Γράφει ο Νίκος Λυγερός.
sull
Η Μακεδονία ως ανθρώπινος αγώνας
Με το Σκοπιανό, πολλοί αναρωτήθηκαν τι μπορούσαν να κάνουν σε προσωπικό επίπεδο αφού δεν ανήκουν σε επίσημους θεσμούς και το θέμα αποτελεί ένα εθνικό ζήτημα. Με το Σχέδιο Ανάν, οι Κύπριοι ήξεραν ότι στο τέλος θα εκφράζονταν μέσω του Δημοψηφίσματος και αυτό έκαναν για να μην περάσει η λήθη.
Τώρα οι Έλληνες που δεν έχουν ακόμα πρόσβαση σε ανάλογο εργαλείο, εξετάζουν τι πρέπει να κάνουν. Βλέπουν ότι είναι σημαντικό να πάρει θέση η Ελλάδα αλλά αυτό αργεί λόγω θεσμικών εμποδίων. Είναι λοιπόν θέμα συνείδησης. Διότι ό,τι και να είναι η συνέχεια, θα πρέπει ο καθένας να δει τι έκανε κι αν συμμετείχε ή αγωνίστηκε έμπρακτα για την ιστορία του Ελληνισμού.
Δηλαδή θα πρέπει να απολογηθεί για τη δράση του ή την αδράνειά του. Έτσι τα Μακεδονικά Συλλαλητήρια είναι μια άλλη ευκαιρία για όσους δεν έχουν εμπλακεί ακόμα σε αυτήν την αντίσταση. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία αδράνειας ή ουδετερότητας διότι είμαστε μόνοι και κανείς δεν θα έρθει στη θέση μας για να παλέψει ενάντια στη λήθη.
Έτσι ο καθένας μας πρέπει ν’ αποφασίσει τι θα είναι το ατομικό του μέλλον, η προσωπική του ιστορία σε αυτό το ζήτημα. Έτσι ο καθένας μπορεί να δει πια ότι η Μακεδονία αποτελεί κι ένα ανθρώπινο αγώνα όπου εμπλέκεται η απόφασή του να δράσει και να προστατέψει τα πιστεύω του. Κάθε Έλληνας είναι υπεύθυνος για το μέλλον του Ελληνισμού.
Ούτε βήμα πίσω
Πόσο απαξιωτικό είναι να ποντάρεις στην αντιπολίτευση των Σκοπίων για να φανεί ότι μια λύση με τη χρήση του ονόματος Μακεδονία είναι απαράδεκτη; Κι όμως φαίνεται ότι είναι αυτό το επιχείρημα που θα χρησιμοποιηθεί για να μη φανεί η ανικανότητα μιας διπλωματίας που δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα τόσο απλό θέμα αξιών. Διότι ακόμα και οι δηλώσεις του ΥπΕξ δεν έχουν κανένα άλλο νόημα από το να δείχνουν με έντεχνο τρόπο ότι δεν φταίει σε τίποτα για αυτήν την αποτυχημένη προσπάθεια.
Από την αρχή το ΥπΕξ θέλει να παρουσιάσει τη διαχείρισή του ως ένα επίτευγμα ή ακόμα και κατόρθωμα, ενώ επί της ουσίας βλέπουμε μόνο και μόνο κινήσεις προπαγάνδας που ακολουθούν μια καθυστερημένη ιδεολογία. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει και μια ευκολία εκ μέρους του Μεγάρου Μαξίμου να αδειάσει έμμεσα το ΥπΕξ με δηλώσεις που αποφεύγουν τις επικριτικές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης.
Έτσι ο καθένας προσπαθεί να καλυφθεί για τα λάθη του με τα λάθη των άλλων. Και το όλο θέμα παραμένει επικοινωνιακό χωρίς ουσία. Είναι λοιπόν σημαντικό να κρατήσουμε τις θέσεις γερά και να συνεχίσουμε τον αγώνα για το όνομα της Μακεδονίας, διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να γονατίσουμε.
Ακόμα και οι εχθροί της Μακεδονίας, δηλαδή οι ραγιάδες δεν ξέρουν ακριβώς τι θέλουν, διότι δεν μπορούν να υποστούν πολιτικό κόστος δίχως να χάσουν τα πάντα. Έτσι η αποφασιστικότητά μας θα κάνει τη διαφορά για τον Ελληνισμό.