Sunday 24 March 2024
Αντίβαρο
Δημήτρης Νατσιός Σχολικά εγχειρίδια

Σχολικός τσελεμεντές (β’ τόμος)

Δημοσιεύσαμε την προηγούμενη εβδομάδα τον «πρώτο τόμο του σχολικού τσελεμεντέ». Τα υλικά παρασκευής του αντλήθηκαν από τα βιβλία Γλώσσας των τριών πρώτων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου. Στο παρόν άρθρο θα καταγράψουμε το εδεσματολόγιο, τις συνταγές μαγειρικής των υπολοίπων τάξεων του Δημοτικού καθώς και του Γυμνασίου. Γράμματα πολλά μπορεί να μην μαθαίνουν οι μαθητές, αλλά είναι σίγουρο ότι περατώνοντας την εννιάχρονη υποχρεωτική, κατά το Σύνταγμα, εκπαίδευση, θα γνωρίζουν επαρκώς τα μυστικά της κουζίνας και τη περιποίηση της δέσποινας κοιλίας τους. Λέγαμε παλιότερα ότι η Εκπαίδευση εγκατέλειψε την ψυχή του παιδιού και στράφηκε μονομερώς στον εγκέφαλό του, για να θεραπεύσει τις ανάγκες του κράτους, της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων. Τώρα με την κρίση και την τρομακτική ανεργία εγκαταλείπει την χρησιμοθηρική της αποστολή και στρέφεται στο στομάχι του μαθητή για να θεραπεύσει τις ανάγκες του σώματός του. Εκπαίδευση, δηλαδή, σαρκολατρική, ηδονοθηρική. Αποστολή πια του εκπαιδευτικού δεν είναι να μεταδίδει γνώσεις και ήθος – αυτά είναι μισητά πράγματα- αλλά να μεταβληθεί σε «βοηθό μάθησης» σε «εμψυχωτή ομάδας της τάξης» σ’ ένα είδος «σεφ», αρχιμάγειρα. Για το «Νέο Σχολείο» προτιμότερη είναι η διδαχή μιας συνταγής για «μακαρόνια με κιμά», παρά το απόσπασμα από τον «Επιτάφιο» του Περικλή, ο ύμνος στην δημοκρατία, που περιείχαν τα παλαιότερα βιβλία. «Ώρα με την ώρα μακραίνουμε απ’ όλα όσα θα μπορούσαν να μας γνωρίσουν τον αληθινό εαυτό μας. Κόβουμε τις ίδιες μας τις ρίζες ή προδίδουμε την ιστορική μας μνήμη. Αγνοούμε την αλήθεια του αρχαίου ρητού: Γένοιο οίος έσσι μαθών ή, όπως με άλλα λόγια την εξέφρασε ο Χριστός: Ουκ έχουσιν ρίζαν εν εαυτοίς αλλά πρόσκαιροι εισίν…». (Δ. Πικιώνης).

Συνεχίζουμε τις σχολικές συνταγές.

Ε΄ Δημοτικού.

Στη σελ. 29 του β΄ τεύχους της Γλώσσας, στην ενότητα που είναι αφιερωμένη στα Χριστούγεννα, διαβάζουμε: «Τη μέρα της χριστουγεννιάτικης γιορτής στο σχολείο, μπορείτε να ασχοληθείτε με ζαχαροπλαστική! Φτιάξτε κορμό με μπισκότα…».

Και ακολουθεί η συνταγή. Την ημέρα της πιο όμορφης, χαρούμενης και συγκινητικής σχολικής γιορτής, τα παιδιά δεν θα ψάλλουν κάλαντα, αλλά θα μαγειρεύουν. Τι να πει κανείς;


Στ’ Δημοτικού.

Σελ 48. α΄ τεύχος Γλώσσας.

Συνταγή: «Μακαρόνια με κιμά». Στην επόμενη σελίδα συνταγή για πάρτι «Ρολό για φάγωμα» (Το οποίο είναι φτιαγμένο με τυρί, ζαμπόν, καρότα και λοιπά «χάδια της κοιλιάς»).

Σελ. 52: Συνταγή: «Φασολάκια βραστά». (Μέσω του κειμένου τα παιδιά υποτίθεται θα μάθουν την προστακτική έγκλιση. «Καθαρίστε και πλύντε τα φασολάκια…»).

Σελ. 55. Ολοσέλιδη διαφήμιση του «Ανθότυρου».

Τετράδιο Εργασιών, α΄ τεύχος, σελ. 33.

Συνταγή «Ομελέτα καραβάκι».

Σελ. 41 του ιδίου βιβλίου. Εξωτική συνταγή από τη Μοζαμβίκη: «το φούφου».

Στο β΄ τεύχος της Γλώσσας, σελ. 42-43, περιέχεται κείμενο με τίτλο «οδηγίες χρήσης καφετιέρας». Μαθαίνουν τα παιδιά να φτιάχνουν καφέ. Ερωτηθείσα η κυρά-Δραγώνα, πριν αποπεμφθεί κλωτσηδόν από το διαβίου υπουργείο τους, για την χρησιμότητα και την καταλληλότητα των κειμένων, από Θεσσαλονικιό δημοσιογράφο απάντησε: «Για να μαθαίνουν τα παιδιά να κάνουν καφέ στους γονείς τους». Ακούς απάντηση! Ας μάθουν να στρίβουν και τσιγάρο, λοιπόν. Έξοχη οικογενειακή αγωγή. (Στο Τετράδιο Εργασιών, α΄ τεύχος, στη σελ. 61 φιλοξενείται κεφάλαιο με τίτλο «Οδηγίες χρήσης κλιματιστικού». Ερωτώ: υπάρχει περίπτωση να χαλάσει το κλιματιστικό και να αναθέσουμε στο 12χρονο παιδί μας να το επισκευάσει; Να προσέχουν οι γονείς μήπως δουν καμιά φορά τον κανακάρη τους σκαρφαλωμένο σε σκάλα σκαλίζοντας και επιδιορθώνοντας το …ψυχροαεροποιό μηχάνημα).

Α΄ Γυμνασίου.

Τετράδιο Εργασιών, Νεοελληνική Γλώσσα, σελ. 40. Συνταγή: «Σπαγγέτι μαρινάρα βήμα- βήμα».

Στις σελ. 60-80 του βιβλίου «Νεοελληνική Γλώσσα» φιλοξενείται ενότητα αφιερωμένη στη διατροφή και την υγεία. Το ίδιο είχε επαναληφθεί στην Στ΄ Δημοτικού. Σε δυο σελίδες προτείνονται προγράμματα υγιεινής διατροφής πανάκριβα κατάλληλα για εύπορους καλοφαγάδες.

Β΄ Γυμνασίου.

Τετράδιο Εργασιών, Νεοελληνικής Γλώσσας, σελ. 15.

Συνταγή: «Μαγειρίτσα με άγρια χόρτα» και δίπλα «Τσουρέκια παραδοσιακά». (Παράδοση; Τι είναι αυτό, τρώγεται;)

«Νεοελληνική Γλώσσα», σελ. 16.

Συνταγή: «Τοματοκεφτέδες» (Κυκλάδες).

Στην σελ. 118 του βιβλίου περιέχεται ένα ακατανόητο, προβληματικό κείμενο, ερανισμένο από το βιβλίο του Τ. Λενέν με τίτλο «Συμφωνία με τον διάβολο». Μια κοπέλα με το φίλο της, τον Νταβίντ, γιορτάζουν τα γενέθλιά της. Οι γονείς λείπουν. Ο Νταβίντ όμως παίρνει ναρκωτικά. Κάποια στιγμή πεινούν και η ανώνυμη νέα πετάγεται να πάρει μια πίτσα. Την αγοράζει και αίφνης θυμάται να τηλεφωνήσει σε μια γραμμή βοήθειας (S.O.S. Ναρκωτικά). Τους εξηγεί το πρόβλημα και σημειώνει τις συμβουλές πάνω στο κουτί της πίτσας. Ερώτηση: ένα τόσο σοβαρό θέμα που θερίζει εκατοντάδες οικογένειες και απειλεί απροκάλυπτα νέα παιδιά, είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με τόση ελαφρότητα; Τι δουλειά έχουν οι πίτσες και οι μακαρονάδες με την φρίκη των ναρκωτικών;

Γ΄ Γυμνασίου.

Τετράδιο Εργασιών, Νεοελληνική Γλώσσα, σελ. 15 «Μια παραδοσιακή ελληνική συνταγή: κολοκυθοκεφτέδες»..

Εδώ τελειώνει η διατροφική περιήγηση στα σχολικά βιβλία. Οι συνταγές που περιέχονται είναι περίπου τριάντα (30). Τριάντα συνταγές, όταν δεν βρίσκεις στα βιβλία αυτά αριστουργήματα του ελληνικού λόγου εν τη διαχρονία του. Δηλαδή, όχι μόρφωση εδραία, αφυπνιστική και ελευθερογόνο, αλλά αποβλακωτική, στενόμυαλη, φιλήδονη, «καντιποτένια». Πουθενά ο ηρωισμός, η αυτοθυσία, το φιλότιμο, «το εύδαιμον και ελεύθερον», αλλά κιμάδες, πίτσες και κολοκυθοκεφτέδες.

Μαθαίνουμε και για το μάθημα της ιστορίας του «Νέου Λυκείου» ότι ξεπαστρεύεται με το πονήρευμα της μετατροπής του σε επιλεγόμενο. Ποιος μαθητής θα επιλέξει την όλβιον ιστορική μάθηση και παίδευση; Τι χρειάζεται η ιστορία και η μνήμη στην εποχή του μνημονίου και της υποδούλωσης; Πικρές οι ρίζες της παιδείας, πικρότεροι, δηλητήριο, και οι καρποί της. Μιζέρια, τιποτοκρατία, κατάθλιψη παντού. Ένα τεράστιο σάβανο απλώθηκε πάνω από τα πάλαι ποτέ «ρόδινα ακρογιάλια» της αγαπημένης μας πατρίδας. Μόνο μια παρήγορη φωνή μας απέμεινε: « Εν τω κόσμω θλίψην έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον».

.

9 comments

Eleftherios 13 January 2011 at 18:05

Κάνε υπομονή δάσκαλε. Δεν είσαι μόνος σου.
Καιρός να εκλέξουμε αντιπροσώπους – και όχι
άρχοντες – μεσα απο το Λαό και όχι λαμόγια καριέρας
(δηλ. οχι αυτούς που θα ξεπουλήσουν την Πατρίδα για
να αναριχηθούν στην εξουσία. Βεβαια εαν εχεις προ
πολλού ξεπουλήσεις την ψυχή σου πως είναι δυνατόν
να μήν ξεπουλήσεις οτιδήποτε αλλο; Μεγάλε, αφού δεν
έχεις κανένα σύστημα ηθικών αξιών πας να μας πουλήσεις
φούμαρα για δήθεν δικαιοσύνες, ισότητα, αξιοκρατία
και …διαφάνεια απλα για να ικανοποιήσεις τα αφεντικά σου.
Κανεις λάθος όμως, στην Ελλάδα αφεντικά σου είμαστε Εμεις).

Συγνώμμη για το μονόλογο.

Reply
Ανώνυμος 13 January 2011 at 23:22

Η Οργη Λαου μεγαλωνει μερα με την μερα, ωρα με την ωρα. Καλυτερα οι “Αρχοντες” να αρχισουν να ψαχνουν τρυπες να κρυφτουν.

Reply
Eleftherios 15 January 2011 at 19:55

Εξαρτάται από το τι συνειδήσεις θέλεις να διαμορφώσεις στους νεους. Π.χ. εάν δέν θέλεις να γνωρίζουν για την σφαγή της Χίου τους το αποκρύπτεις (αρα δεν τους λες ψέμματα). Εάν δέν θέλεις να γνωρίζουν για την γενοκτονία εκατομυρίων ελληνικών αρμενικών και ασσυριακών πλυθησμών της μικρας ασίας απλως τους το αποκρύπτεις η εξευτελίζοντας και διαστρεβλώνοντας το νόημα της λέξεως τους κάνεις να αγνοούν την πραγματικότητα (π.χ. “ανέκδοτα με Πόντιους”). Αντιθέτως μπορείς να τους διδάξεις λεπτομερείς καταλόγους προιόντων που παράγονται στις χώρες της ευρώπης, και να το ονομάσεις ιστορία.

Με λίγα λόγια η στρατηγική παιδείας είναι έρμαιο των πιέσεων που δεχεται η εκαστοτε κυβέρνηση από εξωτερικούς φορείς (Π.χ. βλέπε την σύναψη Ε-Τ φιλίας του Ε. Βενιζελου)

Η απάντησή μου στην ερωτησή σου jmakryn είναι ότι χρειάζεται πρώτα ο ειδικός επιστήμονας (όχι ο άσχετος που πήρε το πτυχίο του με πέντε) να κανει (όπως λενε οι φίλοι μας εκ δυσμάς) planning και organizing με βάση τις επιταγές του συντάγματος και τις προσδοκίες των ελλήνων πολιτών και στη συνεχεια ο αρμόδιος φορέας (Υπ.Παιδείας) να κανει το staffing leading and controlling.

Προσωπικά θα ήθελα να επιστρέψουμε στην ύλη της δεκαετίας 1975-85. Και μετά το συζητάμε. Γιατί οι έλληνες είναι σαν τα παιδιά. Δεν γνωρίζουν τίποτα, και οι λύκοι εχουν εκμεταλευθεί αυτό το έλλειμα παιδείας και γνώσεως.

Reply
jmakryn 15 January 2011 at 22:12

Δεν μας λέτε τι αναγνώσματα πρέπει να υπάρχουν ΄;
Θα ήθελα συγκεκριμένη απάντηση.
ΜΟΝΟ απο τον συγγραφεα.

Reply
jmakryn 16 January 2011 at 09:18

καλό είναι να λέμε οτι δεν συμφωνούμε μ αυτό η με το άλλο. Πρέπει όμως να λέμε τι θέλουμε στην θέση τους. Διαφορετικά αυτό θυμίζει την πολιτική. Την αντιπολίτευση που λέει μόνο όχι αλλά δεν λέει τι πρέπει στην θέση του όχι. Διαφορετικά αυτό λέγεται στείρα αντιπολίτευση.
ΑΚΌΜΑ περιμένω

Reply
ΝατσιόςΔημήτρης 16 January 2011 at 09:51

Δεν θα πω αναγνώσματα, θα αναφέρω συγγραφείς, αν και διακρίνω υστεροβουλία στην ερώτηση. Αίσώπου μύθοι και ομηρικά έπη. Εύκολα και κατανοητά για τις Ε’ και Στ’ τάξεις αποσπάσματα από τους αρχαίους και τους Πατέρες της Εκκλησίας. Κείμενα από βυζαντινούς συυγραφείς και της περιόδου της Τουρκοκρατίας. (άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός).Απομνημονεύματα αγωνιστών του “21. Μακρυγιάννης, Κολοκοτρώνης και άλλων. Τους μεγάλους Νεοέλληνες ποιητές και συγγραφείς για όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες, στις οποίες προβάλλονται τα προτερήματα και οι αξίες του Γένους μας. Ερωτώ: είναι δυνατόν να υπάρχουν 7 ενότητες, αφιερωμένες στα δικαιώματα του παιδιού στο Δημοτικό και να μην διδάσκεται, μέσω κειμένου, η εργατικότητα και η υπευθυνότητα; Διάβασε τα παλιά αναγνωστικά τα οπία καταργήθηκαν το 1983 και θα καταλάβεις τι εννοώ. Ρώτησε ένα παιδί του δημοτικού αν θυμάται, αν εντυπώθηκε στην μνήμη του, ένα ανάγωσμα από τα νέα βιβλία. Η απάντηση θα είναι αρνητική. Στην Α’Γυμνασίου διδάσκεται η παιδεραστία, δεσμός 25χρονου με 14χρονη μαθήτρια. Αυτό αν είχαμε, ως λαός, υγιή αντισώματα θα έφτανε για να τινάξει στον αέρα το διαβίου υπουργείο. Exουμε 30 συνταγές μαγειρικής και μετά βίας 3-4 δημοτικά τραγούδια, τα αριστουργήματα του νεοελληνικού λόγου. Αυτό πώς το κρίνεις; Αποστολή του σχολείου είναι πλην των γνώσεων και η καλλιέργεια χαρακτήρα, “παιδεία εστί ου την υδρία πληρώσαι αλλά ανάψαι αυτήν”. Ο λόγος του Πλάτωνος είναι σαφής. Δεν μπουκώνουμε τον εγκέφαλο του παιδιού με σκόρπιες γνώσεις, αλλά ανάβουμε, φωτίζουμε, θωρακίζουμε την ψυχή του. Και τροφή της ψυχής είναι, αγαπητέ, μεταξὐ άλλων και Λόγος που εγένετο σαρξ.

Reply
jmakryn 16 January 2011 at 16:26

Εγώ θα έλεγα όλα τα αναγνωστικά που διδαχθήκαμε παλιά και πουλιούνται τώρα ΑΝΆΡΠΑΣΤΑ στα καροτσάκια. Όλα αυτά είναι ΔΙΑΜΆΝΤΙΑ. Ακόμα δεν ξέρω αν στην Α δημοτικού υπάρχει το ΛΌΛΑ ΝΑ ΈΝΑ ΜΉΛΟ κ.λ.π Όλα διαπαιδαγωγούν. Και δημιουργούν την εικόνα της συνεκτικής οικογένειας. Υπάρχουν αναγνώσματα διηγήματα από την αρχαία Ελλάδα. Πηνελόπη Δέλτα, Ξενόπουλος, κ.α
Όμως μην επικεντρωνόμαστε ΜΟΝΌ στην Ελληνοχριστιανική παιδεία.

ΥΓ ,, διακρίνω υστεροβουλία στην ερώτηση…
Ποια υστεροβουλία ΄; Ήμουν σαφής όταν έλεγα οτι στην άρνηση πρέπει να αντί παραθέτουμε τις δικές μας προτάσεις. Διαφορετικά δείχνει -χωρίς παρεξήγηση – πολιτικαντισμο.

Reply
sk 23 January 2011 at 20:27

Δάσκαλε είμαι μαζί σου. Αν και καθηγητής μαθηματικών σε Ιδ. Λύκειο δίνω το δικό μου αγώνα. Μη σταματάς να γράφεις. Το χρειαζόμαστε.

Reply
drummerhellas 1 March 2011 at 00:17

Για να έρθω στα λόγια του δάσκαλου.

Είμαι γεννηθείς τον Φεβρουάριο του 1975. Συνεπώς κέρδισα χρονιά και πήγα Α’ Δημοτικού το ’80.

Θυμάμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ το αναγνωστικό μας. Τον Σώτο Σώτο ως μαθητή και την κυρία Αλόη ως δασκάλα. Όλο το αναγνωστικό συμβάδιζε με τη δική μας σχολική χρονιά. Συνεπώς η κυρία Αλόη και η τάξη της ήταν οι συνάδελφοί μας μαθητές απο ένα άλλο σχολείο. Η κυρία Αλόη ήταν μια πολύ καλή κυρία που μαζί με την δασκάλα μας, μας μάθαιναν για τη ζωή, τους ήρωες του 21, τη θρησκεία μας, την Ελλάδα!

Υπήρχε το μάθημα της Πατριδογνωσίας. Να γνωρίσουμε την πατρίδα μας.

Έπαρση και υποστολή σημαίας κάθε μέρα. Μάθαμε την στοίχηση και την προσοχή, μια πρώτου βαθμού πειθαρχία αλλά συνάμα και σεβασμό προς το εθνικό μας σύμβολο.

Οι τάξεις μας ήταν γεμάτες με εικόνες ηρώων της επανάστασης ενω θυμάμαι σε μεγαλύτερες τάξεις υπήρχαν και αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι. Δεν μάθαμε τι είπαν αυτοί παρα μόνο στο Λύκειο πιο αναλυτικά. Για να είναι εκεί όμως πρέπει να ήταν πολύ σπουδαίοι.

Μα πάνω απ’ όλα υπήρχε ο Δάσκαλος και η Δασκάλα. Στυλοβάτες της παιδείας. Άνθρωποι μαθημένοι απο άλλους παλαιότερους στυλοβάτες που έζησαν το ηρωϊκό ’40 και την κατοχή. Θα αναφέρω τα ονόματά τους σε ένδειξη σεβασμού (όλοι τους είναι ακόμη εν ζωή, με κομμένες συντάξεις οικονομικής κρίσης). Η κυρία Παραρά (Α – Γ Δημοτικού), ο κύριος Παπαδόπουλος (Δ και Ε δημοτικού) και ο κύριος Στρατάκης (ΣΤ’ δημοτικού). Στο γυμνάσιο ο κύριος Πιτόγλου (φιλόλογος) και στο Λύκειο ο κύριος Κοκκινόπουλος ως Λυκειάρχης και μέγας παιδαγωγός και εκπαιδευτικός.

Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνω στην εκλειπούσα φιλόλογο – φιλόσοφο Μιράντα Κροκίδη στην οποία πιστεύω χρωστάμε όχι τόσο τις γνωσεις αλλά τον τρόπο του σκέπτεσθαι… ένα εφόδιο που θα κουβαλάμε σε όλη μας τη ζωή.

Με αυτό μου το σχόλιο λοιπόν θα ήθελα να συμφωνήσω με τον Δάσκαλο παραπάνω και να επιβεβαιώσω τα γραφόμενά του. Εμείς οι μαθητές του ’80 θυμόμαστε, πράγμα που σημαίνει οτι η δουλειά της παιδείας και των δασκάλων μας ήταν άριστη. Μπορεί να μην γίναμε όλοι μας Γιανναράδες ή Νατσιοί. Διατηρήσαμε όμως την ικανότητα να ξεχωρίζουμε τον καλό απο τον κακό Γιανναρά, τον καλό απο τον κακό Νατσιό.

Δάσκαλε, μαζί σου!

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.