Με ευκαιρία τις πολλές συζητήσεις που ακολούθησαν την επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Ελλάδα κατά τις αρχές του δευτέρου δεκαημέρου του Μαρτίου 2011
Ιωάννης Θ. Μάζης 14/03/2011 | 10:19 Τελευταία Ενημέρωση 10:19 14/03/2011
Με ευκαιρία τις πολλές συζητήσεις που ακολούθησαν την επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Ελλάδα κατά τις αρχές του δευτέρου δεκαημέρου του Μαρτίου 2011 αλλά και ένα πολύ ενδιαφέρον σημερινό άρθρο του κ. Ιορδανίδη (Ο κ. Νταβούτογλου ρεμβάζων) με το οποίο διαφωνώ στα σημεία που αναφέρει ότι ήταν : «Φιλότιμη η προσπάθεια του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου να αναθεωρήσει τη διαχωριστική γραμμή Ανατολής και Δύσεως εντάσσοντας τη χώρα του και την Ελλάδα στην ίδια γεωπολιτική και πολιτιστική ενότητα, στο ενδιαφέρον άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην «Κ» την Πέμπτη…» και ότι: «…Υποστηρίζουν ορισμένοι ότι ο κ. Νταβούτογλου εμφορείται από οθωμανικές αντιλήψεις. Αλλά οθωμανική αυτοκρατορία –παλιά ή νέα– προϋποθέτει κράτος πολυεθνικό και φυσικά σουλτάνο, που ακόμη και στη φάση της πλέον οικτράς παρακμής ήταν το σημείο αναφοράς των υπηκόων του. Πιθανόν ο κ. Νταβούτογλου να οραματίζεται μία κοινοπολιτεία με κεντρικό ρόλο στην Τουρκία και σε αυτό το πλαίσιο απευθύνει πρόσκληση προς την Ελλάδα. Δεν θα αντιδράσουμε αγενώς και εσπευσμένα. Ας διατυπώσει πρόταση λεπτομερή και περιεκτική. Προς το παρόν διαπιστώνουμε ότι απλώς ζητεί από την Ελλάδα να αποδεχθεί τις πάγιες απαιτήσεις της Τουρκίας».
Εάν δεν θεωρούσα τον κ. Ιορδανίδη ως έναν εκ των ελαχίστων σημαντικοτάτων διπλωματικών αρθρογράφων του ελληνικού έντυπου Τύπου, και δεν εκτιμούσα τον σώφρωνα λόγο του, δεν θα έμπαινα στον κόπο να γράψω, όλα όσα ακολουθούν ώστε να αναδείξω την πραγματική γεωπολιτική αντίληψη του κ. Davutoglu για την νεο-οθωμανική Τουρκία όπως τις κάθε άλλο παρά φιλικές προθέσεις του έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου. Επίσης και την εξόχως ρεαλιστική, μέχρι κυνισμού αφοσίωσή του στη διάσταση της διεθνούς ισχύος ως κυρίαρχου γεωπολιτικού καταλύτου εις το διεθνές τοπίο των πάσης φύσεως πολιτικών, οικονομικών, αμυντικών και πολιτισμικών ανακατατάξεων. Ακόμη, μία από τις φροντίδες μου σε αυτό το κείμενο είναι να αποδείξω και τον επιστημονικό εκλεκτικισμό του κ. Davutoglu ο οποίος τον οδηγεί σε επιστημολογικού και μεθοδολογικού τύπου σφάλματα, που δίδουν την εντύπωση ότι διαπράττονται για να καλύψουν θεωρητικά ή ερμηνευτικά κενά που η θεωρία του περί νεο-οθωμανικής Τουρκίας δεν μπορεί να καλύψει.
Η ανάλυση αναλυτικά. Πατήστε ΕΔΩ
.