Γράφει ο Στυλιανός Καβάζης.
Μέρα παρελάσεων η σημερινή δεν θα μπορούσε να λείπει ο ανάπηρος πολέμου του έπους του ’40 Συνταγματάρχης Γκίκας Τρίπος. Ένας ήρωας που περπάτησε στην αιωνιότητα χωρίς πόδια, αλλά με ψυχή γίγαντα.
Ο Γκίκας Τρίπος, ο ανάπηρος πολέμου που συγκλόνιζε όταν άνοιγε τις παρελάσεις, “έφυγε” τον Νοέμβριο του 2012. Όσοι τον είχαν δει να προπορεύεται, δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη συγκίνηση που σκόρπιζε η μορφή του.
Oνομαζόταν Γκίκας Τρίπος και πήρε τον δρόμο για την Άνω Ελλάδα πριν 13 χρόνια αλλά άφησε το όνομά του και τα κατορθώματά του ως πολύτιμη παρακαταθήκη!!!
Γεννήθηκε στην Ύδρα την 2 Οκτωβρίου του 1917. Την 27 Δεκεμβρίου του 1940 και ενώ μαχόταν στο Αργυρόκαστρο, τραυματίστηκε από οβίδα των Ιταλών με αποτέλεσμα να χάσει και τα δύο του πόδια. Η ηρωική του στάση αναγνωρίστηκε άμεσα. Τιμήθηκε με μετάλλια και παράσημα ανδρείας στο μέτωπο από τον στρατηγό Βενετσάνο Κετσέα, αλλά και αργότερα, σε μια συγκινητική τελετή μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη στην Αθήνα, από τον ίδιο τον βασιλιά Παύλο Α΄. Έφτασε στον τιμητικό βαθμό του Ταξιάρχου ε.α., όμως η μεγαλύτερη του τιμή, όπως αποδείχθηκε, ήταν η ικανότητά του να εμπνέει γενιές Ελλήνων με την αγέρωχη παρουσία του.
Για πάνω από μισό αιώνα, η μορφή του Γκίκα Τρίπου ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις εθνικές παρελάσεις. Όταν προπορευόταν, δίχως πόδια αλλά με τη στολή του στρατιώτη, η συγκίνηση που σκόρπιζε ήταν βαθιά και καθολική. Ήταν μια ζωντανή υπενθύμιση του πραγματικού νοήματος της θυσίας, της αντοχής και της αγάπης για την Ελλάδα.\Ζούσε με την οικογένειά του στον Περισσό της Νέας Ιωνίας, σε ένα ταπεινό σπίτι που έκρυβε όμως μέσα του μια ψυχή αντάξια των μεγαλύτερων ηρώων!
Διηγούμενος τις εμπειρίες του, τα όσα βίωσε και έζησε στη διάρκεια του πολέμου αλλά και ο προσωπικός του αγώνας για να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας του, έκαναν τους πάντες να δακρύζουν από συγκίνηση μπρος στο μεγαλείο του. Αυτόν τον ήρωα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας δεν τον ξέρει σχεδόν κανείς σήμερα στην Ελλάδα, κανένα σχολικό βιβλίο δεν τον αναφέρει, γιατί άραγε;
Υ.Γ Η σημερινή εικόνα των παιδιών μας στην Θεσσαλονίκη να περνούν τη στρατιωτική παρέλαση μούσκεμα από τη βροχή δεν είναι απλώς μια τυχαία στιγμή, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι η φλόγα της φιλοπατρίας καίει ασβέστη ακόμη. Όπως ο ήρωας Τρίπος Γκίκας, που έχασε τα δύο του πόδια στον πόλεμο και όμως δεν λύγισε, ανοίγοντας τις παρελάσεις με το παράδειγμά του, έτσι και αυτά τα παιδιά στέκονται όρθια, με θάρρος και καμάρι.
Κόντρα στις φωνές των «εθνοαποδομητών» (που θέλουν να καταργήσουν παρελάσεις και εθνικές επετείους), μέσα σε κάθε τους βήμα ζει το πνεύμα και το εθνικό φρόνημα του ηρωικού Συνταγματάρχη αλλά και όλων των ηρωικών προγόνων μας που πολέμησαν και θυσιάστηκαν για υψηλά ιδανικά που σε κάποιους δυστυχώς σήμερα προκαλούν “αλλεργία”. Η αγάπη για την πατρίδα, η τιμή και η αστείρευτη αντοχή παραμένουν ζωντανά σε όσους συνεχίζουν να την τιμούν!
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΤΡΙΠΟΣ ΓΚΙΚΑΣ
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!❤️
Στυλιανός Καβάζης, 26/10/2025.