Tuesday 15 August 2023
Αντίβαρο
Χρήστος Γιανναράς

Αν η ύφεση οδηγήσει σε έκρηξη

Hμερομηνία δημοσίευσης: 29-08-10 
Tου Χρηστου Γιανναρα


Η επιδίωξη της εξουσίας και η άσκηση της εξουσίας σήμερα βασίζονται κυρίως σε πρακτικές μη πολιτικές. Το φαινόμενο είναι διεθνές, η έκταση και ένταση του φαινομένου, συναρτήσεις της κατά κεφαλήν καλλιέργειας σε κάθε κοινωνία.


Πρακτικές επιδίωξης και άσκησης της εξουσίας είναι οι νομικοί θεσμοί, κομματικοί σχεδιασμοί, επιτελικές μεθοδεύσεις, στρατηγικές και τακτικές, χρήση τεχνολογικών δυνατοτήτων πληροφόρησης και έκφρασης. Πολιτικές ονομάζουμε τις πρακτικές που αποβλέπουν, κατά απόλυτη προτεραιότητα, να προκαλέσουν τη σκέψη, την κρίση, τον προβληματισμό του πολίτη, να δημιουργήσουν αίσθηση ευθύνης στον πολίτη για τις επιπτώσεις της ψήφου του. Μη πολιτικές πρακτικές ονομάζουμε τα πολυποίκιλα μηχανεύματα που εφευρίσκονται και επιστρατεύονται προκειμένου να παρασυρθεί ο πολίτης σε διαχείριση της ψήφου του άσχετη με οποιαδήποτε συνείδηση κοινωνικής ευθύνης. Δηλαδή:


Να χειραγωγηθεί έντεχνα ο πολίτης σε ακούσια και ανεπίγνωστη παραίτηση από τη σκέψη, την κρίση, την ευθύνη του. Να δίνει την ψήφο του με κριτήριο το ατομικό του και μόνο συμφέρον (διορισμός, δάνειο, προαγωγή, μετάθεση, κομματικό πόστο, διατήρηση προνομίων κ.λπ.). Να ψηφίζει υποταγμένος σε συμπλεγματικές ψυχολογικές εξαρτήσεις γονεϊκές, νεανικών στρατεύσεων, άκριτων προκαταλήψεων και εθισμών. Να έχει ανάγκη την ένταξη, την αίσθηση ότι επιτέλους «ανήκει» και αυτός κάπου, σε κόμμα, παράταξη, ιδεολογία.


Ειδικά μετά τη διάλυση της οικιστικής κοινότητας, την αγνωστοποίηση του ατόμου μέσα στις πολυάνθρωπες τερατουπόλεις, τη μεθοδική εμπέδωση του πατριδομηδενισμού, τον εκφυλισμό της εκκλησίας σε ατομοκεντρική θρησκευτικότητα, μοιάζει ψυχολογικά πανίσχυρη η ανάγκη για ένταξη. Ισως ισχυρότερη και από τη σεξουαλική ανάγκη ή διαπλεκόμενη με αυτήν. Πάντως, μόνον έτσι εξηγείται ο απίστευτος σε έκταση κρετινισμός της «ποδοσφαιροφιλίας» στις μέρες μας, ίσως και το σεξουαλικό λεξιλόγιο των κραυγών στις κερκίδες των γηπέδων.


Οσοι διεκδικούν και όσοι ασκούν την εξουσία σήμερα ποντάρουν απροκάλυπτα στον ορμέμφυτο πρωτογονισμό του ψηφοφόρου. Γιατί χειραγωγείται εύκολα και αποτελεσματικά. Χάρη στην αλογία των ενορμήσεων κάθε κόμμα εξασφαλίζει οπωσδήποτε μια «βάση» οπαδών αφοσιωμένων με όρους σαφέστατης ψυχανωμαλίας – όπως εξασφαλίζει και η πιο ασήμαντη ποδοσφαιρική ομάδα έναν πυρήνα πιστών που θα βγουν στους δρόμους καίγοντας αυτοκίνητα και θρυμματίζοντας βιτρίνες, αν η ομάδα τους υποβιβαστεί στη β΄ κατηγορία. Και πέρα από τη σταθερή «βάση» των βοσκηματωδώς εξαρτημένων κομματικών οπαδών, οι επαγγελματίες της εξουσίας ξέρουν και μπορούν να χειραγωγούν κρίσιμες εκλογικά μάζες παραιτημένων από την κριτική τους σκέψη πολιτών, δημιουργώντας περιστασιακές πλειοψηφίες.


Κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι εσκεμμένα η κομματοκρατία απεργάζεται με πολυμήχανες πρακτικές, την εξηλιθίωση των πολιτών – οι προθέσεις ποτέ δεν αποδείχνονται. Ξεγυμνώνονται ωστόσο από τη λογική διερεύνηση των κινήτρων που μπορούμε να διαβλέψουμε στις πρακτικές τους: Γιατί να ξοδεύουν ιλιγγιώδη ποσά σε προεκλογικές αφίσες, έντυπο χαρτομάνι, τηλεοπτικά «σποτς», πληρωμένες συμμετοχές τους σε συζητήσεις στην τηλεόραση; Μελέτες αγοράς τούς έχουν με σιγουριά βεβαιώσει ότι, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι και τι λένε, ένας κρίσιμος για το εκλογικό αποτέλεσμα αριθμός απερίσκεπτων ψηφοφόρων θα τους ψηφίσει, μόνο επειδή είδε τη φυσιογνωμία τους, επανειλημμένα, επίμονα, σε αφίσες, σε έντυπα, στην τηλεόραση. Αποκτούν «αναγνωρισιμότητα», που θα πει: ο μικρονοϊκός πολίτης που ενεργεί με ορμέμφυτα και όχι κριτικά, τους αισθάνεται «οικείους», «δικούς» του, όπως και τους ποδοσφαιριστές της ομάδας «του». Και τους δίνει σταυρό προτίμησης. Ακόμα πιο εύκολα και πιο τυφλά ψηφίζει πρώην καλλονές της πασαρέλας, ηθοποιούς, μπασκετμπολίστες, προπονητές, δημοσιογράφους της τηλεόρασης.


Με ποια σκοπιμότητα και ποια κίνητρα οι κυβερνήσεις ξοδεύουν απίστευτο χρήμα κρατικό για να υποδαυλίζουν το ενδιαφέρον των μαζών για το ποδόσφαιρο; Γιατί τα ποδοσφαιρικά γήπεδα έχουν διεθνείς προδιαγραφές πολυτελούς κατασκευής και τα κρατικά νοσοκομεία τριτοκοσμικές; Ενδιαφέρει τους πολιτικούς η «ψυχαγωγία» των πολιτών περισσότερο από την περίθαλψή τους; Πληροφορήθηκαν ποτέ οι ψηφοφόροι τι στοιχίζει στο κράτος έστω και μόνο η αστυνομική προστασία κάθε ποδοσφαιρικού αγώνα και η δημοσιογραφική του κάλυψη, από τα κρατικά κανάλια; Γνωρίζουν οι πολίτες τα μυθώδη ποσά που πληρώνει η ΕΡΤ για δικαιώματα αναμετάδοσης ποδοσφαιρικών αγώνων ή για συμμετοχές (διαπόμπευσης του ελληνικού ονόματος) στους κρετινικούς διαγωνισμούς της «Γιουροβίζιον»;


Η λογική της διερεύνησης των κινήτρων παραπέμπει αναμφίβολα στη μεθοδική εξηλιθίωση του πληθυσμού, από πρόθεση. Αλλη εξήγηση δεν υπάρχει ούτε για το έγκλημα του κρατικού τζόγου ούτε για το ανεξέλεγκτο της βλακείας, της κακογουστιάς και της χυδαιότητας του τηλεοπτικού θεάματος. Και η αποτελεσματικότερη πρακτική εξηλιθίωσης (υποχρεωτικής) του πληθυσμού είναι η συνεχής υποβάθμιση της σχολικής εκπαίδευσης. Κάθε κυβέρνηση αναλαμβάνει και μια καινούργια «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», προκειμένου να μεταθέσει την προσοχή της κοινής γνώμης στο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ ή στον εφοδιασμό των σχολείων με υπολογιστές ή στον «εκσυγχρονισμό» του διδακτικού προγράμματος κ.ά.α. Και υπόγεια προωθεί την εξάρθρωση της γλωσσικής διδασκαλίας, την εξάλειψη κάθε άσκησης στην κριτική σκέψη, την πληθωρική προσφορά (πληροφοριακών) γνώσεων μιας χρήσεως. Κραυγάζει χυδαία η πρόθεσή τους να βυθίσουν την ελληνική κοινωνία στη «φυσιολογική» αποβλάκωση που θα επιτρέψει να συνεχίσουν ανενόχλητοι τον ρόλο του φεουδάρχη.


Αν ποτέ υπάρξει κόμμα στην Ελλάδα που θα θελήσει να καταλύσει την απολυταρχική τυραννία της σημερινής κομματοκρατίας, να αποκαταστήσει θεσμούς δημοκρατίας, κράτος δικαίου, έννομη τάξη, αξιοκρατία, προτεραιότητες ποιότητας της ζωής και κοινωνίας των σχέσεων, αν μπορούσε να υπάρξει ένα τέτοιο κόμμα (εκ των πραγμάτων αδύνατο), θα ξεκινούσε με θεσμικές μεταρρυθμίσεις παραγωγικές καίριων κοινωνικών μεταβολών: Τέλειο χωρισμό του κράτους από τον επαγγελματικό «αθλητισμό», του κράτους από τον τζόγο, παντοδύναμο ΕΡΣ (κοινωνικό έλεγχο της εμπορίας του θεάματος), εκ θεμελίων αλλαγή προσωπικού και συστημάτων της δημόσιας εκπαίδευσης.


Εκ των πραγμάτων είναι αδύνατο να υπάρξει ένα τέτοιο κόμμα, η κομματοκρατία φυλάει καλά σφραγισμένες τις μπουκαπόρτες. Μόνο αν η ραγδαία επιτεινόμενη οικονομική ύφεση οδηγήσει σε έκρηξη βίας και αίματος, σε πανικό ζούγκλας, μόνο τότε, όποια αρχή προκύψει τυχαία, θα έχει μια και μόνη λύση για να ξαναλειτουργήσει η ζωή:


Εκλογές για Συντακτική Εθνοσυνέλευση, καινούργιο εξ υπαρχής Σύνταγμα, με όρους που θα αποκλείουν μεθοδικά την επιστροφή στην εξουσία της κομματοκρατίας.


Εκτός αν προλάβει τη φρίκη της ζούγκλας η ευφυής διαχείριση – σημερινών συνταγματικών δυνατοτήτων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. ΄Η μια μαγική μεταμόρφωση του κ. Σαμαρά σε ηγέτη. Ο πρωθυπουργός είναι στο απυρόβλητο και της θαυματουργίας.
 
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_29/08/2010_413050

.

7 comments

ΚΕΡΑΥΝΕΙΟΣ 31 August 2010 at 08:24

Ο μεν “μεταναστης” Προεδρος αποτελει μερος του αθλιου πολιτικου συστηματος και επομενως αδυνατει να συμμετασχει σε διαδικασια καταλυσης του συστηματος που τον ανεδειξε και στο οποιο υπηρετησε επι δεκαετιες, ο δε Σαμαρας δεν φαινεται να εχει αποκτησει ακομη καθαρη πολιτικη σκεψη περι του τι χρη δραν.
Οσον αφορα τους κυβερνωντας καλα τρων και πινουν. Σκασιλα τους για το Ελλαδισταν.

Reply
Οδυσσέας 3 September 2010 at 07:55

Κάντε κάτι με τα spam, έχουν γεμίσει όλα τα σχόλια.

Reply
nectos 3 September 2010 at 09:32

Φυσικά η ύφεση μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική έκρηξη.Ο πεινασμένος δεν μπορεί να τιθασεύσει
τον εαυτό και προβαίνει σε ακρότητες που αποσταθεροποιούν την κοινωνική και εθνική συνοχή
της χώρας.
Το ζητούμενο είναι να πάρουν την εξουσία εκείνοι οι πολιτικοί που επιδιώκουν την επανίδρυση
του κράτους πρόνοιας ώστε να επανέλθει η ευημερία στους `Ελληνες και να μην αιχμαλωτιστούν
χιλιάδες νέοι σε μιά εξτρεμιστική αριστερά που χρησιμοποιεί ακόμη και την βία για να πάρει
προνόμια.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης

Reply
Ανώνυμος 5 September 2010 at 08:38

Hans-Werner Sinn:Η Ελλάδα μπορεί να οδηγηθεί στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου!
04-09-2010 22:06:08

– Αυτή η τραγωδία δεν έχει λύση
– Η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι το λιγότερο τραγικό μέτρο

Με τα μελανότερα χρώματα περιέγραψε την κατάσταση στην Ελλάδα ο γερμανός οικονομολόγος Hans-Werner Sinn επικεφαλής του διαβόητου γερμανικού οικονομικού ινστιτούτου CESifo Group κατά τη διάρκεια του διεθνούς οικονομικού φόρουμ «Ambrosetti Forum» το οποίο πραγματοποιείται στην Ιταλική πόλη Cernobbio στις ακτές της Λίμνης Como στη Β. Ιταλία.

«Τα αυστηρά μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας δε θα αποτρέψουν την χρεοκοπία και εάν εφαρμοστούν για πολύ καιρό θα οδηγήσουν σε κατάρρευση του πολιτικού συστήματος» ήταν μια από τις πολλές δυσοίωνες προβλέψεις για την ελληνική οικονομία που έκανε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του.

Ο Hans Sinn αναλύοντας την κατάσταση στην Ελλάδα σημείωσε ενώπιον κορυφαίων οικονομικών στελεχών της παγκόσμιας οικονομίας είπε ακόμη:

« Η πολιτική της επιβολής της εσωτερικής υποτίμησης, ο αρνητικός πληθωρισμός και η ύφεση μπορούν να οδηγήσουν την Ελλάδα στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου. Είναι αδύνατο να περικόψεις τους μισθούς κατά 30% και αυτό να γίνει χωρίς σημαντικές αναταραχές».

Ο Hans Sinn συνέχισε λέγοντας «Η Ελλάδα θα είχε πτωχεύσει χωρίς τα έκτακτα οικονομικά μέτρα. Όλες οι εναλλακτικές λύσεις είναι τραγικές, η λιγότερο όμως τραγική από αυτές θα είναι η αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη έστω και αν αυτό «σκοτώσει» τις ελληνικές τράπεζες».

Ο Dr. Sinn διεκυρίνισε περισσότερο την ελληνική τραγική οικονομική κατάσταση λέγοντας πως «η χώρα θα ήταν αδύνατο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στους πιστωστές της μεταξύ 28 Απριλίου και 7 Μαίου εάν η ΕΕ δεν έδινε τα χρήματα που είχε υποσχεθεί».

Μιλώντας για την εσωτερική κατάσταση είπε πως η «ελληνική κοινωνία μέχρι στιγμής είχε συμπεριφερθεί πολύ καλά παρά τις όποιες απεργίες και αντιδράσεις τους πρώτους μήνες της κρίσης. Παρόλα αυτά η απελπιστικά γρήγορη αύξηση της ανεργίας και η πολιτική κόπωση με τόσο αυστηρά μέτρα οδηγούν την κρίση στο δεύτερο χρόνο της».

Η ελπίδα για το σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας ήταν να διαφυλάξει την ελληνική οικονομία από την πίεση των ελληνικών αγορών για ένα διάστημα τουλάχιστον δυόμισι ετών, αλλά το σχέδιο διάσωσης αποδείχθηκε ανεπαρκές καθώς τα spreads στα ελληνικά ομόλογα έχουν επανέλθει στους 800 μονάδες βάσης όπως ήταν τις ημέρες λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση.

«Είμαστε στη δεύτερη ελληνική κρίση αυτό τον καιρό» υπογράμμισε ο γερμανός οικονομολόγος.
Τέλος ο Dr. Sinn διαχώρισε την κατάσταση που βρίσκεται η ελληνική οικονομία από αυτή της Πορτογαλίας και Ισπανίας λέγοντας πως οι χώρες αυτές έχουν διαχειρίσιμο εξωτερικό χρέος σε αντίθεση με την Ελλάδα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Reply
vlammenoi 6 September 2010 at 05:41

Στις δύσκολες ώρες που περνάει η Ελλάδα, ο ρόλος και ο συμβολισμός της Προεδρίας της Δημοκρατίας αποκτά ιδιαίτερη σημασία.Με όλο τον σεβασμό στον θεσμό, αποφασίσαμε να κάνουμε κριτική στον κύριο Παπούλια, διότι η παρατεταμένη σιωπή του μας δημιουργεί εύλογες απορίες.Ας ξεκινήσουμε, όμως με μια αναφορά στις δυνατότητες, που παρέχει το Σύνταγμα στον εκάστοτε πρόεδρο, διότι έχει περάσει η εντύπωση στον κόσμο, ότι η προεδρία είναι διακοσμητική χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες παρέμβασης στα πολιτικά πράγματα.

Το πολίτευμα μας είναι η Προεδρευόμενη Δημοκρατία.Ο Πρόεδρος είναι ο αρχηγός του Κράτους και ο αντιπρόσωπος του ελληνισμού στο διεθνές στερέωμα.Όπως κάθε θεσμός στην Ελλάδα, έτσι και αυτός έχει εκφυλιστεί.Οι Πρόεδροι έχουν καταντήσει μαριονέτες στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης και το περίεργο είναι, ότι άνθρωποι όπως ο κύριος Παπούλιας το αποδέχονται.Προφανώς, έγιναν πρόεδροι με μόνο στόχο, όχι το συμφέρον του Ελληνικού λαού, αλλά την υστεροφημία τους και την ικανοποίηση του εγωισμού τους.Και φυσικά, με τις υπογραφές τους, προσφέρουν συνταγματική και ηθική νομιμοποίηση στην εκάστοτε κυβέρνηση να κάνει, ότι θέλει.Ακόμα και να αποδεχτούμε, ότι η προεδρία δεν έχει ουσιαστικές δυνατότητες να παρέμβει, η δύναμη της είναι ο ίδιος ο θεσμός.Ποια κυβέρνηση θα αρνηθεί σε μια παρέμβαση του Αρχηγού του Ελληνικού κράτους;Πως ένας Πρόεδρος μπορεί και υπογράφει διατάγματα, τα οποία αφαιρούν δικαιώματα και κατακτήσεις του λαού;Από εγγυητής και προστάτης του ελληνισμού γίνεται δυστυχώς συνυπεύθυνος της καταστροφής του.Επειδή εμείς πιστεύουμε στην προσωπικότητα και το ήθος του κυρίου Παπούλια, του προτείνουμε τα ακόλουθα,

Να ζητήσει δημόσια την διεξαγωγή δημοψηφίσματος με θέμα την συνέχιση ή όχι της εφαρμογής του μνημονίου.
Να αρνηθεί την υπογραφή διαταγμάτων, τα οποία είναι ενάντια στην συνείδηση του και στα δικαιωμάτα του λαού.
Εάν η κυβέρνηση τολμήσει και του αρνηθεί, να μην παραιτηθεί, αλλά να διαλύσει την βουλή και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές
Όλα τα παραπάνω του τα επιτρέπει το Σύνταγμα..
Πρέπει να πείσει τον λαό, ότι θα συνεχίσει να είναι ο εγγυητής της Δημοκρατίας και όχι η βιτρίνα της κυβέρνησης.

Ο Πρόεδρος είναι πλέον στο τέλος της πολιτικής και φυσικής παρουσίας στην χώρα.Δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν.Του προσφέρονται δύο δυνατότητες.Να μείνει στην ιστορία ως συνένοχος της πτώσης του Ελληνισμού ή να μπει στο Πάνθεον των Ελλήνων Ηρώων.

http://www.vlammenoi.blogspot.com

Reply
Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας 6 September 2010 at 21:53

Νομίζει κανείς πως γίνεται τίποτα με τα μοιρολόγια;
Δουλειά χρειάζεται.
Τα μοιρολόγια είναι καθαρή διανοητική οκνηρία και ανανδρία. Αν έλθει η καταστροφή, ο μετά Χριστόν προφήτης λέει «σας τά ´λεγα». Αν πάλι όχι, κανείς δεν σκέπτεται να του ζητήσει τον λόγο.

Reply
Nikolaos Moutafis 4 October 2010 at 17:16

ΛΕΥΚΟ
Επειδή:
• Έχουμε ανεχτεί τη διαφθορά και μάθαμε να ζούμε με αυτή καθημερινά
• Έχουμε ανεχτεί το ψέμα και την απόκρυψη της πραγματικότητας από τους ασχολούμενους με τα κοινά
• Η οικονομική κατάσταση συνέχεια επιδεινώνεται (με μνημόνιο ή χωρίς)
• Η απονομή δικαιοσύνης αφορά μόνο τους αδύναμους
• Η ανεργία χτυπά κάθε πόρτα
• Η κοινωνική ασφάλιση έχει γίνει μέθοδος εκμετάλλευσης των κόπων των πολλών (χρηματιστήριο, ομόλογα, εισφορές)
• Η γραφειοκρατία και η ασυδοσία των ολιγοπωλίων απαγορεύουν την επιχειρηματικότητα
• Τα συνδικάτα και τα δικαιώματα των λίγων μπορούν να καταπατούν τα δικαιώματα των πολλών
• Η παιδεία έχει γίνει ένα συνοθύλευμα γνώσεων χωρίς αντίκρισμα σε αξίες και χωρίς καλλιέργεια νόησης
• Όλη η οικονομία στηρίζεται είτε στις πληρωμές του κράτους, είτε στην πρόοδο των ολιγοπωλίων εις βάρος των πολλών
• Οι ηθικές αξίες υποτιμούνται και θεωρούνται οπισθοδρομικές, ενώ η συμφεροντολογία θεωρείται πρόοδος
• Κάθε συντηρητικό δαιμονοποιείται και κάθε νέο που προβάλλεται από τα ΜΜΕ γίνεται είδωλο και πρότυπο
• Έχει διαλυθεί κάθε αίσθηση κοινωνικής ευθύνης και όλοι μας νομίζουμε ότι φταίει κάποιο απρόσωπο σύστημα ή κράτος
• Έχουμε χάσει την εθνικής μας υπερηφάνεια, όταν καίμε τις σημαίες μας, ρυπαίνουμε το περιβάλλον μας, φιμώνουμε τους διανοούμενους μας
• Λησμονήσαμε την αξία της εργασίας και επιζητούμε το εύκολο κέρδος και τον πλουτισμό χωρίς αντίκρισμα
• Συνεχώς υποτιμάμε κάθε ίχνος του ελληνικού πολιτισμού
• Γνωρίζουμε ότι μας κοροϊδεύουν με τα ημίμετρα της καθημερινότητας
• Αδιαφορούμε συνεχώς για τις συνέπειες όλων των παραπάνω, ελπίζοντας σε κάποια βελτίωση, ενώ ταυτόχρονα ανεχόμαστε κάθε επιδείνωση,

Καθώς θα αναλογιστούμε πως:

o Κάθε πολιτική δύναμη έχει αποδειχτεί ανάξια να ανατρέψει τους πραγματικούς λόγους της απύθμενης κατάπτωσης
o Ακόμα και αυτές που ζητάνε την ανατροπή, δε μπορούν να προτείνουν σαφή λύση στα σημερινά προβλήματα. Με γλώσσα ξύλινη, εξεγέρσεις εντυπώσεων, λαϊκισμούς και μη ρεαλιστική αντίληψη της πραγματικότητας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο άλλοθι στο πολιτικό σύστημα.
o Καμία δύναμη δεν έχει αντιληφθεί τη ρίζα του προβλήματος που είναι η διάλυση της κοινωνικής συνείδησης και η χωρίς ηθική δράση μας. Προσπαθούνε μόνο, κι όχι με τις καλύτερες προθέσεις να γιατρέψουν τα συμπτώματα της οικονομικής πτώσης.

Πρέπει να δείξουμε ΟΛΟΙ, ότι μας ενδιαφέρει να ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ:

– Χωρίς να έχουν σημασία οι πεποιθήσεις μας και οι ιδεολογίες και οι παρατάξεις
– Αφήνοντας την αδιαφορία που την μπερδεύουμε με την ανοχή
– Αρκετά ανεχτήκαμε και αρκετά αδιαφορήσαμε.
– Χωρίς να μας νοιάζει αν και εμείς συμμετείχαμε στο πρόβλημα μέχρι σήμερα
– Ακόμα και αν βολευτήκαμε μέχρι τώρα, σκεφτείτε το μέλλον.
– Πρέπει να αντιδράσουμε όλοι μαζί
– Να μην πιστέψουμε στα ψευτοδιλήμματα ότι είναι τοπικές εκλογές και ψηφίζουμε πρόσωπα. Τα ίδια πρόσωπα είναι που δίνουν άλλοθι ύπαρξης στα πολιτικά κόμματα

Μπορεί να μη συμφωνούμε στον τρόπο αντίδρασης αλλά μπορούμε να συμφωνήσουμε στην άσκηση του δικαιώματός μας:

ΟΛΟΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΛΕΥΚΟ

Δε θα είναι μια μάταιη ψήφος διαμαρτυρίας.
Θα είναι η συγκέντρωση όλης της αντίδρασης σε ενωμένη άποψη.
Θα είναι ο εκφοβισμός τους συστήματος. Μεγάλα ποσοστά λευκού κι όχι αποχής θα έχουν αποτέλεσμα.

ΟΛΟΙ ΛΕΥΚΟ, ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΚΑΘΑΡΗ.

ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.