Πρόγραμμα Ισλαμικών Σπουδών: καλές προθέσεις, λανθασμένες μεθοδεύσεις

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Δύο βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ο Γιάννης Μιχελάκης και η Έλενα Ράπτη, προστέθηκαν προσφάτως στις πολλές φωνές διαμαρτυρίας κατά του Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών, το οποίο αποφάσισε ένας αριθμός καθηγητών του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλοινίκης. Η απόφαση αυτή έχει βρει αντίθετο το άλλο Τμήμα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, δηλαδή το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας καθώς και τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο και όλους τους κληρικούς της πόλεως. Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα θέμα, το οποίο διχάζει την τοπική κοινωνία και θα πρέπει να επανεξετασθεί από το Υπουργείο Παιδείας.

Το σκεπτικό των υποστηρικτών του Προγράμματος λέγει τα εξής: Οι Μουσουλμάνοι της Θράκης είναι συμπολίτες μας και δικαιούνται ισονομίας και ισοπολιτείας. Άαρ οφείλει η Ελληνική Πολιτεία να παράσχει θεολογική κατάρτιση πανεπιστημιακού επιπέδου για τους θρησκευτικούς λειτουργούς του Ισλάμ. Έτσι θα αποφύγουμε την μετάβαση των νεαρών Μουσουλμάνων στην Τουρκία ή σε φαντικές ισλαμικές χώρες για να σπουδάσουν. Κατανοώ τη βάση του σκεπτικού, αλλά διαφωνώ με την ένταξη του Προγράμματος σε μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή.

Πριν θυμίσω τις ενστάσεις των δύο βουλευτών που προανέφερα εκφράζω την απορία: Είχαμε στην Θεσσλονίκη επί 40 χρόνια την Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία, τη γνωστή ως ΕΠΑΘ, η οποία εκπαίδευε δασκάλους για τα σχολεαί της μειονότητας. Η Σχολή διέθετε καθηγητές που δίδασκαν το Ισλάμ ώστε οι μουσουλμάνοι δάσκαλοι να διδάξουν τα Θρησκευτικάστους μουσουλμανόπαιδες της Θράκης. Η ΕΠΑΘ καταργήθηκε χωρίς δικαιολογία, αν και οι απόφοιτοί της στελέχωσαν τα σχολεία και τα τζαμιά της μειονότητας στη Θράκη. Αντί να μπερδεύουμε το Ισλάμ με την Ορθοδοξία μπορούμε να επανιδρύσουμε την ΕΠΑΘ, η οποία θα μετατραπεί από τριετούς σε τετρετούς φοιτήσεως και θα στελεχωθεί από καθηγητές όλων των ειδικοτήτων. Έτσι θα έχουν επαρκή μόρφωση από ελληνικό ΑΕΙ οι θρησκευτικοί λειτουργοί της μειονότητος. Αυτή είναι πρακτική λύση και όχι η μετατροπή της Θεολογικής Σχολής Θεσσλονίκης σε πολυθρησκευτική, με εξομοίωση του Χριστού προς τον Μωάμεθ, με υποβάθμιση της Ορθοδοξίας, την οποία οφείλει να προβάλλει αυτή η Σχολή και με προώθηση ενός θρησκευτικού συγκρητισμού, ο οποίος σιγά- σιγά θα εξαπλωθεί στην κοινωνία μας.

Οι σοβαρές διαφωνίες των δύο βουλευτών εστιάζονται στα ακόλουθα σημεία: Ο Γιάννης Μιχελάκης υπογραμμίζει ότι η εισδοχή Μουσουλμάνων φοιτητών σε μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις και συγκρούσεις. Οι Μουσουλμάνοι φοιτητές του Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών θα ζητήσουν να εξαφανισθεί ο Χριστός και οι εικόνες των Αγίων μας από τη Σχολή, να μην τελείται η Θεία Λειτουργία στο Παρεκκλήσιο ή- προσθέτω εγώ- να δημιουργηθεί τζαμί γι’ αυτούς. Ιδού εστία αναταραχής!

Η Έλενα Ράπτη επισημαίνει ότι σε όλη την Ευρώπη οι Θεολογικές Σχολές είναι αμιγώς Χριστιανικές και δεν αναμιγνύουν το Ισλάμ με τη Χριστιανική Θεολογία. Όπου υπάρχουν Τμήματα Ισλμικών Σπουδών αυτά λειτουργούν εντελώς ανεξάρτητα από τις Θεολογικές Σχολές των Χριστιανικών Κοινοτήτων. Προτείνει δε να ενταχθεί το υπό συζήτησιν Πρόγραμμα στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσλονίκης, στην οποία ήδη λειτουργεί και Έδρα Εβραϊκών Σπουδών. Δηλαδή και οι δύο βουλευτές συμφωνούν με τον Μητροπολίτη ότι δεν είναι απορριπτέο το Πρόγραμμα ως ιδέα, αλλά απορριπτέα είναι η ένταξή του στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ..

Προσθέτω ότι η Θεολογική παράδοση της Θεσσαλονικης είναι σαφώς αντιρρητική προς το Ισλάμ. Οι Θεσσαλονικείς Άγιοι Κϋριλλος και Μεθόδιος και ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος της πόλεως τον ΙΔ΄ αιώνα, κατέγραψαν τις τρομερές δυσκολίες θεολογκού διαλόγου με το Ισλάμ. Ο δε Άγιος Νικάνωρ ο Θεσσαλονικεύς, ιδρυτής της Μονής Ζάβορδας, διέσωσε γύρω στο 1500 τη Δυτική Μκεδονία απο τον εξισλαμισμό. Αυτή την παράδοση οφείλει να σεβασθεί το Τμήμα Θεολογίας Θεσσαλονίκης.

Κ.Χ. 28.9.2014