του Βασίλειου Αδαμίδη*
Η ερμηνεία κάποιου φαινομένου οφείλει να ξεκινά με την αντικειμενική παρατήρηση. Η παρατήρηση λοιπόν του θρησκευτικού χάρτη της Ευρωπαϊκής κρίσης αναδεικνύει ένα αξιοπρόσεκτο στοιχείο: την παντελή απουσία κρατών με Προτεσταντική παράδοση. Η Ελλάδα κι η Κύπρος ανήκουν στο Ελληνορθόδοξο τόξο, ενώ η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και – αλίμονο – η Ιρλανδία είναι στραμμένες στον Καθολικισμό. Πέρα λοιπόν από το διαδεδομένο στερεότυπο «πλούσιος Βορράς – φτωχός Νότος», η παρατήρηση προκαλεί την εξέταση της θρησκευτικής διάστασης της οικονομικής κρίσης.
Πριν από έναν αιώνα ο Μαξ Βέμπερ παρουσίασε την μελέτη του «Η Προτεσταντική Ηθική και το Πνεύμα του Καπιταλισμού». Στο έργο του αυτόπαρουσίασε τις ψυχολογικές επιδράσεις της Θρησκευτικής Μεταρρύθμισης, κυρίως των ασκητικών παραφυάδων της (Καλβινισμός, Πουριτανισμός κτλ), ως συνιστώσες της απαραίτητης ψυχολογικής μαγιάςπου ανέδειξε το πνεύμα του Δυτικού «ορθολογιστικού» Καπιταλισμού. ΄Ετσι, η Καπιταλιστική ηθική παρουσιάζεται σαν το alterego της Καλβινιστικής θεολογίας. Χωρίς να υπεισέλθουμε σε διεξοδική ανάλυση των γεννεσιουργών αιτίων αυτής της ηθικής, αρκεί να παρουσιάσουμε μερικά χαρακτηριστικά της.
- Η εργασία (το «επάγγελμα») από μέσον για την κάλυψη των απαραιτήτων αναγκών διαβίωσης, μετατρέπεται σε ύψιστο καθήκον, το οποίο πρέπει να ασκείται με θρησκευτική ευλάβεια.
- Οι ηθικές – θρησκευτικές αρετές της επιμέλειας, της λιτότητας, της σύνεσης και της εγκράτειας, γίνονται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του επιτυχημένου επιχειρηματία – αστού.
- Η σκληρή, συνεχής εργασία αποτελεί αυτοσκοπό και ευλογία. Ο ασκητικός βίος, η συστηματική αποταμίευση και η επανεπένδυση του πλούτου με σκοπό το χρηματικό κέρδος, αποτελούν την εργασιακή ηθική που εξαγνίζεται (και ως ένα βαθμό καθαγιάζεται) μέσω της Προτεσταντικής ηθικής. Ο πιστός οφείλει να αξιοποιεί κάθε ευκαρία κερδοφορίας που του παρουσιάζεται, ως σταλμένη από τον Θεό.
- Το «επάγγελμα» είναι το λειτούργημα στο οποίο ο Θεός κάλεσε τον εκλεκτό. Η επιτυχής, μεθοδική και ορθολογική τέλεσή του είναι ταυτόχρονα σημάδι ευνοϊκής αντιμετώπισης από την Θεία Πρόνοια.
- Οι γήινες απολαύσεις παρακωλύουν την αύξηση της δόξας του Θεού, η οποία πραγματώνεται μέσω της έμπρακτης δραστηριότητας, άρα της επαγγελματικής επιτυχίας. Το πεπερασμένο του ανθρώπινου βίου καθιστά κάθε λεπτό υπερπολύτιμο για να βεβαιωθεί ο πιστός ότι ανήκει στους εκλεκτούς του Θεού, άρα κάθε λεπτό πρέπει να αφιερωθεί στην εγκόσμια εργασία. Κάθε χαμένη ώρα κόβεται από μια εργασία που θα μεγάλωνε την δόξα του Θεού.
- Για τους ανωτέρω λόγους, ο πλούτος είναι ηθικά καταδικαστέος μόνο εφ’όσον οδηγεί στην τρυφηλότητα και την διακοπή της ακατάπαυστης εργασίας για την δόξα του Θεού. Αντιθέτως, η κερδοφορία σαν αποτέλεσμα της επιτυχημένης εκτέλεσης του επαγγελματικού καθήκοντος, είναι όχι μόνο ηθικά επιτρεπτή, αλλά και θρησκευτικά επιβεβλημένη.
Η σύνδεση της ασκητικής Προτεσταντικής ηθικής με το πνεύμα του Δυτικού Καπιταλισμού είναι προφανής. Άραγε κατά πόσο συνδέεται η οικονομική «αποτυχία» των μη-Προτεσταντικών κρατών με την έλλειψη των ανωτέρω παραγόντων από το ηθικό τους οπλοστάσιο? Σε αυτές τις χώρες η εργασία δεν αποτελεί αυτοσκοπό ή μέσον προς την ηθική τελείωση, αλλά καθημερινή ανάγκη για την βιοποριστική διαβίωση. Οεξαγνισμός που προσέφερε ο Προτεσταντισμός στην απεριόριστη δίψα για κέρδος, στις μη Προτεσταντικές χώρες δίνει την θέση του στην αντίληψη της υπερβολικής συσσώρευσης του πλούτου ως διαστροφής. Το ‘κέρδος για το κέρδος’ κι όχι για την κάλυψη αναγκών θεωρείται πράξη αντικοινωνική και ως ένα βαθμό ανήθικη και αντιχριστιανική, καθ’ ότι διόλου δε βοηθά στην κατάκτηση της Αιώνιας Ζωής. Άλλωστε, σε αντίθεση με τις Προτεσταντικές διδαχές, τα πιο διαδεδομένα εδάφια της Καινής Διαθήκης,τουλάχιστον στον Ορθόδοξο κόσμο, αναφέρονται στην δυσκολία των πλουσίων να διαβούν την πύλη του Παραδείσου.
Η παραπάνω αντιπαραβολή των αντιθετικών ηθικών επιταγών των Χριστιανικών δογμάτων ερμηνεύει εν μέρει την δημιουργία και περιοδική εμφάνιση γνωστών στερεοτύπων. Το στερεότυπο ‘οι τεμπέληδες του Νότου που τρέφονται από τους εργατικούς του Βορρά’, σηματοδοτεί την υποσυνείδητη πίστη στο ότι οι τελευταίοι ανήκουν στους εκλεκτούς του Θεού. Η εκλογή τους από την Θεία Πρόνοια αποδεικνύεται από την οικονομική κι επαγγελματική επιτυχία των κρατών τους. Αυτοί οφείλουν να κάνουν το παν ώστε να διατηρηθεί αυτή η κατάσταση. Η επίπλαστη αποστροφή προς τις απολαύσεις της ζωής, συμπυκνώνεται σε μία υποτιμητική αναφορά στις ‘παραλίες της Κύπρου’ ή στην άποψη ότι οι Μεσογειακοί λαοί ζουν μόνο για τις διασκεδάσεις (και μάλιστα με τη χρηματοδότηση των επιτυχημένων εκλεκτών). Ο παράγων αυτός σε συνδυασμό με την εκλαϊκευμένη πίστη των Καλβινιστών ότι η μάζα των ανθρώπων εργάζεται μόνο όταν είναι αναγκασμένη να το κάνει, ίσως αποτελεί την ηθική εξήγηση (πέρα από τους αριθμούς και την στατιστική) της εκτόξευσης της ανεργίας. Αν δε λάβει κανείς υπ’ όψιν το ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό των ελευθέρων επαγγελματιών και των οικογενειακών επιχειρήσεων στην Ελλάδα (κάτι που εξυπηρετεί την εργασία προς κάλυψη αναγκών κι όχι την ορθολογιστική οργάνωση μεγάλων επιχειρήσεων με το κέρδος ως αυτοσκοπό), μπορεί να πλησιάσει σε μία ψυχολογική εξήγηση των – φαινομενικά παραλόγων – αξιώσεων της Τρόικα, σε συμφωνία με τους κυβερνώντες, για περισσότερα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων, χαμηλότερους μισθούς και υψηλότερη ανεργία. Πέρα λοιπόν από την εξυγίανση των αριθμών, ίσως προωθείται και η εξυγίανση των ηθών, κατά τα ανωτέρω όμως πρότυπα. Το αξιακό μας σύστημα επιβάλλεται να αλλάξει και να συμμορφωθεί.
Ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν ήταν να προβεί σε αξιολογικές κρίσεις, αλλά να προκαλέσει ερωτήματα. Πολύ σωστά λέγεται ότι η κρίση είναι πρωτίστως κρίση αξιών. Η ροή όμως των πραγμάτων δεν οδηγεί στην επιστροφή στις ‘χαμένες’ αξίες και αρετές που συνεχώς αναπολούμε. Αυτές οι αξίες όπως είδαμε παραπάνω, όχι μόνο δεν συνάδουν, αλλά είναι αντίθετες με το πνεύμα του Δυτικού Καπιταλισμού. Παρ’ όλα αυτά είμαστε μέρος του συγκεκριμένου συστήματος, το οποίο εξοστρακίζει οποιονδήποτε δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες του. Το ερώτημα της βιωσιμότητας της Ενωμένης Ευρώπης πρέπει να εξεταστεί και υπό το πρίσμα των αντιθετικών αξιακών συστημάτων των κρατών της. Το σταυροδρόμι είναι κρίσιμο και πρέπει να επιλέξουμε με ποιους ηθικούς κανόνες θέλουμε να ζήσουμε, ως Έλληνες και ως Ευρωπαίοι.
*Ο Βασίλειος Αδαμίδης είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού διπλώματος στον τομέα του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Σχέσεων και υποψήφιος Διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Έξετερ.
26 comments
Εἶναι «παράλογη» ἡ μία καὶ μόνη ἀξίωση τῆς τρόϊκας νὰ ζοῦμε μὲ ὅσα παράγουμε καὶ ὄχι μὲ τὸν κόπο καὶ τοὺς φόρους ἄλλων ; Εἶναι «Καλβινισμὸς» ἢ «Προτεσταντισμός» ; Κι ἀφοῦ οἱ μικρομεσαῖες ἐπιχειρήσεις ὑπηρετοῦν τὴν «κοινωνία τῆς χρείας» καὶ τὴν «οἰκονομία τῆς χρείας» καὶ ὄχι τοῦ κέρδους, τί τά θέλουμε τὰ πανάκριβα ἀντικαρκινικὰ φάρμακα καὶ τὰ διαστημικῆς τεχνολογίας χειρουργεῖα ; Αὐτά, προφανῶς, παράγονται ἀπὸ ἀπλήστους γιὰ ἀπλήστους, ἄλλο ὅτι εἶναι καθαγιασμένη ἡ ἀπληστία τους ἀπὸ τὸν Καλβινισμὸ ἢ τὸν εὐρύτερο Προτεσταντισμό. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν τὰ παράγουν οἱ μικρομεσαῖες ἐπιχειρήσεις. Ἄλλωστε, εἶναι πολύ εύκολώτερο νὰ κλέβουν ἀποδοτέο φόρο προστιθεμένης ἀξίας, παρακρατηθεῖσες ἀπὸ αὐτὲς ἀσφαλιστικές εἰσφορές ἢ καὶ νὰ ἀποφεύγουν τέτοιες κακοτοπιὲς ὅλως δι’ ὅλου.
προς τον κο Γεωργανα :
Καθόλου “Εἶναι «παράλογη» ἡ μία καὶ μόνη ἀξίωση τῆς τρόϊκας νὰ ζοῦμε μὲ ὅσα παράγουμε καὶ ὄχι μὲ τὸν κόπο καὶ τοὺς φόρους ἄλλων”.
Ομως :
Κανένας δεν βρισκει -ακομα σημερα- παραλογες τις “ποσοστωσεις αγροτικων προϊοντων”, που επεβληθηκαν στην Ελληνικη πρωτογενή οικονομια, ουτε επισης την νομοτελειακη εξαφανιση της Ελληνικης δευτερογενούς οικονομιας μέσω του “ανοιγματος στην αγορα προϊοντων, κεφαλαιων και προσώπων”.
Αυτα μας καθιστουσαν, αν μη “εξαγωγεις”, τουλαχιστον ΑΥΤΑΡΚΕΙΣ !!
Οι “προτεσταντες” ή “καλβινιστες” ή “Μαρξιστες” ή… Ελληνες και ξένοι, γνωριζαν αριστα τις συνέπειες των ενεργειων τους ή των παραλείψεών τους.
Αφου, λοιπον, μας επέβαλαν την “αντι-παραγωγικοτητα”, κατόπιν μας κατηγορουν για αυτη.
Ποιο λοιπον το “θρησκευτικο-πολιτικο-οικονομικο συμπερασμα” ;;;
Πῶς «μᾶς τὰ ἐπέβαλαν» ; Ἂν δὲν τὰ θέλαμε, ἂς μὴν ἀγοράζαμε εἰσαγόμενα καὶ ἂς ἀγοράζαμε ἐμεῖς ἀποκλειστικῶς Ἑλληνικά. Ἀλλὰ τὰ Ἑλληνικὰ οἱ συνέλληνες ἤθελαν νὰ μᾶς τὰ χρεώνουν πανάκριβα. Σὲ κάθε περίπτωση, ὁ Ἑλληνισμὸς ποτὲ δὲν ἔζησε περίκλειστος, καὶ λόγῳ γεωγραφίας, καὶ λόγῳ μεγέθους καὶ διότι, προφανῶς, οἱ Ἕλληνες εὕρισκαν καὶ βρίσκουν ἀνυποφόρους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες.
Εἰδικῶς γιὰ τὶς ποσοστώσεις (κυρίως τῆς παραγωγῆς ἀγελαδινοῦ γάλακτος), ἐκτὸς τοῦ ὅτι τὸ 2016 προβλέπεται νὰ καταργηθοῦν, τὶς παραχωρήσαμε μὲ γενναῖα ἀνταλλάγματα γιὰ ἄλλα δικά μας προϊόντα. Δὲν φταῖνε οἱ Καλβινιστὲς καὶ οἱ Προτεστάντες ποὺ ἐμεῖς κάναμε τὶς ἐνισχύσεις τζιπάρες καὶ οἴκους … ἐποχῆς στὶς πρωτεύουσες τῶν ἀγροτικῶν νομῶν.
Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τις ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις.
Ας εστιάσουμε στην παρατήρηση. Οι οικονομικά ”αποτυχημένοι” της Ευρώπης είναι οι μη Προτεστάντες. Υπάρχουν πολλές εύλογες και σεβαστές εξηγήσεις για την αποτυχία κάθε χώρας ξεχωριστά, όμως το ότι υπάρχει αυτή η σύνδεση μεταξύ των χωρών αυτών αν μη τι άλλο προκαλεί ερωτήματα. Ίσως είναι σύμπτωση, ποιος ξέρει… Κατά τον Μαξ Βέμπερ πάντως δεν είναι.
Με φιλικούς χαιρετισμούς.
Κατὰ σύμπτωσιν (πάλι 😉 διαβάστε τὴν τοποθέτηση τοῦ Γιώργου Μάτσου στὸ νῆμα συζητήσεων αὐτό :
http://www.antibaro.gr/article/9422
Ἰσχυρίζεται ὅτι καὶ τὸ σύγχρονο ἐθνικὸ κράτος δυτικοῦ τύπου εἶναι ἀπότοκον τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Δυστυχῶς δὲν παίρνει θέση στὸ καυτὸ θέμα τῶν ἡμερῶν μας. Διότι ἡ νομισματικὴ σταθερότης, ὑπὲρ τῆς ὁποίας ὑποτίθεται γίνονται τόσες ἀλλαγές, δὲν εἶναι ἐφεύρεσις τοῦ Προτεσταντισμοῦ, ἀλλὰ τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, αὐτῆς τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Γιὰ τούς ἐκθάμβους βαρβάρους τῆς τότε Δύσεως ἦταν ἀκατανόητον τὸ πῶς τὸ κράτος αὐτὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως μποροῦσε ἐπὶ ἑπτὰ αἰῶνες νά διατηρεῖ τὸ νόμισμά του σταθερό. Αὐτὸ ἐθαύμαζαν κυρίως (τόσο μποροῦσαν), τὸν ἀνόθευτο σολδίο, καὶ ὄχι τὴν διατήρηση ἐκεῖ τῆς ἀρχαίας σοφίας.
Προσοχη, κυριοι, δεν ειμαι ειδικος επι οικονομικων θεωριών, και ίσως καταχρομαι των πόρων σας. Ειμαι τεχνικος επιστημων. Αυτου προλεχθέντος θα επιμεινω, με την ανοχή σας :
Ο αξιεπαινος αρθρογραφος, κος Αδαμιδης, ανεπτυξε τα χαρακτηριστικα της Προτεσταντικης Ηθικης. Η Ηθικη αυτη αναπόδραστα οδηγει σε “υπερ-ανταγωνιστικοτητα”. Και αυτη δεν ειναι η μόνη που κατεστησε τον “βορά” ανταγωνιστικότατο. Η δεξαμενη σκέψης Stratfor, προ έτους, ειχε εκθέσει στον ευρωπαϊκο χάρτη το πολυσχηδές συστημα πλωτων ποταμών και καναλιών της Γερμανίας και περιξ κρατων. Ισχυριστηκε οτι η οικονομικότητα των εσωτερικών μεταφορών του “βορα” του προσέφερε ενα σημαντικο οικονομικο πλεονεκτημα.
Πέραν τουτου…
1) Ἂν δὲν τὰ θέλαμε, ἂς μὴν ἀγοράζαμε εἰσαγόμενα καὶ ἂς ἀγοράζαμε ἐμεῖς ἀποκλειστικῶς Ἑλληνικά. Ἀλλὰ τὰ Ἑλληνικὰ οἱ συνέλληνες ἤθελαν νὰ μᾶς τὰ χρεώνουν πανάκριβα.
Αναπόφευκτα τα ντοπια ησαν ακριβότερα. Αλλα κανεις δεν εξεταζει την “ροη της ντοπιας οικιακης δαπανης” που θα καταμεριζετο σε κερδος εγχωριο, σε εγχωριους μισθους, σε επιπλεον εγχωρια απασχοληση υποστηρικτικων επαγγελματων και τελος σε εγχωριους φόρους.
Εμεις αντιθέτως “παιδευτηκαμε” να κοιταζουμε αποκλειστικα την ΑΤΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΤΣΕΠΗ. Αραγε την ιδια Παιδεια πηραν οι Προτεσταντες ;;
Η Σωκρατειος μαιευτικη, απαιτει αμφιπλευρη ερευνα : Τα υπερ και τα κατα αμφότερων των πλευρων.
Κυρίαρχο ερώτημα : ποιο σκοπο/στοχο καληται, και πως, να βιώσει ο Ανθρωπος επι Γης;
Αραγε η “προτεσταντικη ηθικη” ειναι εκεινη που υπηρετει τον Ανθρωπο καλυτερα απο ολες τις άλλες; Και γιατι πολεμηθηκε τότε;
Για τα υπόλοιπα περι ποσοστωσεων και λοιπων οικονομικων ανταλλαγμάτων, προσβάλλομαι απο τον 1ο πληυθντικο.
Εχω συμπερανει, εις αντιλογο, οτι “φαυλοι ηγέτες, με δολιες διακυρηξεις, και μειοδοτικους στόχους υποθηκευσαν το μελλον μας για προσωρινα ανταλλαγματα, με τα οποια εκμαύλισαν τον κοσμάκη”.
Ευχαριστω για τον διαλογο και καλησπεριζω
Καλά, ἀπὸ τὸ 1984 πού μπῆκαν οἱ ποσοστώσεις τοῦ γάλακτος στὴν ΕΕ ὅλο «φαύλους ἡγέτες, μὲ δόλιες διακηρύξεις καὶ μειοδοτικοὺς στόχους» ἐκλέγαμε ; Δὲν φαντάζομαι νὰ μὴν ἰσχύει τὸ α’ πληθυντικὸ γιὰ τὸ ὅτι ἐκλέγαμε. Ἄν, λοιπόν, ἐκλέγαμε 29 χρόνια φαύλους, γιατί νὰ μὴν ὑποφέρουμε ὅσα ὑποφέρουμε καὶ χειρότερα ;
Καὶ γιατί πρέπει νὰ εἶναι ἀναγκαστικῶς τὰ ἐντόπια ἀκριβότερα ; Φέτος ὁ τουρισμὸς ἦταν τόσο ἀνταγωνιστικός, ὥστε οἱ ξενοδόχοι κατόρθωσαν νὰ ἀνεβάσουν τὶς τιμές τους κατὰ σχεδὸν 10% ἀπὸ πέρισυ καὶ πάλι ἦταν γεμᾶτοι. Εἴχαμε 700.000 τουρίστες ἀπὸ τὴν Τουρκία ! Διότι, γιὰ τὸ πρᾶγμα πού ἔπαιρνες, ἡ Ἑλλάδα ἦταν πολύ φθηνότερη. Καὶ ὁ τουρισμὸς σημαίνει ἀνταγωνιστικότητα σὲ πολλὰ μέτωπα : μεταφορές, διατροφή, ὑποδομές, ἐνέργεια. Πῶς τὰ καταφέραμε χωρὶς προτεσταντισμό ;
Το ενα φερνει το αλλο… και παει λεγοντας !!
Ας ειναι… αρεσκομαι να ξετυλιγω -μονον εγω;;- το νημα των γνωστων γεγονοτων… αλλα και των αγνωστων, οι συνεπειες των οποίων αποτελουν την “σκιά” που προδιδουν την παρουσια τους !!
Μαλιστα, κυριε, “εκλεγαμε” (σε εισαγωγικα) τους φαυλους που άλλοι ΕΠΕΛΕΓΑΝ !!
Διαφωνητε;; Υπερθεματιζω, λοιπον, οτι ΤΕΤΟΙΟΥΣ εκλεγαμε, οχι 29 αλλα 190+ χρονια, όποτε μας δινοταν η ευκαιρια να εκλεξομε !!
Οι λιγοι Πατριωτες που μπόρεσαν / προλαβαν να “σηκωσουν αναστημα”, σε αυτα τα 190 χρόνια, ετυχαν ΒΙΑΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ή ΙΣΟΒΙΑΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ μετα αισχρής κατασυκοφάντησης !!
Και ποιοι κυβερνουσαν;; …Αγγλοφιλοι, γαλλοφιλοι… αλλο-φιλοι παντός ΑΛΛΟΥ, πλην Ελληνων (με το Ε κεφαλαιο)!!
Και αμεσως σας απευθυνω την εξης ερώτηση :
Αναφέρετε μου ΕΝΑ “περιβαλλον”, ΜΙΑ “διαδικασια” επι Ελληνικης Επικράτειας που να ΜΗΝ ειναι χειραγωγημένη και διεφθαρμένη (πανε μαζι). ΜΙΑ..!!
Νομιζω οτι δεν μπορειτε να ευρετε ΜΙΑ… οπως και ολοι -νομιζω- εμεις οι “αδαεις”
Αν αυτο αληθευει, κυριε Γεωργάνα, τι ειναι εκεινο που σας πειθει οτι, κατ’ εξαιρεση ή καθ’ υπερβολη, η “εκλογικη διαδικασία” ειναι ΜΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΗ ;;
… ξεκινόντας απο την πιπιλα των “δημοσκοπησεων”, συνεχιζοντας με τον (δι-)κομματικο “πολεμο λασπης” (ψηφος καταψηφισης του κακου προηγούμενου, και καθόλου ψηφος υπερψηφισης του καλου επόμενου) και, τελευταια με τις “οικονομο-τρομοκρατικες” επεμβασεις Σοϊμπλε, Μερκελ, Γιουγκερ, Ολυ-Ρεν, Παπαδημου, Παπακωσταντίνου… και δεν συμμαζευεται.
Τελος, οταν τα “πραγματα ισορροπήσουν” (οι ΔΥΟ μονομαχοι να ειναι ισοδυναμοι) αρκει μια μικρη, και αρα ευκολη, “λαθροχειρία” -εντος των τοιχών ΥπΕσ- για να προκυψει το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ !!
Ας υπαρξει ΕΝΑΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ να μας πληροφορηση ποιος επιβλεπει την διαδικασία -εντος ΥΠ.Εσ.- και να μας ΠΕΙΣΗ οτι εμεις -οι αδαεις- λογικα, μπορουμε και πρεπει να τον εμπιστευόμαστε !!
Και βεβαια, δεν εμεινε τίποτα “ανταγωνιστικο” στον πρωτο- και δευτερο-γενη τομέα, διοτι εξετεθησαν σε ανταγωνιστες ΤΑΞΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ σε ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ. Γνωριζετε τι παει να πει αυτο, στο διεθνες οικονομικο περιβαλλον;;
… οτι ο “πλειβίος” καθησε να παιξει κουμαρι με “βαθυπλουτους”, στο ιδιο τραπέζι…
Εστω και αν, ο εν λόγω “πλειβίος” ηταν ΤΟΣΟ τυχερός και ΤΟΣΟ εξυπνος που να ανταγωνιστει… εξαγοράζετο, κατατρεχετο απο τραπεζες, απο εφορίες, απο τους συνδικαλιστες ή… απλα, απο “τυχαιο μοιραίο” !!
Διοτι οι εν λόγω “βαθυπλουτοι” γνωριζουν και ΜΠΟΡΟΥΝ να ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ “ασυμετρες και ανορθοδοξες” ταυτόχρονες προκλησεις τις οποιες ο “πλειβίος” δεν αντεχει… νομοτελειακα !!
Τριαντα χρονια στην βιομηχανία, που αγαπησα, τα εζησα και -νομιζω- οτι καταλαβα πολλα.
Τέλος… περι του τουρισμου… γιατι θα έπρεπε να ηταν “ανταγωνιστικότερος” οταν ΤΙΠΟΤΑ δεν αφεθηκε ζωντανό, ποσο μαλλον ανταγωνιστικο, σε αυτην την δολια χώρα;; Και γιατι σε μια χωρα με αυτο το πλουτο-παραγωγικο δυναμικο, οταν μιλαμε για “οικονομικες επιδοσεις”, τρέχομε να αναφερθουμε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον τουρισμό;;
Και αν φέτος ειχαμε καλες “τουριστικες επιδοσεις” ειναι, ακριβως όπως το ορίζετε, λογω “τιμων” των “πολλων μετόπων”. Χωρια οι καταβαραθρωμενοι μισθοι υπαλληλων, συχνα λαθρομεταναστών ή άλλων αλλοδαπων σε εργασιακη ολιγόμηνη επιδοτηση.
Οχι διότι εκμεταλλευτηκαμε καποια ΝΕΑ τουριστικα πλεονεκτηματα, τα οποια υπαρχουν σε βαθυά υπνωση και καταστολη… νομιζω !!
Καλημερα σας
ΥΓ1. Παρακαλω σας, κε Γεωργάνα, πληροφορηστε μας, οσο συνοπτικα μπορείτε, ποια ειναι η “περιγραφη θεσης και καθηκόντων” του Ηγετη Κράτους;;
ΥΓ2. Και κατόπιν, ποιος Ηγετης μας, κατα την διαρκεια του δικου μας συνειδητοποιημενου βιου (45+ χρονια) εξετελεσε την αποστολη του “ευδοκίμως”;;
ΥΓ3.Και, ακόμα, κατόπιν γιατι ο καθε Ελλην Πολίτης θα έπρεπε να ειναι γνωστης της “παγκόσμιας στρατηγικης σκακιέρας” και των συνεπειων της στην Ελλαδα, ωστε, αξιολογοντας τα “ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ” του καθε ΛΑΟΠΛΑΝΟΥ ΔΗΜΑΓΩΓΟΥ (γελαμε…!!), να καταστει “ικανος” να αποφασιση ποιον να εκλεξει πρωθυπουργό ή δημαρχο ή προεδρο σωματείου;; (αν τα ηξερε θα επελεγε μαλλον να επαναστατηση ή αυτο-χειριασθη !!… νομιζω!!)
Και κατι αλλο… περι “ποιων εκλεγομε” :
Τι θα λεγατε, κυριοι σχολιστες, αν οι “προγραμματικες δηλωσεις” καθε κόμματος, Προύπολογισμου των περιλαμβανομένου, κατατιθεντο σε καποια Ανωτάτη Δικαστικη Αρχη η οποια θα ηλεγχε την εφαρμογη των. Και αν διεπιστωνε ΣΩΡΡΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΚΛΙΣΗ περαν ενος ορίου, να εδυνατο να κυρηξει την Κυβερνηση εκπτωτο, και τα -υπαιτια τουλαχιστον- μέλη της να ετίθεντο σε “νομικη αντιληψη” (με υπαρχουσα την εκδοχη της εσχατης προδοσίας επισυρούσης την εσχάτη των ποινων) και να εχαναν το δικαιωμα του εκλεγεσθαι ισοβίως;;
Ποιοι θα υπεβαλλαν υποψηφιότητα, υπο ποίες προϋποθέσεις, και ποιοι θα τολμουσαν να καταχρασθουν χρημα και εξουσια;;
Ἐάν εἴμεθα τόσο κότες, ὥστε νὰ δεχόμεθα νὰ νοθεύεται ἡ ψῆφός μας καὶ νὰ ἐκλέγονται αὐτοὶ ποὺ δὲν θέλουμε, λογικῶς καὶ δικαίως ἀπολαμβάνουμε τοὺς πικροὺς καρποὺς τῆς δειλίας καὶ τῆς ἀμυαλιᾶς μας.
Ἡ δική μου ἐμπειρία εἶναι ὅτι δὲν ὑστεροῦμε σὲ μυαλὸ οὔτε σὲ θάρρος ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα ἔθνη, ὁπότε δὲν ἔχουμε καὶ ἀνάγκη καινοφανῶν θεσμικῶν ἐφευρέσεων. Πειθαρχία καὶ ἐργατικότητα χρειαζόμεθα, ἀλλὰ αὐτὰ, ὅσοι λαοὶ τὰ ἔχουν, τὰ ἀπέκτησαν μὲ τὸ ξύλο ποὺ ἐπὶ αἰῶνες ἔτρωγαν. Ἐπειδή, ὅμως, τὸ ξύλο εἶναι ἐκτὸς μόδας, θὰ ἀργήσουμε νὰ μάθουμε. Ὑπομονὴ λοιπόν …
Κοτες ;; εεε οχι δα να ριξουμε τη συζητηση σε τέτοιο επίπεδο !! Εκανα προσπαθεια “λογικης ερευνας”.
Αν καταληγετε, αντ’ απαντησης, οτι “είμεθα τοσο κοτες” και αρα “λογικῶς καὶ δικαίως ἀπολαμβάνουμε τοὺς πικροὺς καρποὺς τῆς δειλίας καὶ τῆς ἀμυαλιᾶς μας.” σας πληροφορω οτι ΕΙΣΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΣΤΕ. Αποδεχόμενο και παραδομένο. Και βεβαιως δεν ειστε ο μόνος, δυστυχώς ειστε πολλοι !!
Συμφωνω και επευξάνω περι “μυαλου και θάρρους”. Οπως επίσης οτι “πειθαρχεια και εργατικοτητα” ειναι οφέλιμα σε μια κοινωνια. Η Ελληνικη, ομως, κουλτουρα διδασκει -και- κατι αλλο :
Αυτο- και, αρα, αλληλο-σεβασμο, φιλοτιμο και κοινωνικη λειτουργία.
Η “πειθαρχία” απαιτεί ενα ευρυ πλέγμα Νομων και Κανονων, το οποιο φτανει να αναφέρεται ακόμα και σε λεπτομέρειες της καθημερινής ζωης, ακόμα μέχρι τον καθορισμο των προδιαγραφων της γονεϊκης αγάπης και οικογενειακης συμπεριφορας !! Το εχω ζησει στην Αγγλια.
Αντιθετα, ο “σεβασμός” απαιτει μόνον ορισμο των βασικων κανόνων “κοινωνικης συμβίωσης” και αφηνει τα υπόλοιπα να προσαρμοστουν χαλαρα και ανθρωπινα.
Για σκεφτητε αυτον τον αντιποδα.
Με θερμες καλημερες
Ομως, συνεπέρανα προφανές οτι εχομε αναγκη “θεσμικων εφευρέσεων”. Του Συνταγματος προτασσομένου !!
Ἂν προσέξατε, ἠ θέσις μου εἶναι ὅτι δὲν εἴμαστε δειλοί, οὔτε ἀνόητοι. Συνεπῶς, δὲν εἶναι, λογικῶς, δυνατὸν νὰ εἴμεθα «χειραγωγημένοι» ἢ «διεφθαρμένοι» οὔτε νὰ ἐκλέγουμε «φαύλους». Γιατί, λοιπόν, οἱ θεσμοὶ πού λειτουργοῦν γιὰ τόσους ἄλλους λαοὺς δὲν ἀποδίδουν στὴν δική μας περίπτωση καὶ χρειαζόμεθα κάτι ἀκόμη; Ὁ άρθρογράφος ἰσχυρίζεται ὅτι, ἐκτὸς τῶν θεσμῶν, ἡ προτεσταντικὴ ήθική εἶναι ἐπίσης ἀναγκαία γιὰ νὰ ἀποδώσουν οἱ συγκεκριμένοι θεσμοί. Ἡ δικὴ μου θέση εἶναι ὅτι χρειαζόμαστε ἀκόμη πολύ χρόνο. Καί, τέλος, ἄλλος ἐλπίζει σὲ μία «θεσμικὴ ἐφεύρεση» πού θὰ ἀλλάξει τὴν τύχη μας. Ἂς κρίνουν οἱ ἀναγνῶστες.
Αγαπητέ κ. Γεωργάνα,
πουθενά δεν ισχυρίζομαι ότι “η προτεσταντική ηθική είναι αναγκαία” για να αποδώσουν οι θεσμοί που περιγράφετε. Κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον επιφανειακό και ανιστόρητο. Μάλλον δεν έγιναν κατανοητά τα γραφόμενά μου.
Σκοπός του άρθρου ήταν να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου (όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον) για να αποφευχθεί (μέσω της διάδοσης και περαιτέρω διείσδυσης στην Ελληνική κοινωνία κάποιων απάνθρωπων βασικών αρχών του Καπιταλισμού) η περαιτέρω επικράτηση της Προτεσταντικής ηθικής εις βάρος της Ελληνορθόδοξης και Ελληνικής παραδόσεως.
Ο Εθνικός σκοπός μας (κατ’ εμέ) πρέπει να είναι η αξιολόγηση των θεσμών και αρχών που εν πολλοίς επεβλήθησαν στο προτεκτοράτο μας και μας έφεραν σε αυτό το σημείο και η ίδρυση μίας νέας κοινωνίας Δικαίου και Αλληλεγγύης βασισμένης σε Ελληνικές κι όχι Προτεσταντικές αρχές. Οι επιταγές της κάθε Τρόικα (κατευθυνόμενες από τους κήνσορες του Δυτικού Καπιταλισμού) μας οδηγούν στη βίαιη και αναγκαστική “συμμόρφωσή” μας με τις αρχές του Καπιταλισμού (οι οποίες συνάδουν με τις Προτεσταντικές και αντίκεινται των Ελληνικών). Γι’ αυτό καλώ τον αναγνώστη σε προβληματισμό σχετικά με το ποιες αξίες πρέπει να προτάξουμε ως Έλληνες και ως Ευρωπαίοι.
Για να δώσω ένα παράδειγμα, η “πειθαρχία” ως αξία στην οποία αναφερθήκατε μπορεί να είναι εξόχως χρήσιμη κι ευεργετική αντιτασσόμενη στην ασυδοσία και την ελευθεριότητα, μπορεί όμως να είναι καταστροφική όταν διαστρεβλώνεται καλώντας ένα ολόκληρο Έθνος να πειθαρχήσει σε προσταγές του τύπου “Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ” (ARBEIT MACHT FREI).
Ελπίζω να έγινα κατανοητός, τουλάχιστον ως προς τον στρατηγικό στόχο του άρθρου. Αυτός χρήζει σχολιασμού κι όχι κάποιες φράσεις ή λέξεις υποβαθμίζοντας τη συζήτηση σε επίπεδο τακτικισμών.
Με φιλικούς χαιρετισμούς.
Συμφωνώ σε μεγαλο βαθμο με τον αρθρογραφο, και νομιζω οτι. εν πολλοις, καλως αξιολογησα την τοποθετηση του.
Για τον κο Αδαμιδη, συμπληρώνω οτι καθε “Ηθικη” μπορει να αποδοση τους στοχους της εάν και μόνον αυτη διδασκεται εξ απαλων ονυχων, ήτοι εγγραφεται στο “μεδουλι” ή στο “DNA” ενός εκαστου μελους της κοινωνίας. Και οι Γερμανοι, προφανως, το κανουν.
Στην Ελλαδα, “εμεις” οι “Αριστεροι-προοδευτικοι” θεωρούμε την διδαχη της “Ελληνικης Ηθικης” σαν -οχι “ως”- “ΠΑΡΟΠΙΔΕΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ”, θεωρουμε την γλωσσα μας “νεκρη” και τις διδαχες των Αρχαίων Προγονων σαν ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΕΣ, ΑΝΕΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ.
Και ολα αυτα τα “πραγματα”, μολονοτι αποτελουν και θα αποτελουν την γνωστικη βαση παντος επιστημονα !! Μολονοτι η “Ελληνικη Ηθικη” διδασκει το “ΕΡΕΥΝΑΝ” και πολυ λιγο το “ΠΙΣΤΕΥΕΙΝ” !!
Η τελικη απαντηση ειναι, κατα δικό μου συμπέρασμα, ΜΙΑ και ΜΟΝΗ λέξη :
ΠΑΙΔΕΙΑ !!
Επιλογικα, συμπληρωνω οτι, παρ’ όλη την αγνοια μου περι των επιφανων συγχρόνων οικονομο-κοινωνιολογων Βεμπερ, Καλβινου, Μαρξ και εκατονταδων αλλων, επιμενω να πασχιζω να εμπλουτιζω τις γνωσεις μου αποκλειστικα και κατ’ ευθειαν απο την Αρχαια Ελληνικη φιλοσοφια. Διαισθανομαι οτι, παροτι πορω απέχω απο την “ικανη σπουδη” αυτων, ειμαι σε θεση να αντιπαραθέτομαι ή -απλα- συζητω με επιστημονες και ερευνητες, στον δικο ΤΟΥΣ πεδίο.
Βεβαίως, εχω λαβει Παιδεια … “παλαιας Σχολης”.
Για τον κο Γεωργάνα, εχω παλι να αντικρουσω, ώς εξης, αφου, παρενθετικα, εξηγηθω οτι προσπαθω να αποδιδω και να εννοω την σημασια των λέξεων -και ελπιζω να το πετυχαινω σε ικανοποιητικο βαθμό.
Νομιζω οτι καθόλου η “γενναιότης” και η “ευφυία” δεν αποκλειουν την “χειραγώγηση”, ισως και την “διαφθορα”. Κατ’ επέκταση, συμπερασματικα, καθόλου δεν αποκλειει την “εκλογη φαυλων”.
Η “αλληγορία του Σπηλαίου” του Πλατωνος -κορυφαία φιλοσοφικη προσεγγιση του Ελληνος φιλοσόφου, κατα καποιους συγχρονους μελετητες- μας αποκαλυπτει οτι :
1) Η “χειραγωγηση” της “μαζας” ειναι νομοτελειακη, στις -πυραμιδοειδους ιεραρχιας ;;- κοινωνίες. (Μπορουμε να το διακρινομε ευκρινως ακόμα και σε επιχειρησεις.)
2) Η “χειραγωγηση” βασιζεται στην παροχη δομημένων, πλην αποπροσανατολιστικων, πληροφοριών.
3) Το ειδος και η μεθόδευση ροής αυτων των πληροφοριών εκπορεύεται απο “παρασκηνιακα περιβαλλοντα”.
Μετα 2500 χρόνια, με τηλεορασεις, με i-pads και ιντερνετ και, κυρίως, με τεραστια μελετη των αδυναμιών του ανθρωπινου εγκεφαλου, καθώς και την εφευρεση μεθοδων που στοχευουν στην “συγχυση” και “αποπροσανατολισμο” του ιδιου εγκεφάλου, καταφαινεται οτι οι ΣΤΟΧΟΙ παραμένουν ιδιοι, τα ΜΕΣΑ δε εξόχως εξελίχθησαν.
Δεν νομιζω, κε Γεωργανα, αν η εννοια του ΕΛΕΓΧΟΥ -της εξουσίας- αποτελει “θεσμικη εφεύρεση”.
Επισης
Δεν νομιζω, επισης, να αποτελει “θεσμικη εφευρεση” οτι το ΕΓΚΛΗΜΑ πρεπει να ΤΙΜΩΡΗΤΑΙ, και μαλιστα με ποινη “αποτρεπτικου επιπεδου”.
Καλη ημέρα σε όλους.
Κάθε εἴδους λόγος μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ ἀπόπειρα «χειραγωγήσεως», «διαφθορᾶς» καὶ ὁμοίων. Ἐξαρτᾶται, συνεπῶς, ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε ἀκούοντα τὸ πῶς ὁ λόγος αὐτὸς θὰ κατανοηθεῖ. Συνεπῶς, δὲν εἶναι καθόλου λογικὸ νὰ ἰσχυριζόμεθα ὅτι ὁ γενναῖος καὶ νοήμων μπορεῖ νὰ ἐξαπατᾶται ἐπὶ μακρόν. Συνεπῶς, πρέπει νὰ δεχθοῦμε ὅτι ἡ ὅποια «φαυλότης» παρατηροῦμε στὴν ἑλλαδικὴ κοινωνία εἶναι εἴτε ἠθελημένη (ἀποκλείεται γιὰ γενναίους καὶ νοήμονας), εἴτε ἀναγκαία.
Ὡς πρὸς τὸν «ἀπάνθρωπο καπιταλισμό», θεωρῶ ὅτι, ἀφοῦ τὸν ἀνέχονται τόσα δισεκατομμύρια ἀνθρώπων, μποροῦμε νὰ τὸν ἀνεχθοῦμε κι ἐμεῖς. Ἂν εἴμαστε ἄξιοι, ἂς προτείνουμε κάτι καλύτερο καὶ ἂς πείσουμε καὶ τοὺς ἄλλους. Τὸ ὅτι αὐτὸ εἶναι ἐφικτὸν τὸ ἀποδεικνύει τὸ γεγονὸς ὅτι σὲ ὅλα ἀνεξαιρέτως τὰ σχολεῖα (κάθε ἐκπαιδευτικῆς βαθμῖδος) τοῦ πλανήτου Γῆ τὸ πρόγραμμα τῆς διδακτέας ὕλης ἀκολουθεῖ τὴν ταξινόμηση τῆς γνώσεως στὶς κατηγορίες ποὺ πρότειναν οἱ Ἕλληνες τῆς ἀρχαιότητος.
Μερικοί σχολιαστές αποτελούν παραδείγματα ενός άλλου στοιχείου προτεσταντικής ηθικής, εργαλείου και αυτού επιβολής του πνεύματος του καπιταλισμού στην σκέψη μας. Της ενοχής, των τύψεων συνειδήσεως, μέχρι αυτομαστίγωσης, που ο καθένας μας “οφείλει” να φέρει σε κάθε αποτυχία του σάπιου συστήματος, που ορίζει τις ζωές μας. Ειλικρινά δεν τους μέμφομαι, δεν τους κατακρίνω γι αυτό. Η προπαγάνδα, της οποίας έχουν πέσει θύματα, είναι ισχυρότατη….
Αὐτὴ ἡ ὑψηλόφρων ὑπεροχὴ τῶν ἀδουλώτων (ἀπὸ τὴν λογικὴ) πνευμάτων ἔχει κάπως φθαρεῖ μετὰ ἀπὸ 40 χρόνια ψευτοεπαναστατικῆς κενολογίας,
ἡ ὁποία μοναδικὸ στόχο εἶχε καὶ ἔχει νὰ συντηρήσει τὰ κακῶς κείμενα. Νὰ ‘δοῦμε πότε θὰ τὸ καταλάβουν οἱ φορεῖς της ὅτι καθιστοῦν ἑαυτοὺς διασκεδαστικούς. Ἐπαναλαμβάνουν τὴν ἴδια κασσέττα ἀπὸ τὸ 1974, χωρὶς νὰ ὑποψιάζονται ὅτι δὲν κάνει καμμία ἐντύπωση πλέον σὲ κανένα, ἀλλὰ μόνον κινεῖ ὀτέ μεν τὸν γέλωτα, ὁτέ δε τὸν οἶκτον …
(Σας μεταφέρω την απάντηση του ανηψιού μου στο mail με το κείμενο)
θειο απαντώ μόνο σε εσένα μην το προωθήσεις περαιτέρω
καλο ειναι το κειμενο (μέχρι τη μέση) και έχει γενικά δίκιο και ο max weber που τον ειχαμε ουτως η άλλως υπ’ όψιν όχι μόνο γι’αυτό του το βιβλίο αλλά και σαν κριτικό μαρξιστή που επικαιροποίησε τον marx στην εποχή του και τον καταλάβαμε και μεις καλύτερα.
Όμως ο συντάκτης όπως και κάθε άλλος διανοούμενος που είναι πάνω από 60 ή νεότερος και νομίζει ότι ανακάλυψε την αμερική είναι έξω από τα πράγματα. Η περιγραφή του κειμένου όπως ίσως έχεις ήδη υποψιαστεί αφορά τον καπιταλισμό κλπ Πριν τη δεκαετία 90. Για να εξηγήσω επομένως τις συμπτώσεις της τεράστιας ανακάλυψης του Max weber από τον συντάκτη (μπράβο είναι διανοούμενος) να πω ότι αν του φαίνεται ότι η τρόικα θέλει να μας επιβάλλει την ηθική του καπιταλισμού είναι γιατί ο τελευταίος γυρνάει σελίδα ενώ οι (ηλίθιοι) Έλληνες νομίζουν ότι ηθικοπείται ή αποδιαφθοροποιείται τελοσπάντων ο κρατικός μηχανισμός. Αυτό επομένως είναι το μέσον όχι ο σκοπός. Ο σκοπός είναι να πάμε σε νέα τάξη πραγμάτων που ήδη πραγματοποιείται με επίφαση ηθικής. Όχι ότι δεν είμαστε άλογοι και ανήθικοι στη διαχείρηση, αλλά αν ο τρόπος να το αλλάξεις αυτό ταυτόχρονα περνάει μέσα από το τέλος του κυρίαρχου κράτους ,της πολιτικής σαν έννοια και εν γένει της προσωρινής άρσης (προς μονιμοποίηση) όλων των αξιών της γαλλικής επανάστασης, στο τέλος (όταν θαναι πια αργά-και αλήθεια με τί εναλλακτική?)θα καταλάβουμε ότι το μέσο που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο σκοπός και αντίστροφα. Γι’αυτό και η περίοδος της κρίσης είναι και παρατεταμένη, αλλά μην πλατειάσω άλλο απλά δεν μπορώ τα PHD και τους δηθεν σημαντικούς ανθρώπους να ανακαλύπτουν την αμερική. Στην τελική ας διαβάσειο κόσμος λίγο G.Deleuze και G.Agamben να καταλάβει τρία πράματα τουλάχιστον. Επίσης αυτό που ήθελα να γράψω στην αρχή είναι ότι γίνεται φανερό ότι η ηθική που ταιριάζει στον καινούργιο καπιταλισμό είναι ο NewAge Βουδισμός που λέμε αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Τελοσπάντων υπάρχουν και διαβασμένοι άνθρωποι που γράφουν και μάλιστα με γνώσεις οικονομικών και πολιτικής και πιο ενεργοί στην πράξη.
Βάζω κανα δυο links έτσι σε σχέση με τα 2 αυτά θέματα. Δες τα και αν νομίζεις ότι κάποιος έχει την ικανότητα να το παρακολουθήσει προώθησέ το για να καλυφθούν και τα ερωτήματα ανθρώπων που όντως ψάχνουν.
http://theduarte.org/30102013-μενέλαος-γκίβαλος-εκπαίδευση-και-κ/
http://www.youtube.com/watch?v=gjhhHpCAXHM
(μάλλον αλλάξτε επάγγελμα ή ασχοληθείτε ουσιωδώς με τα κοινά αντί να διαφωνείτε γι’αυτά τα πράγματα στο ιντερνετ και στην Αγγλία-οι υπόλοιποι βγάλτε τα συμπεράσματά σας)
Δυστυχῶς ὁ ἀνεψιὸς περιπίπτει σὲ παιδαριώδη ἀντίφαση. Ἀπὸ τὴν μιὰ στὴν ἀρχὴ ζητᾶ «νὰ μὴν τὸ προωθήσεις περαιτέρω» καὶ στὸ τέλος γράφει «προώθησέ το». Ἔτσι «θὰ καλυφθοῦν τὸ ἐρωτήματα τῶν ἀνθρώπων πού ἤδη ψάχνουν» καὶ θά φωτισθεῖ ὅποιος «ἔχει τὴν ἱκανότητα» !
Ευχαριστώ που ήσασταν τόσο ταχύς να επιβεβαιώσετε με την εκτός ουσίας παρατήρηση το επιχείρημα. Προφανώς εννοούσε να προωθηθούν οι σύνδεσμοι όχι το μήνυμα. Μπορείτε να γυρίσετε στο 1960 τώρα.
Ἐμ, τότε, γιατί προωθήσατε καὶ τὸ μήνυμα ; Πῶς θὰ σᾶς ἐμπιστευθεῖ ὁ ἀνεψιός σας πλέον ; Καὶ γιατί νὰ σᾶς ἐμπιστευθοῦν καὶ ἄγνωστοι ;
Ὅσο γιὰ τὴν καὶ δῆθεν αὐτοτοποθέτηση μερικῶν στὴν καὶ τάχα «πρωτοπορία», καλὸ εἶναι νὰ θυμόμαστε πόσοι ὅμοιοί τους «μονδέρνοι» ἔχουν πάει ἄπατοι ἀκόμη καὶ στά, σὲ κλίμακα ἱστορίας τῳν ἰδεῶν, λίγα χρόνια ἀπὸ τὸ 1960. Οἱ παλαιότεροι, ὅπως καὶ νὰ τὸ ‘δοῦμε, ἔχουν περάσει ἀπὸ ψιλότερο κόσκινο μέχρι να φθάσουν σὲ ‘μᾶς.
Αγαπητέ κ. Θείο,
ευχαριστώ πολύ εσάς και τον ανεψιό σας για την καλοπροαίρετη, ευγενική και καθόλου αλαζονική κριτική της άποψής μου και του προσώπου μου.
Σας είμαι υπόχρεος.
Συμφωνώ μέ τήν άποψη πού υποδεικνύει τό άρθρο τού Β.Αδαμίδη, τουλάχιστον μέ τήν έννοια τής ”οπτικής γωνίας” .Νά προσθέσω καί ότι τής ιδίας άποψης ήτο τό βιβλίο τής Λ.Ζωγράφου Γιά τόν Προτεσταντισμό,ώς δεκανίκι τού καπιταλισμού.
Υπάρχουν βέβαια καί αναγνώστες πού συμφωνούν μέ τήν ρήση τού Πάγκαλου ”μαζί τά φάγαμε”,μεταθέτοντας τίς ευθύνες στόν κόσμο,αποφεύγοντας νά αναγνωρίσουν τό ρόλο πού διεδραμάτισαν ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις μετά τόν β’παγκ.
Παραβλέποντας όλες τίς πληροφορίες πού υπάρχουν γιά τίς σχέσεις μεταξύ κυβερνήσεων,μμε,επιχειρηματιών,έξωθεν προστατών,συμμάχων κλπ. καταλήγουν νά κατηγορούν τόν λαό πού ”αγόραζε εισαγόμενα είδη” χωρίς νά βλέπουν μία πολυετή προπαγάνδα πρός αυτό τό μοντέλο
ζωής.
Δέν θά μακρυγορήσω επ’αυτού ,γνωρίζοντας ότι οι μέν τά ξέρουν καλά όλα αυτά,οι δέ θά απαντήσουν
ότι αυτά καί άλλα πολλά,είναι στά μυαλά τών συνομωσιολόγων.
Ευχαριστώ
Γεώργιος Π.
Ενδιαφέρον!
Η Ελλάδα έχει τα μικρότερα ποσοστά αυτοκτονιών και κατάθλιψης σε όλον τον δυτικό κόσμο και μάλιστα με τρομερές διάφορες.Μαλλον άλλοι απέτυχαν όχι εμείς.Περαστικα σας.
Πολύ σωστά ! Ἴσως τὴν κατάθλιψη καὶ τὶς αὐτοκτονίες στὸν δυτικὸ κόσμο τὶς ἑρμηνεύει καὶ ἡ ἀπογοήτευση διότι οἱ ἝΛληνες, σὰν πονηροὶ καὶ θρασεῖς ζητιάνοι (κατὰ τὸν πολυμήχανο «Ζητιάνο» τοῦ Καρκαβίτσα) ἔχουν καταφέρει νὰ τοὺς τὰ φᾶνε δέκα φορὲς μέσα σὲ 197 χρόνια διὰ τῆς μεθόδου τῆς χρεωκοπίας …
Πάντως, στὸν Τρίτο Κόσμο, οἱ αὐτοκτονίες καὶ ἡ κατάθλιψη εἶναι πολύ χαμηλότερες ἀπ’ ὅτι στὴν Ἑλλάδα. Γιὰ ἐκεῖ πᾶμε, μὲ τὰ μυαλὰ πού κουβαλᾶμε.