Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 10 Απριλίου 2018.
Το ηθικό του λαού είναι παράγοντας ισχύος. Αυτό αποτελεί και τον ξεκάθαρο στόχο των επιχειρήσεων ψυχολογικού πολέμου που διενεργεί ο Τούρκος Πρόεδρος εις βάρος της πατρίδας μας. Κάθε κοινωνία έχει έναν ιδιαίτερο παράγοντα συνοχής, μία συγκολητική ουσία. Θεμελιώδες σφάλμα φιλελευθέρων (αλλά και αριστερών) είναι ότι αγνοούν αυτήν την παράμετρο, διότι η βαθμιαία πορεία προς την εξατομίκευση δεν αφήνει πολλά περιθώρια λογισμού ενός τέτοιου παράγοντα στην ανάλυση.
Η τουρκική κοινωνία είναι πολιτικά πολλαπλώς διαιρεμένη: Ισλαμιστές – Κεμαλιστές, Ερντογανικοί – Γκιουλενικοί (εντός της πτέρυγας των Ισλαμιστών), ύπαρξη πληθώρας εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων όπως Κούρδοι, Αλεβίτες κοκ. Ταυτόχρονα είναι και κοινωνικά διαιρεμένη: αστοί και κάτοικοι παραλίων έναντι φτωχώτερων στρωμάτων, επαρχίας και Ανατολής.
Το συνεκτικό στοιχείο αυτής της κοινωνικής ποικιλότητας δεν είναι απλώς ο φόβος εκ της απειλής βίας της εξουσίας. Υπάρχει και κάτι άλλο, έστω και αν δρα σε διαφορετικό βαθμό ανά περίπτωση: η πεποίθηση περί αξιόμαχου τουρκικού στρατού. Ένας κοινωνικός ερευνητής μπορεί να μετρήσει την έκταση της αποδοχής ενός θεσμού σε έναν λαό, πχ τον στρατό, όμως δεν είναι τετριμμένη η μέτρηση του πόσο ισχυρός είναι αυτός στην διαμόρφωση της εθνικής του συνείδησης.
Ο εμβολισμός του σκάφους του ελληνικού λιμενικού στα Ίμια, η αρπαγή των δύο στρατιωτικών, και όσα ακολουθούν έκτοτε, προκύπτουν από ένα άρτια επεξεργασμένο σχέδιο ψυχολογικού πολέμου με μηδαμινό κόστος αλλά αξιοσημείωτο όφελος. Το μηδαμινό κόστος πηγάζει από την θεώρηση αδράνειας της Ελλάδας σε περιστατικά μικρού και μεσαίου μεγέθους. Η θεώρηση αυτή, μεταξύ μας, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Επιβεβαιώθηκε δε στο ακέραιο από επίσημες δηλώσεις όπως «την επόμενη φορά θα απαντήσουμε». Τώρα μάλιστα.
Ως αντισώματα στον πόλεμο αυτόν, ας θυμηθούμε τα κάτωθι δεδομένα (Financial Times, 15.9.2017):
Πριν το πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, η Τουρκία είχε 326 στρατηγούς και ναυάρχους. Οι 150 από αυτούς εκδιώχθηκαν. Ποσοστό 46%. Τεράστιο! Συνολικά 7.655 μεσαία και ανώτερα στελέχη του στρατού εκδιώχθηκαν, ποσοστό 2.1% του συνόλου, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι έφεδροι. Επίσης, τον Σεπτέμβριο του 2017 έκαναν εκατοντάδες προσλήψεις με ταχεία εκπαίδευση πιλότων πολιτικής αεροπορίας, διότι δεν επαρκούσαν οι εναπομείναντες πιλότοι στρατιωτικών αεροσκαφών.
Συνέπειες των ανωτέρω: 1. απολεσθέν έμψυχο δυναμικό, άρα έμπρακτη μείωση αξιομάχου, 2. καταρράκωση ηθικού, άρα έμμεση μείωση αξιομάχου, 3. επιβολή κλίματος τρομοκρατίας, άρα διασπορά φόβου και καχυποψίας προς όλους. Προστίθεται και ο πολιτικός διχασμός: ο Ερντογάν έχασε όλες ανεξαιρέτως τις μεγάλες πόλεις στο περυσινό δημοψήφισμα.
Ταυτόχρονα: η Τουρκία διεξάγει ήδη πόλεμο εντός της Συρίας, έχει αντιδιαμετρικά συμφέροντα από τις ΗΠΑ στην περιοχή και βρίσκεται σε αντιπαλότητα με το Ισραήλ, που ακόμα δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του. Επιπρόσθετα, οι σχέσεις με τις αραβικές μουσουλμανικές χώρες, πέραν των εσωτερικών τους αψιμαχιών, δεν είναι όσο αγαστές νομίζουμε με καμία πλευρά. Στο κλίμα αυτό, εμφανίζεται ως ταραξίας οικονομικών συμφερόντων όλων όσων έχουν δικαίωμα έρευνας στην Κυπριακή ΑΟΖ: Ισραήλ, ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Νότια Κορέα, Νορβηγία κλπ.
Εκτός της εγγενούς ελλαδικής ηττοπάθειας, ο λόγος που επιτυγχάνει ο Ερντογάν, και η ελληνική κοινή γνώμη πέφτει σύμπασα στην παγίδα του, είναι η πλήρης αποτυχία της αποτρεπτικής ισχύος, την οποία υποχρεούται να διαθέτει ένας αμυνόμενος. Αυτή η αποτυχία μεταφράζεται ως προσδοκία μηδενικού κόστους όλων αδιακρίτως των επεισοδίων σε Θράκη και Αιγαίο.
Το «δια ταύτα» σε επόμενο άρθρο.
Υγ. Αυτό το άρθρο, θα μπορούσε να ιδωθεί ως συνέχεια του άρθρου
14 comments
Δεν είναι μόνον ο Ερντογάν που καταφέρεται κατά της Ελλάδος. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην γείτονα συμφωνούν ότι η Τουρκία πρέπει να αναθεωρήσει προς όφελός της την σχέση με την Ελλάδα, αφού η σχέση αυτή δεν αντανακλά πλέον τον παρόντα συσχετισμό δυνάμεων των δύο χωρών.
Ούτε είναι αλήθεια ότι οι εκκαθαρίσεις στις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μείωσαν το αξιόμαχό τους. Αντιθέτως, τις κατέστησαν ομοιογενείς. Θυμίζω ότι ο στρατός που δημιούργησε το έπος της Αλβανίας ήταν εκκαθαρισμένος πλήρως από «δημοκρατικούς» αξιωματικούς και διαλύθηκε στην Μέση Ανατολή μόλις επανήλθαν σ’ αυτόν «δημοκρατικοί» αξιωματικοί.
Ούτε και το ηθικό είναι τόσο σπουδαίος παράγων στον πόλεμο. Αλλιώς θα είχαμε θριαμβεύσει το 1897. Και, αν το 1920, με τον λαομίσητο δικτάτορα Ελευθέριο Βενιζέλο, είχαμε φθάσει στην Προύσα, το 1921, με τον λαοφίλητο βασιλέα Κωνσταντίνο, θα είχαμε πάρει την Άγκυρα.
Περιμένω τις προτάσεις για την δύναμη αποτροπής. Ας ελπίσουμε να είναι συγκεκριμένες και κοστολογημένες. Διότι από τζάμπα μαγκιές έχουμε βαρυστομαχιάσει.
Κατ’ αρχάς να ευχαριστήσω για την πρόκληση. Είναι υγιής και βελτιώνει την επιχειρηματολογία.
Τα πιάνω ένα ένα τα σημεία
1. «Δεν είναι μόνον ο Ερντογάν που καταφέρεται κατά της Ελλάδος. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην γείτονα συμφωνούν»
Συμφωνώ απολύτως. Στο παρόν άρθρο, αναφέρω το όνομα του Ερντογάν μόνο σε σχέση με το ποιος ενεργεί σήμερα τον ψυχολογικό ή υβριδικό πόλεμο. Ενεργεί ως Πρόεδρος. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις γράφω «η Τουρκία». Σαφέστερη ακόμα ήταν η έκφρασή μου στο προηγούμενο της σειράς:
«Η συμπεριφορά της Τουρκίας λοιπόν, και όχι στενά του Ερντογάν, αλλάζει βαθμιαία και θα αλλάξει ακόμη περισσότερο, ως προς άλλες χώρες αλλά και ως προς την Ελλάδα.»
2. «Ούτε είναι αλήθεια ότι οι εκκαθαρίσεις στις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μείωσαν το αξιόμαχό τους. Αντιθέτως, τις κατέστησαν ομοιογενείς. Θυμίζω ότι ο στρατός που δημιούργησε το έπος της Αλβανίας»
Τις κατέστησαν μεν ομοιογενείς, όμως η πείρα, οι γνώσεις, η επιρροή και ο κύκλος των μισών από τα ανώτατα στελέχη (και πολλά ακόμη από τα μεσαία και ανώτερα), χάθηκαν. Αυτό είναι εν τοις πραγμάσι μείωση αξιομάχου. Τουλάχιστον προς το παρόν. Σε μία απλή επιχείρηση όταν αποσύρονται όχι σε τόσο μαζικό βαθμό υπάλληλοι ενός τμήματος, το πρώτο ερώτημα είναι ο βαθμός απώλειας τεχνογνωσίας. Υπάρχει ίσως ο χρόνος να επουλωθούν όλα αυτά. Αλλά όχι ακόμη.
3. «Ούτε και το ηθικό είναι τόσο σπουδαίος παράγων στον πόλεμο. Αλλιώς θα είχαμε…»
Περί του συλλογισμού: Αν υπάρχει κάποιο αντίθετο παράδειγμα, δεν απορρίπτει αυτό που λέει η λογική. Αν ένας που δεν καπνίζει πάθει καρκίνο, δεν αποδεικνύει ότι ο καρκίνος δεν συνδέεται με το κάπνισμα.
Περί του περιεχομένου: Δηλαδή, τι θα θέλατε να κάνουμε; Να επαναλάβουμε (όπως διάφορα ελληνικά ΜΜΕ) τα ρεπορτάζ τουρκικών ΜΜΕ για «τα πλοία που θα κάνουν τους Έλληνες να τρομάξουν», και τις συγκρίσεις δυνάμεων και όλα τα υπόλοιπα που όση αλήθεια κι αν περιέχουν, το βέβαιο είναι ότι υποσκάπτουν αναμφίβολα την ισχύ της χώρας. Τέλος, η έκφρασή μου ήταν ότι το ηθικό είναι «πηγή ισχύος». Όχι ότι είναι «σπουδαίος παράγων». Το ηθικό δεν αρκεί για τη νίκη, αυτό εξυπακούεται.
Ανδρέας.
Ανδρέα,
“Όχι ότι είναι «σπουδαίος παράγων». Το ηθικό δεν αρκεί για τη νίκη, αυτό εξυπακούεται”.
Το ηθικό είναι όχι απλώς σπουδαίος, αλλά σπουδαιότατος παράγων και μπορεί να μην αρκεί για την νίκη, όμως η νίκη δεν επιτυγχάνεται χωρίς αυτό. Φοβούμαι ότι σήμερα λαός και στρατός στην Ελλάδα δεν το έχουν, ή τουλάχιστον δεν το έχουν στον βαθμό που χρειάζεται, όπως π.χ. το ’40. Δυστυχώς, “φρόντισαν” γι αυτό οι πολιτικές ηγεσίες, όπως τού Σημίτη και άλλων. Αναφέρω τον Σημίτη, διότι τον θεωρώ χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρωπάκου, που φόρτωσε τα λάθη του και την λιποψυχία του στις ΕΔ, πράγμα εντελώς απαράδεκτό για πρωθυπουργό.
Πατριώτη, δεν διαφωνώ ούτε μαζί σου. Λέω ότι δεν αρκεί. Το ότι δεν αρκεί, δεν σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαίο.
Εσύ λες ότι είναι αναγκαία. Ο Γ. Γεωργάνας λέει ότι δεν είναι ικανή. Εγώ τα λέω και τα δύο ταυτόχρονα. Ότι είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή.
Ανδρέας.
Ανδρέα,
Ακριβώς το ίδιο λέω κι εγώ. “μπορεί να μην αρκεί για την νίκη, όμως η νίκη δεν επιτυγχάνεται χωρίς αυτό”.
Η εκπαίδευση ενός πιλότου μαχητικού αεροσκάφους είναι πολύχρονη και πολυδάπανη (παλαιότερα μου είχε αναφερθεί ότι το κόστος υπερβαίνει τα 10 εκατομμύρια δολλάρια ανα πιλότο). Συνεπώς, η μαζική εκδίωξη πιλότων απο την Τουρκική αεροπορία σίγουρα μειώνει το αξιόμαχο. Απο την άλλη, η ύπαρξη άπειρων πιλότων μάλλον αυξάνει τον κίνδυνο ατυχήματος πάνω απο το Αιγαίο.
Δεδομένου ότι ΟΛΟΙ οι διατελέσαντες διευθυντές της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών είναι στη φυλακή ή υπόδικοι, η αποτρεπτική μας ικανότητα θα πρέπει να επαναξιολογηθεί απο μηδενική βάση ώστε να μην συντηρούμε άχρηστα ή παρωχημένα αμυντικά συστήματα. Κατά τη γνώμη μου το πραγματικό σκάνδαλο της “χρυσής” περιόδου των εξοπλισμών (κατά τον νυν υπουργό Αμυνας το ποσό υπερέβη τα 80 δις ευρώ) είναι ότι δεν αποκτήσαμε ούτε μία ημέρα αεροναυτική υπεροπλία στο Αιγαίο.
Θα συμφωνήσω ότι το ηθικό είναι αναγκαία αλλά όχι αφ’ εαυτής ικανή συνθήκη γιά τη νίκη. Προφανώς χρειάζεται επάρκεια μέσων και ρεαλιστικός στρατιωτικός σχεδιασμός. Επειδή μάλιστα αναφέρθηκε σε προηγούμενο σχόλιο το παράδειγμα του Ε. Βενιζέλου θα ήθελα να επισημάνω ότι ΟΛΑ τα στρατιωτικά εγχειρήματα που πρότεινε ο Βενιζέλος μετά το 12-13 υπήρξαν παταγώδεις αποτυχίες (Καλλίπολη, Κριμαία, Μικρασιατική Εκστρατεία)
Να συμπληρώσω το θλιβερό νέο της απώλειας ενός Μιράζ 2000-05 στο Αιγαίο. Αγνοείται ο πιλότος.
Ἔπρεπε νὰ γίνῃ ἡ ἀνθρωποθυσία τοῦ ἀεροπόρου καὶ νὰ βγοῦν οἱ Τοῦρκοι μὲ συλληπητήρια καὶ ἐξηγήσεις γιὰ νὰ καταλάβουν (ἂν καταλάβουν) καὶ οἱ κατ’ ἐπάγγελμα πατριῶτες ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ πρόσφατη φασαρία μὲ τοὺς Τούρκους ἦταν θέατρο ὥστε νὰ στερεώσῃ ὁ Ἐρντογὰν τὸ «πατριωτικὸ» προφίλ του ἔναντι τῶν ἀκόμη πιὸ ἐθνικιστῶν ἀντιπάλων του ἐν ὄψει τῶν ἐκλογῶν. Αὐτὸ τὸ ἐπεισόδιο ἀποδεικνύει ὅτι ὁ φωνασκὸς πατριωτισμός, οἱ κοκορομαχίες μὲ τοὺς Τούρκους γιὰ νὰ βγοῦν μερικοὶ στὰ δελτία εἰδήσεων, δὲν εἶναι ἁπλῆ φλυαρία. Σκοτώνει ! Ἂς τὸ προσέξουν αὐτὸ καὶ οἱ φωνακλάδες ἐδῶ στὸ «Ἀντίβαρο».
Τὸ πρῶτο ἄρθρο τοῦ πατριωτισμοῦ εἶναι ἡ περίσκεψη καὶ ποτὲ οἱ σαπουνόφουσκες περὶ ἠθικοῦ, ίδίως ὅταν, μὲ τὶς φλυαρίες, ἀναδεικνύουμε σὲ ὑπεύθυνες θέσεις παραφουσκωμένους μὲ τὴν «ἐπικοινωνία», οἱ ὁποῖοι παραμελοῦν τὴν ὑλικὴ δύναμη.
1. «ὅλη αὐτὴ ἡ πρόσφατη φασαρία μὲ τοὺς Τούρκους ἦταν θέατρο».
Διαφωνώ 100%
2. «ὥστε νὰ στερεώσῃ ὁ Ἐρντογὰν τὸ «πατριωτικὸ» προφίλ του ἔναντι τῶν ἀκόμη πιὸ ἐθνικιστῶν ἀντιπάλων του ἐν ὄψει τῶν ἐκλογῶν»
Διαφωνώ 100%.
3. «Αὐτὸ τὸ ἐπεισόδιο ἀποδεικνύει ὅτι ὁ φωνασκὸς πατριωτισμός, οἱ κοκορομαχίες μὲ τοὺς Τούρκους γιὰ νὰ βγοῦν μερικοὶ στὰ δελτία εἰδήσεων, δὲν εἶναι ἁπλῆ φλυαρία. Σκοτώνει !»
Διαφωνώ 100%. [το πώς συνδέεται ο «φωνασκός πατριωτισμός» με το επεισόδιο αυτό, είναι εφεύρημα αντίστοιχο με το ότι για την Φουσουσίμα φταίει ο Τρωικός Πόλεμος.]
4. «Ἂς τὸ προσέξουν αὐτὸ καὶ οἱ φωνακλάδες ἐδῶ στὸ «Ἀντίβαρο».»
Έχετε γράψει αντίστοιχα πάνω από 100 φορές. Καμιά 10αριά φορές σας έχω ζητήσει να γίνεται συγκεκριμένος. Είναι η τελευταία φορά που αφήνω συκοφαντίες να αιωρούνται. Εάν δεν πείτε ούτε αυτή τη φορά ονόματα και άρθρα για να τεκμηριώσετε τον χαρακτηρισμό σας, στο εξής θα φιλτράρονται τα σχετικά σχόλια και θα μένει η ουσία (αν και όποτε υπάρχει). Το ξέρω ότι σας έχω ξαναπεί το ίδιο πράγμα κι άλλες φορές και δεν το έχω τηρήσει. Επένδυα στο φιλότιμό σας. Δυστυχώς δεν βλέπω ανταπόκριση.
5. «οἱ σαπουνόφουσκες περὶ ἠθικοῦ»
Διαφωνώ 100%.
Ακούστε κάτι. Εσείς μπορεί να είστε «επαγγελματίας σχολιαστής», διότι ίσως δεν έχετε άλλη ασχολία. Στο επάγγελμα αυτό, είναι εύκολο να πετάτε 2-3 τσιτάτα, να κάνετε και 2-3 ιστορικές αναφορές από την φαρέτρα σας (η οποία ομολογουμένως είναι πολύ πλούσια και σ’ αυτό σας παραδέχομαι), και να φεύγετε για το επόμενο σχόλιο. Εμείς όμως (οι υπόλοιποι), ή μάλλον εγώ, για να είμαι συγκεκριμένος και να μην παίρνω και άλλους στον λαιμό μου, εγώ λοιπόν γράφω αυτά που πιστεύω και δίνω βάση στις απαντήσεις.
Στο ίδιο θέμα λοιπόν έγραψα το εξής λίγο πιο πάνω
«Δηλαδή, τι θα θέλατε να κάνουμε; Να επαναλάβουμε (όπως διάφορα ελληνικά ΜΜΕ) τα ρεπορτάζ τουρκικών ΜΜΕ για «τα πλοία που θα κάνουν τους Έλληνες να τρομάξουν», και τις συγκρίσεις δυνάμεων και όλα τα υπόλοιπα που όση αλήθεια κι αν περιέχουν, το βέβαιο είναι ότι υποσκάπτουν αναμφίβολα την ισχύ της χώρας. »
Ορίστε λοιπόν ένα παράδειγμα για το τι εννοούσα. https://www.youtube.com/watch?v=A6F7X-rMAZY
Όσο για τις αναλύσεις για τις συγκρίσεις δυνάμεων, υπάρχουν ανά εκατοντάδες. Βρείτε τες μόνος σας.
Κατόπιν αυτών, σας καλώ να ξαναδιαβάσετε την απάντησή μου, διότι δεν είναι φευγαλέα, μόνο για την απάντηση per se, αλλά έχει και κάποιο βάθος. Αν βρίσκετε τη γνώμη μου «σαπουνόφουσκα» με το να την χαρακτηρίζετε, εμμέσως πλην σαφώς, «σαπουνόφουσκα», δεν προσθέτετε τίποτα στον διάλογο, παρά μειώνετε την αξιοπιστία και το όποιο κύρος σας έχει απομείνει. Το ξέρω ότι είναι αδύνατη εγχείρηση να αφαιρεθεί το πολυβόλο ρίψης επιθέτων και χαρακτηρισμών που είναι κολλημένο μέσα στον εγκέφαλό σας, αλλά τέλος πάντων, κάντε μία ελάχιστη προσπάθεια να καταλάβετε την οπτική του συνομιλητή σας επιτέλους.
6. «μὲ τὶς φλυαρίες, ἀναδεικνύουμε σὲ ὑπεύθυνες θέσεις παραφουσκωμένους μὲ τὴν «ἐπικοινωνία», οἱ ὁποῖοι παραμελοῦν τὴν ὑλικὴ δύναμη»
Ούτε ο Θεός δεν ξέρει τι εννοείτε. Ποιος ξέρει τι όνειρο είδατε πάλι χθες το βράδυ.
Στα σημεία 1-2-3 δεν απαντώ επί της ουσίας. Ο αξιοπρεπής αναγνώστης μπορεί να δει ότι έχουν όλα απαντηθεί. Ειδικά από το παρόν άρθρο και το προηγούμενο, αλλά και γενικότερα από το περιεχόμενο των απαντήσεών μου εδώ κι εκεί. [Ειδικά η αρχή αυτού του άρθρου, διαλύει κυριολεκτικά το 1 και 2. Αλλά η επί της ουσίας παράθεση επιχειρημάτων από την πλευρά σας είναι από δυσεύρετη και σπάνια, έως αδύνατη]
Το 4 ισχύει. Περιμένω είτε απόσυρση της έκφρασης, είτε να περιμένετε να ισχύσει αυτό που σας είπα.
Ευχαριστώ.
Ἀφοῦ, ὅπως εἶναι προφανές, δὲν μπορῆτε τὸν ἐλεύθερο διάλογο, κανένα πρόβλημα ἀπὸ μέρους μου. Μέχρι καὶ ὁ ἀγράμματος Μακρυγιάννης, πάντως, ζητοῦσε τὴν χάρη νὰ διαβάσουν ὅλη τὴν ἀφήγησή του οἱ ἀναγνῶστες καὶ μετὰ νὰ κρίνουν. Σεῖς, πάλι, θέλετε νὰ προστατεύσετε μὲ φίλτρα τὰ χρηστὰ ἤθη τῶν ἀναγνωστῶν σας. Κάτι ξέρει σχετικῶς ὁ Ἐρντογὰν καὶ φιλτράρει τὸν τύπο καὶ τὰ μέσα μαζικῆς ἐπικοινωνίας. Καὶ τὸν λατρεύει τὸ κοινό του. Διότι ἡ ἐλευθερία τῆς σκέψεως εἶναι χρήσιμος μόνον εἰς ἐκείνους οἵτινες διαθέτουν σκέψιν.
Ὄχι μόνο ψυχολογικός πόλεμος ἀλλὰ καὶ παζάρια. Ζητοῦν λοιπὸν ἀνταλλαγὴ τῶν δύο Ἑλ.στρατιωτικῶν μὲ Τουρ. στρατιωτικοὺς ὅπως ζητοῦν ὰπό τὶς Η.Π.Α. ἀνταλλαγὴ τοῦ ἱερωμένου Φετ.Γκιουλὲν μὲ τὸν Ἀμερικανὸ φυλακισθέντα ἱερωμένο στὴν Τουρκία γιὰ 2 ἔτη Αντριου Μπράνσον
Washington Post By Kareem Fahim April 15 at 4:47 PM: they fear that Brunson is being used as a bargaining chip during ongoing and testy negotiations over several disputes between the government of Turkish President Recep Tayyip Erdogan and the Trump administration.
A central argument between the two countries concerns the fate of a Turkish cleric, Fethullah Gulen, who lives in exile in Pennsylvania. Turkish officials have described Gulen as the architect of the failed coup in the summer of 2016 and demanded his extradition from the United States.
https://www.washingtonpost.com/world/middle_east/trial-opens-for-american-pastor-held-in-turkey-on-gulen-charges/2018/04/15/8e46deb2-3f39-11e8-955b-7d2e19b79966_story.html?noredirect=on&utm_term=.fa2a5a1d4317
Σωστά.
Απόσπασμα από το προηγούμενο άρθρο αυτού («Η τουρκική απειλή»)
«Η υπόθεση των δύο στρατιωτικών δεν θα λήξει σύντομα. Αρκεί να θυμηθούμε ότι μετά από 9 περίπου μήνες παρέδωσε στην Μέρκελ Τουρκογερμανό δημοσιογράφο, τον οποίον κρατούσε παρανόμως με ανταλλάγματα που δεν έγιναν γνωστά, ενώ κρατάει ακόμα και σήμερα μετά από περίπου 12 μήνες έναν αμερικανό πάστορα τον οποίον έχει δηλώσει ότι θέλει να ανταλλάξει με «άλλον πάστορα» εννοώντας τον μεγάλο του εσωτερικό αντίπαλο, τον Γκιουλέν.»
http://www.antibaro.gr/article/18917
(Παράβλεψη η λάθος διάρκεια της κράτησης του πάστορα).
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας έγραψε:”Ἔπρεπε νὰ γίνῃ ἡ ἀνθρωποθυσία τοῦ ἀεροπόρου καὶ νὰ βγοῦν οἱ Τοῦρκοι μὲ συλληπητήρια καὶ ἐξηγήσεις γιὰ νὰ καταλάβουν (ἂν καταλάβουν) καὶ οἱ κατ’ ἐπάγγελμα πατριῶτες ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ πρόσφατη φασαρία μὲ τοὺς Τούρκους ἦταν θέατρο ὥστε νὰ στερεώσῃ ὁ Ἐρντογὰν τὸ «πατριωτικὸ» προφίλ του ἔναντι τῶν ἀκόμη πιὸ ἐθνικιστῶν ἀντιπάλων του ἐν ὄψει τῶν ἐκλογῶν.”
κε. Γεωργανά, διαβάστε πολύ προσεκτικά για να κατανοήσετε ότι η τουρκική συμπεριφορά δεν επινοείται για εσωτερική κατανάλωση, αλλά σκοπεύει στην προώθηση των ηγεμονικών, επεκτακτικών έως αυτοκρατορικών επιδιώξεων των Ισλαμιστών που κυβερνούν την Τουρκία:
http://www.aei.org/publication/could-the-united-states-and-turkey-go-to-war/
Αυτός που γράφει το άρθρο δεν είναι κανένας τυχαίος! Είχε προβλέψει και το πραξικόπημα στην Τουρκία 3-4 μήνες πριν (βλ. http://www.michaelrubin.org/18639/turkey-coup ). Όσα γράφει εξηγούν ότι η Τουρκία έχει χαθεί οριστικά για την Δύση και αντικατοπτρίζουν τους σχεδιασμούς του αμερικανικού Πεναγώνου για την περιοχή. Η ουσία που αφορά σε εμάς είναι στην τελευταία παράγραφο: οι ΗΠΑ σκοπεύουν να προετοιμάσουν τις γειτονικές χώρες για την “συγκράτηση” της Τουρκίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αφού είστε και ευφυής άνθρωπος…
H Τουρκία, ως πολιτικοοστρατιωτική οντότητα, ήταν και είναι πάντα, δύναμη αναθεωρητική κι επεκτατική. Η στρατηγική της σχεδιάζεται, όχι με βάση τις συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, το οποίο επικαλείται και χρησιμοποιεί αναλόγως πως την βολεύει ή το γράφει παντελώς, αλλά με βάση την ισχύ και τα συμφέροντά της, και όταν θα βρεί κατάλληλη ευκαιρία και συνεπικουρούμενη από μια μεγάλη δύναμη, εφορμά. Πρόσφατο παράδειγμα, η εισβολή στο Αφρίν υπό την ανοχή των Αμερικανών και τις διεκολύνσεις των Ρώσων.
Ταυτόχρονα απειλεί την Κυπριακή ΑΟΖ λόγω των υδρογονανθράκων που θέλει να προσποριστεί και μεταφέρει την ένταση στο Αιγαίο, με χαμηλής έντασης επεισόδια για να εγείρει αμφισβητήσεις εκεί που νομίζει ότι την παίρνει. Αυτό δεν είναι απλώς “θέατρο για εσωτερική κατανάλωση”, παρόλο που μπορεί να χρησιμοποιείται και γι αυτό το σκοπό. Μόνο ορισμένοι υπνώττωντες συμπατριώτες μας – στους οποίους δυστυχώς εκτός από αργόμισθους σχολιαστές, περιλαμβάνονται και άνθρωποι που κατέχουν θέσεις σε δημοσιογραφικά ή ακόμη χειρότερα κυβερνητικά όργανα – βλέπουν μόνο αυτή την πλευρά
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Και σε μια εποχή που στερούμαστε ηγετικών μορφών, όπως ο Ρήγας, που θα βάζαν το προζύμι για να γίνει το ψωμί της αναγέννησης και της νέας επανάστασης που έχει ανάγκη ο τόπος, θα πρέπει να επιστρατεύσει ο καθένας αξίες και δυνάμεις που ενυπήρχαν στην παράδοση του ελλληνισμού, την εγκαρτέρηση, την αντοχή και την συντροφικότητα στα δύσκολα, την εξυπνάδα, την τόλμη, την αγωνιστική διάθεση και ακόμη τη θυσιαστική προσφορά στη μάχη είτε κατά της δουλοπαροικίας της Δύσης είτε κατά της δεσποτείας της Ανατολής.