Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ειπώθηκαν από επίσημα ελληνικά χείλη, Έλληνα υπουργού εξωτερικών, οι αυτονόητες αλήθειες που τόσα χρόνια γράφονται και ξαναγράφονται, και αυτοί που τις γράφουν δέχονται απαξιωτικές επιθέσεις.
Δηλαδή ότι:
1. η μειονότητα στη Θράκη είναι θρησκευτική κατά τη Συνθήκη της Λωζάνης,
2. η Τουρκία παραβιάζει κατάφορα κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και στις παραβιάσεις στη θάλασσα, αλλά και με τις υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά εδάφη,
3. η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας (δεν ειπώθηκε ότι το εφαρμόζει και η ίδια, και μάλιστα πριν υπογραφεί διεθνώς!),
4. τα νησιά απειλούνται ευθέως από την Τουρκία
5. τα γεγονότα του Φερβουαρίου 2020 στον Έβρο δεν επιτρέπουν στην Τουρκία να μας κουνάει το δάχτυλο. (δηλαδή: είναι υπεύθυνη για την προσφυγική κρίση, αυτό του είπε!)
6. η Τουρκία αποφάσισε ότι ενοχλείται από τα 10 μίλια εναέριου χώρου το 1975, σχεδόν μισό αιώνα αφού είχε θεσπιστεί.
Πέρα από αυτά, άκουσα και από δημοσιογράφο σε ραδιόφωνο να λέει ότι «και το casus belli είναι από τη φύση του άκυρο, διότι παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, ο οποίος απαγορεύει και τη χρήση βίας, αλλά και την απειλή χρήσης βίας» (φράση που την έχω γράψει έτσι ακριβώς καμιά 10αριά φορές!!).
Το ότι τα αυτονόητα τα θεωρούμε τεράστια επιτυχία, ούτε σημαίνει ότι δεν είναι αυτονόητα, ούτε ότι δεν είναι – όντως – επιτυχία.
Είμαι από τους ανθρώπους που αποδίδω μία βάση στη σημειολογία και τον συμβολισμό. Είχαμε μεγάλη ανάγκη την χθεσινή ημέρα, όπως είχαμε ανάγκη και αυτό που έγινε στον Έβρο τον Φεβρουάριο του 2020.
Και τα λέω εγώ, που άσκησα κριτική ακόμα και στη συμφωνία με την Αίγυπτο πέρυσι το καλοκαίρι. Για να κάνεις εποικοδομητική κριτική, πρέπει να είσαι δίκαιος.
Ελπίζω αυτό να έχει συνέχεια, και να μην επικρατήσουν εντός των θυρών, οι απόψεις των συμβούλων εθνικής ασφαλείας, του ΕΛΙΑΜΕΠ κλπ.
Ένα άλλο θετικό είναι ότι απαλλαγήκαμε από την υποχρέωση να χορεύουμε δημοσίως με τον Τούρκο υπουργό εξωτερικών, την ώρα μάλιστα που απευθυνόμενοι στο εσωτερικό λέμε ότι «πρέπει να μην είμαστε μοναχοφάηδες» και να δώσουμε στην Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο, όπως έκαναν προηγούμενοι
5 comments
“Ελπίζω αυτό να έχει συνέχεια, και να μην επικρατήσουν εντός των θυρών, οι απόψεις των συμβούλων εθνικής ασφαλείας, του ΕΛΙΑΜΕΠ κλπ”
<Επίθεση συμβούλου ΕΛΙΑΜΕΠ σε Ν.Δένδια: «Πρέπει να ξέρεις πότε να σιωπάς – Αυτή η διπλωματία δεν οδηγεί πουθενά»
Τελικά, πολύ ξύλο χρειάζονται αυτοί οι ΕΛΙΑΜΕΠηδες κι ακόμη περισσότερο αυτοί που τους έχουν για συμβούλους.
Τα όσα ακούσαμε on camera είναι σαφώς σωστά, εντούτοις εγά θα ήθελα να ξέρω και ελέχθη off camera και ασφαλώς όχι μόνον εδώ.
Το σχολίασα εδώ
https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=873639696827400&id=100025441335832
Τελικά, μήπως ο “καβγάς” δεν ήταν παρά ένα προγραμματισμένο show on camera; Δεν μπορώ να δώσω τόσο εύκολα τα εύσημα σ’ έναν ΥπΕξ, ο οποίος μέχρι χθες ήταν εντελώς αποτυχημένος. Αν ο Δένδιας(*) έκανε σωστά την δουλειά του,
α) Θα είχε στείλει αμέσως μετά την υπογραφή τού τουρκο”λιβυκού” μνημονίου τις συντεταγμένες στον ΟΗΕ, για να υποστηρίξει την ελληνική θέση. Επιστολές διαμαρτυρίας χωρίς συντεταγμένες δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν. Γιατί δεν τις έστειλε;<
β) Η οριοθετήσεις ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο ήσαν εντελώς αποτυχημένες και εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Ειδικά αυτή με την Αίγυπτο.
Ο “καβγάς”, κατά την γνώμη μου, προοριζόταν για εσωτερική κατανάλωση στην Ελλάδα και εγείρεται το ερωτηματικό αν (πρέπει να) είναι αυτή η δουλειά ενός σοβαρού ΥπΕξ.
(*) Ο Δένδιας δεν είναι μόνος του, ούτε δρα αυτοβούλως. Υπάρχει και πρωθυπουργός, ο οποίος υποτίθεται ότι ελέγχει και κατευθύνει.
Θα πρέπει να μας προβληματίσει αυτό που είπε ο τσαβουσογλου και γνωρίζουμε ήδη, περί αυτοπροσδιορισμού μερίδας των μωαμεθανών της Θράκης ως Τούρκοι. Μέχρι πότε θα αντιτάσουμε σ αυτό τη συνθήκη της Λωζάνης;
Μήπως βιαστήκαμε να χειροκροτήσομε το θέατρο; Μήπως με μια πιο προσεκτική ματιά βλέπομε ότι κι αυτό δεν ήταν παρά δείγμα ερασιτεχνισμού εκ μέρους τού Δένδια, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι έσχατος με την εξωτερική πολιτική;
Το Καστελόριζο, το νέο θύμα των δηλώσεων Δένδια στην Άγκυρα