Ως δάσκαλος δημοτικού, εδώ και 25 χρόνια, είμαι μάχιμος και όχι κηφήνας συνδικαλιστής, (αναφέρομαι σ’ αυτούς τους χασομέρηδες που το ένα τους μάτι είναι στραμμένο στην πολύφερνη εξουσία), θα παραπέμψω, κατ’ αρχάς, σ’ έναν μύθο του Αισώπου, τους οποίους μύθους φρόντισε το υπουργείο πρώην Εθνικής Παιδείας να εξοβελίσει από τα «περιοδικά ποικίλης ύλης», όπως απροκάλυπτα ονομάζω τα ευφημιστικώς λεγόμενα βιβλία Γλώσσας, και να τους αντικαταστήσει με συνταγές μαγειρικής (κάπου 30). Οι μύθοι, τα παραμύθια αρέσουν πολύ στα παιδιά. Διδάσκουν καθ’ ότι «μύθος εστί λόγος ψευδής εικονίζων την αλήθειαν».
Διαβάζω: «Θήρας εθήρευον λέων και όναγρος, ο μεν λέων διά της δυνάμεως ο δε όναγρος δια της ταχύτητος. Επεί δε ζώα τινά εθήρευσαν, ο λέων μερίζει και τίθησι τρεις μοίρας (=μερίδια) και την μεν μίαν, είπεν, λήψομαι ως πρώτος· βασιλέα με ονομάζουσι· την δε δευτέραν ως εξ ίσου κοινωνός (=ως συνέταιρος με τα ίδια δικαιώματα). Η δε τρίτη μοίρα κακόν μέγα σοι ποιήσει, αν μη φύγης».
Ο Αίσωπος, μετά τον μύθο, παρέθετε το επιμύθιον την κοινωνική διάσταση του μύθου. Αποτολμώ μία δική μου. Λέων είναι η άπληστη Γερμανία. Όναγρος η καθημαγμένη πατρίδα μας, η οποία ξεθεώνεται στο κυνήγι των στόχων του «Μνημονίου», το εξαίσιο θήραμα θα λέγαμε, και στο φινάλε όλα τα κερδίζει ο αδήφαφος λέων.
Πανηγύριζαν πριν από λίγες ημέρες οι «μνημονιακοί» λακέδες και οι σφουγγοκωλάριοι των καναλιών που τους δορυφορούν για το πρωτογενές πλεόνασμα. Ορθώς ονομάστηκε αιμοσταγές.
Αν το υποβάλουμε σε χημική ανάλυση, για να χρησιμοποιήσω μία μεταφορική φράση, το πλεόνασμα αυτό αποτελείται:
Κατά 30% από αίμα Ελλήνων, ανθρώπων που δεν άντεξαν την αναξιοπρέπεια της οικονομικής εξαθλίωσης.
Άλλο ένα 30% είναι τα δάκρυα και οι θρήνοι των ανέργων και των γερόντων γονέων μας, που βλέπουν τα παιδιά τους ή να μεταναστεύουν ή να λειώνουν από την οικονομική φρίκη. Το υπόλοιπο από πείνα παιδιών. Καθημερινώς στα σχολεία μας 30-40 παιδιά περιμένουν στην ουρά για να λάβουν το σχολικό κολατσιό που προσφέρει η φιλανθρωπία πολιτών. Αθώες παιδικές ψυχές που η άνοιξη της ζωής τους δεν είναι χαρά, ανεμελιά και παιχνίδι, αλλά βιώνουν το αίσθημα της ζητιανιάς. Τσακίζουμε τις καρδιές τους, όπως τσάκιζαν σε προηγούμενη Κατοχή, οι ίδιοι κατακτητές, χέρια παιδιών. Διαβάζω από ένα παλιό βιβλίο.
«Στις αρχές της Κατοχής, και στην πλατεία του Κλαυθμώνος, που την είχανε μεταβάλει οι Γερμανοί σε χώρο στάθμευσης, ένας Γερμανός σωφέρ, έτρωγε απ’ την καραβάνα του το φαϊ του, καθισμένος στο σκαλοπάτι του αυτοκινήτου του. Έτρωγε μ’ αχορταγιά, ενώ γύρω του, οι άλλοι πείναγαν. Τότε ένα παιδάκι, ίσια με εφτά-οχτώ χρονών, άπλωσε το χεράκι του, με την ιδέα ότι κάτι θα του έδινε για να ρίξη στο πεινασμένο στομάχι του, ο Γερμανός στρατιώτης. Αντίς όμως ο στρατιώτης να κάνη τότε μία ανθρώπινη χειρονομία, έκανε αυτή την ελεεινή και βάρβαρη πράξη.
Άφησε στο σιδερένιο σκαλί τη γιομάτη καραβάνα του, σηκώθηκε απάνου, άρπαξε το με πνεύμα ικεσίας τεντωμένο χέρι του παιδιύ, το στήριξε πάνω στο γόνατό του, και μπροστά στα μάτια του κόσμου, το έσπασε στα δύο σαν ξερό κλαδί».
Κι ενώ τα μάτια του Αρμένη δακρύζουν στη θύμηση της σκληρής αυτής εικόνας, μου προσθέτει:
-Ήμουνα αυτόπτης μάρτυς. Κι έφυγα από κει φτύνοντας αυτόν και τη φυλή του ολόκληρη».
Το γεγονός περιέχεται στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών, βιβλίο «Οι σφαγές των Καλαβρύτων», του Κώστα Καλαντζή (Αθήνα 1962, σελ. 26).
Ίσως αυτή είναι η εικόνα και της τωρινής Ελλάδας. Και πάλι στεκόμαστε ταπεινοί και καταφρονεμένοι με «εξαπλωμένη την χείρα ψωμοζητούντες» (Κάλβος), ικετεύουμε το άπληστο θηρίο της Ευρώπης για «χαλάρωση» των λαοκτόνων μέτρων, όμως μας «τσακίζουν» την ψυχή μας, μας τιμωρούν, γιατί δεν ξεχνούν τον Απρίλιο του ’41…
Και όπως τότε, έτσι και σήμερα, ανθεί το σαπρόφυτο του δωσιλογισμού. Το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράττει σήμερα το μνημονιακό κράτος είναι εις βάρος των παιδιών. Είναι μία παράμετρος που δεν την έχουμε πολυσκεφτεί. Συζητώ με γονείς και «ματώνει» η καρδιά μου. Έχουν παιδιά-διαμάντια, άριστοι μαθητές με άριστο ήθος και τρέμουν στην σκέψη ότι θα ενηλικιωθούν, ότι θα πετύχουν στην σχολή που επιθυμούν και θα ξενιτευτούν. «Βαρύτερα είν’ τα ξένα», «ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει». Ελάχιστα απασχόλησε στις εκλογές τους το τρομακτικό αυτό πρόβλημα. (Οι δεξιοι, «οι νοικοκύρηδες», όπως βαυκαλίζονται να αυτοπροσδιορίζονται, «έτρεχαν» για να βγάλουν ευρωβουλευτή την κ. Μαρία Σπυράκη του Megalouκοπροκάναλου, που επί χρόνου βυσσοδομεί κατά της Πατρίδας και της Πίστης. Και τα κατάφεραν. Απορώ και εξίσταμαι!).
Μάθαμε ότι στις Πανελλήνιες Εξετάσεις στο θέμα της έκθεσης «μπήκε» η ανθρωπιά. Έχουν χιούμορ οι άνθρωποι. Ανθρωπιά; Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Ας ρωτήσουν το 1.500.000 ανέργους που βιώνουν την απανθρωπιά τους και αναμένουν το «τραίνο» της ανάπτυξης. Ας ρωτήσουν τους κυβερνητικούς μπουμπούκους. («Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές» έλεγε ο Καρλ Κράους).
Το κείμενο που συνόδευε την έκθεση ήταν του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου. Αν ήμουν αξιολογητής του υπουργείου για τα θέματα, θα έβαζα απόσπασμα, από ένα βιβλίο του με τίτλο «Η Κύπρος, ένα ταξίδι». Και Θα καλούσα τον «μνημονιακό» γραικυλισμό να το σχολιάσει. Να καθρεφτιστεί σ’ αυτό.
«Ο δάσκαλος ήρθε. Έφεραν το παιδάριο στο «εντευκτήριο» της φυλακής. Με τα χέρια σιδερωμένα. Ανάμεσα σε δύο δεσμοφύλακες: τον ένα Τούρκο, τον άλλο Άγγλο. Του έλυσαν τα χέρια. Ο δάσκαλος άπλωσε μπρος του τα χαρτιά, του έδωσε μολύβι να γράψει, περίμενε, με την καρδιά γεμάτη λυγμούς, να ξεμουδιάσουν τα χέρια του παιδιού. Το παιδί πήρε το μολύβι, έγραψε. Έτσι, όπως τότε. Που καθόταν ήσυχα ήσυχα στο θρανίο του κι ο ήλιος έμπαινε πρόσχαρος από τα μεγάλα παράθυρα κι ήταν άνοιξη και τα χελιδόνια τιτίβιζαν και τα δέντρα θροούσαν απόξω. Έγραψε, τέλειωσε. Ο δάσκαλος προχώρησε στην προφορική εξέταση:
– Πρώτα τα Νέα μας Ελληνικά, του είπε.
Τον ρώτησε:
– Ποιός είναι ο ποιητής, που πιό πολύ σου αρέσει;
Ο νεανίσκος αποκρίθηκε:
– Ο Διονύσιος Σολωμός.
– Τι έγραψε ο Σολωμός;
– Τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν».
– Μήπως θυμάσαι καμμιά στροφή;
– Μάλιστα!
Κι ο νεανίσκος άρχισε ν’ απαγγέλνει μέσα στην φυλακή, ανάμεσα στους δεσμοφύλακες, που εκπροσωπούσαν τους παλιούς και τους νέους τυράννους, με καθάρια κι αποφασιστική φωνή:
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη…».
29 comments
..μια αντιδιαστολη…
Bιβλίο γλώσσας Γ΄ Δημοτικού και μου το διάβασε εμβρόντητη και απελπισμένη δασκάλα της τάξης. Μεταφέρω την «αριστουργηματική» ποιητική σύλληψη, γραμμένη από την τάχα και συγγραφική ομάδα.
«Έχω μιλιά, έχω λαλιά
και ξέρω από έξω ελληνικά.
Γνωρίζω επίσης Ινδικά
που τα έχω μάθει από τη μαμά.
Μα από όλα πιο καλά
μου αρέσουν τα αγγλικά.
Αν δεν βαριόμουν να πετώ
ταξίδια θα έκανα σωρό.
Θα το έσκαγα από το κλουβί
γυρίζοντας σε όλη τη γη»
(Τετράδιον Εργασιών, α΄ τεύχος, σελ. 34).
Πρόκειται βεβαίως για τις γνωστές πολυπολιτισμικές μπούρδες, αερολογίες (και σχιζοφρένειες) που τα απάτριδα, καλοπληρωμένα και αργυρώνητα σαΐνια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου πέρασαν στα βιβλία για να διδάξουν στους μαθητές την ανοχή και τον σεβασμό στους άλλους, στους ξένους.
“για τις γνωστές πολυπολιτισμικές μπούρδες, αερολογίες (και σχιζοφρένειες) που τα απάτριδα, καλοπληρωμένα και αργυρώνητα σαΐνια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου πέρασαν στα βιβλία”
Τα αναγνωστικά και γενικά τα βιβλία του σχολείου πάντα (μα πάντα) ήταν εργαλεία προπαγάνδας του συστήματος εξουσίας που ήταν κάθε φορά στα πράγματα.
Διαβάστε αναγνωστικά διαφόρων ιστορικών περιόδων και συγκρίνετε αυτα που έγραφαν με τα ζητούμενα του συστήματος εξουσίας εκείνης της εποχής.
Το σημερινό σύστημα εξουσίας της χώρας μας εξαρτάται άμεσα από τα συμφέροντα των ΗΠΑ που προωθούν το σύστημα της παγκοσμιοποίησης τα τελευταία τριάντα περίπου χρόνια σε όλες τις χώρες που βρίσκονται κάτω από την επιρροή τους.
Ειρήσθω εν παρόδω, η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κατ’αναγκην κάτι κακό, είναι μάλιστα αναπόφευκτη εξαιτίας της τεχνολογικής προόδου της εποχής μας.
Απλά η συγκεκριμένη υλοποίησή της από τους αμερικανούς αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων λανθασμένη.
“Τα αναγνωστικά και γενικά τα βιβλία του σχολείου πάντα (μα πάντα) ήταν εργαλεία προπαγάνδας του συστήματος εξουσίας που ήταν κάθε φορά στα πράγματα.”
Η αποστολη της Παιδείας, και μαλιστα των πρώτων στοιχειωδων Τάξεων, ειν αι ακριβως αυτη :
1) Δημιουργία Εθνικης Συνειδησης (ελπιζω να “διαβαστει” καλοπροαιρετα…)
2) Οξυνση προτερημάτων και αμβλυνση μειονεκτιμάτων της τοπικης κοινωνίας.
(αν μου διαφεύγει κατι, συμπληρωστε με, παρακαλώ)
Το κακόϋχο “εργαλειο προπαγανδας” παραπέμπει σε άλλο απο το “εργαλειο κοινωνικης συνεκτικοτητας” συμβατης με τις τοπικες ιδιομορφίες, Ιστορία και παραδόσεις κλπ κλπ
“…η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κατ’αναγκην κάτι κακό, είναι μάλιστα αναπόφευκτη εξαιτίας της τεχνολογικής προόδου της εποχής μας.”
Πράγματι, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να μην ειναι κακη, όπως επισης ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΦΙΚΤΗ μεσω τεχνολογικων εργαλειων.
Αποδιδετε στον (οικονομικο) “Κυρίαρχο” αγαθές προθεσεις. Το θεωρω αφελές.
Εντοπιζετε τον (οικονομικο) “Κυρίαρχο” στις ΗΠΑ, μια συγχυση που επι 10ετείες κρατει… επισης εν πολλοις ανακριβης.
Οι ιδιοι (οικονομικοι) “Κυρίαρχοι” που υποκίνησαν ανα τον Κόσμο ταξικους διαχωρισμους, θρησκευτικούς διαχωρισμους, εθνικιστικους διαχωρισμους, και τωρα, οικονομικούς διαχωρισμους ΧΡΕΟΥΣ, διαμορφωσαν τα τελευταία 100 χρόνια συνθήκες ΔΥΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ…
Βιώνομε την εξέλιξη του ΙΙΙου ΠΠ οικονομικου πολέμου. Θα υπάρξει -ισως- νικητης και ηττημένος/οι Αραγε ο/οι τελευταίοι τι θα πράξουν ;; Θα παραδοθουν ή θα αντιδράσουν στρατιωτικά;;
Θεωρώ οτι η “υλοποίηση” δεν ειναι λανθασμενη… την θεωρω μάλιστα επιτυχεστάτη… εισέτι.
Απλα… “η παγκοσμιοποίηση” ειναι πολυ σπουδαίο πράγμα για να αφεθει στο Τραπεζιτικο Συστημα… ΑΝ ειναι αναγκαία !!
Καποιες -ελάχιστες- παραπομπές, ετσι για να μην μου προσάψετε “γραφικότητες” :
Although the plans and strategies are discussed in private, the evidence of it’s existence has been exposed by hundreds close to the plot for many decades. Below are just a few notables to mention.
H.G. Wells, in 1939 said “Countless people will hate the New World Order and will die protesting against it.”
Paul Warburg stated on February 17, 1950, as he testified before the US Senate,”We will have a world government whether you like it or not. The only question is whether that government will be achieved by conquest or consent.”
Bill Clinton in 1987 speech to Fl. democrats stated ,“We have to do nothing less than create a new world economic order and secure the place of the American people within it.”
Τα σέβη μου
@Γιάννης54
-Βλέπεις και μιλάς ότι ώρα θέλεις, με όποιον θέλεις, όπου και να βρίσκεται αυτός στον κόσμο, δωρεάν.
-Μπορείς να δουλεύεις από το σπίτι σου για μια εταιρία που βρίσκεται στην Αμερική, στην Ασία ή στην …Ανταρκτική.
-Μπορείς να έχεις πελάτες στην άλλη άκρη της γης.
-Μπορεί να παραγγείλεις το οτιδήποτε από οπουδήποτε στον κόσμο και το πολύ σε μια-δυο μέρες να είναι στην πόρτα σου.
-Μπορείς να ταξιδέψεις σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, ό,τι ώρα θελήσεις, με λιγότερο από τα μισά χρήματα που χρειαζόσουν πριν από μερικά χρόνια
Η παγκοσμιοποίηση Γιάννη είναι εδώ, είναι τριγύρω μας και είναι πλέον γεγονός.
Αυτό που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα είναι το νέο παγκόσμιο κοινωνικό συμβόλαιο.
Όπως φαίνεται να πηγαίνει να το διαμορφώσει η ελιτ των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή είναι λάθος. Αλλά το ότι πρέπει να γίνει ένα νεο “παγκοσμιοποιημένο” κοινωνικό συμβόλαιο είναι ζήτημα αναντίρρητο.
Σε βάθος (όχι πολύ χρόνου), νικητής στην νέα παγκοσμιοποιημένη ιστορική εποχή που ζούμε δεν θα είναι αυτός που έχει τα περισσότερα και καλύτερα πυρηνικά αλλά αυτός που θα σεβαστεί τον κάθε λαό και την ιδιοσυγκρασία του όπου γης και θα πείσει ότι έχει την καλύτερη λύση για τα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα της σήμερον.
Κάτι που οι τεξανοί πετρελαιάδες, οι κατασκευαστές όπλων και οι αφιλοσόφητοι τραπεζίτες που αποτελούν την ελιτ σήμερα στις ΗΠΑ δεν το καταλαβαίνουν ακόμα. Ίσως να το καταλάβουν βέβαια σε λίγο λόγω …Πούτιν και να αλλάξουν προσέγγιση, ίδωμεν…
Όσον αφορά τα των “βιβλίων του σχολείου” και εγώ μαζί σου …”I have a dream”. Η πραγματικότητα όμως είναι αυτη που περιέγραψα στο προηγούμενο σχόλιο: αποτελούν εργαλεία “διαμόρφωσης της κοινής γνώμης” (αφού βλέπω ότι έχεις αλλεργία στην λέξη “προπαγάνδα”).
Και εν κατακλείδι:
“Facts are stubborn things. And whatever may be our wishes, our inclinations, or the dictates of our passion, they cannot alter the state of facts and evidence”.
όπως είχε πει και ο μακαρίτης ο Τζων Ανταμς…
Τὸ «μαῦρο ’41», οἱ Ἕλληνες ἤξεραν ὅτι εἶχαν ἀμυνθεῖ γενναῖα ἐναντίον τοῦ κακοῦ καὶ εἶχαν δείξει, πρῶτοι αὐτοί, σὲ ὅλον τὸν κόσμο ὅτι, μὲ τὴν αὐταπάρνηση, μποροῦσε κανεὶς νὰ τὸ νικήσει.
Ἐνῶ τὸ 2010, οἱ Ἕλληνες ἀπέδειξαν ὅτι ἡ τυφλὴ ἐγωπάθεια, μὲ τὸ ἐμετικὸ μῖσος κατὰ παντός, ἐκλεκτὰ δείγματα τοῦ ὁποίου προσφέρει τακτικὰ διὰ τοῦ «Ἀντιβάρου» ὁ συγγραφεὺς τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως, στὸ τέλος βλάπτει πολλαπλασίως. Διότι, ἂν, μὲ κάποιο θαῦμα, οἱ Ἕλληνες τοῦ 2010 ἀντιμετώπιζαν τὴν κρίση τοῦ 2010, ὅπως οἱ ἑνωμένοι Ἕλληνες τοῦ 1940 ἢ οἱ Ἕλληνες Κὐπριοι τοῦ 2013, οἱ ζημίες θὰ ἦταν ἀπείρως μικρότερες.
Χαμογελάω, συγκαταβατικα, και σε παρακαλω μην το εκλάβετε ως διαθεση ειρωνίας.
Παραθέτετε μια σειρά “δυνατοτητων”, βασισμένες στην τεχνολογικη εξέλιξη και στις ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ, η οποιες όμως, μερα με την ημέρα, γινονται απροσιτότερες σε “εμενα” και σε “εσας” λογω έλλειψης “ΠΟΡΩΝ” (οικονομικών, χρονικων, ενδιαφέροντος…) ή/και έλλειψη “ΘΕΣΕΩΣ”.
Σήμερα, πια, καλα-καλα, ΔΕΝ μας αφορουν αυτες οι δυνατότητες.. τόση ευτυχία !!
Μήπως θα πρέπει να το αναλυσω περισσοτερο;;
Θεωρητικα, λοιπόν, συμφωνω οτι αυτό που εσεις ορίζετε, ως ανωθεν, “παγκοσμιοποιηση” ειναι εδω και απο καιρού, μαλιστα.
Το “παγκοσμιο κοινωνικο συμβόλαιο” εγραφτηκε στις 4 παγκοσμίως κυριαρχες γλώσσες επι γρανιτη, και αναρτηθηκε δημοσια, εν ειδη μνημείου. Θαυμάστε το !!
The Georgia Guide Stones
http://thegeorgiaguidestones.com/index2.htm
Δεν ειμαι σε θεση να γνωρίζω αν μια πυρηνικη υπερδυναμη, υπο το βάρος της “ηττας” προτιμησει να “σεβαστεί τον κάθε λαό και την ιδιοσυγκρασία του όπου γης και θα πείσει ότι έχει την καλύτερη λύση για τα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα της σήμερον” απο το να “πλήξη”. Βλέπετε, υπο το φως του παραπάνω “συμβολαίου” μια “μικρης εκτασης” πυρηνικη αναμέτρηση ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ μια πολυ καλη προσεγγιση της “λυσης”.
Οσο, για τον καθ’ εαυτου “σεβασμο των λαών”, ελπιζω να μην περιλαμβάνετε τους υποκινημένους “μεταναστευτικους εισβολεις” που κατακλυζουν την Ευρωπη και ιδιαίτερα την Ελλαδα.
Καταλαβαίνω την ουσια του αντιλόγου μας.
Αρνούμαι να αναγνωρισω τα “stubborn facts”, που δημιουργηθηκαν συνομοτικά και δόλια, απο τις οποιες “ελιτ”, και να τα αναγορεύσω σε “νομοτέλειες” περιμένοντας ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ να μου δώσουν τις “παγκοσμιοποιημένες” ΛΥΣΕΙΣ τους.
Μήπως χρειαζεται να το αναλυσω περισσοτερο;;
Επιλογικά :
Θεωρω τα σχολικά βιβλία, που καλιεργουν την -όποια- τοπικά συμβατη Εθνικη Συνειδηση και Συνοχή, ως μεσο ΒΕΛΤΙΩΤΙΚΟ της τοπικης “φυσης των πραγμάτων”, και άρα αποδεκτα ως ευεργετικα.
Εκεινα που καλλιεργουν, αντιθέτως, την αποδοχη “εξωτερικων” επιδιώξεων ιδιοτελους κανιβαλισμου των τοπικών κοινωνιών, θεωρώ “ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ”.
Στον ορο “προπαγανδα”, αποδιδω την σημασία “προσπάθεια παρα φύσιν και παραλογης πειθους”.
Σφάλλω;;
ΥΓ.
1) Παντα έμενα ΑΝΑΥΔΟΣ με την σοφία των Αμερικανων Προέδρων (απολογουμαι για την ειρωνία).
2) Σας προσκαλω να ενημερωθητε σχετικα με την Jekyll Island και ιδιαίτερα το βιβλιο :
The Creature from Jekyll Island: A Second Look at the Federal Reserve
Επισης… προσφατα (Μαιος 2009)
9 Trillion Dollars Missing from Federal Reserve
This is a high quality version of the Financial Services Subcommittee on Oversight and Investigations hearing of May 5, 2009.
Rep. Alan Grayson asks the Federal Reserve Inspector General about the trillions of dollars lent or spent by the Federal Reserve and where it went, and the trillions of off balance sheet obligations. Inspector General Elizabeth Coleman responds that the IG does not know and is not tracking where this money is.
More information on Alan Grayson’s sources:
-http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=washingtonstory&sid=aGq2B3XeGKok
Ἀπελπιστικὸ εἶναι τὸ ὅτι ἡ χώρα μας, μετὰ ἀπὸ ἕξι χρόνια δεινῆς οἰκονομικῆς κρίσεως καὶ πτώσεως τοῦ βιοτικοῦ της ἐπιπέδου, ἐξακολουθεῖ νὰ μισθοδοτεῖ ἀνθρώπους ὅπως ὁ αὐτοπροσδιοριζόμενος ὡς «δάσκαλος», τὸν ὁποῖον ἀνελλιπῶς φιλοξενεῖ τὸ «Ἀντίβαρο».
Παραπονεῖται γιὰ τὴν «ἀπληστία» τῆς Γερμανίας, ἐνῶ ἡ συγκεκριμένη χώρα ἔκλεισε δημόσια σχολεῖα καὶ δημόσιες βιβλιοθῆκές της γιὰ νὰ μπορεῖ σήμερα νὰ δανείζει τὴν Ἑλλάδα ἀμύθητα ποσὰ μὲ ἀρνητικὸ πραγματικὸ ἐπιτόκιο, ὥστε ὁ κύριος αὐτὸς νὰ εἰσπράττει τὸν μισθό του. Ἂν αἰσθάνεται τόσο ἄσχημα μὲ τὰ «πεινασμένα παιδάκια», τὰ ὁποῖα, θυμίζω, τὰ ξέρουμε ἀπὸ χρόνο πολύ προηγούμενο τῆς κρίσεως, ἂς τὰ ταΐζει ἐξ ἰδίων. Ἂς πείσει καὶ τοὺς συναδέλφους του συνδικαλιστές, οἱ ὁποῖοι, ἀπ’ ὅσο φαίνεται ἀπὸ τὶς χοντρὲς κοιλιές τους, θὰ ἐπωφελοῦνταν τὰ πλεῖστα, ἂν μοιράζονταν τὸ φαγητό τους μὲ τὰ «πεινασμένα παιδάκια». Καὶ ἂς σταματήσει καὶ τὸ παραμύθι τῆς «δασκαλοκρατίας», τὸ ὁποῖο θέλει ὅλα τὰ παιδιὰ νὰ εἶναι ἄριστα στὰ γράμματα (μὲ ἐπιδοτουμένη σκανδαλωδῶς βαθμολογία) καὶ μετὰ νὰ μην προσφέρουν τίποτε χρήσιμο στοὺς ἑαυτούς τους καὶ τοὺς συνανθρώπους τους ἀλλὰ νὰ γίνονται παράσιτα πού κραδαίνουν σφραγῖδες καὶ φλυαροῦν ὁλημερὶς γιὰ τὸ τὶ θὰ κάνουν ὅταν βγοῦν στὴν σύνταξη. Κάθε χώρα μπορεῖ νὰ συντηρήσει ἕνα συγκεκριμένο ποσοστὸ παρασίτων. Ὅσοι ἐπιμένουν νὰ ἐξελιχθοῦν σὲ παράσιτα εἶναι πολύ δίκαιο καὶ ὀρθολογικὸ νὰ ψάξουν στὸ ἐξωτερικὸ γιὰ κορόϊδα. Τήν κλάψα ὅτι εἶναι «βαρειὰ τὰ ξένα» τὴν ἔχουμε χορτάσει. Στὴν Ἑλλάδα γεμίσαμε παράσιτα, καὶ ὅμως τὰ σχολειὰ καὶ οἱ δάσκαλοί μας ἐξακολουθοῦν νὰ παράγουν νέα ὑποψήφια παράσιτα. Ματαίως ἀγωνίσθηκαν κατὰ τῆς Λερναίας αὐτῆς Ὕδρας ὁ Καποδίστριας, ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος, ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς, προφανῶς «μνημονιακοὶ λακέδες» ὅλοι τους …
Καί, τέλος, τοὺς «τυράννους, παλαιοὺς καὶ νέους», δὲν τοὺς πολεμᾶς μόνο μὲ άπαγγελίες τοῦ «Ὕμνου εἱς τὴν Ἐλευθερίαν». Θέλει καὶ κάτι πιὸ οὐσιαστικό.
ΥΓ Ὰς ἀνοίξει καὶ κανένα βιβλίο νὰ μάθει τὶ ἅρπαξαν οἱ Γερμανοὶ στὴν Κατοχὴ καὶ πῶς τὸ ἅρπαξαν καὶ θὰ διαπιστώσει ὅτι κάτι ἀνάλογο προτείνει νὰ πάθουμε ξανά, πρὸς ὄφελος τῶν τοπικῶν παρασίτων τὴν φορὰ αὐτή, ἂν ἀκολουθήσουμε τὶς «ἀδούλωτες» ἀνοησίες του.
κ.Γεωργάνα διαβάστε το έργο του Λεμπέση περί της ωφελιμότητας των βλακών εν τω συγχρόνω βίω, θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε την υστερία σας.
Πιεριέα Δημήτριε
Εδωσες πολύ εύστοχη απάντηση στον επικριτή σου Γεωργάνα.
Οι μνημονιακοί υποτελείς, προκειμένου να επιβάλουν την πτώχυσνη και την υποδούλωση του Ελληνα, διόγκωσαν όλα τα αρνητικά στοιχεία κάθε κλάδου ή κατηγορίας Ελλήνων.
Ετσι, και σένα σε ενέταξε ο -απ’ ό,τι προκύπτει από τα γραφόμενά του- μνημονιακός στην τάξη των παρασίτων.
Βέβαια, στην περίπτωσή σου η κατηγορία αυτή αποτελεί προσόν και έπαινο για σένα.
Είναι σαν να σε επιτιμούσε ο γνωστός Πάγκαλος.
Δραττόμενος της παρούσης ευκαιρίας, Δημήτριε, θα ήθελα να θέσω υπόψη σου το θέμα της παραχώρησης και της εκποίησης (ξεπουλήματος) του ιστορικού κτήματος της Πέτρας Ολύμπου, που για τους μνημονιακούς, και για τ’ αφεντικά τους, θεωρείται κι αυτό “φιλέτο” προς καταβρόχθιση.
Αφού οδήγησαν με την ολέθρια πρακτική τους επί σειρά συναπτών δεκαετιών τα πράγματα στην εθνική λαική καταστροφή, τώρα επιχειρηματολογούν πώς δήθεν θα σωθούμε ξεπουλώντας γη, λιμάνια, ορυκτό πλούτο κλπ., μα κυρίως το νερό έναντι πινακίου φακής προς τους γύπες των αγορών.
Αναμένω τη συμπαράταξή σου για να σώσουμε την Πέτρα, τα νερά της Πιερίας και ο,τιδήποτε άλλο κινδυνεύει από τα σύγχρονα οικονομικοπολιτικά όρνεα.
@Νατσιός Δημήτρης 9 June 2014 at 10:52
“κ.Γεωργάνα διαβάστε το έργο του Λεμπέση περί της ωφελιμότητας των βλακών εν τω συγχρόνω βίω, θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε την υστερία σας.”
κ. Νατσιέ, ὁ θυμὸς εἶναι φυσικὴ ἀντίδραση ὑγειοὺς ἀνθρώπου, ὅταν εἶναι ἰσορροπημένος. Κι ἐγὼ θυμώνω, μὲ ἀναγνώσεις σχολίων, κι ἔχω γράψει καὶ ἐπιθετικὲς ἀπαντήσεις. Γιὰ τὶς ὁποῖες ἐννοεῖται πολλὲς φορὲς μετάνοιωσα.
Ἄν καὶ γενικὰ δὲν συμφωνῶ μὲ τὴν δική σας ἀντίληψη γιὰ ὅτι ἀφορὰ στὴν (ἐθνοτική, πολιτιστικὴ) ὑπόσταση τῶν νεο-Ἑλλήνων, σᾶς παρακολουθῶ, γιατὶ γράφετε μὲ ζωντάνια.
Προβληματίζομαι ὡστόσο μὲ τὴν ἀντίφαση τοῦ σχολίου σας: ἄν συμφωνεῖτε μὲ τὸν Λεμπέση, στὸ ἐν λόγῳ ἔργο του περι τῆς χρησιμότητας τῆς βλακείας στὶς ζωές μας, τότε γιατὶ τὸ ἐπισημαίνετε στὸν κ. Γεωργάνα; Ἄν τὸν θεωρεῖτε ὡς φορέα βλακείας (κάτι ποὺ δὲν ἀσπάζομαι προσωπικά), τότε εἶναι ὡφέλημος ὁ λόγος του. Πρὸς τί λοιπὸν ἡ προτροπὴ νὰ ξεπεράσει τὴν “ὑστερία” του; Δὲν θέλετε “βλάκες” στὸν σύγχρονο βίο; Ἄν δὲν τοὺς θέλετε, τότε διαφωνεῖτε μὲ τὸν Λεμπέση.
Κραυγαλέα ἀντίφαση, σὲ μία μόνο σειρά…
Ἀλλοίμονον, πολύ λίγοι ἔχουν διαβάσει τὴν μελέτη «Ἡ τεραστία κοινωνικὴ σημασία τῶν βλακῶν ἐν τῷ συγχρόνῳ βίῳ» τοῦ Εὐαγγέλου Λεμπέση, ἀπὸ αὐτοὺς πού τὴν ἐπικαλοῦνται. Τὸ γράφει, ἐν τούτοις ρητῶς μέσα, ὅτι οἱ βλάκες τείνουν νὰ θεωροῦν τοὺς εὐφυεῖς βλάκες.
Τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι ὁ συγγραφεύς της κάτι ἡμιμαθεστάτους, ὅπως τὸν συγγραφέα τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως, τοὺς ἐβδελύσσετο. Ὅπως καὶ ἐκεῖνον πού γράφει ἀνωνύμως, διότι «δὲν εἶναι βλάκας νὰ ἐκτεθεῖ».
Αὐτὰ ἀπὸ τὸν μακαρίτη Λεμπέση. Τὸ κατ’ ἐμέ, μπορῶ νὰ ‘πῶ ὅτι χαίρομαι νὰ γίνομαι, κατὰ Λεμπέσην, «ἀντιπαθής». Τὸ θεωρῶ τίτλο τιμῆς νὰ μὲ ὑβρίζουν διότι, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴν κυριολεκτικὴ κενότητα τῶν γραφομένων τους, δὲν ἔχουν ἀπολύτως τίποτε καλύτερο νὰ συνεισφέρουν στὴν συζήτηση.
Γιὰ νὰ μὴν τοὺς μιμηθῶ, λοιπόν, παραπέμπω στὶς λεπτομέρεις ἐφαρμογῆς τῆς μεθόδου μὲ τὴν ὁποία οἱ Γερμανοί λήστεψαν στὴν Κατοχὴ τὴν Ἑλλάδα ἐδῶ :
http://en.wikipedia.org/wiki/Great_Famine_%28Greece%29
Ὅπως θὰ ‘δεῖτε ἀπὸ τὴν μαρτυρία τοῦ Laid Archer, ὁμοιάζει καταπληκτικῶς μὲ αὐτὸ πού προτείνουν οἱ «ἀδούλωτοι» «πατριῶτες» νὰ κάνουμε μόνοι μας στὸν ἑαυτό μας. Σημειῶστε ὅτι ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ ἐκδοχὴ τοῦ ἄρθρου λείπει ἀκριβῶς αὐτὸ πού ἐνδιαφέρει : πῶς ἀκριβῶς γίνεται ἡ καταλήστευση ἐνὸς τόπου μέσῳ τοῦ «πολιτικοῦ» νομίσματος !
Λογικό, ἐὰν σκεφθεῖ κανένας ὅτι ἡ Κυβέρνησις τῆς Ἀπελευθερώσεως ἔκανε ἀκόμη χειρότερα ἀπὸ τοὺς δοσιλόγους καὶ τοὺς Γερμανούς ! Καὶ ἄφησε τὴν Ἑλλάδα χωρὶς ἐθνικὸ νόμισμα γιά ὀκτὼ χρόνια καὶ χωρὶς τράπεζες γιὰ σχεδὸν 50 χρόνια. Καὶ ὅμως, ὁ ἐμπνευστὴς τῆς καταστροφῆς ἐκείνης ἔφθασε νὰ προστεῖ Οἰκουμενικῆς Κυβερνήσεως. Αὐτοὶ εἶναι οἱ πραγματικοὶ προδότες, ποὺ οἱ ἡμιμαθεῖς δοξάζουν ὡς σωτῆρες. Νὰ ‘δοῦμε μόνον πόσο ἀκόμα θὰ μᾶς βουλιάξουν, μέχρι νὰ μάθουν τὰ σκληρὸ μάθημα.
Εχω να παρατηρησω το εξης σε αυτα που λεει το αρθρο:
Αντι να κλαψουριζουμε για «κατακτητες», ας βρουμε τα κοτσια να αναδειξουμε μια κυβερνηση που θα κανει σταση πληρωμων και εν αναγκη θα φυγει από το ευρω.
Τιποτα κακο δεν θα συμβει. Γιατι; Διοτι τα διδυμα ελλειματα (δημοσιονομικο+ισοζυγιου τρεχουσων συναλλαγων) εχουν μηδενιστει. Η χωρα δεν είναι πλεον ελλειμματικη. Εχθρος μας δεν είναι οι……Γερμανοι, αλλα η ελλειψη εθνικης αυτοπεποιθησης και ο φοβος μας να παρουμε την τυχη μας στα χερια μας. Οσο για τους Δανειστες, λυπουμαι αλλα ισχυει η ενστασις του Μενίππου: «Ουκ αν λαβοις παρα του μη εχοντος»!
Αν οι Γερμανοι συμμαχοι το επιθυμουν, δεχομαστε να συμψηφισουμε τα χρεη μας με τις πολεμικες αποζημιωσεις που μας οφειλουν. Κατά τον κορυφαιο Γαλλο οικονομολογο Ζακ Ντελπλά, αυτές ανερχονται σε 576 δισεκατομμυρια ευρω.
Εννοειται ότι και μετα τη χρεωκοπια η χωρα πρεπει να εφαρμοσει φιλελευθερες οικονομικες πολιτικες για να επιβιωσει, (πχ ελαστικη αγορα εργασιας). Αν ο Ελληνας νομιζει ότι θα του λυσει το προβλημα η ………Αριστερα, γελιεται.
Στοὺς Γερμανοὺς χρωστᾶμε περίπου τὸ ἓν τρίτον τοῦ συνόλου.
Φαντάζομαι στοὺς ὑπολοίπους «τοκογλύφους δανειστὲς» θὰ ποῦμε ὅτι τοὺς ἐκχωροῦμε τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ 576 δισεκατομμύρια ποὺ μᾶς χρωστοῦν οἱ Γερμανοί. Βέβαια, αὐτοὶ θὰ ἐπικαλεσθοῦν τὴν γενικὴ ἀρχὴ τοῦ ἐνοχικοῦ δικαίου ὅτι ἐκχώρησις ἀπαιτήσεως χωρὶς τὴν προτέρα ἔγκριση τοῦ τελικοῦ ὀφειλέτου εἶναι ἀνίσχυρος. Ἐμεῖς, πάλι, θὰ δείξουμε τὰ κότσια μας (μπορεῖ καὶ κάτι ἄλλο) καὶ τὴν ἐθνική μας αὐτοπεποίθηση. Καὶ μετὰ θὰ παραπονούμεθα πού οἱ Τοῦρκοι θὰ βρίσκουν εὐήκοον οὖς σὲ κάθε διεκδίκησή τους στὴν Εὐρώπη, ὅπως ὑφαλοκρηπῖδα, ἐναέριο χῶρο, Θράκη, ἀφοπλισμὸ νησιῶν, ὄνομα τῆς Μακεδονίας, καὶ ἐμᾶς θὰ μᾶς πετοῦν ἔξω μὲ τὶς κλωτσιές ! Καὶ θὰ καταγγέλλουμε τοὺς πλοκάμους τοῦ παγκοσμίου ἀνθελληνισμοῦ ! Καὶ τὶς ἄτολμες καὶ προδοτικὲς κυβερνήσεις τῶν «μνημονιακῶν ὑποτελῶν» πού δὲν μᾶς πέθαναν στὴν πεῖνα καὶ στὸν βούρδουλα, ὅπως ἡ Βόρειος Κορέα, ὥστε νὰ ἔχουμε πυρηνικὰ ὅπλα …
Μποροῦμε, βεβαίως, νὰ ‘ποῦμε στοὺς ὑπολοίπους τοκογλύφους δανειστὲς ὂτι τοὺς κρατᾶμε τὰ δανεικὰ προκαταβολικῶς ὥστε νὰ τὰ ἔχουμε γιὰ πολεμικὲς ἀποζημιώσεις ὅταν, μὲ τὸ καλό, θὰ ἔλθουν κι αὐτοὶ στὴν Ἐλλάδα, κάποια στιγμὴ στὸ μέλλον, καὶ θὰ τὰ κάνουν γῆς Μαδιάμ, ὅπως τὰ ἔκαναν στὸ παρελθὸν οἱ Γερμανοί !
Σατιρικὸ βιβλίο γράφει κανένας, ἂν συγκεντρώσει τὶς οἰκονομικὲς κενολογίες πού γράφουν ἀνώνυμοι στὸ «Ἀντίβαρο». Καὶ νὰ σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι συνιστᾶ αὐτοπεποίθηση στὸ ἔθνος κάποιος ποὺ δὲν τολμᾶ νὰ γράψει τὴν γνώμη του μὲ τὸ ὄνομά του ἀπὸ κάτω ! Τηρεῖ τὸ δόγμα ὅτι «τὴν ..ωλή του κανεὶς καὶ τὴν ὑπογραφή του, δὲν τὴν βάζει ὁπουδήποτε». Ἀφοῦ, λοιπόν, δὲν βάζει τὴν ὑπογραφή του, θεωρεῖ σκόπιμο νὰ βάζει τὴν …ωλή του στὰ σχόλιά του !
Ἀλλὰ καὶ τὴν ἐξάλειψη τῶν ἐλλειμάτων στὸ ἰσοζύγιο καὶ στὸν προϋπολογισμὸ τὴν φαντάζονται μερικοὶ κάπως σὰν τὴν ἐκκαθάριση ἐκατέρωθεν ἀπαιτήσεων μὲ μετρητά. Αὐτὸ δείχνει πόση ἄγνοια ἔχουν τῆς πραγματικῆς ζωῆς τῆς οἰκονομίας. Ἂν πωλούσαμε στὸ ἐξωτερικὸ αὐστηρῶς τοῖς μετρητοῖς, οὔτε τὶς μισὲς ἀπὸ τὶς τωρινὲς ἐξαγωγές μας δὲν θὰ εἴχαμε. Ἂν κηρύτταμε χρεωκοπία, συνεπῶς καταργούσαμε τὴν ἐλευθερία κινήσεως κεφαλαίων, οἱ ξενοδόχοι δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ προεισπράξουν τὰ χρήματα ἀπὸ τὶς κρατήσεις πού κάνουν καὶ θὰ περίμεναν νὰ πληρωθοῦν ἀπὸ τοὺς πελάτες, μόνον ὅταν αὐτοὶ θὰ ἔρχονταν στὴν Ἑλλάδα. Ἤ, τὸ πιθανώτερον, οἱ ξενοδόχοι πού θὰ εἶχαν «ἄκρες» θὰ ἐξαιροῦνταν ἀπὸ τοὺς περιορισμοὺς τῆς κινήσεως κεφαλαίων καὶ οἱ ἄλλοι θὰ τοὺς πουλοῦσαν τὰ ξενοδοχεῖά τους μπὶρ παρᾶ ! Συνεπῶς, ἐκτὸς ἀπὸ νέα ἀβυσσαλέα ἐλλείμματα στὸ ἰσοζύγιο πληρωμῶν, θὰ εἴχαμε καὶ μεγαλύτερη οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀνισότητα καὶ διαφθορά. Ἔτσι «κατανοοῦν» οἱ πατριδοκάπηλοι ξυλοσχίστες τὴν «ἐθνικὴ αὐτοπεποίθηση». Ἐπειδὴ ἐκεῖνοι πῆραν κάτι δικό τους στὰ χέρια τους (ὄχι πάντως τὴν τύχη τους) θεωροῦν σκόπιμο νὰ σκορπίζουν τήν συνακόλουθο εὐφορία γύρω τους καὶ νὰ συνιστοῦν παρομοία συμπεριφορὰ καὶ σὲ ὅλο τὸ χειμαζόμενο ἔθνος. Κι ἂς καυχᾶται ματαίως ὁ ἔνδοξος ἀρχαῖός μας πρόγονος Περικλῆς μὲ τὴν γραφῖδα τοῦ Θουκυδίδη ὅτι « φιλοσοφοῦμεν ἄνευ …».
ΥΓ Ξαναδιαβάζοντας τό σχόλιο, ζητῶ ἐκ τῶν προτέρων συγγνώμην ἀπὸ τοὺς λογοκριτὰς γιὰ τὸν κόπο που θὰ τοὺς προκαλέσω. Θέλω, ὅμως, νὰ εὐχαριστήσω τὸν ἀνώνυμο σχολιαστή, διότι κόντεψω να πάθω ὑστερία ἀπὸ τὰ γέλια, ὅσο ἔγραφα τὴν ἀπάντηση.
@admin
Είχαμε τις ύβρεις προς εμάς τους “ανώνυμους”, τώρα έχουμε τις ύβρεις και προς τους επώνυμους αρθρογράφους:
-“ἐξακολουθεῖ νὰ μισθοδοτεῖ ἀνθρώπους ὅπως ὁ αὐτοπροσδιοριζόμενος ὡς «δάσκαλος», τὸν ὁποῖον ἀνελλιπῶς φιλοξενεῖ τὸ «Ἀντίβαρο».”
-“Τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι ὁ συγγραφεύς της κάτι ἡμιμαθεστάτους, ὅπως τὸν συγγραφέα τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως, τοὺς ἐβδελύσσετο”
@Γεωργάνα
Γεωργάνα δεν υπάρχεις πουθενά, είσαι όσο “φάντασμα” είμαστε και εμείς οι κανονικοί “ανώνυμοι”. Εαν θέλεις να γίνεις “επώνυμος” γράψε μας το βιογραφικό σου, στο είχα ζητήσει και παλαιότερα αλλά εσύ το “παλληκάρι”, που τολμάς και βάζεις την υπογραφή σου (και ό,τι άλλο) κάτω από αυτά που γράφεις το αποφεύγεις συστηματικά.
Μέχρι να το κάνεις λοιπόν κατατάσσεσαι και εσύ στους “ανώνυμους”…
Δεν το πρόσεξα. Κίτρινη κάρτα στον χρήστη με το όνομα 《Γ.Ι.Γεωργάνας.》
Ο σεβασμός στον ιστοχώρο στο πρόσωπο με το οποίο τυχόν διαφωνούμε και γενικώς στον άλλον, δεν είναι ζήτημα ψευδωνύμου, ούτε σπουδών, ούτε θέσης, ούτε νόησης. Είναι ζήτημα παιδείας.
Θέλετε να κάνω τον αυστηρό διαιτητή; μπορώ.
Αλλιώς δεν καταλαβαίνουν ορισμένοι.
Προχωρούμε επί της ουσίας.
Για Γερμανία παραπέμπω στο άρθρο μου “σάπιοι, δειλοί και προδότες”. Τις λοιπές εξυπνάδες τις προσπερνώ…
Κι ἐγὼ μὲ τὴν σειρά μου συγχαίρω τὸν αὐστηρὸ διαιτητή. Περιμένω, μόνον, νὰ ‘δῶ, ἐὰν θὰ εἶναι καὶ δίκαιος. Διότι, ἐμένα χίλιες φορὲς καλύτερα νὰ μὲ ‘ποῦν «…αλάκα», παρὰ νὰ μέ λένε «προδότη», «πουλημένο», «Γερμανόδουλο» καὶ «δοσίλογο». Ὑποθέτω καὶ κάθε ἄλλον πατριώτη ! Συνεπῶς, ὁ δίκαιος διαιτητής, ἂν θέλει νὰ εἶναι καὶ πατριώτης, δὲν θὰ πρέπει νὰ δώσει κίτρινη κάρτα, ἀλλὰ κόκκινη, καὶ νὰ πετάξει ἔξω κι ἀπὸ τὸ γήπεδό του αὐτοὺς πού μολύνουν κάθε ἱερὸ καὶ ὅσιο μὲ τὶς ἀνοησίες πού γράφουν καὶ ξαναγράφουν ἀτιμωρητὶ στὴν ἱστοσελίδα αὐτήν. Ἐπισημαίνω ὅτι ἁπλῶς περιμένω καὶ δὲν συνιστῶ ὁτιδήποτε, διότι ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει τὸ δικαίωμα (καὶ ὑποχρέωση) νὰ ἐπιλέξει ὁ ἴδιος νὰ εἶναι ἀκέραιος ἢ πολιτικάντης.
Σημ. Κατὰ τὸν …
[αφαιρέθηκε προσφώνηση ως απαξιωτική – κανόνας 1]τὰ πραγματικὰ καὶ τεκμηριωμένα δεινὰ τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ Κατοχῆς εἶναι «ἐξυπνάδες» τὶς ὁποῖες «προσπερνᾶ». Ὁμολογεῖ, δηλαδή, ὄχι μόνον ὁτι δὲν τὰ γνωρίζει, ἀλλὰ καὶ ὅτι δὲν θέλει νὰ τὰ γνωρίζει. Γι` αὐτὸ, φαίνεται, μᾶς καλεῖ νὰ τὰ ξαναζήσουμε.>Καὶ ἄφησε τὴν Ἑλλάδα χωρὶς ἐθνικὸ νόμισμα γιά ὀκτὼ χρόνια καὶ χωρὶς τράπεζες γιὰ σχεδὸν 50 χρόνια. Καὶ ὅμως, ὁ ἐμπνευστὴς τῆς καταστροφῆς ἐκείνης ἔφθασε νὰ προστεῖ Οἰκουμενικῆς Κυβερνήσεως.
Για τι ακριβώς μιλάτε κ. Γεωργάνα, τον υπερπληθωρισμό που ακολούθησε της κατοχής;
Ἡ Κυβέρνησις τῆς Ἀπελευθερώσεως – ἡ ἕκτη (οἱονεὶ) πτώχευσις
Ἡ κυβέρνησις τῆς Ἀπελευθερώσεως τοῦ 1944 ἦλθε στὴν Ἑλλάδα κατεσπευσμένως γιὰ νὰ προλάβει τὴν ἐπικράτηση τῶν κομμουνιστῶν καὶ στὴν πρωτεύουσα. Τὰ οἰκονομικά της σχέδια δὲν εἶχαν ὡριμάσει. Ἡ Κατοχὴ εἶχε ἀπομυζήσει ὅσους λίγους πόρους μποροῦσε νὰ παραγάγει ἡ Ἑλληνικὴ οἰκονομία διὰ τῆς ἐκδόσεως πληθωριστικοῦ χαρτονομίσματος, τὴν κυκλοφορία καὶ ἀποδοχὴ τοῦ ὁποίου ἐπέβαλαν διὰ τῶν ὅπλων οἱ ἀρχὲς κατοχῆς. Τὸ οἰκονομικὸν ἐπιτελεῖον τῆς κυβερνήσεως τῆς Ἀπελευθερώσεως, οἱ καθηγητές, Ἀλέξανδρος Σβῶλος, Ἄγγελος Ἀγγελόπουλος καὶ Ξενοφῶν Ζολώτας, παρεσύρθησαν, ὅπως φαίνεται, ἀπὸ τὸ κλῖμα εὐφορίας καὶ προδοκιῶν ἀμέσου ἀνακουφίσεως. Τὸν Βαρβαρέσσο τὸν ἀντιπαθοῦσαν οἱ πολιτικοὶ ὡς συνεργασθέντα μὲ τὴν 4η Αὐγούστου καὶ ὡς ἀπόντα ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, μαζὶ μὲ ὅλην τὴν ἐξόριστη κυβέρνηση, κατὰ τὴν Κατοχή. [ Τὸ κατὰ πόσον οἱ τρεῖς καθηγηταὶ ἠσθάνθησαν τὰ δεινὰ τῆς Κατοχῆς, παραμένει ἀναπάντητον ἐρώτημα, δεδομένου ὅτι δύο ἐξ αὐτῶν ἧσαν γόνοι ἐξαιρετικῶς εὐπόρων οἰκογενειῶν, ἐνῶ ὁ τρίτος, διὰ τὸ ἄκρως λιτὸν τοῦ προηγουμένου τῆς Κατοχῆς βίου, εἶναι ἀπίθανον ὅτι θὰ παρετήρησε ὁποιανδήποτε πρόσθετο στέρηση ἐξ αἰτίας τῆς Κατοχῆς. ] Ἤλπιζαν νὰ ἄρουν γρήγορα τὸ καθεστὼς περιορισμῶν ποὺ ἐκεῖνος εἶχε ἐμπνευσθεῖ καὶ ἐφαρμόσει. Στὴν πράξη, ἐπειδὴ καὶ τὰ χρήματα, σὲ χρυσὸ καὶ λίρες Ἀγγλίας στερλίνες καὶ στρατιωτικές, ποὺ ἔφερε μαζί της ἡ κυβέρνηση ἦταν πεπερασμένα, θεώρησαν φρόνιμο νὰ τὰ ταμιεύσουν καὶ νὰ μὴν τὰ διοχετεύσουν στὴν ἀγορά. Φυσικά, αὐτὴ ἡ ἐπιλογὴ κατέστησε ἀκριβῶς τὰ χρήματα αὐτὰ ἀκόμη πιὸ πολύτιμα. Ἦταν ἀκριβῶς ἡ ἀντίθετη πολιτικὴ ἀπὸ ἐκείνην ποὺ συνιστοῦσαν οἱ ἴδιοι αὐτοὶ καθηγητὲς σὲ ὀγκώδη συγγράμματά των. Ἀντιμέτωποι μὲ γενικευμένη, πλέον, δυσπιστία, βρέθηκαν στὴν ἀνάγκη νὰ ἐκτυπώσουν πολλαπλασίως πληθωριστικὸ χαρτονόμισμα αὐτοῦ τῶν κυβερνήσεων τῶν δοσιλόγων τῆς Κατοχῆς. Ἀπὸ τὸ σημεῖο ἐκεῖνο ἡ κατάσταση διέφυγε τοῦ ἐλέγχου τους. Νόμισμα τῆς Ἑλλάδος θὰ ἦταν γιὰ τὰ ἑπόμενα δέκα σχεδὸν χρόνια ἡ χρυσῆ λίρα. Τράπεζες, μὲ τὴν πραγματικὴ σημασία τοῦ ὅρου, δὲν θὰ εἴχαμε γιὰ πενῆντα, ἴσως, ἀκόμη χρόνια. Μὲ τὴν μετατροπὴ τῶν κατοχικῶν δραχμῶν σὲ νέες, σὲ ἀναλογία μίας νέας δραχμῆς ἔναντι πενῆντα δισεκατομμυρίων παλαιῶν δραχμῶν, ἐξαφανίσθηκε κάθε χρηματικὴ ἀπαίτηση, πολλὲς φορὲς πρὸς ἀθέμιτο ὄφελος τῶν ὀφειλετῶν, τῶν ὁποίων τὰ χρέη σὲ κατοχικὲς δραχμὲς δὲν μετετράπησαν. Ὁ νόμος 18 τοῦ 1944 συνετάγη μὲ τόση βιασύνη, ὥστε δὲν φρόντισε νὰ ἐξαιρέσει ρητῶς ἀπὸ τὶς ρυθμίσεις του οὔτε κἂν τὸ Κατοχικὸ Δάνειο, γιὰ τὸ ὁποῖον τόσος γίνεται λόγος, ἀκόμη καὶ σήμερα. Τὸ δάνειο αὐτὸ εἶχαν ἐκβιάσει οἱ Γερμανοὶ ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ κατοχικὴ κυβέρνηση. Δὲν ἀποκλείεται νὰ ἐμπίπτει καὶ αὐτὸ στὶς ἀποσβεστικὲς παντὸς χρέους διατάξεις τοῦ νόμου 18 τοῦ 1944.
Ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι, ἀπὸ τοὺς πρωτεργάτες τῆς ἕκτης πτωχεύσεως, μόνον ὁ Σβῶλος, ὁ ὁποῖος ἁπλῶς τὴν ὑπογραφή του ἔθεσε στὸν νόμο, ὑπέστη συνέπειες στὴν ὑστεροφημία του. Ὁ Ζολώτας, ὁ ὁποῖος ἔφερε τὸ πλεῖστον τῆς εὐθύνης, ἐσταδιοδρόμησε λαμπρῶς ὡς Διοικητής, γιὰ 20 σχεδὸν χρόνια, τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος, ὑπουργὸς καὶ ἔφθασε νὰ γίνει καὶ πρωθυπουργός. Ἡ διάθεση νὰ παραμερίσει τὰ διδάγματα τῆς ἐπιστήμης του, τὰ ὁποῖα καὶ ὁ ἴδιος εἶχε σὲ πολλὰ ὀγκώδη συγγράμματά του διατυπώσει, χάριν τοῦ νομιζομένου εὐρυτέρου συμφέροντος τῆς ἑκάστοτε πολιτικῆς ἡγεσίας, φαίνεται ὅτι ἀναγνωρίσθηκε καὶ ἀμείφθηκε.
Σημ. : Μετὰ τὴν πτώχευση τοῦ 1932 (πέμπτη πτώχευσις), ὁ Κυριᾶκος Βαρβαρέσσος, οἰκονομολόγος ἐκπαιδευμένος στὴν Γερμανία, ἐπενόησε καὶ ἐγκατέστησε σύστημα νομισματικῶν καὶ συναλλαγματικῶν ἐλέγχων τὸ ὁποῖον ἐπρόκειτο νὰ ἀπομονώσει καὶ νὰ προστατεύσει, ἐν μέρει, τὴν Ἑλληνικὴ οἰκονομία ἀπὸ τὶς θύελλες (ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν στερήσει ἀπὸ τὰ ὀφέλη καὶ τὶς εὐκαιρίες) τῆς παγκοσμίου οἰκονομίας γιὰ 60 ὁλόκληρα χρόνια.
Οταν καποιος εχει απρεπή συμπεριφορα και εκτοξεύει κουφιες “εξυπνάδες”, ειναι λογικο να εκτίθεται στα ματια των υπολοίπων, οι οποιοι φυσικα δεν θα κατσουν να συζητησουν σοβαρα μαζι του.
Παντως συνιστω στο ιστολογιο να συνεχισει να παρεχει απολυτη ελευθερια του λογου, ακομα και σε εκεινους που την καταχρωνται.
Αλλα το σχολιο μου απευθυνοταν στον κειμενο του κ. Δ. Νάτσιου. Και θα επαναλαβω ότι δεν εχει νοημα να κλαιγομαστε μπας και μας λυπηθουν, αλλα να αποφασισουμε περι του πρακτέου.
[αφαιρέθηκε ολόκληρο το σχόλιο, ως παντελώς άσχετο με το θέμα – κανόνας 2][αφαιρέθηκε το σχόλιο, ως άσχετο με το θέμα – κανόνας 2. Εν προκειμένω, ήταν και εριστικό εναντίον άλλου σχολιαστή]Επαναλαμβάνω την προτροπή μου προς το ιστολόγιο να δώσει πλήρη ελευθερία του λόγου ακόμα και σε εκείνους που την καταχρώνται. Αυτούς θα τους βάλλουμε στη θέση τους εμείς οι υπόλοιποι, αρνούμενοι να τους δώσουμε την προσοχή που τόσο απεγνωσμένα έχουν ανάγκη.
Μόνο τα ευθέως υβριστικά σχόλια να διαγράφονται. Επίσης τα σχόλια να δημοσιεύονται αμέσως, και να ελέγχονται εκ των υστέρων, αλλιώς η ανταλλαγη απόψεων καθυστερει πολυ.
Σε οτι αφορα το κειμενο, επαναλαμβάνω την προτροπή μου να κατατεθούν προτάσεις περί του πρακτέου, αντί να καθόμαστε να κλαίμε τη μοίρα μας με δακρύβρεχτα κείμενα.
Το Δημοσιο Χρεος ειναι 172 % του ΑΕΠ. Απο οτι φαινεται το καλυτερο που δεχονται να μας προσφερουν οι Δανειστες, ειναι επιτοκιο 1,5 %, και αυξηση του χρονου αποπληρωμης σε 40-50 χρονια, αλλα οχι απομειωση του κεφαλαιου.
Το 1932, το Δημοσιο Χρεος ειχε φθασει στο 150 % του ΑΕΠ. Ο Πρωθυπουργος Ελευθεριος Βενιζελος κηρυξε ατακτη χρεωκοπια, και εγκατελειψε τον Κανονα του Χρυσου. Οι Κυβερνησεις Τσαλδαρη και Μεταξα εκμεταλλευθηκαν τα σωτηρια αυτα μετρα, εκαναν και καλη διαχειριση, και η χωρα ζοριστηκε μεν, αλλα τελικως ανεκαμψε.
Η Ελλαδα εμεινε εκτος αγορων μεχρι το 1964, οταν οι Δανειστες, η μάλλον τα……εγγονια τους, το πηραν αποφαση και ηλθαν σε συμφωνια με την Ελλαδα, αποδεχομενοι τεραστιες απωλειες στο κεφαλαιο τους. Ετσι το Δημοσιο Χρεος της Ελλαδας επεσε στο 20 % του ΑΕΠ! Και παρεμεινε χαμηλο μεχρι που ηλθε στην εξουσια ο ανεκδιηγητος Ανδρεας Παπανδρεου.
Επισης το ελληνικο οικονομικο θαυμα της περιοδου 1953-1981 οφειλεται στο γεγονος οτι η χωρα ακολουθησε τις αρχες της ελευθερης καπιταλιστικης οικονομιας. Ο Ελληνας να σταματησει να αλοιθωριζει προς τα αριστερα, γιατι οι αριστεριστικες πολιτικες μετα το 1981 ηταν αυτες που τον εφαγαν.
Το παρελθον ειναι οδηγος για το μελλον. Προσκολληση στις αρχες της φιλελευθερης καπιταλιστικης οικονομιας, κλωτσια στους Δανειστες. Αδιαφορο αν μεινουμε ή οχι στο ευρω. Θα ζοριστουμε στην αρχη, μετρα θα ανακαμψουμε. Αυτη ειναι η λυση.
Α-πορία 1: Πώς γίνεται ορισμένοι να έχουν ως πρότυπο τον Μεταξά και να μέμφονται τον κηπουρό του;
Α-πορία 2: Ακριβώς τις αρχές της λεγόμενης “φιλελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας” – άλλη δεν εγνώρισεν ο τόπος, όταν δεν κλέβει τους φτωχούς κλέβει το κράτος -χρησιμοποίησε και ο ανεκδιήγητος Ανδρέας Παπανδρέου για να μεταβάλλει την οικονομία της χώρας σε απέραντη κλεπτοκρατία. Οι ανίδεοι Αντιοχείς διαβάζουν “αριστερά”
Α-πορία 3: Θερίσαμε βέβαια: μα γιατί σάπισαν και μαυρίσανε οι καρποί μας; Tί να έπεσε από το κακό φεγγάρι, την τελευταία τούτη νύχτα;
Δεν μυξοκλαίω αγαπητέ, αν είχατε εμπειρία τάξης και διδαχής σε παιδιά αυτήν ιδίως την εποχή θα με καταλαβαίνατε και δεν θα με λοιδορούσατε, όπως ο κ. Γεωργάνας. Γράφω ως δάσκαλος, μάχιμος εδώ και 25 χρόνια. Με νύχια και με δόντια παλεύουμε να κρατήσουμε όρθια τα παιδιά στης “ιστορίας το διάσελο”. Οι ψυχές ποτίζονται με κείμενα και λόγια σπουδαία. Γι’αυτό καταφεύγω στο κελάρι του πατρογονικού μας σπιτιού- στην Παράδοσή μας- που είναι γεμάτο καλούδια και γράφω μ’ αυτόν τον τρόπο. Κ.αι παρακαλώ την Θεομάνα μας να μας βοηθήσει. Έχω διαγραφεί από τις συνδικαλιστικές κουρελούδες εδώ και 15 χρόνια. Παλεύω…
Αγαπητε κυριε Νατσιέ
Εχω την εντυπωση οτι με παρεξηγησατε. Ουδεποτε ειχα προθεση να σας λοιδωρησω.
Αλλα τι κερδιζουμε θρηνωντας σαν τους «μοιραίους» του Βάρναλη;
Εγω βλεπω τα πραγματα με τετραγωνη λογικη και οχι με το συναισθημα. Και εδωδσα την προταση μου περι του πρακτέου. Καλο ειναι να το κανετε και εσεις.
ΥΓ: Διδαξτε τους μαθητες σας την ιστορια ενος πολυ μεγαλου Ελληνα, του Σπαρτιατη Ναυαρχου Καλλικρατίδα. Οι δανειστες κανουν οτι κανουν, διοτι ξερουν οτι δεν ειμαστε σαν εκεινον.
@admin
Ο κ. Νατσιός κάνει επίσης και εξαιρετικές εκπομπές στο αξιολογότατο κανάλι 4Ε.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη θα άξιζε να γίνονται post-link και στο Αντίβαρο. Η εκπομπή λέγεται “Γράμματα-Σπουδάματα”.
Π.χ. εδώ το link στην τελευταία του εκπομπή:
http://www.youtube.com/watch?v=hhXxvSgUoPQ
Το γνωρίζω. Παλιότερα, υπήρχε μία δίοδος στις εκπομπές του Δ. Νατσιού από το Αντίβαρο μέσω του καναλιού του LoMaK που τα περνούσε στο διαδίκτυο. Τα τελευταία χρόνια, με τη μεταφορά από drupal σε wordpress δυστυχώς όχι. Θα το κοιτάξω ξανά.
Δάσκαλε Νατσιε να γράφεις πιο συχνά και να κάνεις πιο συχνά εκπομπές στο 4Ε. Είσαι όαση για όλους και ιδιαίτερα για τους εκπαιδευτικούς.