Wednesday 16 August 2023
Αντίβαρο
Δημήτρης Νατσιός Κοινωνία/Οικονομία

Μνημόνια ή… μνημόσυνα

«Παλιόφραγκοι, που πέφτετε

σαν όρνια στο ψοφίμι

εσείς πάντοτε κυνηγοί

και πάντα εμείς αγρίμι»

Ακόμη δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί ονομάζονται μνημόνια, οι κανιβαλικού τύπου διαταγές των γνωστών οικονομικών συμμωριών (= συν + μώρα. «Μώρα» σημαίνει προσωρινή πνευματική αδράνεια, διανοητική νωθρότητα, ενώ ως δεύτερη ερμηνεία, την οποία και προκρίνω για την παρούσα λεξιλογική σύνθεση, είναι εφιάλτης. Αυτά από το εγκυρότατο λεξικό του Δημητράκου).

Τα κελεύσματα, λοιπόν, της αλλοδαπής συμμωρίας (οι εφιάλτες), στα οποία, κοκαλιασμένοι σαν νεοσύλλεκτοι, υπακούουν τα ημέτερα πειθήνια ενεργούμενα ονομάζονται μνημόνια. Γιατί; ιδού η απορία. Η λέξη μνημόνιο, με σαφή ετυμολογική καταγωγή από τη μνήμη, σημαίνει αυτό που υποβοηθεί την μνήμη, η υπενθύμιση τρόπον τινά για κάτι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς. Μας έδεναν οι μάνες μας στο χέρι μια κλωστή, για να μην ξεχάσουμε την ζάχαρη από τον μπακάλη της γειτονιάς. Η κλωστή ήταν μνημόνιο, λειτουργούσε υπομνηματικά. Αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι. Τα σουλτανικά όμως φιρμάνια της συμμωρίας, που εξοντώνουν βαθμιαία τον λαό μας και καταστρέφουν την εναπομείνασα κοινωνική συνοχή, τι σχέση έχουν με τα μνημόνια; Και για να μην ξεφύγουμε από την γενέθλια λέξη (μνήμη) δεν θα ήταν καλύτερα να ονομάζονται μνημόσυνα; Εξ’ άλλου τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις για να αποκληθούν μνημόσυνα. Και νεκρός αλήστου μνήμης, αναπαυόμενος εις τόπον χλοερόν και αναψύξεως, υπάρχει (το κράτος, η δημόσια διοίκηση) και θρηνόμενοι και οδυρόμενοι οικείοι, συγγενείς και φίλοι παρίστανται (ο λαός) και νεκροθάφτες προηγήθηκαν. Ποιοι είναι αυτοί; Παραπέμπω στον Παπαδιαμάντη, που γράφει σε άρθρο του με τίτλο «οιωνός» το 1896. (Το «οιωνός» ανήκει στο γνωστό ομηρικό «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης»).

«Άμυνα περί πάτρης δεν είναι οι σπασμωδικαί, κακομελέτηται και κακοσύντακται επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά. Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεωκοπίας. Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος…».

Το κακό είναι ότι αντί να γίνεται το μνημόσυνο των πλασάντων τα ερείπια ανίκανων κυβερνητών, αναπέμπουμε μνημόσυνες δεήσεις για τους εαυτούς μας.

Τον Σεπτέμβριο τίθεται σε εφαρμογή και άλλο μνημόνιο- «επικαιροποιημένο» αυτό- μνημόσυνο: φοροεπιδρομή επί δικαίων και αδίκων. («επικαιροποιημένο»: αθλιότατος νεολογισμός, της κακιάς ώρας). Επαναλαμβάνω: Τα μνημόνια θυμίζουν σουλτανικά φιρμάνια για χαράτσι. Πλήρης αναβίωση της Τουρκοκρατίας. Είναι γνωστό πως τους Έλληνες της «θαυμαστής τάξης», της φρικτής σκλαβιάς στους «Ρωμαιοβόρους» Τούρκους, τους αποδεκάτιζαν, πλην της χατζάρας και οι ποικιλώνυμοι εξοντωτικοί φόροι. Για παράδειγμα υπήρχε φόρος με την ονομασία «κρεβατιάτικα». Όσα κρεβάτια για ύπνο υπήρχαν σε μια κατοικία επιβαρύνονταν το καθένα με 50 γρόσια. Οι αγαθοί όμως Οθωμανοί συμπολίτες μας εφηύραν κι έναν φόρο, που μόνο τουρκομυαλό θα τον είχε επινοήσει. Φόρος «των οδόντων κόπος». Όταν κάποιος Τούρκος «φιλοξενούνταν» σε σπίτι χριστιανού και αφού καταβρόχθιζε ό,τι καλύτερο είχε το έρημο σπίτι, λάμβανε και «άσπρα» και τον κόπο που κατέβαλαν τα δόντια του μασώντας την τροφή. (Δ. Σούτζου, «Αγώνες για τη λευτεριά», Αθήνα 1978, σελ. 6). Έτσι ακριβώς: πλήρωναν οι ραγιάδες και τα σαπιόδοντα των Τούρκων. Να περιμένουμε σε ένα νέο μνημόνιο – μνημόσυνο να επιβληθεί, συν τοις άλλοις, και κάποιος παρεμφερής με τον οθωμανικό φόρο; Θα πρότεινα φόρο «προγαστορίας». Πλείστοι των Νεοελλήνων, λόγω της προηγηθείσης καλοπέρασης, παλυφαγίας και καλοφαγίας, προικίστηκαν με προεξέχουσα κοιλία – στομάχι (αρχαϊστί γαστήρ, εξ ου και προγαστορία). Ένα λογικό ποσό για κάθε προεξέχον εκατοστό περιττής γαστρός, είναι νομίζω ένας καθ’ όλα λογικός φόρος. Οι συνέπειες αυτού του μέτρου θα είναι ευεργετικές και για την υγεία του λαού. Άπαντες θα αποκτήσουμε ιδανική σιλουέτα. Θυμίζω ότι η λέξη σιλουέτα είναι εξελληνισμένο δάνειο εκ της γαλλικής γλώσσας. Ο Ντε Σιλουέτ ήταν, Γάλλος υπουργός των Οικονομικών που έδρασε κατά τον 18ο αι. πήρε μέτρα που εξυγίαναν την γαλλική οικονομία, εξαΰλωσαν όμως τον γαλλικό λαό. Κάτι παρόμοιο προβλέπω να συμβεί, αν υλοποιηθούν όλες οι απειλές του Έλληνα Ντε Σιλλουέτ, οπότε όλοι μας, «ομοθυμαδόν», θα ψελλίζουμε τους στίχους του Καρυωτάκη:

«Κι αν πειναλέοι γυρνάμε ολημερίς

κι αν ξενυχτούμε κάτου απ’ τα γεφύρια

επέσαμε θύματα εξιλαστήρια

του περιβάλλοντος της εποχής».


(Ζητώ συγνώμη για την φαιδρολογία και το σκωπτικό ύφος, αλλά πώς αλλιώς μπορείς να αντέξεις την περιρρέουσα ασχήμια. Ευημερούν λήσταρχοι και σαλταδόροι του πολιτικοοικονομικού βίου και καταδικάζονται τα φτωχότερα στρώματα του λαού μας σε «διά βίου» απόγνωση). Για να μην ξεφύγω από το ευτράπελον ύφος του κειμένου κλείνω με έναν χαριτωμένο και παρήγορο μύθο του Αισώπου. Τίτλος του: «λαγοί και βάτραχοι». «Οι λαγοί, γνωρίζοντας τη δειλία τους, αποφάσισαν να πέσουν σε γκρεμό. Όταν έφτασαν πάνω από τον γκρεμό που είχε κάτω μια λίμνη, οι βάτραχοι που ήταν εκεί, όταν άκουσαν τα ποδοβολητά, βυθίστηκαν από το φόβο τους στα βάθη της λίμνης. Ένας λαγός που τους είδε, είπε στους άλλους. Ας μην πέσουμε στον γκρεμό, υπάρχουν ζώα πιο δειλά, σε χειρότερη μοίρα από μας». Είμαστε σε δεινή θέση σίγουρα. Οι παππούδες μας ήταν σε χειρότερη οικονομική κατάσταση, όμως δεν έλειπε από τα χείλη τους το «έχει ο Θεός», εν παντί ευχαριστούσαν, δεν έκαναν την ζωή τους άχαρη, δεν τους έτρωγε τα σωθικά η μιζέρια και η θλίψη. «Ημείς λήξομεν δαίμονα ου δαίμων λήξει ημάς».

Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-Κιλκίς

.

34 comments

Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας 6 September 2010 at 21:46

Συγγνώμην, ποιός εξέλεξε τους ανικάνους κυβερνήτες;
Μήπως οι πλούσιοι; Μάλλον οι αναγκεμένοι για διορισμό στο δημόσιο. Τώρα που καταφέραμε να διορίσουμε τόσους πολλούς, πρέπει να μειώσουμε την αμοιβή κατά κεφαλήν ώστε να φθάνουν τα χρήματα για όλους.
Και μην επικρίνουμε με τόσο ελαφρότητα τους ξένους. Πολλές φτωχότερές μας χώρες υποφέρουν μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνον σε ´μας, όμως, άνοιξαν το πορτοφόλι και μας διευκολύνουν με ιλιγγιώδη ποσά.

Reply
Γιάννης3 6 September 2010 at 22:13

Ποιος επέλεξε; ο λαός. Οι φτωχοί. Γιατί; Γιατί του είπαν ότι «λεφτά υπάρχουν».

Reply
Eleftherios 7 September 2010 at 04:44

Συμφωνώ με τον κ. Νατσιό: Οι παππούδες μας ήταν φτωχοί
αλλά αξιοπρεπείς. Εσφιγγαν τα δόντια και μέσα από
κατοχές και κατατρεγμούς μεγάλωναν την οικογένεια τους
και έστελναν τα παιδιά σχολείο. Διαφωνώ με τους νέους
που θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό. Στην πρώτη δυσκολία
βάζουμε την ουρά στα σκέλια και φεύγουμε; Οχι, καθόμαστε
στη χώρα μας, της οποίας το καθεστώς μπορούμε να αλλάξουμε.
Αλλιώς είμαστε (ακόμα) σκλάβοι. Οταν ο Frederick Douglass
(σκλάβος σε φυτεία του νότου) προσπαθούσε να πείσει τους
υπόλοιπους να αγωνιστούν γιά λευτεριά έπαιρνε συστηματικά
την ακόλουθη απάντηση: “Ωχ αδερφέ μου, τίποτα δέν πρόκειται
να αλλάξει”. (Frederick Douglass στο My bondage, my freedom).

Βέβαια μιλάω εξ αποστάσεως και εκ του ασφαλούς (προς το παρών).

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 7 September 2010 at 05:12

Καλὰ αὐτὸς ὁ ἀφελὴς λαὸς ποὺ ἐξαπατᾶται, πῶς καὶ ξέρει τόσο καλὰ τὴν ἀξία τῆς ἀργομισθίας ; Δὲν ξέρει, λέτε, ὅτι τὰ χρήματα ποὺ παίρνει χωρὶς νὰ δουλέψει ἀπὸ κάπου πρέπει νά ἔλθουν ; Αὐτὸς ὁ λαὸς δὲν ἔμαθε, ἄρα γε, αὐτὸ τὸ ἁπλὸ τὰ τελευταῖα 43 χρόνια ; Πάντως, εἶναι καιρὸς νὰ τὸ μάθει. Καὶ νὰ μαυρίζει συστηματικῶς αὐτοὺς ποὺ τοῦ τάζουν διορισμὸ καὶ «τακτοποίηση». Ὄχι νὰ βγάζει σὲ δημοσκόπηση τὴν κυβέρνηση τῆς σπατάλης 1981-1985 καλύτερη μεταπολιτευτικὴ κυβέρνηση. Οἱ Γάλλοι σοσιαλιστὲς, γιὰ παράδειγμα, δὲν ἔχουν `δεῖ ἐξουσία ἀπὸ τότε ποὺ τελείωσε ἡ θητεία τοῦ Μιττεράν. Διότι κι αὐτοὶ κοίταξαν νὰ ἀγοράσουν τὴν ψῆφο τοῦ λαοῦ μὲ «παροχές» ποὺ, μετά, πῆραν πίσω. Ὅσο δὲν μαθαίνει, ποιπόν, ὁ καημένος ὁ λαός, ἂς πληρώνει. Δίκαιο εἶναι.

Reply
Σπ. Θεοδωρόπουλος 8 September 2010 at 00:33

Πολλή φόρα έχετε πάρει, ως συνήθως, κ. Νατσιέ.

Κατ’ αρχάς, ο -έστω και ‘φαιδρολογικός’- νεολογισμός σας “συμμωρία”, (συν+μώρα), είναι από πάσης απόψεως αθλιότερος από τον νεολογισμό “επικαιροποιημένος” τον οποίο χαρακτηρίζετε “αθλιότατο”…..
Πέραν τούτου, οι συγγενείς κλπ. (ο λαός), δεν είναι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, “θρηνούμενοι”, όπως γράφετε, αλλά θρηνούντες.

Τα ερείπια, διδάσκαλε αγαθέ, δεν τα “έπλασαν” οι ανίκανοι κυβερνήτες μας μόνοι τους. Για το ασύλληπτο (για καιρό ειρήνης) κατάντημα της πατρίδας μας, φταίμε ΟΛΟΙ. Άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο βέβαια.
Εμείς αναδείξαμε αυτούς τους κυβερνήτες. Και εμείς, μη παράγοντας σχεδόν τίποτα και καλοπερνώντας σκανδαλωδώς με δανεικά, εμείς όλοι την “κάτσαμε” τη βάρκα που μας κουβαλούσε…. Ήρθε η ώρα της “λυπητερής”.

Τους “παλιόφραγκους που έπεσαν σαν όρνια στο ψοφίμι”, τους “κανίβαλους” με τα “φιρμάνια για χαράτσι”, [τη συμμορία], όπως τόσο φτηνά και λαϊκίστικα λέτε, εμείς τους φέραμε εδώ. Κάτι αθώα παιδάκια του λαού π.χ., σαν κι αυτά της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε…. Δεν μιλάω για τις λαμπρές εξαιρέσεις κάθε φορά. Μιλάω για τη μεγάλη πλειονότητα του κρατικοδίαιτου συρφετού.
Ούτε παλιόφραγκοι, ούτε κανίβαλοι είναι, ούτε φιρμάνια εκδίδουν. Απλά προσπαθούν σοβαρά να σώσουν ένα αδιόρθωτο ξευτιλισμένο κράτος από βέβαιη χρεωκοπία, για να μην τα χάσουν (ως δανειστές μας ) ΟΛΑ, αν τελικά χρεωκοπήσουμε. Τα χρήματά τους προσπαθούν να εξασφαλίσουν με σκληρούς, ακόμη και ανάλγητους όρους, όπως κάνει ο καθένας όταν δανείζει παντελώς αφερέγγυο και αναξιόπιστο άτομο. Σ’ αυτή τη συγκεκριμένη δεινή συγκυρία, πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να βρούμε τα τεράστια ποσά που χρειαζόμαστε άμεσα, για τoκοχρεολύσια,μισθούς, συντάξεις κ.λ.π. ανελαστικά;

Μόνο η φαντασιοπληξία μπορεί να οδηγήσει στη διαπίστωση ότι η ζωή των φτωχών πλην “αξιοπρεπών” παππούδων μας δεν ήταν άχαρη, και ότι “δεν τους έτρωγε τα σωθικά η μιζέρια και η θλίψη”. Σε ποιους τα λέτε αυτά κ. Νατσιέ; Στα σχολιαρούδια σας; Για ποια ακριβώς εποχή μιλάτε;

“Το κακό είναι”, γράφετε, “ότι αντί να γίνεται το μνημόσυνο των πλασάντων τα ερείπια ανικάνων κυβερνητών”, (των μοναδικών, δηλαδή, καθ’ υμάς, ενόχων), “αναπέμπουμε….δεήσεις για τους εαυτούς μας”, (για μας, δηλαδή, τον απλό, παντελώς «αθώο», λαό….).
Καλείτε, δηλαδή, έμμεσα τον πάντα “αδικημένο λαό” να εξεγερθεί και να εξοντώσει τους ανίκανους ηγέτες του!!! Για την περίπτωση που δεν σας μαζέψει κάποιος εισαγγελέας γι’ αυτό το συγκεκριμένο που λέτε, έχετε τα κότσια να μπείτε μπροστά; Στα λόγια είμαστε όλοι “μανούλες”…… Ιδίως εμείς οι δημοσιοσυντήρητοι….

Reply
imago 8 September 2010 at 07:09

Πρόσφατα απαγορεύτηκε το κάπνισμα…δια νόμου…
Οι “πολίτες” βολεύτηκαν με τα κελεύσματα αυτά, ο καθένας με τον δικό του, ατομοκεντρικό τρόπο.
“το λέει ο νόμος”, “δεν καπνίζω άρα δεν με αφορά”, “ευκαιρία να το κόψω” και άλλα τέτοια φαιδρά.
Αυτοί οι άνθρωποι, ο λαός, δεν είναι αθώοι για την πολιτική μας κατάντια, είναι εκείνοι οι οποίοι οφείλουν να καθήσουν στο “σκαμνί”.
Άμα βολεύεσαι στον ρόλο του υπάκουου-υπήκοου, δεν έχεις λόγο να γυρεύεις ευθύνες, ούτε λόγο να εκφράζεσαι (εκ των υστέρων)!

Reply
imago 8 September 2010 at 07:14

Πρόσφατα απαγορεύτηκε το κάπνισμα…δια νόμου…
Οι “πολίτες” βολεύτηκαν με τα κελεύσματα αυτά, ο καθένας με τον δικό του, ατομοκεντρικό τρόπο.
“το λέει ο νόμος”, “δεν καπνίζω άρα δεν με αφορά”, “ευκαιρία να το κόψω” και άλλα τέτοια φαιδρά.
Αυτοί οι άνθρωποι, ο λαός, δεν είναι αθώοι για την πολιτική μας κατάντια, είναι εκείνοι οι οποίοι οφείλουν να καθήσουν στο “σκαμνί”.
Άμα βολεύεσαι στον ρόλο του υπάκουου-υπήκοου, δεν έχεις λόγο να γυρεύεις ευθύνες, ούτε λόγο να εκφράζεσαι (εκ των υστέρων)!

Reply
Νατσιός Δημήτρης 8 September 2010 at 09:57

«Εξομολογητική ευχή προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον»
αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Πτωχεύων ταῖς ἀρεταῖς· πλουτῶν τοῖς πάθεσι· αἰσχύνης πεπληρωμένος· παρρησίας θείας ἐστερημένος κατακεκριμένος ὑπό τοῦ Θεοῦ· θρηνούμενος ὑπό Ἀγγέλων· γελώμενος ὑπό δαιμόνων· μισούμενος παρά ἀνθρώπων· ἐλεγχόμενος ὑπό τοῦ συνειδότος· ὑπό τῶν πονηρῶν μου καταισχυνόμενος ἔργων· καί πρό θανάτου νεκρός ὑπάρχων· καί πρός τῆς Κρίσεως αὐτοκατάκριτος ὤν· καί πρό τῆς ἀτελευτήτου κολάσεως, αὐτοτιμώρητος τυγχάνων ὑπό τῆς ἀπογνώσεως.

Φώτης Κόντογλου, «Η ανταρσία του Μπάουντι»

Στο μνήμα του χαράξανε τα παρακάτω λόγια: «Εις μνήμην του Γουλιέλμου Μπλάι, αντιναυάρχου του Κυανού Στόλου, διασήμου θαλασσοπόρου, όστις πρώτος μετεφύτευσε το αρτόδεντρον εκ Ταϊτής εις τας Δυτικάς Ινδίας. Επολέμησε γενναίως υπέρ της χώρας του και απέθανεν αγαπώμενος, πενθούμενος και θρηνούμενος την 7 Δεκεμβρίου 1817, εις ηλικίαν 64 ετών.»

Απαντώ μόνο για την ειρωνεία περί ορθής επιλογής της λέξης. Κατά τα άλλα κατηγορήστε το λαό για τα μνήμόνια και καθίστε φρόνιμα για να γίνετε νοικοκύρηδες.

Reply
Misha 8 September 2010 at 12:51

Προς όσους προσπαθούν να επιρρίψουν συλλογικές ευθύνες στους έλληνες εργαζόμενους σαν δήθεν συνυπεύθυνους , για το χάλι στο οποίο μάς έφερε η συμμορία των ευρωλιγούρηδων πολιτικάντηδων:
Δεν είμαστε υπεύθυνοι, γιατί δεν μετέχουμε ούτε στο σχεδιασμό των πολιτικών, ούτε πολύ περισσότερο στην προπαγάνδιση τους , η οποία γίνεται με εργαλείο τα καθεστωτικά ΜΜΕ και με χρήση των πιο προηγμένων τεχνικών νευρομάρκετινγκ.
Η μόνη ευθύνη που θα μπορούσε να μάς καταλογιστεί είναι πως υπήρξαμε αφελείς, εμπιστευτήκαμε τις καλές τους προθέσεις, πιστέψαμε τις διακηρύξεις τους και δεν αντιληφθήκαμε αρκετά έγκαιρα την, επαγγελματικα οργανωμένη και διαχρονική, εκστρατεία εξαπάτησης.
Aυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως μόλις μάς δόθηκε υποψία δυνατότητας συμμετοχής στην ελεύθερη πληροφόρηση, πλημμύρισε το διαδίκτυο με αποκαλύψεις των ληστρικών πρακτικών της συμμορίας των τοκογλύφων, ντόπιων και ξένων.
Και αυτό ενόχλησε τόσο πολύ , ώστε να έχουμε μέχρι και νεκρό ιστολόγο.

Δάσκαλε Δημήτρη Νατσιέ, για μιά ακόμη φορά, αγγίζεις τον πυρήνα του προβλήματος.Συγχαρητήρια.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 8 September 2010 at 14:57

Ὤστε εἶναι ληστρικὴ πρακτικὴ νὰ μᾶς δανείζουν μέ κόστος τὸ ἕνα τρίτο ἤ λιγώτερο αὐτοῦ ποὺ θὰ μᾶς κόστιζε νὰ δανεισθοῦμε μόνοι μας ; Νὰ μᾶς χαρίζουν, δηλαδή, τοὐλάχιστον 500 εὐρὼ τὸν χρόνο σε κάθε ἄντρα, γυναίκα καὶ παιδὶ αὐτῆς τῆς χώρας για τρία χρόνια; Ἀμ βρέστε μου δύο ἀκόμη τέτοιες ληστρικὲς συνωμοσίες νὰ λύσουμε τὸ οἰκονομικό μας πρόβλημα γιὰ ἄλλα 35 χρόνια …
Καὶ ὅσοι δὲν συμμετέχουμε στὰ κοινὰ διότι μᾶς ἔπιασε τὸ νευρομάρκετιγκ, προφανῶς εἴμαστε κορόϊδα καὶ στὶς ἰδιωτικές μας συναλλαγές. Εμ τότε, τὶ διαμαρτυρόμεθα; Μπορεῖ τὸ κράτος νὰ μᾶς κάνει μεταμόσχευση ἐγκεφάλου, διότι δὲν ἔχουμε μυαλό; Καὶ τὸ λίγο, ὑποτίθεται, μυαλὸ οἱ εὐρωλιγούρηδες πολιτικάντηδες τὸ ἔβαλαν στήν κούτρα μας ;

Reply
Ανώνυμος 8 September 2010 at 17:42

Οδηγίες χειρισμού και τρικ εξαπάτησης :
Ένα από τα θετικά των φιλελεύθερων ολιγαρχικών καθεστώτων είναι η σχετική διαφάνεια. Έτσι, σε έκθεση του ΟΟΣΑ που διατίθεται ελεύθερα στο Διαδίκτυο, διαβάζουμε συστάσεις προς κυβερνήσεις που θέλουν να διαλύσουν το κοινωνικό κράτος χωρίς να εμποδιστούν από επικίνδυνες λαϊκές αντιδράσεις.
Ο αναγνώστης ίσως εκπλαγεί, από το πόσο πιστά η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει τις συστάσεις αυτές.
http://www.oecd.org/dataoecd/24/23/1919068.pdf

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 8 September 2010 at 18:22

Κοινωνικὸ κράτος μπορεῖ νὰ διαλύσει κανείς, μόνον ὅταν ὑπάρχει κράτος. Στὴν Ἑλλάδα δὲν καταφέραμε ἀκόμη νὰ ἱδρύσουμε κράτος. 190 χρόνια σχεδὸν μετὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 δὲν ἔχουμε καταγράψει τὴν δημόσια περιουσία. Δὲν τὴν καταγράψαμε γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ τὴν ἰδιοποιούμεθα, ἄλλοι σὲ μικρὸ βαθμὸ καὶ ἄλλοι σὲ τεράστιο. Ἰδιωτικοποιημένο κράτος, λοιπόν, ἴσως, κοινωνικὸ κράτος μὲ τίποτε.

Reply
Οδυσσέας 8 September 2010 at 18:28

Οι Τούρκοι έβαζαν φόρους χωρίς να προσφέρουν τίποτε στους υποτελείς. Ούτε δρόμους, ούτε δημόσια έργα άφησαν, μόνο τζαμιά και χαμάμ. Οι Ρωμαίοι έκαναν και κανένα έργο, όπως και οι Φράγκοι. Και υποτέλεια από υποτέλεια έχει διαφορά πώς να το κάνουμε. Αμφιβάλλει κανείς ότι οι χώρες π.χ. της πρώην Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας είχαν κι έχουν άλλο επίπεδο (και σε υποδομές και σε πολιτική κουλτούρα) από αυτές της Οθωμανικής; Ούτε για αστείο φυσικά.
Από τότε που μπήκαμε στην ΕΕ προσπαθεί η Ευρώπη να εκπολιτίσει και να εκσυγχρονίσει αυτό το κράτος αλλά αυτό …αντιστέκεται σθεναρά. Και στέλνουν χρήματα και ξαναστέλνουν κι εδώ ζουμπουρίζουμε, διαφθειρόμαστε και νομίζουμε κι ότι τους δουλεύουμε, όταν δεν τους βρίζουμε κιόλας. Ε ήρθε κάποτε η ώρα να αναλάβουν πλέον αυτοί και τα ηνία αφού εμείς είμαστε άχρηστοι. Το κακό δεν θα προκύψει αν τους αφήσουμε τουλάχιστον για ένα διάστημα να τα αναλάβουν, αλλά αν “αντισταθούμε” και πάλι με σκοπό να επανέλθουμε στα δικά μας ήθη της παρακμής.

Reply
imago 9 September 2010 at 15:41

Ελάτε τώρα κε. Misha,

αφήστε τα αστεία σας παρακαλώ. Τα τελευταία 30 χρόνια το εθνικό εισόδημα, δηλαδή τα λεφτά που περνουνε οι πολίτες στο σύνολό των ανέβηκε κατακόρυφα ενώ παράλληλα η εγχώρια παραγωγή εξαφανίστηκε και έγινε συνδικαλισμός, αεριτζιδισμός, συντάξεις, επιδόματα κ.ο.κ.
Η άποψη των πολιτών για το σύστημα δεν ήτανε ποτέ καλή, δηλαδή όλοι ξέραμε.
Μην τα ρίχνουμε όλα στην αφέλεια…

Reply
Misha 9 September 2010 at 16:35

H παραγωγική βάση της χώρας διαλύθηκε εξαιτίας των Κοινων Πολιτικών της νεοφιλελεύθερης ΕΕ.
Η οποία για να αποδείξει το ποιόν της δε δίστασε να συμμετάσχει στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας (του πιο αυτάρκους κράτους της βαλκανικής χερσονήσου), στους «ανθρωπιστικούς» πολέμους των ΗΠΑ, στον επαίσχυντο πόλεμο «κατά της τρομοκρατίας». Αυτά για να μη ξεχνιόμαστε ποια είναι και τι εκπροσωπει η φασιστική ΕΕ και το Δ Ράιχ που την διαφεντεύει.

Όσοι λένε πως η ΕΕ μας δίνει λεφτά κι εμείς τα τρωμε στα μπουζούκια πάσχουν από το σύνδρομο της ψωροκώσταινας.Η ΕΕ δε μάς δίνει ούτε καν το σύνολο των φόρων που θα παίρναμε αν δεν ήμασταν στην ΕΕ, ενω την ίδια στιγμή απομυζά μέσω των ποικίλων Καρφουρ και Πράκτικερ τον εθνικό πλούτο.

Και εν τέλει είναι αστείο ή μάλλον επικίνδυνο και υποβολιμαίο το θεώρημα να αφήσουμε το ΔΝΤ να μάς κάνει κουμάντο, γιατί εμείς είμαστε ανίκανοι.Και μονο αν σκεφτεί κανείς πως την κατοχική επιτροπεία την έφερε στη χώρα ο κατεξοχήν εκπρόσωπος της οικογενειοκρατίας, αυτός που υπήρξε μέλος σε όλες τις πασοκικές κυβερνήσεις, ομοτράπεζος του Κουτσόγιωργα, του Άκη, του Σημίτη, του Μαντέλη , του Τσουκάτου αρκεί για να καταδειχθεί πόσο εγκληματικά μυωπική είναι η εκφραζόμενη άποψη από ορισμένους ευρωλιγούρηδες «ευτυχώς ήρθαν οι ξένοι να μας βάλουν σε τάξη».

Reply
Ανώνυμος 9 September 2010 at 18:02

O Ellhnaras kurios Natsios se ena akoma apokorufwma neo-ellhnikhs koutoponhrias. Pali kapoioi alloi ftaine gia emas kai kapoioi alloi 8a plhrwsoun gia emas. Isws bebaia kalutera gia ekeinon 8a htan na xrewkopousame, na epistrefame sto viotiko epipedo ths dekaetias tou 50. Giati ekeinh h dekaetia einai to protupo tou. Xudaia e8nikofrosunh kai ashmantes proswpikothtes pou me thn dunamh ths vitsas kai tou phlikiou nomizan pws 8a ekpaideuan tous i8ageneis. 0 eis to phlikion kai tote.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 9 September 2010 at 20:39

@Οδυσσέας
Ἐμ ἔβαζαν φόρους οἱ Τοῦρκοι, ἀλλὰ λογικούς. Τυχαῖα, λέτε, δὲν στέριωσε ὁ Βενετία πουθενὰ στὴν καθ`ἡμᾶς Ἀνατολή; Τὸ Regno τῶν Ἑνετῶν στὴν Ἑλλάδα, αὐτὸ ποὺ κόστισε καὶ τὴν ἀνατίναξη τοῦ Παρθενῶνος γιὰ νὰ ἱδρυθεῖ, κατέρρευσε σὲ 100 ἡμέρες τό 1715! Δημοφιλέστατοι πρέπει νὰ ἦταν οἱ Βενετοί μὲ τόσα ἔργα ποὺ ἔκαναν … Φαίνεται ὅτι ὁ Ἔλληνας καταλάβαινε ἀπὸ παλιὰ πόση κλεψιὰ γινόταν μὲ ἀφορμὴ τὰ δημόσια ἔργα.
@misha
Παραγωγικὴ βάση τῆς χώρας ἦταν τὰ ἐργοστάσια ποὺ ἵδρυσε μὲ χίλια ζόρια ἡ δικτατορία ὥστε νὰ ἀναπληρώσει μὲ οἰκονομικὲς ἐπιτυχίες τὸ ἔλλειμμα νομιμοποιήσεώς της. Φυσικό ἦταν, μόλις ἀνοιχθήκαμε στὴν παγκόσμιο ἀγορά, οἱ βιομηχανίες αὐτὲς νὰ κλείσουν. Καὶ χωρὶς τὸ Δ` Ράϊχ τὸ κλείσιμό τους θὰ ἦταν ὀδυνηρώτερο.
Ὅσοιμ πάντως, πιστεύουν ὅτι τὸ μέλλον μας θὰ ἦταν καλύτερο σὲ μιὰ χώρα ποὺ θὰ ἦταν μεσογειακὴ καὶ Ἑλληνορθόδοξη ἐκδοχὴ τῆς Βορείου Κορέας, νὰ τὸ γράψουν εὐθαρσῶς. «Τὸ ἐπ᾿ ἐμοί, ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ,» πιστεύω ὅτι Ὁρθοδοξία καὶ Ἑλληνισμὸς κλειστὸς στὸν ἑαυτό του εἶναι ὀξύμωρον. Μαρτυρᾶ εὐγλωττότατα πόσο λίγο πιστεύει στὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸν Ἑλληνισμὸ αὐτὸς ποὺ τὸν προτείνει.

Reply
Misha 9 September 2010 at 21:22

Παραγωγική βάση ήταν η κτηνοτροφία και η γεωργία μας που διαλύθηκαν με ευθύνη της ΕΕ.
Παραγωγική βάση ήταν η ναυτιλία μας που απαξιώθηκε με τα ξένα πληρώματα και τις ξένες σημαίες.
Παραγωγική βάση ήταν ο ΟΤΕ , η Ολυμπιακή, οι κρατικές τράπεζες που πουλκήθηκαν αντι πινακίου φακής στους ξένους και η ΔΕΗ, η Υδρευση, οι συγκοινωνίες, ο ΟΣΕ, τα ΕΛΤΑ που ακολουθούν.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 9 September 2010 at 22:42

Τὸ τεμπελαριὸ τοῦ εὐρυτέρου δημοσίου τὸ βαφτίζουμε παραγωγικὴ βάση ; Εμ βέβαια, διότι δὲν ἔχει άνταγωνισμὸ γιὰ νὰ δοῦμε πόσο πράγματι ἀποδίδουν. Ἡ Ὀλυμπιακὴ ποὺ εἶχε ἀνταγωνισμὸ μᾶς φέσωνε καθημερινῶς. Παραγωγὴ ἔχουμε ὅταν αὐτὸ ποὺ παράγεις μπορεῖ νὰ πουληθεῖ στὴν παγκόσμια άγορά. Ἀλλιῶς, παραγωγικὴ εἶναι καὶ ἡ Κούβα τοῦ Κάστρο.
Τὴν διάλυση τῆς παραγωγῆς τὴν ἔφερε ἡ δυνατότης νὰ διορισθεῖς, μὲ πώληση τῆς ψήφου σου, ἀργόμισθος. Γιατὶ νὰ κοπιάζεις στὰ χωράφια καὶ τὰ λειβάδια, γιατὶ νὰ θαλσσοπνίγεσαι, ὅταν μπορεῖς νὰ κάαααθεσαι πίσω ἀπὸ ἕνα γραφεῖο.

Ἰδοὺ ἡ διάγνωση άπὸ τὸν κυρ-Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη :

… Ευτύχημα μάλιστα νομίζω ότι δεν ανεφάνη επιφανής τις πολιτευτής εις τα μέρη ταύτα.
– Πώς είπες; ηρώτησεν απορήσας ο ξένος.
– Λέγω ότι λογίζομαι ως ευτύχημα το ότι δεν ανεφάνη τις εκ των λεγομένων επιφανών πολιτευτών εις τας νήσους ταύτας. Ενθυμούμαι τι συνέβη προ πολλών ετών, όταν είχε γίνει τις υπουργός, βουλευτής γείτονος επαρχίας. Οι κουρείς έκλεισαν τα κουρεία των, οι καφεπώλαι τα καφενεία των, οι υποδηματοποιοί επώλησαν τα καλαπόδια των. Δεν υπήρξε βοσκός, όστις να μη διωρίσθη τελωνοφύλαξ, ούτε αγρότης, όστις να μη προχειρισθεί εις υγειονομοσταθμάρχην. Τότε είδομεν πρώτην φοράν κι εδώ εις την νήσον λιμενάρχην φουστανελλάν. Ο εκ της γείτονος επαρχίας υπουργός μας τον είχε στείλει ως δείγμα περίεργον υπαλλήλου. Ο Θεός μάς ελυπήθη και δεν παρεχώρησε να γεννηθεί επιφανής τις εδώ, εσκλήρυνε δε την καρδίαν μας και δεν εδέχθημεν εισβολήν ξένου υποψηφίου. Ιλιγγιώ να φαντασθώ τι θα εγίνετο. Όλοι οι πορθμείς θα εγκατέλειπον τας λέμβους των, οι κυβερνήται θα έρριπτον έξω τα πλοία των, οι ναυπηγοί θα επετούσαν τα εργαλεία των και θα εζήτουν δημοσίας θέσεις. Διότι μη νομίσεις ότι η θεσιθηρία γεννάται μόνη της. Τα δύο κακά αλληλεπιδρώσιν. Η ακαθαρσία παράγει φθείρα και ο φθειρ παράγει την ακαθαρσίαν. Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών, τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων, τα οποία αποζώσιν εξ αυτού, παχυνόμενα επιβλαβώς, σηπόμενα, ζωύφια βλαβερά, ύδατα λιμνάζοντα, παράγοντα αναθυμιάσεις νοσηράς, πληθύνοντα την ακαθαρσίαν. Ευτυχώς δεν υπήρξεν ενταύθα έδαφος κατάλληλον, διά να γεννηθεί το θρέμμα το καλούμενον επιφανής και ούτως απηλλάγημεν της τοιαύτης αθλιότητος μέχρι της ώρας. …

Καὶ συγγνώμην ποὺ τὸ παραθέτω μονοτονικῶς τονισμένο.

Reply
Οδυσσέας 9 September 2010 at 23:18

Στέριωσαν στα Επτάνησα κ.Γεωργάνα και δεν είδα να κακόπαθαν που δεν γνώρισαν τον οθωμανικό πολιτισμό και τους λογικούς φόρους των Τούρκων. Και σε άλλα σημεία του ελλαδικού χώρου είχαν στεριώσει (π.χ. Κρήτη) μέχρι που εκδιώχθηκαν απ’τους Τούρκους.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 10 September 2010 at 04:49

Στὴν Κρήτη, τόσο τοὺς ἀγαποῦσαν, ποὺ οἱ Κρητικοὶ στὴν πλειοψηφία τους ἐξισλαμίσθηκαν μετὰ τό 1669. Τὰ Ἑπτάνησα, ἐπίσης, ἀπέρριψαν διαρρήδην καὶ μὲ πολὺ αἷμα τὴν Βρεταννικὴ προστασία γιὰ νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸ ἑλλαδικὸ βασίλειο, τὸ ὁποῖο σὲ διαχειριστικὴ ἐπίδοση ἦταν χειρότερο ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία. Μέχρι τό 1908 και τοὺς Νεοτούρκους, τὸ ἑλλαδικὸ βασίλειο ἔστελνε τοὺς ἀνθρώπους του, κατά χιλιάδες, μετανάστες στὴν Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία. Ὁ πατέρας τοῦ Ἀνδρέα Συγγροῦ, Χῖος στὴν καταγωγή μὲ πεῖρα τῆς Καταστροφῆς, ἔλεγε ὅτι προτιμᾶ νὰ τὸν σφάχουν χορτᾶτο οἱ Τούρκοι στὴν Πόλη, παρὰ νὰ πεθάνει τῆς πείνας στὴν κοσμοπολίτικη Σύρο, τότε πρῶτο λιμάνι τοῦ Ἐλλαδικοῦ Βασιλείου καὶ ἕδρα τῶν καλυτέρων Ἑλληνικῶν σχολείων.

Reply
Οδυσσέας 10 September 2010 at 08:56

Εξισλαμίσθηκαν για να έχουν τα μεγάλα πλεονεκτήματα του μουσουλμάνου (“Τούρκου” πλέον) έναντι των χριστιανών. Δεν είναι αυτό επιχείρημα για το ότι οι Τούρκοι ήσαν καλύτεροι κι ότι τους αγαπούσαν, αλλά για το ακριβώς αντίθετο.
Τα Επτάνησα φυσικά και θα ήθελαν ένωση με την Ελλάδα, δεν συγκρίνουμε την ελευθερία με την υποτέλεια αλλά μεταξυ υποτελειών ποια ήταν η μη χείρων.
Μέχρι το 1821, οι Έλληνες που μπορούσαν έφευγαν από την Οθωμανική αυτοκρατορία και δημιουργούσαν παροικίες είτε στη Δύση είτε στη Ρωσία. Κι αυτοί που πήγαιναν στη Σμύρνη και την Κων/πολη πήγαιναν κυρίως ως έμποροι κι επειδή ήταν μεγάλα κοσμοπολίτικα κέντρα με επαφές με τη Δύση, δεν πήγαιναν για να θαυμάσουν την οθωμανική διοίκηση.
Και ο Μέγας Δουξ, Λουκάς Νοταράς, λίγο πριν την Άλωση έλεγε ότι προτιμά να δει να βασιλεύει τουρκικό φακιόλι παρά καλύπτρα λατινική και μάλιστα βοήθησε προς αυτήν την κατεύθυνση. Μετά την Άλωση ο Μωάμεθ, αφού τον ευχαρίστησε, ζήτησε να του δώσει τον τρίτο του γιο τον νεότερο για γιουσουφάκι κι επειδή εκείνος αρνήθηκε του πήρε το κεφάλι.
Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις από την ωμή πραγματικότητα έχουν ενίοτε μεγάλη διαφορά.

Reply
Επισκέπτης 10 September 2010 at 10:13

“Στὴν Κρήτη, τόσο τοὺς ἀγαποῦσαν, ποὺ οἱ Κρητικοὶ στὴν πλειοψηφία τους ἐξισλαμίσθηκαν μετὰ τό 1669.”

Μεγάλη αρλούμπα τούτη δω! Οι Κρητικοί πολέμησαν, έστω και με κακή τους όρεξη, στο πλευρό των Ενετών. Μαζί τους άντεξαν την 22χρονη πολιορκία του Χάνδακα (Ηρακλείου), την μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια πολιορκία της Ιστορίας! Μεγάλη αγάπη τους είχαν, γι αυτό έκαναν συνεχείς επαναστάσεις!! Ο εξισλαμισμός οφείλεται στην βία, στην ωμή βία των Οθωμανών και ίσως σε λόγους συμφέροντος, όπως παρατηρεί ο Οδυσσέας. Οι Ενετοί δεν ήσαν “εύκολοι” κατακτητές, καθόλου μάλιστα. Αλλά είχαν κάποιο πολιτισμό, κάποια κουλτούρα. Δεν ήσαν εντελώς ζώα, όπως του Οθωμανούς.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 12 September 2010 at 14:22

Ὅπως διαβάσατε, σὲ σύγκριση μὲ τὸ ἑλλαδικὸ βασίλειο, τὰ «ζῶα» τοῦ Ὀθωμανικοῦ κράτους ἦταν προτιμώτερα γιὰ τοὺς Ἕλληνες. Θλιβερὴ ἀλήθεια.
Γιὰ τὴν σύγκριση Ἑνετῶν καὶ Τούρκων ὡς δυναστῶν σὲ Κύπρο, Κρήτη καὶ Πελοπόννησο ὁμιλεῖ ἀρκούντως καὶ εὐγλώττως τὸ τελικὸ άποτέλεσμα, ἀλλὰ καὶ οἱ πηγὲς τῆς ἐποχῆς. Καὶ τὰ γράφει μέ ἄφθονες περικοπὲς άπὸ τὶς πρωτότυπες ἱστορικὲς πηγές ὁ Σάθας, ὄχι καμμία Ρεπούση.

Reply
imago 12 September 2010 at 15:00

Εξαιρετικέ κε. Οδυσσέας με εκπλήσσετε θετικά.
Πάντως για να λέμε τα πράγματα με το όνομά των. Η έλλειψη παραγωγικότητας φαίνεται και από το γεγονός, ότι οι Έλληνες από την υστεροβυζαντινή περίοδο και έπειτα ήτανε παραδοσιακά ξενολάγνοι. Πριν από αυτή την περίοδο δεν είχανε απολύτως κανέναν λόγο να είναι τέτοιοι γιατί η Ανατολική Αυτοκρατορία διατηρούσε την πνευματική, τεχνολογική, οικονομική και τέλος την πολιτιστική υπεροχή έναντι της Δύσης, υπεροχή η οποία στηρίχθηκε κυρίως και απευθείας στην ελληνιστική και ρωμαϊκή κληρονομιά της. Δυστηχώς η ανατολίτικη νοοτροπία και δομή του βυζαντινού κράτους οδήγησε στην ερμηνεία αυτής της υπεροχής ως θείο δώρο με αποτέλεσμα να την χάσουνε σταδιακά στους ετερόδοξους δυτικούς.
Ο λόγος λοιπόν για τον οποίον ο παραδοσιακός τρόπος ζωής, υποχωρεί σταδιακά, δεν είναι αποτέλεσμα της ηθικής μας διαστρέβλωσης, όπως συνηθίζουνε να υποστηρίζουνε ειδικά όσοι προτιμούσανε και παλαιότερα ακόμη, το τούρκικο φέσι από την παππική τιάρα, αλλά το γεγονός, ότι εδώ και χίλια περίπου χρόνια έχουμε χάσει την πρωτοπορία στην δημιουργία των τεχνολογικών και πνευματικών προϋποθέσεων του ευ ζείν, με αποτέλεσμα να είμαστε διαρκώς υποχρεωμένη να το εισάγουμε από το εξωτερικό.

Reply
Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας 13 September 2010 at 05:56

Καλά, έτσι ξαφνικά μπήκε στο κεφάλι των Ρωμιών η ανατολίτικη νοοτροπία εκεί γύρω στο 1050;  Προηγουμένως σκέπτονταν δυτικά;  Και δεν είναι η ανατολίτικη νοοτροπία ηθική κατάπτωση;
Εναλλακτικώς, θάλεγε κανείς ότι όσο αντλούσε ιδέες (και αυτοκράτορες και αιρέσεις) η Αυτοκρατορία από την Ανατολή, τα πήγαινε καλά. Επί Βασιλείου Βουλγαροκτόνου, όμως, φαίνεται άρχισε η δημοσιονομική κατάρρευση. Ο βασιλιάς ήταν, πώς να το ´πω, συγκεντρωτικός. Η εμπιστοσύνη εις εαυτόν και αλλήλους δεν ήταν το ισχυρό του σημείο. Ούτε γυναίκα δεν τόλμησε να πάρει. Μέσα σε πενήντα χρόνια, το κράτος έγινε σαν την Σοβιετική Ένωση στα στερνά της. Επί τέλους, αναγκάσθηκαν να προσφύγουν για πρώτη φορά σε Ελληνόφωνο για την θέση του αυτοκράτορος. Καλός ήταν, αλλά δύο πράγματα που έκανε έχουν σημασία. Αναγνώρισε επισήμως τον εκπεσμό του νομίσματος και κατήργησε την διάκριση μεταξύ της περιουσίας του στέμματος και της περιουσίας του αυτοκράτορος. Δεν ξέρω, αλλά εμένα αυτό κάτι πολύ σύγχρονο μου θυμίζει.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 13 September 2010 at 09:35

@Οδυσσέας
Σᾶς διαβάζω καλά ; Οἱ Κρητικοί ἤθελαν τὰ πλεονεκτήματα τοῦ «Τούρκου». Οἱ Ἑπτανήσιοι δὲν ἤθελαν τὰ πλεονεκτήματα τῆς ἀγγλικῆς προστασίας. Προφανῶς οἱ δύο στάσεις ἀντιφάσκουν ἡ μία πρὸς τὴν ἄλλη. Ποιὰ εἶναι ἡ γνησίως Ἑλληνική ;
Τώρα, ἀσφαλῶς δὲν πήγαιναν μετανάστες μετεπαναστατικῶς οι Ἕλληνες στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία γιὰ νὰ θαυμάσουν τὴν διοίκηση. Γιατὶ ὅμως δὲν ἔρχονταν μετανάστες στὸ ἑλλαδικὸ βασίλειο Χριστιανοὶ ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία νὰ ἀναπνεύσουν τὸν ζείδωρο ἀέρα τῆς ἐλευθερίας καὶ νὰ ἀπολαύσουν τὴν χρηστή του διοίκηση ; Εἰδικῶς γιὰ τὴν ἐλευθερία, ὁ Παπαδιαμάντης γράφει :
«Ἄ! αἱ ἐκλογαί, αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἐπί ἑβδομήκοντα ἔτη ἀσχολία μας, ἀφ΄ὅτου ἠλευθερώθημεν, ἀφ΄ὅτου δηλαδή μετηλλάξαμεν τυράννους, τοὺς ὁποίους διὰ τῶν ἐκλογών φανταζόμεθα ὅτι ἀντικαθιστῶμεν τάχα συχνότερον».

Reply
Οδυσσέας 13 September 2010 at 17:12

Κι αυτοί τα ήθελαν, όσοι τελοσπάντων σκέφτονταν αναλόγως με εκείνους που εξισλαμίζονταν, δε μιλάμε για όλους προφανώς. Επίσης οι Κρητικοί ζητούσαν κι αυτοί την ανεξαρτησία τους από τους Οθωμανούς και την ένωσή τους με το ελλαδικό βασιλείο παρότι όπως λέτε σε διαχειριστική επίδοση ήταν χειρότερο από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Γιατί άραγε;
Αντίστοιχα κατά την προηγούμενη κατοχή στην Κρήτη αρκετοί εκλατινίσθηκαν και μάλιστα ορισμένοι φτάνουν στο σημείο να δικαιολογούν εκ των υστέρων την οθωμανική κατάκτηση με τη λογική ότι “έσωσε” το Γένος και την Ορθοδοξία του, αυτό ήταν και το σκεπτικό του Νοταρά και πολλών ανθενωτικών άλλωστε. Βέβαια και στα Επτάνησα που οι εθνοσωτήριοι Οθωμανοί δεν πάτησαν πόδι κατά έναν περίεργο τρόπο διεσώθη και η ελληνικότητά τους και η ορθοδοξία τους από τους αθεόφοβους Φράγκους, άρα ίσως εξαρχής κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά με εκείνο το σκεπτικό.

Πολλοί έρχονταν στο ελλαδικό βασίλειο ακριβώς για να αναπνεύσουν το ζείδωρο άερα της ελευθερίας γιατί από χρηστή διοίκηση δεν υπήρχε διαφορά. Το ελλαδικό κράτος αν έχει τα χάλια που έχει είναι ακριβώς γιατί κληρονόμησε την οθωμανική νοοτροπία του κράτους που επιβάλλει φόρους σε υποτελείς χωρίς ανταπόδοση και λογοδοσία. Κι όπου οι συναλλαγές με το κράτος διέπονται από πελατειακή λογική και διαφθορά (ρουσφέτι, μπαξίσι κλπ.), οι νόμοι υπάρχουν για να παρακάμπτονται από την πολιτική εξουσία και όσους μπορούν να την εξαγοράζουν με οποιονδήποτε τρόπο (ψήφος, χρήματα κ.ά.) και όλα τα άλλα κατάλοιπα της χρηστής οθωμανικής διοίκησης.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 13 September 2010 at 20:26

Καλά, οἱ νόμοι ἔργα τῶν χειρῶν μας δὲν εἶναι ; Τότε πῶς εἶναι πιὸ πάνω άπὸ μᾶς ; Δὲν φαντάζομαι νὰ ὑπάρχει κανεὶς ποὺ νὰ εἶναι ὑπέρμαχος τῆς ἐπιστροφῆς στὴν εἰδωλολατρεία. Διότι ἡ ἱστορία τοῦ Ἀβραάμ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη στὴν ὁποία ὁ Ἀβραάμ τρώει τὶς προσφορὲς στὰ εἴδωλα γιατὶ πεινάει κα διαπιστώνει ὅτι τὰ εἴδωλα δέν μποροῦν νὰ τὸν τιμωρήσουν, κάτι πρέπει νὰ σημαίνει. Θρυμματίζει, μάλιστα, μὲ τὸ σφυρί τα εἴδωλα. Νὰ θυμηθοῦμε ὅτι κάτω ἀπὸ τὸ ἄγαλμα τοῦ βασιλέως τῆς Μεσοποταμίας καταγράφονται οἱ νόμοι του καὶ πιάνουμε τὸ νόημα. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες δὲν κατόρθωσαν νὰ καταρτίσουν σῶμα δικαίου ὅπως κατόρθωσαν οἱ μικρογαιοκτήμονες τῆς Ρώμης. Προφανῶς κατανοοῦσαν τὴν ματαιότητα τοῦ πράγματος.
Διερωτῶμαι μήπως τὸ ὀθωμανικό, στ` ἀλήθεια πολὺ παλαιότερο, ραχατλίκι ταιριάζει περισσότερο στὴν φύση τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ θεωρία ὅτι μποροῦμε μὲ γραπτὰ κείμενα νὰ ρυθμίσουμε τὴν ζωὴ σὲ κοινωνία εἶναι αὐταπάτη. Μήπως ἡ περίπτωση τοῦ Ἡνωμένου Βασίλειο, ποὺ δὲν ἔχει γραπτὸ σύνταγμα, κάτι ἀντίστοιχο ὑπαινίσσεται ;

Reply
mengeorgiou 13 September 2010 at 21:03

Μάλλον είναι στραβός ο γιαλός ,γιατί δεν μου βγαίνει η καταμέτρηση.Αν μέσα στο πλήθος των συνομιλητών όλοι καταδικάζουμε την πελατειακή λογική του κράτους μας , μισούμε το ρουσφέτι και τις ομάδες συμφερόντων και βιώνουμε ονειρικά την ιδανική πολιτεία τότε ανάμεσά μας δεν υπάρχει φοροφυγάς , δεν υπάρχει συνάδελφος που να μη αναρριχήθηκε στις πλάτες του διπλανού του ,που να μη πήρε άλλη θέση στην ουρά ή στο φανάρι.
Κατά τη γνώμη μου ούτε η οικονομική ευμάρεια είναι το παν για τα κύμβαλα αλαλάζοντα, ούτε οι “αγαθοί” που μας δανείζουν καλά κάνουν και μας πίνουν το αίμα ,γιατί τότε θα έπρεπε να στήσουμε αγάλματα στους μαυραγορίτες ( ή και τους συνεργάτες των δύο κατοχών) που στήριξαν την οικονομία μας .Ούτε πρέπει να επιχαίρουμε μνησίκακα γιατί οι ταλαίπωροι πεινασμένοι γονείς της κατοχής που έδωσαν στα παιδιά τους ότι στερήθηκαν οι ίδιοι, εργαζόμενοι σε διπλοβάρδιες ,μανάδες και πατεράδες, έφτασαν να σφαγιαστούν στα χρηματιστήρια από τις ίδιες συμ-μωρίες* των ολυμπιακών έργων ,των αποθεματικών των ταμείων ,των πολυθεσιτών , των τσιφλικάδων των ΔΕΚΟ ,της παραχάραξης της ιστορίας ,των αποδομιστών ,του ΔΝΤ.
Την ατάκα “ο ‘Ελληνας θέλει μαστίγιο” η την ίσης δουλοπρέπειας “καλά μας κάνανε οι ξένοι” θα πρέπει να λησμονήσουν οι ερέτες των ξένων συμφερόντων και αν όλοι αγαπάμε αυτή την πατρίδα πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας παιδεία πλούσια , α-νόθευτη ,α-ρεπούσια *
*Προτιμώ την δεύτερη ερμηνεία για το μωρός

Reply
Ανώνυμος 15 September 2010 at 17:25

ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ
ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ. Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΄60 ΣΕ ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ. ΝΑ ΠΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟ ΕΝΔΥΜΑ!

“Young Greeks Seek Options Elsewhere”
Eirini Vourloumis for the International Herald Tribune

http://www.nytimes.com/2010/09/15/business/global/15drachma.html?scp=2&sq=greece&st=cse

Reply
Γιώργος Παπαδόπουλος 15 September 2010 at 18:05

Προς όσους προσπαθούν να επιρρίψουν συλλογικές ευθύνες στους έλληνες εργαζόμενους σαν δήθεν συνυπεύθυνους, μήπως, λέω μήπως προσπαθούν τις δικές τους ενοχές (γιατί άραγε;) να τις φορτώσουν και στους άλλους;
Εξ ιδίων …. λέει ο λαός μας!!!

Reply
Οδυσσέας 15 September 2010 at 22:47

Έτσι όμως έκτισαν αυτοκρατορία οι Ρωμαίοι, και μάλιστα σταδιακά και με υπομονή αιώνων. Η ανωτερότητα της πολιτειακής οργάνωσης τους εξασφάλιζε την απαραίτητη θεσμική ισορροπία και συνέχεια. Ενώ οι Έλληνες τι κατάφεραν;(εννοώ φυσικά σε πολιτικό επίπεδο) Νίκησαν τους Πέρσες και αμέσως μετά συνωστίζονταν στην αυλή του μεγάλου βασιλέως ποιος θα πάρει την καλύτερη χορηγία για να χτυπήσει τον άλλον. Η αμεσοδημοκρατία των Αθηνών έδειξε τις εγγενείς της αδυναμίες, σε περιόδους κρίσης εύκολα χειραγωγούνταν από λαοπλάνους δημαγωγούς με καταστροφικά αποτελέσματα. Το δε ημιολιγαρχικό σύστημα της Σπάρτης αποδείχτηκε πολύ κλειστό και συντηρητικό για να υποστηρίξει αξιώσεις ηγέτιδας δυνάμης πανελληνίως. Οι επιτυχημένες εκστρατείες του Αλεξάνδρου μετά ήταν ουσιαστικά το αποτέλεσμα της φιλοδοξίας και ιδιοφυιίας ενός ανθρώπου μαζί με τον εξαιρετικά πειθαρχημένο στρατό που του κληροδότησε ο πατέρας του. Μόλις πέθανε κι αυτός, οι διάδοχοι άρχισαν πάλι τους πολέμους μεταξύ τους, έτσι που τελικά οι Ρωμαίοι κοπίασαν λιγότερο για να καθυποτάξουν τα ελληνιστικά βασίλεια απ’ό,τι τους βαρβάρους της Γαλατίας και της Γερμανίας.

Οι Βρετανοί καμία σχέση δεν έχουν με ραχατλίκι, είναι μάλλον οι σύγχρονοι Ρωμαίοι. Καταγραφούν τα πάντα με σχολαστικότητα, έχουν αρχεία για τα πάντα. Σύνταγμα δεν έχουν, έχουν κάτι χειρότερο, ένα πολυδαίδαλο σύστημα νόμων, κανονισμών, δεδικασμένων κοκ. Προφανώς ένα συνοπτικό σύνταγμα θα τους φαίνεται ως υπερβολική ευκολία γι’αυτό δεν το φτιάχνουν.

Reply
Ανώνυμος 16 September 2010 at 09:17

Yπερεξουσίες στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος.
Στην εκπόνηση νομοσχεδίου που ουσιαστικά θα εκχωρεί υπερεξουσίες στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, προχωρούν τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Οικονομικών. Η προσπάθεια που γίνεται για την πάταξη της φοροδιαφυγής και άλλων οικονομικών εγκλημάτων, με κορυφαίο βέβαια στόχο την εισροή εσόδων, οδηγεί την κυβέρνηση σε σειρά μέτρων πέραν της χρονοβόρου ποινικής διαδικασίας ώστε να επιστραφούν στα ταμεία του κράτους χρήματα που αποκτήθηκαν παράνομα.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και πρόσφατη απόφαση, που ελήφθη σύμφωνα με πληροφορίες σε ανώτερο επίπεδο, η οποία θα δίνει το δικαίωμα στο ΣΔΟΕ να προχωρεί στην προσωρινή δέσμευση περιουσιακών στοιχείων προσώπων για τα οποία υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις διάπραξης οικονομικού αδικήματος. Το μέτρο αυτό αποτελεί ουσιαστικά διοικητική κύρωση και είναι για πρώτη φορά ανεξάρτητη από την ποινική διαδικασία, καθώς μέχρι τώρα η δέσμευση περιουσιακού στοιχείου ήταν αρμοδιότητα δικαστικού λειτουργού (εισαγγελέα ή ανακριτή) με τη σύμφωνη γνώμη δικαστικού συμβουλίου. Όμως ο χρόνος για να φτάσει μια υπόθεση σε εισαγγελέα ή ανακριτή είναι μεγάλος και πολλές φορές τα ίχνη ενός εγκλήματος έχουν ήδη χαθεί.

Έξι μήνες περιθώριο
Το μέτρο αυτό προβλέπεται ήδη σε απόφαση – πλαίσιο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης (του 2005) που δίνει τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη για τα φορολογικά αδικήματα να χρησιμοποιούν άλλες διαδικασίες -πλην των ποινικών- ώστε να χάσει ο κατηγορούμενος τα κέρδη των παράνομων ενεργειών του. Με το νομοσχέδιο δηλαδή:

* -Θα μπορεί το ΣΔΟΕ να κατάσχει προσωρινά, περιουσιακά στοιχεία όπως χρηματικά κεφάλαια, μετοχές, ομόλογα, ακίνητα, επενδυτικά προϊόντα, που θεωρείται ότι μπορεί να σχετίζονται με αδικήματα οικονομικής φύσεως και δη φορολογικές παραβάσεις. Δηλαδή: Μεγάλη απόκλιση φορολογικής δήλωσης και κατασχεθέντων περιουσιακών στοιχείων που ανευρέθηκαν, εισοδήματα αναντίστοιχα με την πολυτελή διαβίωση κλπ.
* -Η ενέργεια αυτή θα γίνεται πριν ξεκινήσει η δικαστική διαδικασία και θα δίνεται η δυνατότητα στο ελεγχόμενο πρόσωπο εντός 6 μηνών να αποδείξει τους νόμιμους τρόπους απόκτησης όλων αυτών των περιουσιακών στοιχείων.

Αντιδράσεις
Η νέα αυτή πρωτοβουλία προκαλεί αντιδράσεις από νομικούς, αφού έρχεται να προστεθεί στη διαδικασία των δικών-εξπρές για τις οφειλές στο δημόσιο, όπου δικηγόροι αλλά και πολίτες εξανίστανται γιατί ουσιαστικά τους αφαιρείται το δικαίωμα άσκησης έφεσης σε καταδικαστική απόφαση. Εν προκειμένω η ένσταση αφορά τη διόγκωση ενός οργανισμού, που όμως μπορεί να εσωκλείει και αύξηση πίεσης για διαφθορά και συγκέντρωσης υπερβολικής δύναμης σε λίγα πρόσωπα τα οποία θα μπορούν να «εξαφανίσουν από προσώπου γης» οποιονδήποτε ελεγχόμενο.Ελάχιστοι θα είναι οι επιχειρηματίες που θα επιμένουν να κάνουν δουλειές και να κρατούν τα χρήματά τους στην Ελλάδα μέσα σε τέτοιο καθεστώς τρομοκρατίας.
Ο Σουμάχερ όταν τον ρώτησαν γιατί είχε μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία από τη Γερμανία στην Ελβετία είχε πει ότι στη Γερμανία έπρεπε να πληρώνω στρατιές δικηγόρων για να αποδεικνύω ότι δεν είμαι φοροφυγάς και να μην μπω φυλακή. Αυτά στην Γερμανία όπου ο φοροελεγκτικός μηχανισμός έχει δέκα φορές ψηλότερο επίπεδο και μηδαμινή διαφθορά. Το ίδιο και η δικαστική εξουσία.Τα μηνύματα από συζητήσεις με δεκάδες επιχειρηματίες και επαγγελματίες είναι σαφή. Έχουν αντιληφθεί ότι οι κυβερνώντες, στον πανικό τους να μαζέψουν έσοδα, έχουν βάλει στο στόχαστρο το εύκολο μέλι. Τις καταθέσεις στις τράπεζες και την περιουσία οποιασδήποτε μορφής.
Έχουν αντιληφθεί την ευκολία με την οποία, σε συνεργασία με την απαράδεκτα επιπόλαιη, χωρίς επαρκή στοιχεία, δικαστική συνδρομή, ανοίγουν λογαριασμούς και δεσμεύουν περιουσίες που αποκτήθηκαν με μόχθο, στηριζόμενοι σε κινήσεις στα εξτρέ των τραπεζών που ένας πρωτοετής φοιτητής θα μπορούσε εύκολα να διαπιστώσει ότι δεν αποτελούν προϊόν φοροδιαφυγής.
Διαλαλούν σε μέσα μαζικής ενημέρωσης δεσμεύσεις λογαριασμών και εξωφρενικές νομοθετικές παρεμβάσεις με τις οποίες δεν θα χρειάζεται καν να αποδείξει ότι οι αποταμιεύσεις αποτελούν φοροδιαφυγή.
Πολλοί επιχειρηματίες τρομοκρατημένοι με τέτοιες μεθοδεύσεις απομακρύνουν καταθέσεις.
Η μείωση καταθέσεων από την αρχή του έτους που πλησιάζει το 10 % μπορεί και να είχε δημιουργήσει συστημικό κίνδυνο κατάρρευσης τραπεζών αν δεν υπήρχε η προστασία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που μέχρι τώρα έχει σώσει την κατάσταση.

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.