Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός.
Τις ώρες των μεγάλων κρίσεων, όπως είναι οι πόλεμοι ή καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα, οι λαοί δίνουν εξετάσεις ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Άλλοι παίρνουν «άριστα», άλλοι «μηδέν».
Το 1940, για παράδειγμα, δείξαμε την ταυτότητά μας την εθνική και βρέθηκε εντάξει. Ο ελληνικός λαός δοκιμάστηκε «εν πυρί, ως χρυσός εν χωνευτηρίω» και αποδείχτηκε ατόφιος και γνήσιος. Νικήσαμε τις στρατιές των Ιταλών, αντισταθήκαμε στις γερμανικές ορδές, παραδίδοντας μαθήματα φιλοπατρίας, ηρωϊσμού και αξιοπρέπειας, την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι λαοί της Ευρώπης σήκωναν οι άντρες τα χέρια και οι γυναίκες τους τα πόδια, όταν αντίκριζαν Γερμανούς στρατιώτες.
Το 1990, όταν γκρεμοτσακίστηκε ο λεγόμενος υπαρκτός σοσιαλισμός, εκατομμύρια εξαθλιωμένοι πρόσφυγες, κατέφυγαν σε δυτικές χώρες. Μεταξύ των χωρών υποδοχής «οικονομικών μεταναστών», όπως τους ονόμαζαν, ήταν και η Ελλάδα. Κυρίως η πατρίδα μας κατέστη «γη της επαγγελίας» για Αλβανούς λαθρομετανάστες. Τότε δεν κλείσαμε σύνορα ούτε στήσαμε αγκαθωτούς φράκτες για να αποτρέψουμε την είσοδό τους. Ήλθαν, δούλεψαν, «χόρτασαν ψωμί», τα παιδιά τους φοίτησαν και φοιτούν στα σχολεία μας, ουδέποτε συνάντησαν ρατσιστική συμπεριφορά, κανείς υπουργός ή πρωθυπουργός δεν δήλωσε ότι είναι ανεπιθύμητοι. Κι όλα αυτά παρ’ όλο που βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, γνωρίζαμε τα δεινά, τα εγκλήματα και τις δηώσεις που υπέστη η ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου από την μαφία του Χότζα. Σημειωτέον ότι κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο εννιά αλβανικά τάγματα συνέπρατταν με τους Ιταλούς, ενώ κατά την διάρκεια της Κατοχής, συμμορίες Τσάμηδων διέπραξαν ανήκουστα και ειδεχθή εγκλήματα κατά των Ελλήνων της Ηπείρου. Μηδενικό ήταν και μηδενικό παρέμεινε η Αλβανία.
Το 2016 Αλβανοί, Σκοπιανοί, Βούλγαροι – πολλαπλώς ευεργετηθέντες από την Ελλάδα – κλείνουν τα σύνορα. Γνωρίζουν ότι οι λαθρομετανάστες δεν θέλουν να μείνουν στις χώρες τους, αλλά να καταλήξουν στον Βορρά. Εντούτοις, ως άβουλα και πειθήνια ενεργούμενα των ισχυρών της Ε.Ε., υψώνουν τείχη, καταδικάζοντας την όμορη χώρα τους, την πατρίδα μας, σε καταστροφή.
Οι Σέρβοι για τους οποίους και συλλαλητήρια υποστήριξής τους οργανώναμε – οι μοναδικοί στον κόσμο – όταν τα νατοϊκά αεροπλάνα τους ισοπέδωναν, συντάσσονται με το υπάκουο βαλκανικό συνονθύλευμα. «Η Ελλάς είναι μικρή χώρα για να διαπράξει μία τόσο μεγάλη ατιμία», είπε κάποτε ένας πρωθυπουργός μας, όταν του ζητήθηκε από Μεγάλη Δύναμη, να φερθεί αισχρά και ανέντιμα στην Σερβία. Αυτά ξεχνιούνται όμως… Ένα μηδενικό και η Σερβία, η «ιστορική σύμμαχος»…
Οι Βούλγαροι ανάβουν λαμπάδες στους μνημονιακούς λακέδες που εκδίωξαν χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις στην χώρα τους. Στυλώθηκε η οικονομία τους, ενώ πολλοί Βούλγαροι βρήκαν δουλειά και καταφύγιο στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια. (Για να μην πω για τις συμμορίες, μάλλον τουρκόγυφτων κατοίκων της Βουλγαρίας, που ρήμαξαν την Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία με τις κλεψιές τους. Οι αγρότες στις Σέρρες και την Δράμα περιπολούν τις νύχτες του καλοκαιριού, για να γλιτώσουν από τις λεηλασίες της περιουσίας τους). Συγχωρούμε, αλλά δεν λησμονούμε, και τα απαίσια εγκλήματα των Βουλγάρων, όταν, ως ύαινες λυσσασμένες, ακολούθησαν το 1941, τις γερμανικές μεραρχίες και επιδόθηκαν στις κομιτατζίδικες πρακτικές τους: Σφαγές, αρπαγές, βιαιοπραγίες κατά Ελλήνων σε Δοξάτο, Δράμα και αλλού. «Μανή, Θεκέλ, Φάρες, εμετρήθης, εζυγίσθης και ευρέθης ανάξια». Μηδέν και η Βουλγαρία…
Άφησα τελευταίο τον «εκλεκτότερο» των αγαθών γειτόνων μας. Το κράτος-παρωδία: «τα Σκόπια. Για τους σκοπιανούς προσφεύγω σ’ ένα μύθο του Αισώπου με τίτλο «σκώληξ και δράκων», «σκουλήκι και μεγάλο φίδι». Είναι σύντομος γι’ αυτό παραθέτω και το αρχαίο κείμενο:
«Συκέα παρ’ οδόν ην. Σκώληξ δε θεασαμένη δράκοντα κοιμώμενον, εζήλωσεν αυτού το μήκος. Βουλομένη δε αυτώ εξισωθήναι παραναπεσούντα επειράτο εαυτήν εκτείνειν, μέχρις ου υπερβιαζομένη έλαθε ραγείσα».
Μετάφραση: «Μία συκιά ήταν πλάι σ’ ένα δρόμο. Ένα σκουλήκι που είδε ένα μεγάλο φίδι να κοιμάται (από κάτω της), ζήλεψε το μήκος του. Θέλοντας να το φτάσει, ξάπλωσε δίπλα του και προσπαθούσε να τεντωθεί, ώσπου απ’ το πολύ ζόρι και τέντωμα, κόπηκε στη μέση».
Αίφνης οι Σκοπιανοί βρέθηκαν στο κέντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Ψήλωσε ο νους τους και επιδίδονται σε λεονταρισμούς και επιδείξεις ισχύος. Αν και σκωληκοειδής απόφυση των Αμερικανών και Τούρκων, «εζήλωσαν» το μήκος των φιδιών-προστατών τους και νομίζουν ότι είναι ίσοι. (Θυμήθηκα ένα ανέκδοτο. Επί Χότζα, όταν οι Αλβανοί «τα έβρισκαν» μόνο με τους Κινέζους, έλεγαν: «Εμείς και οι Κινέζοι είμαστε ένα δισεκατομμύριο»). Κατά τον μύθο, στο τέλος το υπερφίαλο σκουλήκι κόβεται στα δύο.
Όταν οι καιροφυλακτούντες Αλβανοί το πράξουν, θα γελάσει ο κάθε πικραμένος…
«Υπομείονες» οι Σκοπιανοί, κάτω κι απ’ το μηδέν, δεν λησμονούμε και δεν συγχωρούμε τον αναιδή σφετερισμό του εθνικού μας ονόματος. Οι Έλληνες Μακεδόνες ήταν και είναι ευγενείς και φιλάνθρωποι.
Και πάντοτε πρόμαχοι της ελευθερίας. Τι σχέση έχουν αυτά τα «σκουλήκια» με την παράδοση των Μακεδόνων; Ουδείς Έλληνας, πολύ περισσότερο αστυνομικός, φέρεται με βία στους λαθρομετανάστες. Οι Σκοπιανοί τους «γυρίζουν ανάποδα», αρπάζοντάς τους ό,τι τιμαλφές ή χρηματικό ποσό έχουν. Είναι δυνατό αυτοί οι κλεφτοκατσικάδες να έχουν σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο, μ’ εμάς τους Έλληνες της Μακεδονίας;
Θα κλείσω με ένα κείμενο που «καμαρώνει» στο βιβλίο «Νεοελληνική Γλώσσα», Γ’ γυμνασίου, σελ. 73. Το υπογράφει κάποιος Αλβανός ονόματι Γκαζμέτ Καπλάνι και δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ» το 2003. Κατηγορεί την χώρα μας-όπου ζει, «ζωή και κότα»-διότι δεν δίνει ιθαγένεια να γίνουν Eυρωπαίοι οι μετανάστες. «Μ’ αυτόν τον τρόπο όμως, αποκλεισμένοι από την ιδιότητα του ευρωπαίου πολίτη, ουσιαστικά από την δυνατότητα των ίσων ευκαιριών, της ίσης μεταχείρισης και συμμετοχής στην κοινωνική ζωή, το “εικοστό έθνος” της Ευρώπης, οι μετανάστες προορίζονται για πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας: μέτοικοι και είλωτες που θα ζήσουν πάντα με την “νεύρωση της παραμονής”, κυριολεκτικά “πάνω στο σύνορο»… ( Κ. Γκαζμέτ έχει θέσει στα έντυπα σκύβαλα, ο Βαλαωρίτης, για παράδειγμα είναι ανύπαρκτος για τα απολειφάδια του εθνομηδενισμού).
Να πάει τώρα και να τα απευθύνει στην χώρα του αυτά, ο αχάριστος… Κι αν οι λαθρομετανάστες ζουν με την «νεύρωση της παραμονής» (άκου φράση ο κοπρίτης!) να δούμε πόσο εμείς οι Έλληνες θα ζούμε με την «νεύρωση της υπομονής». Γιατί έχει όρια και εξαντλείται…
5 comments
ΜΠΡΑΒΟ στους γείτονες, αυτο ειναι σωστό. Αυτοί πηγαίνουν παντού, αλλα η ΠΑΤΡΙΔΑ τους ειναι φρούριο.
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ πρέπει να ειναι, οχι να τους κατηγορούμε.
Το ίδιο και για την Τουρκία.
ΜΠΡΑΒΟ, μακάρι να αξιωθούμε κι εμεις κάποτε να εχουμε πατρίδα.
Ο ΟΗΕ περιμένει 2.000.000 αφίξεις μέχρι το καλοκαίρι…
Συμπλήρωση. Μηδενικά ειναι οι Ελλαδίτες πολιτικοι, που πλέον ανοιχτα και ξεδιάντροπα εγιναν πολιτική πτέρυγα των τραφικερ.
Οχι οι χώρες που εχουν συνορα, στρατό και ένστικτο αυτοσυντήρησης.
ΕΥΤΥΧΩΣ θα ειναι οι τελευταίοι, ηδη αντικαθίστανται απο τους πολυαγαπημένους τους Αγαρηνους.
Επισης αυτη η λογικη (“στη Γερμανία θα πανε, αφήστε τους”) προφανώς έπασχε και ηταν εκτος πραγματικότητας, αν περιμέναμε οτι η Γερμανία θα δεχόταν όλης της γης τους κολασμένους.
Όποιος αγαπάει τοσο πολυ τους Αγαρηνους να τους κρατήσει κι ολας, αυτο ειναι το σωστό. Οι τελευταίοι γραικύλοι αποφάσισαν οτι θέλουν να εξαφανιστούν εν τω μέσω των Αγαρηνών .
Μάλιστα ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΑΝ αυτην την πολιτική τον Σεπτεμβριο του 2015, όταν ειχε ηδη περάσει σχεδόν 1.000.000 απο τη χώρα.
Δυστυχώς χάσαμε , ειμαστε μειοψηφεία
Δυστυχώς σε επίπεδο διπλωματικών σχέσεων κυριαρχεί το συμφέρον και όχι το συναίσθημα. Το πρόβλημα είναι οι Έλληνες πολιτικοί που δε φροντίζουν πάντοτε να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της Ελλάδος, αλλά είναι εντολοδόχοι ξένων δυνάμεων.
δειτε εδυ και φριξτε για το τι γινεται στας πεπολιτισμενας ευρωπας και που το πανε οι διεστραμενοι… φυσικα θα ερθουν και εδω σε λιγα χρονια…
Ο Βόλκερ Μπεκ, ηγετικό στέλεχος, εκπρόσωπος τύπου και του τομέα Εσωτερικού και Θρησκευμάτων του κόμματος των Πρασίνων, καθώς και Πρόεδρος του συνδέσμου Γερμανο-Ισραηλινής Φιλίας στη Bundestag παραιτήθηκε μετά την ανακάλυψη της αστυνομίας κρυσταλικής μεθαμφεταμίνης (γνωστή ως μεθ, κράκ, γυαλί κτλ) πάνω του.
Πριν από την ανακάλυψη της χρήσης ναρκωτικών, ήταν μία από τις πλέον σημαίνουσες προσωπικότητες της νομιμοποίησης των γάμων των ομοφυλοφίλων στη Γερμανία, ενώ και ο ίδιος ήταν «παντρεμένος» με ένα Γάλλο επιχειρηματία πριν πεθάνει από καρκίνο. Υπάρχει η υποψία ότι έχει, επίσης, AIDS.
Τιμήθηκε με το Γερμανικό Τάγμα της Αξίας (Σιδηρούς Σταυρός) το 2002, το Βραβείο Πολιτικού Θάρρους, το βραβείο «Ανεκτικότητας» (Tolerantia) για την Ισότητα και το βραβείο Leo-Baeck μαζί με 10.000 € της Κεντρικής Επιτροπής των Εβραίων στη Γερμανία για τις προσπάθειές αποζημίωσης τους το 2015.
Από τη θέση του Προέδρου της Γερμανο-Ισραηλινής Φιλίας αγωνιζόταν πιέζοντας τους νομοθέτες να αυξήσουν το χρόνο φυλάκισης για «ομιλία μίσους» και να επιβάλλουν τσουχτερά πρόστιμα για όσους τολμούν να επικρίνουν το Ισραήλ, καθιστώντας ουσιαστικά παράνομη οποιαδήποτε διαμαρτυρία εναντίον του Ισραήλ.
Οι Πράσινοι εκπροσωπούν ανοιχτά τη Συμμαχία των Ομοφυλοφίλων και των Παιδεραστών (SchwuP) ενώ το 1985 προσπάθησαν την αποποινικοποίηση την παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Ο ίδιος απορρίπτει τους περιορισμούς ηλικίας, ενώ επαινεί το Ισλάμ για τις «προοδευτικές» ιδέες του όπως είναι οι γάμοι με παιδιά.
Ο ίδιος είναι διαβόητος για την προσπάθειά του να νομιμοποιήσει την παιδεραστία, την κατάργηση της ηλικίας της συναίνεσης και την αποδοχή του κοινού για τις «σεξουαλικές σχέσεις» (αιμομιξία) μεταξύ των γονέων και των παιδιών τους!
Το 2013 επέκρινε ένα μνημείο για τα 2 εκατομμύρια νεκρών Γερμανών αμάχων κατά τον εξανδραποδισμό 12 εκατομμυρίων από τις Ανατολικές επαρχίες (1945-1948), λέγοντας ότι τους άξιζε αυτά που πάθανε και πως θα πρέπει να λυπούνται μόνο τους «διεθνείς» (μη-Ευρωπαίους) πρόσφυγες.
Είναι επίσης γνωστός γιατί απαίτησε ότι ένα μεγάλο μέρος της συνολικής οικονομίας της Γερμανίας θα διανεμηθεί σε όλο τον κόσμο (εκτός της Ευρώπης φυσικά) έτσι ώστε η Γερμανία «να υποφέρει όπως της αξίζει για τα εγκλήματά της»:
«Κάθε δεκάρα από την οικονομία της Γερμανίας θα πρέπει να εξαχθεί ώστε να μην επωφεληθούν οι Γερμανοί, αυτή είναι το μόνο δίκαιο πράγμα που πρέπει να κάνουμε».
Απαίτησε μάλιστα την ίδρυση Ισλαμικού Κόμματος στη Γερμανία για να «βεβαιωθεί ότι οι μουσουλμάνοι θα αντιπροσωπεύονται όσο αξίζουν» και δήλωνε πως βλέπει το Ισλάμ ως το μέλλον της Γερμανίας γιατί «ο Χίτλερ ήταν η προσωποποίηση των δυτικών αξιών, οι οποίες θα πρέπει να καταργηθούν για τα καλά».
Αυτά είναι τα κατακάθια που μας πλασάρουν ως «μετριοπαθείς» και «λογικούς»
Ἔγινε τὸ «Ἀντίβαρο», μήπως, Εσπρέσσο ; Ἔγινε τὸ «Ἀντίβαρο» σκανδαλοθηρικό ; Ἔλειψαν οἱ τόσοι σκανδαλοθηρικοὶ ἱστοτόποι ; Ἀπὸ πότε οἱ «Πράσινοι» τοῦ Ναζιστὰν εἶναι «μετριοπαθεῖς» καὶ «λογικοί» ; Τρελλαμένοι ἦταν καὶ τοὺς ψήφιζε ἐκεῖνο τὸ μέρος τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος τοῦ Ναζιστὰν πού νοσταλγοῦσε τὸν Ναζισμό. Ἄλλωστε, ἡ Ναζιστικὴ Νεολαία, μεταξὺ τῶν προγενεστέρων αὐτῆς ὀργανώσεων, συγκαταριθμοῦσε τὸ πρώιμο «οἰκολογικὸ» κίνημα Wandervogel, ἕνα εἶδος πρωίμων χίππηδων.
http://www.historyplace.com/worldwar2/hitleryouth/hj-beginnings.htm