Wednesday 27 March 2024
Αντίβαρο
Δημήτρης Νατσιός Παιδεία

Νέο χτύπημα: σεξουαλική αγωγή ή βάρβαρη επίθεση κατά… «νηπίων»;

«Ανάθεμα την ώρα ποιος ορίζει εδώ
 το ανάποδο βαφτίζει και το λέει σωστό»
Οδ. Ελύτης, «ο Ήλιος ο Ηλιάτορας»

 Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς.

παιδιά - παιδεία

«Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι». Θέλω να ρωτήσω; Ποτέ στα τριάντα χρόνια που είμαι δάσκαλος, κυρίως Ε’ και Στ’ δημοτικού, δεν άκουσα γονέα να αναφέρει κάτι, να διαμαρτύρεται, για απουσία της σεξουαλικής αγωγής στο δημοτικό σχολείο. Ποτέ! Μάλιστα, όταν στις ενημερώσεις γονέων γινόταν συζήτηση γι’ αυτό το τόσο λεπτό θέμα, όλοι οι γονείς συμφωνούσαν ότι οι μόνοι αρμόδιοι να καθοδηγήσουν τα παιδιά τους είναι οι ίδιοι και δεν έχει καμμιά δουλειά το υπουργείο να εμπλέκεται σ’ αυτήν την κρίσιμη  διαδικασία. Γιατί λοιπόν και πάλιν «η Ηρωδιάδα», ή καλύτερα ο Ηρώδης, ταράσσεται; Το 2008, η απόπειρα εισαγωγής του μαγαρισμού αγνών ψυχών που ονομάζεται «Σεξουαλική Αγωγή» απέτυχε, χάρις στην σθεναρή αντίσταση Συλλόγων Γονέων, της Ομοσπονδίας Πολυτέκνων, της Εκκλησίας. Τώρα τι άλλαξε; Μας ταλαιπώρησαν οι προηγούμενοι, οι εθνομηδενιστές, πολέμιοι της οικογένειας με τις «θεματικές-(εμετικές)- «εβδομάδες» τους, με τις «διαφορετικότητες» και όλες τις διαστροφές της οικουμένης, τώρα γιατί «οι νοικοκυραίοι της Νέας Δημοκρατίας» επανέρχονται;

Το 2008 είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο με τίτλο; «Τα τσίσα του Ασκητή στο δημοτικό σχολείο». Τα τότε βιβλία για την Σεξουαλική Αγωγή  τα είχε γράψει ο γνωστός τηλεσεξολόγος Θ. Ασκητής και από κάποιες φράσεις των βιβλίων του είχα «εμπνευστεί» τον τίτλο. (Δεν γνωρίζω αν θα χρησιμοποιηθούν τα δύο βιβλία του Ασκητή. Αν ισχύει θα δημοσιεύσουμε αποσπάσματα για να γνωρίζουμε τα μέσα καταμόλυνσης αθώων, αγνών και ανύποπτων παιδικών ψυχών).

Από το παλαιότερο κείμενο αποσπώ κάποια ερωτήματα που και σήμερα νομίζω ισχύουν:

 Πρώτον: Δεν θα έπρεπε πρώτα να εφαρμοστεί πειραματικά η σεξουαλική αγωγή σε κάποια σχολεία, να εξαχθούν συμπεράσματα, να ανιχνευτούν αντιδράσεις μαθητών και γονέων και να διαπιστωθεί η καταλληλότητα των εγχειριδίων ή του μαθήματος και η ωριμότητα των μαθητών να την αποδεχτούν;

Δεύτερον: Ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ο σοφός παιδαγωγός, μιλώντας κάποτε γι’ αυτό το θέμα είχε πει: «Δεν είναι εύκολο πράγμα να μιλήσεις στα παιδιά για το σεξ, χωρίς τον κίνδυνο να τα φοβίσεις, να τα γεμίσεις με αηδία ή το χειρότερο να τα οδηγήσεις σε εκτραχηλισμούς». Μπορεί μια τόσο λεπτή και σοβαρή διαπαιδαγώγηση να φύγει από τα χέρια των κατ’ εξοχήν αρμοδίων, των γονέων και να περάσει στα χέρια ανθρώπων που μπορεί να είναι-ποιος τους γνωρίζει;- ακατάλληλοι ή ακόμη και ανήθικοι ή διεστραμμένοι;

Τρίτον: Κανείς δάσκαλος δεν έχει τις γνώσεις και την εμπειρία που απαιτεί ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Πώς θα το διδάξει; Είναι έτοιμοι οι γονείς να εμπιστευτούν σε αναρμόδιους και ακατάρτιστους, σ’ αυτό το είδος της αγωγής, εκπαιδευτικούς, όταν ο φυσικός του χώρος είναι το σπίτι;

Τέταρτον: Έχουμε ως λαός το προνόμιο να είμαστε πίσω από τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να επωφεληθούμε από τη λάθη και τις αστοχίες που ξεβράζονται. (Είδαμε πώς κατέρρευσαν τα λαμπρά κατά τα άλλα συστήματα υγείας τους. Μία ροπή, ένας ιός, και ταύτα  πάντα ονείρων απατηλότερα).

Όμως ως μειονεκτικοί Βαλκάνιοι χάσκουμε έκθαμβοι  από τις «επιδόσεις» της Βαβυλώνας Δύσης, τις μιμούμαστε άκριτα και αλόγιστα. Είχα διαβάσει παλαιότερα πως στη Σουηδία, χώρα που διδάσκεται η σεξουαλική αγωγή, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι εγκυμοσύνες σε δεκατριάχρονα και δεκατετράχρονα κορίτσια, με παράλληλη αύξηση των αφροδίσιων νοσημάτων.

Έχω κρατήσει μια είδηση που δημοσιεύτηκε στην εφ. «Ελευθεροτυπία», της 24ης Μαΐου 2005. Συνέβη στην Αγγλία. «Τρεις αδελφές 16, 14 και 12 ετών είναι κιόλας μητέρες. Δύο απ’ αυτές δεν έχουν καμμία σχέση με τους μπαμπάδες των παιδιών τους.

Η μητέρα τους κ. Άτκιν είπε στην εφημερίδα «Sunday Mercury» ότι τα κορίτσια της καταστρέψανε τη ζωή τους και την δικιά της ζωή, εξαιτίας της κακής εκπαίδευσης σε θέματα σεξ που λαμβάνουν τα παιδιά στα δημόσια σχολεία της χώρας».

Ήδη η τάση διεθνώς είναι να φύγει από το σχολείο η σεξουαλική αγωγή και να ξαναγυρίσει στο σπίτι.

 Γιατί, λοιπόν, αυτή η σπουδή; γιατί και πάλι ουραγοί των εξελίξεων; μήπως για εμπορικούς σκοπούς; Μήπως για ακόμη ταπεινότερους σκοπούς οδηγηθούμε στον εξευτελισμό μιας τόσο ιερής λειτουργίας, του έρωτα, που όπως λέει ο άγιος Χρυσόστομος, «ο Θεός την εγκατέσπειρε στην ψυχή του ανθρώπου». «Πρώτον μεν ουν αυτό (το παιδί) θεαμάτων αισχρών και ακουσμάτων απάγωμεν», να απομακρύνουμε τα παιδιά από αισχρά θεάματα και ακούσματα, λέει ο ίδιος άγιος στην έξοχη πραγματεία του «Περί κενοδοξίας και ανατροφής τέκνων», η οποία θα έπρεπε να διδάσκεται στα παιδαγωγικά τμήματα, που παραμένουν αιχμάλωτα στην νεοταξική…παρανόηση.

Όπως εύστοχα έχει ειπωθεί όλη αυτή η βιασύνη να διδαχτούν τα παιδιά την σεξουαλική αγωγή είναι ένας πυρήνας απο-αθωοποιήσεως. Εάν όλα τα μυστήρια των ψυχών και των σωμάτων μας ξεγυμνωθούν, η σημαντική γοητεία του «ζην» και του «αναπτύσσεσθαι» έχει αποκλειστεί. Κάθε πράμα στον καιρό του λέει ο σοφός λαός μας. Η δυναμική αντίδραση να επαναληφθεί. Να μην περνούν αντουφέκιστα όλα τα εθνοκτόνα νομοθετήματα. Μας έκλεισαν τους ναούς, να μην μας «κλείσουν» και τα σπίτια μας. Η οικογένεια είναι το έσχατο οχυρό που μας απέμεινε και ως κοινωνία και ως έθνος. Ας μείνει και κάτι όρθιο…

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

4 comments

Άρης Νούλης 6 May 2020 at 12:34

Φοβάμαι, φίλτατε δάσκαλε από το Κιλκίς, ότι αφέθηκες κι εσύ να παρασυρθείς από τον … μοδερνισμό (!) – δηλαδή μηδενισμό – των ανούσιων Δυτικών και δέχθηκες τον υποβιβασμό της ερωτικής συνουσίας (ταυτόχρονη ύπαρξη των ουσιών προσώπων) σε αισθησιακό-ηδονιστικό σεξουαλισμό, ενώ θα έπρεπε, ΝΟΜΙΖΩ, να τονίσεις ότι ο Έρως δεν διδάσκεται αλλά βιώνεται. Βιώνεται πρώτα στην οικογένεια με το παράδειγμα των ερωτευμένων γονέων, παραχωρητικών προς τα παιδιά τους και ύστερα στο σχολείο ως έρωτας μαθήσεως και προσφοράς από τον δάσκαλο προς τους μαθητές του.
Δάσκαλε, η διδασκαλία δεν βρίσκεται σε κείμενα που κείτονται άψυχα έως ότου τα αναστήσει ο αναγνώστης. Η ανάσταση είναι βιωματική διότι ο Έρως είναι εκστατικός. Αγάπα, λοιπόν, τους μαθητές σου ωσάν τον εαυτόν σου και τότε κι αυτοί θα γίνουν ερωτικοί κι όχι σεξολάγνοι. Γίνε εσύ το παράδειγμα παραχωρήσεως του Εγώ σου στα Εγώ των μαθητών σου και όλα θα ‘ναι λίαν καλά.

Reply
Γιάννης54 7 May 2020 at 22:21

Σωστά εν πολλοίς έλεξε ο κ. Νούλης.
Τα όσα ανέφερε -και περισσότερα- αναλύονται διεξοδικότατα στην “Διοτίμια διδαχή περι Ερωτος” του Πλάτωνος Συμποσίου.
Μολονότι εκτιμώ ιδιαίτερα τον κ. Νατσιό, ως αγνο φάρο παιδαγωγικής, δεν παραβλέπω οτι θέλει να αποφεύγει τις φιλοσοφικές προσεγγίσεις των Αρχαίων κλασικών φιλοσόφων μας. Γνωρίζω την διακηρυγμένη αφοριστική και αναθεματική στάση της Ορθοδόξου εκκλησίας σε προσεγγίσεις κλασικης φιλοσοφίας. Ομως, μια λήψη άποψης οικουμενικά διαδεδομένης, δεν καθιστά τον μελετητή “αμαρτωλό, αξιο του αιωνίου πυρός”, τον καθιστά όμως περισσότερο καλλιεργημένο.

Ερως, λοιπόν, η φλογερή πνευματική προσήλωση σε λόγια (ποιήση), σε σκέψεις (έρευνα και επιστημη) και σε έργα (τέχνες και άθλοι), δεν είναι παρά ανθρώπινες προσπάθειες ανεξίτηλου “υστεροφημίας”, τουτέστιν μια εικονική νίκη επι του ΘΑΝΑΤΟΥ (απόκτηση πνευματικής αθανασίας).
Το ιδιο ισχύει, ώ του θαύματος, και για την υλιστική , αλλά πάντα Ελληνο-νοη, σφαίρα, όπου η ερωτική ΣΥΖΕΥΞΗ ενός ζευγους, φέρει στον κόσμο εναν καρπό ζώντα.

Τέλος, το θαυμαστότερο όλων των -συνοπτικών- παραπάνω (πτωχή μεταφορά της Διοτίμιας διδαχής) είναι η συνειδητοποίηση ότι, υπό ερωτική αφοσίωση, λαμβάνει χώρα “ποίηση (δημιουργία) εκ του μηδενός”, τόσον στον αισθητό όσον και στον πνευματικό Κόσμο.
Ευχαριστώ για την ευκαιρία, τίμιε δάσκαλε.

Reply
Δημήτρης Νατσιος 8 May 2020 at 08:51

Χριστός ανέστη. Ευχαριστώ για τα καιρια σχόλια.

Reply
Άρης Νούλης 8 May 2020 at 10:18

Πολύ σωστά αναφέρεται ο κ. Γιάννης 54 στο ερωτικότερο έργο της παγκόσμιας γραμματείας, το Συμπόσιο. Μ’ αυτήν την ευκαιρία ας εξετάσουμε τι μάς προσφέρει ο Πλάτων μ’αυτό το έργο. Ο Πλάτων θεωρείται, και πολύ σωστά, ως ο ιδρυτής της διαλεκτικής, ακολουθώντας την διδαχή του δασκάλου του Σωκράτη. Τρανταχτό παράδειγμα ο διάλογος μεταξύ των συμποσιαστών που διαλογίζονται παρουσιάζοντας ο καθένας τα επιχειρήματά του για την αξία του Έρωτα. Όμως, όταν τελειώσουν τους λόγους τους οι συμποσιαστές παίρνει τον λόγο ο Σωκράτης … για να τον παραδώσει στον Μύθο της Διοτίμας. Μάς λέει, δηλαδή ο μέγας φιλόσοφος – θεολόγο τον ονομάζει Γρηγόριος ο Θεολόγος – ότι ο λόγος της διαλεκτικής έχει τα όριά του. Εξαντλείται εντός αυτών των ορίων. Και τότε … τότε αρχίζει η ενόραση του Μύθου. Μυθικός γαρ ο Έρως, απεριόριστος συμπληρώνει την γνώση των επιστητών. Ο Έρως, λοιπόν, μάς λέει ο σοφός, βρίσκεται πέραν της Γνώσης. Υπερβαίνει την Γνώση. Είναι εμπειρικό, υπερβατικό βίωμα. Γι αυτό ως τέτοιο ξεπερνά τον σωματικό πόθο και γίνεται θεία μέθη για την Ομορφιά την ίδια. Ο Έρως, επομένως, είναι η δίοδος, το Πάσχα των ανθρώπων που, μανικός πια, έξω από τα δεσμευτικά όρια του πάνδημου έρωτα γίνεται ουράνιος έρωτας για το αγαθό που είναι ο Θεός. Γι αυτό και ο ψευδο-Διονύσιος Αρεοπαγίτης τον χαρακτηρίζει εκστατικό. Βγαίνει από τα ανθρώπινα όρια και περνά στον θεϊκό χώρο του Αχώρητου.

Αληθώς ανέστη ο Κύριος, φίλοι μου.

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.