Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Υποθέσεις εργασίας πριν την παραπομπή στη Χάγη
Ένα από τα βασικά σημεία των προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού ήταν η Χάγη, για τη μία και μοναδική διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα, δηλαδή την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών (οι οποίες διευκρινίζονται στην υφαλοκρηπίδα και στην ΑΟΖ).
Μάλιστα.
Όπως ξέρετε όσοι διαβάζετε την αρθρογραφία μου, επ’ αυτού έχω δύο παρατηρήσεις – κόκκινες γραμμές.
Η μία είναι ο αποκλεισμός θεμάτων κυριαρχίας, πχ αποστρατιωτικοποίηση των νησιών.
Η άλλη είναι να έχει προηγηθεί επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Διότι άλλο να συμφωνείς να οριοθετήσουν τρίτοι τις ζώνες από τα 12 μίλια και πέρα και άλλο από τα 6 μίλια και πέρα.
Νομίζω ότι καμία από τις δύο κόκκινες γραμμές δεν ικανοποιείται από την τοποθέτηση του κ. Μητσοτάκη.
Α. Ας υποθέσουμε ότι η Τουρκία δέχεται να υπογράψει συνυποσχετικό για παραπομπή στη Χάγη όχι για την πληθώρα θεμάτων που θέτει τόσα χρόνια, αλλά για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Πράγμα αμφίβολο μέχρι στιγμής, αλλά ας γίνει αυτή η πρώτη υπόθεση εργασίας.
Β. Ας υποθέσουμε ότι γίνεται και η δεύτερη υπόθεση εργασίας, δηλαδή ότι αποδέχεται εμπράκτως (δια της υπογραφής της) ότι η οριοθέτηση από το Διεθνές Δικαστήριο θα γίνει με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Και αυτό αμφίβολο μέχρι στιγμής.
Γ. Ας υποθέσουμε ότι γίνεται και η τρίτη υπόθεση εργασίας, δηλαδή ότι ουσιαστικά (πάλι εμπράκτως δια της υπογραφής της στο συνυποσχετικό για τη Χάγη) αποσύρει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το περίφημο casus belli. Υπογράφουμε δηλαδή ένα σύμφωνο μη επίθεσης ή κάτι τέτοιο. Αυτό είναι λιγότερο αμφίβολο (κατά τη γνώμη μου), διότι το casus belli το θεωρώ ένα πυροτέχνημα του 1995 και δεν του αποδίδω καμία αξία. Άλλωστε είναι ρητά απαγορευμένη τακτική κρατών σύμφωνα με το άρθρο 2(4) του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.
Χαρούμενοι λοιπόν εμείς για τα αυτονόητα, δηλαδή ότι δεν απειλούμαστε από πόλεμο, ότι η βάση της οριοθέτησης θα γίνει από το ΔτΘάλασσας και ότι δεν συμπεριλαμβάνονται θέματα κυριαρχίας.
Ξεκινάει η εκδίκαση και το δικαστήριο θέτει – εύλογα – το ερώτημα ποιες είναι οι εναρκτήριες γραμμές βάσεις.
Εκεί λοιπόν, η Ελλάδα δίνει συντεταγμένες των γραμμών βάσης θεωρώντας ότι τα νησιά έχουν ελληνική κυριαρχία και η Τουρκία δίνει συντετατγμένες γραμμών βάσης θεωρώντας ότι τα νησιά δεν έχουν ελληνική κυριαρχία, αλλά είναι αμφισβητούμενα.
Εισβάλλει δηλαδή στην ουσία της εκδίκασης το ερώτημα της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών! Όλων των νησιών.
Επίσης, εισβάλλει στην ουσία της εκδίκασης το αν η Τουρκία έχει αναγνωρίσει 12 ναυτικά μίλια ως χωρικά ύδατα της Ελλάδας ή όχι.
Διότι ο υπουργός εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης, δήλωσε στη Βουλή ότι η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμά της για επέκταση στα 12 μίλια «όταν το κρίνει αναγκαίο», αλλά δεν διευκιρνίστηκε ούτε από τον υπουργό, ούτε από τον πρωθυπουργό ποια στιγμή θα προηγηθεί;
Η στιγμή της επέκτασης ή η στιγμή της Χάγης;
Αν προηγηθεί η στιγμή της Χάγης, τότε η στιγμή των χωρικών υδάτων πάει περίπατο.
Συμπέρασμα
Καμία από τις δύο εύλογες επιφυλάξεις δεν απαντήθηκε από την κυβέρνηση.
Ακόμα και στο καλύτερο σενάριο, στο οποίο η Τουρκία δεν θα επιμείνει στις παράλογες αξιώσεις της,
ούτε ξεκαθαρίστηκε ότι η παραπομπή στην Χάγη θα ακολουθήσει την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, ώστε να μην γίνει η Ελλάδα η μοναδική παράκτια χώρα του πλανήτη με λιγότερο από 12 μίλια χωρικά ύδατα,
ούτε ξεκαθαρίστηκε ότι δεν θα προκύψουν ζητήματα κυριαρχίας των ελληνικών νησιών κατά την εκδίκαση.
Θα πρέπει δηλαδή να προστεθούν και άλλες υποθέσεις εργασίας
Δ. η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και στο αιγαίο
Ε. η αναγνώριση της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών από την Τουρκία, ώστε ο προσδιορισμός των γραμμών βάσης να μην οδηγήσει σε τέτοια ερωτήματα. Εναλλακτικά, ας γίνει μία προεργασία γραμμών βάσης πριν την παραπομπή στην Χάγη, την οποία θα αναγνωρίζει και η Τουρκία πριν την υπογραφή του συνυποσχετικού.
5 comments
Ανδρέα,
Έχω την εντύπωση ότι για την ΑΟΖ δεν έχουν σημασία τα 12 νμ, επειδή προσμετράται ούτως ή άλλως από την γραμμή βάσης. Γραμμή βάσης νοείται ο κύριος κορμός τής χώρας με κλεισμένους τούς κόλπους.
Τα 12 νμ είναι κυριαρχία, επέκταση των συνόρων τής χώρας. Η ΑΟΖ υποδηλώνει απλώς δικαίωμα.
Ελπίζω να μην κάνω λάθος.
Για την σειρά των πραγμάτων ως προς τις θαλάσσιες ζώνες με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας:
Χάραξη μονομερώς απο Ελλάδα ευθειών γραμμών βάσης σε όλους τους κόλπους που έχουν άνοιγμα μέχρι 24 νμ και κατάθεσή τους στον ΟΗΕ. Απο αυτές τις γραμμές βάσης και πέρα προσμετρώνται οι όποιες θαλάσσιες ζώνες (12 νμ για χωρικά ύδατα, 24 νμ για συνορεύουσα ζώνη, 200 νμ για ΑΟΖ). Στα θαλάσσια σύνορα των νησιών μας του Ανατολικού αιγαίου με ακτογραμμές της Τουρκίας όπου δεν υπάρχει εύρος 200 νμ όριο η μέση γραμμή (νόμος Μανιάτη 2011 )
Βλέπει κανείς να υπάρχει η παραμικρή βούληση της κυβέρνησης να προβεί σε αυτές τις ενέργειες;
To έχουν κάνει στο Ιόνιο τον Ιανουάριο του 2021 με 12 νμ αιγιαλίτιδα ζώνη επειδή εκεί η Τουρκία δεν πρόβαλλε αντιρήσεις, ενώ η τελευταία επεξέτεινε το casus belli για τυχόν επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη, όταν εμείς ψελλίσαμε να αποτολμήσουμε κάτι τέτοιο νότια και ανατολικά της Κρήτης. Πέραν τούτου ουδέν. Μούγκα στη στρούγκα, ότι ενοχλεί την Τουρκία κάνει τζίζ.
Μιλάνε για Χάγη ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ χωρίς να έχουν κάνει τα στοιχειώδη, τη στιγμή που η Τουρκία αμφισβητεί την ίδια την ελληνική κυριαχία στα νησιά!
..στο μεταξύ, ο Μητσοτάκης απο το Βίλνιους δήλωσε περιχαρής, θα πάει σε πολιτισμένο διάλογο (βλ. διαπραγμάτευση) με τον αίφνης μετστραφέντα φίλα προς τη Δύση Ερντογάν, για τις ελληνοτουρκικές διαφορές (η μία έγιναν πολλές), τη στιγμή που η Τουρκία δεν έχει αναιρέσει το τουρκολυβικό μνημόνιο, τη “γαλάζια πατρίδα” και το casus belli. Να τον χαίρεται τον πολιτισμό του η πρωθυπουργάρα μας!
Συμφωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν: Δεν θα αντικαθίστανται τα όπλα που έφυγαν από τα νησιά και πήγαν στην Ουκρανία
Προφανώς, έπονται κι άλλες … εθνωφελείς συμφωνίες. Το ερώτημα είναι για ποιο έθνος.
Προτού καν ξεκινήσει η όποια συζήτηση ο Μητσοτάκης απο τα αποδυτήρια προανήγγειλε υποχωρήσεις!
Απο συνεύντευξη του Μητσοτάκη στον Sky για τα ελληνοτουρκικά μετά τη συνάντηση με Ερντογάν στο Βίλνιους:
Ερώτηση δημοσιογράφου: Περιλαμβάνει η πολιτική σας απομείωση της κυριαρχίας έτσι όπως τη γνωρίζουμε σήμερα;
Μητσοτάκης: «Αυτό είναι μία σχετική έννοια, αλλά πρέπει να σας πω ότι οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης.»
Απο πότε η εθνική κυριαρχία είναι “σχετική έννοια”;
Και για ποιές υποχωρήσεις επ’ αυτής μιλάει ο φαιδρός; Oικόπεδό σου είναι η Ελλάδα;