Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Γλυκύτερο πράμα δεν είναι άλλο από την πατρίδα και τη θρησκεία. Όταν δι’ αυτά τον άνθρωπο δεν τον τύπτει η συνείδησή του, αλλά τα δουλεύει ως τίμιος και τα προσκυνεί, είναι ο πλέον ευτυχής και ο πλέον πλούσιος. Αυτά γράφει ο Μακρυγιάννης στα Απομνημονεύματά του. Διακόσια χρόνια πέρασαν από την έναρξη της Επανάστασης, που μας έδωσε την ελευθερία μας. Και σήμερα οι πολλοί Έλληνες αγαλλιάζουμε και ευχαριστούμε τον Θεό που γεννηθήκαμε και ζούμε σε αυτή την γλυκιά και φωτεινή Πατρίδα και που συνεχίζουμε μια παράδοση 3000 ετών, από τα οποία τα 2000 ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Ο κ. Ηλίας Οικονόμου, ομ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην εμπεριστατωμένη μελέτη – βιβλίο του «Ο Θεός και το 1821 – Το θείον εις τον λόγον και την πράξιν των πρωτουργών και του λαού κατά την Εθνεγερσίαν» αποδεικνύει ότι το σύνολο των αγωνιστών και του λαού είχαν βαθιά πίστη στον Θεό. Και στον τόμο, που εξέδωσε η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος για τις «Σημαίες της Ελευθερίας» αποδεικνύεται ότι όλα τα μπαϊράκια, τα λάβαρα και τα φλάμπουρα των Αρματολών και των Κλεφτών επί τουρκοκρατίας και όλες οι Σημαίες της Επανάστασης έφεραν επάνω τον Σταυρό, ή Εικόνες, συνήθως του Χριστού, της Παναγίας και στρατιωτικών Αγίων, κυρίως του Αγίου Γεωργίου.
25 Μαρτίου 1846. Πανηγυρική εκδήλωση για την Εθνική Επέτειο στο αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης της Βουλής. Παρόντες οι Πρόεδροι της Βουλής και της Γερουσίας, άλλοι επίσημοι και πλήθος κόσμου. Ομιλητής ο Γεώργιος Τερτσέτης. Με την ευκαιρία παρουσιάζει το βιβλίο με τα Απομνημονεύματα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, που εκείνος τα έγραψε όπως του τα υπαγόρευσε ο Γέρος του Μωριά. Αν και δεκαπέντε μόλις χρόνια είχαν περάσει από την απελευθέρωση της Πατρίδας σημειώνει πως «αδυνάτισε ο φόβος του Θεού, έλειψε ο έρως της Πατρίδος και με τη φυγή των δύο στοιχείων λείπει και η συνοδεία τους, η καλή ομόνοια, το φιλότιμο, αλήθεια και μεγαλείο».
Σε αυτή την κατάσταση, λέγει ο Τερτσέτης, που νυχτώνει σε κοινωνία αμαρτωλή, που χάνομε την είδηση δικαιοσύνης και αρετής και που μελανιάζει ο κόσμος των ψυχών θεραπεία θα βρούμε στα απομνημονεύματα του γέρου στρατηγού Κολοκοτρώνη. Οι γέροντες θα θυμηθούν και η νέα γενιά θα δει ως εις καθρέφτη τα ιερά έργα του Αγώνα. Και εκεί «αν και δεν λείπουν και μαυράδια από τον καθρέφτη, κοντά στους μαύρους ίσκιους φεγγοβολεί και κάλλος αδιήγητο θεοσεβείας και πατριωτισμού».
Η 25η Μαρτίου 2021 βρίσκει τους Έλληνες σε κατάσταση κρίσεως, οικονομικής, κοινωνικής, εθνικής, ηθικής, πολιτικής, εκκλησιαστικής. Σε κάποια σημεία μοιάζει με εκείνην του 1846. Ο Τερτσέτης μας προτείνει λύση. Είναι η αναβάπτισή μας στα ιδεώδη των Αγωνιστών της Επανάστασης. Προχωράμε μπροστά βλέποντας πάντα πίσω, από τον καθρέφτη. Έτσι εξασφαλίζουμε ασφαλή πορεία, όπως έλεγε η αείμνηστη Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη. Και δεν κόβουμε τις ρίζες μας. Αν τις κόψουμε θα ξεραθούμε και θα πεταχτούμε στην ανυπαρξία της Ιστορίας.-