Wednesday 27 March 2024
Αντίβαρο
Αναδημοσιεύσεις Μητρ. Θεσσαλονίκης Άνθιμος

Στασιμότητα και πρόοδος στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης

Αφορμή για τη σύνταξη του παρόντος κειμένου μού έδωσαν οι κατά καιρούς διατυπωθείσες κατηγορίες, μέσω του Τύπου και της τηλεοράσεως, εναντίον της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, ότι δηλαδή η πάντοτε περιώνυμος συμπρωτεύουσα του Ελληνισμού εμφανίζει συμπτώματα στασιμότητας και καθυστερήσεως, πολιτιστικής αδράνειας και πνευματικού μαρασμού. Η άδικη αυτή κατηγορία εχρησιμοποιήθηκε μάλιστα και ως πολιτικού χαρακτήρα επιχείρημα για την άσκηση στρεβλωτικής προπαγάνδας προς τον σκοπό κομματικού κέρδους. Αλλά αυτό δεν μας αφορά.

Το θέμα αυτό στο σύνολό του είναι πολύ μεγάλο, αλλά θα το προσεγγίσωμε με την παράθεση εννοιών και πρακτικών διαπιστώσεων, τόσο από τη μακραίωνη ιστορία, όσο και από την άμεση γνώση και τη σύγχρονη εμπειρία μας. Η θεμελίωση των θέσεών μας χρειάζεται στον στηριγμό του πυρήνα του προβλήματος και αυτός ο πυρήνας είναι η έννοια και η πράξη του πολιτισμού.


Παράγομε ή δεν παράγομε σήμερα πολιτισμό στη Θεσσαλονίκη και στον ευρύτερο βορειοελλαδικό χώρο, όπου πόλεις επιφανείς δίδουν τη μαρτυρία της παρουσίας και της προσφοράς στα ακραία σύνορά μας εξ ονόματος ολοκλήρου του Ελληνισμού;


Την απάντηση την παίρνομε από τον ορισμό της εννοίας του πολιτισμού, από τον αείμνηστο ακαδημαϊκό δάσκαλο Νικόλαο Λούβαρι: «Πολιτισμός είναι το άθροισμα των σκοπών, οι οποίοι διέπουν την ανθρώπινη δράση ή το άθροισμα των αξιών και των αγαθών, τα οποία παράγονται από την ανθρώπινη δράση και που επιδρούν πάλι επάνω σ’ αυτή, προς νέες δημιουργίες. Το αποτέλεσμα είναι η παραγωγή των πολιτιστικών αγαθών και των πολιτιστικών αξιών. Διακρίνεται δε ο πολιτισμός σε υλικό και πνευματικό».


Διερωτάται, λοιπόν, η κοινωνία των πολιτών της Θεσσαλονίκης:


Ποιοι μονοπωλούν υπέρ αυτών τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία και αποφαίνονται για τη στασιμότητα και την καθυστέρηση των Θεσσαλονικέων;


Τι θέλουν να πουν και σε τι αποβλέπουν;


Εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη έχομε την ασφαλή αίσθηση ότι, και διατηρούμε τον πολιτισμό μας, και δημιουργούμε νέα δεδομένα προόδου και αναδημιουργίας, χωρίς διακρίσεις και χωρίς εκκεντρισμούς. Οι άνθρωποί μας όλοι χαίρονται τα πολιτιστικά δεδομένα, τις φυσικές ομορφιές της πόλεώς μας, τις δυνατότητες της ψυχαγωγίας, αναζητούν τη μόρφωση και σέβονται την παράδοση. Σε καμιά περίπτωση δεν παραβλέπομε την παρούσα συγκυρία της οικονομικής και γενικής κρίσεως, τη μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων και τη σκληρή δοκιμασία της ανεργίας, που είναι φαινόμενο πανελλήνιο. Ας ελπίσωμε ότι θα είναι σύντομη αυτή η διαδικασία.


Στην πλειονότητά του ο λαός μας ζει τη μακραίωνα παράδοση της πόλεώς μας, που είναι παράδοση γηγενής και παράδοση ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως από τις αλησμόνητες πατρίδες. Η γηγενής ορθόδοξη παράδοση ξεκινάει από το 54 μ.Χ., όταν ο Απόστολος Παύλος συνεκρότησε την πρώτη Εκκλησία των Μακεδόνων Ελλήνων Θεσσαλονικέων, προς τους οποίους απηύθυνε στα ελληνικά τις δύο υπέροχες Επιστολές που συμπεριελήφθησαν στην Καινή Διαθήκη. Κατά τους χρόνους των διωγμών των Χριστιανών, με πρώτο μεγαλομάρτυρα τον δημοφιλέστατο Αγιο Δημήτριο και τους συναθλητές του, επορφυρώθηκε ο χιτώνας της Εκκλησίας από τα αίματα των μαρτύρων της πίστεως.


Ηρθε έπειτα η ανατολή της εποχής του ελληνοχριστιανικού Βυζαντίου και η Θεσσαλονίκη ονομάσθηκε συμβασιλεύουσα με την Κωνσταντινούπολη, και έλαμψε σαν περίλαμπρη πόλη της αυτοκρατορίας, οι ηγέτες της οποίας την εθεώρησαν προέκταση της Ανατολής στην Ευρώπη και ακραίο φρούριο του Βυζαντίου και συγχρόνως κέντρο του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Τέκνα της Θεσσαλονίκης ήσαν τα αδέλφια Κύριλλος και Μεθόδιος, που εκχριστιάνισαν τους Σλάβους. Στη διάρκεια των αιώνων η Θεσσαλονίκη υπέστη από Νορμανδούς, Σλάβους, Αβάρους και Τούρκους, πολιορκίες και αλώσεις, αλλά εκράτησε με πολλές θυσίες τον ελληνικό και χριστιανικό χαρακτήρα της. Σήμερα τα αιώνια λατρευτικά μνημεία της, οι ναοί της Αγίας Σοφίας, του αναστηλωμένου Αγίου Δημητρίου, της Παναγίας της Αχειροποιήτου, του Αγίου Γεωργίου Ροτόντας, των Αγίων Αποστόλων και πολλών διατηρητέων ναών και αρχαιολογικών ευρημάτων, είναι ρίζες στις καρδιές των Θεσσαλονικέων. Οι καινούργιες σύγχρονες εκκλησίες είναι συνέχεια των παλαιών. Αν δεν είναι πολιτισμός και πρόοδος η διαφύλαξη της πνευματικής μας κληρονομιάς, τότε τι είναι πολιτισμός;


Η Θεσσαλονίκη είναι γεμάτη από μουσεία, με πρώτο το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό Μουσείο, το Εκκλησιαστικό Μουσείο, το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα και πολλά άλλα που κοσμούν την πόλη μας και μας συνδέουν με τον πολιτισμό των προγόνων μας. Μια μεγάλη δημιουργία είναι τα νεοκλασικά κτίρια και τα νεώτερα οικοδομήματα, πολλά των οποίων είναι εξαίρετης αρχιτεκτονικής και κατασκευαστικής προβολής. Στη Θεσσαλονίκη περίλαμπρο είναι το Μέγαρο Μουσικής, ένα νέο τεράστιο πολιτιστικό Μέγαρο για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και συνέδρια που τώρα ολοκληρώνεται, τα γνωστά ευρύχωρα γήπεδα και οι χώροι του κλασικού αθλητισμού. Στον χώρο της Παιδείας και των Γραμμάτων, η πόλη της Θεσσαλονίκης είναι προνομιούχος. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με το πλήθος των σχολών του και τη διοργάνωσή του είναι ένας γίγαντας εκπαιδευτικής, επιστημονικής και πνευματικής προσφοράς. Η μεγάλη αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου φιλοξενεί κάθε χρόνο εκατοντάδες εκδηλώσεων των δημοσίων και των ιδιωτικών φορέων της πόλεως. Αριστα οργανωμένο και με ευοίωνες προοπτικές λειτουργεί και το Πανεπιστήμιο «Μακεδονία» που το έχει αγκαλιάσει η τοπική κοινωνία. Ενα τρίτο καθίδρυμα επιστήμης, έρευνας και γνώσεως είναι το νεοϊδρυμένο «Διεθνές Πανεπιστήμιο». Η δε Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων είναι μια σημαντικότατη προσπάθεια για τους ειδικούς επιστήμονες, άνδρες και γυναίκες, των Ενόπλων Δυνάμεων, που συνεργάζεται με τα πανεπιστήμια. Και βεβαίως, βάση της παιδείας και στον τόπο μας είναι η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η οποία συνεχώς βελτιώνεται από πλευράς κτιριακών εγκαταστάσεων, ενώ από απόψεως προσωπικού είναι σε εξαίρετο επίπεδο. Ελπιδοφόρος και αποδοτική είναι η προσφορά της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, καθώς και η εκδοτική παραγωγή βιβλίων, που παρουσιάζονται κάθε καλοκαίρι σε μια τεράστια «Εκθεση Βιβλίου» στην παραλία της πόλεως.


Η πόλη της Θεσσαλονίκης επί έναν αιώνα από της απελευθερώσεώς της, ουδέποτε υπήρξε κοινωνία πολιτών με καθυστέρηση ή στασιμότητα, σε όλα τα επίπεδα. Ολοι οι Ελληνες γνωρίζουν τα φεστιβάλ κινηματογράφου, τους διαγωνισμούς ελληνικού τραγουδιού, τις θεατρικές παραστάσεις, τους μουσικοσυνθέτες, τους τραγουδιστές, τις εκθέσεις, τη Διεθνή Εκθεση, τους ποιητές, την αρίστη παράδοση της εκκλησιαστικής μουσικής, την πρότυπη αγιογραφία, τις φιλόμουσες εκδηλώσεις και προπάντων την καλή καρδιά των Θεσσαλονικέων. Σημειώνομε επιπλέον την έντονη παρουσία των τριών αθλητικών ομάδων του δημοφιλούς ποδοσφαίρου ΠΑΟΚ – ΑΡΗ – ΗΡΑΚΛΗ με το πλήθος των οπαδών τους.


Η Θεσσαλονίκη είναι ευγνώμων προς ολόκληρο τον ελληνικό λαό, εντός και εκτός της Ελλάδος, που την αγαπάει, την επισκέπτεται και την επαινεί. Κι εμείς από την πλευρά μας αγαπάμε όλη την Πατρίδα με κέντρο την ιστορική πρωτεύουσά μας, την Αθήνα μας. Πιστεύομε δε ακράδαντα, πως όλοι οι Ελληνες, παρά τις δύσκολες συγκυρίες, παράγομε πολιτισμό που μας παρέχει πολλές καλές προοπτικές. Ο πλήρης πολιτισμός είναι αυτός που συμπίπτει με την ιδέα του ανθρωπισμού. Αυτό σημαίνει την πλήρη, τελεία και αρμονική ανάπτυξη όλων των ανθρωπίνων προδιαθέσεων και δυνατοτήτων. Η ιδέα του πλήρους πολιτισμού αποτελεί το κριτήριο της πολιτιστικής προόδου. Η πραγματοποίηση του ιδανικού αυτού, προϋποθέτει πλήρη κυριαρχία του πνευματικού ανθρώπου.


Πνευματικός άνθρωπος όμως χωρίς Χριστιανισμό δεν υπάρχει. Ας θυμηθούμε τον Γκαίτε που έγραψε: «Τελικά ο αγώνας μέσα στον κόσμο είναι μεταξύ πίστεως και απιστίας».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_21/11/2010_423330

.

15 comments

imago 22 November 2010 at 17:34

Ήθελα να ασκήσω μια μικρή κριτική στα λεγόμενα του Μητροπολίτη, αλλά δεν θα το κάμω γιατί μου άρεσε η αναφορά του στις ομάδες της Θεσσαλονίκης και ειδικά η σειρά αναφοράς των.

Reply
Λουκάς 22 November 2010 at 22:15

Καλό πράγμα η κριτική , αλλά καλύτερο η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ κ. Imago.

Reply
imago 23 November 2010 at 05:16

Εάν το εννοείτε σε προσωπικό επίπεδο και το πιστεύετε, ανυπομονώ να ακούσω την δική σας.

Reply
Ανώνυμος 23 November 2010 at 07:33

>Πνευματικός άνθρωπος όμως χωρίς Χριστιανισμό δεν υπάρχει< Πώς εννοεί άραγε τον πνευματικό άνθρωπο ο Σαβσμιώτατος;

Reply
Ένας Ανώνυμος 23 November 2010 at 12:29

Σκέψου τον Μπουτάρη και πάρε το αντίθετο…

Reply
Πρόδρομος 23 November 2010 at 14:47

Κατάθλιψη.
Ούτε μπροσούρα για τουριστική διαφήμιση.
Κρίμα.
Κύριε δείξον τη δύναμή σου.
Αμήν.

Reply
Ανώνυμος 24 November 2010 at 09:38

“Σκέψου τον Μπουτάρη και πάρε το αντίθετο…”

Eγώ σκέφτομαι τον Σωκράτη και παίρνω … το ίσιο. Φαίνεται ότι αυτός δεν ήταν άνθρωπος πνευματικός 🙁 Και να ήταν μόνον αυτός!…. Εκτός κι αν ο Άνθιμος εννοεί τον πνευματικό που εξομολογεί. Τότε έχει δίκιο.

Reply
Δημητρης 25 November 2010 at 00:49

Μαλλον σε αλλη πολη ζει ο αξιοτιμος κατα τα αλλα συγγραφεας του παραπανω αρθρου. Ουτε πολιτισμο παραγει η Θεσσαλονικη πλεον αλλα ουτε και προβαλει τις διαχρονικες αξιες του Ελληνισμου. Μια βρωμικη, φτωχη, κακοσχεδιασμενη πολη ειναι που πασχει απο πολλα βασικα πραματα. Το μουσειο των ταφων στην κοντινη Βεργινα ειναι πολλες φορες καλυτερο του αρχαιολογικου της Θεσσαλονικης, το Βυζαντινο ειναι για κλαματα μιας και τα καλυτερα εκθεματα αλλοτε κανουν τον γυρο του κοσμου και αλλοτε ειναι στο Αγιο Ορος. Πηγε ποτε κανεις να δει οτι ειναι εντελως αδειο; Το μεγαρο μουσικης ειναι ενα αισχος αρχιτεκτονικης και μεγαλυτερο αισχος ειναι τα σχολεια εκει κοντα που ειναι σε μαυρο χαλι σε συγκριση με το μεγαρο. Ας με πει ο αξιοτιμος συγγραφεας ενα νεο ομορφο κτισμα και δειγμα πολιτισμου στην Θεσσαλονικη που ειναι αναγνωρισμενο απο ολους και οχι λιγους, ενα νεο παγκοσμιως γνωστο συγγραφεα, επιστημονα, ζωγραφο, μουσικο η οτι αλλο θελεις. Ας με δειξει ενα καλο θεατρο η φεστιβαλ που θα ερθει ο ξενος κοσμος να παρακολουθησει. Αν συγκρινει την Θεσσαλονικη με την γειτονικη Σοφια η Τιρανα ισως να εχει δικιο αλλα καλυτερα να επισκεφθει πρωτα την Ισπανια, την Γαλλια, το Ηνωμενο Βασιλειο, την Ιταλια και μετα να εχουμε ενα πιο σωστο αρθρο. Προς το παρον η Θεσσαλονικη ειναι καλη για μπουζουκαδικα και αυθαιρεσια.

Reply
Δημητρης 25 November 2010 at 00:55

Α δε καταλαβα ουτε κριτικη δεν δεχεται δηλαδη ο Μητροπολιτης. Φιλε imago προχωρα και ασε τους γραικυλους να λενε.

Το αρθρο λεει: Πνευματικος ανθρωπος χωρις Χριστιανισμο δεν υπαρχει.

Μαλλον το πηγε πολυ μακρια το νοημα του Χριστιανισμου ο συγγραφεας. Αντε καλον υπνο.

Reply
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΙΔΗΣ 25 November 2010 at 07:03

ΤΟ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΨΩΜΙΑΔΗ-ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ,ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΙΝΑΚΗ[Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ].
ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΥΝ ΤΗΝ”ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ”ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΑΡΧΙΩΤΙΣΜΟ,ΣΕ ΑΝΤΙΔΙΑΣΤΟΛΗ ΣΥΝΔΕΟΥΝ ΤΗΝ ”ΕΡΩΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ”ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΘΙΜΟΥ,ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΗ ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

Reply
imago 25 November 2010 at 08:08

“ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΘΙΜΟΥ,ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΗ ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.”

Ελπίζω να γίνεται τώρα κατανοητό, με ποιόν τρόπο, στο παρελθόν ενορχηστρωνόταν η Ορθοξία ως κρατούσα θρησκεία, στην κατεύθυνση και τον έλεγχο της ροής των πραγμάτων στην χώρα μας.

Reply
ΠΑΝΑΓ.ΚΟΚΚΑΛΙΔΗΣ 26 November 2010 at 20:29

@IMAGO
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ [ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟΥΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ]ΟΤΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ[ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ] ΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΦΟΔΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ,ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΕΒΑΙΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ Σ’ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΤΙ ΠΡΟΚΡΙΝΩ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕΝΑ ΑΤΟΜΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ,ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ,ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΡΕΨΗ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΕΩΣ ΚΑΙ ΠΟΔΗΓΕΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ,ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΝΑ ΑΙΡΗ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΒΙΩΤΗΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΤΑΙ ΕΚΟΥΣΙΩΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ,ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΑΝΟΘΕΥΤΗ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΕΠΙΡΡΕΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ,ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ,ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΑ ΔΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

Reply
imago 27 November 2010 at 15:43

αξιότιμε κε. Κοκκαλίδη,

όπως συμφωνήτε και εσείς, η Ορθοδοξία, ως κρατούσα θρησκεία, έγινε αντικείμενο άσκησης πολιτικής επιρροής και μάλιστα από ανθρώπους πονηρούς.
Επειδή όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι φρόνημο να περιμένουμε ώστε όλοι οι άνθρωποι να γίνουνε αληθινοί (και όχι γιαλαντζί) Χριστιανοί, έχετε κάποια πρόταση να κάμετε, ώστε να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο θρησκειοποίησης της πολιτικής;

Reply
ΠΑΝΑΓ.ΚΟΚΚΑΛΙΔΗΣ 27 November 2010 at 19:57

@imago
ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ,ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΜΕΣΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ,ΜΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ.
ΤΟΤΕ Η ΜΕΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΛΙΤ,ΤΟ ΔΕ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΔΕΙΞΗ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ [ΑΦΟΥ ΘΑ ΠΑΨΗ ΝΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗ].
ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ.

Reply
imago 27 November 2010 at 20:24

Μα θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας εξαιρετικέ κε. Κοκκαλίδη!

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.