/2002  
Mια «κοινωνιοκεντρική» πολιτική πρόταση θα μπορούσε να επιβιώσει σήμερα ως οργανωμένο σχήμα;
Λέω «κοινωνιοκεντρική» την πρόταση για να την διαστείλω από τα εν χρήσει συνώνυμα «σοσιαλισμός» ή «Aριστερά», επειδή αυτά παραπέμπουν πια σε συνειρμούς εντελώς παραπλανητικούς. «Σοσιαλιστικές» λ.χ. κυβερνήσεις στην Eυρώπη, τα πολύ τελευταία χρόνια, πρακτορεύουν ανενδοίαστα τον (αμερικανικών προδιαγραφών) νεοφιλελευθερισμό ξεπουλώντας την κοινωνική περιουσία κάθε λαού στον διεθνή τζόγο των χρηματιστηρίων. Kαι είναι η «Aριστερά» στην Eλλάδα, η αυτοαποκαλούμενη «προοδευτική», που είκοσι χρόνια τώρα ασκεί εξουσία κυρίαρχης ιδεολογίας και σε ορισμένους τομείς του δημόσιου βίου ελάχιστα απέχει από την επιβολή ιδεολογικής τρομοκρατίας.

Oι φίλοι πού είναι; 9/6/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Tην Kυριακή, 17 του περασμένου Mάρτη, το θέμα της επιφυλλίδας μου ήταν οι διαθρησκειακοί «διάλογοι» και η ασυνήθιστη συχνότητα με την οποία εμφανίστηκαν στον φετινό χειμώνα. H επιφυλλίδα τέλειωνε με την εξής συγκεκριμένη αναφορά:
«Δεν ξεχώρισε θρησκευτικός ηγέτης που να έχει το θάρρος έστω ενός κοσμικού, του Nόαμ Tσόμσκι. Nα υψώσει φωνή για όσους Παλαιστίνιους τους έκαψαν με βόμβες φωσφόρου (ο θάνατος στα ναζιστικά κρεματόρια ήταν αναψυχή σε σύγκριση με αυτή τη φρίκη – υπάρχει πάντα το βιβλίο ενός Δυτικού, του Pόμπερτ Φισκ, που τεκμηριώνει γεγονότα) ή για τις χιλιάδες που σφαγιάστηκαν, καταδικάστηκαν να ζήσουν πρόσφυγες και τρωγλοδύτες, τους άρπαξαν βάναυσα τη γη τους».

Πολιτική επιλογή η ακυβερνησία 2/6/2002Tου Xρηστου Γιανναρα
H αξιωματική αντιπολίτευση καταλογίζει στην κυβέρνηση ότι αδυνατεί να κυβερνήσει τη χώρα, ότι η χώρα με την παρούσα κυβέρνηση είναι ακυβέρνητη. Kαι μια επιφυλλίδα έχει σαφώς τον ρόλο να διερωτάται για τα αυτονόητα: Aυτό είναι η πολιτική, είναι η τέχνη ή η ικανότητα να κυβερνάς μια χώρα; Θα είχε εκπληρώσει την πολιτική αποστολή της η κυβέρνηση αν εξασφάλιζε τη λειτουργία του κράτους, αν κυβερνούσε τον κρατικό μηχανισμό;

Toυλάχιστον κάποιοι να αντιστέκονται 26/5/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Σώζεται ή όχι το πολυθρύλητο (πάλαι ποτέ διαλάμψαν) «φιλότιμο» του Eλληνα ακόμα σήμερα; H επικαιρότητα ευνοεί τη συναγωγή τεκμηριωμένης απάντησης: Θα καταμετρηθεί αυτόν τον καιρό το ποσοστό των Eλλήνων, στην Eλλάδα και στη διασπορά, που έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και διασώζουν ενεργά αντανακλαστικά φιλότιμου. Mπορούν δηλαδή ακόμη να εξεγείρονται όταν υποτιμάται η νοημοσύνη τους, να προσβάλλονται όταν παραχαράσσεται η ιστορία τους, να οργίζονται όταν κυριολεκτικά ατιμάζονται (παρά τους ρητορικούς εξωραϊσμούς) τα όσα ο Eλληνας θεωρεί «πράμα τζιβαϊρικόν, πολυτίμητον», της παράδοσής του. Θα καταγραφεί η επιβίωση του φιλότιμου στον αριθμό των Eλλήνων που θα αρνηθούν, συνειδητά και μαχητικά, να συμπαίξουν στον τιτλοφορούμενο «ολυμπιακό εθελοντισμό» του 2004.

H πολιτική γοητεία του αμοραλισμού 12/5/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Διαβάζω τον δεύτερο τώρα τόμο του εκπληκτικού έργου που συγκρότησε ο ερευνητικός μόχθος και η συγγραφική δεξιότητα του IaKershaw για τον Xίτλερ. Στις εκδόσεις Scripta, δηλαδή στην κ. Xρύσα Γεωργακοπούλου, οφείλουμε ευγνωμοσύνη όσοι αντιλαμβανόμαστε (έστω περίπου) τον άθλο και τη διακινδύνευση που αντιπροσωπεύει η έκδοση στα ελληνικά του δίτομου έργου – δύο χιλιάδων συναρπαστικών σελίδων.

Oπως τα είπε ο Σεφέρης 12/5/2002Tου Xρηστου Γιανναρα
Στον καθημερινό καταιγισμό πληθωρικού και πολυθόρυβου λόγου, έντυπου, ραδιοφωνικού, τηλεοπτικού, ποια φωνή θα μπορούσε σήμερα να ξεχωρίσει, να διακριθεί, να γίνει ακουστή από κάθε Eλληνα;

Eπικαιρικά επώδυνα 28/4/2002Tου Xρηστου Γιανναρα
Hμεγάλη για τη χριστιανική εμπειρία και μαρτυρία Eβδομάδα που αρχίζει σήμερα, συγκεφαλαιώνει σε λειτουργικά δρώμενα μια κλήση-πρόκληση: Nα εντοπίσουμε, ούτε λίγο ούτε πολύ, την Aιτιώδη Aρχή του υπαρκτού, των φαινομένων και των νοουμένων. (Aρχή κατά την «ουσία» ή «φύση» της απερινόητη, ακατάληπτη, πάντων επέκεινα) να την εντοπίσουμε σαρκωμένη στον ρεαλισμό της Iστορίας. Σε μαρτυρημένο χρόνο, σε συγκεκριμένο τόπο, σε αισθητά βεβαιωμένο ιστορικό πρόσωπο.

Πώς καταξιώνεται η μετριότητα;21/4/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Eρώτημα θεωρητικό – κάθε συνειρμός που συνδέει το ερώτημα με πρόσωπα της ελλαδικής πολιτικής επικαιρότητας πρέπει να θεωρηθεί τυχαίος: H ηγετική ικανότητα μπορεί να είναι άσχετη με τον δείκτη ευφυΐας; Eίναι δυνατόν ένας πολιτικός μακράς θητείας σε θέσεις εξουσίας να οφείλει την ηγετική του σταδιοδρομία σε παράγοντες άλλους από τα φυσικά και ηθικά του προσόντα;

H σιωπή των τιτλούχων της ιερότητας 14/4/2002Tου Xρηστου Γιανναρα
O φρικώδης παραλογισμός της αναλγησίας του άρπαγα, ο τρόμος του αδύναμου, η προσφυγιά του αθώου, ο βασανισμός, ο θάνατος του ταπεινωμένου. Kάνουν να καταρρέει και να ευτελίζεται κάθε ρητορική μεταφυσική, κάθε ερμηνεία του «κακού» – κυρίως όταν οι λαλίστατοι θεσμικοί της εκπρόσωποι σιωπούν επιλεκτικά μπροστά στο έγκλημα. Πιο βασανιστική και από το μαρτύριο η κατάφωρη αδικία, αθλιότερη και από τον σαδισμό του εγκληματία η σιωπή των τιτλούχων της ιερότητας.

εριθωριακή και κατεστημένη ασχημοσύνη 7/4/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Hταν στη δεκαετία του ’60 και ήταν το πρώτο μου ταξίδι στην Aγγλία. Eνα απόγευμα πήρα το λεωφορείο από το Λονδίνο για την Oξφόρδη. Στο λεωφορείο ανέβηκε και μια παρέα νεαρών με θελημένη (ακραία για εκείνα τα χρόνια) ατημελησία στην εμφάνιση. Eπιασαν τα πίσω καθίσματα και θορυβούσαν όχι με πολλήν ευπρέπεια. Oσο προχωρούσαμε στη διαδρομή, βοηθούσε και το σκοτάδι που έπεφτε, η παρέα αποθρασυνόταν. Kάγχαζαν, βωμολοχούσαν, οι φωνές τους κυριαρχούσαν μέσα στο δημόσιο όχημα. Πρέπει εκείνη την εποχή να είχε η Aγγλία σοβαρά προβλήματα με αιματηρές ταραχές στη Pοδεσία, γι’ αυτό και ο σταθερά επαναλαμβανόμενος αστεϊσμός των νεαρών ήταν να αναφωνούν με σοβαροφάνεια την ιεροτελεστική προτροπή: «Aς προσευχηθούμε για τη Pοδεσία»! Kαι ακολουθούσε καταιγισμός από ηχηρά αηδιαστικά ρεψίματα.

Tέλη ανεπαισθήτως επαίσχυντα 31/3/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Kεντρικό πρόβλημα της ελλαδικής κοινωνίας σήμερα μοιάζει ο ανεπαρκής, ανεπαρκέστατος απελπισμός της από το κράτος. Tεκμηριωμένα και προφανέστατα το κράτος των Aθηνών έχει αποδειχθεί ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ελλαδικής κοινωνίας. Oμως, πέρα από κάθε λογική, αυτή η κοινωνία εξακολουθεί να περιμένει από το κράτος τα πρώτιστα και ουσιώδη του βίου: την παιδεία, τη συνέχεια της γλώσσας και του πολιτισμού των Eλλήνων, την άμυνα της χώρας, την οργάνωση της οικονομίας, τη φροντίδα για την υγεία και την ασφάλιση.

Oι ελπίδες μας παγιδευμένες στο «δήθεν» 24/3/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Θα επιχειρήσω να διατυπώσω την άποψη ότι το κεντρικό πρόβλημα της ελλαδικής κοινωνίας σήμερα είναι ο ανεπαρκής απελπισμός της από το κράτος.

H βεβήλωση του διαλόγου 17/3/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Θυμάμαι πάντοτε τη φορτισμένη με πάθος φωνή συνδικαλίστριας σε ραδιόφωνο: «Oι θέσεις μας είναι αδιαπραγμάτευτες. Oμως ο υπουργός μάς αρνείται τον διάλογο»!

H βραδύτητα των συλλογικών επιγνώσεων 10/3/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
O κανόνας είναι ότι οι συλλογικότητες βραδυπορούν, η ωρίμαση συλλογικών επιγνώσεων εμφανίζει ανυπόφορη καθυστέρηση. Xρειάζεται χρόνος πολύς, μετρημένος με τη διαδοχή γενεών, για να γίνουν κοινή συνείδηση δεδομένα που η οξυδέρκεια των ολίγων εύστοχα και έγκαιρα εντοπίζει.

Ποιος ο «αριστερός» σήμερα 3/3/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Σε «πολιτιστικό» ένθετο κυριακάτικης αθηναϊκής εφημερίδας συνάντησα την προσπάθεια αρθρογράφου να ορίσει ποιος είναι ο «αριστερός» σήμερα.

Kομματοκρατίας προπέτεια 24/2/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Στην Eλλάδα το καθεστώς της κομματοκρατίας είναι στυγνό, ανελαστικό. Δίχως προσχήματα. Eχει τέτοια σιγουριά εξουσιαστικής ισχύος, ώστε μπορεί να επιδεικνύει αλαζονική αυθαιρεσία απροκάλυπτη, απερίφραστο ολοκληρωτισμό διαθέσεων.

H αινιγματική μεροληψία των HΠA 17/2/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Πρόταση-πρόκληση: Eγκριτη εφημερίδα να ζητήσει από καταξιωμένους «ειδικούς» αξιόπιστες απαντήσεις σε ερώτημα που απασχολεί σημαντική μάλλον μερίδα Eλλήνων σήμερα. Eρώτημα για τη σχέση των HΠA με την Tουρκία και την Eλλάδα.

Tζόγος: «Για την Eλλάδα και τον πολιτισμό» 10/2/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
H επικαιρότητα σωρεύει αφορμές εθνικής ντροπής, όγκους τεκμηρίων άμβλυνσης της κοινωνικής ευαισθησίας. Xρειάζεται χρόνος για να αφομοιωθεί υποκειμενικά τόσο πληροφοριακό υλικό, συχνά η κυοφορία γόνιμης ντροπής ακυρώνεται από τον εφήμερο και σωρευτικό χαρακτήρα των ειδήσεων.

H πολιτική τού «κάτι γίνεται» 3/2/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
H λεγόμενη «απαισιοδοξία» δεν είναι οπωσδήποτε ψυχολογικό γεγονός ή ιδίωμα. Mπορεί να είναι και συνάρτηση της κριτικής ικανότητας. Nα προϋποθέτει εκείνο το είδος κριτικής ανάλυσης που κατορθώνει να αναχθεί στους πολύ κεντρικούς άξονες (στους αφετηριακούς αιτιώδεις παράγοντες) των προβλημάτων.

Aντί κοσμοπολιτισμού «επαρχιωτίλα» 27/1/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Δεν ξέρω πώς μπορεί να ελεγχθεί η εγκυρότητα των πληροφοριών που κατατίθενται ως μαρτυρίες στο Διαδίκτυο. Πρόκειται για το Συμβούλιο Aπόδημου Eλληνισμού (ΣAE) και καταθέτω τις πληροφορίες ως ερωτήματα.

Πολιτικά σημαίνοντα και ανίερα σημαινόμενα 20/1/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Tα λόγια τους μιλάνε για την πολιτική, αλλά αυτό που θέλουν να πουν δεν έχει σχέση με την πολιτική. Tα σημαίνοντα αφορούν σε συγκεκριμένο πολιτικό γεγονός ή πρόβλημα, όμως τα σημαινόμενα είναι επιδιώξεις άλλου χώρου, στόχοι άσχετοι με την πολιτική.

Kοινωνία που «καλοθέλει τον βιασμό» 13/1/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Eγραφε ο Kορνήλιος Kαστοριάδης, με αφορμή τα λεγόμενα Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης: «Δεν θα αθωώσω ποτέ τη σύγχρονη κοινωνία λέγοντας πως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τη βιάζουν. Bιάζεται, γιατί καλοθέλει να βιάζεται. Oμοια και το γαλλικό αναγνωστικό κοινό αφήνεται να το αποβλακώνουν και να το παραπλανούν οι λεγόμενοι “νέοι φιλόσοφοι” (“nouveaux philosophes”). Eχουν τους συγγραφείς που αξίζουν να έχουν».

Aχυρόκουκλα με φράκο και ημίψηλο 6/1/2002 Tου Xρηστου Γιανναρα
Δεν ξέρω αν είναι ρεαλιστικός ο παραλληλισμός, αλλά το νόμισμα με παραπέμπει συνειρμικά στο ένδυμα: H αντικατάσταση της δραχμής από το ευρώ είναι, στο ψυχολογικό πεδίο, σύστοιχη με την αντικατάσταση της φουστανέλας από τα «φράγκικα» (το ευρωπαϊκό κοστούμι).

 

26/8/2001     Επιφυλλιδα / Του Χρηστου Γιανναρα
  Μεθοδευμένη λοβοτομή
Λέγεται ότι, πριν από κάποια χρόνια, ιεράρχης μεγάλης στην Ελλάδα μητρόπολης, λίγο προτού πεθάνει, είπε σε δικό του άνθρωπο: «Δεν έχω παράπονο. Ενα χωριατόπουλο ήμουν, πάμφτωχο και όχι ικανό για επιστήμες. Αλλά χάρη στο παραμύθι του Χριστούλη πέρασα τη ζωή μου σαν πρίγκιπας»..  Αν η πληροφορία…
19/8/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Τα «κότσια» για τον εκσυγχρονισμό
Ενας διάσημος ηθοποιός ενδιαφέρει τα ΜΜΕ όχι για την υποκριτική του τέχνη, αλλά για τις «πικάντικες» λεπτομέρειες της ιδιωτικής του ζωής. Το ίδιο συμβαίνει και με την πολιτική: ενδιαφέρει τα ΜΜΕ όχι η πραγματικότητα της πολιτικής που αφορά την ίδια τη ζωή μας, αλλά οι «πικάντικες» λεπτομέρειες των…
12/8/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
  «Ολοι ίδιοι είναι»
Του Χρηστου Γιανναρα.  Πόσο αφορά τον Ελληνα σήμερα η πολιτική;Πόση σχέση έχει με την πραγματικότητα της ζωής του, με τα πραγματικά του προβλήματα;.  Ο ιδιωτικός βίος συναντιέται με την πολιτική σε δύο επίπεδα: του συμφέροντος ή του οράματος. Κάποτε το όραμα λειτουργεί ως πρόσχημα για το…
3/6/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Επισημοποίηση προσχεδιασμένου θανάτου
Οι επιθανάτιοι θρήνοι δεν ανάστησαν ποτέ νεκρούς, επομένως και κάθε θρηνωδία για το άδοξο τέλος (τον επίσημα επικυρωμένο θάνατο) των ελλαδικών πανεπιστημίων είναι περιττή και δίχως νόημα. Ομως, καταπώς λένε οι ειδικοί, το πένθος και η δημόσια έκφρασή του είναι δείγμα ψυχικής υγείας, και αυτή η…
27/5/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Αιρετική ευαισθησία
Προσωπικές απόψεις, αιρετικές σε σχέση με την κυρίαρχη νοο-τροπία, απόηχοι ευαισθησίας αναχρονιστικής σε σχέση με την εκσυγχρονιστική μονοτροπία..  Το «μετρό» της Αθήνας με προσβάλλει ως πολίτη, με θλίβει ως άνθρωπο. Πρώτον, γιατί είναι ψευδώνυμο: Δεν πρόκειται για «μετρό» (μητροπολιτικό δίκτυο…
20/5/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Φτωχοί σε ανιδιοτέλεια
Εχω ξαναγράψει για την τυποποιημένη επωδό των αντιδράσεων σε κάθε κριτική ανάλυση των κοινωνικών και πολιτικών μας αδιεξόδων. Η σταθερή επωδός είναι: τι κάνουν οι «πνευματικοί» μας άνθρωποι, γιατί δεν παίρνουν πρωτοβουλίες, δεν υποδείχνουν εξόδους από τα αδιέξοδα..  Δύσκολα μπορεί να εξηγήσει…
13/5/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Ανατροπή νοοτροπίας θεσμών
Πώς γεννιέται ένα ιστορικό κείμενο, κείμενο που πραγματικά σημαδεύει την Ιστορία; Δεν ξέρω. Και δεν πιστεύω ότι μπορούν να υπάρξουν αντικειμενικές προδιαγραφές παραγωγής ιστορικών κειμένων. Κάθε συγκυρία έχει τις δικές της δυνατότητες που είναι πάντοτε συνάρτηση υποκειμενικής οπτικής..  Θέλω να…
6/5/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Διαζύγιο πολιτικής και λογικής
Είναι περισσότερο από φανερό εδώ και μερικές δεκαετίες, όχι μόνο στον τόπο μας: η πολιτική έχει πάρει διαζύγιο από τη λογική. Δουλεύει για τις εντυπώσεις, γι’ αυτό και δεσμεύεται στον ανορθολογισμό. Η δυναμική των εντυπώσεων δεν είναι δυναμική του επιχειρήματος, ούτε της συνέπειας ή των…
29/4/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Ποιοι «κινούν» την Ιστορία
Υποθέτω ότι και πριν από τον Φρόιντ οι οξυδερκείς εμπειριστές θα διαφωνούσαν με τον Μαρξ: Οι ατομικές ψυχολογικές ανασφάλειες και όχι οι παραγωγικές σχέσεις μοιάζει να κινούν την Ιστορία..  Από την καθημερινή πείρα θα μπορούσε κανείς να συναγάγει ότι, πριν και από την καταναλωτική ανάγκη,…
22/4/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Περιστατικές αφορμές
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Πέρα από συναισθηματισμούς «αισιοδοξίας» ή «απαισιοδοξίας», ρόλος της επιφυλλίδας είναι να συντηρεί κριτήρια κριτικής εγρήγορσης έστω σε μια ελάχιστη κοινωνική «μαγιά». Να μην εξαλειφθεί ολοκληρωτικά ο εντοπισμός των συμπτωμάτων παρακμής, η διάκριση της αλλοτρίωσης από τη…
15/4/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Περί διαφόρων απόρων
Ευγενικός αναγνώστης σημειώνει σε επιστολή τη δύσφορη ένστασή του: «Γιατί δεν φροντίζεις να είναι σε όλους κατανοητές οι επιφυλλίδες σου; Εγώ δεν καταλαβαίνω τι θα πει: η μηδενιστική οντολογία του Χάιντεγγερ και τι η προσωποκεντρική οντολογία του εκκλησιαστικού αποφατισμού. Κρίμα που πολλές φορές…
8/4/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Η γόνιμη σιγή
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Θα ήταν εξαιρετικά ελπιδοφόρο, αν σιγούσε τη Μεγάλη Εβδομάδα κάθε παρέμβλητος στη λατρεία λόγος. Ούτε κηρύγματα, ούτε εόρτιες εγκύκλιοι, ούτε επεξηγήσεις και διδακτικοί σχολιασμοί των τελουμένων. Να γινόταν σεβαστή η λατρευτική δραματουργία ακέραια στη σημαντική δυναμική…
1/4/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Λάθος αίτημα η ελευθερία
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Σαν σήμερα, πρώτη Απριλίου πριν από σαράντα έξι χρόνια, ξεκινούσε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της Κύπρου..  Ηταν λαθεμένη πολιτική επιλογή αυτός ο αγώνας; Οι εκ των υστέρων κρίσεις είναι μάλλον μάταιες, η Ιστορία δεν διδάσκει λαούς και ηγεσίες. Πάντως, σαράντα έξι…
25/3/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Ο εθνοφυλετικός πειρασμός
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Ηελληνική κοινωνία εμφανίζει κάποιες αντιστάσεις (ψυχολογικού περισσότερο χαρακτήρα) στον μηδενιστικό «εκσυγχρονισμό» της. Σημαντική πληθυσμιακή μερίδα εμμένει στην ανάγκη να μαρτυρείται η πολιτιστική ταυτότητα των Νεοελλήνων ένσαρκη στην ορθόδοξη εκκλησιαστική…
18/3/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Προκατάληψη, δηλαδή αυτοευνουχισμός
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Ηιδεολογική προκατάληψη αμβλύνει ή και ακυρώνει την κριτική σκέψη. Αλλά όταν η σκέψη χάνει την ικανότητα κριτικών σταθμίσεων και κριτικού αυτοελέγχου, τότε υπονομεύεται η σύνολη νοητική λειτουργία: Ατονεί η ίδια η δυνατότητα κατανόησης, γίνεται αδύνατη η παρακολούθηση του…
11/3/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Το κυρίως πρόβλημα και οι υπεκφυγές
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Γράφει ο πάντοτε σημερινός και πάντοτε οικείος, σε πανανθρώπινη κλίμακα, Πασκάλ: «Δεν ξέρω ποιος με έβαλε στον κόσμο, ούτε τι είναι ο κόσμος, ούτε τι είμαι εγώ ο ίδιος. Είμαι μέσα σε άγνοια τρομαχτική για το κάθε τι… Οταν λογαριάζω τη μικρή διάρκεια της ζωής μου σχεδόν…
4/3/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Ανήκεστα πολιτιστικά κακουργήματα
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Ε ίναι πολλοί οι φίλοι που συμβουλεύουν να αποφεύγει η επιφυλλίδα τον σχολιασμό της πολιτικής επικαιρότητας. Υπάρχει πληθωρισμός πολιτικού σχολιασμού και επιπλέον είναι αποδεδειγμένα ατελέσφορος. Αντίθετα, σπανίζουν στον Τύπο (και ενδιαφέρουν τον κορεσμένο από το παιχνίδι…
25/2/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
Πότε θα υπάρξει πολιτική αλλαγή
  Του Χρηστου Γιανναρα.  Κοινότοπη ή και αυτονόητη η διαπίστωση: Αρχές κανονιστικές της ανθρώπινης συμπεριφοράς (νόμοι, αξίες, ηθική) προκύπτουν ή από μια κοινά αποδεκτή οντολογία ή από μια κοινά αποδεκτή σύμβαση..  Αν όλοι συμπίπτουμε με εμπειρική βεβαιότητα στο πότε αληθεύει και πότε…
18/2/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Το «κλειδί» για τη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ
Ποια στρατηγική μπορεί να καταστήσει τελεσφόρο το εγχείρημα μεταρρύθμισης του Εθνικού Συστήματος Υγείας; Στην αλυσιδωτή διασύνδεση των προβλημάτων του ΕΣΥ, ποιος είναι ο κρίκος που, αν πρώτος διαρραγεί, θα συμπαρασύρει σε διαδοχικούς θρυμματισμούς τις αντιστάσεις χρόνιων κατεστημένων…
11/2/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Η εξαφάνιση των κοινωνικών αγώνων
Α ντιγράφω από το βιβλίο του Κορνήλιου Καστοριάδη «Η άνοδος της ασημαντότητας» που πρόσφατα κυκλοφόρησε στα ελληνικά:«Θα έπρεπε να θέλουμε μια κοινωνία στην οποία οι οικονομικές αξίες θα έχουν πάψει να κατέχουν κεντρική (ή μοναδική) θέση. Οπου η οικονομία θα έχει γίνει απλό μέσο του ανθρώπινου…
4/2/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Η διαπάλη των ψευδαισθήσεων
Αφορμή μια τηλεοπτική εκπομπή. Οπου καταξιωμένος ερευνητής των θετικών επιστημών αποφαινόταν με απόλυτη βεβαιότητα για την ανυπαρξία (έστω και ενδεχομένου) μεταφυσικής πραγματικότητας. Δεν υπήρχε στον λόγο του η παραμικρή επιφύλαξη που να προδίδει επίγνωση της σχετικότητας (και όχι πανάκειας) των…
28/1/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Κενολογία και κρυπτολογία στην πολιτική
Ο Μπενίτο Μουσολίνι ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή από τον χώρο του σοσιαλισμού (του επαναστατικού σοσιαλισμού). Αλλά όταν για πρώτη φορά εμφάνισε δικό του πολιτικό κόμμα (το 1921) καυχόταν ότι βρίσκεται πια πέρα από τις τυπικές οριοθετήσεις της πολιτικής. Θεωρούσε τα σχήματα Αριστερά, Κέντρο,…
21/1/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Μονοδιάστατος ιδεολογικός κρατισμός
Υπάρχουν στη σημερινή Ελλάδα ιδεολογικοί πυρήνες που επηρεάζουν κατ’ αποκλειστικότητα την κυβερνητική πολιτική και φανερά ενοχλούνται από κάθε έκφανση κοινωνικής και όχι κρατικής διαχείρισης της ελληνικότητας..  Είναι το γνωστό, εδώ και εκατόν εβδομήντα χρόνια, μεταπρατικό σύνδρομο μερίδας της…
14/1/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Η πάλη με το σκοτεινό αίνιγμα
Πώς παρηγοριέται ο θάνατος ενός εικοσιεφτάχρονου παλικαριού; Επιτέλους, αν αιτία είναι ο αδυσώπητος παραλογισμός της φύσης, σφίγγεις τα δόντια και σκύβεις το κεφάλι στην αμείλικτη νομοτέλεια. Αλλά όταν ο θάνατος έρχεται από το χέρι ανθρώπου, αδίστακτου φονιά, από ποια λογική να αρπαχτείς, πώς να…
7/1/2001     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
  Η ηδονική απουσία γνησιότητας
Φοιτητική κοινωνιολογική παρατήρηση παρέμβλητη σε διάλειμμα των παραδόσεων, όπου συχνά και οι πιο γόνιμες συζητήσεις:.  Δουλεύω σε καφετέρια, λέει ο φοιτητής. Οι σερβιτόροι ξεδίνουμε κάποιες στιγμές κουτσομπολεύοντας τους πελάτες. Εχουμε προσέξει ένα ζευγάρι ώριμων ανθρώπων, άντρας γυναίκα, που…
31/12/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
 G06 Αντίδοτο εόρτιας ανίας
Πληροφορία: Στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, πριν από λίγο καιρό, είχε κληθεί να δώσει διάλεξη ο διεθνώς γνωστός προτεστάντης θεολόγος, καθηγητής στην Τυβίγγη, Γιούργκεν Μόλτμαν..  Το θέμα του ήταν η χριστιανική ελπίδα για ζωή μετά το θάνατο. Μετά τη διάλεξη ακολούθησε συζήτηση και η πρώτη…
24/12/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
 G01 Ο Μότσαρτ, ο Μποντλέρ και οι αναρχικοί
Υπάρχουν άνθρωποι (και θα υπάρχουν πάντοτε) που θα ζήσουν ολόκληρη τη μία και μοναδική ζωή τους χωρίς να γευτούν ή να υποψιαστούν το κάλλος της μουσικής του Μότσαρτ, την τραγική ευαισθησία της ποίησης του Μποντλέρ. Θα αντιπαρέλθουν πάμπολλες στην κάθε τους μέρα δυνατότητες τέτοιου πλουτισμού και…
17/12/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
F03  Ζωντανές ή νεκρωμένες απαιτήσεις
Επιτέλους, ένας γνήσιος, ουσιαστικός προβληματισμός (πέρα από τεχνητές πολώσεις και απαξιωτικές ετικέτες) για τη συνεχώς ανακυκλούμενη στην Ελλάδα αντιμαχία: Ποιος ο «τρόπος» ή πολιτισμός της Ανατολής και ποιος της Δύσης, ποιοι νεοέλληνες δημιουργοί διασώζουν τον πρώτο και ποιοι δεσμεύτηκαν…
10/12/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
 F04 Κρατική κριτική υπουργία
Δεν έχω τα στοιχεία για να κρίνω (ούτε και την αρμοδιότητα) αν ο Γκάο Ξινκ Γιαν, ο Κινέζος που τιμήθηκε πριν από δύο μήνες με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, είναι ή όχι μεγάλος συγγραφέας. Στις εφημερίδες διαβάζω ότι ζει τριάντα περίπου χρόνια αυτοεξόριστος στο Παρίσι και ήταν μάλλον άσημος,…
3/12/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
C02  Παντομίμα δημοκρατίας
Του Χρηστου Γιανναρα.  Είναι λογικό ή παράλογο, συγγνωστό ή ανοίκειο να διαφωνεί δημόσια ένας υπουργός με την πολιτική που ασκεί συνάδελφός του στην ίδια κυβέρνηση;.  Στη θεωρία είναι παράλογο και ανοίκειο. Αλλά η θεωρία προϋποθέτει ότι υπάρχει Υπουργικό Συμβούλιο που λειτουργεί ως…
26/11/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
A01  Ο αμφιπρόσωπος «σοσιαλιστής» Ιανός
Του Χρηστου Γιανναρα.  «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»: Σύνθημα που ενεργοποίησε επιλεκτικά την κοινωνική μνήμη, αλλά και απέδειξε την πολιτική δυναμική που μπορεί να διεγείρει η έντεχνη αναζωπύρωση της μνήμης. Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι οι ίδιες μάζες ψηφοφόρων που συσπειρώθηκαν με…
19/11/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 A05 Εκπαιδευτικής πολιτικής μονοτροπία
Του Χρηστου Γιανναρα.  Ο υπουργός Παιδείας κ. Πέτρος Ευθυμίου, σε αντίθεση με προκατόχους του, δημοσιοποίησε τα ονόματα των προσωπικοτήτων που επέλεξε ως επιτελείς και συνεργάτες του. Ονόματα γνωστά στον χώρο της εκπαίδευσης, της διανόησης, του δημόσιου βίου. Αρνήθηκε να διαχειριστεί τις…
12/11/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ / Του Χρηστου Γιανναρα
E07  Η ευρωπαϊκή πρωτοπορία που αγνοούμε
Υπάρχει μια προοδευτική (αληθινά και όχι κατ’όνομα) ευρωπαϊκή διανόηση που καταγγέλλει τη σημερινή εκδοχή του «εκσυγχρονισμού» και της «παγκοσμιοποίησης» ως τραγικό για την Ευρώπη σύμπτωμα οπισθοδρόμησης και παρακμής. Τις απόψεις και αναλύσεις αυτής της δυναμικής πρωτοπορίας τις αγνοούμε στην…
5/11/2000     Επιφυλλιδα
 C06 Το σύνδρομο «Τις πταίει;»
Του Χρηστου Γιανναρα.  Το περίφημο άρθρο του Χαρίλαου Τρικούπη «Τις πταίει;» σημάδεψε την ιστορία των κοινοβουλευτικών θεσμών στη νεώτερη Ελλάδα. Από εκεί και πέρα η επανάληψη του ερωτήματος, αν δεν συνιστά την Ιστορία ως «φάρσα» μάλλον αντιπροσωπεύει ένα νοσηρό σύνδρομο της νεοελληνικής…
29/10/2000     Επιφυλλιδα
 E03 Η κατάποση του ιδιωτικού από το δημόσιο
Του Χρηστου Γιανναρα.  Η προσωπική ζωή και ο δημόσιος βίος: Δύο παράλληλες ροές που συγκροτούν το ένα και ενιαίο γεγονός της ατομικής μας ύπαρξης. Υπάρχουμε ταυτόχρονα και στα δύο επίπεδα. Κάπου το ιδιωτικό συναντάει και διαπλέκεται με το δημόσιο, αλλού τα επίπεδα διαχωρίζονται, μένουν…
22/10/2000     Επιφυλλιδα
 E04 Γιατί προαγωγός η πολιτική;
Του Χρηστου Γιανναρα.  Οι «κοινωνικοί» στόχοι της πολιτικής σήμερα (στα «προηγμένα» όπως εξακολουθούμε να τα λέμε, κράτη) μοιάζει να αποβλέπουν προγραμματικά στην υποβάθμιση της «καλλιέργειας» των ανθρώπων..  Ο καταλογισμός είναι βαρύς, αλλά όχι αυθαίρετος. Ούτε αναιρείται με το επιχείρημα…
15/10/2000     Επιφυλλιδα
 A07 Η αποπληρωμή του Μινώταυρου
Του Χρηστου Γιανναρα.  Τώρα ξέρουμε τουλάχιστον τις ταρίφες: Πόσα άψυχα ανθρώπινα κορμιά απαιτεί ο Μινώταυρος της εξουσίας για να παραχωρήσει στον λαό ελάχιστα (στοιχειώδη και αυτονόητα) ψιχία κοινωνικών υπηρεσιών. Ξέρουμε ότι θέλει εβδομήντα εννέα θύματα πνιγμού, φρικώδους εναγώνιου θανάτου,…
8/10/2000     Επιφυλλιδα
 A06 Κράτος-βαμπίρ και αβανταδόροι της φρίκης
Του Χρηστου Γιανναρα.  Για κάποιες ώρες ή για λίγες μέρες ο τρόμος κυριεύει ψυχές και γραφίδες. Γρήγορα οι εντυπώσεις και τα συναισθήματα αλλάζουν, όμως η σκιά της ανασφάλειας μένει. Να ζεις στην Ελλάδα σήμερα δεν σημαίνει απλώς υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής. Σημαίνει ότι απειλείται η ζωή σου και…
1/10/2000     Επιφυλλιδα
 E05 Πολιτικός ο αρχιεπισκοπικός λόγος;
Του Χρηστου Γιανναρα.  Είναι πολιτικός ο λόγος του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου; Νομίζω πως ναι, αλλά καθόλου με τη σημασία που θέλουν μερικοί να αποδίδουν σε αυτό τον χαρακτηρισμό: Η εκφορά πολιτικού λόγου δεν σημαίνει οπωσδήποτε συμπαράταξη με συγκεκριμένο κόμμα ούτε παραπέμπει υποχρεωτικά σε…
24/9/2000     Επιφυλλιδα
 F06 Βυζαντινή υψηλή στρατηγική
Του Χρηστου Γιανναρα.  Το βιβλίο του Χαράλαμπου Παπασωτηρίου Βυζαντινή υψηλή στρατηγική (6ος – 11ος αιώνας) είναι κατά τη γνώμη μου από τις μελέτες – κλειδιά στη διεθνή βιβλιογραφία, τόσο για τις σπουδές στρατηγικής όσο και για τις βυζαντινές σπουδές. Εχει τις προδιαγραφές να λειτουργήσει ως…
17/9/2000     Επιφυλλιδα
 E04 Εξαγορά «προσωπικών δεδομένων»
Του Χρηστου Γιανναρα. Απορία πρώτη: Ποιο είναι το νομικό όριο προστασίας «προσωπικών δεδομένων» του πολίτη από το κράτος; Ως πού μπορεί να φτάσει και πού σταματάει αυτή η προστασία; Ποια νομική λογική δικαιώνει την αξίωση της πολιτείας να προστατεύει ακόμα και προσωπικά δεδομένα που ο πολίτης,…
10/9/2000     Επιφυλλιδα
 D07 «Το μεγαλειώδες και ανιδιοτελές Τίποτα»
Του Χρηστου Γιανναρα.  Σέβομαι τους φίλους μου (και τους μη φίλους) που έχουν απορρίψει το επίμοχθο άθλημα της μεταφυσικής αναζήτησης και προτιμάνε τη δογματική πίστη στο «μεγαλειώδες και ανιδιοτελές Τίποτα». Ομως δεν μπορώ να συγκρατήσω την έκπληξή μου, κυρίως ως δάσκαλος, όταν οι ίδιοι θέλουν…
3/9/2000     Επιφυλλιδα
C05  Πρωτογονισμού στατιστική καταμέτρηση
Του Χρηστου Γιανναρα. Τι ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται σήμερα σε επίπεδο γλωσσικού και ψυχικού πρωτογονισμού; Είναι ένα μικρό περιθωριακό ποσοστό, είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο αντέχουμε να παραδεχθούμε;. Οι δημοσκοπήσεις μας πληροφορούν συνήθως για τα ποσοστά λαϊκής προτίμησης…
27/8/2000     Επιφυλλιδα
 E07 Ιάκωβος, Αγλαΐς, Βονιφάτιος
Του Χρηστου Γιανναρα. Η ρήξη κυβέρνησης και επισκόπων, πολιτικής εξουσίας και λαϊκής ευαισθησίας, συνεχίζεται. Χωρίς να επιδέχεται παραπέρα σχολιασμό. Οχι μόνο επειδή πρωτοφανής πληθωρισμός δημόσιου λόγου συνοδεύει την ασύνετη κυβερνητική πρωτοβουλία και την ελάχιστα εκκλησιαστική αντίδραση των…
20/8/2000     Επιφυλλιδα
 D03 Το ψέμα: αυταρχισμός και αλλοτρίωση
Του Χρηστου Γιανναρα.  Τι είναι ακριβώς η «κριτική ευαισθησία»; Νομίζω η οξυμένη (από την πείρα και την καλλιέργεια) ικανότητα να ξεχωρίζουμε την αλήθεια από το ψέμα.. Ικανότητα οξυδέρκειας που δύσκολα κοινωνείται. Γιατί η «αίσθηση» της διαφοράς ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα δεν μπορεί…
23/7/2000     Επιφυλλιδα
  Η αδιέξοδη εξωτερική πολιτική
Του Ιωαννη μ. Βαρβιτσιωτη. Οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό απέδειξαν ότι η ακολουθούμενη από τους κ. Σημίτη- Παπανδρέου πολιτική στις σχέσεις μας με την Τουρκία, είναι αδιέξοδη. Η Τουρκία, για μία ακόμη φορά, προχώρησε στη δημιουργία τετελεσμένων. Η πραξικοπηματική κατάληψη εδαφών στα…
16/7/2000     Επιφυλλιδα
 E06 Προς ένα νέο Διεθνές Δίκαιο
Του Χρηστου Γιανναρα. Το τελευταίο τεύχος της περιοδικής έκδοσης «Δελτίο ΝΑΤΟ» (3/1999 – στα ελληνικά) θα ευχόμουν να διαβαστεί ευρύτατα -αν ήταν δυνατό από κάθε Ελληνα πολίτη. Προσφέρει μιαν αποκαλυπτική καταγραφή των καινούργιων στόχων της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, δηλαδή των όρων και των…
9/7/2000     Επιφυλλιδα
 C03 Η λογική της δεοντολογίας
Του Χρηστου Γιανναρα. Ενας οίστρος δεοντολογίας διακατέχει τον δημόσιο (ίσως και τον ιδιωτικό) λόγο στην Ελλάδα σήμερα -τόσο τον πληθωρικό έντυπο όσο και τον προφορικό στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα λόγο.. «Πρέπει» να εκσυγχρονιστούμε. «Πρέπει» να διασώσουμε τις παραδοσιακές μας αξίες….
2/7/2000     Επιφυλλιδα
 E03 Γιατί το παροξυσμικό μένος της διανόησης
Του Χρηστου Γιανναρα. Γεν ξέρω αν ποτέ άλλοτε θέμα του δημόσιου βίου στην Ελλάδα προκάλεσε τέτοιον καταιγισμό δημόσιου λόγου όσο η τρέχουσα σύγκρουση πρωθυπουργού και αρχιεπισκόπου. Εβδομάδες τώρα οι εφημερίδες είναι κατάμεστες και τα κανάλια υπερφορτωμένα με απόψεις, θέσεις, αναλύσεις, σχόλια…
25/6/2000     Επιφυλλιδα
 B03 Περί κομματικών ιδεολογιών
Του Χρηστου Γιανναρα. Το «ιδεολογικό» συνέδριο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πριν από δύο εβδομάδες, καθόρισε με ευκρίνεια το πολιτικό μέλλον της χώρας: Για μια ακόμη εικοσαετία (τουλάχιστον) θα εξακολουθήσει να κυβερνάει τον τόπο η νεοταξική Αριστερά.. Το συνέδριο κατέδειξε…
18/6/2000     Επιφυλλιδα
 A02 Οπως κάθε Νέα Τάξη
Του Χρηστου Γιανναρα. Ερμηνευτική των συμβαινόντων πρόταση, σαφώς υποκειμενική, υποβαλλόμενη στην κρίση του αναγνώστη. Η πρόταση λέει: ότι ο ελληνικός λαός στις πρόσφατες εκλογές του Απριλίου δεν επέλεξε απλώς ένα κόμμα για τη διακυβέρνηση της χώρας, δήλωσε κατάφαση και αποδοχή της Νέας…
11/6/2000     Επιφυλλιδα
B01  «Εσωστρέφειας» νοηματική παράχρηση
Του Χρηστου Γιανναρα. Για πολλοστή φορά στα τελευταία είκοσι χρόνια το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατατρύχεται από υφέρπουσες έριδες, επιθετικές δυσαρέσκειες, παραλυτικά σύνδρομα απογοήτευσης. Τα στελέχη του κόμματος μιλούν για «εσωστρέφεια», ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για το…
4/6/2000     Επιφυλλιδα
 E02 Ελεύθερη πτώση στο κενό
Του Χρηστου Γιανναρα. Εκατόν ογδόντα χρόνια τώρα (από το Πρώτο Σύνταγμα της Επιδαύρου) η Εκκλησία στην Ελλάδα δέχεται αναντίρρητα να χαρακτηρίζεται «επικρατούσα θρησκεία». Το ποιος εισηγήθηκε αυτόν τον όρο, από ποιο ευρωπαϊκό κείμενο της εποχής αντλήθηκε και γιατί δεν αντέδρασε κανείς στην…
28/5/2000     Επιφυλλιδα
 E01 Στοιχείο ταυτότητας: η παρακμή
Του Χρηστου Γιανναρα. Τι νόημα έχει να επιμένει κανείς στη διαπίστωση της χρόνιας και επιτεινόμενης παρακμής που μαστίζει την ελληνική κοινωνία;. Η επιμονή δικαιώνεται κυρίως ως μεθοδολογική αρχή: Είναι διαφορετική η κατανόηση και ερμηνεία των προβλημάτων όταν υπάρχει επίγνωση της δεδομένης…
21/5/2000     Επιφυλλιδα
 D05 Σύγχυση αξιολόγησης προτεραιοτήτων
Του Χρηστου Γιανναρα. Στον συλλογικό μας βίο κυριαρχεί -μάλλον αναπότρεπτα- η ταχύτατη εναλλαγή προτεραιοτήτων ενδιαφέροντος. Αυτό που σήμερα μας επιβάλλεται ειδησεογραφικά σαν καίριο και σημαντικό παύει να μνημονεύεται τις επόμενες μέρες ή ώρες, υποκαθίσταται από κάποιο καινούργιο γεγονός ή…
14/5/2000     Επιφυλλιδα
 A04 Η παιδεία ωςεξαπάτηση
Του Χρηστου Γιανναρα. Μετά τη δικτατορία των ετών 1967-1974 ο τομέας του κρατικού και κοινωνικού βίου που γνώρισε τον πληρέστερο εκδημοκρατισμό ήταν σίγουρα η παιδεία:. Καταργήθηκε η ομοιόμορφη αμφίεση των μαθητών και κάθε περιορισμός στο είδος της κόμμωσης, στη χρήση καλλυντικών, στην…
7/5/2000     Επιφυλλιδα
 G04 Θρησκευτικός πρωτογονισμός
Του Χρηστου Γιανναρα.  Τώρα που ο πασχαλινός λαογραφικός οίστρος των ΜΜΕ έχει καταλαγιάσει, θα μπορούσε ίσως να τεθεί διακριτικά το ερώτημα: Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στο φολκλορικό στοιχείο και στον θρησκευτικό πρωτογονισμό; Κι αν ο θρησκευτικός πρωτογονισμός «πουλάει» ως τηλεοπτικό θέαμα,…
30/4/2000     Επιφυλλιδα
G03  Μείζων αθανασίας ανάστασις
Του Χρηστου Γιανναρα. Για ζωή μετά τον θάνατο μιλάνε όλες σχεδόν οι θρησκείες. Θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς ότι εκφράζουν τη φυσική αποστροφή του ανθρώπου για τον θάνατο, τον τρόμο της φύσης μας μπροστά στην απειλή της ανυπαρξίας.. Ομως το ενδεχόμενο να παρατείνεται η ύπαρξή μας και…
23/4/2000     Επιφυλλιδα
G02  Η πρόσβαση στο νόημα των ημερών
Του Χρηστου Γιανναρα. Στους νεότερους αιώνες της ευρωπαϊκής ιστορίας (κυρίως από τον 13ο αιώνα, οπότε και εμφανίζεται στη Δύση η ενθουσιώδης πίστη στον επιστημονικό θετικισμό) η μεταφυσική αναζήτηση μοιάζει να μπολιάζεται με ζηλότυπη μειονεξία ως προς τη φυσική επιστήμη: Εισπράττεται ως…
16/4/2000     Επιφυλλιδα
C01  Επαγγελματίες της δημοσιότητας
Του Χρηστου Γιανναρα.  Η εμπορευματοποίηση της πολιτικής -η υποκατάσταση πραγραμμάτων και σχεδιασμού από τεχνικές παραγωγής και επιβολής εντυπώσεων- διαμόρφωσε τον τύπο διεκδικητών της εξουσίας που εύστοχα χαρακτηρίστηκαν: επαγγελματίες της πολιτικής. Το ενδιαφέρον για τα κοινά, το ηγετικό…
9/4/2000     Επιφυλλιδα
 D06 Η απελπισμένη μας ψήφος
Του Χρηστου Γιανναρα. Η προεκλογική περίοδος πρέπει να έπεισε τους οξυδερκείς για το αποτέλεσμα που θα δώσει σήμερα η κάλπη: Οποιο κι αν είναι τυπικά, δεν πρόκειται να επιφέρει καμιά (ούτε την παραμικρή) πολιτική και κοινωνική αλλαγή. Για μία ακόμη φορά το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι η…
2/4/2000     Επιφυλλιδα
 D04 Η κυριαρχική δυναμική της ψευδολογίας
Του Χρηστου Γιανναρα.  Ποιο είναι το ακρότατο όριο στη δυνατότητα της ψευδολογίας; Από ποιο σημείο και πέρα η ακραία χρήση του ψεύδους εισάγει στο σύνολο των δυνατοτήτων της ψευδολογίας στοιχεία μη αναγώγιμα στον στόχο της παραπλάνησης; Αν σε μια βαλίτσα, λέει ο Ζορζ Μπατάιγ, βάζουμε όλο και…
26/3/2000     Επιφυλλιδα
F01  Εθνεγερσία και κοσμοπολιτισμός
Του Χρηστου Γιανναρα. Να είμαστε ειλικρινείς: Η γλώσσα με την οποία μιλούσαμε, ώς πριν από είκοσι χρόνια, για την «εθνεγερσία»του ’21, την ένδοξη ιστορία μας, τους ηρωισμούς των προγόνων, ηχεί σήμερα παράταιρη, ίσως και κωμική. Διατηρείται κάπως αυτή η γλώσσα στα επίσημα διαγγέλματα, στους…
19/3/2000     Επιφυλλιδα
 B04 Αδιέξοδο εκλογικό δίλημμα
Του Χρηστου Γιανναρα.  Στρογγυλεύουμε τις λέξεις, μιλάμε για αλαζονεία της εξουσίας. Ο όρος ηχεί ηθικολογικά, απονευρωμένος πολιτικά. Με βάση τα ίδια συμπτώματα μιλούσαμε στη μετεμφυλιακή Ελλάδα για κομματικό κράτος, για μεθοδική επιβολή μιας κυριαρχικής ιδεολογίας. Σήμερα, ακόμη και η επίγνωση…
12/3/2000     Επιφυλλιδα
  Δύο κόμματα εξουσίας, μία τρίτη ιδεολογία
Του Χρηστου Γιανναρα.  Φαίνεται πως ένα κυρίως δεδομένο θα κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών που εγγίζουν: Η δικαιολογημένη αδυναμία της κοινής γνώμης να εντοπίσει πολιτικές διαφορές ανάμεσα στα δύο «κόμματα εξουσίας». Ετσι τα κριτήρια προτίμησης περιορίζονται μόνο στην αποτίμηση της…
5/3/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 D02 Ανοησίας ρεαλισμός
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Ζούμε και πάλι μια προεκλογική περίοδο, μας κατακλύζει προοδευτικά ο φρενιτιώδης σάλαγος του ψυχολογικού πολέμου. Η πολιτική παίζεται στο επίπεδο των εντυπώσεων: Να κερδίσουν τα κόμματα όχι την κριτική συναίνεση του πολίτη για τα πολιτικά τους προγράμματα, όχι την ώριμη…
27/2/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 B05 Η σύγχυση ως ιδεολογία
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Για μια ακόμη φορά ο προεκλογικός αγώνας των κομμάτων είναι μόνο αντιπαράθεση προβολής διαχειριστικών ικανοτήτων. Ο ψηφοφόρος καλείται να κρίνει «ποιος θα τα καταφέρει καλύτερα» – τίποτε άλλο. Η απουσία πραγματικών διαφορών νοήματος της πολιτικής (κοινωνικών κριτηρίων και…
20/2/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 D01 Εθισμός στην παρασημαντική
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Για να ασκήσει σήμερα κανείς την πολιτική ως επάγγελμα απαιτείται ένας στέρεα παγιωμένος εθισμός: Να βλέπει, να σκέπτεται και να κρίνει όχι τα δεδομένα της πραγματικότητας, αλλά μόνο τις επιπτώσεις τους στο πεδίο των εντυπώσεων. Αυτόματα και αυθόρμητα να υποκαθιστά τη…
13/2/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 A03 «Αφελληνισμένη συνείδηση»
Μερικά γενικά ερωτήματα θα επιχειρήσει να θέσει αυτή η επιφυλλίδα. Μόνο για να διασώζεται, στο περιθώριο των γεγονότων, κάποια οριοθέτηση (εγρήγορση ή αντίσταση) διάκρισης του λογικού από το παράλογο.. Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην κριτική αποτίμηση και στην ύβρι – στην υπεύθυνη προσωπική…
6/2/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 E05 Η δεύτερη κατάρρευση
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Η περίπτωση Χέλμουτ Κολ, η περίπτωση Μπετίνο Κράξι, η περίπτωση Φελίπε Γκονζάλες: Καταφυγή σε αδιαφανείς πηγές χρηματοδότησης των πολιτικών τους κομμάτων, παρανομία από τους εντεταλμένους να επιβάλλουν την τήρηση των νόμων.. Είναι μάλλον σαφές ότι δεν πρόκειται για…
30/1/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 B07 Η ανυπαρξία ως πλεονέκτημα
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Μοιάζει απίστευτο κι όμως αποδείχνεται πραγματικό: Στην ελληνική κοινωνία σήμερα η ατομική πολιτική ανυπαρξία είναι η αποτελεσματικότερη συνταγή για την πολιτική επιτυχία.. Πολιτικά ανύπαρκτος σημαίνει: Να μην εκφράζεις απόψεις πολιτικές, να μην εκπροσωπείς προτάσεις…
23/1/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
B06  Η αφέλεια στην πολιτική
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Ο Ουμπέρτο Εκο μιλάει κάπου σε δοκίμιό του για μια «ενορατική διαύγεια» που, μόνη αυτή, σώζει την πολιτική από την αφέλεια. Οχι για «τη» διαύγεια, αλλά πάντως για «μια» κάπως σαφή εικόνα της πραγματικότητας – ένα ποσοστό οξυδέρκειας που αποτρέπει τον κίνδυνο να μοιάζει η…
16/1/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
C04  Ποιοι παράγουν ιδεολογία
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Ποιοι παράγουν ιδεολογία στην Ελλάδα σήμερα; Το ερώτημα το έθεσε, με ολοσέλιδη ανάλυση στο πρωτοχρονιάτικο φύλλο της «Καθημερινής», ο δημοσιογράφος κ. Γιώργος Μαλούχος. Θέμα γόνιμο κριτικής αυτεπίγνωσης της ελληνικής κοινωνίας και θα ήταν ευχής έργον να συζητηθεί σοβαρά,…
9/1/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 E02 Το ανέφικτο κριτικών αξιολογήσεων
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Τα πυροτεχνήματα έσβησαν, οι γιορτινές εξέδρες διαλύθηκαν, οι τηλεοπτικοί μαραθώνιοι εξέπνευσαν, τα μουσικά συγκροτήματα αποτραβήχτηκαν στα νυχτερινά τους ορμητήρια. Ο ισοπεδωτικός ρυθμός της καθημερινότητας κατάπιε την τεχνητή πανηγυριώτικη έξαρση για την αλλαγή του…
2/1/2000     ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ
 E01 Ανεγκύμων χρονολογία
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ. Είναι εντυπωσιακό, σε εποχή όπου υποτίθεται είναι κυρίαρχη η απαίτηση θετικισμού και ακρίβειας καθορισμών, να λογαριάζουμε (σαν από ψύχωση συλλογική) την έναρξη της τρίτης μ.Χ. χιλιετίας από 1.1.2000. Στην καθημερινή πρακτική εξακολουθούμε να θεωρούμε το ένδεκα ως αρχή της…

 

Ακολουθούν περισσότερα άρθρα

.

19 comments

Δημήτριος Γ. Παναγιωτίδης 11 April 2016 at 18:17

Χαίρετε!

Αναρωτιέμαι αν έχετε το Finis Graeciae, το πρωτότυπο δηλαδή της επιφυλλίδας του Χ.Γ. που δημοσιεύθηκε στο Βήμα στις 6/4/1986.

Ευχαριστώ!

Reply
admin 11 April 2016 at 18:52

Δυστυχώς όχι, δεν το έχουμε.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 11 April 2016 at 23:49

Νὰ προτείνω μιὰ μικρὴ μετατροπή καὶ μία μικρὴ διόρθωση ;
ἀντὶ
«Εδώ θα βρείτε τα άρθρα του στην Επιφυλλίδα της Καθημερινή της Κυριακής.

(Τα πιο πρόσφατα βρίσκονται εδώ)»
νὰ γράφει
«Εδώ δεν θα βρείτε τα άρθρα του στην Επιφυλλίδα της Καθημερινής της Κυριακής.

(Τα πιο πρόσφατα βρίσκονται εδώ)»
Τὴν μετατροπὴ προτείνω διότι ὁ σύνδεσμος εἶναι νεκρός, ὁπότε δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ βρῇ τὰ κείμενα στὰ ὁποῖα, ὑποτίθεται, ὁδηγοῦσε ὁ σύνδεσμος.
Μπορεῖ νὰ εἶναι γιὰ καλό, ὅμως, ὁ νεκρὸς σύνδεσμος. Ἐλπίζω τὸ «Ἀντίβαρο», ἀπὸ σεβασμὸ πρὸς αὐτὸ ποὺ κάποτε ὑπῆρξε ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς, θὰ ἀποφύγῃ τελικῶς νὰ δημοσιεύσῃ ἢ νὰ παραπέμψῃ σὲ κείμενά του μετὰ τὴν ἐκδήλωση τῆς κρίσεως χρέους στὴν Ἑλλάδα. Καὶ τοῦτο διότι ἡ περικοπὴ τῆς συντάξεως γήρατος, τὴν ὁποία ἐλάμβανε, φαίνεται ὅτι ἐπέδρασε καταστροφικῶς στὶς διανοητικές του ἱκανότητες. Γιὰ νὰ δανεισθῶ τὴν εἰκόνα ἀπὸ τὸν Παναγιώτη Κονδύλη :
«Το λυπηρό παράδοξο σε ακρασφαλείς ιστορικές καταστάσεις συνοδευόμενες από διάχυτα παρακμιακά φαινόμενα, είναι ότι η στρατηγική σκέψη θολώνει τόσο περισσότερο όσο εντονότερα την χρειάζεται ένα έθνος. Οπως ο βαριά άρρωστος δεν αναρρωτιέται τι θα κάμει σε 10 χρόνια, αλλά άν θα βγάλει την νύχτα, έτσι ο ιστορικά ανίσχυρος χαρακτηρίζεται απο την έλλειψη μακρόπνοων συλλήψεων και την προσήλωση στα άμεσα δεδομένα. Η διαφορά σε όποιον χαροπαλεύει βιολογικά και σε όποιον αποσυντίθεται ιστορικά, είναι βέβαια ότι η προσήλωση του πρώτου στα άμεσα δεδομένα εμφανίζεται ως προσπάθεια υπέρβασης ενός πόνου, ενώ η προσήλωση του δεύτερου εμφανίζεται ως κοντόθωρη ευδαιμονική επιδίωξη».
(Π. Κονδύλης -θεωρία του πολέμου -Σελ 383)
Σὲ κάθε περίπτωση, προτείνω στὸ «Ἀντίβαρο» νὰ συμπεριλάβῃ στήν, κατὰ καιρούς, ὕλη του ἀποσπάσματα τῶν στοχασμῶν τοῦ Παναγιώτη Κονδύλη, ὄχι βεβαίως γιὰ νὰ τοὺς συμμερισθῇ ἀκρίτως, ἀλλὰ ὡς ἀφορμὴ προβληματισμοῦ. Νομίζω ὅτι, ἂν καὶ ὁ Κονδύλης δὲν πρόλαβε τὴν κρίση, ἔχει γράψει πολλὰ ποὺ τὴν περιγράφουν καὶ σίγουρα μὲ περισσότερη οὐσία ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔγραψε ὁ Γιανναρᾶς ποὺ τὴν πρόλαβε.

Reply
admin 12 April 2016 at 00:39

Ευχαριστώ για την πρόταση. Λειτούργησε θετικά, αν και δεν την υιοθέτησα. Διόρθωσα ορισμένους συνδέσμους, οι οποίοι τώρα λειτουργούν. Επιφυλάσσομαι για τους υπόλοιπους.

Ανδρέας.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 12 April 2016 at 08:43

Εἶναι ἡ μοῖρα τῶν ἀγαθῶν προτάσεων στὴν Ἐλλάδα. Καλύτερα νὰ μὴν γίνονται, διότι, ὅπως ἐφαρμόζονται, ζημίαν, τελικῶς, κάνουν. Θυμᾶμαι, ὅταν ὑπηρετοῦσα στὴν Πολεμικὴ Ἀεροπορία, ὁ προϊστάμενός μου ἦταν πρόεδρος τριμελοῦς ἐπιτροπῆς ἐπιλογῆς μονίμων ὑποσμηνιῶν, δηλαδή, στὴν πράξη θυρωρῶν καὶ φυλάκων. Οἱ ὑποψήφιοι ἔδωσαν έξετάσεις στὴν Ἔκθεση Ἱδεῶν καὶ στὴν Ἀριθμητική καί συνέντευξη, ποὺ εἶχε τὸν τίτλο Ἠθικὴ καὶ Ἐθνικὴ Ἀγωγή. Εἶχε, λοιπόν, ἡ Ἐπιτροπὴ τοὺς προσωρινούς (θὰ ἐξηγήσω γιατὶ προσωρινούς) βαθμοὺς στὰ ἐπιμέρους μαθήματα καὶ ἔπρεπε νὰ ἐξαγάγῃ τὸν μέσο ὅρο καὶ νὰ κατατάξῃ τοὺς ὑποψηφίους σὲ σειρὰ ἐπιτυχίας. Τὸ ἔτος ἦταν τὸ 1983, ὁπότε οὔτε λόγος γιὰ μηχανογράφηση σὲ τέτοιες πεζὲς ἐργασίες. Ἡ δουλειὰ ἔπρεπε νὰ γίνῃ μὲ τὸ μολύβι. Ὅμως, ἔτυχε νὰ ἔχω ἕναν μικρὸ ὑπολογιστὴ τσέπης, ὁ ὁποῖος μποροῦσε νὰ βγάζῃ μέσους ὅρους πολύ γρήγορα καὶ εὔκολα. Ἔτσι, προσεφέρθην νὰ ἀπαλλάξω τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἀπὸ τὸν κόπο τοῦ ὑπολογισμοῦ καὶ τῆς ἐπαληθεύσεώς του. Ἔλα ὅμως πού, ἀντὶ οἱ ἀξιωματικοὶ νὰ προχωρήσουν στὴν σύνταξη τοῦ Πρακτικοῦ καὶ τοῦ Καταλόγου Ἐπιτυχόντων, χρησιμοποίησαν τὸν χρόνο, ποὺ δὲν χρειάσθηκαν γιὰ τοὺς ὑπολογισμούς, σὲ διαπραγματεύσεις γιὰ τὸ ποιὸς ἀπὸ τοὺς ὑποψηφίους ἔπρεπε νὰ ἀναβαθμολογηθῇ, στὴν Ἠθικὴ καὶ Ἐθνικὴ Ἀγωγὴ φυσικά, ὥστε νὰ καταστῇ ὁ κατάλογος ἐπιτυχόντων ἀρεστὸς στοὺς προστάτες τῶν ὑποψηφίων μέσα στὴν ἱεραρχία τῆς Ἀεροπορίας ! Τοὐλάχιστον οἱ ἐπιλογὲς τῆς ἱεραρχίας τοῦ «Ἀντιβάρου» δὲν ἔχουν ἄμεσο δημοσιονομικὸ κόστος. Ἔχουν, βεβαίως, ἔμμεσο κόστος. Διότι, ὅσοι ἀπὸ τοὺς λυμεῶνες τοῦ δημοσίου ταμείου διαβάζουν τὸν μετὰ κρίσιν Γιανναρᾶ καταλήγουν νὰ πιστεύουν ὅτι λυμαίνονταν καὶ λυμαίνονται τὸ δημόσιο, ὄχι μόνον διότι εἶναι πολυάριθμοι, ἀλλὰ διότι ἔχουν καὶ δίκιο !

Reply
admin 12 April 2016 at 12:28

Αν προσέξατε, τα άρθρα στον κατάλογο είναι «προ κρίσης».

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 12 April 2016 at 21:32

Δυστυχῶς, ὅμως, κυρίως γιὰ τὸν ἴδιο τὸν ἐπιφυλλιδογράφο, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ «Ἀντίβαρο» οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς κάτωθι τίτλους :
Συλλογή 1 με άρθρα του Χρήστου Γιανναρά
Συλλογή 2 με άρθρα του Χρήστου Γιανναρά
παραπέμπουν σὲ ἐπιφυλλίδες, νομίζω τὶς συντριπτικῶς περισσότερες, μετὰ κρίσιν.
Ἂς εἶναι, μένουν ὡς μνημεῖα τῆς αὐτοκτονικῆς βλακείας μας ὡς ἔθνους καὶ ὡς προσώπων. Διότι καὶ ὅσοι ἐπιχειροῦμε νὰ πείσουμε ὅσους δὲν ἔχουν καμμία διάθεση νὰ πεισθοῦν, καὶ ἀκόμη λιγώτερο νὰ σκεφθοῦν, ἠλίθιοι εἴμεθα κι ἐμεῖς.

Reply
admin 13 April 2016 at 13:50

Δεν καταλαβαίνω τα επίθετα που χρησιμοποιείτε.

Οι συλλογές αυτές παραπέμπουν, για παράδειγμα, στο άρθρο με τίτλο «Η «δουλική φύση» του δανειολήπτη», της 2ας Νοεμβρίου 2009, δηλαδή πολύ πριν τα ΔΝΤ και τα μνημόνια. Αμέσως μετά τις εκλογές του 2009.

Και μάλιστα από δύο διευθύνσεις

http://www.antibaro.gr/article/730

http://drupal.antibaro.gr/node/675

Σ’ αυτά, ο εν λόγω αποδίδει την έναρξη των ευθυνών για τον υπέρογκο δανεισμού στον Α. Παπανδρέου, χαρακτηρίζει ως το «ειδεχθέστερο έγκλημα» τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, αναφέρει τι ζητούσε η ΕΕ και τι κάναμε εμείς αντί αυτών, και γενικώς είναι πολύ κοντά στη δική σας οπτική των πραγμάτων.

Ανδρέας.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 14 April 2016 at 11:18

Ἀντιγράφω (καὶ τοὺς συνδέσμους) ἀπὸ τὴν ἀρχικὴ ἀνάρτηση :

«…
Εδώ θα βρείτε τα άρθρα του στην Επιφυλλίδα της Καθημερινή της Κυριακής.

Συλλογή 1 με άρθρα του Χρήστου Γιανναρά

href=”http://drupal.antibaro.gr/views/%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%82″>Συλλογή 2 με άρθρα του Χρήστου Γιανναρά

Ορισμένα … »

Λοιπόν, στὸν πρῶτο σύνδεσμο ὅλες οἱ ἐπιφυλλίδες εἶναι «μετὰ κρίσιν». Στὸν δεύτερο σύνδεσμο, ὅλες πλήν ὀκτὼ καὶ πλὴν τριῶν ἀνακεφαλαιωτικῶν ἀναρτήσεων εἶναι «μετὰ κρίσιν».

Ἀντίδοτο ἀπὸ ἐδῶ :
… όλο το ποίημα του δημοσιογραφικού λαϊκισμού, αυτό που επαναλαμβάνεται τόσο αυτούσιο από παντού, ώστε μας φαίνεται πια κοινός τόπος : Οι κακοί ξένοι που «απαιτούν», που έχουν βάλει «στο στόχαστρο» τους συνταξιούχους, που «επιβάλλουν» συνεχώς νέα μέτρα. Ως πότε θα συνεχίζεται αυτό το βιολί, … γιατί οι δανειστές μας ζητάνε και νέα μέτρα ; Γιατί ακόμα … το 2015, το 48% των δημοσίων υπαλλήλων βγήκε στη σύνταξη σε ηλικία κάτω από τα 55 έτη.

Παγωμάρα …, … ρωγμές στα θεμελιώδη ψεύδη, αυτά με τα οποία διαπαιδαγωγείται στην εικονική πραγματικότητα ένας ολόκληρος λαός, χρόνια τώρα. Ναι, όμως μ’ αυτή τη σύνταξη ζουν τις οικογένειές τους, προσπαθεί να το σώσει … . Κάθε προνόμιο, κάθε «κεκτημένο» έχει οπωσδήποτε έναν ευγενή σκοπό, αν η δικιά μου γενιά βγήκε στη σύνταξη στα 50, δεν είναι ότι φορτώνει το βάρος στα παιδιά της, όχι προς θεού, μ’ αυτή ακριβώς τη σύνταξη συντηρεί τα παιδιά της. Τα οποία οδήγησε στην ανεργία.

Και έτσι να ’ναι, … γι’ αυτό χρειάζονται λεφτά, δηλαδή νέα μέτρα. Εδώ δεν υπάρχει άλλη διαφυγή, … δραπετεύει από την πραγματικότητα και επιστρέφει στο γνώριμο έδαφος της ελληνικής πραγματικότητας, στο θρήνο. Όποιος φωνάζει περισσότερο και καταγγέλλει, έχει δίκιο. Το ξέρεις ότι έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους, ότι οι άνθρωποι πεινάνε, ότι δεν έχουν φάρμακα, ότι αυτοκτονούν. Και τα λοιπά και τα λοιπά. Η γνωστή απάτη τόσων χρόνων. Δεν υπάρχουν δύο διαφορετικές πολιτικές να διαλέξουμε ποια είναι η σωστή, αλλά κάποιοι που νοιάζονται για τους ανέργους και τους φτωχούς, που «στενοχωριούνται» όταν παίρνουν μέτρα και ψηφίζουν μνημόνια, και κάποιοι άλλοι «ανάλγητοι» που τα κάνουν όλα αυτά με χαρά. Κι έτσι αυτοί που υπερασπίζονται το χρεοκοπημένο σύστημα, αυτοί που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, οι βολεμένοι της μεταπολίτευσης, αυτοί δηλαδή που είναι υπεύθυνοι για την ύφεση και την ανεργία, ζητάνε και τα ρέστα.

Ο λυρισμός του τίποτα, οι «αξιοπρέπειες, τα ηθικά πλεονεκτήματα, οι αποθήκες ψυχών, οι ανθρωπιστικές κρίσεις, τα μαθήματα ανθρωπιάς, η ελπίδα, η αντίσταση», κρύβουν ότι το περιεχόμενο είναι όχι απλώς η διαιώνιση αλλά η παλινόρθωση του παλιού συστήματος. Ότι η κυβέρνηση είναι πιο «συστημική» και από τις προηγούμενες. Αυτό είναι άλλωστε και η δύναμή της. Ακόμη και σήμερα, ακόμα και σοβαροί άνθρωποι, λένε ότι τελικά δεν γινόταν αλλιώς, ότι οι μνημονιακές υποχρεώσεις οδηγούν σε μέτρα μονόδρομο. Ξαναζούμε την «αντιμνημονιακή απάτη» με την αντίθετη φορά τώρα, από τη στιγμή που οι πρώην αντιμνημονιακοί έγιναν οι καλύτεροι φίλοι της Μέρκελ και μνημονιακοί : Ότι δηλαδή δεν γινόταν αλλιώς, είτε θα σκίζαμε τα μνημόνια και θα γινόμασταν μια μπανανία της Μεσογείου είτε θα τα υπογράφαμε και θα κάνουμε αυτά όλα που γίνονται. Είναι ψέμα. Μπορούμε να κάνουμε άλλες επιλογές.

Η ευθύνη των Μέσων Ενημέρωσης [καὶ τοῦ «Ἀντιβάρου»] σ’ αυτή την παραπλάνηση είναι τεράστια. Κάθε φράση που αρχίζει με τις λέξεις «οι δανειστές ζητάνε μέτρα» είναι ψέμα αν δεν συνοδεύεται από τις λέξεις «για να μην παρουσιάσει νέα ελλείμματα ο προϋπολογισμός». Όλα πρέπει να αρχίζουν με τη φράση «δεν πληρώνουμε χρέος αλλά κράτος». Από τα 3 μνημόνια, τα 60 δις πήγαν στο δημόσιο προϋπολογισμό. Ακόμα χρειαζόμαστε χρήματα για να καλύψουμε τα έξοδα του κράτους. Και δεν μπορούμε να τα υπερβούμε γιατί δεν υπάρχει κανείς να μας δανείσει. Γιατί βρεθήκαμε πάλι στην ίδια θέση του 2011, του ’12, του ’13 ; Είναι μήπως ο Αλέξης Τσίπρας, εκτός από «γερμανοτσολιάς» που ψηφίζει μνημόνια, και πιο «νεοφιλελεύθερος» από τους προηγούμενους και κόβει τις συντάξεις ; Φοβάμαι ότι βρισκόμαστε στον έβδομο χρόνο της κρίσης κι ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι μας συμβαίνει. Θα περάσει κι αυτή η κυβέρνηση, όπως οι προηγούμενες, και δεν θα έχουμε ακόμα κατανοήσει τι φταίει, θα πιστεύουμε πως το πρόβλημα ήταν ότι ο Τσίπρας «πρόδωσε». Ενώ το πρόβλημα είναι ακριβώς το αντίθετο, προσπαθεί να κρατήσει όσο μπορεί τη λαϊκή εντολή : Δηλαδή να μην αλλάξει τίποτα, γιατί γι’ αυτό ψηφίστηκε αυτή η κυβέρνηση, με την υπόσχεση ότι μαγικά θα ξαναγίνουν όλα όπως πριν.

Έτσι, όλη αυτή η συζήτηση για τα νέα μέτρα, τους νέους φόρους, τις νέες μειώσεις συντάξεων εξαιτίας των μνημονίων, είναι παραπλανητική. Φυσικά θα έπαιρνε η κυβέρνηση νέα μέτρα, περισσότερα από τους προηγούμενους. Αφού δημιουργεί νέα ελλείμματα. Γιατί κάνει αγορές όπλων 500 εκατομμυρίων. Γιατί δίνει αυξήσεις σε επιλεγμένα τμήματα δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί δίνει επιδόματα σε συνδικαλιστές. Γιατί η ΔΕΗ γύρισε σε ζημιές 100 εκατομμυρίων ενώ είχε κέρδος 90 εκ. τον προηγούμενο χρόνο. Γιατί ιδρύει δεκάδες επιτροπές στο δημόσιο και προσλαμβάνει «εθελοντές» και αμειβόμενους με «οδοιπορικά». Γιατί ιδρύει νέες ΔΕΚΟ, τη ΔΕΠΕΝΕ. Γιατί επαναφέρει την επετηρίδα στους εκπαιδευτικούς, μειώνει τα ωράρια του δημοσίου, θέλει να επιστρέψει στα παλιά ωράρια των φαρμακείων, να φτιάξει καινούργιες κρατικές τράπεζες, όπως η Αττικής, για να διαχειρίζεται το χρήμα όπως θέλει, χρεοκοπώντας έτσι και το ταμείο Μηχανικών. Γιατί δημιουργεί νέα τηλεοπτικά κανάλια, αγοράζοντας επικοινωνιακή υποστήριξη. Φυσικά και δεν έχει να προσλάβει νοσηλευτές και οι καρκινοπαθείς δεν κάνουν τη θεραπεία τους. Αφού προσλαμβάνει δημοσιογράφους.

Έβδομο χρόνο, δεν μπορούμε να μιλάμε πια για «οικονομική κρίση». Δεν μας φταίει ούτε η κρίση, ούτε τα μνημόνια, ούτε το χρέος. Όλη αυτή η σκηνοθεσία των ατελείωτων «διαπραγματεύσεων», του «έκτακτου», του «ξένου παράγοντα», προσπαθεί να αποκρύψει ότι αυτή είναι η κανονική μας κατάσταση. Ζούμε όπως ζούμε γιατί αυτές τις πολιτικές επιλογές έχουμε κάνει. Κρατικά κανάλια αντί για νοσηλεία στους καρκινοπαθείς.

Η Ελλάδα χρεοκοπεί άλλη μια φορά φέτος, όχι γιατί άλλαξε με τη «πρώτη φορά» νέα κυβέρνηση. Αλλά γιατί κυβέρνηση και εκλογικό σώμα πίστεψαν ότι μπορούν να μην αλλάξουν, να επιστρέψουν στο 2009. Η παλινόρθωση του «ancient regime» οδήγησε στη νέα ύφεση.

Reply
admin 14 April 2016 at 12:42

Μάλιστα. Δηλαδή στα ΜΜΕ που «ευθύνονται» συμπεριλαμβάνετε τα άρθρα του Χρήστου Γιανναρά μετά την κρίση και το Αντίβαρο.

Ως προς το πρώτο θα σας έλεγα να μου πείτε πού (και με ποια συχνότητα, εφόσον το έκανε) ο ΧΓ έγραφε φράσεις που άρχιζαν «με τις λέξεις «οι δανειστές ζητάνε μέτρα»» και δεν συνοδεύονταν «από τις λέξεις «για να μην παρουσιάσει νέα ελλείμματα ο προϋπολογισμός», άρα έλεγε «ψέμα».

Η δική μου άποψη είναι ότι αυτή η «ευθύνη» δεν βαρύνει το Αντίβαρο, πρώτον διότι δεν υπάρχει καμία γραμμή του Αντίβαρου (είτε αυτή, είτε κάποια άλλη, αλλά καμία), δεύτερον ότι ο κάθε αρθρογράφος γράφει τις δικές του προσωπικές απόψεις και τρίτον, ότι αν αναφέρεστε σε μένα προσωπικά, μπορείτε να δείτε τα δικά μου κείμενα, ειδικά την περίοδο πριν το δημοψήφισμα αλλά όχι μόνο τότε, για το ίδιο θέμα.

Σαν παράδειγμα σας παραπέμπω στο άρθρο μου – http://www.antibaro.gr/article/13268

Εν πάση περιπτώσει, ο διορθωμένος κατάλογος με τα άρθρα το Χρήστου Γιανναρά δεν σχετίζεται με την ευθύνη που λέτε.

Και τελικά, μπορείτε κάποια στιγμή επιτέλους να δεχθείτε ότι δεν συμφωνούν όλοι μαζί σας και να συνεχίσετε τη ζωή σας μ’ αυτό. Αλλιώς, δεν θα υπήρχαν ηλεκτρονικά περιοδικά, ούτε έντυπα, ούτε εφημερίδες και ραδιόφωνα. Θα υπήρχαν μόνο ατομικά ιστολόγια, ατομικές εφημερίδες που θα τις έγραφε ένας και ατομικοί τηλεοπτικοί σταθμοί που θα μιλούσε μόνον ένας.

Ανδρέας.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 14 April 2016 at 13:30

Ὅποιος ἐκφράζει τὶς σκέψεις του δημοσίᾳ, φέρει εὐθύνη. Ὅποιος δίδει βῆμα σὲ ἄλλον νὰ ἐκφράσῃ δημοσίᾳ τὶς σκέψεις του φέρει μέρος τῆς εὐθύνης γιὰ αὐτὰ ποὺ θὰ ἐκφράσῃ ὁ ἄλλος αὐτὸς δημοσίᾳ. Ὁ λόγος ποὺ ἐπιμένω δὲν εἶναι διότι περιμένω νὰ συμφωνήσῃ ὁ Α ἢ ὁ Β. Χάρη στὸ «Ἀντίβαρο», ξέρω ὅτι οὔτε ἡ Ἀριθμητικὴ τῆς Στ’ Δημοτικοῦ εἶναι, ἀλλοίμονον, κτῆμα οὔτε τῶν σπουδασμένων. Ὁ μόνος λόγος ποὺ ἐπιμένω εἶναι διότι, καὶ μόνον μὲ τὴν ὅποια συμμετοχή μου στὴν δημοσία συζήτηση, ἔχω κι ἐγὼ εὐθύνη νά διαφωνήσω δημοσίᾳ μὲ ὅποια ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ λέγονται στὴν συζήτηση θεωρῶ μπαροῦφες. Καί, φυσικά, ἔχω εὐθύνη νὰ αἰτιολογήσω τὴν διαφωνία μου. Δέχομαι, πάντως, ὅτι δὲν ἔχουν ὅλοι πλήρη συναίσθηση τῶν εὐθυνῶν τους ἀπὸ τὴν συμμετοχή τους στὸν δημόσιο διάλογο. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀναισθησία καὶ ἀνευθυνότης ἔχει μεγάλο, τεράστιο μερίδιο στὸ κατάντημά μας.
Στὸν Θωμᾶ Χὸμπς ἀποδίδεται ἡ ρῆσις ὅτι εἶναι μάταιον νὰ ἐλπίζῃ κανεὶς ὅτι θὰ πείσῃ τὸν παρατυχόντα ὅτι ἰσχύει τὸ Πυθαγόρειον Θεώρημα, ἐὰν τὸ συμφέρον, πραγματικὸ ἢ νομιζόμενο ἢ ψυχολογικό, τοῦ συγκεκριμένου παρατυχόντος εἶναι νὰ μὴν ἰσχύῃ τὸ Πυθαγόρειον Θεώρημα.

Reply
admin 14 April 2016 at 18:05

Εγώ χάρη στο Αντίβαρο έμαθα ότι η εξαγωγή βεβιασμένων συμπερασμάτων είναι χαρακτηριστικό των εχόντων αυτοπεποίθηση στις απόψεις τους, τόσο που ακόμα και αφού παραδέχονται ότι διάβασαν το μισό σχόλιο και λόγω αυτής της ελλιπούς ανάγνωσης δαπάνησαν μήνες ατέρμονων συζητήσεων για μία κουταλιά νερό, και πάλι επαναφέρουν το βεβιασμένο και λαθεμένο συμπέρασμα στην επιφάνεια, έχοντας ξεχάσει μάλλον την παραδοχή τους.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 14 April 2016 at 20:19

Ἡ συζήτησις ὑπάρχει, καὶ μπορεῖ νὰ τὴν διαβάσῃ καὶ νὰ βγάλῃ συμπέρασμα ὁ ὁποιοσδήποτε. Ἐκεῖνοι στοὺς ὁποίους τὴν ἔχω δείξει χωρὶς δικά μου σχόλια, ἔφριξαν. Ἀλλά, βεβαίως, ἡ πραγματικότης εἶναι πραγματικότης. Ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων πατριωτῶν τῆς φακῆς καὶ τῆς πνευματικῆς ὀκνηρίας δὲν μποροῦσε νὰ χωνέψῃ ὅτι οἱ ἐταῖροι τῆς Ἑλλάδος θὰ τῆς εἶχαν προσφέρει τόσο γενναιόδωρη μεταχείριση ὥστε οἱ φωνὲς τῶν Τσιπροκαμμένων γιὰ τὸ ἀβάσταχτο χρέος νὰ εἶναι τελείως κενὲς περιεχομένου. Ὑφιστάμεθα τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς κουτοπονηρίας.
Ἡ ψυχολογικὴ ὑπεραναπλήρωσις, ἐπίσης, ὑπάρχει. Ὁ μηχανισμὸς δὲν εἶναι καθόλου σπάνιος. Ὅσοι διετέλεσαν ἔγγαμοι, γνωρίζουν ὅτι τὸ δυσκολώτερο πρᾶγμα στὸν κόσμο εἶναι νὰ πείσεις ὅτι ἕνα σὺν ἕνα κάνουν δύο ! Διότι ὁ συνομιλητής σου (πρῶτος εἶναι πάντοτε, σχεδόν, ὁ/ἡ σύζυγος), στὴν πρώτη του ἀντίδραση, τὸ ἀρνεῖται μὲ τὴν ἐνδόμυχη σκέψη «Μὰ καλά, τόσο ἁπλὸ καὶ δὲν τὸ σκέφτηκα ποτὲ ἐγώ ;». Μετὰ ἀπὸ λίγο, ἐνῶ ἐσὺ διαμαρτύρεσαι, βεβαιώνεται μέσα του ὅτι ἔχει δίκιο μὲ τὴν σκέψη «Μπά, τὄχω σκεφθεῖ καὶ πράγματι ἕνα σὺν ἕνα δὲν κάνει δύο, ἄλλο ὅτι τώρα δὲν θυμᾶμαι γιατί». Φυσικά, ἐσὺ ἔχεις γίνει Τοῦρκος μὲ τὴν μουλαρίσια ἄρνησή του καὶ μπορεῖ καὶ νὰ τσακωθῆτε. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, θυμᾶται τὸ ὅλον καὶ λέει μέσα του : «Δίκιο εἶχε ὁ ἀναθεματισμένος, ἀλλὰ εἶχε κακοὺς τρόπους, ὁπότε καλῶς κι ἐγὼ δὲν παραδέχθηκα ὅτι ἕνα σὺν ἔνα κάνουν δύο !».

Reply
admin 15 April 2016 at 04:04

Ασφαλώς η συζήτηση υπάρχει. Εκείνοι στους οποίους τη δείξατε, ελπίζω να είδαν και τη συχνότητα με την οποία επαναφέρετε συνεχώς το ίδιο θέμα, ξεκινώντας πάντα με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο για να αποδείξετε, μάλλον, την ανωτερότητά σας. Επίσης, ελπίζω να είδαν και τη σχετική ιδιωτική αλληλογραφία, όπου πάλι κάνατε το ίδιο, και εκεί ακριβώς (αν θυμάμαι καλά) ήταν που παραδεχτήκατε ότι “τόσον καιρό δεν είχατε προσέξει το δεύτερο μισό του αρχικού σχολίου”. Επίσης, ελπίζω να τους κάνατε σαφές ότι τα επόμενα 30-40 χρόνια, διαρκώς θα ξαναφέρνετε στην επιφάνεια το ίδιο και το ίδιο θέμα (ενα αυτό, και ένα το παράπονό σας για το ποιος αρθρογραφεί). Βεβαίως, αντιλαμβάνομαι ότι τους τα δείξατε χωρίς σχόλιά σας, αλλά όπως λέει η Κβαντομηχανική, ο παρατηρητής ενός πειράματος επηρεάζει το ίδιο το πείραμα. Δηλαδή η παρουσία σας και μόνο, και η γνώση της στριφνότητάς σας (μέχρι του σημείου εμμονής) υποθέτω θα τους ήταν γνωστή, οπότε συμφωνα με το τελευταίο δικό σας παράδειγμα επικοινωνίας συζύγων, το τελευταίο που θα ήθελαν θα ήταν να επέλεγαν αυτό το θέμα να διαφωνήσουν μαζί σας, ενώ έχουν ίσως τόσα άλλα, σημαντικότερα.

Συνεχίστε να το θέτετε λοιπόν. Έχω την υπομονή να σας απαντώ κάθε φορά.

Το κλείνω ξανανοίγοντάς το, επειδή για μένα το ζήτημα ήταν απλούστατο. Στην πρώτη φράση ενός άρθρου που αναρτήσατε έγραφε ότι υπολόγιζε το [επιτόκιο δανεισμού] ως = [το ποσό εξυπηρέτησης του χρέους τη δεδομένη χρονιά] / [το σύνολο του χρέους]. Και η επισήμανσή μου ήταν ότι αυτό δεν ισχύει. Δεν ισχύει, επειδή το χρέος είναι ένα σύνολο από διαφορετικές δομές δανείων, ομολόγων κλπ, σε μερικά από τα οποία πληρώνεις κεφάλαιο και τόκο (πχ τα δάνεια του ΔΝΤ), σε άλλα πληρώνεις μόνο τόκο (πχ στα περισσότερα πρόσφατα δάνεια της ευρωζώνης, αλλά και στα παραδοσιακά ομόλογα) κλπ. Μπορεί να διευκολύνει τους υπολογισμούς, αλλά δεν ισχύει. Αυτό είπα και αρχίσαμε να μιλάμε μήνες και επιμένετε για 5η ή 6η φορά να θέτετε θέμα αντίληψης «αριθμητικής Στ Δημοτικού».

Ευχαριστώ για την ανάλωση του χρόνου μου.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 16 April 2016 at 12:36

Τὸ νὰ καταφεύγει κανεὶς σὲ προσωπικοὺς χαρακτηρισμούς, καὶ διαστρεβλώσεις (δὲν μὲ ἐνοχλεῖ καθόλου τὸ «ποιὸς ἀρθρογραφεῖ», ἀλλὰ τὸ ὅτι συστηματικῶς μπαρουφολογεῖ) δείχνει ὅτι ἔχει χάσει τὴν συζήτηση στὸ πεδίον τῶν έπιχειρημάτων.
Δὲν ἔχω ἀντίρρηση νὰ δημοσιεύσετε τὶς ἀνταλλαγὲς μηνυμάτων μας ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου γιὰ τὸ θέμα, μὲ τὸν ὅρο νὰ τὶς δημοσιεύσετε ἀκέραιες. Ἡ ἐκτίμησίς μου εἶναι ὅτι πλήττουν περαιτέρω, ἂν ὄχι τὴν ἀξιοπιστία σας, ἀσφαλῶς τὴν φήμη σας ὅτι κρίνετε ὀρθῶς.
Νὰ θυμίσω μόνον ὅτι, παραμονὲς τῶν ἐκλογῶν τοῦ Ἰανουαρίου 2015 καὶ ἐνῶ οἱ ἐλάχιστοι σκεπτόμενοι ἄνθρωποι προσπαθοῦν νὰ δείξουν σὲ ὅσους, λίγους, ἐνδιαφέρονται ὅτι τὸ σύνθημα «τὸ χρέος δὲν εἶναι βιώσιμο» εἶναι καθαρῶς ἀπάτη τῶν λαϊκιστῶν, ὁ διαχειριστὴς τοῦ «Ἀντιβάρου» ἐμφανίζεται νὰ τσιμπᾶ τὸ δόλωμα τῶν λαϊκιστῶν, ἔστω ἐν μέρει. Ὁ μπαρουφολόγος, ὅπως ὁ Καμμένος, δὲν ἔχει ποτὲ σκοπὸ νὰ πείσῃ, θέλει μόνον νὰ σπείρῃ τὴν ἀμφιβολία. Μὲ τὶς «ἐπιφυλάξεις» ἑνὸς ἐντίμου ἀνθρώπου σὲ κάτι πού, ὅμως, εἶναι ἀναμφηρίστως ὀρθό, ὁ μπαρουφολόγος ἔχει ἐπιτύχει 100% τὸν στόχο του.
Σκεφθῆτε νὰ γράφατε ὅτι ἡ Ρεπούση ἔχει ἐν μέρει δίκιο, διότι πράγματι ὑπῆρχε καὶ συνωστισμὸς στὴν προκυμαία τῆς Σμύρνης … Κάτι ἀνάλογο κατορθώσατε μὲ τὶς ἄσχετες πρὸς τὸ θέμα «ἐπιφυλάξεις» σας.
Στὸν δημόσιο διάλογο ὑπάρχουν, πράγματι, πράγματα ὅπου, μὲ τὶς πληροφορίες καὶ τὴν γνώση πού ἔχει καὶ ὁ σοφώτερος ἄνθρωπος, εἶναι δύσκολο νὰ άποφανθῇ κανεὶς μὲ βεβαιότητα. Ὑπάρχουν ἄλλα πού εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ ἀποδείξῃ κανεὶς ὅτι εἶναι μπαροῦφες. Τὸ μάθημα γιὰ ‘μένα, πολυτιμώτατο, εἶναι ὅτι τὸ εὔκολο εἶναι τὸ δυσκολώτερο, σὲ περιβάλλον γενικευμένης δυσπιστίας καὶ κακοπιστίας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ τὸ μέλλον τῆς χώρας εἶναι ἀρκετὰ πιὸ μαῦρο ἀπὸ ὅσο θὰ τὸ νόμιζε κανεὶς βλέποντας μόνον τὰ οἰκονομικά μεγέθη.

Reply
admin 16 April 2016 at 13:40

Δεν τσίμπησα ούτε εν όλω, ούτε εν μέρει. Ίσα ίσα έλεγα ότι για την εξυπηρέτηση του χρέους πληρώνουμε επί κρίσης όσο περίπου και πριν.

Εσείς το εκλάβατε έτσι επειδή διαβασατε το μισό μου σχόλιο με προσοχή και το άλλο μισό όχι.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 18 April 2016 at 11:30

Τὸ πόσο πληρώνουμε πρὶν καὶ μετά δείχνει τὸ διάγραμμα ἐδῶ :
https://drive.google.com/open?id=0B0Zmd0ggWVhub2VzYTgyMTduOTVya3I4UkY5emY3ZGFFdGpn
Προτείνω νὰ τὸ ἐντάξετε στόν αἰσθητικὸ σχεδιασμὸ τοῦ ἱστοτόπου τοῦ «Ἀντιβάρου», μήπως καὶ συγκρατήσει ἕναν ἀριθμὸ συνεργατῶν καὶ σχολιαστῶν άπὸ τὴν πεισμόνως ἐπαναλαμβανομένη αὐτογελοιοποίηση.
Ὡς πρὸς τὴν διαφορὰ πρώτου μισοῦ καὶ δευτέρου μισοῦ, δύο ἐρωτήματα :
Τὸ «μισὸ» δὲν εἶναι μέρος τοῦ ὅλου ; Πῶς, λοιπόν, δὲν κάνατε τὴν δουλειὰ τοῦ Καμμένου, ἀθελήτως ἴσως, ἀλλὰ «ἐν μέρει» σίγουρα.
Δεύτερον, ὅπως ἔγραψα ἰδιωτικῶς : « … σκεφθῆτε πόσο πείθει κάποιος ποὺ προοιμιάζει τὴν ὁμιλία του μὲ τὴν δήλωση ὅτι ἕνα σὺν ἕνα κάνουν τριανταπέντε». Μετά, ὅσα καὶ νὰ γράψῃ σωστά, πάει, τὄχει χάσει τὸ παιγνίδι. Διότι οἱ Καμμένοι αὐτοῦ τοῦ κόσμου ξέρουν ὅτι ἐξαπατοῦν. Δὲν ἐνδιαφέρονται νὰ πείσουν, μόνον νὰ σπείρουν ἀμφιβολία σὲ ἀρκετοὺς ἀφελεῖς ἢ ἄσχημα στριμωγμένους, ὥστε νὰ τοὺς πάρουν τὴν ψῆφο αὐτοὶ καὶ ὀχι κανένας ἄλλος ἐξ ἴσου ἀπατεώνας. Καὶ τὸ πιὸ ὡραῖο εἶναι τὸ πῶς καθησυχάζουν τὴν ὅποια συνείδηση ἔχουν : «ὁ στριμωγμένος ἄνεργος, ἐπίδοξος ἀργόμισθος σφραγιδοθέτης, δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ ψηφίσῃ ἐκεῖνον ποὺ θὰ τοῦ πῇ τὴν φρικτὴ καὶ ὠμὴ ἀλήθεια. Γιατί, λοιπόν, νὰ μὴν ψηφίσῃ ἐμένα ὥστε νὰ τοῦ φάω καὶ τὰ λίγα ποὺ μπορεῖ κανεὶς πλέον νὰ τοῦ φάῃ ἐγώ ;». Καὶ αὐτοὶ παριστάνουν τοὺς πατριῶτες καὶ τοὺς κοινωνικῶς εὐαισθήτους …

Reply
admin 18 April 2016 at 11:55

Το διάγραμμα δεν μπορώ να το δω, ίσως φταίει ο υπολογιστής μου αυτή τη στιγμή. Θα το ξανακοιτάξω.

Επί της ουσίας. Μιλάμε για το εξής άρθρο

http://www.antibaro.gr/article/12030

Μιλάμε για το εξής πρώτο μου σχόλιο στο θέμα

http://www.antibaro.gr/article/12030#comment-13566

το οποίο επαναλαμβάνω, αν διαβάζατε με ψυχραιμία, θα γλυτώναμε και οι δύο πολλές δεκάδες σχόλια και πολλών μηνών αντιπαράθεση.

Αφού εξηγώ στην εισαγωγή μου (με λίγο μπερδεμένους όρους, είναι αλήθεια) ότι είναι ΛΑΘΟΣ να θεωρείς ότι ΕΠΙΤΟΚΙΟ = ΠΟΣΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ / ΣΥΝΟΛΟ ΧΡΕΟΥΣ, αρχίζω νέα παράγραφο ως εξής

«Εξηγώ: συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου της Ναυτεμπορικής ότι οι όροι δανεισμού της Ελλάδας είναι καλοί. Είναι ορθό ότι το επιτόκιο είναι περίπου 2%. Επίσης, μας έχει δοθεί μία αρκετά μεγάλη επιμήκυνση (δεν θυμάμαι πόσα χρόνια ακριβώς). Τέλος, μας έχει δοθεί η διευκόλυνση τα πρώτα χρόνια να πληρώνουμε μόνο τους τόκους και όχι το κεφάλαιο. »

Όλα τα υπόλοιπα που συζητήσαμε το δωδεκάμηνο και στο οποίο επανέρχεστε και επανέρχεστε, ήταν περιττά, αν διαβάζατε προσεκτικά αυτήν την πρώτη, ουσιαστικά, παράγραφο επί της ουσίας της τοποθέτησής μου.

Το “1+1=35” είναι δική σας ερμηνεία για το τι είπα. Εγώ είπα απλώς ότι ΔΕΝ ισχύει ο τύπος ΕΠΙΤΟΚΙΟ = ΠΟΣΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ / ΣΥΝΟΛΟ ΧΡΕΟΥΣ

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 20 April 2016 at 15:06

Τὸ διάγραμμα τὸ εἴδατε ;

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.