Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 7 Αυγούστου 2019.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 35.46% τον Σεπτέμβριο του 2015. Έπεσε κατά 144.000 ψήφους το 2019. Ο Βαρουφάκης πήρε όχι μόνο τόσους, αλλά 50 χιλιάδες περισσότερους, δηλαδή 194.000. Έτσι, χωρίς να υπολογίσουμε τις ψήφους της Πλεύσης Ελευθερίας και της Λαϊκής Ενότητας, το τμήμα των ψηφοφόρων στο οποίο έχει επιρροή η ρητορική του Αλέξη Τσίπρα παραμένει αμετάβλητο, αν δεν αυξάνεται κι όλας. Αθροίζω τους ψηφοφόρους του Βαρουφάκη, διότι εκ πρώτης τουλάχιστον όψως, κρατούν την ίδια ακριβώς στάση απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ (είναι ακραιφνώς αρνητικοί από την πρώτη ημέρα με την ίδια οπτική) και παρά την κριτική ρητορική του αρχηγού τους προς τον Τσίπρα, ήταν και καθ΄ όλη την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σήμερα τα «πρώτα βιολιά» στην υπεράσπιση των πεπραγμένων της προηγούμενης κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα.
Ακόμα και αν λάβουμε υπόψιν μας τις 2.245.978 ψήφους που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015, και συμπεριλάβουμε αυτήν την φορά την Πλεύση και την ΛΑΕ, μένουν ορφανές περίπου 170.000 ψήφοι, δηλαδή ποσοστό 7% των ψηφοφόρων που αφέθηκαν στην αγκαλιά της «ελπίδας» του Τσίπρα όταν πρωτοπήρε την εξουσία. Αυτό ήταν όλο λοιπόν. Αλώβητη η ηγεμονία της αριστεράς.
Αν μιλούσε κανείς για τον Τσίπρα το 2015 σε ένα κοινό, ας πούμε 100 αγνώστων του ανθρώπων, ένα μέρος θα σώπαινε και ένα άλλο μέρος ενθουσιωδώς θα εξέφραζε την άποψη ότι επιτέλους η χώρα βρήκε ηγέτη. Αν μιλούσε στο ίδιο κοινό σήμερα, θα είχαμε αντιστροφή: πάλι ένα μέρος θα σώπαινε, αλλά τώρα το μέρος που θα εξέφραζε δημοσίως ελεύθερα και ενθουσιωδώς την άποψή του θα έλεγε ότι καλώς έφυγε επιτέλους ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία και επανήλθε μία κανονικότητα.
Αυτό που άλλαξε είναι το ποια άποψη βρίσκει ανταπόκριση, ποια άποψη θεωρεί εαυτήν κυρίαρχη. Επί της ουσίας, στους ίδιους 100 ανθρώπους, η κατανομή συμπαθείας στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο πλέγμα πολιτικής που υποτίθεται ότι εκφράζει, θα ήταν η ίδια. Απλά ο σιωπηλός του 2015 θα φώναζε, ενώ ο φωνακλάς του 2015, σήμερα θα σώπαινε. Χωρίς να αλλάξει άποψη κανένας από τους δύο. Συνιστά αυτό αποδοχή του μαθήματος που μας δίδαξε ο ΣΥΡΙΖΑ, την πλήρη δηλαδή αποδόμηση του (δήθεν) ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς; Όχι, δεν συνιστά.
Αν ούτε και σήμερα, με νωπές τις μνήμες της περιόδου 2015-19, η ΝΔ δεν συνετιστεί να δώσει τη μάχη οπισθοφυλακών της πολιτικής, της διαχείρισης των συμβόλων, της νοηματοδότησης των πολιτικών όρων, του πολέμου αξιών που μαίνεται στην κοινωνία, την ιδεολογική μάχη στην παιδεία, πότε θα την δώσει; Μάλλον ποτέ.
Μεταξύ του άτυπου πρώτου γύρου των εθνικών εκλογών (ευρωεκλογών του Μαΐου) και της 7ης Ιουλίου, η ΝΔ αύξησε τα ποσοστά της κατά 6.7% και ο ΣΥΡΙΖΑ κατά 7.7%. Η ΝΔ άντλησε ψήφους από την πατριωτική ψήφο του 18% των λοιπών κομμάτων με το επιχείρημα να φύγει επιτέλους ο Αλέξης Τσίπρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε στους κόλπους του ένα άλλο τμήμα του ιδίου 18% με το επιχείρημα «να μην έρθει η δεξιά». 70 χρόνια μετά τον εμφύλιο, 45 χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας, άνθρωποι που είναι κάτω των 35 ετών δείχνουν ευάλωτοι σε τέτοιους συλλογισμούς! Τροφή για θερινή σκέψη.
12 comments
Πολλή σωστή η παρατήρηση ότι οι αριθμοί των ψήφων των αριστερών έμειναν ίδιοι. Οι ελληνοποιήσεις δεν αποτελούν δικαιολογία. Όσον αφορά οτι οι νέοι μένουν ευάλωτοι σε συλλογισμούς δεξιά-αριστερά, αυτό οφείλεται ότι η αριστερά έχει την ηγεμονία και το μονοπώλιο στους πολύ σημαντικούς τομείς της παιδείας και του πολιτισμού και κατά συνέπεια αρνείται να εξαφανιστεί όπως στις λοιπές χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού
Ποιά ἀκριβῶς εἶναι αὐτὴ ἡ «πατριωτικὴ ψῆφος τοῦ 18% τῶν λοιπῶν κομμάτων» ; Τά «λοιπά κόμματα» πῆραν 43,08% στὶς εὐρωεκλογὲς τοῦ 2019. Καὶ 28,73% στὶς βουλευτικὲς ἐκλογὲς ἕξι ἑβδομάδες ἀργότερα.
Τὰ σαράντα κόμματα τῶν Εὐρωεκλογῶν προσείλκυσαν 5.656.119 ἔγκυρες ψήφους. Τὰ 18 κόμματα τῶν Βουλευτικῶν ἐκλογῶν, ἕξι ἑβδομάδες ἀργότερα, προσείλκυσαν 5.648.855 ἔγκυρες ψήφους (καὶ 472 ψήφους ἔλαβαν ὑποψήφιοι ἀνεξάρτητοι χωρὶς κόμμα. Συνεπῶς, οἱ βουλευτικὲς ἐκλογὲς προσείλκυσαν περίπου ἴσο άριθμὸ ψηφοφόρων μὲ τὶς εὐρωεκλογές, τὶς ὁποῖες μπορεῖ κανείς, συνεπῶς, βασίμως νὰ θεωρήσῃ ὡς προκαταρκτικὸ γῦρο τῶν βουλευτικῶν μὲ «χαλαρὰ ψῆφο».
Αὔξηση σὲ ψήφους μεταξὺ τῶν δύο γύρων εἶδαν τὰ ἑξῆς κόμματα :
ΣΥΡΙΖΑ 437.585
ΝΔ 378.289
Μέρα25 – Βαρουφάκης 24.598
ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ 20.801
Δημιουργία Ξανά – Τζήμερος 2.430
Ανεξάρτητοι υποψήφιοι 472
Συν…φωνία Πολιτικών Κομμάτων 96
Σύνολο 864.271
Δηλαδή «μετακίνησε» τὴν ψῆφό του, τὸ 15,28% τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος.
Οἱ χαμένοι τοῦ δευτέρου γύρου, μὲ 1) μείωση ἑπιρροῆς, 2) ἀπόκρυψη ἐπιρροῆς, 3) ἐξαφάνιση ἢ , «ἀποχὴ» εἶναι :
«ἀποχὴ» -6.792
«Χρυσῆ Αὐγὴ» -110.023
Ποτάμι -85.934
Νότης Μαριάς -70.347
Καρατζαφέρης -69.779
Ψινάκης -51.398
Οἰκολόγοι Πράσινοι -49.418
Καμμένος -45.148
Ἐλεύθερη Πατρίδα -41.269
Μειονοτικοί Θράκης -40.211
Νέα Δεξιὰ -37.540
Βελόπουλος -27.541
Οικολογία Πράσινοι – Αλληλεγγύη -25.245
Ὄρθια Ἑλλάδα -22.341
Κόμμα Νέων -18.458
Δημοκρατικὴ Εὐθύνη -18.207
ΛΑΕ – Λαφαζάνης -15.718
Σώρρας -15.336
ΑΝΤΑΡΣΥΑ -13.170
Νέα Ἑλληνικὴ Ὁρμή -12.278
Λεβέντης -11.923
Βεργῆς -11.511
Λιοντάρια- Συνέργεια -10.742
«Λ.ΕΥ.Κ.Ο» μὲ μία τελεία λιγώτερη -10.264
Δημαρᾶς -9.893
Ἕλληνες Ριζοσπάστες -9.242
Ζωὴ Κωνσταντοπούλου -8.254
Μειονοτικοὶ Μακεδονίας -6.364
Φιλελεύθερη Συμμαχία -6.032
ΑΚΚΕΛ-ΕΠΑΜ -3.745
Κολλᾶτος -3.065
KKE -3.008
«Λ.Ε.Υ.Κ.Ο» μὲ μία τελεία παραπάνω -2.886
Ἑλληνικὸ Ὅραμα -1.976
Ἅθροισμα μαοϊστῶν -1.662
Ἅθροισμα τροτσκιστῶν -1.135
Σύνολο -871.063
Σὲ ποσοστό, ἔχασαν, σὲ σύγκριση μὲ τὸν πρῶτο γύρο :
KKE -3.008 -0,99%
Ζωὴ Κωνσταντοπούλου -8.254 -9,08%
Βελόπουλος -27.541 -11,65%
ΑΚΚΕΛ-ΕΠΑΜ -3.745 -11,70%
Ἅθροισμα μαοϊστῶν -1.662 -13,59%
Λεβέντης -11.923 -14,53%
Ἅθροισμα τροτσκιστῶν -1.135 -23,63%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ -13.170 -36,22%
«Χρυσῆ Αὐγὴ» -110.023 -39,90%
ΛΑΕ – Λαφαζάνης -15.718 -49,67%
Σώρρας -15.336 -51,97%
Μερικὸ Σύνολο -211.515 -18,65%
οἱ ὑπόλοιποι 24 -659.548 -100,00%
Μποροῦμε νὰ χωρίσουμε τοὺς χαμένους τῶν ἐκλογῶν σὲ τρεῖς ὁμάδες, μὲ βάση τὴν νομιζομένη «ἰδεολογικὴ ἐγγύτητα» τοῦ κόμματος πού ἐγκατέλειψαν στὶς βουλευτικὲς ἐκλογὲς μὲ τὴν ΝΔ :
«Κοντινοί» σύνολο -455.016
«Χρυσῆ Αὐγὴ» -110.023
Νότης Μαριάς -70.347
Καρατζαφέρης -69.779
Καμμένος -45.148
Ἐλεύθερη Πατρίδα -41.269
Νέα Δεξιὰ -37.540
Βελόπουλος -27.541
Ὄρθια Ἑλλάδα -22.341
Νέα Ἑλληνικὴ Ὁρμή -12.278
Λιοντάρια- Συνέργεια -10.742
Φιλελεύθερη Συμμαχία -6.032
Ἑλληνικὸ Ὅραμα -1.976
«Ουδέτεροι» σύνολο -140.779
Ψινάκης -51.398
Κόμμα Νέων -18.458
Δημοκρατικὴ Εὐθύνη -18.207
Σώρρας -15.336
Λεβέντης -11.923
«Λ.ΕΥ.Κ.Ο» μὲ μία τελεία λιγώτερη -10.264
Ἕλληνες Ριζοσπάστες -9.242
Κολλᾶτος -3.065
«Λ.Ε.Υ.Κ.Ο» μὲ μία τελεία παραπάνω -2.886
«Ἀπέναντι» σύνολο -275.268
Ποτάμι -85.934
Οἰκολόγοι Πράσινοι -49.418
Μειονοτικοί Θράκης -40.211
Οικολογία Πράσινοι – Αλληλεγγύη -25.245
ΛΑΕ – Λαφαζάνης -15.718
ΑΝΤΑΡΣΥΑ -13.170
Βεργῆς -11.511
Δημαρᾶς -9.893
Ζωὴ Κωνσταντοπούλου -8.254
Μειονοτικοὶ Μακεδονίας -6.364
ΑΚΚΕΛ-ΕΠΑΜ -3.745
KKE -3.008
Ἅθροισμα μαοϊστῶν -1.662
Ἅθροισμα τροτσκιστῶν -1.135
Εὐπρόσδεκτη κάθε πρόταση άνακατανομῆς μεταξὺ τῶν τριῶν ὀμάδων. Τὸ Ποτάμι βάζω στὴν στὴλη τῶν «Ἀπέναντι» μὲ βάση τὴν στάση του ἔναντι τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν.
Ἂν δεχθοῦμε τὴν θεωρία τῆς «ἰδεολογικῆς ἐγγύτητος», τότε ἔχουμε τὸ ἑξῆς ἀποτέλεσμα γιὰ τὶς μετακινήσεις ψήφων :
Ἀπὸ τοὺς «Κοντινούς» ἡ ΝΔ (μαζὶ μὲ τὸν Τζήμερο) πῆρε 380.719 ψήφους, ἐνῶ ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ὁ Βαρουφάκης καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ πῆραν 66.937 ψήφους. Ὡραῖοι «Κοντινοί» ! Ἐπίσης οἱ ΣΥΡΙΖΑ, Βαρουφάκης καὶ ΠΑΣΟΚ πῆραν τὶς 140.779 ψήφους τῶν «Οὐδετέρων» καὶ τὶς 275.268 ψήφους τῶν «Ἀπέναντι».
Συμπέρασμα : Ἂν κάτι ἔκανε λάθος Η ΝΔ στὸ διάστημα τῶν ἕξι ἑβδομάδων μεταξὺ τῶν δύο ἐκλογικῶν ἀναμετρήσεων εἶναι τὸ ὅτι ἐπέλεξε νὰ συσπειρώσει τοὺς «Κοντινούς» καὶ νὰ δώσῃ λιγώτερη σημασία στοὺς «Οὐδετέρους». Ἡ καὶ τάχα «πατριωτικὴ» ψῆφος ποὺ πῆγε στὸν ΣΥΡΙΖΑ καὶ τοὺς ὁμοίους του (ποὺ πέρασαν τὴν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, ὡραῖος πατριωτισμός !) εἶναι λιγώτερη άπὸ μισὴ άπὸ τὴν «οὐδέτερη» ψῆφο πού πῆγε στὸν ΣΥΡΙΖΑ καὶ Σία.
Βεβαίως, τὸ ὅλο ὑπόδειγμα τῆς μετακινήσεως ψήφων βάσει ἰδεολογικῆς ἐγγύτητος στὸ συνεχὲς ἀριστερὰ-δεξιά ἢ πατριωτισμὸς-διεθνισμός, κατὰ τὴν γνώμη μου εἶναι ἥκιστα πειστικό. Διότι ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ προνεωτερικῶς ἁρπακτικὴ κοινωνία, στὴν ὁποία, τούλάχιστον 44% τῶν ψηφιζόντων (καὶ ἀκόμη μεγαλύτερο ποσοστὸ τῶν ἀπεχόντων ψήφου) προσβλέπει στὴν πώληση τῆς ψήφου του μὲ ἀντάλλαγμα πελατειακὰ ὠφέλη. Αὐτὴ ἡ «κοινωνικὴ πλειοψηφία», κατὰ Τσίπρα, τῶν πελατειακῶν παρασίτων θέλησε, στὶς εὐρωεκλογὲς νὰ δώσῃ να μάθημα στὸν Τσίπρα, παρ’ ὅτι ὁ τελευταῖος ἔδωσε ὅ,τι παροχὲς ἦταν δυνατὸν νὰ δώσῃ. Ἔτσι, ἡ διάσπαση τῆς ἀπλήστου καὶ ἀχαρίστου παρασιτικῆς πλειοψηφίας σὲ πολυάριθμα καὶ πολύχρωμα κόμματα ἐπέτρεψε τὴν νίκη τῆς ΝΔ. Προσωρινή, βεβαίως, διότι τὰ πελατειακὰ παράσιτα πλειοψηφοῦν πάντοτε, ἴσως καὶ στὸ ἐσωτερικὸ τῆς ΝΔ. Πραγματικὸς πατριωτισμὸς εἶναι καὶ τὸ νὰ ἐγκαταλείπουμε τρόπους σκέψεως πού ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν πραγματικότητα πού παρατηροῦμε γύρω μας.
Νὰ το ξαναγράψω σύντομα, μήπως καὶ τὸ καταλάβῃ κανείς :
Στὶς βουλευτικὲς ἐκλογές, σημαντικὴ μερίδα ψηφοφόρων «πατριωτικῶν» ψήφων, περίπου 67 χιλιάδες ἢ ποσοστὸ 1,2% τῶν εγκύρων ψήφων, μετακινήθηκε ἀπὸ τὸ κόμμα ποὺ ψήφισαν στὶς εὐρωεκλογὲς πρὸς τὸν ΣΥΡΙΖΑ !
Ἂν δεχθοῦμε τὴν θεωρία τῆς μετακινήσεως «χαλαρῶν» ψήφων πρὸς συγγενῆ ἰδεολογικῶς κόμματα, μία λογική ἑρμηνεία βλέπω : τὰ «πατριωτικὰ» κόμματα προεσείλκυσαν «ἀντισυστημικὲς» ψήφους πού, στὴν συνέχεια, μετακινήθηκαν πρὸς τὸ πιὸ «ἀντισυστημικὸ» άπὸ τὰ κόμματα ἐξουσίας.
Ἡ ἑρμηνεία τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως ὅτι τάχα ἡ Νέα Δημοκρατία δὲν ἱκανοποίησε, μὲ τὸν δικό της πατριωτισμό, ἀρκετὰ τοὺς «πατριῶτες» ἀντιφάσκει, ἀφοῦ αὐτοὶ οἱ ἀδιάλλακτοι «πατριῶτες» ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ συγχωρῶντας στὸν Τσίπρα τὴν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν !
Βέβαια, ὑπάρχει καὶ ἡ πελατειακὴ θεωρία ὅτι ὅλοι αὐτοὶ εἶναι «πατριῶτες» ποὺ βόλεψε ὁ Καμμένος στὰ τέσσαρα χρόνια τοῦ συνεταιρισμοῦ του μὲ τὸν Τσίπρα καὶ φοβήθηκαν ὅτι θὰ τοὺς ξεβολέψῃ ἡ ΝΔ.
Αγαπητέ κύριε που επιμένετε με το ψευδώνυμο ενώ δεν υπάρχει κανένας τεχνικός λόγος γι’ αυτό, όπως σας είπα από την πρώτη στιγμή, έχω να παρατηρήσω το εξής. Τις ίδιες προσθαφαιρέσεις κάναμε, με την ίδια δομή μάλιστα (κοντινοί – ουδέτεροι). Μόνο που στο συγκεκριμένο άρθρο, το θέμα δεν είναι ο όποιος «πατριωτισμός» της ΝΔ, αλλά ο παραδοσιακός άξονας δεξιάς-αριστεράς, και η νοηματοδότηση των αντίστοιχων όρων (της δεξιάς και αριστεράς) στον πολιτικό διάλογο. Θα μπορούσα να διευρύνω το σημείο αυτό λέγοντας ότι αρκετοί ψηφοφόροι της ΝΔ του 2019 έλκονται από συλλογισμούς κρατικιστικούς, συλλογισμούς κατανόησης της προσπάθειας του Αλέξη Τσίπρα να «σκίσει τα Μνημόνια», που απλώς δεν τα κατάφερε επειδή δεν τον άφησαν οι δανειστές, συλλογισμούς ότι «δεν είναι σωστός αριστερός τελικά» (διότι χοντρικά εξ ορισμού αριστερά = τελειότητα και δεξιά = πηγή όλων των δεινών της γης) κλπ. Το ότι άνθρωποι επιρρεπείς σε τέτοιους συλλογισμούς έφτασαν να ψηφίζουν ΝΔ το 2019 δείχνει πόσοι (περισσότεροι) άνθρωποι επανήλθαν στον ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2019 αφού στράφηκαν προς στιγμήν αλλού τον Μάϊο του 2019, και δείχνει πόσο εύθραυστο θα είναι το προβάδισμα της ΝΔ στην κοινωνία. Την παράσταση νίκης μόνο κέρδισε. Συνεπώς τα ίδια λέμε πάνω-κάτω, αλλά για σας, πρέπει ντε και καλά να διαφωνούμε. Η πολλή δουλειά που θέλει, είναι να αποδομηθεί όχι απλώς ένα κόμμα ή μία συγκεκριμένη κυβερνητική θητεία, αλλά μία αντίληψη και πολιτική φιλοσοφία ζωής, η οποία παράγει τα στερεότυπα που βλέπουμε όλοι γύρω μας όταν συζητάμε με ανθρώπους ανεξαρτήτως του τι ψηφίζουν.
Πολύ θὰ ἤθελα νὰ ‘δῶ τὶς προσθαφαιρέσεις σας. Καὶ τοῦτο διότι, εἰλικρινῶς, τὸ κείμενο τοῦ σχολίου σας φαίνεται νὰ ἔχει προκύψει ἀπὸ λάθος ἀποκοπὴ καὶ ἐπικόλληση φράσεων. Τὶς δικές μου προσθαφαιρέσεις τὶς ἔδωσα μὲ πᾶσαν λεπτομέρειαν.
Εἶναι πέραν πάσης λογικῆς ἡ πρότασίς σας ὅτι ἄνθρωποι ποὺ περίμεναν ἀπὸ τὸν Τσίπρα νὰ σκίσῃ τὰ Μνημόνια ψήφισαν ΝΔ τὸ 2019, εἴτε στὶς πρῶτες εἴτε στὶς δεύτερες ἐκλογές. Καὶ στὶς πρῶτες ἐκλογές, καὶ στὶς δεύτερες ὑπῆρχε πληθώρα «ἀντισυστημικῶν» κομμάτων. Καὶ ἂν ἤθελαν, ἀπὸ πεῖσμα, νὰ φύγῃ ὁπωσδήποτε ὁ Τσίπρας πού τοὺς ἀπεγοήτευσε, γιατί ὁ Τσίπρας ἀνέκαμψε τόσο στὸν δεύτερο γῦρο ;
Φυσικὰ καὶ δὲν κέρδισε ἡ ΝΔ. Ναί, πρέπει νὰ προβάλει περισσότερο τὶς ἰδέες της. Μέχρις ἐδῶ συμφωνοῦμε. Ποιές ἰδέες, ὅμως ; Τὶς «δεξιές» ἢ τὶς «κεντρῶες». Τὰ ἀποτελέσματα δείχνουν ὅτι ὅσοι «ἀριστεροὶ» καὶ «κεντρῶοι» «στράφηκαν πρὸς στιγμὴν ἀλλοῦ» ἐπανὴλθαν στὸν ΣΥΡΙΖΑ. Ἀλλὰ ψήφισαν τὸν ΣΥΡΙΖΑ καὶ «δεξιοί» ! Συνεπῶς, ἡ ὅλη καὶ τάχα «παραδοσιακὴ» συλλογιστικὴ δεξιᾶς-ἀριστερᾶς ὁδηγεῖ σὲ ἄτοπα.
Δεν είπα αυτό ακριβώς που είπατε.
Είπα το εξής
αρκετοί ψηφοφόροι της ΝΔ του 2019 έλκονται από συλλογισμούς κρατικιστικούς, συλλογισμούς κατανόησης της προσπάθειας του Αλέξη Τσίπρα να «σκίσει τα Μνημόνια», που απλώς δεν τα κατάφερε επειδή δεν τον άφησαν οι δανειστές, συλλογισμούς ότι «δεν είναι σωστός αριστερός τελικά» (διότι χοντρικά εξ ορισμού αριστερά = τελειότητα και δεξιά = πηγή όλων των δεινών της γης) κλπ. Το ότι άνθρωποι επιρρεπείς σε τέτοιους συλλογισμούς έφτασαν να ψηφίζουν ΝΔ το 2019 δείχνει πόσοι (περισσότεροι) άνθρωποι επανήλθαν στον ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2019 αφού στράφηκαν προς στιγμήν αλλού τον Μάϊο του 2019, και δείχνει πόσο εύθραυστο θα είναι το προβάδισμα της ΝΔ στην κοινωνία.
κι εσείς το μεταφράσατε στο εξής
ἄνθρωποι ποὺ περίμεναν ἀπὸ τὸν Τσίπρα νὰ σκίσῃ τὰ Μνημόνια ψήφισαν ΝΔ τὸ 2019, εἴτε στὶς πρῶτες εἴτε στὶς δεύτερες ἐκλογές.
Εγώ δεν είπα ότι «περίμεναν». Είπα ότι εξέφρασαν «συλλογισμούς κατανόησης της προσπάθειας».
Και αυτό πηγάζει από συζητήσεις που έκανα με φίλους το καλοκαίρι και με εξέπληξαν κι εμένα! Τι θέλετε τώρα; να σας δώσω ονοματεπώνυμα γνωστών μου ανθρώπων (εκτός διαδικτύου) που σκέπτονται έτσι για να τους ρωτήσετε ο ίδιος;
Νὰ τὸ πάρουμε ἀπόφαση ὅτι οἱ προσθαφαιρέσεις δὲν ὑπάρχουν ; Ἤ, ὅτι, σὲ κάθε περίπτωση, δέν θά ἔχουμε τὴν χαρά νά τίς δοῦμε ;
Καλά, σᾶς ἐξέπληξε ὅτι ἄνθρωποι κατανόησαν τὴν προσπάθεια τοῦ Τσίπρα ; Τί ἀκριβῶς προσπάθησε ὁ Τσίπρας στὸ πρῶτο ἑξάμηνο τῆς διακυβερνήσεώς του ; Νὰ βρῇ πόρους γιὰ νὰ διατηρήσῃ τὸ πελατειακό, παρασιτικὸ παρακράτος τῶν ἰδιοτελῶν καὶ ἀμετανοήτων, τὸ ὁποῖον οἱ μέχρι τὸν Τσίπρα διαχειρισταί του δὲν εὕρισκαν πλέον λεφτὰ νὰ διατηρήσουν. Ἂν τέτοιοι ἄνθρωποι ψήφισαν τὴν Νέα Δημοκρατία τὸ 2019, τότε, χωρὶς ἀμφιβολία, τὴν ψήφισαν διότι ὁ Τσίπρας, ὅπως καὶ ὁ Κωστάκης Μαλακαρνῆς, ὁ Γιωργάκης Παπανδρέου καὶ ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς, τελικῶς δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς μπουκώσῃ. «Μήπως χορταίνουν οἱ διαόλοι ποτέ ;»
Τὸ πρόβλημα τῆς ΝΔ στὴν «κοινωνία» δὲν εἶναι λάθος της ΝΔ. Τὸ λάθος εἶναι στὴν κοινωνία ποὺ νομίζει ὅτι μπορεῖ νὰ παρασιτῆ εἰς τὸν αἰῶνα. Τέτοια κοινωνία, κοινωνία προ-νεωτερικῶς ἁρπακτική, δὲν ἔχει τὴν θέληση νὰ ἐπιβιώσῃ, τουλάχιστον στὸν σημερινὸ κόσμο. Καὶ ἐξηλιθιώνεται μέρα μὲ τὴν ἡμέρα. Αὐτὸ τὸ καταλαβαίνουν οἱ φίλοι σας ;
Δεν ξέρω από πού πηγάζει η εμμονή σας να συνεχίζετε έναν διάλογο όταν δεν υπάρχει καμία διαφορά. Μία φορά έκανα το λάθος να ακολουθήσω μέχρι τέλους και μας πήρε 2-3 χρόνια κάνοντας μια τρύπα στο νερό. Οι προσθαφαιρέσεις που λέω είναι ίδιες με τις δικές σας, δηλαδή τόσοι κοντινοί, τόσοι ουδέτεροι, τόσοι κοντινοί στον άλλον. Η διαφορά ευρωεκλογών από εθνικές εκλογές δείχνουν ότι η ΝΔ δεν πήρε καν όλους τους κοντινούς της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε όλους τους δικούς της και όλους τους ουδέτερους (συν/πλην όσους μας ξεφεύγουν εκατέρωθεν).
Ως εδώ λέμε ακριβώς τα ίδια. Μία (μικρή μάλλον) διαφορά μας είναι ότι εγώ λαμβάνω αυτό το δεδομένο για να πω ότι ανάμεσα σε όλους όσοι ψήφισαν ΝΔ + «κοντινούς» στις ευρωεκλογές, υπάρχουν ορισμένοι που είναι ευάλωτοι σε όσα εσείς ο ίδιος καταγγέλετε τόσα χρόνια ή σε συλλογισμούς κατά βάθος παραδεδοδέμους στην ρητορική της αριστεράς (όπως, πχ θα έλεγα εγώ). Αυτό δεν αφορά μόνο στους κοντινούς, αλλά και στους ψηφοφόρους της ΝΔ. Και στις εθνικές και στις ευρωεκλογές.
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουμε και από την πρόσθεση της ανάρτησης, όπου το 35-36% του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 παρέμεινε ανέπαφο (αν δεν αυξήθηκε ελάχιστα). Αυτό λέω. Και ασφαλώς δεν πρόκειται για μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά για απόψεις χαραγμένες εκτεταμένα στην κοινωνία.
Στο δια ταύτα. Εσείς έρχεστε αφ’ υψηλού και απαγγέλετε κατηγορίες στην «κοινωνία» ότι είναι «αρπακτική», άρα λαμβάνετε μία στάση απόστασης και αποξένωσης. «αυτοί είμαστε, δεν αλλάζουμε, κακό του κεφαλιού μας, τα θέλουμε και τα παθαίνουμε». Αν αυτό οδηγεί κάπου δεν ξέρω. Εγώ παίρνω μία στάση ότι αυτό για να αλλάξει «θέλει δουλειά πολλή». Τι είδους και μεγέθους δουλειά, ας το δει ο καθένας.
Οἱ Ἰσραηλῖτες, ἴσως, ἄλλαξαν, ἀφοῦ δολοφονήθηκαν οἱ μισοί ! Τέτοια ἀλλαγὴ δὲν τὴν προτείνω.
Ἐπὶ τῆς ἀριθμητικῆς, ποιά ἀκριβῶς εἶναι ἡ «πατριωτικὴ ψῆφος τοῦ 18% τῶν λοιπῶν κομμάτων» ; Ὑπάρχει ὁ ἀριθμός ; Γιὰ ποιές ἐκλογὲς μιλᾶμε ;
Τέλος, τὰ περὶ ἁρπακτικῆς προ-νεωτερικῆς κοινωνίας δὲν τὰ λέω «ἀφ’ ὑψηλοῦ». Τὴν ἔχουν παρατηρήσει ὅλοι σχεδὸν οἱ μελετητὲς καί, βεβαίως, πολύ παλαιότερα, ὁ Ἀνδρέας Καρκαβίτσας, ποὺ γνώριζε ὅσο λίγοι τὴν λαϊκή μας παράδοση. Καὶ μάλιστα, δὲν μιλῶ γιὰ ἁρπακτικότητα γενικῶς, ἀλλὰ γιὰ προ-νεωτερικὴ ἁρπακτικότητα, δηλαδὴ τὴν ἀδιέξοδη συλλογιστικὴ τοῦ μηδενικοῦ ἁθροίσματος, ποὺ κυριαρχεῖ στὶς περισσότερες κοινωνίες τοῦ πλανήτη, ποὺ τὶς κρατᾷ φτωχές καὶ δοῦλες, ὑπὸ συγκεντρωτικὴ ἐξουσία, χωρὶς έλευθερία λόγου καί, συνεπῶς, καὶ ἠλίθιες. Τὴν ἴδια προ-νεωτερικὴ ἁρπακτικότητα ποὺ ἐκμεταλλεύονται οἱ δημοκόποι ποὺ θὰ ἀπελευθερώσουν τάχα τὸν λαὸ δίνοντάς του ἐπιδόματα. Καὶ οἱ θεωρούμενες νεωτερικὲς κοινωνίες ἔχουν προ-νεωτερικὲς δομές, γιὰ παράδειγμα στὶς ἔνοπλες δυνάμεις τους ἢ στὸ ἐσωτερικὸ τῶν μεγάλων ἐπιχειρήσεών τους. Ἡ νεωτερικὴ ἀρπακτικότης, ὅμως, ἀπὸ τὸτε ποὺ ἱστορικὲς συγκυρίες τῆς ἐπέτρεψαν νὰ ἐκδηλωθῇ, ἔχει ἀποδείξει τὴν ὑπεροχή της, ὑλικὴ καὶ πνευματική, ἔναντι τῆς προ-νεωτερικῆς. Αὐτὸ μποροῦν νὰ τὸ καταλάβουν ὅσοι ἔχουν τὴν διανοητικὴ ἱκανότητα καὶ τὴν ὑλικὴ ἄνεση νὰ σκέπτωνται. Οἱ ὑπόλοιποι τὸ μαθαίνουν μὲ τὶς σφαλιάρες. Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας δὲν ἔδωσε ἀρκετές, ἑξ οὗ καὶ δὲν ἦταν καὶ τὸσο μεγάλη ἡ ἐκλογικὴ ἐπικράτηση τῆς ΝΔ.
Λυπάμαι τους ανθρώπους γύρω σας, διότι η στριφνάδα σας είναι ανήκουστη. Δεν βρίσκετε απλώς το αδύναμο σημείο να εστιάσετε ώστε να καλύψετε τα υπόλοιπα, αλλά εφευρίσκετε σημεία διαφωνίας. Συστηματικά.
Για να ξεκολλήσετε και να προχωρήσει λίγο η συζήτηση επί της ουσίας, θα ρωτήσω το εξής. Με το δεδομένο ότι οι ψηφοφόροι συνήθως επιλέγουν τον διαφαινόμενο νικητή στις εκλογές, ώστε να έχουν πάτημα να ζητούν ό,τι θέλουν να ζητούν (αυτό είναι η σημαία σας άλλωστε, ότι δηλαδή ένα τεράστιο ποσοστό ψηφοφόρων σκέφτονται αποκλειστικά με τέτοιον τρόπο), πώς δικαιολογείτε το γεγονός ότι μέσα σε ενάμιση μήνα, με τους ίδιους ψηφοφόρους (και τα ίδια έγκυρα ψηφοδέλτια), ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε και μείωσε την διαφορά από το 9.37% στο 8.32%, δηλαδή κατά 1.05%. Μπορείτε να απαντήσετε στην ερώτηση, η οποία υποθέτω βασανίζει και εσάς; Η δική μου απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι ότι οι άνθρωποι που είναι ευάλωτοι στην ρητορική της αριστεράς παραμένουν πάνω-κάτω οι ίδιοι, άρα αν θέλει η ΝΔ να κερδίσει πραγματικό (ιδεολογικό) έδαφος στην κοινωνία, «θέλει πολλή δουλειά». Η δική σας απάντηση ποια είναι;
Ας πούμε και κάτι ουσιαστικό πέρα από την γκρίνια σας, την οποία ήδη δεν την αντέχω πια.
Μὰ εἶναι στοιχειώδης ἡ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημά σας : Τὸ τρόπαιο τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς τοῦ Ἰουνίου 2012. Τότε ἡ ΝΔ, ἂν καὶ κόμμα ποὺ εἶχε ἤδη διαχειρισθεῖ τὴν ἐξουσία, (ἔχοντας στηρίξει τὴν κυβέρνηση Παπαδήμου,) κατάφερε νὰ αὐξήσῃ τὸ ποσοστό της κατὰ δέκα, σχεδόν, ποσοστιαῖες μονάδες καὶ νὰ διατηρηθῇ στὴν κυβέρνηση. Γιατί δὲν θὰ τὸ κατόρθωνε ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, σὲ ἀκριβῶς ἴδιο χρονικὸ διάστημα ἕξι ἑβδομάδων, ἁφοῦ, μάλιστα, εἶχε γλυκάνει τὸν κόσμο μὲ ὅσες περισσότερες παροχὲς μποροῦσε ;
Γενικώτερα, ἡ «ρητορικὴ τῆς ἀριστερᾶς» εἶναι ἑλκυστικὴ στὴν μεγάλη πλειοψηφία τοῦ λαοῦ μόνον διότι συμπίπτει μὲ τὶς προϋπάρχουσες, προνεωτερικῶς ἁρπακτικὲς καὶ ὀρθολογικὲς προτιμήσεις του. Ἅπαξ, ὅμως, καὶ ἡ ρητορικὴ δὲν συνοδεύεται ἀπὸ παροχὲς ἢ εὔλογη προσδοκία παροχῶν, ἡ πελατειακή, παρασιτική, καθεστωτικὴ πλειοψηφία ψάχνει νὰ βρῇ ἄλλον «ἰδεολόγο» νὰ ψηφίσῃ. Ἀπόδειξις αὐτῶν, νομίζω ἀναμφήριστη, ἡ ἐκλογικὴ ἐξαέρωσις τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ ἡ ἄνοδος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
Ἡ ἀνατροπὴ τοῦ προ-νεωτερικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἑλλαδικῆς κοινωνίας, λογικῶς, ἀπαιτεῖ τόσο χρόνο ὅσον χρειάσθηκε γιὰ νὰ διαμορφωθῇ ὁ χαρακτήρας αὐτός. Αἰῶνες, ἂν ἀρχίσουμε τώρα. Ὅσο, ὅμως, ὑπάρχει ἡ προσδοκία τῆς ἁρπαγῆς, δὲν ἀρχίζουμε κἂν …