Tuesday 26 March 2024
Αντίβαρο
1830-Απελευθέρωση-Βαλκανικοί Ανδρέας Σταλίδης Μακεδονία Πρόσωπα

Η συγκλονιστική ζωή του Γεωργίου Αργυρίου. Ενός ήρωα Μακεδονομάχου που δέχθηκε 3 σφαίρες, απελευθέρωσε τη μισή Ελλάδα και έκανε 9 παιδιά!

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 21 Ιανουαρίου 2020.

Ο Γεώργιος Αργυρίου, ή Καπετάν-Γιώργης, γεννήθηκε το 1889 στην Πέγεια της Πάφου. Σε ηλικία 16 ετών εισήλθε εθελοντικά στη Μακεδονία. Οι Κύπριοι συμμετείχαν στον πόλεμο του 1897 με 1000 περίπου άνδρες και στους Βαλκανικούς Πολέμους με 1500, όμως στη φάση του Μακεδονικού Αγώνα 1904-1908 συμμετείχαν μόνο με 10 περίπου αντάρτες, με πρώτο τον Κωνσταντίνο Λοΐζου Μπραχίμη από το 1904.

Ο Αργυρίου την διετία 1906-1908 ήταν ομαδάρχης στα σώματα των Εμμανουήλ Κατσίγαρη, Παναγιώτη Γερογιάννη και Γεώργιου Βολάνη, με δράση στην περιοχή Μοναστηρίου – Μοριχόβου. Μάλιστα, στη μάχη του Μοριχόβου το 1906 σκοτώνει έναν από τους Βούλγαρους αρχικομιτατζήδες.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1907, στη μάχη της Παπαδιάς τραυματίζεται από σφαίρα στον ώμο, που τον διαπέρασε από την πλάτη. Τραυματισμένος γυρίζει και πυροβολεί αυτούς που τον χτύπησαν, χωρίς επιτυχία. Λίγο μετά, δέχεται μία ακόμη σφαίρα στο πόδι. Ο στρατιώτης Βασίλης Μαρίνης από τα Μαζέϊκα των Καλαβρυτών, σκοτώνει τους δύο Κομιτατζήδες και έτσι σώθηκε. Μεταφέρεται με μυστικότητα στην πόλη του Μοναστηρίου, όπου με τη φροντίδα του Ελληνικού Προξενείου παρέμεινε πέντε βδομάδες για νοσηλεία.

Συνεχίζει όμως να πολεμά και τον χειμώνα του 1912 βρίσκεται στη Λέσβο. Δέχεται για τρίτη φορά ένα διαμπερές τραύμα στο πόδι στη μάχη Κλαπάδου στις 7 Δεκεμβρίου 1912, όταν απελευθερώνεται το νησί και παραδίδεται ο τούρκικος στρατός. Έβαλε επίδεσμο και συνέχισε να πολεμά. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο της Χίου και βρίσκεται εκεί στις 21 Δεκεμβρίου, όταν παραδόθηκε η Χίος στον ελληνικό στρατό.

Ο γιατρός του δίνει 45 ημέρες άδεια. Εκατό μέτρα πιο κάτω, βαδίζοντας προς το λιμάνι της χίου συναντά έναν συμπολεμιστή του από την Κάρυστο. Του δείχνει κάποια πλοία που έρχονται στο νησί, σκίζει την άδεια και του λέει «εμπρός, πάμε, μας καλούν να πολεμήσουμε στα Γιάννενα». Στις 22 Φεβρουαρίου 1913 απελευθερώθηκε η Ήπειρος.

Την ίδια χρονιά, μετά από απελευθερώσεις της μισής Ελλάδας και τρεις τραυματισμούς, αποστρατεύεται. Στη συγκλονιστική τηλεοπτική εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού το 1977 περιγράφει την πρώτη του σκέψη: «Αυτά τα μέρη που έχυσες τόσο αίμα και πολέμησες και τα ελευθέρωσες, δεν πρέπει να τα φυλάξουμε;»

Κατεβαίνει στην Αθήνα και συναντά τον, επίσης Κύπριο, εκδότη της Εστίας Άδωνι Κύρου, ο οποίος ενθουσιασμένος τον παραπέμπει στον «αγωνιστή και πατριώτη Θεμιστοκλή Σοφούλη, Γενικό Διοικητή της Μακεδονίας», ώστε να τον συμβουλέψει αναλόγως. Ο μετέποιτα πρωθυπουργός του απάντησε «Γιώργη, πήγαινε στο Κιλκίς. Εκεί είναι τα τρωτά μας σύνορα, εκεί έχουν πάει κι άλλοι Έλληνες πατριώτες και Μακεδονομάχοι».

Πήγε λοιπόν στο Κιλκίς όπου έζησε με τη γυναίκα του, η οποία καταγόταν από τη Στρώμνιτσα, της βορείου Μακεδονίας (με μικρό βήτα, διότι με κεφαλαίο δεν υπάρχει) κόρη Μακεδονομάχου. Έκαναν εννέα παιδιά! Έζησε ως κτηνοτρόφος μέχρι το τέλος της ζωής του στις 4 Αυγούστου 1977.

Ο Δήμος Κιλκίς έδωσε το όνομά του σε έναν κεντρικό δρόμο με την εξής ανακοίνωση:

«Τιμούμε τον Γεώργιο Αρυγρίου που ήρθε από την Κύπρο στις αρχές του αιώνα στα βήματα του Παύλου Μελά και να ανδραγαθήσει στους πολέμους του 1912-13. Εμείς οι Μακεδόνες, δεν ξεχνάμε ότι αν είμαστε σήμερα ελεύθεροι, το χρωστάμε σε κείνον και σε άλλους Κατεπαν-Γιώργηδες που δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Εκείνοι άνοιξαν τον δρόμο και αυτός ο δρόμος δεν μπορεί παρά να μας οδηγήσει και στη λευτεριά της πατρίδας του, που σήμερα πια είναι πατρίδα όλων μας, της Κύπρου. Με την αγάπη και την ευγνωμοσύνη όλων των κατοίκων του Κιλκίς».

Τιμήθηκε ως δια βίου επίτιμος πρόεδρος του Συλλόγου Μακεδονομάχων και Απογόνων «Παύλος Μελάς».

Κύπριε, Μοναστηριώτη, Μακεδόνα, Λέσβιε, Χιώτη, Ηπειρώτη, Κιλκισιώτη, Έλληνα, Γιώργο Αργυρίου, είσαι φάρος. Η ζωή σου είναι ανεξάντλητη πηγή δύναμης για όλους μας. Σε ευχαριστούν και σε ευγνωμονούν όλοι οι Έλληνες.

Πηγές

Με την ευκαιρία του άρθρου, επισυνάπτονται ορισμένα ποιήματα που αλίευσα σκαλίζοντας τις ιστορικές πηγές για τη Μακεδονία.

Αντίβαρο – http://www.antibaro.gr/article/25809

7 comments

Suspect 21 January 2020 at 16:28

Για αυτά τα κείμενα αγαπησαμε το ΑΝΤΙΒΑΡΟ. ΕΥΓΕ !!!!

Reply
admin 21 January 2020 at 17:03

Ευχαριστώ.

Δες και το προηγούμενο (14.1.2010) για την Δέσποινα Αχλαδιώτου, την Κυρά της Ρω – http://www.antibaro.gr/article/25738

και δες και το προπέρυσινο (20.2.2018) για τον Αντώνη Βεζυρόπουλο, τον Κύρη των Ιμίων – http://www.antibaro.gr/article/18516

Reply
ΑΧΕΡΩΝ ΣΤΥΜΦΑΛΙΟΣ 22 January 2020 at 00:56

Εύγε για τους κόπους σου,να καταγράφονται αυτά,ίσως αύριο έλθουν γεννεές αξιώτερες από την δική μας,την δική μας κατάπτωση να αντισηκώσουν.

Reply
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΝΟΓΙΟΥΔΗΣ 22 January 2020 at 21:39

Συγχαρητήρια, τέτοια κείμενα μας αφυπνίζουν και μας ενθαρρύνουν. Ευχαριστούμε.

Reply
panos pengas 23 January 2020 at 14:26

” Των Αθανατων Το Κρασι Τοβρετε σεις και Πιννετε!Ζωη σε Σας ο Θανατος κι’Αθανατοι θα Μεινειτε!”Στιχοι Ελληνα Μουσουργου που αγαπησε την Κυπρο ,αφιερωμενο τωρα πια σε ολους τους ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ που μας εδωσαν Λευτερια!

Reply
panos pengas 23 January 2020 at 17:45

Μια λεπτομερια .Οι Εγγλέζοι απαγορευσαν μετα τους πρωτους εθελοντες Κυπριους Ελληνες την εξοδον προς την Ελλαδα στους βαλκανικούς πολεμους γιατι θα καθίσταντο εμπειροπόλεμοι.Οσοι μπορεσαν να διαφυγουν προς την Ελλαδα οι Εγγλέζοι δεν τους αφησαν στον Ελληνικο Στρατο αλλα αφου τους μαντρισαν τους εκαναν μουλαράδες εφοδιασμου και τραυματιοφορείς.Σ”αυτο οφείλονται τα χαμηλα νουμερα συμμετοχης από αυτους που “Την Ελλαδα Θελωμεν κι’ας τρωγωμεν πετρες”! Ελληνες της Κυπρου που πηγαν εθελοντες οντας 16χρονοι 17χρονοι.!

Reply
Νίκος 16 February 2020 at 18:27

Πραγματικά συγκινητικό παράδειγμα προς μίμησιν. Ευχαριστούμε!

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.