Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Σε δυσχερή θέση ευρίσκεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά την αναγνώριση των σχισματικών της Ουκρανίας ως Αυτοκέφαλης Εκκλησίας. Έως την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές ΟΥΔΕΜΙΑ τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει αναγνωρίσει την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας», ΟΥΔΕΜΙΑ παρέστη στην ενθρόνιση του «Προκαθημένου» της, ΟΥΔΕΜΙΑ εξέφρασε την υποστήριξη Της προς την ενέργεια του Φαναρίου. Αντίθετα υπάρχουν δηλώσεις Προκαθημένων, αρνητικές για την ενέργειά Του. Επίσης, κατά τις πληροφορίες μας ΟΥΔΕΙΣ, πλην του Κωνσταντινουπόλεως, Προκαθήμενος μνημονεύει τον Προκαθήμενο της «Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας» Επιφάνιο.
Οι εκτιμήσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου και της περί Αυτόν Συνόδου για το ότι στην απόφασή τους θα προσχωρήσουν οι άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, προς το παρόν, αποδεικνύονται λανθασμένες. Το Φανάρι, με τις ενέργειές του στην Ουκρανία, κινδυνεύει από ρυθμιστής και συντονιστής των Ορθοδόξων Εκκλησιών να απομονωθεί και να περιθωριοποιηθεί. Μπροστά στην αρνητική αυτή κατάσταση το Οικουμενικό Πατριαρχείο εντείνει τις προσπάθειες του να προσελκύσει προς το μέρος του κάποιες από τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Επίσης το Βατικανό, οι ΗΠΑ και οι δυτικές και φιλοδυτικές κυβερνήσεις στηρίζουν την ενέργεια του Φαναρίου στην Ουκρανία και ασκούν πιέσεις στις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες να ταχθούν στο πλευρό Του.
Οι τοπικές Εκκλησίες, που θεωρούνται ότι είναι οι πιο «πιεστές» στο να δεχθούν την απόφαση του Φαναρίου για την Εκκλησία της Ουκρανίας είναι τα Πατριαρχεία της Βουλγαρίας και της Γεωργίας και η Εκκλησία της Ελλάδος. Πάντως στο εσωτερικό των δύο Πατριαρχείων (Βουλγαρίας και Γεωργίας) και στην Εκκλησία της Ελλάδος υπάρχουν πολλοί Μητροπολίτες που υποστηρίζουν την κανονικότητα στην Εκκλησία και δεν εγκρίνουν την απόφαση του Φαναρίου. Οι Προκαθήμενοι των εν λόγω τριών Εκκλησιών δεν έχουν σαφώς εκφράσει την άποψή τους. Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος παραμένει σιωπηλός επί του θέματος και η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν έχει ακόμη συγκληθεί. Και να συγκληθεί αν θέλει να καθυστερήσει την απόφασή της μπορεί να παραπέμψει το Ουκρανικό στην Επιτροπή Νομοκανονικών υποθέσεων και επομένως στις καλένδες. Έως τότε ο κ. Ιερώνυμος δεν θα μνημονεύει τον Προκαθήμενο της «Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας». Ερωτηματικό υπάρχει για τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων. Είναι φιλοδυτικά, αλλά δέχονται μεγάλη βοήθεια και πίεση από το Πατριαρχείο της Μόσχας. Έως τώρα πάντως οι Πατριάρχες κ.κ. Θεόδωρος και Θεόφιλος αναγνωρίζουν τον κανονικό Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο και την περί αυτόν Ιεραρχία.
Δεδομένο επίσης είναι ότι με αποφάσεις τους ή δηλώσεις τους οι Ιεραρχίες ή οι Προκαθήμενοι των Πατριαρχείων Αντιοχείας, Σερβίας, Ρουμανίας, και των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών Κύπρου, Πολωνίας, Αλβανίας και Τσεχίας – Σλοβακίας έχουν απορρίψει, ή έχουν εκφράσει προβληματισμό για την αναγνώριση της ιδρυθείσης από το Οικουμενικό Πατριαρχείο «Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας».
Η δικαιολογία ότι δεν ήταν ευκταίο, αλλά κατέστη αναγκαίο να διχασθεί η Ορθοδοξία και να κινδυνεύει με σχίσμα, για να υπάρξει ειρήνη και ενότητα στους Ορθοδόξους της Ουκρανίας αποδεικνύεται αβάσιμη. Ο Ορθόδοξος Ουκρανικός λαός παραμένει όπως ήταν προ της Αυτοκεφαλίας, διχασμένος. Και οι πολλοί άθεοι παραμένουν όπως ήσαν, αδιάφοροι. Αντί μάλιστα της καταλλαγής και της ειρήνης αυξήθηκε το εμφύλιο μίσος και η καταπίεση σε βάρος των πιστών στην Κανονική Εκκλησία Ορθοδόξων. Αυτά χωρίς κάποιο εμφανές ανταποδοτικό όφελος για το Φανάρι και τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Ποροσένκο, που ήσαν οι πρωταγωνιστές της απόδοσης της Αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς της Ουκρανίας. Το Φανάρι δεν φαίνεται να έχει αποκτήσει καλύτερη αντιμετώπιση στην Τουρκία και ο Ποροσένκο κινδυνεύει να μην μπει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, που διεξάγονται στην Ουκρανία στις 31 Μαρτίου. Σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις το ποσοστό του κυμαίνεται στο 14-15%. Οι Ουκρανοί βάζουν στην πρώτη θέση των ενδιαφερόντων τους τη βελτίωση του επιπέδου ζωής τους και στην τελευταία τα εσωτερικά της Εκκλησίας, τα οποία οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται.
Παρά το ότι ο Ποροσένκο και ο κρατικός μηχανισμός με όλους τους τρόπους ενισχύει την «Αυτοκέφαλη» Ορθόδοξη Εκκλησία και προκαλεί μεγάλες δυσκολίες στην λειτουργία και δραστηριότητα της κανονικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, λίγες είναι οι προσχωρήσεις ενοριών της Κανονικής Εκκλησίας σε αυτήν. Σύμφωνα με ανακοίνωση της υπό το Πατριαρχείο της Μόσχας κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας μόνο 36 ενορίες από τις 12.000 που διαθέτει στη χώρα προσχώρησαν στην «Αυτοκέφαλη» Εκκλησία. Αλλά και αν ο ισχυρισμός του Ποροσένκο είναι αληθής, ότι από τις 12.000 είναι 320 οι ενορίες που προσχώρησαν στην κρατική Εκκλησία πάλι είναι πολύ λίγες. Σημειώνεται ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο παλαιότερα ήταν κατά των κοσμικών και κρατικών επεμβάσεων στα εσωτερικά της Εκκλησίας. Τώρα δέχεται τις παρεμβάσεις του Προέδρου Ποροσένκο στα εσωτερικά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Εν τω μεταξύ οι καταγγελίες για βανδαλισμοούς σε βάρος ιερών ναών καθώς και για διωγμούς κατά κληρικών και λαϊκών της κανονικής Εκκλησίας αυξάνονται. Στις 14 Φεβρουαρίου ο Επίσκοπος της Κανονικής Εκκλησίας Γεδεών, υπεύθυνος του Μοναστηριού Τιθ στο Κίεβο, όταν το αεροπλάνο, στο οποίο επέβαινε, προσγειώθηκε στην ουκρανική πρωτεύουσα από τη Νέα Υόρκη, συνελήφθη από οπλισμένους ουκρανούς αστυνομικούς, «ως εγκληματίας», όπως έγραψε στο λογαριασμό του στο Facebook. Αυτοί τον επιβίβασαν σε άλλο αεροπλάνο και τον έστειλαν πίσω στην αμερικανική πόλη! Αιτιολογία, ότι δεν ήσαν εν τάξει τα χαρτιά του…
Προβλήματα εκ του Ουκρανικού εκκλησιαστικού ζητήματος προέκυψαν και στο Άγιον Όρος, που είναι υπό την άμεση πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Οι Ιερές Μονές έχουν διχασθεί ως προς την αναγνώριση της Ουκρανικής Εκκλησίας, που προέκυψε από τους σχισματικούς της χώρας. Στην πρόσκληση του Οικ. Πατριαρχείου να συμμετάσχει αντιπροσωπεία Του στην ενθρόνιση του Προκαθημένου Παρθενίου η Ιερά Κοινότητα κατά πλειονοψηφία πήρε απόφαση να μην αποσταλεί αντιπροσωπεία. Το Φανάρι τότε επεστράτευσε τους ηγουμένους των Μονών Βατοπαιδίου και Ξενοφώντος να συμμετάσχουν στην ενθρόνιση. Εξ αυτών ο ηγούμενος της Βατοπαιδίου Εφραίμ υπέστη καρδιακό επεισόδιο στο Κίεβο και πριν λάβει μέρος στην ενθρόνιση.
Ο Μητροπολίτης Οδησσού Παύλος με τη συνοδεία του, της κρατικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, με την ευλογία του Οικ. Πατριάρχου επισκέφθηκε Αγιορείτικες Μονές. Ήταν μια δοκιμασία γι’ αυτές. Στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος δεν έγινε δεκτός, διότι, όπως του είπαν, δεν τον αναγνωρίζουν. Σημειώνεται ότι ο ηγούμενος Ευλόγιος είναι ρωσικής καταγωγής και ότι στη Μονή εγκαταβιούν Ουκρανικής (στην πλειονοψηφία) και Ρωσικής καταγωγής μοναχοί. Δεκτοί δεν έγιναν επίσης οι κληρικοί της κρατικής ουκρανικής Εκκλησίας στις Μονές Δοχειαρίου και Ζωγράφου (εγκαταβιώνουν βουλγαρικής καταγωγής μοναχοί). Η Μονή Σίμωνος Πέτρας τους επέτρεψε να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα. Αντίθετα έγιναν δεκτοί στις Μονές Βατοπαιδίου, Ιβήρων, Σταυρονικήτα, Ξενοφώντος, Κουτλουμουσίου, Παντοκράτορος και Εσφιγμένου.
Άλλο παρεμπίπτον στο Ουκρανικό ζήτημα, που προέκυψε, είναι των Ρωσικής Παράδοσης Ορθοδόξων Ενοριών της Δυτικής Ευρώπης. Με αιφνίδια απόφασή του, στις 27 Νοεμβρίου 2018, και χωρίς να ενημερώσει εκ των προτέρων και να ζητήσει τη γνώμη τους το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε τη διάλυση της Αρχιεπισκοπής τους και την υπαγωγή όλων αυτών των ενοριών στους κατά τόπους Έλληνες Μητροπολίτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Έως την απόφαση αυτή η εν λόγω Αρχιεπισκοπή, με απόφαση του ιδίου Πατριάρχου Βαρθολομαίου, από το 1999 είχε πλήρη αυτονομία και υπαγόταν απ’ ευθείας στον Οικουμενικό Πατριάρχη. Η απόφαση του Φαναρίου προκάλεσε την έντονη αντίδραση των κληρικών και των λαϊκών μελών των ρωσικής καταγωγής και παράδοσης ενοριών της Δυτικής Ευρώπης. Στις 23 Φεβρουαρίου 2019 συνήλθαν εκπρόσωποί τους σε Γενική Συνέλευση στο Παρίσι και με ψήφους 191 έναντι 15 αποφάσισαν να μην υπακούσουν στην απόφαση του Οικ. Πατριαρχείου, να μην διαλυθεί η Αρχιεπισκοπή τους, να μην δεχθούν άλλον Επίσκοπο πλην του δικού τους Αρχιεπισκόπου Χαριουπόλεως Ιωάννου.
Κατά την ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης τόνισε την κρισιμότητα της αποφάσεως, που θα έπαιρναν. Όπως είπε πρέπει να διατηρήσουν την ενότητα τους οι ρώσοι εμιγκρέδες της Δυτικής Ευρώπης, που διέφυγαν του άθεου σοβιετικού ολοκληρωτισμού και κατέφυγαν σ΄ αυτήν και όσοι δυτικοευρωπαίοι τους ακολούθησαν στην ρωσικής παράδοσης Ορθοδοξία και να επιλέξουν μεταξύ του θανάτου ή της ζωής της εκκλησιαστικής τους ζωής. Φυσικά το Πατριαρχείο της Μόσχας τους προσήγγισε αμέσως και τους δήλωσε ότι ευχαρίστως τους δέχεται στους κόλπους του, αποδεχόμενο να διατηρήσουν το σημερινό εκκλησιαστικό καθεστώς της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας τους.-
10 comments
Πολύ φοβάμαι ότι το άρθρο βασίζεται σε προσωπκές εκτιμήσεις: το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν ήταν ποτέ ισχυρότερο, με τις παλαιές (και κατηργημένες από το ’22) μητροπόλεις να ανήγουν η μία μετά την άλλη, να αγοράζονται εκκλησίες και να επιτρέπεται στον Πατριάρχη να λειτουργεί σε τόπους που ούτε καν θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς πριν λίγα χρόνια. Θα σας δώσω μια συμβουλή, αν και γενικά σαν νέος δάσκαλος προσπαθώ να μην δίνω συμβουλές αλλά να αφήνω τον άλλο να βρεί μόνος του την λύση σε ένα μαθηματικό πρόβλημα, σπρώχοντάς τον ελαφρά προς την σωστή κατεύθυνση: μην έχετε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στην Μόσχα… Επίσης, καλό θα ήταν να εκκλησιάζεται κανείς στην Τουρκία, και να διαπιστώσει τί θα πεί Χριστιανοσύνη εκειπέρα. Έξω από τον χορό, μπορεί κανείς να γράφει φιλοσοφίες: όταν δεί την δυναμική του Χριστιανισμού σε αυτή την χώρα, και την ΛΑΤΡΕΙΑ που έχουν για το Πατριαρχείο άνθρωποι που ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ, τότε θα συνέλθετε, αγαπητοί.
Kύριε Παπαδόπουλε, η προσωπολατρεία σας προς τον Πατριάρχη σας κάνει να παραληρείτε!
Το άρθρο ειναι μια πολυ ακριβης αποτυπωση της στάσης των Ορθοδοξων εκκλησιών διεθνώς απέναντι στις αυθαίρετες πρωτοβουλιες του Φαναρίου σχετικά με την Ουκρανία, των διεθνών ‘συμμαχιών’ που εχει επιλέξει ο Πατριαρχης, και της εν γένει στάσης του απέναντι στην Ρωσική Ορθοδοξία (που όπως ανέλυσε και ο κ.Σταλίδης σε έτερο άρθρο, την επιστροφή της σε κανονικό καθεστώς μετά την πτώση του κομμουνισμού υποδέχθηκε τόσο απαξιωτικά ο νυν Πατριάρχης ήδη απ’τις αρχες της δεκαετιας του 90..) Δεν εχουν ΚΑΜΙΑ σχεση όλα αυτά με το υποτιθέμενο έργο του Βαρθολομαιου στο εσωτερικο της Τουρκίας –για το οποιο, αν ανοιξουμε αυτή την κουβέντα σε χωριστή ενότητα, πολλα θα μπορουν να ειπωθούν από την ανάποδη (ρωτήστε και την έρμη την Ελπίδα Φραγκοπούλου –κοντα σε πληθος αλλους..)
Μην παίζετε με στερεότυπα ρωσοφοβίας για να πείσετε όποιον διαβάζει να διάκειται συμπαθως προς μια συνοδο καθαιρεμένων και αχειροτόνητων όπως η νεότευκτη στην Ουκρανια.
Αυτά αλλού.
Κρίμα που σχολιάζετε σαν να είστε πολιτικός…δεν φαίνεται να σας επηρεάζει καθόλου η τακτική του ρωσικού Πατριαρχείου απέναντι στις εκκλησίες της Διασποράς (βλέπετε Σουρόζ) και η απόπειρα δολοφονίας ιεράρχη της εκκλησίας της Λετονίας και τρομεροί εκβιασμοί σε ιεράρχες ανά τον κόσμο. Δεν έχετε ιδέα για το ποιός είναι ο Ιλαρίωνας. Καμία απολύτως, και ούτε έχετε καν αναρωτηθεί για το ποιός είναι ο Κύριλλος, πάλαι ποτέ Επίσκοπος Σμολενσκ. Δεν νομίζω ότι έχετε γνώση των πραγμάτων. Ούτε καν έχετε μπεί μέσα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, και αυθαδιάζετε, ντροπή σας, με μια γλώσσα ανήκουστη για την ΜτΧΕ. Ντροπή σας…. Όσον αφορά την προσωπολατρεία που αναφέρετε…τα κόκκαλα των προπαπούδων μου είναι θαμμένα στην Τραπεζούντα και στο νεκροταφείο του Μπαλουκλιού. Αλλά πού ο σεβασμός…η Ελλάδα πάντοτε μισούσε την Ρωμηοσύνη. Το ΄22, το ΄41, το ΄55, το ’64, το ΄74… Ήμαστε και θα είμαστε σε διαφορετικό μήκος κύματος… Υ.Γ. Αποκαλείτε “Ρωσόφοβο” έναν ρωσολάτρη, που είχε πολλούς δασκάλους Ρώσους στην ζωή του, όπως γνωρίζουν κάποιοι που μελετούν το Αντίβαρο εδώ και 10+ χρόνια, στο βιολί, στα μαθηματικά…ψήθηκα μαζί τους. Γνωρίζω την σκέψη τους και είναι τιμή μου που έχω πάρει κάτι ελάχιστο από την κουλτούρα τους. Σας μιλώ για την μαφία του ρωσικού Πατριαρχείου…δεν καταλαβαίνετε!
Μήπως πρέπει ευθέως να μας πούν οι κατά του Ο.Π. δικαιούται αυτοκέφαλο η Ουκρανία ,ή όχι ,σαν ανεξάρτητο κράτος;
Η Γεωργία κακώς έγινε αυτοκέφαλη; η Βουλγαρία επίσης που με φιρμάνι ! έγινε αυτοκέφαλη ; Η Ελλάδα με τους Βαυαρούς και τον Θ.Φαρμακίδη που απέκτησε αυτό το κολοβό αυτοκέφαλο ,χωρίς Πρώτο ;
Με αυτή τη λογική οι “νέες χώρες” να γυρίσουν στο Φανάρι ;
Τώρα γιατί και πώς τους έκαναν σχισματικούς λόγω θέλησης αυτοκεφαλίας,ή λόγω δογματικών! προβλημάτων ;
Άλλο η διαφωνία για οικουμεν.διαλόγους ,Κολυμπάρι κλπ και άλλο το δικαίωμα αυτοκεφαλίας.
Μήπως οι μη πρεσβυγενείς εκκλησίες προήλθαν από πανορθόδοξες συνόδους ;
Κυριε Κυδωνεα, η Ουκρανια ειναι ανεξαρτητο κρατος με το ζορι και μετα βιας, και με πολυ αμφιβολο μελλον. Η Γεωργια που αναφερετε δεν ειναι μετρο συγκρισης -ειναι χωρα και εκκλησια με ποίμνιο διαφορετικης εθνοτικης, γλωσσικης και πολιτισμικης ταυτοτητας απ’τους Ρωσους, οχι απλα ανεξαρτητο κρατος. Στην Ουκρανια δε συμβαινει αυτο -ουτε στις αλλες ομορρες με την σημερινη Ρωσια πρωην σοβιετικες δημοκρατιες που κατοικουνε ρωσοι οι οποιοι υπαγονται στο ρωσικο πατριαρχειο. Το πιο πιθανο στην Ουκρανια, ηδη μετα το 13, ειναι καποια συνομοσπονδια των ανατολικων τουλαχιστον περιοχων με την Ρωσια και την Λευκορωσια. Μηπως θα ηταν πιο πρεπον οποιοσδηποτε μιλα υπερ της αυτοκεφαλιας ελεω κρατικης ανεξαρτησιας να περιμενει λιγο για να ‘κατασταλάξει’ ο χαρτης της περιοχης; Ειδαλλως, ας αρχισουμε να ανακηρυσσουμε ολες τις εκκλησιες των πρωην σοβιετικων και νυν ανεξαρτητων χωρων αυτοκεφαλες -Λευκορωσια, Καζακστάν, και παει λεγοντας..
Να σοβαρευτουμε λιγο;
Κυριε Παπαδοπουλε, μιλαω σαν πολιτικος επειδη ανεφερα την Ελπιδα Φραγκοπουλου -που ειχε πει στεντόρεια ότι το Πατριαρχείο έχει εγκαταλείψει τους Έλληνες της Τουρκίας;
πιστέψτε με, δεν θελετε να ανοιξουμε την συζητηση αυτη -γιατι και εμεις θα κολαστουμε, και αλλους θα σκανδαλισουμε.
Αρκεστείτε στο οτι ξερω πολυ περισσοτερα απο οσα μου αναγνωριζετε.
Τα εκανε θαλασσα ο Οικουμενικος, που πηρε γραμμη απο τους Αμερικανους να πραξει οπως επραξε, ελπιζοντας οτι και αυτοι με τη σειρα τους θα τον σωσουν απο τους Τουρκους.
Η απλη αληθεια ειναι οτι η μιση Ουκρανια ειναι αντιρωσικη, αλλα η αλλα μιση ειναι ρωσοφωνη και καργα φιλιορωσικη.
Σε καμμια περιπτωση δεν επρεπε να αναμειχθει σε αυτες τις ιστοριες.
Αυτα παθαινει οποιος παει να παιξει πολιτικο παιχνιδι, καιτοι ανθρωπος του Θεου………….
Αγαπητέ κ. Γερμανέ. Δεν είναι ανάγκη να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Απλά διαφωνούμε. Συγχωρέστε με για την ένταση, αλλά με ερέθισε το ρήμα σας “παραληρώ”. Δεν το νομίζω…όταν αναφέρεσε στον Λειτουργικό Χρόνο, βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά. Εσείς αναφέρεστε σε γεγονότα με καθαρά πολιτική ματιά. Είναι μεγάλη υπόθεση το ότι τελείται η Θεία Ευχαριστία σε όλα τα μήκη και πλάτη της Τουρκίας. Είναι μεγάλο πράγμα το νέο ρεύμα Χριστιανών στην Τουρκία, και η ανοχή των Αρχών εκεί. Κάπου εδώ πρέπει να σταματήσω αυτή την σύντομη αναφορά, διότι δεν θα οφεληθεί κανείς, ιδιαίτερα η ΜτΧΕ. Αγαπώ την Ρωσία και, θα επαναλάβω, όσοι με γνωρίζουν με θεωρούν ρωσόφιλο μέχρι αηδίας, ήδη από τα χρόνια της εφηβείας, όπου πρωτογνώρισα την πολιτισμό και την τεχνική τους στην τέχνη…Λατρεύω τους περιπάτους στο Μεγάλο Νόβγκοροντ: αισθάνομαι να πατώ γερά στην γη, όταν μπορώ και επισκέπτομαι αυτό τον ευλογημένο τόπο…στο Φανάρι ωστόσο χτυπά η καρδιά της Ρωμαιοσύνης, στον Άγιο Γεώργιο τον Κουδουνά (όπου συναντάμε ανθρώπους απ’ όλη την Τουρκία, από τα πιό απίθανα μέρη!!), στο Προκόπιο της Καππαδοκίας, στην Τραπεζούντα…στα αγιασμένα χώματα που είναι γεμάτα κόκκαλα δικών μας ανθρώπων και Αγίων. Πολλά λέγονταν πάντα για τους Πατριάρχες, από τα χρόνια της Αυτοκρατορίας, μέχρι τα χρόνια της Οθωμανοκρατίας και βάλε. Η ΜτΧΕ είναι πάνω από τα ονόματα. Είναι Υπόσταση, είναι Ουσία. Δεν καταλαβαίνετε ότι ο οχετός εναντίον του Πατριάρχου μας ειναι οχετός κατά του Γένους. Μια χαρά έκανε ό,τι έκανε με το Ουκρανικό: οι Ρώσοι τα έκαναν θάλασσα αυτή την φορά, και θα δείτε που θα είναι πρώτοι που θα κάνουν το παν για επαναπροσέγγιση. Εδώ θα είμαστε. Να προσεύχεστε γι’ αυτή την ώρα, να έρθει σύντομα. Θα έρθει. Να είστε καλά.
Είναι οντως αδιανόητο και ανεπίτρεπτο ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας να εμπλέκεται, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, σε πολιτικές ίντριγκες και να υποκύπτει σε οιανδήποτε μορφής πιέσεις και σ κ ο π ι μ ο τ η τ ε ς, όπως
αυτη η συγκεκριμένη ενέργεια του Βαρθολομιού σχετικά με την αυθαίρετη και την αντικανονική χορήγηση
Αυτοκέφαλου στην σχισματική ουκρανική εκκλησία. Αυτο και τίποτε άλλο στον αυτόκλητο, λαλίστατο δάσκαλο
Οτιδήποτε μας παραθέτει είναι απλά ” προφάσεις έν αμαρτίες “
Ο αυτόκλητος λαλίστατος δάσκαλος (σικ) γράφει εδώ και 10+ χρόνια επώνυμα και, αν και δεν κατέχει την ελληνική λαλιά όπως άλλοι γλωσσονάρκισσοι, έχει πάρει δημόσια θέση, με κείμενα-γνώμης, εκθέτοντας τον εαυτό του. Φασίστες, κομπλεξικοί, παλαιοημερολογίτες, ζηλωτές αποτελούν και θα αποτελούν τους κύριους προβοκάτορες στον δημόσιο διάλογο. Δεν θα τους περάσει όμως. Εδώ, στο Αντίβαρο, τα συζητάμε όλα, ελεύθερα, γνωρίζοντας και μαθαίνοντας να διαφωνούμε με επιχειρήματα. Τίποτε δεν θα μας σταματήσει. Κωνσταντίνε Α. ανώνυμε: φασιστικότατος και βρωμερός ο τρόπος γραφής σου…θα σε κρίνει η ίδια η ιστορία, εσένα και τους υπόλοιπους ανώνυμους. Από την άλλη, κανένα επί της ουσίας επιχείρημα στον λόγο σου, πέρα από διαγραφή με ένα Χ πολύ σημαντικών ερωτήσεων: ποιός βρίσκεται πίσω από την κρίση στο Ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα: Ιλαρίων Αλφέγιεφ. Ποιό είναι το προφίλ αυτού του ανθρώπου; Ποιός ο ρόλος στο ΣΧΙΣΜΑ στην ρωσική Εκκλησία στην Μεγάλη Βρετανία; Ποιό το προφίλ του Πατριάρχου Κυρίλλου και ποιά η σχέση του σε εκβιασμούς ιεραρχών χωρών στην βαλτική, και μητροπόλεων του Πατριαρχείου Αντιοχείας; Νομίζετε ότι πριν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο δεν συνέβαιναν τα ίδια και χειρότερα; Ποιά η πολιτική του ρωσικού Πατριαρχείου επί τσαρικής ηγεμονίας, επί Σοβιετικής Ένωσης, επί Περεστρόικας, επί Αλεξίου Β’ μέχρι και σήμερα; Αν έχετε μαύρα μεσάνυχτα, τουλάχιστον διαβάστε, ταξιδέψτε, γνωρίστε, μελετήστε…να εκκλησιαστείτε, πάνω απ’ όλα, στις ρωμαϊικες εκκλησίες της Τουρκίας. Αιδώς…